Marilou!!!
Member
- Μηνύματα
- 119
- Likes
- 170
Η σκέψη και η επιθυμία για αυτό το ταξίδι υπήρχε χρόνια αλλά η υλοποίηση του για κάποιους λόγους όλο και καθυστερούσε…Η απόφαση πάρθηκε το καλοκαίρι μέσα στον πανικό της τουριστικής σαιζόν στο νησί που ζω,την Ρόδο μου, και είπα: ΤΕΛΟΣ, τον χειμώνα μόλις ξεκινήσει η άδεια μου θα πάω στην Πόλη….Το είπα στην κολλητή μου και συμφώνησε αμέσως… Με την πρώτη ευκαιρία και τις πρώτες προσφορές τα εισιτήρια κλείστηκαν από τον Νοέμβριο για 25-30/01…. Ξενοδοχείο επιλέξαμε ανάμεσα σε πολλά μέσω πολλών site, αφού επικοινώνησα με το ίδιο το ξενοδοχείο, τελικά το κλείσαμε από το γραφείο που δουλεύω γιατί το βρήκαμε σε καλύτερη τιμή… Όλα ήταν έτοιμα λοιπόν το μόνο που έμενε ήταν να ενημερωθώ για την Πόλη γιατί δεν είχα ιδέα για τίποτα…
Και τότε γράφτηκα στο φόρουμ διάβασα πολύ, ρώτησα πολλά ζάλισα πολλούς από εσάς μέχρι που ήμουν έτοιμη για να εξερευνήσω αυτή την μαγική πόλη….
Σάββατο 25/01/14 Μέρα 1η
Το αεροπλάνο προσγειώθηκε στο Αττατούρκ στις 14.30 (μισή ώρα νωρίτερα από το αναμενόμενο παραδόξως) και εμείς ήμασταν άνετες και χαλαρές γιατί είχα κανονίσει τις μεταφορές με το ξενοδοχείο…Μόλις όμως βγήκαμε από το αεροπλάνο για να περάσουμε τον έλεγχο διαβατηρίων αντίκρισα μια ουρά περίπου 200 ατόμων μπροστά μου κ εκεί ξεκίνησε το άγχος….Θα μας περιμένει ο άνθρωπός του ξεν/χείου? Θα προλάβουμε στις 8 να είμαστε στο Hodjapasha Dance Theater? (είχαμε κρατήσει θέσεις μια εβδομάδα πριν για να δούμε την παράσταση “WhiteRose” αναπαράσταση της ζωής στο Τοπ Καπί…)
Βγήκαμε από τον έλεγχο και την παραλαβή των αποσκευών στις 16:30 και ψάχνοντας μια πινακίδα με τα ονόματα μας την οποία δεν έβλεπα πουθενά είπα στην κολλητή μου ξέχασε το θέατρο σήμερα με το ζόρι θα προλάβουμε να φτάσουμε στο ξεν/χειο στην ώρα μας…Κάποια στιγμή λοιπόν ακούω κάποιον να φωνάζει Μαριλενα? Μαριλενα? Λέω πέσαμε σε γνωστό? Και τελικά ήταν το παιδί από το ξεν/χειο που ακόμα δεν κατάλαβα πώς με γνώρισε σημασία έχει ότι μας βρήκε…Του λέω δώσε μας 5 λεπτά να βγάλουμε λεφτά από το ΑΤΜ κ ερχόμαστε…
Κρατούσαμε και μετρητά για να αλλάξουμε σε ανταλλακτήριο (ευτυχώς) αλλά τα περισσότερα ήταν στην τράπεζα…Αυτό θεώρησα καλύτερο να κάνουμε μετά από επικοινωνία με την Εθνική η οποία με ενημέρωσε ότι παίρνουν μόνο 1 ευρώ για την ανάληψη και δεν σε επιβαρύνουν με άλλα έξοδα…Κ έτσι κ έγινε…εγώ έκανα ανάληψη κανονικά η φίλη μου όμως αντιμετώπισε πρόβλημα…Λεφτά δεν μπορούσε να βγάλει από κανένα μηχάνημα.. Το πρόβλημα? Είχε 2 λογαριασμούς στην ίδια κάρτα από τους οποίους ο ένας ήταν άδειος εντελώς και ο άλλος γεμάτος αρκετά…Στην Ελλάδα επιλέγει από ποιον λογαριασμό θέλει να τραβήξει χρήματα αλλά εκεί δεν μας έδινε αυτήν την επιλογή. Επικοινώνησα με την τράπεζα είπε ότι θα αλλάξει την εντολή και να δοκιμάσουμε πάλι αργότερα ή την επόμενη ημέρα…Είχε τα μετρητά οπότε για μια μέρα δεν χάθηκε και ο κόσμος θα τα αλλάζαμε μόλις φτάσουμε στο ξεν/χειο όπως κ έγινε..
