-
Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιο - Αύγουστο 2020 !
Εντάξει μπορεί να καθυστέρησα λιγάάάάάάάάκι......αλλά επέστρεψα για να ολοκληρώσω το έργο μου....πάμε λοιπόν!!
Ημέρα 4η:
Ξυπνήσαμε κατά τις 9, έχοντας ξεκουραστεί από την προηγούμενη απολαυστική μέρα, και πήραμε το δρόμο για να βρούμε σούπερ μάρκετ για νερό...μιας και δεν είναι να αγοράζεις από έξω!Βρήκαμε με ελάχιστο ψάξιμο ένα carrrefour και από εκεί με τα πόδια, στη Moνμάρτη. Για αρχή επισκεφθήκαμε τη Sacré Cœur και ναι ναι ναι!!κάναμε το λάθος και δεν ψάξαμε να βρούμε το τελεφερίκ που σε ανεβάζει ως εκεί, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιήσουμε πόδια και να μας βγει η γλώσσα!!Κυριολεκτικά...μιας και όταν φτάσαμε , είδαμε μία απίστευτη θέα, ίσως να τη χαρακτήριζα πιο σωστά γοητευτική θέα.Όλο το Παρίσι στα πόδια μας.Φυσικά τρελός κόσμος, τουρίστες, μικροπωλητές και ''πλανώδιοι τραγουδιστές'' με καταπληκτικές φωνές.Αυτό θα έχω να το λέω , ένα από τα στοιχεία που μου έμειναν από το Παρίσι, είναι το ότι παντού ακούς μουσική.Στη συνέχεια, αφού χαζέψαμε από την ομορφιά, κατηφορίσαμε για τα ονειρικά στενά της Μονμάρτης.Ζωγράφοι παντού, παραδοσιακά καφέ,πλακόστρωτοι δρόμοι και ας μη ξεχνιόμαστε, μουσική..
Τώρα όσον αφορά τα πορτρέτα, θα πρότεινα να κάνετε το δικό σας, αν και οι τιμές είναι σχετικά τσουχτερές.Εγώ προσωπικά δεν έκανα αλλά μπορώ να πω, πως το μετάνιωσα, γιατί θα ήθελα να έχω ένα αναμνηστικό τέτοιου είδους.Και μιλάμε για ζωγράφους ε...όχι αστεία.Λεπτομέρειες πάνω σε πορτρέτα απερίγραπτες.Γενικότερα από τη Μονμάρτη έχω να θυμάμαι μόνο καλά πράγματα..Σου προκαλεί μία ζεστασιά το μέρος και αυτό το συναίσθημα νομίζω δε φεύγει ποτέ.Συνεχίσαμε με φαγητό ακολουθώντας μία ιδέα που διαβάσαμε εδώ μέσα.Επισκεφθήκαμε το restaurant Chartier, το οποίο δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα.Δηλαδή δεν ήταν κάτι φοβερό.Άσε που μου φάνηκαν λίγο με τη μύτη ψηλά(που λέμε),και κάναμε και πενήντα ώρες να το βρούμε γιατί ήταν χωμένο σε κάτι στενά..Την επόμενη φορά θα κάνουμε σίγουρα καλύτερη αναζήτηση restaurant.Aκολούθησε βόλτα στο Μαρέ(Μarais).Για την ακρίβεια στην παλαιότερη πλατεία του Παρισιού (Place des Vosges).Η πλατεία ήταν πανέμορφη..και ο κόσμος έκανε το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει.Άλλος ξαπλωμένος στο γρασίδι, άλλος να διαβάζει ένα βιβλίο, άλλος να ακούει μουσική, άλλος να έχει κλειστά τα μάτια και να ονειρεύεται, άλλη μία παρέα να γελάει και ένας άνθρωπος σε μία γωνία να χορεύει σε ρυθμούς βαλς. Κυριαρχεί η ηρεμία..Φυσικά αν συνεχίσεις περπατώντας στα στενά της περιοχής, θα καταλάβεις πως είναι μία περιοχή για γερές τσέπες και γεμάτα πορτοφόλια.
