Παραδείγματα κακομαθημένων ταξιδευτών

[psilos3]

Αφήστε τα νήπια που έτσι κι αλλιώς είναι το λιγότερο υπεύθυνα για τη συμπεριφορά τους.

Υπάρχουν χειρότεροι επιβάτες από αυτούς που ξαπλώνουν τη θέση πίσω; Πόσο μάλλον αυτούς/αυτές που το κάνουν καθ' όλη τη διάρκεια της πτήσης, ιδιαίτερα κάτι κοντές που μου τυχαίνουν εμένα σε όλα τα υπερατλαντικά και συγχίζομαι...

 

[Viajero93]

Το καλό είναι ότι τουλάχιστον στα αεροπλάνα δε μπορούν να γκαρίζουν στο τηλέφωνο ή να λένε πράγματα που σου προκαλούν ετεροντροπή, όπως γίνεται στα λεωφορεία, κλπ.
Κατά τα άλλα ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά έτσι κι αλλιώς. Αν βλέπουν τους γονείς τους να φέρονται με αγένεια και entitlement, λογικά ίδιες συμπεριφορές θα αναπαράξουν.

 

[varioAthens]

Το καλό είναι ότι τουλάχιστον στα αεροπλάνα δε μπορούν να γκαρίζουν στο τηλέφωνο ή να λένε πράγματα που σου προκαλούν ετεροντροπή, όπως γίνεται στα λεωφορεία, κλπ.
Κατά τα άλλα ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά έτσι κι αλλιώς. Αν βλέπουν τους γονείς τους να φέρονται με αγένεια και entitlement, λογικά ίδιες συμπεριφορές θα αναπαράξουν.

Τωρα που το σκεφτομαι εχω υπαρξει αυτος ο επιβατης που λεει πραγματα για ετεροντροπη
Αλλα ημουν μικρη κι ανοητη 20χρονη... πιανει?

 

[coco_]

Mου εχει τυχει 20 χρονος cool τυπακος να καθεται πίσω μου και να εχει περάσει το πόδι του διπλα στο κάθισμα μου με τετοιο τροπο ώστε όποτε γυριζα το κεφαλι μου στο παραθυρο, να ερχομαι τετ α τετ με την σολα του.

 

[Viajero93]

Τωρα που το σκεφτομαι εχω υπαρξει αυτος ο επιβατης που λεει πραγματα για ετεροντροπη
Αλλα ημουν μικρη κι ανοητη 20χρονη... πιανει?

Ε ναι ντάξει, μια άφεση νομίζω τη δικαιούσαι

 

[MVSylvia]

Το καλό είναι ότι τουλάχιστον στα αεροπλάνα δε μπορούν να γκαρίζουν στο τηλέφωνο ή να λένε πράγματα που σου προκαλούν ετεροντροπή, όπως γίνεται στα λεωφορεία, κλπ.
Κατά τα άλλα ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά έτσι κι αλλιώς. Αν βλέπουν τους γονείς τους να φέρονται με αγένεια και entitlement, λογικά ίδιες συμπεριφορές θα αναπαράξουν.

Δεν είπε ποτέ κανείς ότι φταίνε τα παιδιά αυτό είναι αδυνατο. Προφανώς φταίνε οι γονείς.

Καλά για το τηλέφωνο μη λες πολλά, με τις κλήσεις μέσω WiFi όσο αυτό εξαπλώνεται θα τα ακούς όλα.