Κ εκεί που προσπάθησα να την καθησυχάσω…εξαφανίστηκε ο τύπος για την μεταφορά.. Εγώ έψαχνα αυτόν, εκείνος έψαχνε εμένα πήρα τηλ το ξεν/χείο είπα που τον περιμένω τον ειδοποίησε και ήρθε αμέσως….Μετά από όλα αυτά λοιπόν καταφέραμε να φτάσουμε στο ξενοδοχείο γύρω στις 17:30 …Η εικόνα που αντικρίσαμε σ αυτό το πανέμορφο Design Hotel μας αποζημίωσε για την ταλαιπωρία. Ήταν πανέμορφο, lux και ακριβώς όπως το βλέπαμε στις φωτογραφίες... http://www.surahotels.com, Sultanahmet, 2 λεπτά με τα πόδια στην κυριολεξία από την Αγιά Σοφία…
Πήγαμε στο δωμάτιο αφήσαμε τα πράγματα μας , φρεσκαριστήκαμε και άμεσως βγήκαμε στους δρόμους…Μόλις έβγαινες από το στενάκι του ξεν/χειου βρισκόσουν στον κεντρικό δρόμο της περιοχής (Divanyolu) οπού υπήρχαν τα πάντα…Αλλάξαμε τα χρήματα της φίλης (θα την αποκαλώ Γ για να μην σας κουράζω) και πήγαμε στο περίπτερο αγοράσαμε τις Istanbulkart μας τις γεμίσαμε πληρώσαμε 50 λίρες η κάθε μία και ξεκίνησε η βόλτα στην πλατεία…
Βγάλαμε τις πρώτες μας φωτογραφίες και αμέσως πήραμε το τραμ για το Sirceci που βρίσκεται το θέατρο…Μετά από 2 στάσεις ήμασταν εκεί. Κάναμε μια βόλτα σταματήσαμε σε ένα μικρό μαγαζάκι να φάμε διότι ήμασταν και νηστικές, και ακριβώς στην γωνία είδα ένα μαγαζί του Hafiz Mustafa. Είχαμε αρκετό χρόνο μπροστά μας οπότε καθίσαμε για το πρώτο μας τσάι και γλυκά. Η Γ πήρε ένα εκμέκ κ εγώ αν και δεν είμαι του γλυκού πήρα 2 μικρά μπακλαβαδακια διαφορετικού τύπου να τα δοκιμάσω κ ένα μικρό εκλέρ…Ξέρω ότι θα απογοητεύσω αρκετούς αλλά τέτοια μυρωδιά προβατίλας από το βούτυρο τους δεν την περίμενα…Δεν τα έφαγα λοιπόν είπα θα δοκιμάσω και αλλού μπορεί να έτυχε… πληρώσαμε και μαζί με τον λογαριασμό μας έφεραν και ένα μικρό κουτάκι…Πω – πω λέω τι ευγενικοί μας κέρασαν λουκουμάκια….Χαχαχαχαχα θα θέλαμε!!! Ανοίγω το κουτί και τι βλέπω??? Ότι είχαμε αφήσει από τα γλυκά μας τα έδωσαν πακέτο…Το γέλιο που κάναμε δεν περιγράφεται….Τα πετάξαμε και μπήκαμε στο θέατρο.
Η παράσταση ήταν μέσα στα καλύτερα που έχω δει στην ζωή μου σας το προτείνω ανεπιφύλακτα αν κάποια στιγμή βρεθείτε στην Πόλη… Πληροφορίες θα βρείτε εδώ http://www.hodjapasha.com/
Επιστρέψαμε στο Sultanahmet βγάλαμε φώτος με τα μνημεία φωτισμένα και κατά τις 12 πήγαμε ξεν/χειό για ξεκούραση.
Κυριακή 26/01 Μέρα 2η
Ξυπνήσαμε πολύ νωρίς και αφού απολαύσαμε ένα υπερπλήρες πρωινό το οποίο περιλάμβανε μέχρι και ομελέτες και pancakesπου έφτιαχναν μπροστά μας ξεκινήσαμε για όλα τα ιστορικά μνημεία της περιοχής..
Στις 9 το πολύ βρισκόμασταν έξω από την Αγιά Σοφία, δεν βρήκαμε καθόλου ουρά μπροστά μας έτσι είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ήσυχα τις εικόνες αυτού του μεγαλείου…Δέος, συγκίνηση όπως περιγράφουν όλοι αλλά και θυμός .Δεν θα επεκταθώ περισσότερο όλοι άλλωστε νιώθουμε πάνω κάτω τα ίδια πράγματα πιστεύω σ αυτήν την επίσκεψη....
Περιηγηθήκαμε σε όλους τους χώρους, βγάλαμε φωτογραφίες, είδαμε την Τρύπα του Εξαδάχτυλου , βάλαμε το χεράκι μας κάναμε την ευχούλα μας και φύγαμε.
Σειρά είχε η Βασιλική Κινστέρνα. Ο ιδιαίτερος φωτισμός, το κεφάλι της Μέδουσας και τα ψαράκια χαρίζουν μια ατμόσφαιρα που σε κερδίζει…
Μετά πήγαμε στο Τοπ Καπί. Ευτυχώς ούτε εκεί βρήκαμε ουρά. Περάσαμε μέσα θαυμάσαμε τους κήπους ,τα εκθέματα απολαύσαμε την θέα από τα μπαλκόνια η οποία ήταν καταπληκτική. Έβλεπες μια Πόλη τυλιγμένη στην ομίχλη που όμως της προσέδιδε μια μαγεία διαφορετική… Άλλωστε ότι καιρό κ να κάνει η Πόλη είναι πανέμορφη…
Τελευταίο αφήσαμε το Μπλε Τζαμί αφού δεν μας πίεζε καθόλου ο χρόνος, Μπορείς να το επισκεφτείς όποτε θές εκτός από την ώρα της προσευχής, Αφού βγάλαμε τα παπουτσάκια μας και τυλιχτήκαμε με τις πασμίνες μας για να καλύψουμε το κεφάλι και τους ώμους μας με σεβασμό όπως προβλέπει η θρησκεία τους μπήκαμε, είδαμε βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και φύγαμε.
Είχαμε τελειώσει κατά τις 1 το μεσημέρι, κ είχαμε να λύσουμε κ το θέμα της Τράπεζας διότι ξαναδοκιμάσουμε αλλά τίποτα,.Πήραμε μια χρονοκάρτα από το περίπτερο και πήγαμε στο ξενοδοχείο αφού ήταν δίπλα, επικοινωνήσαμε με την Τράπεζα το τακτοποιήσαμε ήπιαμε ένα τσαγάκι στην γειτονιά, βγάλαμε χρήματα για την Γ και πήραμε το τραμ για Εμινονου με προορισμό το Αιγυπτιακό Παζάρι…
Εικόνες, χρώματα και αρώματα που οξύνουν τις αισθήσεις…Κάναμε τα ψώνια μας τσαγάκια, βότανα, μπαχάρια κλπ…και επιστρέψαμε.
Καθίσαμε για φαγητό στο διπλανό εστιατόριο από το ξεν/χειο το Khorasani… Αρκετά καλό με φυσιολογικές τιμές για την περιοχή και το μενού του.
