Ταϊλάνδη Πουκέτ - Πατάγια 5 Ιανουαρίου - 18 Φεβρουαρίου 2009. ΤΟ ΚΑΓΚΟΥΡΟΑΝΤΙΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟ

[arny]

Απο την αστυνομια μας ενοιμερωναν αυτο που δεν φανταζομασταν οτι θα ακουσουμε. Τωρα τα πραματα μπορει να αλαζαν δραματικα.
Ο Βιρμανος μαλλον πεθαινει! Αυριο θα πρεπει να παμε ξανα στην αστυνομια, και το χειροτερο οτι θα ειναι εκει και η οικογενεια του.
Εκεινες τις στιγμες κοιταζομασταν σοκαρισμενοι και αμιλιτοι προσπαθωντας να σκεφτουμε καποια λυση. Ποσα μπορει να μας ζητουσαν? Πως θα αντιδρουσαν με τον Γιωργο απεναντι τους?

- Ρε συ μπορει να το λενε για να σε ψαρωσουν και να στα παρουν χοντρα. Αφου το παιδι ηταν καλα οταν το βαζανε ασθενοφορο
- Να παρουμε τηλεφωνο στο νοσοκομειο και να μηλισουμε με τον γιατρο, αφου εχουμε και το ονομα του Βιρμανου θα καταλαβουν

Δυστηχως η επιβεβαιωση ηρθε και απο το στομα του γιατρου. Το παλικαρι ειχε χτυπισει στο κεφαλι παθενοντας εσωτερικη αιμοραγια. Στο νοσοκομιο επεσε σε κωμα και μετα απο λιγες ωρες ηταν εγκεφαλικα νεκρο υποστηριζομενο αποκληστικα με ιατρικο μηχανημα.
Θα περιμενανε ακομα 24 ωρες και μετα θα υπογραφαν οι γονεις την αποσυνδεση και θα παραδεινανε το σωμα.

Απο εκεινη τη στιγμη και μετα αρχιζε ενας μαραθωνιος τηλεφωνηματων αναμεσα σε Koh Chang, Πρεσβεια, και οποιονδηποτε γνωστο δικο μας και της Tar που θα μπορουσε να βοηθησει.

- Λες να με παρουν δεμενο χειροποδαρα αυριο?
- Οχι ρε ατυχημα ηταν και δεν φτες. Αλωστε θα μας εκπροσωπισει και η Πρεσβεια, ξερουν αυτοι
- Παρτους τηλεφωνο τωρα

Απο την Ελλαδα ειχε ιδη επικοινωνισει γνωστος με ειδικο τμημα του Υπ. Εξωτερικων, δινοντας μας το τηλεφωνο εκτακτου αναγκης της Πρεσβειας, το οποιο ειχαμε παρει νωριτερα απο την ιδια την Πρεσβεια, και διαβεβαιωνοντας μας οτι ειναι υποχρεωμενοι να εκπροσωπισουν οποιονδηποτε αντιμετωπιζει σοβαρο προβλημα.

- Ναι καλησπερα, ξερετε αλαξαν τα πραματα, ο Βιρμανος πεθανε και τωρα πρεπει ................ και θα θελαμε ..............
- Τωρα οντως ειναι σοβαρο, θα περιμενετε να ενοιμερωσω τον πρεσβη και θα σας τηλεφωνισω

Παραληλα στο ξενοδοχειο του Μπαμπη περιμεναμε εναν Ιταλο φιλο του που ειχε καλη θεση στην τουριστικη αστυνομια του Πουκετ και ισως μπορουσε να βοηθησει.
Το καλο ηταν οτι προθυμοποιηθηκαν αρκετοι ανθρωποι να βοηθησουν, Ελληνες και ντοπιοι, και το κακο οτι ακουγαμε πολλες διαφορετικες γνωμες. Και το τηλεφωνο χτυπαει ειναι απο Πρεσβεια.

- Λοιπον αυριο 10 λεπτα πριν πατε στην αστυνομια θα μας ειδοποιησετε να επικοινονισουμε και να ζητησουμε επισημα να σας παραδωσουν το διαβατηριο
- Καλα μεχρι εδω, αλλα αν εχουμε καποιο προβλημα, μας ζητανε λεφτα κτλ. η κατι σοβαροτερο, καποιος δεν πρεπει να μας εκπροσωπισει? :roll:
- Ναι ξερετε εμεις ειμαστε και λιγο μακρια 12 ωρες και καλο θα ηταν να βρησκατε καποιον δικηγορο απο εκει ...μπλα μπλα μπλα... και υπαρχει ενα νομικο καθεστος στην Ταιλανδη για τα ατυχηματα που δεν μπορουμε να παρακαμψουμε κτλ.
- Εγινε, ευχαριστουμε πολυ θα επικοινωνισουμε αυριο :|

Τωρα πως το καταλαβα εγω? Κατι σαν "Ελληνας υπηκοος στην Ταιλανδη ψαχνει". Δεν ξερω ομως αν ειμασταν Σουηδοι η Ιταλοι τι αντιμετωπιση θα ειχαμε απο τις αντιστιχες Πρεσβειες, γι' αυτο και δεν μπορω να συγκρινω. Τεσπα, mai pen rai. .
Ηρθε και ο Ιταλος.

Ο τουριστικος αστυνομος ητανε αρκετα καθισυχαστικος λεγοντας μας οτι δεν θα εχετε προβλημα γιατι ο Γιωργος δεν φτεει, και οτι αν ζητησουνε λεφτα να μην δωσουμε, και οποσδηποτε να παρουμε το διαβατηριο. Αν αυτο συνεβαινε με Ταιλανδο η farang θα ειχαμε μεγαλυτερα προβληματα, αλλα με Βιρμανο δεν θα δωσουν πολυ σημασια γιατι δεν τους εχουν ιδιαιτερη υπολιψη. Για το μονο που δεν ηταν σηγουρος, αν θα του μπλοκαραν την εξοδο απο τη χωρα, και αυτο ηταν ενα σημαντικο προβλημα.
Παντως αυριο καλο θα ηταν να ειμαστε στην αστυνομια οσοι περισσοτεροι γινετε.

- Εχω μπερδευτει :|
- Παμε για καμια μπιρα Bangla μπας και ξεμπερδευτουμε
- Με τι ορεξη ρε?
- Τρογωντας ανοιγει η ορεξη

Και βρισκομαστε εξω απο το Patong police stasion περιμενωντας τις συμαχικες δυναμεις! Η οικογενεια του ατυχου νεαρου δεν φενονταν πουθενα. Ξαφνικα μας κανει νοημα ο μπατσος που χειριζονταν την υποθεση και μας περνει κρυφα σε μια γωνια με κατι παγκακια κατω απο μια ομπρελα.

