Αυστρία Γερμανία Ουγγαρία Τσεχική Δημοκρατία Πράγα-Βουδαπέστη-Αυστρία-Γερμανία..5000 χιλιόμετρα

[marianna k.]

27/07 επιτέλους και ξεκινάμε οικογειακώς από Χαλκιδική για το μεγάλο ταξίδι που ετοιμάζαμε από Φεβρουάριο!! Βουδαπέστη-Πράγα-Γερμανία και Αυστρία...όλα είναι έτοιμα και ξεκινάμε!

Πρωί πρωί ξεκινάμε, περνάμε τα σύνορα Ελλάδα-FYROM και συνεχίζουμε για Σερβία. Για όσους ενδιαφέρονται οι δρόμοι των Σκοπίων έχουν διόδια και κοστίζουν 30-60 ΜΚD (50 λεπτά-1 ευρώ). Ο πρώτος ενδιάμεσος προορισμός του ταξιδιού ήταν η ''Λευκή Πόλη'' δηλαδή το πραγματικά πανέμορφο Βελιγράδι! Οι δρόμοι στη Σερβία έχουν επίσης διόδια και κοστίζουν 2-6 ευρώ. Είχαμε ήδη κλείσει μέσω booking το: http://www.booking.com/hotel/rs/town-lux-apartments.html?dlen=1;aid=400000; , Central Park Apartments (60 ευρώ το τετράκλινο) αλλά το θέμα ήταν να το βρούμε γιατί ανακαλύψαμε ότι το GPS μας δεν είχε όλες τις διευθύνσεις στη Σερβία! Μετά από πολλά γύρω γύρω, ερωτήσεις σε Σέρβους και γενικά μπέρδεμα καταφέραμε να το βρούμε..! Ήταν ένα πολύ όμορφο και μοντέρνο διαμέρισμα σε κεντρικότατο δρόμο, κάθετο στον κεντρικό πεζόδρομο Kneza Mihaila.

Τακτοποιηθήκαμε γρήγορα και βουρ για να δούμε στα γρήγορα την πόλη. Προχωρήσαμε στον πεζόδρομο, γεμάτο από συμπαθητικά εστιατόρια, καφετέριες, γνωστές μάρκες και μικρά μαγαζάκια. Στο τέλος του δρόμου βρήκαμε και το μεγάλο πάρκο με το φρούριο του Βελιγραδίου, το Kalemegdan (Kale, φρούριο, και meydan δηλαδή πεδίο μάχης). Παρασκευή βράδυ οπότε ερωτευμένα ζευγαράκια περπατούσαν παντού και ηλικιωμένοι έπαιζαν σε όλα τα τραπεζάκια σκάκι!

Περπατήσαμε δίπλα στο ποταμό Σάββα και φτάσαμε στο σημείο που ενώνεται με το Δούναβη.

Πραγματικά η θέα υπέροχη με τη μεγάλη γέφυρα να χωρίζει την πόλη στα δύο, ξεχωρίζοντας τη νέα πόλη από την παλιά. Ολοκληρώσαμε τη βόλτα μας στο φρούριο και καθήσαμε για φαγητό σε ένα από τα πολλά εστιατόρια της Mihailova, πολύ καλό και φτηνό φαγητό.

Κουρασμένοι γυρίσαμε στο ξενοδοχείο.

