Ξεκούραστοι και καλοκοιμισμένοι παίρνουμε το πρωινό μας και η γλυκύτατη οικοδέσποινα μας με τα σπαστά γαλλικά μας δίνει οδηγίες και φυλλάδια για την πόλη. Παράλληλα προθυμοποιείται να μας πάει με το αμάξι της στο σταθμό του τρένου, οπότε γλιτώνουμε το ημίωρο περπάτημα.
Στον σταθμό, που είναι κλειστό το εκδοτήριο και γενικώς το κτίριο, χρειάζεται να βγάλουμε εισιτήριο από ένα μηχάνημα που "ομιλεί" μόνο τη γαλλική και δεν δέχεται χαρτονομίσματα. Με τη βοήθεια ενός νεαρού γάλλου που μιλάει αγγλικά βγάζουμε δύο εισιτήρια μετ επιστροφής και πληρώνουμε μέσω κάρτας. Περιμένουμε για λίγο το τρένο και σε λίγο το tren d' Alsace - μοντέρνο, άνετο και σύγχρονο, μας οδηγεί μέσα από φθινοπωρινά τοπία στο Στρασβούργο.
Πρώτη εντύπωση από το Στρασβούργο ο σταθμός (Gare) που είναι πολύ μεγάλος και η είσοδος του (από τη μεριά της πόλης) σκεπασμένος με μοντέρνο σαν γυάλινο στέγαστρο. Εντός του στεγάστρου τα εκδοτήρια για το τραμ και η στάση του τραμ. Το Στρασβούργο έχει πολύ καλό δίκτυο τραμ, με υπόγειο σταθμό στο Gare και υπέργειο το υπόλοιπο. Ένας εξαιρετικός τρόπος να δούμε την πόλη!
Βγάζουμε ένα ομαδικό ημερήσιο εισιτήριο (για έως 3 άτομα) και ξεκινάμε για να περιηγηθούμε στην πόλη, με πρώτο προορισμό τον καθεδρικό της πόλης. Κατεβαίνουμε στην κεντρική στάση και μια ευγενέστατη μεσήλικη γαλλίδα προσφέρεται να μας δώσει οδηγίες για τον καθεδρικό. Περνάμε την πλατεία Kleber και τα Lafayette και φτάνουμε στην πλατεία Γουτεμβέργιου. Ο Γουτεμβέργιος τύπωσε στο Στρασβούργο το πρώτο του
βιβλίο.
Φτάνουμε στην πλατεία του Καθεδρικού, ο οποίος δεσπόζει λόγω ύψους σε όλη την πόλη.
Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στην Κυρία μας, την Παναγία Notre Dame σε μπαρόκ ρυθμό. Η πλατεία είναι σε ρυθμούς εορταστικούς και η εκκλησία είναι για την ώρα κλειστή. Επισκεπτόμαστε το Travel Office της πλατείας, κίνηση που αποδεικνύεται έξυπνη, γιατί αγοράζουμε το Strasbourg Pass, ένα πακέτο από κουπόνια για δωρεάν εισόδους ή εισόδους με έκπτωση. Με χαρά διαπιστώνουμε πως ο ναός είναι κλειστός γιατί είναι η ώρα που ανοίγει η είσοδος για το Αστρονομικό Ρολόι, οπότε κάνουμε μια βόλτα στο τετράγωνο και εισερχόμαστε στο Ναό.
Το Αστρονομικό Ρολόι, όπως και αυτό της Πράγας, εκτός από θέσεις πλανητών κλπ έχει την ατραξιόν, να βγαίνουν οι Απόστολοι και να ευλογούνται από τον Χριστό.
Σε σύντομο βιντεάκι που προβάλεται πριν χτυπήσει το ρολόι (στις 12.30) σε τρεις γλώσσες μαθαίνουμε για τους συμβολισμούς. Εκτός από τους Αποστόλους, το Αστρονομικό ρολόι έχει στην πάνω αριστερή γωνία τον κόκκορα (πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις) που κράζει κι αυτός, ένα παιδί που γυρνάει μια κλεψύδρα καθώς και μια φιγούρα που αναπαριστά τον θάνατο. Μετά το ρολόι απολαμβάνουμε τα βιτρώ του Ναού
Επίσης ξεχωρίζει ο άμβωνας του ναού και τα παρεκκλήσια του
Στη συνέχεια, ανεβήκαμε τα 300+ απότομα σκαλιά
για να ανεβούμε στην πλατφόρμα του Ναού με την εξαιρετική θέα. Δυστυχώς η ατμόσφαιρα δεν είναι καθαρή, οπότε η ορατότητα είναι
περιορισμένη. Παρόλα αυτά η πόλη είναι πολύ ελκυστική από ψηλά.