Μέτα από μια τόσο γεμάτη μέρα σειρά είχε η ξεκούραση…
Δευτέρα 27/01 Μέρα 3η
Το θερμόμετρο έδειχνε 0 βαθμούς και η ομίχλη είχε τυλίξει και πάλι για τα καλά την Πόλη…
Αφού φάγαμε το πρωινό μας πήραμε το τραμ και μια στάση μετά βρεθήκαμε στο Μεγάλο Παζάρι…Μπήκαμε από την Ανατολική πλευρά (είσοδος CarsikapiGate 5).
Ευτυχώς ήταν νωρίς και ακόμα δεν είχε πλημμυρίσει από κόσμο. Η βόλτα μας ήταν ευχάριστη… Ξεκίνησαν οι κλασσικές προσφωνήσεις Spaniol? Italiano? Yunnan? Στο άκουσμα του Yunnanκαι Greek άρχισαν τα καλέσματα για τσάι και τα παζάρια.
Ήπιαμε τσαγάκι , παζαρέψαμε, ψωνίσαμε και μετά από 4 ώρες και την Γ. φορτωμένη με τσάντες από τον καημό που επιτέλους πήρε λεφτά στα χέρια της, βγήκαμε από την πύλη Μahmutpasa, για να βρεθούμε σε μια άλλη αγορά όπου είχε αρκετά πιο φθηνά σχεδόν τα πάντα…Κάναμε μια στάση για ένα χυμό ρόδι και όταν την διασχίσαμε βγήκαμε στην Εμινονού. Με τόσες τσάντες στα χέρια ήταν αδύνατον να μετακινούμε όποτε αποφασίσαμε να πάμε στο ξεν/χειο για να αφήσουμε τα ψώνια. Άλλωστε ήταν μόνο 2 στάσεις με το μετρό. Ξαποστάσαμε για λίγο και σειρά είχε τώρα η περιβόητη πλατεία Ταξιμ και ο πολυσύχναστος δρόμος Ιστακλάλ.
Με το μετρό κατεβήκαμε στην στάση Κabatasκαι με το funicularβρεθήκαμε στην Ταξίμ. Φάγαμε κάτι πρόχειρο στο δρόμο…και αρχίσαμε να κατηφορίζουμε χαζεύοντας τα μαγαζιά με προορισμό το ζαχαροπλαστείο Ιnciγια το διάσημο προφιτερόλ. Οι τελευταίες πληροφορίες που είχα ήταν ότι βρίσκεται στο CeyazirSokak (το Γαλλικό σοκάκι) δυστυχώς όμως όταν φτάσαμε εκεί μας είπαν ότι είχε αλλάξει και πάλι διεύθυνση και ότι βρίσκεται στις αρχές της Ιστακλάλ στο MisSokak.
Μετά από τόσο περπάτημα μου ήταν αδύνατο να γυρίσω πίσω οπότε συνεχίσαμε να κατηφορίζουμε για να φτάσουμε στον Πύργο του Γαλατά. Άρχισε το ψιλόβροχο σταματήσαμε σε ένα άλλο ζαχαροπλαστείο ήπιαμε τσαγάκι φάγαμε προφιτερόλ, για να μην μας μείνει ο καημός, και μετά από αρκετό περπάτημα σε σημείο να μην νιώθουμε πλέον τα πόδια μας φτάσαμε στον Πύργο.
Φωτισμένος πλέον, η ώρα είχε πάει 6.30 άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες νιφάδες χιονιού που από την μια ήταν μαγεία από την άλλη δεν μας επέτρεψε να ανεβούμε πάνω γιατί είχαμε γίνει μούσκεμα. Βγάλαμε τις φώτος μας και πήραμε το τραμ για το ξεν/χειο…
Μόλις φτάσαμε μας φώναξε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι από το Bangladeshκάτοικοι Λονδίνου που είχαμε γνωρίσει κατά την άφιξη μας στο ξεν/χειο, μας κέρασαν ποτάκι στο υπέροχο loungeκαι ανεβήκαμε για μπάνιο και ξεκούραση… Άλλη μια γεμάτη μέρα έφτασε στο τέλος της.
ΤΡΙΤΗ 28/01 Μέρα 4η
Σειρά είχε το Dolmabache. Είχα μελετήσει ποιες μέρες είναι ανοιχτό το καθετί γι αυτό και έφτιαξα ένα πρόγραμμα κατάλληλο για την κάθε ημέρα έτσι ώστε να μην χάσουμε ώρες μέρες και να μπορέσουμε να δούμε κάθε μέρα όσα βόλευαν ανά περιοχή.
Με το τραμ μέχρι Kabatas περπάτημα το πολύ κανένα δεκάλεπτο παραλιακά θαυμάζοντας επιτέλους τον Βόσπορο φτάσαμε στην είσοδο του παλατιού γύρω στις 9.30. Εισιτήριο βγάλαμε για το κεντρικό κτήριο (Selamlik) και αφού μαζεύτηκαν λίγα ακόμα άτομα άρχισε η «ξενάγηση» μας. Θαυμάσαμε το παλάτι τους χώρους, τα έπιπλα τα χαλιά, τους πίνακες , τα δωμάτια κ αυτούς τους τεράστιους κρυστάλλινους πολυελαίους, βγάλαμε φωτογραφίες στους κήπους και πήραμε το λεωφορείο με προορισμό το Ορτακόυ.
Το τζαμί ήταν σκεπασμένο και δεν το είδαμε σταματήσαμε όμως για καφεδάκι ξεκουραστήκαμε κ πήραμε λεωφορείο με προορισμό Εμινονου με σκοπό την κρουαζιέρα στον Βόσπορο....
