Δεν επισκέφτηκα την Πρέβεζα για να έχω αφορμή να γράψω τα όσα θα γράψω παρακάτω. Γεννήθηκα στην Πρέβεζα και την ξέρω από πρώτο χέρι που λένε. Αν με ρωτήσει κάποιος πότε είναι η καταλληλότερη περίοδος να την επισκεφτεί ίσως περιμένει ως απάντηση το καλοκαίρι. Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος. Ο νομός σίγουρα το καλοκαίρι, η πόλη σου χαρίζει μία όμορφη και γλυκιά μελαγχολία και νοσταλγία το φθινόπωρο, το χειμώνα, την άνοιξη...Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι ο Καρυωτάκης δεν άντεξε τη μελαγχολία που του δημιουργούσε η πόλη και αποφάσισε να αυτοκτονήσει...
Δεν έρχεσαι ιδιαίτερα εύκολα. Χρειάζεσαι τουλάχιστον 4 ώρες και ένα μισαωράκι μέσω της υποθαλάσσιας ζεύξης Ακτίου-Πρέβεζας για να την ανταμώσεις. Η ζεύξη στο Ρίο και η καινούργια παράκαμψη του Αγρινίου (τμήμα της Ιονίας Οδού) βοηθούν αρκετά στο να είναι πιο σύντομο το ταξίδι. Όλα αυτά από Αθήνα. Γιατί η Θεσσαλονίκη πλέον είναι πιο κοντά. 2 ώρες ως τα Γιάννενα μέσω Εγνατίας και άλλη μία ως την Πρέβεζα.
Καθαρά επαρχιακή μικρή πόλη με περίπου 20.000 κατοίκους σε μόνιμη βάση. Από τη μία ο Αμβρακικός κόλπος και από την άλλη το Ιόνιο πέλαγος χαρίζουν νόστιμα ψάρια που θα τα βρεις σε καλές τιμές. Ο γαύρος, η σαρδέλα "παπαλίνα", η γαρίδα "γάμπαρη", τα κεφάλια τα οποία σκίζονται στη μέση, αλατίζονται, λιάζονται και ψήνονται για να έρθουν στο πιάτο σου ως "πετάλια", οι σουπιές και πολλά άλλα. Το γαύρο το συνιστώ τηγανητό και μαρινάτο σε λάδι, ξύδι, σκόρδο, πιπεριά και σέληνο. Αρκετοί τον προτιμούν και στο φούρνο με λάδι, ρίγανη, ντομάτα. Η σαρδέλα οπωσδήποτε ψητή αλλά μόνο το καλοκαίρι. Το πρώτο σάββατο του Αυγούστου είναι και η γιορτή της σαρδέλας στην Πρέβεζα. Γαρίδες σαγανάκι και ψητές στα κάρβουνα. Οι σουπιές είναι...λουκούμι. Το ούζο που πίνουμε πιο πολύ εδώ στην Πρέβεζα είναι το "Πιλαβάς". Αν δεν κάνω λάθος παράγεται κάπου στην Πάτρα. Για το τέλος...γλυκό καρπούζι. Μην μπερδεύεστε. Είναι από το εσωτερικό της φλούδας του.
