Προτάσεις για βιβλία

[soudianos]

Αρουντάτι Ρόι,"ο Θεός των μικρών πραγμάτων",εκδ. Ψυχογιός.

Αρκετά καλό τούτο. Το άλλο της, συνηθισμένη πολιτική υπόθεση....

Προτείνω βιβλίο για το χειμώνα..."Η τύφλωση" του Ελίας Κανέττι. Βραβείο Νόμπελ γι' αυτό το βιβλίο. Θεωρείται από τα κλασικά μυθιστορήματα του 20ου αιώνα.

 

[ευαγγελια]

Να προτεινω και γω ενα συγκλονιστικο βιβλιο( χθες ειδα την ταινια με την ζωη του συγγραφεα και το θυμηθηκα). Λεγεται "Πριν πεσει η νυχτα" του Ρειναλντο Αρενας.
Αξιζει της προσοχης σας.

 

[romantic woman]

"Το τοτέμ του λύκου", Ζιάνγκ Ρονγκ, εκδόσεις Ψυχογιός.

Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο, που αφορά τη ζωή στη Μογγολία.

συμφωνώ!ένα πολύ ιδιαίτερο βιβλίο που επεξεργάζεται τις σχέσεις ανθρώπων-ζώων,συγκεκριμένα των λύκων και τον αγώνα επιβίωσης τους μέσα από καταπληκτικές περιγραφές στις στέππες της Μογγολίας...

 

[eleni70]

Αν και τον ανακάλυψα τελευταία (κάλλιο αργά παρά ποτέ), λάτρεψα τον Ντανιέλ Τσαβαρία (Ουρουγουανός με απίστευτο βιογραφικό,ζει στην Κούβα) και συστήνω και τα εννέα του βιβλία. Σε ταξιδεύει από την Λατινική Αμερική μέχρι την Αρχαία Ελλάδα.
Άλλοι αγαπημένοι του είδους η μοναδική Αλλιέντε, ο ανεπανάληπτος Μάρκες με αγαπημένο μου το " εκατό χρόνια μοναξιά " και ο άγνωστος σε μας τους Έλληνες Χουάν Ρούλφο με το εξαιρετικό " Πέδρο Πάραμο ".
Συνηθίζω να ξεζουμίζω έναν συγγραφέα, όταν μου αρέσει πολύ και διαβάζω όλα του τα βιβλία. Από Σαραμάνγκου λοιπόν προτείνω το " κατα Ιησούν Ευαγγέλιο ", κυρίως για την σκηνή μέσα στη λίμνη και τον διάλογο μεταξύ Θεού και Διαβόλου και το "όλα τα ονόματα".

 

[eva kas]

εγω τωρα διαβαζω του παολο κοελιο το τελευταιο του βιβλιο "ο νικητης ειναι μονος"
παρα πολυ καλο οπως και τα περισσοτερα του βιβλια!

 

[neraida]

"οι κομπαρσοι της ηδονης" της Ευα Ομηρολη...
μιλαει για τις ανθρωπινες σχεσεις....

και ολα τα βιβλια της Μαρω Βαμβουνακη....για τον τροπο που εκφραζεται ..
διαβαστε ενα απο τα τελευταια της "το φαντασμα της αξοδευτης αγαπης".
για μενα, τελειο!!!