Εδω οι φωτογραφίες από το Ορτακόυ
Μόλις είχε βγει για μία και μοναδική φορά ο ήλιος!!! Φώτισε η Πόλη άλλαξε μορφή, έγινε πιο όμορφη πιο ζεστή πιο σαγηνευτική…
Στις 3 ξεκίνησε το καραβάκι κ οι εικόνες που είδαμε νομίζω ήταν οι καλύτερες μέχρι εκείνη την στιγμή του ταξιδιού. Γλάροι να ακολουθούν την πορεία μας , να τρώνε ψυμιθάκια μέσα από τα χέρια μας…
Σπίτια αρχοντικά, μαγαζιά πάνω στο νερό, μιναρέδες να γυαλίζουν στο φώς του ήλιου… όσα και να σας πω δεν θα μπορώ να περιγράψω αυτήν την εμπειρία…
Οι εικόνες θα μιλήσουν από μόνες τους…
Επιστρέψαμε στις 5 και αφού δοκιμάσαμε το ξακουστό Balik Ekmekπήγαμε στο ξεν/χειο. Ξεκουραστήκαμε ήπιαμε το τσαγάκι μας (από τις 5 ως τις 6 κάθε μέρα το ξενοδοχείο προσέφερε τσάι, καφέ, γλυκάκια και κρουασανάκια κάτι που δεν το απολαμβάναμε συχνά αφού γυρίζαμε όλη μέρα…).
Ετοιμαστήκαμε και ξαναπήγαμε στο Khorasani… Θέλαμε να φάμε το υπέροχο Μanti του κ έτσι κ κάναμε. Μετά το φαγητό μια βόλτα στο πάρκο για ένα σαλεπάκι και το βραδάκι απολαύσαμε τα ποτάκια μας στο πανέμορφο μπάρ του ξεν/χειου.
ΤΕΤΑΡΤΗ 29/01 Μέρα 5η
Καιρός βροχερός άλλα ως συνήθως δεν πτοηθήκαμε.
Μέρα του Ελληνισμού την ονόμασα.
Με τραμ μέχρι Εμινονου κ λεωφορείο μέχρι Φανάρι κ έναν Έλληνα παραδίπλα μας φτάσαμε στο Πατριαρχείο. Μας είπε ότι σαν εκείνη την μέρα πριν 560 χρόνια έναν χρόνο μετά την Άλωση τη Πόλης ιδρύθηκε η Μεγάλη του Γένους Σχολή…
Αφού ανάψαμε τα κεράκια μας, προσκυνήσαμε, πήραμε τον αγιασμό μας περπατήσαμε και σε δύο στενάκια αριστερά όπως βγαίνεις από το Πατριαρχείο βρίσκεται η σχολή.
Την στιγμή που βγάζαμε φωτογραφίες σταμάτησε ένα ταξί, κατέβηκε ένας κύριος και μας κάλεσε μέσα να μας ξεναγήσει λόγω της επετείου. Απόφοιτος ήταν… γέννημα θρέμμα της Πόλης και κάτοικος του Νισάντασι.
Μπήκαμε στις αίθουσες, στους χώρους εκδηλώσεων, είδαμε αναρτημένους πίνακες με τους ευεργέτες, περάσαμε μια ωρίτσα ακούγοντας ιστορίες απ όλους, χαιρετήσαμε και φύγαμε πλημμυρισμένες από συναισθήματα.
Βγήκαμε στον κεντρικό πήραμε λεωφορείο και κατευθυνθήκαμε στο Εyup. Μετά από μια βόλτα σε μια μικρή αγορά που υπήρχε πίσω από το τζαμί αγοράσαμε αναμνηστικά και δωράκια και πήραμε το τελεφερίκ για να ανεβούμε στο Pierre Loti.
H θέα ήταν εκπληκτική από εκεί πάνω.
Έβρεχε και καθίσαμε μέσα, στο γνωστό καφενεδάκι, σε ένα τραπέζι στο παράθυρο για να απολαύσουμε ένα ζεστό σαλέπι μέχρι να νιώσουμε ξεκούραστες και έτοιμες για την επιστροφή.
Σταματήσαμε Εμινονού κάναμε άλλη μια βόλτα στο Αιγυπτιακό Παζάρι και από την αγορά που βρίσκεται ακριβώς απ έξω αγοράσαμε τα λουκουμάκια μας και ότι άλλο μας είχαν παραγγείλει οι δικοί μας.
Θέλαμε να πάρουμε το Ferry για να περάσουμε απέναντι στο Kadikoy αλλά δυστυχώς ο καιρός δεν μας βοήθησε. Φυσούσε πάρα πολύ έκανε υπερβολικό κρύο η Γ. δεν άντεχε καθόλου αυτές τις θερμοκρασίες και ήδη ήμασταν κουρασμένες αρκετά οπότε αποφασίσαμε να γυρίσουμε Sultanahmet. Τσιμπήσαμε κάτι πρόχειρο εκεί, ανεβήκαμε στο δωμάτιο ετοιμαστήκαμε και βγήκαμε για να πιούμε ποτάκι.
Όταν κατεβήκαμε ένας «φίλος» από το διπλανό εστιατόριο που μας έβλεπε κάθε μέρα στην γειτονιά και μας είχε μάθει , ήθελε ντε και καλά να μας βγάλει έξω… Η μόνη επιλογή που του δώσαμε ήταν να κάτσει αν θέλει λίγο μαζί μας κάπου εκεί κοντά όπως και έγινε.
Πήγαμε στο Faros Restaurant ήπιαμε τα ποτάκια μας κ αφού τον χαιρετήσαμε πήραμε 2 kumpir από ένα όμορφο μαγαζάκι, τα οποία ήταν τα μόνα που δεν είχαμε δοκιμάσει. Hταν εξαιρετικά!!! Aφού κάναμε μια βολτούλα στα γραφικά στενάκια της γειτονιάς ανεβήκαμε στο δωμάτιο.
ΠΕΜΠΤΗ 30/01 Μέρα 6η
Δυστυχώς έφτασε η μέρα της αναχώρησης. Φάγαμε το πρωινό μας φτιάξαμε (τις βαλίτσες μας τις οποίες με δυσκολία καταφέραμε να κλείσουμε) κάναμε checkout κ αφού ήπιαμε ένα τσαγάκι με τον manager του ξενοδοχείου, βγήκαμε για μια τελευταία βόλτα. Κάναμε μια στάση σε ένα όμορφο καφέ κ μετά πήγαμε στην πλατεία Ιπποδρόμου.
