Που ΔΕΝ θα πηγαινα
Ελεγα μηπως ειχε ένα καποιο ενδιαφερον, ένα νέο «αντεστραμμενο» θεμα, για προορισμους που ΔΕΝ μας ενδιαφερουν.Οφειλω, φυσικα, να το ξεκινησω:
Mαλδιβες : H απορριψη ενός τοσο ονειρεμενου προορισμου, μπορει να φαινεται (και να είναι) περιεργη.Οφειλεται σε ενα ονειρο, που ειδα καποτε :
Ειμαι, λεει, ξαπλωμενος στην αμμο, σε καποια ατολη των Μαλδιβων, με το σουπερ μπαγκαλουζ πισω μου, πανω σε πασσαλους και τη σουπερ γαλαζοπρασινη λιμνοθαλασσα μπροστα μου.Μου αρεσει να σκαβω λακκους και να σκαλιζω σαχλαμαρες στην αμμο κι ετσι αρχιζω να σκαβω ένα λακκο, διπλα στο κυμα.Εχοντας σκαψει καμια εικοσαρια ποντους, παρατηρω κατι περιεργο : δεν εχω βρει ακομα νερο, ενώ θαπρεπε, το ξερουν και τετραχρονα πιτσιρικια αυτό.Συνεχιζω το σκαψιμο, πουθενα νερο.Με πιανει μια μανια και σκαβω ακομα πιο βαθια, η τρυπα μεγαλωνει, αλλα από νερο τιποτα.
Μετα από καμποση ωρα, η τρυπα εχει φτασει εναμισυ μετρο βαθος και τοτε τα νυχια μου συναντανε κατι συμπαγες.Καθαριζω την αμμο και βλεπω στο βαθος, μια συμπαγη υποκιτρινη επιφανεια, σαν ζελατινα από τεφλον κι από κατω πολυουρεθανη.
Ξυνω επιμονα την επιφανεια και διακρινω μια ταμπελιτσα : Mitsubishi Heavy Industries.
ΔΕΝ θα πηγαινα σ΄ένα μερος, που εχει μονο φοινικες, resorts, γκαρσονια και παραλιες, αλλα όχι ανθρωπους, όχι χωρια, όχι παρελθον.ΔΕΝ θα πηγαινα σ΄ένα μερος, που θα μπορουσε ναχει κατασκευαστει στην Ιαπωνια, μεταφερθει ρημουλκουμενο πανω από ένα υφαλο, ποντιστει σαν εξεδρα πετρελαιου, συμπληρωθει με αμμο και μπανανιες, επανδρωθει με γκαρσονια και «κατοικηθει» από Τεξανους νεονυμφους και ΚΑΠΗ από την Οκλαχομα.
ΔΕΝ θα πηγαινα σ’ ένα μερος, που θα μπορουσε ναναι ψευτικο.ΔΕΝ θα πηγαινα σ’ ένα μερος που εχει στο επικεντρο του εμενα και μαλιστα στη χειροτερη εκδοχη μου, αυτην του τουριστα, όχι του ταξιδιωτη.ΔΕΝ θα πηγαινα σ’ ένα μερος που με χρειαζεται για να υπαρξει.ΔΕΝ θα πηγαινα σ’ ένα μερος, που τα χωματα του δεν «ποτιστηκαν» ποτε με χαρα και με πονο.ΔΕΝ θα πηγαινα σ’ ένα μερος που δεν τρεχαλανε φασαριοζικα πιτσιρικια.
ΔΕΝ με ενδιαφερει.Ασε που μου θυμιζει ένα αγχογονο ονειρο που ειδα παλια.
Ελεγα μηπως ειχε ένα καποιο ενδιαφερον, ένα νέο «αντεστραμμενο» θεμα, για προορισμους που ΔΕΝ μας ενδιαφερουν.Οφειλω, φυσικα, να το ξεκινησω:
Mαλδιβες : H απορριψη ενός τοσο ονειρεμενου προορισμου, μπορει να φαινεται (και να είναι) περιεργη.Οφειλεται σε ενα ονειρο, που ειδα καποτε :
Ειμαι, λεει, ξαπλωμενος στην αμμο, σε καποια ατολη των Μαλδιβων, με το σουπερ μπαγκαλουζ πισω μου, πανω σε πασσαλους και τη σουπερ γαλαζοπρασινη λιμνοθαλασσα μπροστα μου.Μου αρεσει να σκαβω λακκους και να σκαλιζω σαχλαμαρες στην αμμο κι ετσι αρχιζω να σκαβω ένα λακκο, διπλα στο κυμα.Εχοντας σκαψει καμια εικοσαρια ποντους, παρατηρω κατι περιεργο : δεν εχω βρει ακομα νερο, ενώ θαπρεπε, το ξερουν και τετραχρονα πιτσιρικια αυτό.Συνεχιζω το σκαψιμο, πουθενα νερο.Με πιανει μια μανια και σκαβω ακομα πιο βαθια, η τρυπα μεγαλωνει, αλλα από νερο τιποτα.
Μετα από καμποση ωρα, η τρυπα εχει φτασει εναμισυ μετρο βαθος και τοτε τα νυχια μου συναντανε κατι συμπαγες.Καθαριζω την αμμο και βλεπω στο βαθος, μια συμπαγη υποκιτρινη επιφανεια, σαν ζελατινα από τεφλον κι από κατω πολυουρεθανη.
Ξυνω επιμονα την επιφανεια και διακρινω μια ταμπελιτσα : Mitsubishi Heavy Industries.
ΔΕΝ θα πηγαινα σ΄ένα μερος, που εχει μονο φοινικες, resorts, γκαρσονια και παραλιες, αλλα όχι ανθρωπους, όχι χωρια, όχι παρελθον.ΔΕΝ θα πηγαινα σ΄ένα μερος, που θα μπορουσε ναχει κατασκευαστει στην Ιαπωνια, μεταφερθει ρημουλκουμενο πανω από ένα υφαλο, ποντιστει σαν εξεδρα πετρελαιου, συμπληρωθει με αμμο και μπανανιες, επανδρωθει με γκαρσονια και «κατοικηθει» από Τεξανους νεονυμφους και ΚΑΠΗ από την Οκλαχομα.
ΔΕΝ θα πηγαινα σ’ ένα μερος, που θα μπορουσε ναναι ψευτικο.ΔΕΝ θα πηγαινα σ’ ένα μερος που εχει στο επικεντρο του εμενα και μαλιστα στη χειροτερη εκδοχη μου, αυτην του τουριστα, όχι του ταξιδιωτη.ΔΕΝ θα πηγαινα σ’ ένα μερος που με χρειαζεται για να υπαρξει.ΔΕΝ θα πηγαινα σ’ ένα μερος, που τα χωματα του δεν «ποτιστηκαν» ποτε με χαρα και με πονο.ΔΕΝ θα πηγαινα σ’ ένα μερος που δεν τρεχαλανε φασαριοζικα πιτσιρικια.
ΔΕΝ με ενδιαφερει.Ασε που μου θυμιζει ένα αγχογονο ονειρο που ειδα παλια.