Το επόμενο πρωί περπατήσαμε μέχρι την Republic Square με το Εθνικό θέατρο και μουσείο καθώς και το άγαλμα του Μιχαήλγια να πιούμε καφέ.
Έπειτα φεύγουμε για Βουδαπέστη. Για να κινηθεί κανείς στους δρόμους της Ουγγαρίας χρειάζεται να προμηθευτεί τη Vignetta από κάποιο πρατήριο πριν ή μετά τα σύνορα. Κοστίζει 2975 HUF (περίπου 10 ευρώ) και διαρκεί για 10 μέρες. Απογευματάκι φτάσαμε Βουδαπέστη, το διαμέρισμά μας δίπλα ακριβώς στην Όπερα. http://www.booking.com/hotel/hu/jurma.html?dlen=1;aid=400000; Αποδείχθηκε πολύ καλή επιλογή καθώς ήταν καθαρό, κεντρικό και πολύ φθηνο. Κόστιζε 177 ευρώ το τετρακλινο για 3 βράδια! Κάναμε συνάλλαγμα και τα σχετικά και βγήκαμε για φαγητό. Επιλέξαμε το The Bigfish, https://www.facebook.com/thebigfish.hu/timeline , πάνω στην Andrassy. Πήραμε fish and chips και δύο μακαρονάδες που αποδείχθηκαν εξαιρετικά καυτερές. Γενικά οι τιμές μέτριες, με εξαίρεση τις σαλάτες, και είχε μεγάλη ποικιλία θαλασσινών και πιάτων. Μετά κατηφορίσαμε για μια πρώτη βόλτα και φτάσαμε μέχρι τη Vaci Utca, Σάββατο βράδυ και πολύς πολύς κόσμος στους δρόμους! Φτάσαμε μέχρι τη γέφυρα Erzebet και θαυμάσαμε την βραδυνή θέα της πόλης. Επιστροφή και πάλι στο ξενοδοχείο για να μαζέψουμε δυνάμεις.

Ξημερώνει μέρα γενεθλίων και η μέρα επίσης που η Εθνική μας έπαιζε με την Κόστα Ρίκα οπότε είχαμε φοβερή ενέργεια! Διασχίσαμε την Andrassy και φτάσαμε μπροστά στη Βασιλική του Αγίου Στεφάνου. Μία από τις ομορφότερες εκκλησίες, πραγματικά τεράστια με ύψος 96 μέτρα, όσο και το Κοινοβούλιο. Μπήκαμε


μέσα για να θαυμάσουμε το εσωτερικό της ενώ ταυτόχρονα παρακολουθήσαμε για λίγο την Κυριακάτικη λειτουργία. Συνεχίσαμε για την Chain Bridge, την πρώτη γέφυρα που 'ενωσε τη Βούδα με την Πέστη, θαυμάζοντας

ταυτόχρονα την θέα και περάσαμε στην Clark Adam Square. Aπό εκεί πήραμε το τελεφερίκ για να ανέβουμε στο Κάστρο.

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[villi]

Πολύ ωραία έναρξη του roadtrip σου!Περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[chris7]

Ωραία αφήγηση και ωραίες φωτογραφίες.

 

[marianna k.]

Μόλις ανεβήκαμε πετύχαμε αλλαγή φρουράς και


μετά τις απαραίτητες φωτογραφίες προχωρήσαμε για να βρούμε την εκκλησία του Ματθαίου και τον παραμυθένιο Πύργο των Ψαράδων!


Πήραμε εισιτήριο για να περπατήσουμε κατά μήκος του Halaszbatya και θαυμάσαμε τη θέα της πόλης από ψηλά. Μετά περπατήσαμε

λίγο ακόμα και φτάσαμε πάλι στο σημείο που μας άφησε το τελεφερίκ, έξω από την πύλη του Παλατιού. Είδαμε το Royal Palace και κατηφορίσαμε με τα πόδια από το κάστρο.

Δυστυχώς κάναμε το λάθος να πάμε στο νησάκι της Μαργαρίτας με τα πόδια και η απόσταση ήταν πολύ μεγαλύτερη απ'ότι υπολογίζαμε! Παρόλα αυτά βρήκαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε το Κοινουβούλιο από μακριά και η θέα μας αποζημίωσε!

Κυριακή λοιπόν, αργά το μεσημέρι και γινόταν πραγματικά χαμός στο νησάκι της Μαργαρίτας.

Το πάρκο είχε μετατραπεί σε ένα τεράστιο κέντρο ηλιοθεραπείας για δεκάδες Ούγγρους! Κουρασμένοι ήπιαμε μια λεμονάδα από τα μικρά περίπτερα και φάγαμε Lagos. Κάτι σαν παραδοσιακή τηγανίτα αλλά αλμυρή με τυρί και γιαούρτι. Καλό ήταν! Τελικά πολύ κουρασμένοι από το περπάτημα γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για να πάρουμε δυνάμεις. Το βραδάκι βγήκαμε και πάλι στη Vaci utca για να φάμε πριν αρχίσει ο επικός αγώνας με την Κόστα Ρίκα. Φάγαμε σε ένα ιταλικό απέναντι σχεδόν από το Hard Rock Cafe, καλό σχετικά φαγητό και είχε και παραδοσιακά πιάτα όπως goulash. Έπειτα καθήσαμε σε μια καφετέρια με ένα ολόκληρο γκρουπ Ελλήνων εφήβων έτοιμοι για τον αγώνα ώσπου άρχισε να βρέχει ασταμάτητα...αλλά εμείς εκεί!! Αργά το βράδυ, απογοητευμένοι και μούσκεμα γυρίσαμε στο διαμέρισμά μας με ένα ταξί.