Κατεβαίνουμε στην πλατεία και περπατώντας μέσα από την πόλη και θαυμάζοντας τον ποταμό και τα παρακείμενα κτίσματα φτάνουμε στην πιο όμορφη περιοχή του Στρασβούργου, τη Μικρή Γαλλία (Petite France ) περιοχή μοναδική σε ομορφιά,
που έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO . Η περιοχή συνδέεται με την υπόλοιπη πόλη με γεφυράκια. Η παλιά πόλη (πλακόστρωτη και πεζοδρομημένη στο μεγαλύτερο μέρος της) είναι γεμάτη από διατηρητέα σπίτια με ξύλινο σκελετό και στέγη, πρώην κατοικίες εμπόρων και βυρσοδεψών.
Περιπλανιόμαστε για αρκετή ώρα απολαμβάνοντας τα γραφικά στενάκια της Μικρής Βενετίας και λίγο πριν τη δύση του ήλιου βρισκόμαστε έξω από το παλάτι Ροχάν (Rohan) για να πάρουμε το bateaux που θα μας ταξιδέψει στον ποταμό Ιλ του Στρασβούργου
Φτάνουμε στις σκεπαστές γέφυρες , το φράγμα Βομπάν (Vauban) όμως είναι κλειστό λόγω επισκευών.
Το σκοτάδι έχει αρχίσει να πέφτει όταν φτάνουμε στην περιοχή που είναι τα μοντέρνα γυάλινα κτίρια του Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου της Ευρώπης , και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Από τα ακουστικά μας μαθαίνουμε για την ιστορία της πόλης και ταυτόχρονα βλέπουμε τα αξιοθέατα, τις γέφυρες και τις γειτονιές του Στρασβούργου- είναι μια όμορφη εμπειρία.
Μετά από μία περίπου ώρα περιήγησης με το καραβάκι επιστρέφουμε στο κέντρο της πόλης, αγοράζουμε μερικά αναμνηστικά και δωράκια από τα μαγαζάκια που έχουν αρχίσει να φορον τα γιορτινά τους
και καταλήγουμε σε ένα αλσατικό εστιατόριο με υπέροχη σουπίτσα, νόστιμο φαγητό και ντόπιο κρασί (gewurtztraeminer). Χορτάτοι και κεφάτοι μεταβαίνουμε στο σταθμό και παίρνουμε το τρένο της επιστροφής για το Ροσχάιμ. Αν και είναι νωρίς τη νύχτα, το χωριό είναι άδειο , η απόσταση μεγάλη και η διαδρομή από το σταθμό στον ξενώνα μας είναι λίγο τρομακτική, αν και το χωριό είναι ήρεμο και ασφαλές.Σε περίπου μισή ώρα, και αφού κάψαμε τα μισά από αυτά που φάγαμε, βρισκόμαστε στη θαλπωρή του δωματίου μας με το μυαλό γεμάτο εικόνες.
Υπεροχο κ το Στρασβουργο ...αυτα τα σπιτια με τις ξυλοδεσιες τα λατρευω!!!!
Γενικα ποσο πηγε το budget οσον αφορα τις μετακινησεις σας ?Δηλ συνεφερε περισσοτερο να νοικιασετε αυτοκινητο...ηταν πολλα τα εισιτηρια κλπ?