"μεταφραση στα Ελληνικα"

- Δεν μαρεσε που με πηρανε τηλεφωνο απο την Πρεσβεια, εγω ηθελα να βοηθησω αλλα τωρα δεν μπορω να κανω τιποτα. Θα σας δωσω το διαβατηριο αλλα θα μπλοκαριστει η εξοδος απ' τη χωρα μεχρι να γινει το δικαστηριο.
- Μα ποιο δικαστηριο αφου δεν φτεω, ο αλλος επεσε επανω μου
- Ναι αλλα υπαρχει θανατος και αν το πορισμα βγει εναντιον σου κυνδινευεις με ενα χρονο φυλακιση. Η οικογενεια ζηταει 150.000 Bath για να μη προχωρισει το θεμα και να κλησει εδω η υποθεση. Up to you!

Και αλλες τετοιες π@π@ριες. Οχι οτι τον πιστεψαμε, αλλα καταλαβαμε οτι θελανε να κανουνε γερη μπαζα απ' την υποθεση. Το μονο που φοβομασταν ηταν να μη μπορεσει να φυγει ο Γιωργος απο τη χωρα.
Για παν ενδεχομενο ειχαμε και ετοιμο δικηγορο που βρηκε η θεια του Γιωργου απο τον Καναδα. Δικηγορος και αυτη, βρηκε στο ιντερνετ τους καλυτερους του Πουκετ και ειδοποιησε. Φυσικα θα αναλαμβανε και τον μισθο του. Δεν χρειαστηκε ομως.

- Αντε παμε μεσα ηρθανε ολοι
- Η σιζυγος του ιδιοκτητη του Bleu bar τι δουλεια εχει εδω? :roll:
- Ηρθε και ο Γιωργος με τη γυναικα του, και αυτη που νοικιασες το μηχανακι!

Μαζευτηκαμε καμμια δεκαρια, Ελληνες και Ταιλανδεζες και μπενουμε στο γραφειο του αξιωματικου. Ενα τρελο παζαρι ειχε ξεκινισει.
Απιστευτη η γυναικα του ιδιοκτητη του bleu bar! Μιλουσε στον μπατσο με τετοιο θρασος που αρχισαμε να φοβομαστε οτι θα τον ορμιξει και θα τον αρχισει στα χαστουκια . Τον πηρε μονοτερμα και η γλωσσα της πηγενε ροδανι, δεν ξερω τη ελεγε παντως ο τυπος την κοιτουσε με ανοιχτο το στομα μη μπορωντας να αρθρωσει λεξη!
Μετα απο λιγα λεπτα ο μπατσος αντιπροτηνει 70.000 bath και θα εκλεινε η υποθεση.
Το πνευμα της Ταιλανδης ομως μας θυμιθηκε για ακομη μια φορα! Ενας αστυνομος γνωστος της γυναικας του Γιωργου του Point, κανει νοημα να ανεβουμε επανω στο μεγαλο boss.
Tωρα να βλεπεις δεκα ατομα να μπουκαρουν στο γραφειο του "σαν γαμος αλλα Ελληνικα" προκαλουσε πολυ γελιο . Εξηγησαμε στον μεγαλο τη συμβαινει, αλλα ντεμεκ και αυτος δεν μπορει να κανει τιποτα. Τοτε πεταγετε ξανα η bleu bar και λεει με υφος χιλιων καρδιναλιων οτι η δεχεστε 30.000 η βαλτε τον φυλακη!

- Τι ειπε τωρα αυτη?
- Να δεις στο τελος θα μας χωσουν ολους σε κανα μπουντρουμι και θα ησυχασουμε :LOL:

Αφου αναστεναξε κανα δυο φορες ο αρχιμπατσος, στο τελος συμφωνησε. Του σκαμε λοιπον 30 μπατοχιλιαρα και ενα μπουκαλι ουισκι. Το τι χαρα εκανε, αμεσως γιναμε φιλοι .
Ανεβενω και στο μηχανακι να φιγω και ακουω απο εναν εξυπνομπατσο.

- Pai nai?
- Pai noon αντε και @αμι@ου

Απο αστυνομια καθαρισαμε αλλα θα ησυχαζαμε? Αμ δε!
Τωρα απο την οικογενεια των Βιρμανων πως γλιτωνεις? Τι ανθρωποι ειναι? Μηπως ψαξουν για αντεκδικηση? Να ειμαστε ησυχοι η να ανυσυχουμε?
Ολα αυτα τα ερωτηματα στροβηλιζονταν στο μυαλο μας. Ξανα τηλεφωνο Koh Chang στα δυο ανακοντα του φορουμ. Η συμβουλη τους αφου μηλισαν και με ντοπιους, ηταν να μη το ρισκαρει ο Γιωργος να κατσει Πουκετ, και, η να εφευγε Ελλαδα η να πηγεναμε Παταγια ολοι μαζι.
Που να τον πεισουμε ομως τον καψουρη? Δεν αλλαζε γνωμη με τιποτα, θα καθονταν μεχρι τελος με το tirak. Ο ερωτας του πρωταρη.
Βρε! να και ο Κωστας με τη Φανη!

- Τι εγινε παιδια χαθηκατε
- Κατεβεναμε με τα μηχανακια απο τον Big Budda στην Κατα και φαγαμε μια σαβουρντα!
-

Μικρο το κακο.

- Τι θα κανεις τελικα ρε ερωτοχτηπιμενε?
- Δεν φευγω
- Ετοιμασου τοτε να παμε στην οικογενεια. Δεν θα ειμαστε σαν κυνηγιμενοι

Η αποφαση ειχε λυφθει. Θα περναμε το ρισκο αντιθετα στις συμβουλες και θα επισκεπτομασταν την οικογενεια για να αποθεσουμε και φορο τιμης στον ατυχο νεο. Μαθαμε οτι τον ειχανε σε ενα δημοσιο κιοσκι κοντα στην παραλια, πισω απ' το γηπεδο ποδοσφαιρου της Patong. Εκει βαζανε τους νεκρους και αναλογως την οικονομικη δυνατοτητα της καθε οικογενειας, τους κρατουσαν, και δεν φευγανε μεχρι να τους καψουν.

- Φιλε μου 'χουν κοπει τα ποδια, θα βγουμε ζωντανοι?
- Τωρα ηρθαμε, προχωρα και κανε το σταυρο σου :|

Ποσο λαθος σκεφτομασταν με την Ελληνικη μας νοοτροπια!
Στο βαθος εβλεπα το ασπρο φερετρο στολισμενο με λουλουδια και λαμπακια σαν αυτα που βαζουμε στο Χρηστουγενιατικο δεντρο. Στο αλλο μισο του χωρου και απο την απεναντι μερια, ακομα ενα απο διαφορετικη κηδεια.
Και στην μεση οι συγγενεις. Αντρες, γυναικες, παιδια, κατω σε χαλακια, αλλοι απλως να καθοντε ηρεμοι και αλλοι να κοιμουντε.
Μολις καταλαβαν οτι ερχομαστε προς το μερος τους σηκωθηκαν και μας πλησιασαν. Χωρις να ρωτησουν ποιοι ημαστε μας καλωσορησαν και μας βαλανε να κατσουμε μπροστα στο φερετρο κρατωντας στα χερια μας κερακια. Απο πισω μας νεαροι μαλλον φιλοι, και κατι μικρα παιδακια, και διπλα μας δυο γυναικες. Η ατμοσφαιρα, και η ηρεμια που εβλεπες σε αυτους τους ανθρωπους σε προκαλουσε δεος.
Τον λογο πηρανε τα κοριτσια που μας συνοδευαν για να μας συστισουν, και εκει ηταν που περιμενα να ξεσπασει η καταιγιδα! Οχι μονο καταιγιδα δεν ξεσπασε αλλα βλεπαμε σοκαρισμενοι να μας χαμογελανε και να μας φερνουνε φαγητο και αναψηκτηκο για να μας φιλεψουν. Διπλα μου ηταν και το φαγητο του νεκρου μαζι με προσωπικα του αντικιμενα.