Αν στέρηση είναι να μην έχεις αυτό που επιθυμείς, ανικανοποίητο είναι να έχεις μεν αυτό που επιθυμείς, αλλά να μη σου προσφέρει τη γεύση που περίμενες να σου προσφέρει. Η απόκτησή του να αποδεικνύεται απογοητευτική. O άνθρωπος σήμερα μαραίνεται μέσα στην εποχή του ανικανοποίητου. Κι αν, όταν στερείσαι, μπορείς να ονειρεύεσαι και να προσδοκάς, μέσα στην ανικανοποίητη καθημερινότητα και τις απανωτές απογοητεύσεις -όχι απ' αυτά που δεν έχεις αλλά απ' αυτά που έχεις-, δεν ξέρεις πια τι ακριβώς να επιθυμήσεις. Από παντού ακούς χείλη πικρά να συμπεραίνουν πως δεν υπάρχει συναίσθημα, δεν υπάρχει φιλία, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, αξίες, φιλότιμο.Οι άνθρωποι παραπονιούνται πως δεν τους αγαπούν. Είναι εξάρτηση να περιμένεις από τους άλλους να σου χαρίσουν την αγάπη. Η αγάπη όντως είναι η μεγάλη πλήρωση της ύπαρξης, αλλά μόνο όταν πρόκειται για αγάπη που δίνεις. Όσο κι αν αγαπιέσαι, το ανικανοποίητο θα επιμένει ζοφώδες στην καρδιά, αν αυτή η καρδιά δεν μπορεί να αγαπήσει. Γεμίζουμε μονάχα απ' την αγάπη που εμείς δίνουμε, από την πίστη που ασκούμε, από όσα δικά μας χαρίζουμε. Ακόμη κι η ψυχή διά της απωλείας της κερδίζεται. Είναι μοίρα ή ελεύθερη επιλογή η ικανότητά μας στο συναίσθημα; Πρέπει να είναι ελεύθερη επιλογή, γι' αυτό και η καρδιά είναι διαρκώς θυμωμένη με τον μίζερο εαυτό μας που τη στενεύει. Κι αν είναι δύσκολο να βρίσκουμε αγάπες, είναι πολύ πιο δύσκολο να αγαπάμε· προϋποθέτει μεταστροφή της εγωιστικά εκπαιδευμένης προσωπικότητάς μας κάτι τέτοιο. Όσο την αρνούμαστε τη μεταμόρφωση, η επιδημία της ανίας και της κατάθλιψης εξαπλώνεται, σαν φάντασμα στοιχειώνει τη ζωή μας. Λέγεται πως: "Μελαγχολία είναι η αξόδευτη αγάπη…"

 

[Giristroula]

Εγώ θα σας πω πως έχω έχω ταξιδέψει αμέτρητες φορές διαβάζοντας τα βιβλία της Ρόζαμουντ Πίλτσερ...είναι τόσο περιγραφική αυτή η γυναίκα που με μεταφέρει από το καθιστικό του σπιτιού μου στα καταπράσινα βοσκοτόπια της Σκωτίας, τις όχθες των λιμνών μαζί με τους ψαράδες, στα βαριά κτίρια των πόλεων, στους καθεδρικούς για την κυριακάτικη λειτουργία... νιώθω στο δέρμα μου το κρύο και το χιόνι, συμμετέχω στα διάφορα πάρτυ που κάθε φορά διοργανώνει η οικοδέσποινα του σπιτιού...
Επίσης πολύ εύκολα ταξίδεψα με το Γιώργο Πολυράκη στο "Οι αετοί πεθαίνουν ελεύθεροι"...ξεκίνησα από τα βουνά της Κρήτης, κατέφυγα στην Αίγυπτο, πήγα στο Λονδίνο...για να εκπαιδεύσω μία κατάσκοπο και ξαναγύρισα στην έρημο της Αφρικής...
Κατέβασα όρεξη να επισκεφτώ τη Ρωσία μετά το "Μπρούτζινο Καβαλάρη" της Πωλίνα Σίμονς
Έμαθα για τις αγριότητες των αρχόντων της Σαουδικής Αραβίας και περιπλανήθηκα στους δρόμους και στις αγορές διαβάζοντας τις "εφιαλτικές νύχτες στην έρημο της Αραβίας" της Αλεξάνδρας Συμεωνίδου.
Παρόμοιο νοερό ταξίδι έκανα στην Τεχεράνη με το βιβλίο της Μπέτι Μαχμουντί "Ποτέ χωρίς την κόρη μου".