@KLEOPATRA
σκόπευα να παραθέσω στοιχεία για το κόστος στο τέλος της ιστορίας, αλλά μιας και το φερε η κουβέντα, ας το ενσωματώσω εδώ:
ΦΡΑΝΚΦΟΥΡΤΗ- ΧΑΙΔΕΛΒΕΡΓΗ:? 20/ άτομο με λεωφορειάκι και έκπτωση λόγω σύμπραξης της αεροπορικής μας με Lufthansa(?22 αρχική)
ΧΑΙΔΕΛΒΕΡΓΗ- ΚΟΛΜΑΡ :?60/ 2 άτομα (ειδική τιμή- το κλείσαμε εκεί)
ΚΟΛΜΑΡ: 24ωρο εισιτήριο :?3,60/άτομο
ΚΟΛΜΑΡ- ΡΟΣΧΑΙΜ: δεν θυμάμαι
ΡΟΣΧΑΙΜ- ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ: ?9,90/ άτομο μετ' επιστροφής
ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ 24ωρο πάσο:? 5,60 για 2-3 άτομα
ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ- ΣΤΟΥΤΓΚΑΡΔΗ:?58/2 άτομα με TGV (αν θυμάμαι καλά)
Πιστεύω πως οι συγκοινωνίες συμφέρουν όταν είναι 1-2 άτομα. Απλά, με το αυτοκίνητο έχεις μεγαλύτερη ευελιξία. Αν κλείναμε αυτοκίνητο από εδώ , έβγαινε κάπως οικονομικά, αλλά από το Κολμαρ μας ζήτησαν 98? την ημέρα (για μία μέρα χωρις GPS να το επιστρέψουμε στο Στρασβούργο).
Γενικώς είδαμε αρκετά πραγματάκια ακόμα και με τις συγκοινωνίες, αφού είναι πολύ οργανωμένες. Επίσης τα τρένα τους είναι πολύ καλά.
Η ημέρα μας ξεκινάει με το πρωινό στον ξενώνα και μια πρόταση από την οικοδέσποινα μας να μας πάρει μαζί της στο Ομπερναί (Obernai) όπου πάει, για να δούμε το χωριό και την λαϊκή που έχει εκείνη την ημέρα.
Το Ομπερναί είναι ένα χωριουδάκι πολύ κοντά στο Ρόσχαιμ, με ίδιο στυλ,
αλλά μεγαλύτερο, με περισσότερη ζωή, αρκετα καταστήματα και με μια λαϊκή που μας ενθουσιάζει: τυριά, λουκάνικα,φρούτα και λαχανικά, καπέλα, κασκόλ, ρούχα κλπ. Ο καλός μου μου παίρνει ένα υπέροχο καπέλο (δώρο για την γιορτή μου που είχε περάσει) , παίρνουμε λουκάνικα, σταματάμε και σε δυο- τρία μαγαζάκια για δωράκια και φεύγουμε έχοντας εικόνες από άλλο ένα χωριουδάκι του Δρόμου του κρασιού.
Η συνέχεια εξελίσσεται στο Στρασβούργο, όπου πήγαμε με το τρένο . Πρώτη στάση το Αλσατικό Μουσείο,
ένα κτίριο που αναπαριστά με πάσα λεπτομέρεια την ζωή στην Αλσατία. Αναπαραστάσεις δωματίων, λεπτομερείς αναφορές για έθιμα, χαρακτηριστικά παραδείγματα από ενδυμασίες, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, παιδικά παιχνίδια, εκκλησιαστικά αντικείμενα και πολλά άλλα.
(Η θέα από το αλσατικό μουσείο)
Σιγά -σιγά αρχίζει να ξεπροβάλει και ο ήλιος, μετά από τόσες ημέρες απουσίας του, κι εμείς αποφασίζουμε να πάμε πάλι μια βολτούλα στην Μικρή Γαλλία,
( ωστόσο όμως ο ήλιος ξαναχάνεται (κλαψ!))
να κάνουμε μια βόλτα μέχρι τις σκεπαστές γέφυρες ,να περάσουμε πίσω από το υπό επισκευή φράγμα
και να καταλήξουμε στην πλατεία Δημοκρατίας (Place de la République), όπου θα ζητήσουμε πληροφορίες από το Εθνικό Θέατρο για παραστάσεις, ενώ στη συνέχεια θα αναζητήσουμε την τύχη μας πιο κάτω, στο κτίριο της Όπερας που βρίσκεται στην πλατεία Broglie. Όσον αφορά τα θεάματα είμαστε άτυχοι, γιατί οι παραστάσεις που θα μας ενδιέφεραν πέρασαν ή θα γίνουν μελλοντικά. Δεν πειράζει, αρχίζει να βραδιάζει και εμείς πάμε πάλι στην πλατεία του καθεδρικού, όπου έχει ήδη στηθεί παγοδρόμιο , ένα καρουζέλ, μια χριστουγεννιάτικη σκηνή για τις ανάγκες κάποιου τηλεοπτικού show, .
