Ποιο τραγούδι σας ταξιδεύει?

[thanosth]

Κατά την διάρκεια των αγώνων ATP FINALS 2018 στο Λονδίνο ακούγεται αυτό το κομμάτι

Κάθε φορά που το μυαλό αναπολεί κάποια παιχνίδια που είδα εκεί, το ταξίδι της μνήμης ξεκινάει με το παραπάνω μουσικό κομμάτι.

 

[paefstra]

Ήταν ο έρωτας μου ο μεγάλος
ο ένας και μοναδικός
και ύστερα από κάποια χρόνια
ο δαίμονας μου ο κακός.

Μα ο Θεός είναι μεγάλος
κι έτσι την πήρε κάποιος άλλος.
Φεύγω, μου λέει,
γιατί τον έχω ερωτευτεί.

Και πριν προλάβω ν’ ανασάνω
πέσανε μ’ ένα αεροπλάνο.
Σώθηκε ο άλλος,
όμως κάηκε αυτή.

Την είχα άχτι, την είχα άχτι,
τώρα την έχω μόνο σε στάχτη,
μέσα στο τσίγκινο κουτί,
που έβαζε τα μπικουτί

 

[Señor_Nada]

 

[panpan]

 

[Earth Citizen]

Πήγα να βρω στο youtube μία από τις αγαπημένες μου μελωδίες για να ποστάρω εδώ και πετυχαίνω το συγκεκριμένο βίντεο που έχει έξτρα bonus υπέροχες εικόνες από Βόρειο Σέλας. Ταξιδιάρικο δε λέει τίποτα!!! Μαγεία...

 

[dimaq]

Απλα μαγικα....

 

[Yorgos]

Εισαγωγάρα και κομματάρα.

 

[Sevro]

Orinoco flow - Enya

 

[fenia42]

"Η μελωδία του κονσέρτου αναδύει το άρωμα από τις μανόλιες, το τραγούδι των πουλιών και το ανάβρυσμα των συντριβανιών" .
Ποιότητες που μόνο ένας τυφλός συνθέτης μπορεί να εκτιμήσει και να αποδώσει με νότες. Ο Χοακίν Ροδρίγο από την Ισπανία συνέθεσε αυτό το αντάτζιο- έπος , το οποίο εσφαλμένα σχετίστηκε με την επάνοδο του Φράνκο. Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα αγαπούν την τέχνη καθώς εκφράζονται μέσα από αυτή και αρέσκονται να προκαλούν δέος. (Πχ τα κάρμινα μπουράνα πλαισίωσαν τον ελληνικό σοσιαλισμό- λολ- )
Είχα να ακούσω το αντάτζο αυτό από την εφηβεία μου. Αν και δεν είμαι φαν ούτε της Ισπανίας ούτε της κιθάρας δηλώνω μαγεμένη και ταξιδεύω με όχημα τις νότες στην αχώνευτη Ισπανία.

 

[Yorgos]

Ταξιδεύεις προς Μεντεγίν. Υπάρχει πιο ταιριαστό κομμάτι από αυτό;

Και μετά από μια εβδομάδα έκστασης το μόνο κομμάτι που άκουγα στο αεροπλάνο ξανά και ξανά ήταν αυτό:

Δε θέλω να επαναλαμβάνομαι, αλλά εξακολουθώ να εκπλήσσομαι από το πόσο λίγο παίζουν οι Journey στις μέρες μας, σε σχέση με άλλα συγκροτήματα της εποχής.

Ο δε Φιλιππινέζος Arnel Pineda που αντικατέστησε το Steve Perry είναι εξωπραγματικός, είδα τον Πέρι να του βγάζει το καπέλο στην τελετή για την είσόδο των Journey στο Hall of Fame κι ήταν ο ορισμός του class act.

Κι ένα τραγουδάκι όταν πιάνεις την υδρόγειο και σκέφτεσαι που θα είναι το επόμενο τετράμηνο ταξιδάκι, συνειδητοποιώντας ότι οι επιλογές είναι ακόμη πολλές, οι δυνατότητες περισσότερες από ποτέ. We can do anything λέμε just close your eyes and try to see. Μέχρι και Σαουδική Αραβία του χρόνου, παρέα με Κασμίρ και Παπούα.

 

[x7777]

Δυνατός είσαι με τους AC/DC. Και το συγκεκριμένο είναι κομματάρα. Είναι απο τα λίγα ταξίδια που μετάνιωσα που ΔΕΝ έκανα σε μια συναυλία τους πριν κάποια χρόνια.

Σε κάθε ταξίδι παίζει δυνατά το παρακάτω (το έχουν σχεδόν όλες οι εταιρείες στις επιλογές μουσικής, δεν είναι AC/DC αλλά καλός είναι και αυτός):

 

[GTS]