Περπατήσαμε μέχρι την Αγία Σοφία μηχανικά σαν κάτι να μας τραβάει….Ίσως έτσι έπρεπε…Να φύγουμε έχοντας την σαν τελευταία εικόνα αυτού του πανέμορφου ταξιδιού…
Γυρίσαμε, πήραμε τα πράγματα μας κ στις 1.30 το βανάκι του ξεν/χειου μας περίμενε για να μας πάρει στο αεροδρόμιο….
Ένα μαγικό ταξίδι έφτασε στο τέλος του…Αποχαιρετήσαμε την Πόλη με την υπόσχεση ότι θα ξαναγυρίσουμε…..
Και τότε γράφτηκα στο φόρουμ διάβασα πολύ, ρώτησα πολλά ζάλισα πολλούς από εσάς μέχρι που ήμουν έτοιμη για να εξερευνήσω αυτή την μαγική πόλη….
Σάββατο 25/01/14 Μέρα 1η
Το αεροπλάνο προσγειώθηκε στο Αττατούρκ στις 14.30 (μισή ώρα νωρίτερα από το αναμενόμενο παραδόξως) και εμείς ήμασταν άνετες και χαλαρές γιατί είχα κανονίσει τις μεταφορές με το ξενοδοχείο…Μόλις όμως βγήκαμε από το αεροπλάνο για να περάσουμε τον έλεγχο διαβατηρίων αντίκρισα μια ουρά περίπου 200 ατόμων μπροστά μου κ εκεί ξεκίνησε το άγχος….Θα μας περιμένει ο άνθρωπός του ξεν/χείου? Θα προλάβουμε στις 8 να είμαστε στο Hodjapasha Dance Theater? (είχαμε κρατήσει θέσεις μια εβδομάδα πριν για να δούμε την παράσταση “WhiteRose” αναπαράσταση της ζωής στο Τοπ Καπί…)
Βγήκαμε από τον έλεγχο και την παραλαβή των αποσκευών στις 16:30 και ψάχνοντας μια πινακίδα με τα ονόματα μας την οποία δεν έβλεπα πουθενά είπα στην κολλητή μου ξέχασε το θέατρο σήμερα με το ζόρι θα προλάβουμε να φτάσουμε στο ξεν/χειο στην ώρα μας…Κάποια στιγμή λοιπόν ακούω κάποιον να φωνάζει Μαριλενα? Μαριλενα? Λέω πέσαμε σε γνωστό? Και τελικά ήταν το παιδί από το ξεν/χειο που ακόμα δεν κατάλαβα πώς με γνώρισε σημασία έχει ότι μας βρήκε…Του λέω δώσε μας 5 λεπτά να βγάλουμε λεφτά από το ΑΤΜ κ ερχόμαστε…
Κρατούσαμε και μετρητά για να αλλάξουμε σε ανταλλακτήριο (ευτυχώς) αλλά τα περισσότερα ήταν στην τράπεζα…Αυτό θεώρησα καλύτερο να κάνουμε μετά από επικοινωνία με την Εθνική η οποία με ενημέρωσε ότι παίρνουν μόνο 1 ευρώ για την ανάληψη και δεν σε επιβαρύνουν με άλλα έξοδα…Κ έτσι κ έγινε…εγώ έκανα ανάληψη κανονικά η φίλη μου όμως αντιμετώπισε πρόβλημα…Λεφτά δεν μπορούσε να βγάλει από κανένα μηχάνημα.. Το πρόβλημα? Είχε 2 λογαριασμούς στην ίδια κάρτα από τους οποίους ο ένας ήταν άδειος εντελώς και ο άλλος γεμάτος αρκετά…Στην Ελλάδα επιλέγει από ποιον λογαριασμό θέλει να τραβήξει χρήματα αλλά εκεί δεν μας έδινε αυτήν την επιλογή. Επικοινώνησα με την τράπεζα είπε ότι θα αλλάξει την εντολή και να δοκιμάσουμε πάλι αργότερα ή την επόμενη ημέρα…Είχε τα μετρητά οπότε για μια μέρα δεν χάθηκε και ο κόσμος θα τα αλλάζαμε μόλις φτάσουμε στο ξεν/χειο όπως κ έγινε..
Κ εκεί που προσπάθησα να την καθησυχάσω…εξαφανίστηκε ο τύπος για την μεταφορά.. Εγώ έψαχνα αυτόν, εκείνος έψαχνε εμένα πήρα τηλ το ξεν/χείο είπα που τον περιμένω τον ειδοποίησε και ήρθε αμέσως….Μετά από όλα αυτά λοιπόν καταφέραμε να φτάσουμε στο ξενοδοχείο γύρω στις 17:30 …Η εικόνα που αντικρίσαμε σ αυτό το πανέμορφο Design Hotel μας αποζημίωσε για την ταλαιπωρία. Ήταν πανέμορφο, lux και ακριβώς όπως το βλέπαμε στις φωτογραφίες... http://www.surahotels.com, Sultanahmet, 2 λεπτά με τα πόδια στην κυριολεξία από την Αγιά Σοφία…
Πήγαμε στο δωμάτιο αφήσαμε τα πράγματα μας , φρεσκαριστήκαμε και άμεσως βγήκαμε στους δρόμους…Μόλις έβγαινες από το στενάκι του ξεν/χειου βρισκόσουν στον κεντρικό δρόμο της περιοχής (Divanyolu) οπού υπήρχαν τα πάντα…Αλλάξαμε τα χρήματα της φίλης (θα την αποκαλώ Γ για να μην σας κουράζω) και πήγαμε στο περίπτερο αγοράσαμε τις Istanbulkart μας τις γεμίσαμε πληρώσαμε 50 λίρες η κάθε μία και ξεκίνησε η βόλτα στην πλατεία…
Βγάλαμε τις πρώτες μας φωτογραφίες και αμέσως πήραμε το τραμ για το Sirceci που βρίσκεται το θέατρο…Μετά από 2 στάσεις ήμασταν εκεί. Κάναμε μια βόλτα σταματήσαμε σε ένα μικρό μαγαζάκι να φάμε διότι ήμασταν και νηστικές, και ακριβώς στην γωνία είδα ένα μαγαζί του Hafiz Mustafa. Είχαμε αρκετό χρόνο μπροστά μας οπότε καθίσαμε για το πρώτο μας τσάι και γλυκά. Η Γ πήρε ένα εκμέκ κ εγώ αν και δεν είμαι του γλυκού πήρα 2 μικρά μπακλαβαδακια διαφορετικού τύπου να τα δοκιμάσω κ ένα μικρό εκλέρ…Ξέρω ότι θα απογοητεύσω αρκετούς αλλά τέτοια μυρωδιά προβατίλας από το βούτυρο τους δεν την περίμενα…Δεν τα έφαγα λοιπόν είπα θα δοκιμάσω και αλλού μπορεί να έτυχε… πληρώσαμε και μαζί με τον λογαριασμό μας έφεραν και ένα μικρό κουτάκι…Πω – πω λέω τι ευγενικοί μας κέρασαν λουκουμάκια….Χαχαχαχαχα θα θέλαμε!!! Ανοίγω το κουτί και τι βλέπω??? Ότι είχαμε αφήσει από τα γλυκά μας τα έδωσαν πακέτο…Το γέλιο που κάναμε δεν περιγράφεται….Τα πετάξαμε και μπήκαμε στο θέατρο.
