Περιπλάνηση στη μουσική της Μαύρης Ηπείρου

[Thalassaki]

Ο Ali Ibrahim "Ali Farka" Touré (31 October 1939 – 6 March 2006) ήταν ένας τραγουδιστής και πολυ-οργανοπαίκτης του Μαλί και ένας από τους διεθνώς γνωστότερους μουσικούς της αφρικανικής ηπείρου. Η μουσική του συνδυάζει με μοναδικό τρόπο την παραδοσιακή μουσική των Μάλι και τα παράγωγά της και τα βορειοαμερικανικά μπλουζ.
Ήταν στην ουσία ο πρώτος αφρικανικός μπλουζμαν, γνωστός ως «ο Αφρικανός John Lee Hooker» εξαιτίας της πολυτονικότητας και των ρυθμών που χρησιμοποιούσε στην μουσική του που θύμιζαν έντονα το μπλουζ στυλ του John Lee Hooker.
Συνήθιζε να τραγουδάει σε μια από τις πολλές αφρικανικές διαλέκτους, κυρίως Songhay, Fulfulde, Tamasheq ή Bambara.

Ο συμπατριώτης του Toumani Diabaté (γεννημένος στις 10 Αυγούστου 1965) είναι ενας εξαιρετικός ερμηνευτές της Κόρα. Εκτός από την εκτέλεση της παραδοσιακής μουσικής του Μάλι, έχει επίσης συμμετάσχει σε διαπολιτισμικές συνεργασίες με φλαμένκο, μπλουζ, τζαζ και άλλα διεθνή στυλ. Kατάγεται απο μια απο τις μεγαλύτερες οικογένειες παραδοσιακών οργανοπαικτών της Κόρα,συμπεριλαμβανομένου του πατέρα του Sidiki Diabaté, ο οποίος ηχογράφησε το πρώτο άλμπουμ kora το 1970. Είναι ξάδελφος της Sona Jobarteh που ακούσαμε πιό πάνω και ο μεγαλύτερος αδελφός Mamadou Sidiki Diabaté επίσης πολύ γνστού ερμηνευτή της Κόρα.

Απολαύστε τους σε ένα απο τα αγαπημένα μου κοινά τους albums "In the Heart of the Moon".
Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων "Toit de Bamako" στον τελευταίο όροφο του ξενοδοχείου Mandé με θέα στον ποταμό Νίγηρα στο Μπαμάκο του Μάλι. Περιλαμβάνει δώδεκα κομμάτια, βασισμένα κυρίως στις παραδόσεις Songhai στο βόρειο Μάλι και στις παραδόσεις Μπαμπάρα στο νότιο Μάλι και στη γειτονική Γουινέα, που ξεκινούν την περίοδο αμέσως πριν από την ανεξαρτησία. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε χωρίς πρόβες!

 

[Thalassaki]

Όταν οι Ισλαμιστές εξτρεμιστές ανέλαβαν τον έλεγχο του βόρειου Μάλι το 2012, επέβαλαν μία από τις σκληρότερες ερμηνείες του νόμου της σαρία στην ιστορία και, κυριότερα για το Μάλι, απαγόρευαν όλες τις μορφές μουσικής.
Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί καταστράφηκαν, τα όργανα κάηκαν και οι μουσικοί του Μάλι αντιμετώπισαν βασανιστήρια, ακόμη και θάνατο. Έτσι οι μουσικοί του Μάλι αναγκάστηκαν να κρυφτούν ή να αυτοεξορίστουν χωρίς να σταματήσουν να παλεύουν υπερασπιζόμενοι την πολιτιστική κληρονομιά και την ταυτότητά τους. Αυτή η απαγόρευση είναι τόσο παράλογη και σκληρή, όπως, ας πούμε, απαγορεύοντας σε ένα ολόκληρο έθνος να σταματήσει να αναπνέει.
Το σύνθημα "Θα πρέπει να μας σκοτώσουν πρώτα" ακολουθεί αυτούς τους μουσικούς καθώς χρησιμοποιούν τη μουσική τους ως όπλο ενάντια στη συνεχιζόμενη βία που έχει αφήσει το Μάλι να καταστρέφεται.


