Παναμάς Παναμάδες!!!

[madman]

Κάποιες παρατηρήσεις φιλτάτε Ταξιδευτή.

1}Γιατί δεν με πήρατε?
2}Χειροκίνητη πιρόγα?{ρε γμτ μου}
Παρότι δεν το παραδέχονται,τα θυληκά λατρευουν τους μυς γεμάτους με ιδρώτα και αίμα.
3}Οκ πολύ δύσκολο αλλά μια και πηγατε Darien γιατί δεν περπατήσατε και λίγο πιο πολύ στη ζούγκλα?Κρίμα ωριμάζεις{γερνάς?}και ακολουθείς μονοπάτια λογικής.Οφείλεις στο λαό σου να ξαναεπιστρέψεις στη παράνοια.
4}ΥΒΡΙΣ.Τα αντικουνουπικά.Μεγάλο μάλιστα το ατόπημα.Με αυτό γυροφέρατε σε cult τουρίστα.Το καλύτερο φάρμακο για τα κουνούπια είναι η λάσπη.Η λάσπη ρε γμτ μου.

Σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας τις εμπειρίες σου.

 

[Traveller]

1. Μea culpa... επιφυλλάσομαι... απλά να ξέρεις ότι δεν πιστεύω στην δημοκρατία όταν οργανώνω ταξίδια...
2. Δυστυχώς χάσαμε... δεν με βλέπω να σταυρώνω γυναίκα...
3. Ένσταση... ποτέ δεν ακουλούθησα ούτε ακολουθώ και δεσμεύομαι να μην ακολουθήσω τα μονοπάτια της λογικής... η παράνοια είναι κύριο χαρακτηριστικό μου... πόσο διάολο ποιό βαθιά στη ζούγκλα να μπώ? Σε περίπου πενήντα χιλιόμετρα ήταν τα σύνορα... και εδώ δεν μιλάμε για Ελβετία-Γαλλία...
4. Ομολογώ ότι δεν ήξερα τα περί λάσπης... με τις συνθήκες υγειινής όμως που επικρατούν στο Darien και να το ήξερα μάλλον θα φυγομαχούσα... το αντικουνουπικό κρίθηκε απαραίτητο για να μην πέσουμε αδέρφια θύματα εμείς σε άνιση μάχη κι αγώνα... τα κουνούπια-τίγρεις θα μας κατατρόπωναν...

Προς Έρση...

Ασφαλώς και έχει συνέχεια... τις φακές ακόμα δεν τις έφαγα...

 

[ΕΡΣΗ]

Αδημονώ. Είχε και ρέγγα ο πατριώτης;

 

[XRISTOS71]

Αδημονώ. Είχε και ρέγγα ο πατριώτης;

δέν έχει ακόμα επιστρέψει !!! για τις φακές

 

[XRISTOS71]

Αδημονώ. Είχε και ρέγγα ο πατριώτης;

εγώ λέω να περιμένουμε μήπως με τις φακές αντι για ρέγγα του έβγαλε ελιές

 

[ΕΡΣΗ]

Άραγε οι ελιές θα ήταν θρούμπες ή Καλαμών;

 

[Traveller]

Η μέρα του γυρισμού είχε φτάσει κι εμείς φορτωμένοι εντυπώσεις ετοιμαζόμαστε να εγκαταλείψουμε το Sambu και να επιστρέψουμε στο Panama City και την «πολιτισμένη» σιγουριά του… η ώρα είχε πάει 11 και η πτήση μας ,που θα έφευγε υποτίθεται στις 10.30 αγνοείτο… Η απάντηση που πήραμε από την τοπική εκπρόσωπο της εταιρίας και ιδιοκτήτρια των γραφείων της, που συνάμα ήταν καφενείο, εστιατόριο, αποθήκη, εμπορικό, παντοπωλείο, χασάπικο και δεν ξέρω εγώ τι άλλο, ήταν αφοπλιστική…

-Χαλαρώστε… πως κάνετε έτσι… τρεις ώρες μόνο είναι η καθυστέρηση…

Περιθώρια αντίδρασης πολλά δεν είχαμε και έτσι ακούσαμε την συμβουλή της… καθίσαμε κάτω από το μεγάλο μανγκόδεντρο στην πλατεία και χαλαρώσαμε…

Η κουβέντα με την τοπική κοινότητα ήρθε αυθόρμητα…

-Έλληνες τουρίστες? Που είναι η Ελλάδα? Α ναι, Ολυμπιακοί αγώνες…

Οι περισσότεροι χαμπάρι δεν είχαν τι είναι Ελλάδα και που πέφτει… Λίγοι, οι πιο νέοι κατάλαβαν όταν άκουσαν για τους αγώνες…Σήμα κατατεθέν οι αγώνες… χάρη στον αθλητισμό το όνομα Ελλάδα πάντα σε κάποιους κάτι θα θυμίζει…