 

[marianna k.]

Δυστυχώς η βροχή συνεχίστηκε και το επόμενο πρωί αλλά αποφασισμένοι ξεκινήσαμε για την Πλατεία των Ηρώων. Μόλις κάναμε τα πρώτα βήματα η βροχή ευτυχώς σταμάτησε!! Συνεχίσαμε λοιπόν περνώτας έξω από το Σπίτι του Τρόμου,

ένα μουσείο αφιερωμένο στους άνδρες και τις γυναίκες που χάθηκαν κατά τη διάρκεια της ναζιστικής και κομμουνιστικής δικτατορίας. Περπατήσαμε την Αντράσσυ θαυμάζοντας τα εντυπωσιακά κτίρια και φτάσαμε στην Πλατεία των Ηρώων. Η Πλατεία έχει αγάλματα όλων των διάσημων ανδρών της Ουγγρικής Ιστορίας και στο κέντρο υψώνεται η στήλη της Χιλιετίας με ύψος 36 μέτρα και το άγαλμα του αρχαγγέλου Γαβριήλ.


Στα δεξιά το κτίριο της Πινακοθήκης και απέναντι το Μουσείο Καλών Τεχνών. Μετά συνεχίσαμε με το πάρκο πίσω ακριβώς από την Πλατεία. Κατευθυνθήκαμε προς το Valdahunyad Castle


και συνεχίσαμε προς το κτίριο που στεγάζει τα περίφημα λουτρά της πόλης.

Καθήσαμε για καφέ στο : http://www.robinsonrestaurant.hu/en/about-us με την πανέμορφη θέα και αυτή τη φορά με το μετρό ,παίρνοντας την κάρτα που κοστίζει 10 ευρώ και ισχύει για 5 άτομα για 24 ώρες, κατεβήκαμε στη στάση για το λόφο Gelert.

Πραγματικά αξίζει να σημειωθεί ότι η κυρία στο μετρό ήταν πολύ εξυπηρετική και μας πρότεινε η ίδια την κάρτα όταν ζητήσαμε να αγοράσουμε 8 single tickets. Ξεκινήσαμε την ανάβαση στο λόφο που πήρε το όνομά του από τον άνθρωπο που διέδωσε το χριστιανισμό στη χώρα και φτάσαμε μέχρι την κορυφή.


Θαυμάσαμε τη θέα από κάθε πλευρά και μάλιστα βρήκαμε ένα γκρουπ Κορεατών! Η εμπειρία ήταν απλά απολαυστική!! Δεν σταματούσαν να βγαίνουν φωτογραφίες σε κάθε άγαλμα με κάθε πόζα ενώ στο τέλος φωτογραφήθηκαν και μαζί μας!!

 

[marianna k.]

Επιστροφή στο διαμέρισμα, ξεκούραση και τελευταία έξοδος στην πόλη. Έκανε ψύχρα οπότε κάναμε μια τελευταία βόλτα και επιλέξαμε το Hard Rock Cafe.



Δευτέρα βράδυ λοιπόν, 12 η ώρα κι ενώ το μαγαζί είχε ακόμη κόσμο το προσωπικό άρχισε να μαζεύει καρέκλες και να καθαρίζει..το μήνυμα ελήφθη! Κουρασμένοι επιστρέψαμε για τον τελευταίο ύπνο στην πόλη...