Η παράσταση ήταν μέσα στα καλύτερα που έχω δει στην ζωή μου σας το προτείνω ανεπιφύλακτα αν κάποια στιγμή βρεθείτε στην Πόλη… Πληροφορίες θα βρείτε εδώ http://www.hodjapasha.com/
Επιστρέψαμε στο Sultanahmet βγάλαμε φώτος με τα μνημεία φωτισμένα και κατά τις 12 πήγαμε ξεν/χειό για ξεκούραση.
Κυριακή 26/01 Μέρα 2η
Ξυπνήσαμε πολύ νωρίς και αφού απολαύσαμε ένα υπερπλήρες πρωινό το οποίο περιλάμβανε μέχρι και ομελέτες και pancakesπου έφτιαχναν μπροστά μας ξεκινήσαμε για όλα τα ιστορικά μνημεία της περιοχής..
Στις 9 το πολύ βρισκόμασταν έξω από την Αγιά Σοφία, δεν βρήκαμε καθόλου ουρά μπροστά μας έτσι είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ήσυχα τις εικόνες αυτού του μεγαλείου…Δέος, συγκίνηση όπως περιγράφουν όλοι αλλά και θυμός .Δεν θα επεκταθώ περισσότερο όλοι άλλωστε νιώθουμε πάνω κάτω τα ίδια πράγματα πιστεύω σ αυτήν την επίσκεψη....
Περιηγηθήκαμε σε όλους τους χώρους, βγάλαμε φωτογραφίες, είδαμε την Τρύπα του Εξαδάχτυλου , βάλαμε το χεράκι μας κάναμε την ευχούλα μας και φύγαμε.
Σειρά είχε η Βασιλική Κινστέρνα. Ο ιδιαίτερος φωτισμός, το κεφάλι της Μέδουσας και τα ψαράκια χαρίζουν μια ατμόσφαιρα που σε κερδίζει…
Μετά πήγαμε στο Τοπ Καπί. Ευτυχώς ούτε εκεί βρήκαμε ουρά. Περάσαμε μέσα θαυμάσαμε τους κήπους ,τα εκθέματα απολαύσαμε την θέα από τα μπαλκόνια η οποία ήταν καταπληκτική. Έβλεπες μια Πόλη τυλιγμένη στην ομίχλη που όμως της προσέδιδε μια μαγεία διαφορετική… Άλλωστε ότι καιρό κ να κάνει η Πόλη είναι πανέμορφη…
Τελευταίο αφήσαμε το Μπλε Τζαμί αφού δεν μας πίεζε καθόλου ο χρόνος, Μπορείς να το επισκεφτείς όποτε θές εκτός από την ώρα της προσευχής, Αφού βγάλαμε τα παπουτσάκια μας και τυλιχτήκαμε με τις πασμίνες μας για να καλύψουμε το κεφάλι και τους ώμους μας με σεβασμό όπως προβλέπει η θρησκεία τους μπήκαμε, είδαμε βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και φύγαμε.
Είχαμε τελειώσει κατά τις 1 το μεσημέρι, κ είχαμε να λύσουμε κ το θέμα της Τράπεζας διότι ξαναδοκιμάσουμε αλλά τίποτα,.Πήραμε μια χρονοκάρτα από το περίπτερο και πήγαμε στο ξενοδοχείο αφού ήταν δίπλα, επικοινωνήσαμε με την Τράπεζα το τακτοποιήσαμε ήπιαμε ένα τσαγάκι στην γειτονιά, βγάλαμε χρήματα για την Γ και πήραμε το τραμ για Εμινονου με προορισμό το Αιγυπτιακό Παζάρι…
Εικόνες, χρώματα και αρώματα που οξύνουν τις αισθήσεις…Κάναμε τα ψώνια μας τσαγάκια, βότανα, μπαχάρια κλπ…και επιστρέψαμε.
Καθίσαμε για φαγητό στο διπλανό εστιατόριο από το ξεν/χειο το Khorasani… Αρκετά καλό με φυσιολογικές τιμές για την περιοχή και το μενού του.
Μέτα από μια τόσο γεμάτη μέρα σειρά είχε η ξεκούραση…
Δευτέρα 27/01 Μέρα 3η
Το θερμόμετρο έδειχνε 0 βαθμούς και η ομίχλη είχε τυλίξει και πάλι για τα καλά την Πόλη…
Αφού φάγαμε το πρωινό μας πήραμε το τραμ και μια στάση μετά βρεθήκαμε στο Μεγάλο Παζάρι…Μπήκαμε από την Ανατολική πλευρά (είσοδος CarsikapiGate 5).