"μεταφραση στα Ελληνικα"

- Πως εγινε το ατυχημα?
- Ξερετε ετρεχε και μπηκε στο αντιθετο ...............
- Μην στεναχωριεστε δεν φτετε εσεις, επινε πολυ, παντως σας ευχαρηστουμε για τα χρηματα
- Χρηματα?

Ο αρχιαστυνομικος τελικα ειχε δωσει χρηματα στην οικογενια, δεν μαθαμε ποσα. Ενω μας βγαζανε φωτογραφιες προσπαθουσα να συνιδητοποιησω αυτο που μου σηναιβενε. Πως να μη νιωθεις αγαπη και σεβασμο μετα για αυτους τους τοσο διαφορετικους σε νοοτροπια, και φτωχους ανθρωπους?

Να πουμε ολα καλα? Για μας μπορει, θα συνεχιζαμε τις διακοπες μας.
Γι' αυτον που εφυγε ομως ... 24 ετων και με εγκυο γυναικα.

 

[zmaria]

Όσο ήμουν στην Ταϋλάνδη και είχα τους στενάχωρους προβληματισμούς μου, είχα και την απορία για δω μέσα από άλλα μάτια τον αντρικό παράδεισο που αποτελεί η Ταϋλάνδη. Μου προκαλεί ενδιαφέρον η ιστορία και ωραία τα λες κιόλας, αλλά δεν παύει αυτή η χαμογελαστή κούκλα στην φωτογραφία να μου προκαλεί θλίψη... Περιμένω την συνέχεια.

 

[arny]

Οι μερες τελειωνουν και το αγχος της επιστροφης αρχιζει να γινετε ολοενα και περισσοτερο. Αυτη η αναμονη για την μοιραια μερα ειναι σαν τις τελευταιες στιγμες του ασθενη πριν μπει για εγχειρηση ανοιχτης καρδιας. Αφου ειδα και στο ονειρο μου να περπατω στην παραλια της Θεσσαλονικης, η κατασταση μου ειναι σοβαρη. Ξυπνησα μ' ενα κομπο στο στομαχι σαν να ειδα εφιαλτη, και μονο οταν καταλαβα οτι ειμαι ακομα Πουκετ ησυχασα.
Ασε που θ' αφησουμε και τον Γιωργο πισω, το νεουδι να μας κοροιδευει. Κατι πρεπει να κανουμε λοιπον! Χρονο εχουμε, οικονομικα ειμαστε ψιλοκαλα, βιζες ομως δεν εχουμε και αυτο ειναι προβλημα που πρεπει να λυθει.

- Τι θα γινει κολητε θα την κανουμε για πισω?
- Με τιποτα! Δεν γυρναω, ας το τραβηξουμε οσο παει
- Σιγα μη γυρισουμε , παμε για αλλαγη εισητιριων :LOL:

Σφαιρα για ταξιδιωτικο γραφειο, αλλαγη εισητιριων με το αναλογο κοστος φυσικα, και οσο για την ανανεωση της βιζας?
.....Welcome to Myanmar.....! :LOL:
Πoυρνο, πουρνο χαραματα ερχετε και μας παιρνει το mini bus, που κλεισαμε με 1600 μπατια. Καινουριο και ευρυχωρο προδιαθετει για ενα ευχαριστο ταξιδι. Απ' οτι μας ειπανε θα πηγαιναμε σ' ενα λιμανακι εν ονοματι Ranong και απο 'κει βαρκαδα μεχρι ενα αλλο λιμανι σε κομωπολη της Βιρμανιας η Μιανμαρ, οπως θελετε πεστε το. Εκει σφραγισμα τα διαβατηρια και ξανα επιστροφη Ταιλανδη. Συναρπαστικο δεν ακουγετε?

- Πω πω! και δεν εχουμε κοιμηθει καθολου
- Και πως να κοιμηθουμε μονοι ρε? Ξεσυνηθησαμε!

Αλλο που δεν θελαμε κι 'εμεις καινουργιες περιπετιες, αρχισαμε να φανταζομαστε Ραμπο στον ποταμο Μεκονγκ και αλλα τετοια.
Αφου καναμε μια γυρα για να μαζεψουμε και τους αλλους συνταξιδιωτες, ξεκιναμε για την μεγαλη βολτα. Περναμε τη γεφυρα και μπαινουμε στην ενδοχωρα. Αρκετα καλοι οι δρομοι, και το καταπρασσινο τοπιο σε ξεκουραζει το ματι.

- Κοιτα φιλε το Καο Λακ, φοβερη φυση και πανεμορφη ακτογραμμη
- Πρεπει να 'χει και καλα ξενοδοχεια, εδω τους ρημαξε το τσουναμι

Περναμε απο μικρα χωριουδακια και καταπρασινα δαση, και πραγματικα με εξιταρει η ιδεα καποια στιγμη ν' αφησω τα τουριστικα θερετρα και να περιπλανηθω στην αγνωστη ενδοχωρα.
Η Ταιλανδη δεν ειναι μονο πολυτελη ξενοδοχεια, παραλιες και nightlife. Αξιζει να χαθω μεσα στην γνησια, την αυθεντικη Ταιλανδη, να γυρισω χωρια και πολεις περα απο τους τουριστικους οδηγους, να γνωρισω ανθρωπους που δεν εχουν επιρεαστει απο την τουριστικη αναπτυξη. Ανθρωπους απλους και αφθαρτους, να γευματισω μαζι τους, να συζητησω μαζι τους, να τους κανω να με συμπαθησουν και να με εμπιστευτουν. Να καταλαβω το πνευμα τους, να ζησω την καθημερινοτητα τους.
Να κοιμηθω οπου βρω, οπου με βγαλει ο δρομος. Να κανω βαρκαδες στον Μεκονγκ, να βρεθω σε αγνωστα χωρια, να ταιζω ελεφαντακια, να μεινω σε ξυλινα σπιτακια πανω απ' το ποταμι, να με φανε τα κουνουπια!
Συνορα με Βιρμανια, Ισαν, Ουντον Τανι, Κον Καεν, Τρατ κτλ. αυτη η χωρα εχει τοσα ωραια μερη που περιμενουν να τ' ανακαλυψουμε. Και για τους λατρεις των νησιων υπαρχουν παμπολα ησυχα νησακια και θαλασσια παρκα.