Με το στομάχι να γουργουρίζει πλέον (τι να σου κάνει μια σουπίτσα στο χέρι και ένα bretzel?) περιμένουμε να ανοίξει ένα υπόγειο εστιατόριο που έκανε κλικ στον καλό μου (18.45 άνοιγε). Άξιζε η αναμονή. Το εστιατόριο είναι υπέροχο θολωτό κτίριο, μάλλον παλιό κελάρι, με πολύ κόσμο και ωραία κουζίνα. Πήρα ένα μενού των ?18 που περιλάμβανε μια σαλατούλα, ένα πεντανόστιμο κότσι χοιρινό και επιδόρπιο, ήπιαμε και εμφιαλωμένο κρασάκι τοπικό. Χαρούμενοι και γελαστοί (μετά από μια μποτίλια κρασί) πήραμε τον μακρύ δρόμο της επιστροφής.
Την 8η ημέρα θα αφήναμε το μικρούλι Ρόσχαιμ, για να "εγκατασταθούμε" για 1 βράδυ στο Στρασβούργο, λίγο πριν η υπέροχη εξόρμηση μας φτάσει στο τέλος της.
@Eftichia ναι, κι εμείς διαπιστώσαμε ότι το Obernai θα ήταν καλύτερο για διαμονή. Είναι πιο μεγάλο και ο σταθμός είναι μέσα στο χωριό. Αυτό που μας κέρδισε στο Ρόσχαιμ είναι ο ξενώνας που ήταν απίστευτος και η ιδιοκτήτρια. Αυτό που μας χάλασε είναι ότι το βράδυ ήταν πολύ ερημικά από το σταθμό στο κέντρο.
Η 8η ημέρα του οδοιπορικού μας στην Γερμανία- Αλσατία μας βρίσκει να εγκαταλείπουμε το Ρόσχαιμ και να μεταφερόμαστε στο Στρασβούργο για ένα βράδυ. Είχαμε ήδη εγκαταλείψει το σχέδιο να δούμε το Μπάντεν- Μπάντεν, αφού θέλαμε να αφοσιωθούμε στην πόλη και στις όμορφες γειτονιές της. Αφήνουμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο μας στην περιοχή του σταθμού και ξεκινάμε για την περιοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Καθ οδόν συναντάμε και ένα μαγαζί με κρητικά προϊόντα , αλλά δεν προτείναμε καμιά συνεργασία για την ώρα... Έχε το όμως στα υπόψη, έρχονται δύσκολες εποχές.
Με το τραμ φτάνουμε στην περιοχή και θαυμάζουμε το γυάλινο κτίριο.
που στεγάζει την ευρωβουλή. Προς μεγάλη μας έκπληξη, ο φρουρός μιλάει γαλλικά (καταλαβαίνει αγγλικά; και τέλος πάντων μισοαγγλικά μισογερμανικά καταλαβαίνω ότι μόνο τους εξωτερικούς χώρους και την αυλή μπορούμε να δούμε χωρίς άδεια/ κράτηση.
Η εσωτερική αυλή:
Αφήνουμε πίσω μας το Ευρωκοινοβούλιο ελπίζοντας η ελληνική σημαία να συνεχίζει να κυματίζει στους χώρους του και κατευθυνόμαστε πάλι προς το κέντρο. Αυτή τη φορά μετακινούμαστε με άλλη γραμμή και βλέπουμε κάποια πανεπιστημιακά κτίρια σχολών και κάποιες λιγότερο όμορφες γειτονιές. ΟΚ, δεν μπορεί όλη η πόλη να είναι παραμυθένια.
Επόμενη στάση μας το οινοποιείο του Νοσοκομείου, όπου σε ένα υπόγειο κελάρι στο χώρο του Νοσοκομείου ντόπιοι παραγωγοί φυλάσσουν και εμφιαλώνουν τα κρασιά τους.
Στο χώρο φυλάσσεται και ένα βαρέλι από το 1472, τώρα κατά πόσον αυτό παραμένει κρασί δεν το γνωρίζω...
Υπάρχει αρκετά μεγάλη ποικιλία με κρασιά για αγορά, αλλά εμείς λόγω ανασφάλειας με τις αποσκευές δεν αγοράζουμε. Δυστυχώς στο οινοποιείο δεν προβλέπεται γευσιγνωσία, παρά μόνο συγκεκριμένες ημέρες.
