tupacgr13
Member
- Μηνύματα
- 283
- Likes
- 597
- Επόμενο Ταξίδι
- Άγνωστο!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νεπάλ
Λοιπόν αυτήν τη φορά θα μπω να γράψω κάτι για τους ποδοσφαιρόφιλους κατά κύριο λόγο και για ένα ταξίδι που ολοκληρώσαμε τις προηγούμενες μέρες το οποίο περιλάμβανε μόνο ποδόσφαιρο.
Γύρω στα τέλη Νοεμβρίου σκεφτόμασταν μαζί με τον συγκάτοικό μου να κάνουμε ένα ταξιδάκι μιας εβδομάδας το Φεβρουάριο. Έτσι λοιπόν μιας και είμαστε κάτοικοι Τούμπας από πάντα(αν και εγώ υποστηρίζω κατά κύριο λόγο την ομάδα της ΑΕΚ) και εκεί που βλέπαμε τον ΠΑΟΚ να παραπαίει ξανά στο γήπεδο(δεν είχε ξεκινήσει το σερί τότε) μου λέει "δεν πάμε στο εκτός του ΠΑΟΚ να υποστηρίξουμε και την ομάδα?". "Μέσα αρκεί να αποφύγουμε δύσκολες έδρες που μπορεί να φάμε καμιά ψιλή" του απαντάω γρήγορα εγώ. Να τονίσω ότι αγαπάμε το ποδόσφαιρο υπερβολικά αλλά δεν έχουμε καμία δουλειά με οργανωμένους οπαδούς, συνδέσμους και γενικά βία και φασαρίες.
Για καλή μας τύχη λοιπόν η κληρωτίδα μας φέρνει στο δρόμο μας την Σάλκε μία ομάδα με ξακουστό γήπεδο, πολύ κόσμο και μιας και έχω αρκετή εμπειρία από Γερμανούς φιλάθλους ξέρω ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έχουμε προβλήματα. Επιθυμία μας από την αρχή ήταν να πάμε σε όσα περισσότερα ματς μπορούμε οπότε το δρομολόγιο μετασχηματίζεται στο Θεσσαλονίκη - Ντίσελντορφ - Γκεσελκίρχεν - Ντόρτμουντ - Ντούισμπουργκ - Λονδίνο - Θεσσαλονίκη.
Τα ματς που ουσιαστικά αποφασίζουμε να παρακολουθήσουμε είναι τα εξής:
1. 22/02 Σάλκε - ΠΑΟΚ
2. 24/02 Ντούισμπουργκ - Μαγδεβούργο
3. 25/02 Μπρέντφορντ - Ρόδεραμ
4. 25/02 Τότεναμ - Στόουκ
1ο ματς Σάλκε - ΠΑΟΚ
Έχοντας μείνει ήδη ένα βράδυ στο Ντίσελντορφ και πίνοντας μπύρες σε μια ελληνική μπυραρία του Γκεζελκίρχεν καταλαβαίνουμε ότι θα υπάρχουν πάρα πολλοί Έλληνες στο γήπεδο. Έχουν πάρει άδειες από τις δουλειές και έχουν ταξιδέψει από όλη τη Γερμανία για να δουν την ελληνική ομάδα να παλεύει για θετικό αποτέλεσμα. Για τους απόδημους Έλληνες το παιχνίδι αυτό έχει πολύ διαφορετική σημασία από εμάς... Το καταλαβαίνουμε σε κάθε τους λέξη. Για εμάς είναι ένα απλό παιχνίδι όπου και 5-0 να χάσουμε θα το ξεπεράσουμε μέσα σε δύο ώρες αλλά για αυτούς το να υψώσει η ομάδα ανάστημα είναι κάτι που επιβάλλεται.