- Ξυπνα σταση για μασα
- Ρε μου χαλασες τ' ονειρο

Μπαινουμε στα seven eleven για να ψωνισουμε, στη μεση του πουθενα. Καθως ο Βασιλης κανει τις αγορες, καθομαι και παρατηρω τις δυο χωριατοπουλες υπαλληλους πισω απο το ταμειο. Παρατηρω τα ματια τους και το βλεμα τους, και τον τροπο που μας κοιτανε. Η μια διπλα στην αλλη ακινητες με βλεμα απλανες, αγνο και απονηρευτο, με χειλη που δεν καταλαβενες αν χαμογελανε η οχι, ακομα και οταν τις καρφωσα δεν αλαξαν υφος.
Μετα απο τοσους μηνες ακομα θυμαμαι τα προσωπα τους, οπως και αλλες τοσες απλες στιγμες που σε μενουν στο μυαλο.

- Φιλε το επομενο ταξιδι θα ειναι Ισαν να παντρευτουμε
- Συμφωνω, θα τις παρουμε απο αντιπροσωπεια
- Ρε πως τρεχει ο οδηγος ετσι? Κωλοπεταδιν μας παει :roll:

 

[arny]

Ranong. Η πολη δεν σε κανει ιδιαιτερη αισθηση, μεχρι να φτασεις στο λιμανι. Εκει οι εικονες που μαζευεις ειναι σοκαριστικες. Ξαφνικα μπαινεις σε αλλη εποχη, γυρνας πισω στο χρονο. Εντονη μυρωδια απο ψαρια σε σπαει τη μυτη, ενω ξυλινα σαπιοκαικα πηγαινοερχοντε στο βρωμικο θαλασσιο καναλι. Στην ακρη βαρκακια που τα κουμανταρουν σκληραγωγημενοι πιτσιρικαδες, και καπου εκει και ο ελεγχος διαβατηριων.

- Γιατι δεν ανοιγει το τζαμακι να ελεγξει τα διαβατηρια? :roll:
- Ε ψιτ! μιστερ passport
- Ρε κογκολεζε θ' ανοιξεις το τζαμι?
- Για πετα το τσιγαρο :roll:

Και ξαφνικα ανοιγει το τζαμι. Πεσαμε σε φανατικο αντικαπνιστη και μας εκανε σπασιμο οσο ο Βασιλης κρατουσε το τσιγαρο.
Στο βαθος περιμενε η βαρκα μας, αλλα...

- Πως θα ανεβουμε ρε, μακρυα ειναι :roll:

Για να φτασουμε περασαμε πανω απο καμια δεκαρια βαρκες κανοντας ισσοροπια. Ενα στραβοπατημα και θα ηθελες ειδικη απολυμανση απο τα βρωμονερα. Το τι τραβηξε μια χοντρη μεχρι να την ανεβασουν δεν περιγραφετε. Δυο Ταιλανδοι την βαστουσαν!
Περναμε το πλωτο συνοριακο φυλακιο, καθως ο Βασιλης βιντεοσκοπει τους τεραστιους Βουδες.

- Mister, pills, spirits?
- Tι 'ναι αυτα που πουλανε? :roll:
- Παρτα θα' σου χρειαστουν

Παταμε το ποδι μας Μιανμαρ! Ποτε δεν φανταζομουν οτι καποτε θα βρισκομουν σ' αυτο το μερος. Δεν προλαβαινουμε να κανουμε δυο βηματα και πολιορκια απο πιτσιρικια.
Παλια κτιρια, φτωχια παντου, και μερικα εστιατορια φαινοντε στο βαθος. Οι Βιρμανοι προσπαθουν να διατηρισουν το λιμανακι οσο μπορουν σε καλη κατασταση σαν βιτρινα για τους τουριστες.

- Mr. where are you from? panatinaikos, olypiakos, zagorakis. Give me 20 bath i hungry, you buy pills, drugs?
- Αν δεν πεις ΜΠΑΟΚ δεν περνεις φραγκο

Αγωνας για επιβιωση σε μια παμφτωχη και απολυτα στρατοκρατουμενη χωρα. Σφραγισμα ξανα τα διαβατηρια απο τους ευγενεστατους αλλα καραχυμα αστυνομικους, και κατευθειαν πισω Ταιλανδη.
Σαλταρισμα στο mini bus, και το πουλμαν των τρελων ξεκινισε για επιστροφη στη βαση. Ο οδηγος να νομιζει οτι βρισκεται σε φορμουλα 1, ο Ρωσος συνεπιβατης να μας πρηζει μιλωντας πεντε ωρες στο κινητο ακριβως πισω απ' τον Βασιλη που βρισκονταν στα προθυρα νευρικης κρισης, και 'μενα να θελω επειγοντως τουαλετα μετα απο τον καφε που ρουφηξα.

- E, driver stop i go in the trees for toilet
- No i can not police! 15 minute petrol station
- Καλα, σε 15 λεπτα αν σε κανω τ' αμαξι πισινα εγω θα φταιω

Να που μαθαμε και κατι καινουργιο! Στην Ταιλανδη αν σε πιασουν να κανεις την αναγκη σου σε υπαιθριο χωρο, πληρωνεις προστιμο.:roll: Τα νεφρα μου πονεσαν μεχρι να φτασουμε στο βενζιναδικο.

Ομως η επιχειρηση Μιανμαρ εχει φτασει στο τελος της. Εχουμε βιζα για αλλες 15 μερες και δεν γυριζουμε Ελλαδα:LOL: . Πισω δεν γυριζουμε, αλλα στο μυαλο μας σφηνωθηκε μια ιδεα, τωρα που εχουμε περισσοτερο χρονο.
...ΠΑΤΑΓΙΑ ξαναρχομαστε!!!...

 

[arny]

Ηταν πρωι Φλεβαρη κοντα στη ροδαυγη, ...οχι ψεματα, γυρω στο μεσημερακι ηταν... και να σου κατεβαινει ο Bill σαν το βρεγμενο το γατι!

- Τι εγινε ρε τι επαθες και κρεμασες μουτρα ισα με το πατωμα?
- Ασε που να στα λεω φιλε. Χαλασαν τα υδραυλικα, σταζει η βρυση
- Ε, πες το στη ρεσεψιον να τα διορθωσουν
- Οχι αυτα τα υδραυλικα, τ' αλλα
- Καλα ρε, μονο για την οξεια Ταιλανδητιδα δεν υπαρχουν προφυλαξεις, για ολα τ' αλλα
- Μα τηρω ολους τους κανονες ασφαλειας, δεν ξερω τι εγινε
- Αντε παμε νοσοκομειο

Περιποιημενο και πεντακαθαρο το Patong hospital. Δινουμε στοιχεια στη ρεσεψιον, τον μετρανε βαρος και υψος :roll: , περνουμε την καρτα ασθενους και αραζουμε στα καρεκλακια περιμενωντας τη σειρα μας. Φυσικα μας πιασανε συζητηση και καμια δεκαρια περιεργοι γυρω μας, αλλωστε Ταιλανδη ειμαστε!
Ακουγετε το ονομα απο το μικροφωνο και μπενουμε στον doctor, ...οχι τον tilac... αλλα τον παθολογο .