Είναι φτωχοί οι κάτοικοι στο Sambu και παλεύουν την ζωή από δύσκολο μετερίζι… Αγώνας στα χωράφια, αγώνας με τα ζώα, αγώνας με το ποτάμι… αυτό το ποτάμι που τους ποτίζει και δίνει ζωή στο χωριό, συχνά πυκνά θυμώνει και τους εκδικείται… το αγαπάνε το ποτάμι αλλά και το φοβούνται… οι πλημμύρες πολλές και καταστροφικές… χαλάνε την σοδιά, τα σπίτια, την ίδια τους την ζωή…

- Τουρισμός στο Darien? Ναι, τα τελευταία χρόνια έρχονται ξένοι… το αεροπλάνο φέρνει κόσμο… τον περασμένο μήνα είχαμε ρεκόρ… είκοσι νοματαίοι έφτασαν στο χωριό μας… Αμερικάνοι, Καναδοί και κάτι άλλοι περίεργοι που μίλαγαν την γλώσσα μας με παράξενη προφορά… Ισπανούς τους έλεγαν…

- Το αντάρτικο? Ναι έχει ακόμα αντάρτικο αλλά είναι στα τελειώματα του… όλο και λιγότερο πια έρχονται οι Κολομπιάνοι στα χωριά μας… τώρα τελευταία μόνο για να βρουν κάτι να φάνε… ποτέ δεν μας πείραξαν, αλλά φαίνεται πως το Κολομπιάνικο γκουβέρνο τους ξεκάνει… στερνή φορά που ακούσαμε γιαυτούς ήταν πριν 3-4 μήνες όταν μπήκαν σε ένα χωριό 3 ώρες με τα άλογα μακριά από δω και έψαχναν για φαί…

- Όχι, δεν θέλω να φύγω από δω, απάνταγαν οι γεροντότεροι… το αγαπάμε το χωριό, δεν μπορούμε να κλειστούμε σε μια πόλη…
- Ναι θέλουμε να ξεφύγουμε από την μιζέρια του χωριού, να πάμε στην πόλη να βγάλουμε λεφτά… τι να κάνουμε εδώ, να δουλεύουμε στα χωράφια βγάζοντας ψίχουλα και να τρέμει η ψυχή μας μπας και πλημμυρίσει το ποτάμι και τα χάσουμε όλα? φώναζαν οι νεότεροι… η ίδια κουβέντα πάνω κάτω που γίνεται στην επαρχία σχεδόν κάθε χώρας…

Το Twin Otter αχνοφάνηκε πάνω από την πυκνή ζούγκλα… ίδιο γρήγορο πέρασμα για τον έλεγχο του διαδρόμου, ίδια τρομακτική προσγείωση, ίδιο φόρτωμα ξεφόρτωμα από τον κόσμο… τα πάντα ίδια… λες και δεν πέρασαν καν αυτές οι τρεις μέρες που είχαμε την ευτυχία να ζήσουμε στο Sambu, στα βάθη του μυθικού Darien της φτωχότερης και πιο απομονωμένης περιοχής του Παναμά… Σκάρτη ώρα αργότερα προσγειωνόμαστε στο Αlbrook του Panama City… οι φακές του Πάνου μας περίμεναν…

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Κεντρικής & Νότιας Αμερικής.

 

[Traveller]

-Φακές με νιόκι πρώτη φορά τρώω ρε Πάνο αλλά είναι ωραίες παναθεμάτες, που τις βρίσκεις αυτές τις συνταγές?

Είχαμε ξεκινήσει με ξεροτήγανα , συνεχίσαμε με μια ελληνικότατη χωριάτικη και καταλήξαμε στις φακές με τα νιόκι… Γέλαγαν και τα μούσια του Πάνου όσο περίφανα μας εξηγούσε τα των συνταγών…

-Που νομίζετε ότι βρίσκεστε ρε πατριώτες στο Darien? Εδώ στο Panos House έχουμε ότι ποθεί η καρδιά σας… φέτα από την Ήπειρο, ελιές από την Καλαμάτα, ντομάτες από την Καλιφόρνια , φακές από την Κόστα Ρίκα… και μας αράδιασε καμιά δεκαριά ακόμα φαγώσιμα που χάρη σε αυτά, τα μαγαζιά του Πάνου κάνουν θραύση στην καλή κοινωνία του Panama City… Προσαρμόζω Ελληνικές συνταγές στα Παναμέζικα πρότυπα και η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη… Άντε όμως τελειώνετε γιατί έχουμε και δουλειές να κάνουμε...το κανάλι μας περιμένει…


Η απόσταση από το κέντρο της πόλης μέχρι τα περίφημα Miraflores Locks είναι σκάρτο μισάωρο, η κίνηση αρκετή και οι υποσχέσεις των δύο βασικών υποψηφίων προέδρων για την κατασκευή μετρό νωπές…