Δίπλα μου στην μπυραρία κάθεται ο Ανέστης. Κατάγεται από την Καστοριά αλλά γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φρανκφούρτη. Δεν έχει επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα αλλά σε άπταιστα ελληνικά μου εξιστορεί ότι το πρώτο παιχνίδι που παρακολούθησε ήταν πάλι ο ΠΑΟΚ πριν 32 χρόνια. Αναφέρει ότι ένα πρωί ξυπνώντας να πάει στο σχολείο τον σταματάει ο πατέρας του και του λέει "Σήμερα θα πάμε στον ΠΑΟΚ.". "Και το σχολείο?" τον ρωτάει. "Σήμερα δεν έχει σχολείο, σήμερα παίζει ο ΠΑΟΚ." είναι η απάντηση που παίρνει από τον πατέρα του. Λίγο παραπέρα από εμάς κάθονται Έλληνες από παντού. Μόναχο, Βερολίνο, Αμβούργο, Κολωνία, Ντόρτμουντ κ.ά. Δύο από αυτούς προσφέρονται να μας πάνε στο γήπεδο μιας που και εμείς έχουμε εισιτήρια από τα "ακριβά" στην κερκίδα των Γερμανών.
Εννοείται πως έχουμε πάθει πλάκα με την οργάνωση των Γερμανών γενικά αλλά καθώς φτάνουμε βλέπουμε ένα απίστευτο γήπεδο το "Veltins Arena" με πάνω από 20 πάρκινγκ γύρω γύρω. Δύο από αυτά μας δείχνει μια ταμπέλα είναι για τους φίλους του ΠΑΟΚ. Μπαίνουμε εκεί, αποχαιρετάμε ευχαριστώντας τα παιδιά που μας έφεραν και μπαίνουμε στο γήπεδο.
Σε αυτό το σημείο έρχεται ένα από τα μεγαλύτερα πολιτισμικά σοκ του ταξιδιού. Το γήπεδο είναι με οροφή που ανοιγοκλείνει, έχει πάρα πολλές εξόδους και εισόδους για τον κόσμο ενώ πρέπει σήμερα το προσωπικό να ξεπερνά τα 1000 άτομα(προσωπική εκτίμηση). Σε κάθε θύρα υπάρχουν μαγαζιά που πουλάνε λουκάνικα, μπύρες(χωρίς αλκοόλ επειδή το ματς είναι ευρωπαϊκό) και φανέλες και κασκόλ της ομάδας. Οι τουαλέτες γυαλίζουν ενώ ένας ταξιθέτης μας υποδεικνύει τις θέσεις μας. Δυστυχώς καμία σχέση με ό,τι έχουμε ζήσει στα ελληνικά γήπεδα.
Ο συγκάτοικός μου είναι με φανέλα του ΠΑΟΚ μιας και έχουμε ενημερωθεί ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Μπαίνοντας το καταλαβαίνουμε αφού γύρω γύρω έχεις πολλούς φίλους του ΠΑΟΚ με κασκόλ και φανέλες. Ωραίο πράγμα να καθόμαστε δίπλα δίπλα και να συζητάμε για το παιχνίδι με τους αντιπάλους. Φανταστείτε ότι γύρω στο 20ο λεπτό γίνεται μία φάση που θεωρώ ότι είναι πέναλτι υπέρ της ομάδος μας ενώ στην αντεπίθεση δεχόμαστε τέρμα. Εκεί γυρνάει ο Γερμανός που κάθεται μπροστά μου λέγοντας ότι ήταν πέναλτι και έπρεπε να σας το δώσει. Ποδοσφαιρική παιδεία... Για να μην πλατειάζω η ομάδα μας έπαιξε καλά, την χειροκροτήσαμε όπως χειροκροτήσαμε και τους αντιπάλους που μας ανταπέδωσαν. Πάρα πολύ όμορφη ατμόσφαιρα.
Όταν βγήκαμε από το γήπεδο μας περίμεναν γύρω στα 20 βαγόνια τρένων για να μας διοχετεύσουν στο κέντρο. Μέσα σε 20 λεπτά ένα γήπεδο 55.000 θέσεων είχε αδειάσει και όλοι οι φίλαθλοι είχαν πάει στο κέντρο της πόλης. Εκεί το εισιτήριο του γηπέδου την ημέρα του αγώνα λειτουργεί ως εισιτήριο για οποιαδήποτε μεταφορά. Πολύ όμορφη εμπειρία.