- Και γιατι μπηκατε και οι δυο?
- Ο ενας ειχε το προβλημα , εγω εκανα τον μεταφραστη

Εμπειρος ο γιατρος απο τετοιες περιπτωσεις, καταλαβε αμεσως το προβλημα και εδωσε την καταλληλη αντιβιωση για την θεραπεια.

- Doctor i will die?
- Nooo! but no swimming one week
- Spirits?
- No spirits until you finish treatment
- Doctor, sex? "εγω ο εξυπνακιας"
- Νοοο sex one week!!!
- Πλακα μΕ κανεις

Κατω ξερος ο Βασιλης! Παντος πηρε την πρωτη "σφραγηδα" Ταιλανδης. Τις αλλες δυο τις ξερετε? Δεν μπορω να τις πω γιατι θα με πηροβολησουν οι εργατοπατερες του φορουμ :killme: . Να 'ναι καλα ο γιατρος που μου 'δωσε τροφη για μια απιστευτη εβδομαδιαια καζουρα .
Αψογη η εξυπηρετηση για κρατικο νοσοκομειο!
Η τυχη μας συνεχιστηκε και στο ξενοδοχειο.

- Τι εγινε παλλη? :|
- Χθες δεν ειπαμε το παιδι στη ρεσεψιον να μην αφηνει καμια ποπελα να αναιβενει στα δωματια χωρις να τη συνοδευουμε, και να μας ηδοποιει πρωτα?
- Ναι, και τι εκανε? :roll:
- Δεν ξερω τι καταλαβε, αλλα χθες που ηρθαν τα tirak, τις ειπε οτι του δωσαμε εντολη να μην τις αφηνει να αναιβενουν πανω μονες, γιατι μπορει να εχουμε αλλες και να δημιουργηθει προβλημα
- Ο ΜΠΟΥΦΟΟΟΟΟΣ!!!

Περασε σχεδον ενας μηνας στο Πουκετ. Εχουμε χορτασει μπανια και χαλαρωση, αλλα οι εξελιξεις στη νυχτερινη ζωη του νησιου αρχιζουν και εκνευριζουν πολλους, μαζι και εμας.
Απο την μια ενα σφαξιμο μεταξυ δυο τουριστων στην Tai Pan, απο την αλλη η αλλαγη του αστυνομικου διοικητη της περιοχης, και ολα τα μπαρ και κλαμπ αρχιζουν και κλεινουν 2 η ωρα στην κορυφωση της high season. Κλαμα κι' οδυρμος απο τα ελευθερας βοσκης θηλεα της Bangla! :'(
Οχι τωρα θα σταματισει το μετρο, οχι μετα θα σταματισει, και οι μερες περνουσαν με το ιδιο ωραριο. Μετα τις 2, σινγκες απο τα seven eleven και αραγμα στα παγκακια της παραλιας μπροστα στο κιοσκι της police.

- Ρε φιλε παρατηρησες κατι? Στη Σαλονικη θα βγαιναμε θα καθομασταν σ' ενα σταντ σαν τ' αγγουρια, θα πιναμε καμια μπομπα των 12 ευρω, και θα χερομασταν βλεποντας κανα καφτο μινι η μπουτι να περναει απο μπροστα μας. Και μετα θα πηγαιναμε για υπνο νομιζωντας οτι διασκεδασαμε
- Εδω κολλητε κοιτα? Ολα κλειστα και δεν μας πολυνοιαζει! Δεν αγχονωμαστε για γυναικεια συντροφια, αυτη την εχουμε δεδομενη οποτε θελουμε, δεν μας απασχολει!
- Απιστευτο! Πινουμε τωρα την μπυρα στα παγκακια και απολαμβανουμε την ιδια την μπυρα. Ειμαστε χαρουμενοι με τον αερακι που μας δροσιζει και το απολαμβανουμε. Τρωμε τα σουβλακια απο το καροτσακι μπροστα μας και γουσταρουμε!
- Εχεις δικιο ρε μπαγασα , χαμογελαμε χωρις να υπαρχει λογος, απολαμβανουμε την καθε στιγμη! Περναμε καλα ! Ακομα και οταν χανουμε στο παιχνιδι με τα καρφια
- Δεν μας νοιαζει αν εμεις εχουμε Golf και ο γειτωνας BMW! Καθησαμε μονοι μας στο παγκακι και σε λιγα λεπτα γιναμε μια μεγαλη παρεα που κανει χαβαλε. Δεν υπαρχουν εδω αγνωστοι, δεν υπαρχει αγχος και μοιζερια για ασυμαντα πραγματα
- Ειναι η ψυχολογια, ειναι οι ανθρωποι, ειναι αυτες οι μικρες λεπτομεριες που κανουν τη διαφορα .....θεε μου! τι χωρα ειναι αυτη?..... Πως θα γυρισουμε πισω? :|

Η αποφαση ομως παρθηκε. Θα αφηναμε πισω μας το Πουκετ και θα γυρνουσαμε Παταγια για τις τελευταιες μερες του ταξιδιου. Μας λειψανε οι εντονοι ρυθμοι. Ασε που εχουμε παρεα εκει να μας περιμενει. Ποτε δεν κλεινουμε πορτες, οπου παμε κραταμε επαφες ...να 'ναι καλα το msn...

Γεια σου και παλη Παταγια!!! Την συμπαθησα αυτη την πολη :LOL:. Σαν να μη περασε μια μερα!
Ξενοδοχειο στο soi Diana, ...ευτυχως που ειδα το πανο κρεμασμενο απ' εξω με την προσφορα, αλλιως σιγα μη μας το λεγανε...

- Σιγουρα ειναι αυτα τα δωματια? :roll: Εμεις πληρωσαμε αυτα με τη μπουμπουνιερα πανω απ' το κρεβατι
- Παω κατω να τους το πω
- We pay superior, this room is simple
- Oh, sorry i make mistake "ντεμεκ και καλα"

Τις υπολοιπες μερες θα τις ζησουμε οικογενιακα, μπας και μας φυγει η ρετσινια των butterfly .
Τακτοποιηση, νοικιασμα μηχανακια και ...βουυυυυρ!... για καφε στα starbucks.

- Παρκαρε εδω στο χρωματιστο κρασπεδο που εχει και αλλα

Μετα απο καμια ωρα απολαυσης παγωμενου καφε, ωρα για νυχτερινη εξορμιση μεχρι πρωιας! Κοιτα ρε που απο Πουκετιανοι θα γινουμε Παταγιανοι! :LOL:

- :roll:Πουνε τα μηχανακια, εδω δεν τα παρκαραμε η κανω λαθος?
- Οχι εδω ηταν. Ωχ! Παω να ρωτεισω τους mototaxi
- Colors lines no parking. Police bring them
- You know the Ποντιοι?

Ειπαμε, παραγνωριστηκαμε με τους μπατσους και μας θυμουντε συχνα! Αντε τωρα να πας ξανα στην police, να πληρωσεις το προστημο, να μαθεις σε πια μαντρα τα πηγανε, και να πας να τα παρεις. Ταλεπορια σκετη :'(.