Μια και είναι ακόμα μεσημέρι (2 παρά) προτείνω να προλάβουμε ένα εστιατόριο και να φάμε και ένα μεσημέρι σαν άνθρωποι. Πράγματι, συναντάμε ένα συμπαθέστατο εστιατόριο και τσακίζω μια λαχταριστή flammenkuche (tarte flambe) που σερβίρεται σε ξύλινη βάση. Yumm Yumm.
Πίνουμε και 2 ζεστά cappuccino και είμαστε έτοιμοι για τις Βερσαλίες του Στρασβούργου: το παλάτι Ροχάν,
όπου πλέον στεγάζονται 3 μουσεία. Επιλέγουμε το Μουσείο διακοσμητικών τεχνών, όπου ήταν και τα διαμέρίσματα
Στον 1ο όροφο υπήρχε μουσείο με πίνακες μεγάλων ζωγράφων, το οποίο δεν επισκεφτήκαμε. Σειρά είχε μια επίσκεψη σε κάποια μαγαζάκια και επιστροφή στο ξενοδοχείο. Μοναδικό βράδυ στο Στρασβούργο, μια έξοδο έπρεπε να την κάνουμε!
Αφού συμβουλευτήκαμε τις σημειώσεις μας, ετοιμαστήκαμε να πιούμε ποτάκι/ μπυρίτσα στην γνωστή οδό rue de Freres πίσω από τον καθεδρικό. Μοναδικό βράδυ που κυκλοφορήσαμε στην πόλη, ενθουσιαστήκαμε: πολύς νεαρόκοσμος βολτάρει και επισκέπτεται τα μπαράκια της περιοχής. Υπάρχουν και μπαράκια που έχουν τραπεζάκια έξω (με σομπίτσα, αλλά μπρρρρρ..), εμείς επισκεπτόμαστε ένα μικρό μπαράκι όπου πίνουμε από ένα ποτηράκι κρασί. Οι γάλλοι και οι γαλλιδούλες, σε αντίθεση με τους γερμανούς που είναι εντελώς αθόρυβοι, είναι πιο ζωηροί, γελάνε, φωνάζουν. Μετά το κρασάκι μας ξεκινάμε για μια μπιρίτσα σε μια ξακουστή μπιραρία του Στρασβούργου , όπου μας περιμένει άλλη μια έκπληξη: η διόροφη μπιραρία είναι ασφυκτικά γεμάτη και υπάρχει και πολύς κόσμος έξω από την μπιραρία. Εγκαταλείπουμε την ιδέα να πάμε εκεί, και καταλήγουμε να πάρουμε ένα ζεστό κρασάκι στην πλατεία του καθεδρικού και να συμμετάσχουμε μαζί με το πλήθος στην εκδήλωση που έχει εκεί από τηλεοπτικό σταθμό. Πράγματι, ο κόσμος έχει μαζευτεί εκεί και τραγουδάει χριστουγεννιάτικα μαζί με τους τραγουδιστές του show. Καλεσμένος του show είναι ο πολύ γνωστός στους Γάλλος Dave,φίρμα του 70 απ΄ότι καταλαβαίνουμε. Μπαίνουμε σε κλίμα χριστουγεννιάτικο, αν και είναι μόνο 18 του Νοέμβρη, μόνο καλή χρονιά δεν είπαμε!!!::xmas_smile:
Παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο. Στην ουσία το ταξίδι μας έχει τελειώσει... Χαιρόμαστε γιατί το ταξίδι μας ήταν εκπληκτικό, καλύτερο απ' ότι φανταζόμαστε και μελαγχολούμε γιατί τελειώνει και εμείς θα γυρίσουμε στην μιζέρια της Ελλάδας και σ ένα σωρό προβλήματα. Η αλήθεια είναι πως έχουμε ξεχάσει εντελώς την κατάσταση στη χώρα μας και πέρα από κάποια υποτιμητικά δημοσιεύματα που πήρε το μάτι μας και την ενημέρωση για την νέα κυβέρνηση από τους δικούς μας, είμαστε στον κόσμο του παραμυθιου...