Αφού ολοκληρώσαμε τη βόλτα μας στο Μαρέ, τρέξαμε κυριολεκτικά να βρούμε τον πύργο του Montparnasse.Αν δεν κάνω λάθος είναι το ψηλότερο κτίριο, σε ολόκληρο το Παρίσι.Η θέα είναι φανταστική αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να σας προτείνω να πάτε πρωί ή βράδυ και αυτό γιατί, εμείς που πήγαμε βράδυ, δεν είδαμε ανοιχτή την οροφή, ώστε να σε φυσάει ο αέρας.Τώρα έχω μία εντύπωση πως το πρωί ανοίγει η οροφή και ίσως προτιμούσα να πάω κάτω από άλλες συνθήκες. Είχε πάει ήδη δέκα και έπρεπε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστούμε για την επιστροφή.Υπήρχε όμως και ένα τελευταίο ζήτημα.Έπρεπε να ξαναφάμε κάτι γιατί είχαμε ''πεινάσει'' με τόσο περπάτημα.Κοιτάξαμε λίγο δεξιά και αριστερά από τον πύργο και τσουπππ...βλέπουμε ένα γυράδικο!!Ναι, ναι βρήκαμε ένα ψητοπωλείο..Μπαίνουμε και παίρνουμε το έδεσμα σε πακέτο για το ξενοδοχείο.Έλα όμως που όσο καλά και να είχαμε δέσει τη σακούλα,η ευωδία έβρισκε τρόπο να τη διαπεράσει.Μέσα στο μετρό οι Γάλλοι να κλείνουν μύτες και να ξυνίζουν από τη μυρωδιά.Εμείς να έχουμε κατακοκκινίσει.Είχαμε ένα ανοιχτό παράθυρο πάνω από τα κεφάλια μας και έλεγα στην κολλητή μου, βγάλε τη σακούλα έξω από το παράθυρο, γινόμαστε ρεζίλι!!! Ευτυχώς το δρομολόγιο δεν ήταν μεγάλο και έτσι γρήγορα φτάσαμε στο ξενοδοχείο και η συνέχεια γνωστή...
Ημέρα 4η:
Ξυπνήσαμε κατά τις 9, έχοντας ξεκουραστεί από την προηγούμενη απολαυστική μέρα, και πήραμε το δρόμο για να βρούμε σούπερ μάρκετ για νερό...μιας και δεν είναι να αγοράζεις από έξω!Βρήκαμε με ελάχιστο ψάξιμο ένα carrrefour και από εκεί με τα πόδια, στη Moνμάρτη. Για αρχή επισκεφθήκαμε τη Sacré Cœur και ναι ναι ναι!!κάναμε το λάθος και δεν ψάξαμε να βρούμε το τελεφερίκ που σε ανεβάζει ως εκεί, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιήσουμε πόδια και να μας βγει η γλώσσα!!Κυριολεκτικά...μιας και όταν φτάσαμε , είδαμε μία απίστευτη θέα, ίσως να τη χαρακτήριζα πιο σωστά γοητευτική θέα.Όλο το Παρίσι στα πόδια μας.Φυσικά τρελός κόσμος, τουρίστες, μικροπωλητές και ''πλανώδιοι τραγουδιστές'' με καταπληκτικές φωνές.Αυτό θα έχω να το λέω , ένα από τα στοιχεία που μου έμειναν από το Παρίσι, είναι το ότι παντού ακούς μουσική.Στη συνέχεια, αφού χαζέψαμε από την ομορφιά, κατηφορίσαμε για τα ονειρικά στενά της Μονμάρτης.Ζωγράφοι παντού, παραδοσιακά καφέ,πλακόστρωτοι δρόμοι και ας μη ξεχνιόμαστε, μουσική..
