Πολεις/Χωρες που δεν χορταινετε και πολεις/χωρες που ...δεν ειναι για χορταση.

[a_nikos]

Εγω δν θα κυνηγούσα να πάω ξανά: Μιλανο, Μόναχο, Κοπεγχαγη, Ζυριχη, Γενευη, Σαλτσμπουργκ, Λιλ, Άμστερνταμ, Βουδαπέστη, Πράγα και Βενετία.

Αντιθέτως θα ήθελα να ξαναπάω Λονδίνο, Βιέννη, Αμβουργο και υπό προϋποθέσεις Ρωμη και Παρίσι.

Απο Ευρώπη θέλω ακόμα να πάω για πρώτη φορα Μαδρίτη, Στοκχόλμη, Κωνσταντινούπολη, Εδιμβούργο, Γλασκώβη, Τελ Αβιβ, Μόσχα, Ελσινκι και Βαρκελώνη για την οποία αναχωρώ σε ενα μήνα

 

[IanBlack]

Δε χορταινω:

1. Τα Ελληνικά καλοκαίρια
2. Το Λονδίνο
3. και ένα ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ brunch που είχα φάει στη Σανγκάη

 

[Λάζαρος]

Οι ωραιότερες περιηγήσεις ειναι αυτές που συνδυάζουν το φυσικό κάλλος,την αρχιτεκτονική υψηλή αισθητική με τα αρχαιολογικά/ιστορικά αξιοθέατα ενός ανώτερου πολιτισμού ή έστω με αξιοθέατα που αφορούν πολύ σημαντικές στιγμές της ανθρωπότητας.Υπό αυτήν την έννοια πολύ δύσκολα θα βρισκόμουν στην Λατινική αμερική ή ακόμα και στην βόρεια αμερική για τουριστικούς λόγους,με κάποια πιθανή εξαίρεση του νησιού της Κούβας.Αντιθέτως θα μπορούσα να κάνω διαρκώς τον γύρο της Ελλάδας προσθέτοντας ένα τουρ της Μεγάλης Ελλάδας,των παραλίων της Μικράς ασίας και πιθανόν της κωνσταντινούπολης...Οι διάφορες εκτροπές με κορυφαία αυτήν της ρώμης,αλλά και αναμασήματα φλωρεντίας κ.λπ θα είναι πάντοτε τριτο/δεύτερη επιλογή μου,σχετικά αδιάφορες περιοχές.
Ωστόσο αμέσως μετά μονοπωλεί το επίκεντρο του ενδιάφεροντός μου ένα τουρ στα πεδία των μαχών των σύγχρονων μηδικών πολέμων του Β παγκοσμίου συγκεκριμένα.Οπότε Μόσχα,Λένινγκραντ,Στάλινγκραντ,Κουρσκ,Χάρκοβο είναι για μένα περιοχές μεγάλου ενδιαφέροντος με την Χιροσίμα να ακολουθεί.Δευτερεύουσας σημασίας μέτωπα όπως αυτό της Νορμανδίας,της περιλάλητης απόβασης που πραγματοποιήθηκε εκεί είναι και αυτά κάπως ενδιαφέροντα,όπως και οι αίσθουσες,λέει,του τσώρτσιλ και ιδίως το πολεμικό μουσείο που έχουν στο νησί.Βέβαια το βερολίνο θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον και κάποιες άλλες περιοχές(άουτσβιτς δυσκολεύομαι να πάω,νομίζω θα λιποθυμήσω αν βρεθώ εκεί),ωστόσο η γερμανία ως ηττημένη δεν διέσωσε τίποτα και φυσικά οι αντίπαλοί της σωστά διέλυσαν πολλά μνημεία της εποχής ,μη τυχόν και αποτελέσουν προσκυνήματα από νεοΝαζί.Ενέργεια βέβαια που είχε και μια παράπλευρη απώλεια,με την έννοια πως εμάς τους λάτρεις της ιστορίας δεν μπορεί εύκολα να μας ελκύσει εύκολα το σύγχρονο βερολίνο...

Κατα τα άλλα θα ήθελα να πάω Λονδίνο και Χιροσίμα,δεν έχω πάει

 

[XristinaK]

Δε χορταινω:

1. Τα Ελληνικά καλοκαίρια
2. Το Λονδίνο
3. και ένα ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ brunch που είχα φάει στη Σανγκάη

Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη στο 1. Είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν έχω πάει ως τώρα ταξίδι στο εξωτερικό το καλοκαίρι...

 

[World Nomad]

2η φορά δε θα πήγαινα πουθενά, όσο κι αν με ξετρέλανε μια πόλη ή περιοχή. Κι αυτό γιατί θέλω να δω όσο το δυνατόν περισσότερα μέρη και να μην αναλώνω τον περιορισμένο χρόνο και χρήμα στο ίδιο μέρος...

 

[Yorgos]

Οι ωραιότερες περιηγήσεις ειναι αυτές που συνδυάζουν το φυσικό κάλλος,την αρχιτεκτονική υψηλή αισθητική με τα αρχαιολογικά/ιστορικά αξιοθέατα ενός ανώτερου πολιτισμού ή έστω με αξιοθέατα που αφορούν πολύ σημαντικές στιγμές της ανθρωπότητας.Υπό αυτήν την έννοια πολύ δύσκολα θα βρισκόμουν στην Λατινική αμερική

Μόλις περιέγραψες το Μεξικό, τη Γουατεμάλα, τη Βολιβία και φυσικά την πρώτη χώρα που μου ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα την παραπάνω φράση: το Περού. Δε νομίζω να υπάρχει ήπειρος που να περιγράφει καλύτερα τα ανωτέρω από την αμερικάνικη.