Επόμενη μέρα ξεκινάμε για Πράγα! Δυτυχώς επιλέξαμε να πάμε μέσω Βιέννης και όχι Μπρατισλάβας οπότε μας βγήκε λίγο η πίστη...! Για να περάσει κανείς από Αυστρία πρέπει να προμηθευτεί Vignetta 8 ευρώ ενώ για Τσεχία κοστίζει 12 ευρώ. Τελικά απογευματάκι φτάσαμε Πράγα στο ξενοδοχείο: http://www.booking.com/hotel/cz/residence-bene.html?dlen=1;aid=400000; Σαφώς ακριβότερο από τα προηγούμενα βρισκόταν σε κεντρική τοποθεσία αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Το προσωπικό μάλιστα μάλλον ψυχρό, όπως και όλοι οι υπόλοιποι Τσέχοι όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια με ελάχιστες εξαιρέσεις. Δίπλα του ακριβώς βέβαια βρήκαμε ελληνικό πρακτορείο με Έλληνες! Πεινασμένοι λοιπόν ανακαλύψαμε ένα πολύ όμορφο και παραδοσιακό εστιατόριο με πολύ καλές τιμές: http://www.staromacek.cz/.

Χορτασμένοι κάναμε μια πρώτη βόλτα στην πόλη κάναμε μια πρώτη βόλτα στην πόλη και ανακαλύψαμε ότι είχε κατακλυστεί από Αμερικάνους τους οποίους συναντούσαμε μόνο κατά τις βραδινές ώρες στην πόλη, το πρωί δεν συναντήσαμε παρά ελάχιστους! Επίσης την πατήσαμε με συνάλλαγμα απέναντι από το αστρονομικό ρολόι που χωρίς να το καταλάβουμε μας πήραν προμήθεια 27% !!
Η επόμενη μέρα ξεκινάει και είμαστε έτοιμοι για να εξερευνήσουμε την Πράγα. Ξεκινήσαμε από τη Namesti Republiky, ήπιαμε στα γρήγορα έναν καφέ πάνω στην πλατεία, και..πάμε! Από τον Πύργο της Πυρίτιδας ακολουθήσαμε το δρόμο με τα τουριστικά μαγαζιά και τις μαριονέτες

για να βγούμε στην Πλατεία της Παλιάς Πόλης.



Πέσαμε μάλιστα σε αλλαγή ώρας οπότε στριμωχτήκαμε για να δούμε το ρολόι να ανοίγει τις πόρτες, τα παραθυράκια και τα υπόλοιπα γνωστά...

 

[marianna k.]

Συνεχίσαμε με τη γέφυρα του Καρόλου


και περάσαμε επιτέλους στο κάστρο ή Hradcany. Ακολουθήσαμε τον ανηφορικό δρόμο

και φτάσαμε στην είσοδο της Καστρούπολης.

Στο δρόμο βρήκαμε και Έλληνες γιατί..οι Έλληνες είναι παντού! Μπήκαμε στο ναό του Αγίου Βίτου

και μετά θελήσαμε να ανέβουμε στο καμπαναριό. Το εισιτήριο ήταν 6 ευρώ περίπου και η ανάβαση γινόταν μόνο με κάτι στενά σκαλάκια που σε ζάλιζαν. Τελικά όμως η θέα μας αποζημίωσε!! Καθώς ήταν κυκλικό μπορούσαμε να δούμε κάθε γωνιά της Πράγας και να χαζέψουμε


κάθε αξιοθέατο από ψηλά. Βγάλαμε φυσικά πολλές πολλές φωτογραφίες και τελικά κατεβήκαμε και πάλι από τα σκαλάκια.
Μετά θελήσαμε να επσικεφθούμε το δρομάκι των Αλχημιστών αλλά επειδή είχε πολύ κόσμο και επίσης το εισιτήριο μας φάνηκε ακριβό είπαμε να εξερευνήσουμε το κάστρο.

 

[marianna k.]

Γυρίσαμε στα γραφικά δρομάκια και τελικά καταφέραμε να βγούμε στη Μάλα Στράνα και από εκεί στη Μικρή Βενετία της Πράγας.

Πρόκειται ουσιαστικά για ένα κανάλι κάτω ακριβώς από τη γέφυρα του Καρόλου, πολύ γραφικό. Περπατήσαμε στο πάρκο Kampa

και κουρασμένοι καθήσαμε στο: http://www.bvcafe.cz/. To μαγαζί είχε πολύ όμορφη θέα στη Γέφυρα του Καρόλου και επίσης απολαύσαμε φτηνά και χορταστικά σάντουιτς. Το πιο ιδιαίτερο βέβαια ήταν η πολιτική του μαγαζιού..όπως μας απάντησε ο σερβιτόρος όταν πήγαμε να καθήσουμε 4 άτομα σε ένα από τα τραπεζάκια. Τελικά δεν μας το επέτρεψε και μας χώρισε σε δύο ξεχωριστά τραπέζια γιατί περνούσε κόσμος όπως μας είπε και δεν μπορούσαν να κάθονται παραπάνω από 2 άτομα σε ένα τραπέζι!!