ΗΜΕΡΑ 9: ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ- ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΣΤΟΥΤΓΚΑΡΔΗΣ
Η ημέρα μας ξεκινάει με ένα σούπερ πρωινό . Ετοιμαζόμαστε, πάμε στο σταθμό όπου περιμένουμε λιγάκι, γιατί έχουμε πάει νωρίς, επιβιβαζόμαστε στο TGV όταν με το καλό φτάνει και ξεκινάμε για αεροδρόμιο. Τώρα περνάμε από όμορφα φθινοπωρινά τοπία, μικρές και μεγάλες πόλεις. Μετά από 1 ώρα και κάτι φτάνουμε στον τεράστιο σταθμό της Στουτγάρδης, όπου με απίστευτη ακρίβεια φτάνει και ο υπόγειος για το Αεροδρόμιο.
Η πόλη της Στουτγκάρδης- όπως φαίνεται από το μετρό- είναι όμορφη και με αρκετό πράσινο!!!Φτάνουμε στο αεροδρόμιο,χτυπάμε λίγο junk (μετά από τόσες ημέρες στα εστιατόρια χρειάζεται κι αυτό) και με μια μικρή καθυστέρηση αναχωρούμε για Ελλάδα. Το βράδυ διανυκτερεύουμε στο Ελ. Βενιζέλος και με την 1η πρωινή επιστρέφουμε στο Ηράκλειο και φευ! στην πραγματικότητα, όπου ούτε παραμυθένια είναι, ούτε χριστουγεννιάτικα!!!
Κλείνοντας , θα επισημάνω κάποια πράγματα στα οποία κατέληξα:
Είναι πλέον πολύ εύκολο να οργανώσεις ταξίδι μέσω ιντερνετ. Το μόνο που χρειάζεται είναι χρόνος και μια πιστωτική/ χρεωστική κάρτα. Εννοείται ότι πλην των εισιτηρίων, ξενοδοχείων, αυτοκινήτων, μπορεί κανείς να κλείσει εισιτήρια τρένων, και ακόμα με τη βοήθεια maps και street view να έχει πλήρη εικόνα του τι θα επισκεφτεί, αποστάσεων κλπ. Αγγλικά απαραίτητα βεβαίως, καθώς και καλός προσανατολισμός!!! Γαλλικά ή Γερμανικά θα εκτιμηθούν επιπλέον Το ίντερνετ αξιοποιήθηκε και στην εκδρομή μας – όπου στεκόμασταν και βρισκόμασταν ψάχναμε για wi-fi, προκειμένου να βρούμε δρομολόγια κλπ.
Οι χώρες που επισκεφτήκαμε , και ιδίως η Γερμανία, είναι απίστευτα οργανωμένες και με μεγάλη περιβαλλοντική συνείδηση. Διαχωρισμός των ανακυκλώσιμων στους κάδους, σακουλίτσα μόνο άμα την ζητήσεις. Το ποδήλατο βασικό μέσο μετακίνησης για πολλούς , ενώ πολλοί είναι και αυτοί που κάνουν πεζοπορίες, ποδηλατάδες στη φύση!!
Δίνεται αξία ακόμα και στο λεπτό. Σου επιστρέφουν το cent, δεν έχουν στρογγυλοποιήσεις προς τα πάνω, το ευρώ έχει αξία! Οι τιμές σε γενικές γραμμές μου φάνηκαν οι ίδιες, μόνο το νερό έπιανε τρελές τιμές.
Συγκοινωνίες, ΜΜΜ άψογα οργανωμένα και αξιόπιστα. Με πρόγραμμα σε κάθε στάση που τηρείται απαρεγκλίτως (το λεωφορείο περιμένει αν φτάσει νωρίτερα) και 24ωρα εισιτήρια παντού.
Ταξιδεύοντας ΜΟΝΟΙ και χωρίς γκρουπ παίρνουμε μια γεύση από την ζωή και την καθημερινότητα των αλσατών. Το να επισκεφτούμε μικρά, γραφικά χωριουδάκια είναι πολύ πιο όμορφο, από το να δούμε μια ακόμα πρωτεύουσα/ μεγαλούπολη της Ευρώπης, όπου θα τρέχαμε να τα δούμε όλα.
Είναι ένα ταξίδι που ευχαριστηθήκαμε και θα μας μείνει αξέχαστο. Θα το συνιστούσα ανεπιφύλακτα, ιδίως τέλη Νοεμβρίου- αρχές Δεκεμβρίου που είναι όλα στολισμένα και εορταστικά και δεν έχει ακόμα τον τρελό πανικό!!! Τα Χριστουγεννα σε όλη την Αλσατία πρέπει να είναι μαγικά!!!
Εύχομαι σε όλους καλες Γιορτές!!!