2ο ματς Ντούισμπουργκ - Μαγδεβούργο
Παιχνίδι για την τρίτη κατηγορία της Γερμανίας. Η πρωτοπόρος Ντούισμπουργκ υποδέχεται το Μαγδεβούργο που ακολουθεί στη δεύτερη θέση. Αν και Παρασκευή οι μπυραρίες στο Ντούισμπουργκ είναι γεμάτες από ανθρώπους με γαλανόλευκες φανέλες(τα χρώματα της τοπικής ομάδος). "Γίναμε¨σκέφτομαι. Φτάνοντας στο γήπεδο όμως μιας και θεωρήσαμε ότι αποκλείεται να μην βρούμε εισιτήρια και δεν είχαμε προαγοράσει μαθαίνουμε ότι τα εισιτήρια έχουν εξαντληθεί μία μέρα πριν. Ρωτάω για τη χωρητικότητα του γηπέδου. 31.500. Απίστευτο μου φαίνεται. Μεγάλη αγάπη για το ποδόσφαιρο γενικά. Δεν μας πτόησε πάντως η κατάσταση. Ήπιαμε τις μπυρίτσες μας με τους άλλους φιλάθλους βγήκαμε και φωτογραφίες όλα καλά. Πηγαίνοντας να πάρουμε το τρένο για το Ντόρτμουντ από όπου θα αναχωρούσαμε για Λονδίνο προσέξαμε την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων. Μετά μάθαμε ότι το Μαγδεβούργο έχει και "χούλιγκανς". Μικρές ομάδες της αστυνομίας πάντως φροντίζουν να μη γίνει τίποτα. Άσε που σε κάθε ομάδα αστυνομικών ένας κρατάει μια υψωμένη με κοντάρι κάμερα. Για προχώρα σε βανδαλισμούς και φασαρίες να δεις τι θα γίνει!
3ο ματς Μπρέντφορντ - Ρόδεραμ
Αυτό το παιχνίδι προέκυψε επειδή έχουμε ένα φίλο που δουλεύει στο τμήμα μάρκετινγκ της ομάδος και επέμενε να μας δώσει προσκλήσεις. Το Μπρέντφορντ είναι μια γειτονιά στο Δυτικό Λονδίνο. Ίσως και προάστιο ή μικρό χωριό δεν μπόρεσα να το προσδιορίσω. Φτάσαμε με την ψυχή στα δόντια αφού πρώτη φορά στο Λονδίνο για εμάς μέχρι να καταλάβουμε την συγκοινωνία μας πήρε κάποια ώρα. Εδώ έχουμε και τρίτο άτομο καθώς έχουμε συναντήσει τον προηγούμενο συγκάτοικό μου τον Ανδρέα που είναι και αυτός φανατικός ποδοσφαιρόφιλος και φίλος του Άρη Θεσ/νίκης (καταλαβαίνετε ότι σαν παρέα έχουμε αρκετά συχνά ποδοσφαιρικές διαφωνίες χεχε).
Φτάσαμε περίπου 45 λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα και γινόταν χαμός. Ιερό πράγμα το ποδόσφαιρο για τους Άγγλους. Γύρω γύρω τα περισσότερα σπίτια είχαν στήσει υπαίθριες ψησταριές όπου πουλούσαν χάμπουργκερ και μπύρες. Οι τρεις μπυραρίες της ομάδος καθώς και η μπουτίκ ήταν ασφυχτικά γεμάτες. Έκανα περίπου 15 λεπτά για να μπορέσω να ψωνίσω ένα κασκόλ.
Μπαίνοντας στο γήπεδο είδαμε ακόμα και υπερήλικα φίλαθλο της ομάδος να παρακολουθεί το παιχνίδι με μάσκα οξυγόνου καθισμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο. Πραγματική αγάπη για την ομάδα. Το μόνο αρνητικό της υπόθεσης ήταν τα πολύ στενά καρεκλάκια(για να αυξηθεί η χωρητικότητα του γηπέδου μάλλον) όπου δεν χωρούσαν τα πόδια μας(βέβαια δεν είμαστε και μικρόσωμοι καθώς 2 μέτρα είμαι εγώ και 2.07 ο συγκάτοικός μου).
Μετά το παιχνίδι ακολούθησαν αρκετές μπύρες στην μπυραρία της ομάδος όπου μαζεύονται μετά το παιχνίδι οι φίλαθλοι. Πολύ ωραία φάση γενικά!