 

[geronimo]

Να προτινω και γω λοιπον με τη σειρα μου του Καρακαση "Αθηνα ευτυχωσ που δεν γεννηθηκα ομορφη", Victoria Hislop "Το νησι", Jostein Gaarder "Τοκοριτσι με τα πορτοκαλια" και φυσικα του Μισσιου "Χαμογελα ρε... Τι σου ζητανε?".

 

[SARAH]

Ένα ταξιδιωτικού περιεχομένου βιβλίο, είναι το:"Μικρά Ταξείδια"-δεν το γράφω λάθος,έτσι το΄χει ο συγγραφέας,παλιά γραφή-του Δημήτρη Νόλλα εκδ.Καστανιώτη.Μικρά διηγηματάκια από διάφορους τόπους που έχει επισκεφτεί-εσωτερικού και εξωτερικού.dmdoc που'σαι?Αναφέρει και την Ορεστιάδα...

 

[kalspiros]

Συνηθίζω να ξεζουμίζω έναν συγγραφέα, όταν μου αρέσει πολύ και διαβάζω όλα του τα βιβλία. Από Σαραμάνγκου λοιπόν προτείνω το " κατα Ιησούν Ευαγγέλιο ", κυρίως για την σκηνή μέσα στη λίμνη και τον διάλογο μεταξύ Θεού και Διαβόλου και το "όλα τα ονόματα".

Γιατί δεν είναι εκπληκτική ως σύλληψη η ιστορία του βοσκού- φαρσέρ στο νεκροταφείο του «Όλα τα ονόματα»?

 

[gyristroula]

Λόγω προχωρημένης εγκυμοσύνης έχω σταματήσει την δουλειά και τα νυχτοπερπατήματα και έχω επιδοθεί στο διάβασμα που το λατρευω.
Απο τα τελευταία βιβλία που διάβασα,προτείνω τα παρακάτω:
Ο λύκος-Τζόζεφ Σμιθ
Υποβρύχιο-Joe Dunthorne
Logicomix-Δοξιάδης,Παπαδημητρίου,Παπαδάτος,Αnnie Di Donna(graphic novel).
Η κόρη της Ανθής Αλκαίου-Φωτεινή Τσαλίκογλου.

 

[afroditi]

Εγώ θα σας πω πως έχω έχω ταξιδέψει αμέτρητες φορές διαβάζοντας τα βιβλία της Ρόζαμουντ Πίλτσερ...είναι τόσο περιγραφική αυτή η γυναίκα που με μεταφέρει από το καθιστικό του σπιτιού μου στα καταπράσινα βοσκοτόπια της Σκωτίας, τις όχθες των λιμνών μαζί με τους ψαράδες, στα βαριά κτίρια των πόλεων, στους καθεδρικούς για την κυριακάτικη λειτουργία..
Κατέβασα όρεξη να επισκεφτώ τη Ρωσία μετά το "Μπρούτζινο Καβαλάρη" της Πωλίνα Σίμονς.

κι εγώ μαθαίνω πράγματα μέσα από τα βιβλία που διαβάζω και ταξιδεύω σε περασμένες εποχές και αιώνες!
έχω διαβάσει όλα τα βιβλια της ρόζαμουντ πίλτσερ με αγαπημένο το "ψάχνοντας για κοχύλια"
"ο μπρούτζινος καβαλάρης" και όλη η τριλογία της Σίμονς είναι το καλυτερότερο βιβλίο ever που έχω διαβάσει (και είναι πολλά αυτά)!
τα βιβλία της Τζένιφερ Ντόνελι και της Καίτης Οικονόμου είναι πολύ ωραία όπως επίσης και της Λένας Μαντά και της Ελένης Τσαμαδού.
και φυσικά κλασσική λογοτεχνία άπο Τζέιν Ωστιν!
και άλλα πολλά, η λίστα από ωραία βιβλία δεν τελειώνει ποτέ..:xmas_smile: