Τσεχική Δημοκρατία Πράγα: Παραμύθι ή εφιάλτης?

[panlek30]

Πάλι καλά να λες! Άλλοι χωρίζουν και οι νέοι τους σύντροφοι δε θέλουν ούτε να ακούσουν για προορισμούς που έχουν πάει οι νυν με τους πρώην. Για να μη γίνεται σύγκριση λέει... Τι να πεις!

Καλά άστο, υπάρχουν πολλά τριπάκια...Υπάρχει και το "α, έχεις πάει εκει; Δεν πειράζει θα πάμε και μαζι να έχεις καινούργιες αναμνήσεις απο αυτο το μέρος". Δε βγάζεις άκρη...

 

[giannismits]

Παρατήρησα ομως οτι οσο απομακρυνόμουν τόσο πιο έντονο ήταν το σοβιετικό στοιχείο που προσωπικά δεν μου αρέσει καθόλου γιατί μου βγάζει μια παρακμή και καταθλιψάρα...

Για να δεις το σοβιετικό στοιχείο νομίζω πρέπει να βγεις αρκετά έξω. Εγώ πήγα στα διαμερίσματα 1,2,3,4,7 και σοβιετική αισθητική δεν συνάντησα. Σε αντίθεση με τη Μπρατισλάβα που ελάχιστα έξω από το κέντρο είναι γεμάτη μπλοκ πολυκατοικιών και σοβιετικά κτίρια.

Η παλιά πόλη κούκλα αλλά νιώθεις πολύ τουριστάκι βρε παιδί μου. Αυτή η αίσθηση του να προχωράω με τα μιλούνια των κινέζων και οι καταστηματάρχες να με βλέπουν σα δολλάριο, λίγο μου την δίνει!

Στην κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης που κυρίως ισχύει αυτό, μείναμε πολλή λίγη ώρα. Γι' αυτό και δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο. Παίζει βέβαια ρόλο και η εποχή. Τελικά παρά το κρύο καλύτερα να την επισκέπτεσαι χειμώνα που έχει φυσιολογικό κόσμο.

Καλά άστο, υπάρχουν πολλά τριπάκια...Υπάρχει και το "α, έχεις πάει εκει; Δεν πειράζει θα πάμε και μαζι να έχεις καινούργιες αναμνήσεις απο αυτο το μέρος". Δε βγάζεις άκρη...

Θες δεν θες θα πας. Που να βγάλεις άκρη!

Αυτό που μου έμεινε όμως σας ευχάριστη ανάμνηση είναι το πολύ καλό φαγητό!! Βελουτέ σούπες, πάπιες και υπέροχα μαγειρεμένα κρέατα!!!

Όντως. Τρελό φαί και πολύ ωραίο αν είσαι κρεατοφάγος όμως. Τέλειες σούπες, ωραία μαγειρεμένα κρέατα και φοβερή μπύρα. Αν μάλιστα είναι χειμώνας είναι πιο ωραίο το σκηνικό! Εγώ απόλαυσα και τα καφέ τους πάντως.

 

[alma]

Πάντως, μου κάνει εντύπωση αυτό με την αγενή συμπεριφορά.
Τι να πω... Και εμείς όταν πήγαμε Πράγα & Κάρλοβι Βάρι, συναντήσαμε μόνο καλές συμπεριφορές και ευγενικούς ανθρώπους.

Κι εμείς το ίδιο ειδικά σε Brno,Olomouc και Český Krumlov είδαμε ευγενέστατους κι εξυπηρετικότατους ανθρώπους.Αλλά και στην Πράγα με μια εξαίρεση όλοι ήταν όπως λες κι εσύ ευγενέστατοι. Απλώς στην επαρχία μου φάνηκαν ακόμη καλύτεροι, ίσως παίζει ρόλο που δεν έχουν τόσους τουρίστες όσο στην Πράγα.

Καλοκαίρι πήγαμε αλλά δεν νομίζω πως παίζει ρόλο η εποχή αλλά τι άτομα θα σου τύχουν. Τουρίστες η Πράγα έχει όλο το χρόνο.

 

[giannismits]

Συνοικία του Κάστρου / Hradčany

Η μέρα ξεκίνησε και πάλι πολύ πρωί με το πλουσιοπάροχο πρωινό μας. Στη συνέχεια από την Strossmayerovo náměstí πήραμε το τραμ 17 που πηγαίνει κατά μήκος του ποταμού κάνοντας μια από τις ωραιότερες διαδρομές τραμ στην πόλη. Και σήμερα θα κινηθούμε στο 1ο διαμέρισμα της Πράγας. Χθες είδαμε την Παλιά πόλη Stare Mesto και τη Νέα πόλη Nove Mesto. Σήμερα θα δούμε τη συνοικία του κάστρου Hradčany και τη μικρή πόλη Mala Strana.
Κατεβήκαμε στη στάση Karlovy lázně και σε πρώτο πλάνο η υπέροχη πρωινή εικόνα της γέφυρας του Καρόλου, του κάστρου και του ήρεμου ποταμού Μολδάβα. Την ησυχία τάραξαν οι φωνούλες από τσεχάκια του δημοτικού που τα έβγαλαν εκδρομή.

Τη γέφυρα του Καρόλου την είδαμε πολλές φορές αυτές τις 2 μέρες και ήταν η ώρα να τη διασχίσουμε. Και ο μόνος τρόπος να την περπατήσεις άνετα και χωρίς κόσμο είναι οι πρωινές ώρες. Οι ώρες που μπορείς να νοιώσεις την απόκοσμη ερημιά της. Σκεπτόμουν μάλιστα να τη διασχίσω ξημερώματα με την πρωινή ομίχλη για να ζήσω μια ξεχωριστή εμπειρία αλλά δεν το τόλμησα. Το πάπλωμα ήταν βαρύ! Είναι 9 παρά και η πόλη αρχίζει να ξυπνάει. Στη γέφυρα περπατούσαν λίγοι άνθρωποι που την απολάμβαναν στον ψυχρό αέρα. Όπως κι εμείς. Όμως δεν είχαμε την ευκαιρία να τη δούμε ζωηρή με τους πλανόδιους μουσικούς, τους ζωγράφους και τους μικροπωλητές. Ίσως όμως έτσι στην ηρεμία της, η διάσχιση της είχε μεγαλύτερη ουσία και συναίσθημα!

Η Γέφυρα του Καρόλου, η Karlův Most, είναι μία από τις πλέον φημισμένες αψιδωτές και ιστορικές γέφυρες της Ευρώπης. Η κατασκευή της άρχισε το 1357 και τελείωσε το 1402. Η γέφυρα ονομάστηκε αρχικά Πέτρινη Γέφυρα (Kamenný Most) ή Γέφυρα της Πράγας (Pražský Most) και από το 1870 Γέφυρα του Καρόλου προς τιμήν του βασιλιά Καρολου Δ' υπό την αιγίδα του οποίου ξεκίνησε η κατασκευή της τον 14ο αιώνα.

Ο γοτθικός πύργος της γέφυρας χτίστηκε το 1380

Είχα την εντύπωση ότι η γέφυρα αυτή ήταν μόνο για τους πεζούς ανέκαθεν. Λάθος. Η γέφυρα του Καρόλου ήταν η σημαντικότερη σύνδεση μεταξύ της Παλαιάς Πόλης και των παρακείμενων περιοχών μέχρι το 1841. Στις αρχές του 20ου αιώνα γνώρισε μια απότομη άνοδο στην κυκλοφορία με μια γραμμή για ιππήλατα, μετά με μια γραμμή τραμ και αργότερα με λεωφορειακή γραμμή. Μια βασική επισκευή της γέφυρας πραγματοποιήθηκε μεταξύ του 1965 και 1978, όπου ενισχύθηκε η σταθερότητα των πυλώνων της, όλες οι σπασμένες πέτρες αντικαταστάθηκαν, η άσφαλτος αφαιρέθηκε και η κυκλοφορία για τα οχήματα απαγορεύτηκε, ώστε να είναι προσιτή μόνο στους πεζούς.

Η 519 μέτρων γέφυρα διακοσμείται σ΄ όλο το μήκος της δεξιά κι αριστερά από τριάντα σκουρόχρωμα αγάλματα και γλυπτά κυρίως μπαρόκ, τα οποία χρονολογούνται μεταξύ του 1683 και 1714 με το τελευταίο να έχει τοποθετηθεί το 1928 και απεικονίζουν διάφορους αγίους προστάτες. Κάτι όμως που πάλι δεν γνώριζα είναι πως όλα αυτά τα αγάλματα είναι αντίγραφα! Με αφετηρία το 1965, όλα τα αγάλματα έχουν αντικατασταθεί συστηματικά από αντίγραφα και τα πρωτότυπα έχουν εκτεθεί στο lapidarium του Εθνικού Μουσείου.

Αν και ο καιρός έλεγε για βροχές, στα ξαφνικά βγήκε ένας περίεργος ήλιος που φώτισε το επιβλητικό κάστρο. Προς στιγμήν νόμιζα πως με αυτόν τον ήλιο θα πορευτούμε όλη τη μέρα. Έκανα λάθος!

Προς το τέλος της γέφυρας, στα αριστερά μας έχουμε μια υπέροχη θέα από το κανάλι Čertovka
και το ''νησί'' Kampa στη Μάλα Στράνα.

Στο άλλο άκρο της γέφυρας του Καρόλου είναι οι Πύργοι Μικρής πόλης ή αλλιώς Malostranská mostecká věž που έχουν διαφορετικό ύψος και διαφορετικό ύφος! Η γοτθική πύλη μεταξύ των πύργων είναι η είσοδος στη Malá Strana. Ο ψηλότερος πύργος 45 μέτρων είναι ανοιχτός για τον κοινό με 100 CZK. Επειδή είχα ανέβει την προηγούμενη ημέρα στον Πύργο Παλιάς πόλης είπα να μην ανέβω και σ’αυτόν τον πύργο αν και η θέα και από εδώ είναι εξαιρετική. Όμως είχαμε δει και θα βλέπαμε ακόμα πάρα πολλά σποτ με πανοραμική θέα που δεν χρειαζόταν να ανέβουμε σε όλα.

Περάσαμε την πύλη και μπήκαμε πια στη Μάλα Στράνα στην οδό Mostecká.

Στην πλατεία Malostranské náměstí βρίσκεται η μεγαλειώδης, μπαρόκ εκκλησία του Αγίου Νικολάου, κτισμένη το 1755. Στην εκκλησία πραγματοποιούνται συναυλίες στο εκκλησιαστικό όργανο από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο καθημερινά εκτός Τρίτης από τις 18.00, και Χριστουγεννιάτικες συναυλίες από τις 17.00 σε επιλεγμένες ημέρες μόνο. Είναι μια αξιοθαύμαστη εκκλησία, η πιο ψηλή στην Πράγα με έναν εντυπωσιακό θόλο και με την μεγαλύτερη τοιχογραφία της Ευρώπης ζωγραφισμένη στο ταβάνι, ωστόσο δυστυχώς δεν την επισκεφτήκαμε αν και η είσοδος της είναι μόνο 70 CZK.

Οι περισσότεροι επιλέγουν την οδό Nerudova για να ανηφορίσουν στο κάστρο. Εμείς κάναμε κάτι άλλο. Από την πλατεία Malostranská mostecká věž πήραμε το τραμ 22 το οποίο ανηφορίζει περιμετρικά της συνοικίας του κάστρου και κατεβήκαμε στο ψηλότερο σημείο, στη στάση Pohořelec. Κι εκεί που είχαμε χαρεί για το άνοιγμα του καιρού, ξεκίνησε η βροχή. Μια ψιλή βροχή που σχεδόν όλη τη μέρα δεν θα σταματήσει. Κρατάω την ψυχραιμία μου και προχωράμε.

Πρώτη στάση η Μονή του Στράχοβ (Strahovský klášter), πολύ κοντά στη στάση που κατεβήκαμε. Το μοναστήρι είναι η αρχαιότερη Μονή στη Βοημία, ιδρύθηκε το 1143, και είναι ένα από τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά μνημεία της Τσεχικής Δημοκρατίας. Είναι ένα συγκρότημα που περιλαμβάνει την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, την Πινακοθήκη του Στράχοφ μία από τις πιο σημαντικές συλλογές στην Κεντρική Ευρώπη και φυσικά την σπάνια βιβλιοθήκη Στράχοφ που περιέχει πάνω από 200 000 τόμους, μια σειρά από μεσαιωνικά χειρόγραφα και χάρτες. Δεν είχα σκοπό να επισκεφτώ το μοναστήρι ούτε να φάμε πολύ χρόνο εκεί.

Ήθελα όμως να δω την εκπληκτική διάσημη βιβλιοθήκη του Στράχοφ. Πλήρωσα 120 CZK +50 CZK για να βγάλω φωτογραφίες και με το ειδικό αυτοκόλλητο που κόλλησα στο μπουφάν μου ανέβηκα τα σκαλιά έτοιμος να φωτογραφίσω την υπέροχη βιβλιοθήκη. Είχε πολύ κόσμο αλλά κατάφερα να βρεθώ μπροστά της!

Η κύρια αψιδωτή ιστορική βιβλιοθήκη, που ονομάζεται Φιλοσοφική αίθουσα

Το παλαιότερο τμήμα της βιβλιοθήκης, γνωστή ως την Θεολογική αίθουσα

Θεολογική και Φιλοσοφική αίθουσα

Φύγαμε από το μοναστήρι και κατηφορίσαμε μέσω της οδού Pohořelec και Loretánská με κατεύθυνση το κάστρο. Η διαδρομή είναι κοντινή και αρκετά ενδιαφέρουσα. Είμαστε στην καστροπολιτεία Hradčany και ο βροχερός καιρός έδινε μια ωραία μουντάδα στο τοπίο. Ήταν από τις λίγες φορές που το ψιλόβροχο αυτό δεν με ενοχλούσε ιδιαίτερα.

Στην πλατεία Loretánské αυτή η στοά μας προστάτεψε για λίγο από τη βροχή

Αριστερά το μπαρόκ συγκρότημα προσκυνήματος Loreta

Οδός Loretánská

Και φτάσαμε στην πλατεία του κάστρου, Hradčanské náměstí. Η μεγάλη πλατεία περιβάλλεται από παλάτια και εντυπωσιακά κτίρια ενώ στην μια άκρη είναι η είσοδος για την πρώτη αυλή του κάστρου. Στην πλατεία υπήρχε φυσικά και χριστουγεννιάτικη αγορά με τις ψησταριές να έχουν πάρει στην κυριολεξία φωτιά. Μετά από τόσο φαγητό δεν μπορούσα να βλέπω πρωί πρωί λουκάνικα και κρεάτα! Πριν μπούμε στο κάστρο, από το''’μπαλκόνι''
της πλατείας και από τα σκαλοπάτια (Zámecké schody) ατενίσαμε τη θέα της βροχερής Πράγας.

 

[georgeant]

Πόσο διαφορετική η Γέφυρα του Καρόλου χωρίς τα πλήθη! Τυχερός που την είδες έτσι Γιάννη. Κι αυτή η θέα της Πράγας από το κάστρο κατεβαίνοντας τα σκαλιά... Έρωτας! (περιμένω να τελειώσεις όλη την ιστορία για να δω σε τι θέση θα βάλεις την Πράγα. Νομίζω με κριτήρια ομορφιάς θα πιάσει αρκετά υψηλή).

 

[giannismits]

Πόσο διαφορετική η Γέφυρα του Καρόλου χωρίς τα πλήθη! Τυχερός που την είδες έτσι Γιάννη. Κι αυτή η θέα της Πράγας από το κάστρο κατεβαίνοντας τα σκαλιά... Έρωτας! (περιμένω να τελειώσεις όλη την ιστορία για να δω σε τι θέση θα βάλεις την Πράγα. Νομίζω με κριτήρια ομορφιάς θα πιάσει αρκετά υψηλή).

Γιώργο όντως ήταν ωραία η αίσθηση να την περπατάς με ελάχιστο κόσμο. Αυτό που λένε ότι πρέπει να τη δεις τα ξημερώματα τελείως άδεια με ομίχλη πρέπει να είναι εμπειρία. Αλλά ποιος το κάνει. Κι έτσι όμως στις 9 το πρωί καλά ήταν. Δεν ξέρω ποια θέα μου άρεσε περισσότερο πραγματικά.

Όσο για τη θέση χμμ γενικά δυσκολεύομαι και σπάνια βάζω κατάταξη. Αν με ρωτήσεις για το τριο Βιέννη-Βουδαπέστη-Πράγα, μάλλον η προτίμηση μου είναι με τη σειρά που τις έγραψα! Όπως έχουμε πει η ομορφιά της Πράγας είναι αδιαπραγμάτευτη αν και το μεσαιωνικό της στυλ πολλές φορές σου κάθεται βαρύ! Εσύ βέβαια είσαι φαν Θέση δεν θα βάλω αλλά για βαθμολογία ένα 17 το βάζω χαλαρά.

 

[georgeant]

Αν με ρωτήσεις για το τριο Βιέννη-Βουδαπέστη-Πράγα, μάλλον η προτίμηση μου είναι με τη σειρά που τις έγραψα!

Τελευταίο και καταϊδρωμένο το Πραγάκι! Αχ αχ...

 

[giannismits]

Το κάστρο της Πράγας

Η κύρια είσοδος του κάστρου με τους φρουρούς και την ''πάλη των Τιτάνων''! Πίσω είναι η πρώτη αυλή του κάστρου και η πύλη του Matthias (Matyasova brana) που οδηγεί στην 2η αυλή. Η αλλαγή φρουράς στις πύλες του κάστρου γίνονται από τις 9.00 έως τις 18.00. Καθημερινά στις 12.00 στην πρώτη αυλή γίνεται η τελετή της αλλαγής φρουράς και τελετή της σημαίας συμπεριλαμβανομένης μιας Φιλαρμονικής. Δεν είχα στο μυαλό μου την αλλαγή ούτε είναι κάτι που με ενθουσιάζει ιδιαίτερα γι’αυτό και προχωρήσαμε στα ενδότερα του κάστρου.

Η είσοδος για τους επισκέπτες ήταν δίπλα από την κύρια πύλη στα αριστερά, από την Ctvrte nadvori Prazskeho hradu μια μικρή αυλή. Εκεί αφού περάσαμε τον έλεγχο ασφαλείας τύπου αεροδρομίου προχωρήσαμε και μπήκαμε κατευθείαν στην 2η αυλή του κάστρου.

Η είσοδος στις αυλές του κάστρου είναι δωρεάν όλη την ημέρα, μέχρι και τα Μεσάνυχτα. Στη δεύτερη αυλή δεν σταθήκαμε πολλή ώρα. Δεν έχει και πολλά να δεις. Τα κύρια αξιοθέατα είναι η Κρήνη του Kohl's (Kohlova kasna) και το Παρεκκλήσιο του Τιμίου Σταυρού (Kaple svateho Krize).

Το κάστρο της Πράγας μπήκε στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες καθώς πρόκειται για το μεγαλύτερο κάστρο στον κόσμο! Ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα και έγινε η έδρα του βασιλείου της Βοημίας, της αυτοκρατορίας των Αψβούργων και αργότερα η έδρα του προέδρου της δημοκρατίας. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα κτιρίων που με τις ανακαινίσεις που υπέστη μέσα στους αιώνες, απέκτησε πολλά διαφορετικά αρχιτεκτονικά στυλ και απλώθηκε οριζόντια σε 45 στρέμματα και έγινε το σημερινό, εντυπωσιακό κάστρο! Ένα μνημειακό συγκρότημα με ιστορικά παλάτια, εκκλησίες, διάφορα κτίρια που αποτελούν πολύτιμα μνημεία από όλες τις αρχιτεκτονικές μορφές, οχυρώσεις, κήπους και πολλά σημεία με πανοραμική θέα που κόβει την ανάσα! Είναι το ορόσημο, το κόσμημα της Τσεχικής πρωτεύουσας.

Μπαίνοντας στην 3η αυλή, μπροστά μας εμφανίζεται το σπουδαιότερο από όλα τα κτίρια του κάστρου, ο Καθεδρικός του Αγίου Βίτου του 14ο αιώνα. Ακόμα δεν είχαμε πάρει κάποιο εισιτήριο στα χέρια μας και υποθέσαμε πως θα υπάρχει εκδοτήριο στην είσοδο του Καθεδρικού.

Από την οδό Vikarska, πλευρικά του Καθεδρικού

Στην είσοδο ο υπάλληλος μας έκανε νόημα να βγάλουμε τα σκουφιά μας (ευγενικά και όχι σαν κανίβαλος όπως είχα διαβάσει). Τελικά μπήκαμε στον καθεδρικό χωρίς κάποιο εισιτήριο και αυτό μας έκανε εντύπωση. Σε ένα σημείο στα αριστερά υπήρχαν μπάρες που σκάναρες το εισιτήριο και προχωρούσες πιο μέσα. Ρωτήσαμε την υπάλληλο και μας είπε πως εισιτήρια αγοράζουμε από το tourist information απέναντι από τον καθεδρικό. Τελικά μάθαμε ότι η είσοδος στο μπροστινό μέρος είναι ελεύθερη. Εφόσον έχει κάποιος εισιτήριο Circuit A ή Circuit Β, μπορεί να δει και το παρεκκλήσι του Αγίου Wenceslas με τον τάφο του και την κρύπτη όπου είναι θαμμένοι οι βασιλιάδες της Βοημίας ενώ με ξεχωριστό εισιτήριο βλέπεις την αίθουσα όπου φυλάσσονται τα κοσμήματα του στέμματος και με διαφορετικό εισιτήριο τον Μεγάλο νότιο πύργο με την γκαλερί που μπαίνεις από άλλη είσοδο.

Μείναμε λίγη ώρα στον επιβλητικό ναό και θαυμάσαμε αυτό το πνευματικό σύμβολο του τσεχικού κράτους! Ο γοτθικός καθεδρικός ναός του Αγίου Βίτου (Katedrala Sv. Vita) ιδρύθηκε το 1344, η κατασκευή του κράτησε 600 χρόνια και τελικά ολοκληρώθηκε το 1929.

Στη συνέχεια πήγαμε στο εκδοτήριο να αγοράσω το εισιτήριο μου. Ο Rose αποφάσισε πως κινηθεί μόνο στις αυλές και στην χριστουγεννιάτικη αγορά. Υπάρχουν 8 διαφορετικοί τύποι εισιτηρίων για εισόδους στα ουκ ολίγα σημεία ενδιαφέροντος του κάστρου. Δεν είχα σκοπό να μπω σε όλα σε καμία περίπτωση. Άλλωστε αυτά που αξίζουν είναι συγκεκριμένα. Έτσι αγόρασα το συνδυασμό Β που περιλαμβάνει τον Καθεδρικό του Αγίου Βίτου με το Παρεκκλήσι του Αγίου Vaclav με τον τάφο του, τα Παλαιά Ανάκτορα, τη Βασιλική του Αγίου Γεωργίου, και το χρυσό σοκάκι με τον πύργο Daliborka. Το κόστος αυτού του εισιτηρίου κοστίζει 250 CZK και έδωσα + 50 κορόνες για ελεύθερη φωτογράφιση. Ωραίο κόλπο να βγάζεις έξτρα λεφτά από τα εισιτήρια! Ποιος δεν θα θέλει να φωτογραφίσει αυτά που βλέπει. Τα εισιτήρια ισχύουν για δύο ημέρες (την ημέρα της αγοράς και την επόμενη μέρα).
Όλοι οι συνδυασμοί εισιτηρίων: https://www.hrad.cz/en/prague-castle-for-visitors/tickets

Μολονότι είχα αγοράσει το εισιτήριο, δεν ξαναμπήκα στον καθεδρικό ναό κι έτσι δεν είδα το πολύτιμο Παρεκκλήσι του Αγίου Vaclav. Αμέσως μετά με το εισιτήριο στο χέρι πήγα στο παλιά βασιλικά ανάκτορα που βρίσκονται κι αυτά στην 3η αυλή, δίπλα από τον Καθεδρικό.

Το παλαιό Βασιλικό Παλάτι (Stary kralovsky palac) ήταν η έδρα της Βοημίας για πρίγκιπες και βασιλιάδες, μέχρι τον 16ο αιώνα. σύνθετο οικοδομικό συγκρότημα που εκπροσωπεί την ιστορική Βασιλική κατοικία σε διάφορα στάδια. Το παλάτι έχει πάρα πολλά επισκέψιμα σημεία μα πάρα πολλά που αν τα έβλεπα όλα θα έπρεπε να είμαι εκεί για ώρες. Αλλά εγώ ήθελα περισσότερο να δω την γοτθική αίθουσα Vladislav. Φτιάχτηκε μεταξύ 1492-1502 και ήταν ο μεγαλύτερος κοσμικός χώρο της μεσαιωνικής Πράγας. Είχε αρκετό κόσμο που προχωρούσε περιμετρικά της αίθουσας. Έτσι κι εγώ χώθηκα στα γκρουπ των Κινέζων!

Στη συνέχεια βγήκα πάλι έξω και συναντήθηκα με τον Rose. Βγήκαμε στην χριστουγεννιάτικη αγορά ανάμεσα στον Καθεδρικό ναό και τη Βασιλική του Αγίου Γεωργίου η οποία είχε πολύ κόσμο. Η μυρωδιά από το τσουρέκι στα κάρβουνα και το ζεστό κρασί ήταν υπέροχη και ήταν το ιδανικό εκείνη τη στιγμή για να με ζεστάνει. Έστειλα τον Rose να μου πάρει ένα ποτήρι κρασί και το αγόρασε με 60 κορόνες (2,30€) αλλά επειδή είναι πολύ large έδωσε και φιλοδώρημα 40 κορόνες επειδή λέει του άρεσε το σέρβις! Πώς να μη μας συμπαθήσουν μετά οι Τσέχοι! Το κρασί το απόλαυσα κάτω από το σκέπαστρο που μας προστάτευε από το ψιλόβροχο. Στην αγορά ακούσαμε και πάρα πολλά ελληνικά κυρίως από μια τάξη του γυμνασίου με τους καθηγητές τους που έσκουζαν!

Ενώ ο Rose έπινε το κρασί μου κάτω από το κιόσκι, εγώ μπήκα στην Βασιλική του Αγίου Γεωργίου (Bazilika sv. Jiri). Άλλο ένα εξαιρετικό μνημείο του κάστρου, την δεύτερη αρχαιότερη εκκλησία στην Πράγα χρονολογίας 920 μ.Χ. Το εσωτερικό της εκκλησίας είχε χαμηλό φωτισμό και η ατμόσφαιρα ήταν μυστικιστική! Αν μπορούσα να εξαφανίσω τους αρκετούς τουρίστες που ήταν μέσα εκείνη την ώρα θα ήταν ακόμα καλύτερα!

Συνεχίσαμε από το στενό σοκάκι της οδού Jirska και χωριστήκαμε με τον Rose. Αυτός θα με περίμενε έξω από τον μαύρο πύργο, στο ανατολικό τέλος του κάστρου. Εγώ είχα να δω το τελευταίο μέρος του κάστρου που περιελάμβανε το εισιτήριο μου. Το Zlata ulicka, το χρυσό σοκάκι των Αλχημιστών!

Στη μέση της οδού Jirska, υπάρχει μια στροφή που οδηγεί στο γραφικό χρυσό σοκάκι.
Είχε μπάρες που άνοιγαν χτυπώντας ηλεκτρονικά το barcode του εισιτηρίου.

Αυτός ο μικροσκοπικός δρόμος έχει στη σειρά λιλιπούτεια πολύχρωμα σπίτια που μοιάζουν σαν να βγήκαν από παραμύθι. Τα σπίτια αυτά χτίστηκαν στα τείχη του κάστρου γύρω στα τέλη του 16ου αιώνα και κατοικούνταν από τεχνίτες μέχρι το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Το σοκάκι των αλχημιστών πήρε τη σημερινή του μορφή το 1955, και κατά τα έτη 2010-2011, μετά από μια εκτενή ανασυγκρότηση. Τα σπίτια όπου έμεναν οι ''μάγοι'' του κάστρου έχουν μετατραπεί σε μια μόνιμη έκθεση που τεκμηριώνει τη ζωή στην χρυσή οδό τους τελευταίους πέντε αιώνες. Οι αναπαραστάσεις των σπιτιών έχουν γίνει σε 9 από τα 16 σπίτια ενώ στα υπόλοιπα υπάρχουν μαγαζάκια με χειροποίητα σουβενίρ. Στο νούμερο 22 είχε το γραφείο του πιο διάσημος πολίτης της οδού, ο συγγραφέας Φρανς Κάφκα, από το 1916 έως 1917.

Πριν διαβώ το σοκάκι, ξεκίνησα από το δυτικό του άκρο, εκεί που υπάρχει ένας κυλινδρικός Λευκός Πύργος. Το χαμηλότερο μέρος του πύργου χρησιμοποιήθηκε ως μπουντρούμι, θάλαμος βασανιστηρίων και φυλάκισης μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα. Είδα λίγο τον χώρο, περιηγήθηκα σε κάποια δωμάτια με πανοπλίες, όπλα και άλλα εκθέματα και κατέβηκα τον πύργο ώστε να περπατήσω το χρυσό σοκάκι.

Τα μικροσκοπικά σπιτάκια ευτυχώς έχουν τζάμι μπροστά τους ώστε να μη σε εμποδίσει κανείς να τα δεις με την ησυχία σου. Είναι πολύ στενά βέβαια σε περίπτωση που μπουν ταυτόχρονα και άλλοι επισκέπτες. Εγώ τα είδα άνετα μπορώ να πω. Οι αναπαραστάσεις δωματίων της εποχής είναι καταπληκτικές. Έχει γίνει εξαιρετική δουλειά και πραγματικά η εικόνα τους με μετέφερε σε άλλους αιώνες. Όλα τα δωμάτια είναι αυθεντικά που έμεναν πραγματικά πρόσωπα με εξαίρεση το δωμάτιο των αλχημιστών που είναι πλασματικό.

Όπως ήταν φυσικό στο δρομάκι είχε πάρα πολύ κόσμο. Σε σημείο να εκνευρίζομαι που δεν μπορώ να φωτογραφίσω τα σπίτια και τον δρόμο χωρίς χαζοχαρούμενους τουρίστες που έβγαιναν 10 φωτογραφίες ο καθένας έξω από κάθε σπίτι! Βέβαια ο επιμένων νικά και τελικά με υπομονή και επιμονή και με το χέρι στη σκανδάλη της μηχανής, ήμουν σε ετοιμότητα να πυροβολήσω με το που έβλεπα κάδρο χωρίς άτομα!

Στη δεύτερη φωτογραφία, στον αριθμό 22 το σπίτι του Φρανς Κάφκα

Τουριστικό το χρυσό σοκάκι αλλά πολύ όμορφο και ιδιαίτερο γι’αυτό και προτείνω να το εντάξετε στην επίσκεψή σας στο κάστρο. Στο τέλος της χρυσής οδού, στο ανατολικό άκρο είναι ακόμα ένας κυκλικός πύργος, ο πύργος Daliborka που κι αυτός από το 1496 μέχρι το 1781 διετέλεσε και φυλακή. Το κύριο χαρακτηριστικό του θρυλικού πύργου είναι το στρογγυλό άνοιγμα στο δάπεδο που οδηγεί στο υπόγειο και στην τροχαλία που χρησιμοποιούνταν για τη βύθιση των κρατουμένων! Ο πρώτος κρατούμενος ήταν ο Dalibor Kozojedy το 1498, από τον οποίο πήρε το όνομά του ο πύργος. Αν και η είσοδος στον πύργο περιλαμβάνεται στο εισιτήριο Β που είχα αγοράσει, ξέχασα να τον επισκεφτώ ίσως γιατί τον είδα με σκαλωσιές απ’ έξω!

Η θέα στην έξοδο από το σοκάκι των Αλχημιστών

Στην έξοδο από το χρυσό σοκάκι και γενικά από το κάστρο μέσω της πύλης του μαύρου πύργου υπήρχε συνωστισμός. Βγήκα στον μεγάλο ανοιχτό χώρο δίπλα στα τείχη και συναντήθηκα με τον Rose ο οποίος χαλαρός έπινε ακόμα κρασί που είχε πια κρυώσει. Στον ανοιχτό αυτό χώρο είχε πολύ κόσμο όπως είναι λογικό μιας και είναι η έξοδος. Όμως απ’ ότι κατάλαβα πολλοί επιλέγουν την πύλη του μαύρου πύργου ανατολικά για να εισέλθουν στο κάστρο. Για μένα βέβαια το πιο λογικό και βολικό είναι να μπεις από την πρώτη αυλή, και να ακολουθήσεις τη σωστή διαδρομή όπως κάναμε κι εμείς.

Στην πανοραμική βεράντα απλώθηκε και πάλι μπροστά μας η βροχερή Πράγα. Πόσα πανοράματα πια να δούμε? Σ’ αυτή την πόλη αμέτρητα. Το ένα καλύτερο από τα’ άλλο. Η Πράγα από ψηλά, από οποιοδήποτε σημείο είναι χάρμα οφθαλμών κι ας μπουκώσαμε από τη μεσαιωνική της αύρα! Οι λόφοι, ο ποταμός Μολδάβας, οι γέφυρες, οι γραφικές συνοικίες κάτω από τον γκρίζο ουρανό ήταν σαν ζωγραφιά!

Δίπλα από τη ''βεράντα'' βρίσκεται ο Αμπελώνας του Αγίου Βέντσεσλας (Svatovaclavska vinice), ένας από τους αρχαιότερους αμπελώνες σε ολόκληρη τη Βοημία με συνολικά 35 ποικιλίες αμπέλου. Το κατηφορικό μονοπάτι ανάμεσα στον αμπελώνα οδηγεί μέσω μια όμορφης διαδρομής στη συνοικία Mala Strana. Τα καταπράσινα αμπέλια την άνοιξη σε συνδυασμό με την εξαιρετική θέα δημιουργούν μια όαση και ένα ειδυλλιακό μέρος στην Πράγα, όμως μέσα στο καταχείμωνο το μέρος χάνει αρκετά από την μαγεία του.

Παράλληλα με το μονοπάτι του Αμπελώνα είναι οι παλιές σκάλες του κάστρου (Stare zamecke schody) που κι αυτές συνδέουν το ανατολικό τμήμα του κάστρου με τη συνοικία Mala Strana. Τα 121 σκαλοπάτια χρονολογούνται από τον 17ο αιώνα ενώ η τελευταία μεγάλη ανακατασκευή έγινε το 2009 μαζί με την αποκατάσταση των τειχών. Και ο δρόμος στον αμπελώνα και οι σκάλες σε κάποια σημεία έχουν καφέ και εστιατόρια που προσφέρουν μοναδική θέα.

Κατηφορίσαμε από τις παλιές σκάλες κι έτσι αποχωρήσαμε από τη συνοικία του κάστρου Hradcany και περάσαμε στη Mala Strana.

 

[giannismits]

Τελευταίο και καταϊδρωμένο το Πραγάκι! Αχ αχ...

Μα έχει δυνατούς αντιπάλους Καταϊδρωμένο πάντως δεν είναι!

 

[panlek30]

Μα έχει δυνατούς αντιπάλους Καταϊδρωμένο πάντως δεν είναι!

Σου άρεσε η Βιέννη ε; Και δεν πας και σε μουσεία! Εγω την έχω χαμηλά στη λίστα... Οχι οτι δεν είναι ωραία. Ομορφη είναι αλλά την βρήκα λίγο βαρετή και άνευρη. Είμαι πολύ δύσκολος τελικα...

 

[giannismits]

Σου άρεσε η Βιέννη ε; Και δεν πας και σε μουσεία! Εγω την έχω χαμηλά στη λίστα... Οχι οτι δεν είναι ωραία. Ομορφη είναι αλλά την βρήκα λίγο βαρετή και άνευρη. Είμαι πολύ δύσκολος τελικα...

Κοίτα ήταν άνοιξη και είχε πολύ καλό καιρό. Τη γύρισα αρκετά καλά και μου άρεσαν οι βόλτες σε όλες τις γειτονιές της. Σε αντίθεση με τους περισσότερους δεν τη βρήκα βαρετή! Νεολαία στην όχθη του ποταμού, ωραία μπαρ, καλό φαγητό και όχι τόσο ακριβό και φυσικά δεν με χάλασε καθόλου η αυτοκρατορική και αριστοκρατική της όψη! Ας πούμε τη Βουδαπέστη τη βρήκα πιο άνευρη.

 

[panlek30]

Κοίτα ήταν άνοιξη και είχε πολύ καλό καιρό. Τη γύρισα αρκετά καλά και μου άρεσαν οι βόλτες σε όλες τις γειτονιές της. Σε αντίθεση με τους περισσότερους δεν τη βρήκα βαρετή! Νεολαία στην όχθη του ποταμού, ωραία μπαρ, καλό φαγητό και όχι τόσο ακριβό και φυσικά δεν με χάλασε καθόλου η αυτοκρατορική και αριστοκρατική της όψη! Ας πούμε τη Βουδαπέστη τη βρήκα πιο άνευρη.

Καλα και εγω 20 Μαη πηγα, μη νομιζεις... και ωραιο καιρο ειχε και ολα καλα αλλα δεν... (εξαιρεση το schonbrunn και οι κηποι του που ηταν το κατι αλλο). Απο την αλλη η επαρχια που πηγαμε (melk,spitz, durnstein, aggsbach, krem κτλ) μας αρεσε παρα πολυ.
Μπορει να εφταιγε οτι την περιμεναμε πιο ρομαντικη ως πολη και δε μας εβγαλε καθολου αυτο... Κλεινανε και ολα νωρις...
Για βουδαπεστη τωρα εχω εντελως διαφορετικη αποψη απ την δικη σου. Ηταν για μας η συνεχεια του ταξιδιου μας απο βιεννη. Ηταν περιοδος φεστιβαλ με παντου μουσικη και τον κοσμο εξω μεχρι το πρωι να πινει και να τραγουδα. Οποτε ειδαμε κατι αλλο...
Τεσπα, υποκειμενικα ειναι αυτα. Κουβεντα να γινεται...
Εδω μιλαμε για Πραγα άλλωστε...