Ευτυχώς ήταν νωρίς και ακόμα δεν είχε πλημμυρίσει από κόσμο. Η βόλτα μας ήταν ευχάριστη… Ξεκίνησαν οι κλασσικές προσφωνήσεις Spaniol? Italiano? Yunnan? Στο άκουσμα του Yunnanκαι Greek άρχισαν τα καλέσματα για τσάι και τα παζάρια.
Ήπιαμε τσαγάκι , παζαρέψαμε, ψωνίσαμε και μετά από 4 ώρες και την Γ. φορτωμένη με τσάντες από τον καημό που επιτέλους πήρε λεφτά στα χέρια της, βγήκαμε από την πύλη Μahmutpasa, για να βρεθούμε σε μια άλλη αγορά όπου είχε αρκετά πιο φθηνά σχεδόν τα πάντα…Κάναμε μια στάση για ένα χυμό ρόδι και όταν την διασχίσαμε βγήκαμε στην Εμινονού. Με τόσες τσάντες στα χέρια ήταν αδύνατον να μετακινούμε όποτε αποφασίσαμε να πάμε στο ξεν/χειο για να αφήσουμε τα ψώνια. Άλλωστε ήταν μόνο 2 στάσεις με το μετρό. Ξαποστάσαμε για λίγο και σειρά είχε τώρα η περιβόητη πλατεία Ταξιμ και ο πολυσύχναστος δρόμος Ιστακλάλ.
Με το μετρό κατεβήκαμε στην στάση Κabatasκαι με το funicularβρεθήκαμε στην Ταξίμ. Φάγαμε κάτι πρόχειρο στο δρόμο…και αρχίσαμε να κατηφορίζουμε χαζεύοντας τα μαγαζιά με προορισμό το ζαχαροπλαστείο Ιnciγια το διάσημο προφιτερόλ. Οι τελευταίες πληροφορίες που είχα ήταν ότι βρίσκεται στο CeyazirSokak (το Γαλλικό σοκάκι) δυστυχώς όμως όταν φτάσαμε εκεί μας είπαν ότι είχε αλλάξει και πάλι διεύθυνση και ότι βρίσκεται στις αρχές της Ιστακλάλ στο MisSokak.
Μετά από τόσο περπάτημα μου ήταν αδύνατο να γυρίσω πίσω οπότε συνεχίσαμε να κατηφορίζουμε για να φτάσουμε στον Πύργο του Γαλατά. Άρχισε το ψιλόβροχο σταματήσαμε σε ένα άλλο ζαχαροπλαστείο ήπιαμε τσαγάκι φάγαμε προφιτερόλ, για να μην μας μείνει ο καημός, και μετά από αρκετό περπάτημα σε σημείο να μην νιώθουμε πλέον τα πόδια μας φτάσαμε στον Πύργο.
Φωτισμένος πλέον, η ώρα είχε πάει 6.30 άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες νιφάδες χιονιού που από την μια ήταν μαγεία από την άλλη δεν μας επέτρεψε να ανεβούμε πάνω γιατί είχαμε γίνει μούσκεμα. Βγάλαμε τις φώτος μας και πήραμε το τραμ για το ξεν/χειο…
Μόλις φτάσαμε μας φώναξε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι από το Bangladeshκάτοικοι Λονδίνου που είχαμε γνωρίσει κατά την άφιξη μας στο ξεν/χειο, μας κέρασαν ποτάκι στο υπέροχο loungeκαι ανεβήκαμε για μπάνιο και ξεκούραση… Άλλη μια γεμάτη μέρα έφτασε στο τέλος της.
ΤΡΙΤΗ 28/01 Μέρα 4η
Σειρά είχε το Dolmabache. Είχα μελετήσει ποιες μέρες είναι ανοιχτό το καθετί γι αυτό και έφτιαξα ένα πρόγραμμα κατάλληλο για την κάθε ημέρα έτσι ώστε να μην χάσουμε ώρες μέρες και να μπορέσουμε να δούμε κάθε μέρα όσα βόλευαν ανά περιοχή.
Με το τραμ μέχρι Kabatas περπάτημα το πολύ κανένα δεκάλεπτο παραλιακά θαυμάζοντας επιτέλους τον Βόσπορο φτάσαμε στην είσοδο του παλατιού γύρω στις 9.30. Εισιτήριο βγάλαμε για το κεντρικό κτήριο (Selamlik) και αφού μαζεύτηκαν λίγα ακόμα άτομα άρχισε η «ξενάγηση» μας. Θαυμάσαμε το παλάτι τους χώρους, τα έπιπλα τα χαλιά, τους πίνακες , τα δωμάτια κ αυτούς τους τεράστιους κρυστάλλινους πολυελαίους, βγάλαμε φωτογραφίες στους κήπους και πήραμε το λεωφορείο με προορισμό το Ορτακόυ.
Το τζαμί ήταν σκεπασμένο και δεν το είδαμε σταματήσαμε όμως για καφεδάκι ξεκουραστήκαμε κ πήραμε λεωφορείο με προορισμό Εμινονου με σκοπό την κρουαζιέρα στον Βόσπορο....
Εδω οι φωτογραφίες από το Ορτακόυ
Μόλις είχε βγει για μία και μοναδική φορά ο ήλιος!!! Φώτισε η Πόλη άλλαξε μορφή, έγινε πιο όμορφη πιο ζεστή πιο σαγηνευτική…
Στις 3 ξεκίνησε το καραβάκι κ οι εικόνες που είδαμε νομίζω ήταν οι καλύτερες μέχρι εκείνη την στιγμή του ταξιδιού. Γλάροι να ακολουθούν την πορεία μας , να τρώνε ψυμιθάκια μέσα από τα χέρια μας…
Σπίτια αρχοντικά, μαγαζιά πάνω στο νερό, μιναρέδες να γυαλίζουν στο φώς του ήλιου… όσα και να σας πω δεν θα μπορώ να περιγράψω αυτήν την εμπειρία…
Οι εικόνες θα μιλήσουν από μόνες τους…
Επιστρέψαμε στις 5 και αφού δοκιμάσαμε το ξακουστό Balik Ekmekπήγαμε στο ξεν/χειο. Ξεκουραστήκαμε ήπιαμε το τσαγάκι μας (από τις 5 ως τις 6 κάθε μέρα το ξενοδοχείο προσέφερε τσάι, καφέ, γλυκάκια και κρουασανάκια κάτι που δεν το απολαμβάναμε συχνά αφού γυρίζαμε όλη μέρα…).