 

[fenia42]

Έχουμε πάει δυο βράδια στο Μελένικο της Βουλγαρίας, περάσαμε υπέροχα, χαλαρώσαμε και είχαμε άλλα δυο βράδια στο Αγγιστρο των Σερρών, για έξτρα χαλάρωση και Λουτρά. Καθίσαμε στο μοναδικό γραφικό καφέ του χωριού για ελληνικό κάτω από τον ήλιο και για να απολαύσουμε την ησυχία του βουνού απέναντι μας. Ε και έρχονται δυο - θα έλεγα γαϊδούρια αλλά προσβάλω αδίκως τα ζώα- κάθονται σε παραδιπλανό τραπέζι. Μια ώρα καθίσαμε στο μαγαζί, μια ώρα μιλούσαν ΔΥΝΑΤΑ στο τηλέφωνο και σε ανοιχτή ακρόαση. Μαθαμε ποσα παιδιά έχει αυτή, την ηλικία αυτού και που δουλεύει, ότι αν αποφασίσουν να κάνουν παιδί υπάρχουν και οι εξωσωματικές, ότι «ναι ναι υπέροχα είμαστε εδώ στο βουνό να έρθετε κι εσείς θεια Νίτσα με το θείο Τάκη» ναι ναι τόσο έκανε το δίκλινο και άλλα πολλά. Νταξει, δεν υπάρχουν λόγια για την παντελή ελλειψη σεβασμού και τους στοιχειώδεις κανόνες ευγένειας.

 

[MVSylvia]

Έχουμε πάει δυο βράδια στο Μελένικο της Βουλγαρίας, περάσαμε υπέροχα, χαλαρώσαμε και είχαμε άλλα δυο βράδια στο Αγγιστρο των Σερρών, για έξτρα χαλάρωση και Λουτρά. Καθίσαμε στο μοναδικό γραφικό καφέ του χωριού για ελληνικό κάτω από τον ήλιο και για να απολαύσουμε την ησυχία του βουνού απέναντι μας. Ε και έρχονται δυο - θα έλεγα γαϊδούρια αλλά προσβάλω αδίκως τα ζώα- κάθονται σε παραδιπλανό τραπέζι. Μια ώρα καθίσαμε στο μαγαζί, μια ώρα μιλούσαν ΔΥΝΑΤΑ στο τηλέφωνο και σε ανοιχτή ακρόαση. Μαθαμε ποσα παιδιά έχει αυτή, την ηλικία αυτού και που δουλεύει, ότι αν αποφασίσουν να κάνουν παιδί υπάρχουν και οι εξωσωματικές, ότι «ναι ναι υπέροχα είμαστε εδώ στο βουνό να έρθετε κι εσείς θεια Νίτσα με το θείο Τάκη» ναι ναι τόσο έκανε το δίκλινο και άλλα πολλά. Νταξει, δεν υπάρχουν λόγια για την παντελή ελλειψη σεβασμού και τους στοιχειώδεις κανόνες ευγένειας.

Με έπιασε πανικός μόνο που διάβασα το σκηνικό. Θα είχα δυστυχώς σηκωθεί να φύγω, μου δημιουργούν ταραχή αυτές οι καταστάσεις δεν τις αντέχω.
Είναι πολύς κόσμος που δεν ενοχλείται και μπορεί να αποκοπεί από το τι συμβαίνει γύρω του. Εγώ δεν μπορώ.

Το είχα γράψει κ εδώ, στο σπήλαιο Διρού στη Μάνη, στη δεκάλεπτη περιήγηση με το βαρκακι, δεν έβαζαν γλώσσα μέσα τους, γέλαγαν, έλεγαν βλακείες, σχολίαζαν. Δεν μπόρεσα να το ζήσω καθόλου. Ούτε που κατάλαβα πού βρέθηκα.

 

[underwater]

Κάποτε σε πτήσεις για Στουτγκαρδη Μόναχο Φρανκφούρτη κλπ, υπήρχε πάντα ο έξυπνος μεταναστης ελληναρας που θέλει τη τζουρίτσα του μωρέ. Που αν πετούσε με Λουφτχανσα δε θα τολμούσε να σκεφτεί καν να ανάψει τσιγάρο. Άλλωστε είναι τοσα χρονια μεταναστες μερικοί που προλαβαν και το κάπνισμα εντος του αεροσκάφους.
Οπότε επειδή ήταν ακραία συνηθισμένο άρχισαν να μπουζουριάζουν επιβάτες. Η αιτζιαν έβγαλε και ειδική ανακοίνωση ότι αποτελεί έκνομη ενέργεια. Μου έχει τύχει να ανάψουν τσιγάρο δυο φορές και ΜΕΣΑ στην καμπίνα.