- Παμε ρε γκαρνταση να αγορασουμε και δυο αρκουδους για τα κοριτσια
- Γιατι τους χρωσταμε? :|
- Του Αγιου Βαλεντινου σημερα

 

[arny]

Η μερα φευγει...ο Thailander ερχεται...
Καπως ετσι συμβαινει οταν ταξιδευω. Παντα συνεχιζω το ιδιο βιολι. Περνω το παπι και ξεκιναω τις βολτες.
Δεν εχει σημασια που βρισκομαι. Τις κορυφαιες ταξιδιωτικες εμπειριες τις εζησα σε παντελως αγνωστα μερη, που βρεθηκα χωρις να το θελω! Ισως γιατι σ' αυτες δεν υπαρχει το εμποριο του μυθου και ζεις αμεσα το αυθεντικο.

Ζουμε στην εποχη του πακετου. Τα παντα στη ζωη μας αποτελουντε απο πακετα προσφορων. Κλεισμενο ξενοδοχειο, αξιοθεατα, εστιατοριο, κομμωτηριο, τζακουζι. Επιδημια στις μερες μας. Σαν ν' αγοραζεις home cinema ενα πραμα!
Μεχρι και η περιπετεια πωλειται σε πακετο! Φθηνη η ακριβη, με η χωρις εξτρα βραδυνο γλεντι, για αρχαριους η για προχωρημενους, για απαιτητικους με εξτρα σασπενς και για γουσταρλιδες σε long play version.
Η περιπετεια βγηκε στη διατιμηση!

Ξυπνησα νωρις και ξεκουραστος. Καβαλαω το παπι και βγαινω γρηγορα απ' την πολη πριν γινει χαμος με την κινηση.
Στον δρομο ξεχεριαστηκα να χαιρεταω τον Μεγαλειοτατο. Καθε 2 χιλιομετρα και γιγαντοαφησα του. Πλησιαζουν και τα γενεθλια. Στο τελος τον ενοιωθα ...κολληταρι!
Σταματαω στην ακρη του δρομου για το καθιερομενο τσιγαρο. Ανοιγω την σελα βγαζω πακετο και αναπτηρα και πριν προλαβω να παρω την πρωτη τζουρα, σηκωνω το βλεμμα και βλεπω τον κολλητο διπλα μου!

Αφθορμητα πεταω ενα ...
-Γεια σου Μεγαλειοτατε!
Και περνω την απαντηση...
-Ωωωω τον κυριο Thailander!
-E! Tι? Συγνωμη δεν ακουσα?
-Μεγαλη μου χαρα που γνωριζω απο κοντα εναν πυροβολημενο ταξιδευτη, εναν ιδιορυθμο ανθρωπο σαν εσας! Διαβασα και το ταξιδιωτικο σου!
-Μεγαλειοτατε, μεγαλη μου τιμη, να συνομιλει ενας ασημαντος μηδενογνωμον, με την υψηλοτητα σας, με τον μακροβιοτερο Βασιλια του κρατους και...
-Ασε τα σαπια και κοψε το δουλεμα σε μενα Thailander...
-Μα, Υψηλοτατε...
-Ασε τα Υψηλοτατε και λεγε με το ονομα μου. Δεν παμε στο Παλατι να μας τηγανισει κανενα ριζακι με γαριδες ο σεφ και να τα πουμε χαλαρα?
-Σας ευχαριστω Υψηλοτατε αλλα αμα καθυστερησω να επιστρεψω στην Σονγκ ...θα με τηγανισει σαν ρυζι με γαριδες!
Κι απο την αλλη, να φαω ριζι απο τα χερια Γαλλου, δε λεει! Θα σας επισκεφτω αλλη μερα αλλα δε θα τη βγαλετε με ριζακι και γαριδες ...
-Τοτε θα πω του γαλλου σεφ να ετοιμασει κανα μεζε με τηγανιτο κοτοπουλο με κασιους, με κοκκινο καρι, με γλυκοξινη πικαντικη κοτοσουπα, αναμειγμενα με πικτα νουντλς, και σαλατα παπαγιας....
-Α! Μεγαλειοτατε, τετοια κανατε στη συζυγο για να τη ριξετε?
-Πες μου ενα πραγμα Thailander. Με μπερδεψες με το ΚαγκουροΑντιταξιδιωτικο σου! Τελικα πετυχε το ταξιδι σου?
-Επειδη γινατε κολλητος Μεγαλειοτατε πρεπει και να με ξεμπροστιαζετε? Τι να σΕ πω τωρα?
-Την αληθεια!
-Κολλητε μου Υψηλοτατε, μονο σε σας θα σΕ τα πω. Ειμαι παλιοχαρακτηρας. Παρασυρμενος απο χιουμορ και λεκτικα ξεβρακωματα των περιγραφων τους ξεσκισα τους συνταξιδευτες μου!
-Μη μΕ λες!
-Οπως σΕ τα λεω! Πρωτα απ' ολα ειχαμε 1 μηνα αναμονη και ονειρα και καλαμπουρια που ηταν το μισο ταξιδι! Τι να σΕ λεω τωρα? Δευτερον, τετοια σκληροκωλα και αποφασισμενα για το ταξιδι ατομα δυσκολο να βρεις στην πιατσα και ειδικα των γαλανολευκοφορεμενων...
-Μη μΕ λες! Και γιατι στραβωσες σαν ξυνη γκομενα που μολις της ηρθε περιοδος?
-Μεγαλειοτατε μου, οι ασαφειες, τα σχολια, οι σουργελοηδεις εκφρασεις και χαρακτηρισμοι, στο βωμο του μαυρου χιουμορ, χαρακτηρισαν τα κειμενα!
-Και με τον τυπο που κανει παρεα τον Βουδα?
-Να σΕ πω Μεγαλειοτατε μου! Το ταξιδι με τριτους ειναι σαν ταινια του Βεγγου. Τις ιδιες σκηνες της ταινιας στις πασαρει ειτε σαν κωμωδια ειτε σαν δραμα. Αμα λαβετε υποψην την ταξιδιωτικη νοοτροπια των πολιτων της Μπουρδολαντ, και την σκηνη με τους δυο να την κανουν για την οικογενεια ...
... σημερα βλεποντας τη σκηνη θα το θεωρουσα μαγκια τους! Το θεμα Υψηλοτατε μου ειναι οτι καναμε ταξιδαρα! Δεν σας προσφερα τσιγαρο ομως!
-Ξερεις, και να καπνιζα ειναι κομματι δυσκολο μεσα απ' την αφισα.
-Να προσφερω φρουτακια?
-Θα σταξει στο κοστουμι! Την επομενη φορα! Καλο δρομο!
-Χαρηκα που ταπαμε Μεγαλειοτατε! Στο επανειδειν!

 

[arny]

Εδω ομως σταματω!
Μια "αλητικη περιπλανιση" που σεβεται τον χαρακτηρα της, δεν γινεται να συνεχισει περιγραφοντας τουριστικα αξιοθεατα!
Υπαρχουν πιο αρμοδια ταξιδιωτικα για να σας περιγραψουν ολες αυτες τις μαγικες εικονες που ειδαμε σε αυτη τη χωρα μαζι με τον Βασιλη και τον Γιωργο.