4ο ματς Τότεναμ - Στόουκ
Στο τελευταίο παιχνίδι είχαμε φροντίσει να προμηθευτούμε εισιτήρια από νωρίς διαμέσου του φίλου μας που δουλεύει στη Μπρέντφορντ πάλι, καθώς σχεδόν όλα τα παιχνίδια της "πρέμιερσιπ" (η πρώτη κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος) είναι πάντα "σολντ άουτ".
Για καλή μας τύχη πέσαμε και πάνω σε ένα παζάρι του συλλόγου όπου πουλούσαν υλικό της ομάδος σε φανταστικές τιμές. Αγοράσαμε για να καταλάβετε πολύ όμορφα μπλουζάκια του συλλόγου στην τιμή των 3 λιρών από 22 που είχαν κανονικά. Από εκεί που λέγαμε δεν θα πάρουμε δώρα για φίλους τελικά πήραμε για όλους χεχε.
Μέσα στο γήπεδο η ομάδα της Τότεναμ αποδείχτηκε καταιγιστική σκοράροντας 4 γκολ σε 30 λεπτά οπότε το παιχνίδι γύρισε περισσότερο στο πείραγμα των οπαδών της Στόουκ ένα γεγονός που είχε πολύ πλάκα καθώς γινόταν καλοπροαίρετα από τους περισσότερους φιλάθλους και με χιούμορ χωρίς παρατράγουδα. Δυστυχώς το πρόβλημα με τα καρεκλάκια υπήρχε και εκεί οπότε με τα πόδια μας στα χέρια.
Γενικά το όλο ταξίδι ήταν μια πολύ όμορφη ποδοσφαιρική εμπειρία που αν κάποιος αγαπάει το άθλημα αξίζει να το δοκιμάσει. Παράλληλα έστω και μέσω αυτού του αθλήματος γνωρίσαμε και μερικά πράγματα για αυτές τις χώρες. Γιατί κατά τη γνώμη μου ένα από τα πράγματα που συντροφεύει πολλούς ανθρώπους παγκοσμίως είναι και το ποδόσφαιρο.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και την ανάγνωση και ελπίζω να άρεσε έστω στους ποδοσφαιρόφιλους!
Γύρω στα τέλη Νοεμβρίου σκεφτόμασταν μαζί με τον συγκάτοικό μου να κάνουμε ένα ταξιδάκι μιας εβδομάδας το Φεβρουάριο. Έτσι λοιπόν μιας και είμαστε κάτοικοι Τούμπας από πάντα(αν και εγώ υποστηρίζω κατά κύριο λόγο την ομάδα της ΑΕΚ) και εκεί που βλέπαμε τον ΠΑΟΚ να παραπαίει ξανά στο γήπεδο(δεν είχε ξεκινήσει το σερί τότε) μου λέει "δεν πάμε στο εκτός του ΠΑΟΚ να υποστηρίξουμε και την ομάδα?". "Μέσα αρκεί να αποφύγουμε δύσκολες έδρες που μπορεί να φάμε καμιά ψιλή" του απαντάω γρήγορα εγώ. Να τονίσω ότι αγαπάμε το ποδόσφαιρο υπερβολικά αλλά δεν έχουμε καμία δουλειά με οργανωμένους οπαδούς, συνδέσμους και γενικά βία και φασαρίες.
Για καλή μας τύχη λοιπόν η κληρωτίδα μας φέρνει στο δρόμο μας την Σάλκε μία ομάδα με ξακουστό γήπεδο, πολύ κόσμο και μιας και έχω αρκετή εμπειρία από Γερμανούς φιλάθλους ξέρω ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έχουμε προβλήματα. Επιθυμία μας από την αρχή ήταν να πάμε σε όσα περισσότερα ματς μπορούμε οπότε το δρομολόγιο μετασχηματίζεται στο Θεσσαλονίκη - Ντίσελντορφ - Γκεσελκίρχεν - Ντόρτμουντ - Ντούισμπουργκ - Λονδίνο - Θεσσαλονίκη.