 

[PPhanny]

Πω πω, Yorgos ήθελα να πατήσω like στην απάντηση σου , αλλά νομίζω βγήκε unlike. Αν είναι έτσι για παραδρομή πρόκειται,ακριβώς το αντίθετο ήθελα

 

[evagelina]

Μέρη που με το που πάτησα το πόδι μου πρώτη φορά στη ζωή μου, ένιωσα ένα σκίρτημα στην καρδιά είναι τρία
1.το χωριό Καπετανιανά στα Αστερούσια όρη στην Κρήτη, νιώθεις πως είσαι στον ουρανό, μέσα στα σύννεφα σε άγριο βουνό κ απέναντι η θάλασσα. Μαγεία...
2.τα Κύθηρα, την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου το 2000 ένιωσα ολοκληρωτική ευτυχία που δεν μπορούσα ούτε μπορώ να περιγράψω, απλά ευτυχία!
3.Κωνσταντινούπολη. Νομίζω έτσι είναι ο έρωτας από την πρώτη ματιά, συγκίνηση και ένα παράξενο συναίσθημα ότι έχουμε παλιούς λογαριασμούς (καμία σχέση το γεν νεολογικό μου δέντρο )
Όλα τα ταξίδια νομίζω σου αφήνουν κάτι είτε σ αρέσουν είτε δεν σ αρέσουν είναι ταξιδιωτικές εμπειρίες, παρ΄ολα αυτά, στην Ιταλία έχω δώσει αρκετές ευκαιρίες να την συμπαθήσω, την έχω γυρίσει από βορρά μέχρι την Ρώμη και όμως το μόνο που μου έχει μείνει είναι ανεξήγητος εκνευρισμός και η υπόσχεση στον εαυτό μου να μην με ξαναβγάλει η δρόμος μου προς τα εκεί...

 

[tripakias]

Όλα τα ταξίδια νομίζω σου αφήνουν κάτι είτε σ αρέσουν είτε δεν σ αρέσουν είναι ταξιδιωτικές εμπειρίες, παρ΄ολα αυτά, στην Ιταλία έχω δώσει αρκετές ευκαιρίες να την συμπαθήσω, την έχω γυρίσει από βορρά μέχρι την Ρώμη και όμως το μόνο που μου έχει μείνει είναι ανεξήγητος εκνευρισμός και η υπόσχεση στον εαυτό μου να μην με ξαναβγάλει η δρόμος μου προς τα εκεί...

Εμενα ευτυχως δεν με ξαναβγαλε...

 

[Λάζαρος]

Γιώργο απλά δεν βρίσκω τίποτα ελκυστικό στις χώρες που περιγράφεις,μιλώντας για ιστορικά αξιοθέατα με παγκόσμια σημασία.Εν τέλει είναι γούστα αυτά.

 

[Italitsa]

Οι διάφορες εκτροπές με κορυφαία αυτήν της ρώμης,αλλά και αναμασήματα φλωρεντίας κ.λπ θα είναι πάντοτε τριτο/δεύτερη επιλογή μου,σχετικά αδιάφορες περιοχές.

Εγώ πάντως στη θέση σου, θα πήγαινα ένα Λονδινάκι κ δε θα είχα σαν επόμενο ταξίδι μου μια από τις τρίτο/δεύτερες επιλογές μου....

 

[Yorgos]

απλά δεν βρίσκω τίποτα ελκυστικό στις χώρες που περιγράφεις,μιλώντας για ιστορικά αξιοθέατα με παγκόσμια σημασία.

Συμφωνώ, γούστα είναι, αλλά αν με έβαζες να βάλω τους 5 εντυπωσιακότερους/σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους που έχω δει, οι 3 θα ήταν στη Λατινική Αμερική και μάλιστα οι δύο πρώτες θέσεις είναι καπαρωμένες. Δε βρίσκω τίποτε πιο ελκυστικό από ολόκληρες χαμένες πόλεις σε εξαιρετική κατάσταση και σε απίστευτα τοπία, που σου δίνουν τη δυνατότητα να δεις από κοντά μερικούς από τους σημαντικότερους πολιτισμούς που έχουν υπάρξει στην ιστορία της ανθρωπότητας. Δε γνωρίζω και πολλά ιστορικά αξιοθέατα παγκοσμίως που να συγκρίνονται με την πόλη του Κούσκο, με το Τικάλ, το Τσόκεκιράου, το Μάτσου Πίτσου, το Τιουανάκου, το Παλένκε, το Μποναμπάκ, το Τσαβίν, το Τσαν Τσαν... είναι ατέλειωτη η λίστα. Δε στο λέω για να σε πείσω, αλλά αν πραγματικά σου αρέσουν τα ιστορικά αξιοθέατα και δε γνωρίζεις τη σημασία των ανωτέρω, χάνεις. Αν τη γνωρίζεις και δε σου κάνουν κλικ, πάω πάσο. Απλά μου φαίνεται πως αυτό ακριβώς που περιέγραψες υπάρχειθ στην αμερικάνικη ήπειρο όσο πουθενά αλλού.