Θυμάμαι πριν καμιά δεκαριά χρόνια, περιμένοντας να επιβιβαστούμε από Θεσσαλονίκη σε πτήση για Βαρσοβια, το αεροπλάνο είχε φτάσει προ πολλού κι εμείς περιμέναμε. Εν τέλει η πτήση ξεκίνησε με μια ώρα καθυστέρηση, έσκασε μύτη κι αστυνομία κι η ενημέρωση που είχαμε ήταν ότι όλο αυτό έγινε λόγω επιβάτη που είχε ανάψει τσιγάρο στην τουαλέτα του αεροπλάνου.

 

[underwater]

Μακαρι να ηταν μια αιωνιοτητα δρομος. Εχω πετυχει επιβατη να κανει παρατηρηση σε μητερα γιατι κλαιει το μωρο την ωρα που προσπαθει να το θηλασει. Ευτυχως ηρθε η αεροσυνοδος και του απαντησε καταλληλως. Και φυσικα εχω ακουσει κατι ανεκδιηγητα αφου εχει μωρο που κλαιει γιατι πεταει.

Πού κολλάει αυτό που έγραψα εγώ με αυτά που λες εσύ περί ιδιωτικών τζετ και ενόχλησης για θηλασμό (!!!) μόνο εσύ ξέρεις.

 

[psilos3]

Μια ώρα καθίσαμε στο μαγαζί, μια ώρα μιλούσαν ΔΥΝΑΤΑ στο τηλέφωνο και σε ανοιχτή ακρόαση. Μαθαμε ποσα παιδιά έχει αυτή, την ηλικία αυτού και που δουλεύει, ότι αν αποφασίσουν να κάνουν παιδί υπάρχουν και οι εξωσωματικές, ότι «ναι ναι υπέροχα είμαστε εδώ στο βουνό να έρθετε κι εσείς θεια Νίτσα με το θείο Τάκη» ναι ναι τόσο έκανε το δίκλινο και άλλα πολλά. Νταξει, δεν υπάρχουν λόγια για την παντελή ελλειψη σεβασμού και τους στοιχειώδεις κανόνες ευγένειας.

Τι μου θύμισες τώρα και νευρίασα...
Αύγουστος το 2023 και γυρνάω με πλοίο από τα Ψαρά προς τη Χίο, ώρα έξι το πρωί.
Αφού βγάζω τις απαραίτητες φωτογραφίες απ' το κατάστρωμα, μπαίνω μέσα μιας και το πρωινό αεράκι δεν αστειεύονταν, προσπαθώντας να κάνω ευλαβική ησυχία μιας και οι δέκα - δεκαπέντε άνθρωποι που ήταν ήδη μέσα προσπαθούσαν να κοιμηθούν.
Πάνω στο γλυκό τον ύπνο με το κούνημα, μπαίνει μέσα ο νταής, ο αγαπητικός του πλοίου, γνωστός απ' ότι φάνηκε σε όλα τα καραβόσκυλα του Psara Glory, με το τηλέφωνο σε ανοιχτή ακρόαση και την αρχικουτσομπόλα τη φίλη του στην άλλη γραμμή. Μάθαμε παρέα όλοι τι ντουλάπια και τι νεροχύτη θα πάει ν' αγοράσει στη Χίο, ποιος χώρισε, ποια παράτησε ο άντρας της, πότε θα γυρίσει κτλ, χωρίς ένας να σηκωθεί (απορώ με τον εαυτό μου) και να του ρίξει ένα μπινελίκι και να τον διαολοστείλει ως όφειλε.
Ποίοι κανόνες ευγένειας και κουραφέξαλα, μιλάμε για βόδια όρθια.

 

[Thanos92]

Τελικά, αυτό το νήμα είναι η επιβεβαίωση ότι είμαστε πολλοί παράξενοι εδώ στο Travelstories.gr