- Ότι βλέπετε από εδώ και πέρα , ξεκίνησε την ξενάγηση ο Πάνος είναι η παλιά Αμερικάνικη Βάση. Το αεροδρόμιο του Albrook , η “πρωτεύουσα” του Canal Zone η Balboa, το προάστιο του Amador, το ίδιο το κανάλι… κράτος εν κράτη οι Αμερικάνοι… ακόμα και σήμερα χρόνια μετά την οριστική παράδοση της διώρυγας στην Παναμέζικη κυβέρνηση είναι πανταχού παρόντες… το δολάριο είναι ουσιαστικά το επίσημο νόμισμα της χώρας , οι κυβερνήσεις ανεβοκατεβαίνουν με την σύμφωνη γνώμη τους και ο κόσμος τους ανέχεται… δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταίζει και οι Η.Π.Α ταίζουν καλά το αγαπημένο τους παιδί…

Τα Miraflores Locks βρίσκονται στην είσοδο του καναλιού από την πλευρά του Ειρηνικού, κατασκευάστηκαν το 1913 και δικαίως αποτελούν την ναυαρχίδα του Παναμέζικου τουρισμού… είναι το απόλυτο τουριστικό must… πληρώνεις 8 δολάρια και έχεις την δυνατότητα να καταλάβεις πως λειτουργεί η διώρυγα και την ευτυχία να απολαύσεις τα πλοία που περνούν μπροστά σου κυριολεκτικά από απόσταση βολής…η όλη διαδικασία, το πώς γεμίζουν και αδειάζουν οι δεξαμενές και το πώς περνούν τα πλοία είναι φαντασμαγορική… ειδικά αν η θεά τύχη φανεί γενναιόδωρη μαζί σου και δεις κάποιο από τα μεγάλο κρουαζιερόπλοια που διασχίζουν το κανάλι τότε το θέαμα είναι αξεπέραστο…

Ένας στενός υπερυψωμένος δρόμος ενώνει την ενδοχώρα του Panama City με το λαμπερό προάστιο του Amador, κανένα δεκάλεπτο μακριά από τα Miraflores Locks… Στο Amador ζούσαν όσοι Αμερικανοί εργάζονταν στη διώρυγα και συνεπώς γίνετε εύκολα αντιληπτό ότι το μέρος είναι εξαιρετικό. Γκουρμέ εστιατόρια, καλόγουστα μπαράκια, ακριβά μαγαζιά, δίνουν ένα κοσμοπολίτικο αέρα στην περιοχή... τι πιο μαγικό από το να απολαμβάνεις το δείπνο σου και να βλέπεις δεξιά σου τα πλοία να περνούν κάτω από την εντυπωσιακή Bridge of the Americas πηγαίνοντας προς την διώρυγα και στα αριστερά σου το υπερθέαμα του Panama City skyline…

Το σκοτάδι είχε πέσει πια για τα καλά κι εμείς τρέχαμε να προλάβουμε τον επιτάφιο… ο παπά Λευτέρης δεν θα περίμενε την αφεντιά μας… Η ορθόδοξη Ελληνική εκκλησία του Panama City, βρίσκετε στο κέντρο της πόλης και δίπλα της είναι χτισμένη η μεγαλόπρεπη αίθουσα εκδηλώσεων που κάθε Σάββατο εκτελεί χρέη σχολικής αίθουσας για τα παιδιά των συμπατριωτών μας… Η ελληνική κοινότητα του Παναμά αριθμεί κοντά στα 1.200 μέλη και χαρακτηρίζεται από την οικονομική της ευρωστία… δωρεές επί δωρεών προς την εκκλησία και τον σύλλογο , αλληλοβοήθεια μεταξύ των μελών, ανώτερη κοινωνική μόρφωση… αυτοί είναι οι Έλληνες του Παναμά…

Μεγάλη Παρασκευή βράδυ…το τελευταίο μου βράδυ στη χώρα…Χαμένος στη μυσταγωγία της μέρας και μαγεμένος από την χορωδία της παροικίας που ψάλει το «αι γενεαί πάσαι» αναπολώ τις έντονες στιγμές που έζησα αυτές τις δέκα μέρες… ήταν ένα πραγματικό ταξίδι εμπειριών…

ΤΕΛΟΣ

 

[ΕΡΣΗ]

Και εις αλλα με υγεια συντροφε Traveller!

 

[astral]

Σ' ευχαριστώ, σου είπα?
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ λοιπόν...απλά αυτό! Τέλεια!

 

[Dorotija]

Μπράβο πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Ούτε και που είχα ξαναδιαβάσει ποτέ για αυτή τη χώρα! (Ο ράφτης του Παναμά και η ιστορία της διώρυγας δεν πιάνονται υποθέτω)