Τα ματς που ουσιαστικά αποφασίζουμε να παρακολουθήσουμε είναι τα εξής:
1. 22/02 Σάλκε - ΠΑΟΚ
2. 24/02 Ντούισμπουργκ - Μαγδεβούργο
3. 25/02 Μπρέντφορντ - Ρόδεραμ
4. 25/02 Τότεναμ - Στόουκ
1ο ματς Σάλκε - ΠΑΟΚ
Έχοντας μείνει ήδη ένα βράδυ στο Ντίσελντορφ και πίνοντας μπύρες σε μια ελληνική μπυραρία του Γκεζελκίρχεν καταλαβαίνουμε ότι θα υπάρχουν πάρα πολλοί Έλληνες στο γήπεδο. Έχουν πάρει άδειες από τις δουλειές και έχουν ταξιδέψει από όλη τη Γερμανία για να δουν την ελληνική ομάδα να παλεύει για θετικό αποτέλεσμα. Για τους απόδημους Έλληνες το παιχνίδι αυτό έχει πολύ διαφορετική σημασία από εμάς... Το καταλαβαίνουμε σε κάθε τους λέξη. Για εμάς είναι ένα απλό παιχνίδι όπου και 5-0 να χάσουμε θα το ξεπεράσουμε μέσα σε δύο ώρες αλλά για αυτούς το να υψώσει η ομάδα ανάστημα είναι κάτι που επιβάλλεται.
Δίπλα μου στην μπυραρία κάθεται ο Ανέστης. Κατάγεται από την Καστοριά αλλά γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φρανκφούρτη. Δεν έχει επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα αλλά σε άπταιστα ελληνικά μου εξιστορεί ότι το πρώτο παιχνίδι που παρακολούθησε ήταν πάλι ο ΠΑΟΚ πριν 32 χρόνια. Αναφέρει ότι ένα πρωί ξυπνώντας να πάει στο σχολείο τον σταματάει ο πατέρας του και του λέει "Σήμερα θα πάμε στον ΠΑΟΚ.". "Και το σχολείο?" τον ρωτάει. "Σήμερα δεν έχει σχολείο, σήμερα παίζει ο ΠΑΟΚ." είναι η απάντηση που παίρνει από τον πατέρα του. Λίγο παραπέρα από εμάς κάθονται Έλληνες από παντού. Μόναχο, Βερολίνο, Αμβούργο, Κολωνία, Ντόρτμουντ κ.ά. Δύο από αυτούς προσφέρονται να μας πάνε στο γήπεδο μιας που και εμείς έχουμε εισιτήρια από τα "ακριβά" στην κερκίδα των Γερμανών.
Εννοείται πως έχουμε πάθει πλάκα με την οργάνωση των Γερμανών γενικά αλλά καθώς φτάνουμε βλέπουμε ένα απίστευτο γήπεδο το "Veltins Arena" με πάνω από 20 πάρκινγκ γύρω γύρω. Δύο από αυτά μας δείχνει μια ταμπέλα είναι για τους φίλους του ΠΑΟΚ. Μπαίνουμε εκεί, αποχαιρετάμε ευχαριστώντας τα παιδιά που μας έφεραν και μπαίνουμε στο γήπεδο.
Σε αυτό το σημείο έρχεται ένα από τα μεγαλύτερα πολιτισμικά σοκ του ταξιδιού. Το γήπεδο είναι με οροφή που ανοιγοκλείνει, έχει πάρα πολλές εξόδους και εισόδους για τον κόσμο ενώ πρέπει σήμερα το προσωπικό να ξεπερνά τα 1000 άτομα(προσωπική εκτίμηση). Σε κάθε θύρα υπάρχουν μαγαζιά που πουλάνε λουκάνικα, μπύρες(χωρίς αλκοόλ επειδή το ματς είναι ευρωπαϊκό) και φανέλες και κασκόλ της ομάδας. Οι τουαλέτες γυαλίζουν ενώ ένας ταξιθέτης μας υποδεικνύει τις θέσεις μας. Δυστυχώς καμία σχέση με ό,τι έχουμε ζήσει στα ελληνικά γήπεδα.