Τα "εχω ακουσει" πολλες φορες για τις φευγατες επιλογες μου σε διαφορες φασεις της ζωης μου. Ετσι θα προσπαθησω με το "κλησημο" του ΚΑΓΚΟΥΡΟΑΝΤΙΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΥ να αναλυσω καποια πραγματα, οχι για αυτους που ξερουν, αλλα για οσους δεν ξερουν και δεν τολμανε!
Η ταξιδιωτικη κοινωνια πασχει σε μεγαλο βαθμο απο μια ανιατη σοβαροφανεια. Μια σοβαροφανεια που ισουτε με ιμημαθεια και υπερβολη! Διαβαζει καποιος με ακρατο ενθουσιασμο καποιο "ταξιδιωτικο", και κανει σχολια ανατριχιαζοντας απο συγκινηση, νιωθωντας εκστασιασμενος!
Κι εκει που περιμενες να ετοιμασει την αλλη μερα τις βαλιτσες του, να αγορασει εισητιρια και να δραπετευσει στο ονειρο, παραγγελνει πιτσα, γεμιζει το μπολ με τα πατατακια, και πεταει και ενα ταξιδιωτικο dvd απολαμβανοντας, γλυφοντας και τα δαχτυλα του!
Ετσι που λετε παιδες! Και σου 'ρχεται την αλλη μερα σαν κλαψο@ουνι, για να σου πει για τα καινουργια ζαντολαστιχα που αγορασε με 70 ατοκες δοσεις! Και μετα σου ξαναλεει "@αμω τα φραγγα μου, που φραγγα για κανα ταξιδακι?" Και δωστου μετα υπερβολικα σχολια θεοποιησης μιας απλης βολτας σε "ανασφαλεις τριτοκοσμικες χωρες", παρακαλωντας τους ταξιδευοντες, να του επιτρεψουν να γευτει λιγη ανταποκριση για να μπορει να ονειρευετε ταξιδια!

- Μη τα λες ετσι! Θα κανεις οχτρους!
- Για 10 πραγματακια που θα πω ας κανω και 100 οχτρους!

Οπως ειπε και καποιος φιλοσοφος ...Δεν με φοβιζει η εκδικιση των αγελαστων... Με ενδιαφερουν οι λιγοι που συμφωνουμε και εχουμε ενα κοινο ονειρο! Αλλωστε Αντιταξιδιωτικο γραψαμε, δεν παρουσιασαμε συνταγη του Μαμαλακη!

Εχω παρει μερος σε παρα πολλες "επιστημονικες συζιτησεις" περι ταξιδιων στη δουλεια μου και σε καφετεριες.
Βαρεθηκα να συζητω με τον καθε ειδηκο ταξιδιωτικης μπουρδολογιας. Βαρεθηκα να αμυνομαι στους εκτοξευτες κινδυνολογιας "τρελλος εισαι? Θα σε σφαξουν, που θ' αφησεις τους δικους σου".
Κουραστηκα να δινω συμβουλες και να βοηθαω να σχεδιασουν ταξιδια ατομα που γνωριζουν πολυ καλα οτι στο τελος δεν θα τα πραγματοποιησουν.
Βαρεθηκα να κανω παρεα με συνομηλικους που επιδιδονται αποκλειστικα σε μασοχαψες.
Γι' αυτο ακριβως μπηκα στο φορουμ, για να γνωρισω αποφασηστικους ταξιδευτες που ηθελαν πραγματικα να ταξιδεψουν, ασχετα αν πολλες φορες οι δυσκολιες και διαφορα απροοπτα της ζωης δεν μας κανουν το χατιρι. Ολοι οσοι θελουν πραγματικα να ζησουν το ονειρο πρεπει να ειναι αποφασισμενοι να κανουν και καποιες θυσιες, και να αντιμετωπιζουν θετικα τα διαφορα απροοπτα.
Οσοι ψαχνουν την τελεια παρεα η τα πολλα λεφτα η τον πολυ χρονο, θελουν απλα να εχουν αλλοθι για να μην το κανουν. Αυτο που θα μετρησει στο τελος ειναι η προσωπικη μαχη που θα κερδισει ο καθενας για να πραγματοποιησει το ταξιδι, και δεν θα χαμπαριασει απο χιλιομετρα, καιρους, λεφτα!

Στην παρεα ημασταν 3 "κοπριτες", Κωστας, Βασιλης, Γιωργος. Περασαμε πολυ καλα, αλλα δεν μπορω να πλεξω το εγκωμιο κανενος γιατι δεν θα αρμοζει στο αντιταξιδιωτικο.
Ισως καποτε οι σακοι μας φθαρουν και χαλασουν. Ποτε ομως δεν θα φθαρουν οι αναμνισεις απο αυτο το ταξιδι. Δεν θα φθαρει και δεν θα ξεκολισει ποτε η περιπετεια απο την καρδια μας.
Απλα πηραμε τους σακους και ταξιδεψαμε. Χορτασαμε εικονες και στιγμες, μηναμε οπου βρηκαμε χωρις να κλεισουμε τιποτα, βρεθηκαμε σε αλλα τοπια με αλλους ανθρωπους, σε διαφορετικες κουλτουρες, μουσικες, γευσεις.

Πινοντας το φραπογαλο μου σκεφτομαι ποσο αυθορμητα ξεκινισε αυτο το ταξιδι. Μια ιδεα ηταν και την αρπαξαμε απ' τα μαλλια. Χασαμε και καμια 4-5 κιλα απο τα ξενυχτια, αλλα χωρις να το αισθανομαστε παρασυρομενοι απο την αυρα της χωρας. Ποτε δεν φανταζομασταν οτι θα γυρνουσαμε πισω, και μια χωρα θα μας εκανε να κοιταμε τη ζωη με αλλο ματι.
Μεσα στην μαζικη παραγωγη της δηθεν ποιοτικης δυτικης ζωης, αυτη η νοσταλγια της αυθορμιτης περιπετιας, της γλυκιας ταλαιπωριας και της λοξης ματιας στην δηθεν σοβαροτητα της ζωης, πιθανον να μας φανταζει τωρα γραφικη!

Θα το ξαναπω για αλλη μια φορα γι' αυτους που δεν τολμουν. ΤΑΞΙΔΕΨΤΕ! Βγητε απ' τη μιζερια, βελτιωστε τη ζωη σας, και μην αποδεχεστε στωικα την κατασταση, ανημποροι να παρετε μια αποφαση. Σταματηστε να παρατηρειτε αυτους που ταξιδευουν, και να ακουτε τις ιστοριες τους με ανοιχτο το στομα.
Η αδρανεια φαινεται ευκολοτερη ως λυση, αλλα ειναι περισσοτερο επωδυνη, αφου καταδικαζει τους εαυτους μας σε μια βαρετη ζωη. Η μοναξια και η μιζερια εχουν πονο, που θα συνεχισει καποιος να βιωνει οσο παραμενει αδρανης.