Τώρα όσον αφορά τα πορτρέτα, θα πρότεινα να κάνετε το δικό σας, αν και οι τιμές είναι σχετικά τσουχτερές.Εγώ προσωπικά δεν έκανα αλλά μπορώ να πω, πως το μετάνιωσα, γιατί θα ήθελα να έχω ένα αναμνηστικό τέτοιου είδους.Και μιλάμε για ζωγράφους ε...όχι αστεία.Λεπτομέρειες πάνω σε πορτρέτα απερίγραπτες.Γενικότερα από τη Μονμάρτη έχω να θυμάμαι μόνο καλά πράγματα..Σου προκαλεί μία ζεστασιά το μέρος και αυτό το συναίσθημα νομίζω δε φεύγει ποτέ.Συνεχίσαμε με φαγητό ακολουθώντας μία ιδέα που διαβάσαμε εδώ μέσα.Επισκεφθήκαμε το restaurant Chartier, το οποίο δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα.Δηλαδή δεν ήταν κάτι φοβερό.Άσε που μου φάνηκαν λίγο με τη μύτη ψηλά(που λέμε),και κάναμε και πενήντα ώρες να το βρούμε γιατί ήταν χωμένο σε κάτι στενά..Την επόμενη φορά θα κάνουμε σίγουρα καλύτερη αναζήτηση restaurant.Aκολούθησε βόλτα στο Μαρέ(Μarais).Για την ακρίβεια στην παλαιότερη πλατεία του Παρισιού (Place des Vosges).Η πλατεία ήταν πανέμορφη..και ο κόσμος έκανε το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει.Άλλος ξαπλωμένος στο γρασίδι, άλλος να διαβάζει ένα βιβλίο, άλλος να ακούει μουσική, άλλος να έχει κλειστά τα μάτια και να ονειρεύεται, άλλη μία παρέα να γελάει και ένας άνθρωπος σε μία γωνία να χορεύει σε ρυθμούς βαλς. Κυριαρχεί η ηρεμία..Φυσικά αν συνεχίσεις περπατώντας στα στενά της περιοχής, θα καταλάβεις πως είναι μία περιοχή για γερές τσέπες και γεμάτα πορτοφόλια.
Αφού ολοκληρώσαμε τη βόλτα μας στο Μαρέ, τρέξαμε κυριολεκτικά να βρούμε τον πύργο του Montparnasse.Αν δεν κάνω λάθος είναι το ψηλότερο κτίριο, σε ολόκληρο το Παρίσι.Η θέα είναι φανταστική αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να σας προτείνω να πάτε πρωί ή βράδυ και αυτό γιατί, εμείς που πήγαμε βράδυ, δεν είδαμε ανοιχτή την οροφή, ώστε να σε φυσάει ο αέρας.Τώρα έχω μία εντύπωση πως το πρωί ανοίγει η οροφή και ίσως προτιμούσα να πάω κάτω από άλλες συνθήκες. Είχε πάει ήδη δέκα και έπρεπε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστούμε για την επιστροφή.Υπήρχε όμως και ένα τελευταίο ζήτημα.Έπρεπε να ξαναφάμε κάτι γιατί είχαμε ''πεινάσει'' με τόσο περπάτημα.Κοιτάξαμε λίγο δεξιά και αριστερά από τον πύργο και τσουπππ...βλέπουμε ένα γυράδικο!!Ναι, ναι βρήκαμε ένα ψητοπωλείο..Μπαίνουμε και παίρνουμε το έδεσμα σε πακέτο για το ξενοδοχείο.Έλα όμως που όσο καλά και να είχαμε δέσει τη σακούλα,η ευωδία έβρισκε τρόπο να τη διαπεράσει.Μέσα στο μετρό οι Γάλλοι να κλείνουν μύτες και να ξυνίζουν από τη μυρωδιά.Εμείς να έχουμε κατακοκκινίσει.Είχαμε ένα ανοιχτό παράθυρο πάνω από τα κεφάλια μας και έλεγα στην κολλητή μου, βγάλε τη σακούλα έξω από το παράθυρο, γινόμαστε ρεζίλι!!! Ευτυχώς το δρομολόγιο δεν ήταν μεγάλο και έτσι γρήγορα φτάσαμε στο ξενοδοχείο και η συνέχεια γνωστή...