Ο συγκάτοικός μου είναι με φανέλα του ΠΑΟΚ μιας και έχουμε ενημερωθεί ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Μπαίνοντας το καταλαβαίνουμε αφού γύρω γύρω έχεις πολλούς φίλους του ΠΑΟΚ με κασκόλ και φανέλες. Ωραίο πράγμα να καθόμαστε δίπλα δίπλα και να συζητάμε για το παιχνίδι με τους αντιπάλους. Φανταστείτε ότι γύρω στο 20ο λεπτό γίνεται μία φάση που θεωρώ ότι είναι πέναλτι υπέρ της ομάδος μας ενώ στην αντεπίθεση δεχόμαστε τέρμα. Εκεί γυρνάει ο Γερμανός που κάθεται μπροστά μου λέγοντας ότι ήταν πέναλτι και έπρεπε να σας το δώσει. Ποδοσφαιρική παιδεία... Για να μην πλατειάζω η ομάδα μας έπαιξε καλά, την χειροκροτήσαμε όπως χειροκροτήσαμε και τους αντιπάλους που μας ανταπέδωσαν. Πάρα πολύ όμορφη ατμόσφαιρα.
Όταν βγήκαμε από το γήπεδο μας περίμεναν γύρω στα 20 βαγόνια τρένων για να μας διοχετεύσουν στο κέντρο. Μέσα σε 20 λεπτά ένα γήπεδο 55.000 θέσεων είχε αδειάσει και όλοι οι φίλαθλοι είχαν πάει στο κέντρο της πόλης. Εκεί το εισιτήριο του γηπέδου την ημέρα του αγώνα λειτουργεί ως εισιτήριο για οποιαδήποτε μεταφορά. Πολύ όμορφη εμπειρία.
2ο ματς Ντούισμπουργκ - Μαγδεβούργο
Παιχνίδι για την τρίτη κατηγορία της Γερμανίας. Η πρωτοπόρος Ντούισμπουργκ υποδέχεται το Μαγδεβούργο που ακολουθεί στη δεύτερη θέση. Αν και Παρασκευή οι μπυραρίες στο Ντούισμπουργκ είναι γεμάτες από ανθρώπους με γαλανόλευκες φανέλες(τα χρώματα της τοπικής ομάδος). "Γίναμε¨σκέφτομαι. Φτάνοντας στο γήπεδο όμως μιας και θεωρήσαμε ότι αποκλείεται να μην βρούμε εισιτήρια και δεν είχαμε προαγοράσει μαθαίνουμε ότι τα εισιτήρια έχουν εξαντληθεί μία μέρα πριν. Ρωτάω για τη χωρητικότητα του γηπέδου. 31.500. Απίστευτο μου φαίνεται. Μεγάλη αγάπη για το ποδόσφαιρο γενικά. Δεν μας πτόησε πάντως η κατάσταση. Ήπιαμε τις μπυρίτσες μας με τους άλλους φιλάθλους βγήκαμε και φωτογραφίες όλα καλά. Πηγαίνοντας να πάρουμε το τρένο για το Ντόρτμουντ από όπου θα αναχωρούσαμε για Λονδίνο προσέξαμε την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων. Μετά μάθαμε ότι το Μαγδεβούργο έχει και "χούλιγκανς". Μικρές ομάδες της αστυνομίας πάντως φροντίζουν να μη γίνει τίποτα. Άσε που σε κάθε ομάδα αστυνομικών ένας κρατάει μια υψωμένη με κοντάρι κάμερα. Για προχώρα σε βανδαλισμούς και φασαρίες να δεις τι θα γίνει!
3ο ματς Μπρέντφορντ - Ρόδεραμ
Αυτό το παιχνίδι προέκυψε επειδή έχουμε ένα φίλο που δουλεύει στο τμήμα μάρκετινγκ της ομάδος και επέμενε να μας δώσει προσκλήσεις. Το Μπρέντφορντ είναι μια γειτονιά στο Δυτικό Λονδίνο. Ίσως και προάστιο ή μικρό χωριό δεν μπόρεσα να το προσδιορίσω. Φτάσαμε με την ψυχή στα δόντια αφού πρώτη φορά στο Λονδίνο για εμάς μέχρι να καταλάβουμε την συγκοινωνία μας πήρε κάποια ώρα. Εδώ έχουμε και τρίτο άτομο καθώς έχουμε συναντήσει τον προηγούμενο συγκάτοικό μου τον Ανδρέα που είναι και αυτός φανατικός ποδοσφαιρόφιλος και φίλος του Άρη Θεσ/νίκης (καταλαβαίνετε ότι σαν παρέα έχουμε αρκετά συχνά ποδοσφαιρικές διαφωνίες χεχε).