Μετά από αυτό το μάλλον περίεργο περιστατικό περάσαμε τη γέφυρα

που οδηγούσε στο κτίριο του Εθνικού Θεάτρου και είδαμε το Κτίριο που Χορεύει από μακριά. Φτάσαμε μέχρι τη Wenceslas Square

και γυρίσαμε

στο ξενοδοχείο γιατί το βράδυ έχουμε jazz club! Μερικές μέρες πριν ξεκινήσουμε το ταξίδι μας είχαμε κάνει κράτηση μέσω του : http://www.pragueticketoffice.com/ για το :http://www.agharta.cz/.

Η είσοδος ήταν 10 ευρώ το άτομο για ένα πρόγραμμα διάρκειας 2 ωρών. Εμείς επιλέξαμε να ακούσουμε τους RHYTHM DESPERADOS

και η εμπειρία πραγματικά ιδιαίτερη!! Ο σαξοφωνίστας, Michael, ήταν πολύ καλός, πολύ γερό πνευμόνι! Γενικά, η εμπειρία μας έμεινε αξέχαστη και μπορεί να το καταλάβει κανείς μόνο αν το ζήσει από κοντά!

 

[marianna k.]

Η επόμενη μέρα ξημερώνει και μας βρίσκει έτοιμους για την εξόρμηση στο Κάρλοβι Βάρυ. Πρόκειται για μια λουτρόπολη που απέχει από την Πράγα 140 χιλιόμετρα. Ιδρύθηκε το 1370 από τον Κάρολο ΄Δ και σύμφωνα με το μύθο οι πηγές ανακαλύφθηκαν τυχαία από τους συντρόφους του. Πρόκειται για μια πολύ γραφική πόλη με όμορφα κτίρια στην οποία έχουν περπατήσει μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Μπετόβεν, ο Σοπέν, ο Γκαίτε και ο Μπαχ. Περπατήσαμε στον πεζόδρομο

και φτάσαμε στην καρδιά του σπα με την πιο ζεστή ιαματική πηγή 72 βαθμών που εκτινάσσει το νερό σε ύψος 12 μέτρων.

Εξερευνήσαμε την πόλη



και απογευματάκι γυρίσαμε στην Πράγα. Φάγαμε σε μια συμπαθητική πιτ
σαρία: http://www.pizzeriemikulka.cz/ με πολύ καλό και φθηνό φαγητό. Το βράδυ απολαύσαμε την τελευταία μας βόλτα στην όμορφη Πράγα.

Ξεκινάμε λοιπόν, για το πιο όμορφο κομμάτι της εκδρομής όπως ανακαλύψαμε στη συνέχεια. Γερμανία-Αυστρία που μας άφησαν με το στόμα ανοιχτό!! Μπαίνουμε Γερμανία και φυσικά εντυπωσιαζόμαστε από τους τέλειους δρόμους, καλύτεροι από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, για τους οποίους δεν πληρώνουμε καθόλου διόδια ούτε και αγοράζουμε vignetta! Πρώτος σταθμός το Regensburg! Πρόκειται για μια μεσαιωνική πόλη με ιστορία 2000 ετών και ταυτόχρονα την πόλη με τις περισσότερες μπυραρίες σε όλη τη χώρα.

Περπατήσαμε στα στενά της πόλης

και βγήκαμε τελικά στην κεντρική πλατεία με τον καθεδρικό του Αγίου Πέτρου, ένα πολύ εντυπωσιακό κτίριο που μπορεί κανείς να δει σχεδόν από κάθε σημείο της πόλης.

Καθήσαμε άλλη μια φορά για καφέ, γιατί χωρίς καφέ ο οδηγός της οικογένειας δεν οδηγεί.. , και συνεχίσαμε με τα στενά δρομάκια γύρω από τον καθεδρικό. Πολλά μαγαζάκια, καπελάδικα,

και φυσικά η σημαία της Bayern παντού!