Last edited by a moderator:
Ημέρα 5η:
Μιας και πετούσαμε απογευματάκι προς βραδάκι, σκεφτήκαμε να αφήσουμε τις βαλίτσες στο ξενοδοχείο και να πάμε για κάποια τελευταία ψώνια, σουβενίρ,αναμνηστικά, ξέρετε τώρα...Πρώτη στάση το Λούβρο και αυτό γιατί, γύρω από το μουσείο , υπήρχαν πολλά μαγαζάκια με σουβενίρ σε πολύ καλές τιμές.Προτείνω το μέρος αυτό χωρίς καμία επιφύλαξη!!Δώρα για όλους σε τιμές αστείες.Φάγαμε εκεί αρκετή ώρα...αλλά είχαμε λίγο χρόνο τον οποίο και καλύψαμε με πολύ ωραίο τρόπο..Αποφασίσαμε να βρούμε την πασίγνωστη gallerie lafayette, για να δούμε πως είναι αυτό το ''εμπορικό κέντρο'' που όλοι μας περιέγραφαν με τέλεια λόγια. Που λέτε, φτάνουμε εκεί και βλέπουμε μία οροφή στο χρώμα του χρυσού..κόσμος να ψωνίζει, κοσμήματα, μάρκες,αρώματα και μία ''ζήλια'' στα πρόσωπά μας που δεν μπορούσαμε να τα αγοράσουμε όλα...ήταν σαν να σε φωνάζουν όλα''έλαααα''...Για να μην τα πολυλογώ άξιζε η βόλτα μας εκεί, αλλά αν δεν έχεις χρήματα για τέτοιους είδους έξοδα, άστο...ή τουλάχιστον πήγαινε για βόλτα όπως και εμείς..Θα δεις ενδιαφέροντα πράγματα. Αφού τσιμπήσαμε μέσα στο εμπορικό, κατευθυνθήκαμε προς το τροκαντερό, για να αποχαιρετίσουμε τον Πύργο.Θα χαρακτήριζα τη στιγμή ''δραματική'' με μία δόση χιούμορ, γιατί ειλικρινά όποιος έχει δει τον πύργο, θα ξέρει σίγουρα πως είναι πολύ δύσκολο να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του.Δεν θέλαμε να τον αφήσουμε...είχαμε ένα ύφος πως να το πω, πολύ λυπημένο, σαν να αποχωρίζεσαι κάτι που αγαπάς.Και μη σας φαίνεται υπερβολικό..Και μία στιγμή μονάχα να δεις τον πύργο, καταφέρνει και χαράζεται μέσα σου και δεν φεύγει.Εκεί που λέτε , στο τροκαντερό, είχε αμέτρητους τουρίστες..Δηλαδή έβλεπες ανθρώπους να χορεύουν , κόσμο να βγαίνει φωτογραφίες, τουλάχιστον 20 κινέζους να πηδάνε στον αέρα για να τους αποθανατίσει μία φωτογραφική μηχανή, νύφες και γαμπρούς κατευθείαν από την εκκλησία που λέμε..και μπροστά σου μία θέα που μόνο όταν τη δεις καταλαβαίνεις γιατί λατρεύεις το Παρίσι. Βλέπεις ένα πύργο να στέκει απέναντί σου περήφανος και δυνατός, σαν να σου λέει ''εσύ σε λίγο φεύγεις από εδώ..εγώ όμως μείνω''...Και εκεί είναι που λες:
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ??????????
Μιας και πετούσαμε απογευματάκι προς βραδάκι, σκεφτήκαμε να αφήσουμε τις βαλίτσες στο ξενοδοχείο και να πάμε για κάποια τελευταία ψώνια, σουβενίρ,αναμνηστικά, ξέρετε τώρα...Πρώτη στάση το Λούβρο και αυτό γιατί, γύρω από το μουσείο , υπήρχαν πολλά μαγαζάκια με σουβενίρ σε πολύ καλές τιμές.Προτείνω το μέρος αυτό χωρίς καμία επιφύλαξη!!Δώρα για όλους σε τιμές αστείες.Φάγαμε εκεί αρκετή ώρα...αλλά είχαμε λίγο χρόνο τον οποίο και καλύψαμε με πολύ ωραίο τρόπο..Αποφασίσαμε να βρούμε την πασίγνωστη gallerie lafayette, για να δούμε πως είναι αυτό το ''εμπορικό κέντρο'' που όλοι μας περιέγραφαν με τέλεια λόγια. Που λέτε, φτάνουμε εκεί και βλέπουμε μία οροφή στο χρώμα του χρυσού..