Μία βόλτα στην παλιά πόλη επιβάλλεται. Θα δει κανείς πέτρινα στενά σοκάκια με πιο φημισμένο απ'όλα το Σαϊτάν Παζάρ, το σπίτι όπου έζησε ο Καρυωτάκης με την προτομή του κάπου εκεί απέξω, τις εκκλησίες του Αγίου Αθανασίου και του πολιούχου Αγίου Χαραλάμπους με το ενετικό ρολόι. Στην παλιά πόλη είναι συγκεντρωμένα και πολλά αξιόλογα ταβερνάκια και μεζεδοπωλεία. Η πλατεία Ανδρούτσου με την ομώνυμη προτομή και το κύριο πάρκινγκ της πόλης είναι η αρχή για την "παραλία" της Πρέβεζας, τον πεζόδρομο κατά μήκος του λιμανιού όπου πλέον αράζουν μόνο σκάφη και ιστιοπλοϊκά. Ο συγκεκριμένος δρόμος έχει και κάποια από τα πιο αξιόλογα κτίρια της πόλης όπως την Εθνική τράπεζα, το δημάρχειο και το κτίριο της τράπεζας Πειραιώς. Αξίζει να επισκεφτεί κανείς το κάστρο του Παντοκράτωρα (περίπου 2-3 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης). Από τη μία βλέπει προς το Άκτιο και από την άλλη ξεκινάει το Ιόνιο. Κάπου εκεί αρχίζει και ο οικισμός του Παντοκράτωρα με τον πεζόδρομο κατά μήκος της θάλασσας να είναι ιδανικός για το ηλιοβασίλεμα. Ας μην παραλείψω τη Νικόπολη, τη ρωμαϊκή πόλη που έχτισε ο Οκταβιανός Αύγουστος μετά τη νίκη του επί της Κλεοπάτρας και του Μάρκου Αντώνιου στη ναυμαχία του Ακτίου. Μπορεί να επισκεφτεί κανείς τα τείχη της πόλης, το ωδείο της, το μνημείο του Αυγούστου, τα λουτρά, κάποια εξαιρετικά ψηφιδωτά και φυσικά το καινούργιο της μουσείο. Λίγο πιο κάτω από τη Νικόπολη υπάρχουν και παρατηρητήρια για τον Αμβρακικό. Ο κόλπος του Αμβρακικού προστατεύεται από διεθνείς συνθήκες λόγω της χλωρίδας και της πανίδας του και από τις θέσεις αυτές μπορείς να παρατηρήσεις αργυροπελεκάνους και άλλα είδη πουλιών. Τελευταία μου πρόταση για την πόλη είναι ο οικισμός του Αγίου Θωμά. Ένα γραφικό λιμανάκι ακριβώς απέναντι από την Πρέβεζα με πολύ καλή θέα προς την πόλη, πολύ καλό...φαγητό και την καλύτερη θέα προς τον Αμβρακικό κόλπο από τους Αγίους Αποστόλους. Πρέπει να τη δεις αυτήν την εικόνα για να καταλάβεις τι εννοώ.
Κοντά στην πόλη βρίσκονται οι παραλίες της Κυανής Ακτής με τους ευκάλυπτους, του Μονολιθίου με το εξαιρετικό πευκόδασος ακριβώς από πάνω και του Βράχου. Καθαρά νερά όλες τους. Πιο έξω και πηγαίνοντας προς την Πάργα συνιστώ το Αλωνάκι και τον Όρμο του Οδυσσέα στην Αμμουδιά (η Αμμουδιά είναι το χωριό όπου εκβάλλει ο ποταμός Αχέροντας) και τις παραλίες της Πάργας φυσικά, τον Αη Γιαννάκη, το Λίχνο, το Βάλτο, τον Άγιο Σώστη και το Σαρακίνικο.
Όσον αφορά το νομό Πρεβέζης έχει αξιόλογα σημεία.
Το μνημείο του Ζαλόγγου στο σημείο όπου οι Σουλιώτισσες αυτοκτόνησαν για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων. Θέλει υπομονή και κάτι παραπάνω από 400 σκαλιά για να το φτάσεις αλλά σε αποζημιώνει με την ιστορία του και τη θέα του. Πηγαίνοντας θα συναντήσεις και την Καμαρίνα, ένα μικρό χωριουδάκι με λιγοστούς πλέον κατοίκους αλλά αμφιθεατρικό με ωραία θέα προς τον κάμπο της Πρέβεζας και τη Λευκάδα, την πέτρινη πλατεία του και το λαογραφικό του μουσείο με αντικείμενα-δωρεές των κατοίκων του. Λίγο πριν φτάσεις στα αριστερά σου θα δεις και τον αρχαιολογικό χώρο της Κασσώπης. Όχι ιδιαίτερα αξιοποιημένος αλλά ένας περίπατος αξίζει.
Ο ποταμός Αχέροντας πηγάζει από τα Σερζιανά και το Συστρούνι στην περιοχή της Λάκκας Σουλίου. Στο Συστρούνι υπάρχει διαμορφωμένος χώρος στο σημείο. Από το χωριό Τρίκαστρο ξεκινάει μονοπάτι κατά μήκος του ποταμού το οποίο περνάει απο το στενότερο σημείο του, τις Πύλες του Άδη, και καταλήγει στη Γλυκή. Καλό είναι να κάνει κανείς πρώτα ένα τηλέφωνο για να δει αν το μονοπάτι είναι εντάξει. Σε κάποιο σημείο του υπάρχει διακλάδωση. Από τη μία η Σκάλα της Τζαβέλλαινας και από την άλλη η Γέφυρα του Ντάλλα κα το μονοπάτι που σε οδηγεί στα ιστορικά χωριά του Σουλίου, της Κιάφας, της Σαμονίβας και του Αβαρίνου. Εκεί βρίσκεται και το γνωστό αλλά κατεστραμένο από την ανατίναξη της μπαρουταποθήκης του μοναστήρι στο Κούγκι. Στη Γλυκή ο Αχέροντας δημιουργεί μία τοποθεσία ιδανική για κάμπινγκ (σσσσσςςς...μη μας ακούσουν και πολλοί...) και πικ-νικ. Μπορείς να προμηθευτείς ειδικά παπούτσια και να προχωρήσεις μέσα στο ποτάμι προς τα επάνω αντίθετα από τη ροή του. Εικόνες που δε θα ξεχασεις, νερό παγωμένο και νερό να αναβλύζει από παντού. Κοντά στη Γλυκή και το Νεκρομαντείο, ο τόπος που κάποτε υποδεχότανε τους νεκρούς για το τελευταίο τους ταξίδι, εκείνο προς τον Άδη και την αιωνιότητα. Μυστηριακό σκηνικό...
Η Πάργα είναι ένας καλοκαιρινός προορισμός που συγκεντρώνει τη θερινή περίοδο πολύ κόσμο. Είναι γραφική με τα σοκάκια της να θυμίζουν νησί, το νησάκι απέναντι από το λιμανάκι της και το κάστρο από όπου βλέπεις όλη την Πάργα και στο οποίο είναι κάποιες εξαιρετικές ταβέρνες. Από την Πάργα υπάρχουν καραβάκια τα οποία το καλοκαίρι σε πηγαίνουν μονοήμερες εκδρομές μέχρι τους Παξούς. Αν υπάρχει η δυνατότητα προτιμήστε τις παραλίες στους Αντίπαξους. Εκεί δεν είναι Ελλάδα. Είναι κάτι άλλο...
Τέλος, η λίμνη του Ζηρού. Τοπίο φυσικής ομορφιάς με πέτρινο μονοπάτι γύρω από τη λίμνη ιδανικό για μία ποδηλατάδα.
Ελπίζω να μην ξεχνάω κάτι. Να μην άφησα κανέναν παραπονεμένο. Ειλικρινά δεν τα γράφω όλα αυτά για να προσελκύσω τουρίστες. Θέλω απλά να γνωρίσει ο κόσμος αυτό τον τόπο. Πιστεύω ότι αξίζει. Υποκειμενικά πάντα
...
Δεν έρχεσαι ιδιαίτερα εύκολα. Χρειάζεσαι τουλάχιστον 4 ώρες και ένα μισαωράκι μέσω της υποθαλάσσιας ζεύξης Ακτίου-Πρέβεζας για να την ανταμώσεις. Η ζεύξη στο Ρίο και η καινούργια παράκαμψη του Αγρινίου (τμήμα της Ιονίας Οδού) βοηθούν αρκετά στο να είναι πιο σύντομο το ταξίδι. Όλα αυτά από Αθήνα. Γιατί η Θεσσαλονίκη πλέον είναι πιο κοντά. 2 ώρες ως τα Γιάννενα μέσω Εγνατίας και άλλη μία ως την Πρέβεζα.
Καθαρά επαρχιακή μικρή πόλη με περίπου 20.000 κατοίκους σε μόνιμη βάση. Από τη μία ο Αμβρακικός κόλπος και από την άλλη το Ιόνιο πέλαγος χαρίζουν νόστιμα ψάρια που θα τα βρεις σε καλές τιμές. Ο γαύρος, η σαρδέλα "παπαλίνα", η γαρίδα "γάμπαρη", τα κεφάλια τα οποία σκίζονται στη μέση, αλατίζονται, λιάζονται και ψήνονται για να έρθουν στο πιάτο σου ως "πετάλια", οι σουπιές και πολλά άλλα. Το γαύρο το συνιστώ τηγανητό και μαρινάτο σε λάδι, ξύδι, σκόρδο, πιπεριά και σέληνο. Αρκετοί τον προτιμούν και στο φούρνο με λάδι, ρίγανη, ντομάτα. Η σαρδέλα οπωσδήποτε ψητή αλλά μόνο το καλοκαίρι. Το πρώτο σάββατο του Αυγούστου είναι και η γιορτή της σαρδέλας στην Πρέβεζα. Γαρίδες σαγανάκι και ψητές στα κάρβουνα. Οι σουπιές είναι...λουκούμι. Το ούζο που πίνουμε πιο πολύ εδώ στην Πρέβεζα είναι το "Πιλαβάς". Αν δεν κάνω λάθος παράγεται κάπου στην Πάτρα. Για το τέλος...γλυκό καρπούζι. Μην μπερδεύεστε. Είναι από το εσωτερικό της φλούδας του.
Μία βόλτα στην παλιά πόλη επιβάλλεται. Θα δει κανείς πέτρινα στενά σοκάκια με πιο φημισμένο απ'όλα το Σαϊτάν Παζάρ, το σπίτι όπου έζησε ο Καρυωτάκης με την προτομή του κάπου εκεί απέξω, τις εκκλησίες του Αγίου Αθανασίου και του πολιούχου Αγίου Χαραλάμπους με το ενετικό ρολόι. Στην παλιά πόλη είναι συγκεντρωμένα και πολλά αξιόλογα ταβερνάκια και μεζεδοπωλεία. Η πλατεία Ανδρούτσου με την ομώνυμη προτομή και το κύριο πάρκινγκ της πόλης είναι η αρχή για την "παραλία" της Πρέβεζας, τον πεζόδρομο κατά μήκος του λιμανιού όπου πλέον αράζουν μόνο σκάφη και ιστιοπλοϊκά. Ο συγκεκριμένος δρόμος έχει και κάποια από τα πιο αξιόλογα κτίρια της πόλης όπως την Εθνική τράπεζα, το δημάρχειο και το κτίριο της τράπεζας Πειραιώς. Αξίζει να επισκεφτεί κανείς το κάστρο του Παντοκράτωρα (περίπου 2-3 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης). Από τη μία βλέπει προς το Άκτιο και από την άλλη ξεκινάει το Ιόνιο. Κάπου εκεί αρχίζει και ο οικισμός του Παντοκράτωρα με τον πεζόδρομο κατά μήκος της θάλασσας να είναι ιδανικός για το ηλιοβασίλεμα. Ας μην παραλείψω τη Νικόπολη, τη ρωμαϊκή πόλη που έχτισε ο Οκταβιανός Αύγουστος μετά τη νίκη του επί της Κλεοπάτρας και του Μάρκου Αντώνιου στη ναυμαχία του Ακτίου. Μπορεί να επισκεφτεί κανείς τα τείχη της πόλης, το ωδείο της, το μνημείο του Αυγούστου, τα λουτρά, κάποια εξαιρετικά ψηφιδωτά και φυσικά το καινούργιο της μουσείο. Λίγο πιο κάτω από τη Νικόπολη υπάρχουν και παρατηρητήρια για τον Αμβρακικό. Ο κόλπος του Αμβρακικού προστατεύεται από διεθνείς συνθήκες λόγω της χλωρίδας και της πανίδας του και από τις θέσεις αυτές μπορείς να παρατηρήσεις αργυροπελεκάνους και άλλα είδη πουλιών. Τελευταία μου πρόταση για την πόλη είναι ο οικισμός του Αγίου Θωμά. Ένα γραφικό λιμανάκι ακριβώς απέναντι από την Πρέβεζα με πολύ καλή θέα προς την πόλη, πολύ καλό...φαγητό και την καλύτερη θέα προς τον Αμβρακικό κόλπο από τους Αγίους Αποστόλους. Πρέπει να τη δεις αυτήν την εικόνα για να καταλάβεις τι εννοώ.
Κοντά στην πόλη βρίσκονται οι παραλίες της Κυανής Ακτής με τους ευκάλυπτους, του Μονολιθίου με το εξαιρετικό πευκόδασος ακριβώς από πάνω και του Βράχου. Καθαρά νερά όλες τους. Πιο έξω και πηγαίνοντας προς την Πάργα συνιστώ το Αλωνάκι και τον Όρμο του Οδυσσέα στην Αμμουδιά (η Αμμουδιά είναι το χωριό όπου εκβάλλει ο ποταμός Αχέροντας) και τις παραλίες της Πάργας φυσικά, τον Αη Γιαννάκη, το Λίχνο, το Βάλτο, τον Άγιο Σώστη και το Σαρακίνικο.
Όσον αφορά το νομό Πρεβέζης έχει αξιόλογα σημεία.
Το μνημείο του Ζαλόγγου στο σημείο όπου οι Σουλιώτισσες αυτοκτόνησαν για να μην πέσουν στα χέρια των Τούρκων. Θέλει υπομονή και κάτι παραπάνω από 400 σκαλιά για να το φτάσεις αλλά σε αποζημιώνει με την ιστορία του και τη θέα του. Πηγαίνοντας θα συναντήσεις και την Καμαρίνα, ένα μικρό χωριουδάκι με λιγοστούς πλέον κατοίκους αλλά αμφιθεατρικό με ωραία θέα προς τον κάμπο της Πρέβεζας και τη Λευκάδα, την πέτρινη πλατεία του και το λαογραφικό του μουσείο με αντικείμενα-δωρεές των κατοίκων του. Λίγο πριν φτάσεις στα αριστερά σου θα δεις και τον αρχαιολογικό χώρο της Κασσώπης. Όχι ιδιαίτερα αξιοποιημένος αλλά ένας περίπατος αξίζει.
Ο ποταμός Αχέροντας πηγάζει από τα Σερζιανά και το Συστρούνι στην περιοχή της Λάκκας Σουλίου. Στο Συστρούνι υπάρχει διαμορφωμένος χώρος στο σημείο. Από το χωριό Τρίκαστρο ξεκινάει μονοπάτι κατά μήκος του ποταμού το οποίο περνάει απο το στενότερο σημείο του, τις Πύλες του Άδη, και καταλήγει στη Γλυκή. Καλό είναι να κάνει κανείς πρώτα ένα τηλέφωνο για να δει αν το μονοπάτι είναι εντάξει. Σε κάποιο σημείο του υπάρχει διακλάδωση. Από τη μία η Σκάλα της Τζαβέλλαινας και από την άλλη η Γέφυρα του Ντάλλα κα το μονοπάτι που σε οδηγεί στα ιστορικά χωριά του Σουλίου, της Κιάφας, της Σαμονίβας και του Αβαρίνου. Εκεί βρίσκεται και το γνωστό αλλά κατεστραμένο από την ανατίναξη της μπαρουταποθήκης του μοναστήρι στο Κούγκι. Στη Γλυκή ο Αχέροντας δημιουργεί μία τοποθεσία ιδανική για κάμπινγκ (σσσσσςςς...μη μας ακούσουν και πολλοί...) και πικ-νικ. Μπορείς να προμηθευτείς ειδικά παπούτσια και να προχωρήσεις μέσα στο ποτάμι προς τα επάνω αντίθετα από τη ροή του. Εικόνες που δε θα ξεχασεις, νερό παγωμένο και νερό να αναβλύζει από παντού. Κοντά στη Γλυκή και το Νεκρομαντείο, ο τόπος που κάποτε υποδεχότανε τους νεκρούς για το τελευταίο τους ταξίδι, εκείνο προς τον Άδη και την αιωνιότητα. Μυστηριακό σκηνικό...
Η Πάργα είναι ένας καλοκαιρινός προορισμός που συγκεντρώνει τη θερινή περίοδο πολύ κόσμο. Είναι γραφική με τα σοκάκια της να θυμίζουν νησί, το νησάκι απέναντι από το λιμανάκι της και το κάστρο από όπου βλέπεις όλη την Πάργα και στο οποίο είναι κάποιες εξαιρετικές ταβέρνες. Από την Πάργα υπάρχουν καραβάκια τα οποία το καλοκαίρι σε πηγαίνουν μονοήμερες εκδρομές μέχρι τους Παξούς. Αν υπάρχει η δυνατότητα προτιμήστε τις παραλίες στους Αντίπαξους. Εκεί δεν είναι Ελλάδα. Είναι κάτι άλλο...
Τέλος, η λίμνη του Ζηρού. Τοπίο φυσικής ομορφιάς με πέτρινο μονοπάτι γύρω από τη λίμνη ιδανικό για μία ποδηλατάδα.
Ελπίζω να μην ξεχνάω κάτι. Να μην άφησα κανέναν παραπονεμένο. Ειλικρινά δεν τα γράφω όλα αυτά για να προσελκύσω τουρίστες. Θέλω απλά να γνωρίσει ο κόσμος αυτό τον τόπο. Πιστεύω ότι αξίζει. Υποκειμενικά πάντα
...