Το ντοκιμαντέρ They Will Have to Kill Us First της Johanna Schwartz, αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο πολλοί διαφορετικοί μουσικοί του Μάλι παλεύουν να επιβιώσουν από τις καταστροφές του εμφυλίου πολέμου, και ιδίως τη θλίψη και τη φρίκη τους για τον τρόπο με τον οποίο οι τζιχαντιστές αντάρτες απαγόρευσαν όλες τις μουσικές στη βόρεια Χώρα.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να υποστηρίξετε μουσικούς σε ολόκληρη την Αφρική που δέχονται απειλές κατά της ελεύθερης μουσικής τους έκφρασης.
Εγγραφείτε για να φέρετε την ταινία στην πόλη σας, να αγοράσετε άλμπουμ των μουσικών που συμμετέχουν στην ταινία ή να κάνετε κάποια δωρεά στο ταμείο MUSIC IN EXILE στον παρακάτω σύνδεσμο.

http://www.theywillhavetokillusfirst.com/

 

[Thalassaki]

OI Tinariwen "έρημοι", πληθυντικός του ténéré "έρημο" είναι μία διεθνώς αναγνωρισμένη μουσική μπάντα με Βραβείο Grammy και προέρχεται από την περιοχή βόρια του Μάλι.

Η μπάντα σχηματίστηκε το 1979 στο Ταμανγκασετ, στην Αλγερία, αλλά επέστρεψε στο Μάλι, μετά από μια κατάπαυση του πυρός στην εξέγερση που υπήρχε εκεί, κατά τη δεκαετία του 1990.
Άρχισαν να γίνονται γνωστότεροι εκτός Σαχάρας, το 2001, με την κυκλοφορία του The Radio Tisdas Sessions, και με παραστάσεις στο Φεστιβάλ, au Désert, στο Μάλι και στο Roskilde φέστιβαλ, στη Δανία.
Η δημοτικότητά τους αυξήθηκε διεθνώς με την κυκλοφορία του θρυλικού Aman Iman, το 2007. Το NPR ονόμασε την μπάντα ως "Οι αληθινοί επαναστάτες της μουσικής".
Το συγκρότημα κυκλοφόρησε το 5ο άλμπουμ Tassili στις 30 Αυγούστου 2011. Σε αυτό το άλμπουμ περιλαμβάνονται γκεστ εμφανίσεις από Nels Cline, Dirty Dozen Brass Band, και από τους Tunde Adebimpe και τον Kyp Malone των TV on the Radio. Με αυτό το άλμπουμ αργότερα κέρδισε το Βραβείο για το Καλύτερο Άλμπουμ της Παγκόσμιας Μουσικής στην 54η απονομή Βραβείων Γκράμι .

Ο ήχος των Tinariwen είναι κυρίως κιθαριστικός στο στυλ γνωστό ως assouf μεταξύ των Τουαρέγκ. Ο κιθαρίστικος ήχος αυτός των Tinariwen έχει τις ρίζες του στη Δυτική Αφρικανική μουσική, ειδικά στη περιοχή "μεγάλη στροφή", κατά μήκος του Ποταμού Νίγηρα, μεταξύ Τιμπουκτού και Γκάο. Τα βασικά στοιχεία στη μουσική των Tinariwen είναι οι παραδοσιακές Τουαρέγκ μελωδίες και ρυθμοί.Το κύριο κρουστό όργανο είναι το tindé, τύμπανο που παίζεται από γυναίκες σε εορταστικές εκδηλώσεις. Μία άλλη σημαντική παραδοσιακή επιρροή είναι το λαούτο, γνωστό ως το teherdent, το οποίο παίζεται από τους griots από το Γκάο και το Τιμπουκτού.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν τα ιδρυτικά μέλη των Tinariwen άρχισαν να παίζουν ακουστικές κιθάρες, έπαιξαν ένα παραδοσιακό ρεπερτόριο προσαρμοσμένο σε δυτική κιθάρα.

Απολαύστε τους στο Iswegh Attay, ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια απο το αλμπουμ Tassili.