κόσμος να ψωνίζει, κοσμήματα, μάρκες,αρώματα και μία ''ζήλια'' στα πρόσωπά μας που δεν μπορούσαμε να τα αγοράσουμε όλα...ήταν σαν να σε φωνάζουν όλα''έλαααα''...Για να μην τα πολυλογώ άξιζε η βόλτα μας εκεί, αλλά αν δεν έχεις χρήματα για τέτοιους είδους έξοδα, άστο...ή τουλάχιστον πήγαινε για βόλτα όπως και εμείς..Θα δεις ενδιαφέροντα πράγματα. Αφού τσιμπήσαμε μέσα στο εμπορικό, κατευθυνθήκαμε προς το τροκαντερό, για να αποχαιρετίσουμε τον Πύργο.Θα χαρακτήριζα τη στιγμή ''δραματική'' με μία δόση χιούμορ, γιατί ειλικρινά όποιος έχει δει τον πύργο, θα ξέρει σίγουρα πως είναι πολύ δύσκολο να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του.Δεν θέλαμε να τον αφήσουμε...είχαμε ένα ύφος πως να το πω, πολύ λυπημένο, σαν να αποχωρίζεσαι κάτι που αγαπάς.Και μη σας φαίνεται υπερβολικό..Και μία στιγμή μονάχα να δεις τον πύργο, καταφέρνει και χαράζεται μέσα σου και δεν φεύγει.Εκεί που λέτε , στο τροκαντερό, είχε αμέτρητους τουρίστες..Δηλαδή έβλεπες ανθρώπους να χορεύουν , κόσμο να βγαίνει φωτογραφίες, τουλάχιστον 20 κινέζους να πηδάνε στον αέρα για να τους αποθανατίσει μία φωτογραφική μηχανή, νύφες και γαμπρούς κατευθείαν από την εκκλησία που λέμε..και μπροστά σου μία θέα που μόνο όταν τη δεις καταλαβαίνεις γιατί λατρεύεις το Παρίσι. Βλέπεις ένα πύργο να στέκει απέναντί σου περήφανος και δυνατός, σαν να σου λέει ''εσύ σε λίγο φεύγεις από εδώ..εγώ όμως μείνω''...Και εκεί είναι που λες:
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ??????????
gg_nefeli
Member
- Μηνύματα
- 32
- Likes
- 3
mariw22 καλησπερα!Φευγω και εγω σε λιγες μερες για Παρισι και η ιστοριουλα σου με βοηθησε πολυ!Να σε ρωτησω κατι!Οταν κλεινεις το εισιτηριο για Ντισνετλαντ απο Ιντερνετ,ποια ειναι ακριβως η διαδικασια?Σου στελνουν κατι με μειλ,το εκτυπωνεις και το δειχνεισ εκει??Περιμενω απαντηση!Ευχαριστω!
Τώρα λογικά εσύ πρέπει να έχεις πάει στο Παρίσι,να έχεις γυρίσει,να έχεις βγάλει και τις φωτογραφίες σου,να έχεις πει το πως πέρασες σε φίλους και γνωστούς πάνω από εκατό φορές..αρά εγώ με τη σειρά μου να ζητήσω συγγνώμη,γιατί δεν μ ήρθε κάποιο email, ώστε να δω και να σου απαντήσω.Μάλλον απενεργοποίησα κάτι στο site. Πάντως σε περίπτωση που δεν ισχύουν τα παραπάνω, μπαίνεις στο site της disneyland,και αφού κάνεις την πληρωμή, σου έρχεται και ένα email, με τα εισιτήρια,τα οποία και πρέπει να εκτυπώσεις.Τα δίνεις μπαίνοντας.Εμείς δεν είχαμε κανένα πρόβλημα!
KLEOPATRA
Member
- Μηνύματα
- 5.870
- Likes
- 2.265
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ειρηνικος ..παντου
Μαριω ζητησε η ιστορια σου να μεταφερθει στις Ταξιδιωτικες ιστοριες .
Σου ευχομαι παντα τυχερη να εισαι στους διαγωνισμους!
Σου ευχομαι παντα τυχερη να εισαι στους διαγωνισμους!
Defkalion
Administrator
- Μηνύματα
- 11.456
- Likes
- 17.526
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα
Η ιστορία μεταφέρθηκε στην ενότητα της Ευρώπης 
Εκπομπές Travelstories