Φτάσαμε περίπου 45 λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα και γινόταν χαμός. Ιερό πράγμα το ποδόσφαιρο για τους Άγγλους. Γύρω γύρω τα περισσότερα σπίτια είχαν στήσει υπαίθριες ψησταριές όπου πουλούσαν χάμπουργκερ και μπύρες. Οι τρεις μπυραρίες της ομάδος καθώς και η μπουτίκ ήταν ασφυχτικά γεμάτες. Έκανα περίπου 15 λεπτά για να μπορέσω να ψωνίσω ένα κασκόλ.
Μπαίνοντας στο γήπεδο είδαμε ακόμα και υπερήλικα φίλαθλο της ομάδος να παρακολουθεί το παιχνίδι με μάσκα οξυγόνου καθισμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο. Πραγματική αγάπη για την ομάδα. Το μόνο αρνητικό της υπόθεσης ήταν τα πολύ στενά καρεκλάκια(για να αυξηθεί η χωρητικότητα του γηπέδου μάλλον) όπου δεν χωρούσαν τα πόδια μας(βέβαια δεν είμαστε και μικρόσωμοι καθώς 2 μέτρα είμαι εγώ και 2.07 ο συγκάτοικός μου).
Μετά το παιχνίδι ακολούθησαν αρκετές μπύρες στην μπυραρία της ομάδος όπου μαζεύονται μετά το παιχνίδι οι φίλαθλοι. Πολύ ωραία φάση γενικά!
4ο ματς Τότεναμ - Στόουκ
Στο τελευταίο παιχνίδι είχαμε φροντίσει να προμηθευτούμε εισιτήρια από νωρίς διαμέσου του φίλου μας που δουλεύει στη Μπρέντφορντ πάλι, καθώς σχεδόν όλα τα παιχνίδια της "πρέμιερσιπ" (η πρώτη κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος) είναι πάντα "σολντ άουτ".
Για καλή μας τύχη πέσαμε και πάνω σε ένα παζάρι του συλλόγου όπου πουλούσαν υλικό της ομάδος σε φανταστικές τιμές. Αγοράσαμε για να καταλάβετε πολύ όμορφα μπλουζάκια του συλλόγου στην τιμή των 3 λιρών από 22 που είχαν κανονικά. Από εκεί που λέγαμε δεν θα πάρουμε δώρα για φίλους τελικά πήραμε για όλους χεχε.
Μέσα στο γήπεδο η ομάδα της Τότεναμ αποδείχτηκε καταιγιστική σκοράροντας 4 γκολ σε 30 λεπτά οπότε το παιχνίδι γύρισε περισσότερο στο πείραγμα των οπαδών της Στόουκ ένα γεγονός που είχε πολύ πλάκα καθώς γινόταν καλοπροαίρετα από τους περισσότερους φιλάθλους και με χιούμορ χωρίς παρατράγουδα. Δυστυχώς το πρόβλημα με τα καρεκλάκια υπήρχε και εκεί οπότε με τα πόδια μας στα χέρια.
Γενικά το όλο ταξίδι ήταν μια πολύ όμορφη ποδοσφαιρική εμπειρία που αν κάποιος αγαπάει το άθλημα αξίζει να το δοκιμάσει. Παράλληλα έστω και μέσω αυτού του αθλήματος γνωρίσαμε και μερικά πράγματα για αυτές τις χώρες. Γιατί κατά τη γνώμη μου ένα από τα πράγματα που συντροφεύει πολλούς ανθρώπους παγκοσμίως είναι και το ποδόσφαιρο.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και την ανάγνωση και ελπίζω να άρεσε έστω στους ποδοσφαιρόφιλους!
Last edited:
).