Βγήκαμε στο ποτάμι αλλά δυστυχώς η γέφυρα ήταν υπό κατασκευή...
Φεύγουμε για τον επόμενο προορισμό...Rothenburg od der Tauber!

Πρόκειται για μια από τις δέκα καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις. Είναι μια πόλη σαν να βγήκε από παραμύθι, γεμάτη με πύργους, μεσαιωνικές πύλες και σπίτια με ανθισμένα λουλούδια στα περβάζια τους! Το ξενοδοχείο μας ήταν μέσα στα τείχη της παλιάς πόλης οποτε ξετρελαθήκαμε ακόμη περισσότερο! Το ξενοδοχείο ήταν κάτι σαν Bed and Breakfast αλλά πραγματικά πολύ ωραίο,

ευρύχωρο και άνετο: http://www.booking.com/hotel/de/gastehaus-edith.html . Πεινασμένοι ψάξαμε εστιατόριο και καθήσαμε στο: http://www.sonne.rothenburg.de/ISY/index.php?get=38 . Αρκετά καλό φαγητό και ποικιλία από κρέατα, ψάρια και μακαρόνια. Μετά το φαγητό βγήκαμε στην κεντρική πλατεία για να δούμε την αλλαγή της ώρας. Στον Τριαντακονταετή Πόλεμο, η πόλη κυριεύτηκε το 1631 από τον καθολικό στρατηγό Tilly. Σε αυτή την κατάσταση ανάγκης, το δημοτικό συμβούλιο προσέφερε στο στρατηγό ένα δοχείο κρασί με χωρητικότητα πάνω από τρία λίτρα. Ο Tilly, ο οποίος στην πραγματικότητα ήθελε να κάψει την πόλη, κατευνάστηκε και υποσχέθηκε ότι θα άφηνε αλώβητη την πόλη αν κάποιος άδειαζε μονορούφι το δοχείο. Συμμετοχή δήλωσε ο δήμαρχος, ο οποίος προς γενική έκπληξη κατόρθωσε να πιει μονορούφι το περιεχόμενο του δοχείου. Ο Tilly εντυπωσιάστηκε – και άφησε απείραχτη την πόλη. Αυτή ακριβώς η σκηνή αναπαριστάται στην αλλαγή της ώρας από δυο παραθυράκια που ανοίγουν και δείχνουν τις φιγούρες του στρατηγού και του δημάρχου.

Εξερευνήσαμε την παραμυθένα πόλη,

περπατήσαμε στα τείχη, είδαμε τις εκκλησίες της, το μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο κατάστημα της πόλης που παραμένει ανοιχτό όλο το χρόνο,

είδαμε τα μεσαιωνικά μαγαζιά, τα μαγαζιά με τις παραδοσιακές ενδυμασίες ώσπου..οι Γερμανοί ξεχύθηκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν τη νίκη τους σε κάποιον από τους αγώνες του μουντιάλ, με τη Γαλλία αν θυμάμαι καλά.

Τους χαζέψαμε λίγο κι έπειτα επιστρέψαμε στο gastehaus μας.

 

[marianna k.]

Η επόμενη μέρα ξεκινάει και αποφασίζουμε να επισκεφθούμε τη Χαϊδελβέργη! Ο καιρός βροχερός αλλά τίποτα δεν μας πτοεί. Παρκάρουμε λίγο μακριά από το ιστορικό κέντρο αλλά περπατώντας παράλληλα στον ποταμό Νέκαρ φτάνουμε στον πεζόδρομο

με μήκος 1,6 χιλιόμετρα ενώ ήδη είμαστε ενθουσιασμένοι από το κάστρο που υψώνεται στο λοφάκι πάνω από την κυρίως πόλη. Σταματάμε για καφέ..κλασσικά , σε ένα καφέ στυλ Αυστρίας περισσότερο με εντυπωσιακούς πολυελαίους, καναπέδες και πολλά γλυκά και μετά συνεχίζουμε. Είδαμε την εκκλησία του Αγίου Πνεύματος,

φωτογραφηθήκαμε στην Πλατεία Kornmarkt

με το άγαλμα της Παρθένου να υποβαστάζεται από αγγέλους προκειμένου να φέρει τους Προτεστάντες πίσω στην ορθή πίστη. Τελικά εξαιτίας της βροχής παίρνουμε το τελεφερίκ για να ανέβουμε στο κάστρο. Το εισιτήριο είναι 6 ευρώ το άτομο και εκτός από χρήση του τελεφερίκ επιτρέπει και είσοδο στο κάστρο.