Ετοιμαστήκαμε και ξαναπήγαμε στο Khorasani… Θέλαμε να φάμε το υπέροχο Μanti του κ έτσι κ κάναμε. Μετά το φαγητό μια βόλτα στο πάρκο για ένα σαλεπάκι και το βραδάκι απολαύσαμε τα ποτάκια μας στο πανέμορφο μπάρ του ξεν/χειου.
ΤΕΤΑΡΤΗ 29/01 Μέρα 5η
Καιρός βροχερός άλλα ως συνήθως δεν πτοηθήκαμε.
Μέρα του Ελληνισμού την ονόμασα.
Με τραμ μέχρι Εμινονου κ λεωφορείο μέχρι Φανάρι κ έναν Έλληνα παραδίπλα μας φτάσαμε στο Πατριαρχείο. Μας είπε ότι σαν εκείνη την μέρα πριν 560 χρόνια έναν χρόνο μετά την Άλωση τη Πόλης ιδρύθηκε η Μεγάλη του Γένους Σχολή…
Αφού ανάψαμε τα κεράκια μας, προσκυνήσαμε, πήραμε τον αγιασμό μας περπατήσαμε και σε δύο στενάκια αριστερά όπως βγαίνεις από το Πατριαρχείο βρίσκεται η σχολή.
Την στιγμή που βγάζαμε φωτογραφίες σταμάτησε ένα ταξί, κατέβηκε ένας κύριος και μας κάλεσε μέσα να μας ξεναγήσει λόγω της επετείου. Απόφοιτος ήταν… γέννημα θρέμμα της Πόλης και κάτοικος του Νισάντασι.
Μπήκαμε στις αίθουσες, στους χώρους εκδηλώσεων, είδαμε αναρτημένους πίνακες με τους ευεργέτες, περάσαμε μια ωρίτσα ακούγοντας ιστορίες απ όλους, χαιρετήσαμε και φύγαμε πλημμυρισμένες από συναισθήματα.
Βγήκαμε στον κεντρικό πήραμε λεωφορείο και κατευθυνθήκαμε στο Εyup. Μετά από μια βόλτα σε μια μικρή αγορά που υπήρχε πίσω από το τζαμί αγοράσαμε αναμνηστικά και δωράκια και πήραμε το τελεφερίκ για να ανεβούμε στο Pierre Loti.
H θέα ήταν εκπληκτική από εκεί πάνω.
Έβρεχε και καθίσαμε μέσα, στο γνωστό καφενεδάκι, σε ένα τραπέζι στο παράθυρο για να απολαύσουμε ένα ζεστό σαλέπι μέχρι να νιώσουμε ξεκούραστες και έτοιμες για την επιστροφή.
Σταματήσαμε Εμινονού κάναμε άλλη μια βόλτα στο Αιγυπτιακό Παζάρι και από την αγορά που βρίσκεται ακριβώς απ έξω αγοράσαμε τα λουκουμάκια μας και ότι άλλο μας είχαν παραγγείλει οι δικοί μας.
Θέλαμε να πάρουμε το Ferry για να περάσουμε απέναντι στο Kadikoy αλλά δυστυχώς ο καιρός δεν μας βοήθησε. Φυσούσε πάρα πολύ έκανε υπερβολικό κρύο η Γ. δεν άντεχε καθόλου αυτές τις θερμοκρασίες και ήδη ήμασταν κουρασμένες αρκετά οπότε αποφασίσαμε να γυρίσουμε Sultanahmet. Τσιμπήσαμε κάτι πρόχειρο εκεί, ανεβήκαμε στο δωμάτιο ετοιμαστήκαμε και βγήκαμε για να πιούμε ποτάκι.
Όταν κατεβήκαμε ένας «φίλος» από το διπλανό εστιατόριο που μας έβλεπε κάθε μέρα στην γειτονιά και μας είχε μάθει , ήθελε ντε και καλά να μας βγάλει έξω… Η μόνη επιλογή που του δώσαμε ήταν να κάτσει αν θέλει λίγο μαζί μας κάπου εκεί κοντά όπως και έγινε.
Πήγαμε στο Faros Restaurant ήπιαμε τα ποτάκια μας κ αφού τον χαιρετήσαμε πήραμε 2 kumpir από ένα όμορφο μαγαζάκι, τα οποία ήταν τα μόνα που δεν είχαμε δοκιμάσει. Hταν εξαιρετικά!!! Aφού κάναμε μια βολτούλα στα γραφικά στενάκια της γειτονιάς ανεβήκαμε στο δωμάτιο.
ΠΕΜΠΤΗ 30/01 Μέρα 6η
Δυστυχώς έφτασε η μέρα της αναχώρησης. Φάγαμε το πρωινό μας φτιάξαμε (τις βαλίτσες μας τις οποίες με δυσκολία καταφέραμε να κλείσουμε) κάναμε checkout κ αφού ήπιαμε ένα τσαγάκι με τον manager του ξενοδοχείου, βγήκαμε για μια τελευταία βόλτα. Κάναμε μια στάση σε ένα όμορφο καφέ κ μετά πήγαμε στην πλατεία Ιπποδρόμου.
Περπατήσαμε μέχρι την Αγία Σοφία μηχανικά σαν κάτι να μας τραβάει….Ίσως έτσι έπρεπε…Να φύγουμε έχοντας την σαν τελευταία εικόνα αυτού του πανέμορφου ταξιδιού…
Γυρίσαμε, πήραμε τα πράγματα μας κ στις 1.30 το βανάκι του ξεν/χειου μας περίμενε για να μας πάρει στο αεροδρόμιο….
Ένα μαγικό ταξίδι έφτασε στο τέλος του…Αποχαιρετήσαμε την Πόλη με την υπόσχεση ότι θα ξαναγυρίσουμε…..
Attachments
Last edited:
απάντηση!!