Τωρα θα μΕ πεις
- Και που τα βρισκεις ρε φιλε κατι τετοια τριτοκοσμικα μερη με υπαναπτυκτους κιτρινιαριδες? Δεν φοβασε?
- Ισα ρε μαγκα! Για βγες και οδηγα λιγο μια βολτα στη γειτονια σου, και θα καταλαβεις τη σημαινει εκτοξευση ροχαλας και μουτζας απο δηθεν μπουρδοσκ@τομαγκες πολιτισμενους! Και πουσε, προσεχε γιατι αυτοι δαγκωνουν χειροτερα απο πιτμπουλ!

Σκεπτομενος τα οσα εζεισα στο ταξιδι μου, αισθανομαι οτι κατεχω τον πιο πολυτιμο θυσαυρο του κοσμου.
Τις εμπειριες απο τα ταξιδια!

Ολα καποτε τελειωνουν.
Ασπρομαυρη η Παταγια πια. Ετσι φαινοταν. Δυσκολη. Βρωμικη ισως, πισω απο το τζαμι.
Ασπρομαυρο το ταξιδι λοιπον. Και αυτο ηταν ο στοχος. Γιατι τα εκατομμυρια χρωματα σου επιτρεπουν να πεθανεις αναζητωντας αυτο που σου παει. Και βαρεθηκα. Επρεπε να παρω αποφαση τωρα. Και να βαλω τα χρωματα εγω με τα χερακια μου. Οπως καποτε που η Παταγια ηταν η καυλα του καθενος, ηταν κομματι του, ενω τωρα ειναι η ικανοτητα του καθενος να αντιλαμβανεται την κοινωνικη κινηση "απο τα κατω" που λεει και ενας φιλος.

Δεν λυπομουν που εφευγα. Απολαμβανα καθε στιγμη που ειχε περασει απο πρωτο χερι. Εφτιαχνα ξανα τις εικονες στο μυαλο μου. Δεν μου ελειψε κατι. Και σταθηκα τυχερος αρκετες φορες.

Δεν ηταν διακοπες. Δεν υπηρχε κατι που ηθελα να διακοψω. Ρουτινα ειναι οι καταστασεις που επιτρεπουμε να επαναλαμβανονται. Ρουτινα ειναι οι φορες που μειναμε γιατι δεν ειχαμε που να παμε. Στασιμοτητα. Οποτε διακοπτεις για να συνεχισεις ξανα. Θα συνεχισω να δουλευω. Οκταωρο για λεφτα της πλακας. Για να πληρωνω το νοικι. Για να πληρωνω το φαι. Για να πληρωνω τα ψωνια μου. Αν αυτο μου αρκει, αυτο ειναι ρουτινα. Οποτε παω διακοπες.
Αλλα υπαρχουν και αλλες επιλογες. Και καποιες απο αυτες απαιτουν να μεινεις μονος. Να εκτεθεις. Γιατι αν δεν αντεχεις τον εαυτο σου τι θα 'χεις να μοιραστεις? Καποιες απο αυτες απαιτουν ταξιδια. Απαιτουν Ταιλανδη. Απαιτουν Παταγια. Οπως τα μπορει ο καθενας. Οπως τα αντεχει. Οπως το φοβαται. Και απαιτουν μερη που δεν εχεις ξαναδει.

Αεροκινητοι ειμαστε. Και η σταση μας σκοτωνει. Θελουμε αερα. Αερα καθαρο. Ουτε light, ουτε με πρωτεινες. Εχει πηξει ο τοπος απο δαυτα. Και οπως ρωταγε και η πρωταγωνιστρια ενος βιβλιου "και τι γινεται με εκεινους που δεν αντεχουν τετοιου ειδους αερα?". Και ο καθενας ας απαντησει για την παρτη του. Ας τσακωθει με τον εαυτο του, ας σφυριξει αδιαφορα και ας σημαδεψει οπου θελει. Αλλα απο τη στιγμη που πατας την σκανδαλη μονο εσυ βλεπεις τα αποτελεσματα. Ο θυτης και το θυμα σε συσκευασια με δωρο.

Λιγο πριν απογειωθει το αεροπλανο θυμηθηκα κατι που μου ειχε πει μια φιλη Ταιλανδεζα: "Ειναι ευκολο, για την ακριβεια το ποιο ευκολο πραγμα στον κοσμο να θυμασαι για παντα κατι που δεν μπορεις να εχεις για παντα". Το μεγαλυτερο ταξιδι της ζωης τελικα ειναι αυτο που κανουμε στις καρδιες των αλλων ανθρωπων. Αλλα ευτυχως το "παντα" ειναι μια αρκουδα στην Κινα. Αυτο που απαιτειται απο τις περιστασεις ειναι να κανεις εστω και μισο βημα μπροστα καθε φορα. Να θυμασαι τα λαθη σου και να μην τα επαναλαβεις. Και να θυμασαι τα παθη σου για να απαιτεις να ζησεις περισσοτερα. Και ολα αυτα σε καιρο πολεμου. Αλλα βλεπω στο βαθος την Αθηνα. Κλεινεις τα ματια και φωναζεις αντιο. Στα επομενα τα-ξυδια μας.
Αμα σου λειπουν πραγματα που εχεις αισθανθει οτι υπαρχουν, τα 'χεις νιωσει σε καθε πορο του δερματος σου, δεν ανεχεσαι τιποτα λιγοτερο.
Τα επομενα ταξιδια μας θα εχουν απο αυτο. Αλλιως ας μην υπαρξουν ποτε.

Οι επιβατες σηκωνοντε απο τις θεσεις τους και τα φωτα αναβουν. Οι σκεψεις μου μαζευοντε στο κεφαλι και το μυαλο μου παταει ευλαβικα το off. "Σ' ευχαριστω" ψυθηριζεις μη και σε ακουσουν και σε περασουν για τρελο. Ανασφαλειες απο τα πρωτα δευτερολεπτα της επιστροφης. Μια τελευταια ματια και καληνυχτα.

...Τελος...

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Ασίας.

 

[pattyyy]

Πολύ παραστατική η ιστορία σου arny! Οι φωτογραφίες σου μου άρεσαν πολύ!

 

[giannoula]

Η ιστορία καταπληκτική, η περιγραφή θεική, μπράβο γκαρντάσι με μετέφερες πάλι στα λατρεμένα αυτά μέρη...

 

[adiaforos]

Ήταν μια "αυθεντική" αφήγηση, καλύτερη από πολλές άλλες ιστορίες που έχω διαβάσει. Αν και εντελώς διαφορετικής ιδιοσυγκρασίας ως άτομο, συμφωνώ αρκετά με κάποιες σκέψεις που μοιράζεσαι...

Και κάποιες στιγμές που περιγράφεις ... Κηδεία σε διακοπές σίγουρα δεν είναι ότι καλύτερο, άσε το να βρεθείς κατηγορούμενος σε άλλη ήπειρο...

 

[Twinkie]

Σε διάβασα με μια ανάσα. Μπράβο για την ιστορία και την "αυθεντικότητά" της..