Η ατμόσφαιρα στο κάστρο επιβλητική, ιδιαίτερα συνοδευόμενη από μια ελαφριά ομίχλη, ενώ η θέα στον ποταμό και την πόλη πανέμορφη.

Ξεκινήσαμε από μια βόλτα στο καταπράσινο πάρκο γύρω από το κάστρο φτάνοντας μέχρι την άκρη του. Μπαίνουμε τελικά στο κάστρο

και πηγαίνουμε προς το μεγαλύτερο βαρέλι του κόσμου μήκους οχτώ μέτρων και πλάτους εφτά μέτρων!

Δίπλα του είναι η φιγούρα του Περκέο, αυλικού νάνου από την Ιταλία ο οποίος είναι υπεύθυνος για την προστασία του και σύμφωνα με το μύθο πέθανε όταν καταλάθως ήπιε ένα ποτήρι νερό αντί για κρασί. Από τότε το φάντασμά του περιπλανιέται στην αίθουσα του βαρελιού.

Βγήκαμε στο προαύλιο του κάστρου

και συνεχίσαμε με το Μουσείο Γερμανικής Φαρμακευτικής.

Συναντήσαμε μάλιστα και ένα νιόπαντρο ζευγάρι που διάλεξε την τοποθεσία για τις γαμήλιες φωτογραφίες. Φάγαμε το πρώτο μας γερμανικό σάντουιτς με γερμανικό λουκάνικο και κατάβαση με το τελεφερίκ.

Αγοράσαμε τα απαραίτητα σουβενίρ, ξύλινα ρολογάκια,

και αποχαιρετήσαμε την πανέμορφη Χαϊδελβέργη.

Συνεχίζουμε με τη λουτρόπολη Baden-Baden. Περπατήσαμε για λίγο στο πεζόδρομο της πόλης με τα εντυπωσιακά κτίρια και τα πολλά πολλά καζίνα.

Είχαμε την τύχη όμως να πέσουμε πάνω σε ένα είδος καλοκαιρινού φεστιβάλ, Νύχτες Καλοκαιριού. Σε ένα μεγάλο πάρκο ήταν παντού στημένα ξύλινα τραπέζια και μικρές τέντες που πουλούσαν παραδοσιακά εδέσματα.

Όλα αυτά υπό τη συνοδεία μια μπάντας που έπαιζε σε ρυθμούς Dire Straits. Γενικά πολύς κόσμος, ζευγαράκια, οικογένειες, ηλικιωμένοι...βρήκαμε λοιπόν την ευκαιρία να ζήσουμε κι εμείς την αυθεντική γερμανική εμπειρία. Καθήσαμε σε ένα από τα τραπεζάκια και παραγγείλαμε κάτι σαν λεπτή πίτσα με τυρί και αρκετό κρεμμύδι όμως, δεν είχε τίποτα χωρίς κρεμμύδι!! Flammkuchen ονομαζόταν και το συνοδεύσαμε με smoothie

ενώ ο μπαμπάς μας διάλεξε σάντουιτς με μοσχαρίσιο μπριζολάκι.

Τέλεια εμπειρία κι αυτή, το διασκεδάσαμε και μας άρεσε πολύ. Επιστρέψαμε αργά στο Rothenburg και κάναμε μια βόλτα, φωτογραφίσαμε μερικές βιτρίνες

αλλά δεν βρήκαμε κανένα μαγαζί ανοιχτό σε όλη την πόλη με εξαίρεση μια μικρή μπυραρία.

 

[demie]

Κ γω όταν επισκέφτηκα την Χαϊδελβέργη έβρεχε...αλλά όπως λες ήταν ατμοσφαιρικά!!!

Ωραίο το Baden-Baden, έχει κ ωραία spa

 

[marianna k.]

Τέλεια η Χαϊδελβέργη..μακάρι να μέναμε περισσότερο!! Εσείς πόσο μείνατε;;
Γενικά, πολύ ωραία η Γερμανία...!