skiouros82
Member
- Μηνύματα
- 727
- Likes
- 53
- Επόμενο Ταξίδι
- μας τσάκισε ο covid
- Ταξίδι-Όνειρο
- japan me cherry blossom
νομιζω οτι θα μπορουσα να σε ακουω να αφηγησαι για...ωρες!συνεχισε τα ταξιδια σου και μετεφερε μας σε αγνωστους κοσμους.
νομιζω οτι θα μπορουσα να σε ακουω να αφηγησαι για...ωρες!συνεχισε τα ταξιδια σου και μετεφερε μας σε αγνωστους κοσμους.
CakeNet
Member
- Μηνύματα
- 2.065
- Likes
- 121
- Επόμενο Ταξίδι
- -
Σήμερα και εντελώς τυχαία διάβασα αυτή την ιστορία!
Επιβεβαιώνομαι σε αυτό που έγραψα και σε ένα άλλο θέμα...το έχεις! Για το γράψιμο γενικά μιλάω...εμένα προσωπικά με έχει μαγέψει ο τρόπος που αφηγείσαι!
Δεν θέλω να γράψω κάτι παραπάνω...νομίζω πως όσοι διάβασαν, κατάλαβαν! Σου αξίζει ένα μεγάλο Μπράβο!
Επιβεβαιώνομαι σε αυτό που έγραψα και σε ένα άλλο θέμα...το έχεις! Για το γράψιμο γενικά μιλάω...εμένα προσωπικά με έχει μαγέψει ο τρόπος που αφηγείσαι!
Δεν θέλω να γράψω κάτι παραπάνω...νομίζω πως όσοι διάβασαν, κατάλαβαν! Σου αξίζει ένα μεγάλο Μπράβο!
ioanna.gkan
Member
- Μηνύματα
- 459
- Likes
- 65
- Επόμενο Ταξίδι
- Ευρώπη αλλά που,,,
- Ταξίδι-Όνειρο
- Παταγωνια
Πραγματι πολυ καλος στις αφηγησεις!
angel25
Member
- Μηνύματα
- 56
- Likes
- 11
- Επόμενο Ταξίδι
- Σουδάν σου 'ρχομαι!!!
- Ταξίδι-Όνειρο
- βραζιλία - αμαζόνιος
χόρχε για yuma γράφεις πολύ καλά!
ένα πράγμα που με εκνεύρισε υπερβολικά στη κούβα ήταν η αστυνομοκρατία, με το που έπιανα κουβέντα με κάποιο έτσι και εμφανιζόταν πολιθία είχε εξαφανιστεί. βέβαια κατα κάποιο τρόπο εγώ έριξα τον φιντελάκο (με την γκαντεμιά μου!). δεν είναι τυχαίο που λίγες μέρες μετά την αναχώρηση μου εισήλθε στο οσπιτάλ...
ένα πράγμα που με εκνεύρισε υπερβολικά στη κούβα ήταν η αστυνομοκρατία, με το που έπιανα κουβέντα με κάποιο έτσι και εμφανιζόταν πολιθία είχε εξαφανιστεί. βέβαια κατα κάποιο τρόπο εγώ έριξα τον φιντελάκο (με την γκαντεμιά μου!). δεν είναι τυχαίο που λίγες μέρες μετά την αναχώρηση μου εισήλθε στο οσπιτάλ...
Hasta la victoria siempre!
St.Adamantidou
Member
- Μηνύματα
- 245
- Likes
- 897
Κατ' αρχήν, συγχαρητήρια για την πρωτιά...
Και, φυσικά, εντυπωσιάστηκα πού, με λιτό τρόπο, κατάφερες να δώσεις την εικόνα τής σημερινής έρμης και καψερής Κούβας...
Σάς έλειψε το βούτυρο, γράφεις. Μακάρι να σε άκουγε ο Ξεναγός μας, που πάσχιζε να δικαιολογήσει την αποψίλωση τού τροπικού αυτού νησιού (μέγα κατόρθωμα, μα την αλήθεια!), για να δημιουργήθούν, λέει, βοσκοτοτόπια, διότι το επαναστατικό πρόγραμμα προέβλεπε ανάπτυξη τής...κτηνοτροφίας....
Κι έτσι, η Κούβα έμεινε φαλακρή, και το ψυγείο τής Γιαγιάς δίχως βούτυρο...
ΚΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ.....
Και, φυσικά, εντυπωσιάστηκα πού, με λιτό τρόπο, κατάφερες να δώσεις την εικόνα τής σημερινής έρμης και καψερής Κούβας...
Σάς έλειψε το βούτυρο, γράφεις. Μακάρι να σε άκουγε ο Ξεναγός μας, που πάσχιζε να δικαιολογήσει την αποψίλωση τού τροπικού αυτού νησιού (μέγα κατόρθωμα, μα την αλήθεια!), για να δημιουργήθούν, λέει, βοσκοτοτόπια, διότι το επαναστατικό πρόγραμμα προέβλεπε ανάπτυξη τής...κτηνοτροφίας....
Κι έτσι, η Κούβα έμεινε φαλακρή, και το ψυγείο τής Γιαγιάς δίχως βούτυρο...
ΚΑΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ.....
Yorgos
Member
- Μηνύματα
- 10.017
- Likes
- 52.791
- Επόμενο Ταξίδι
- Umhlanga
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού τότε, τώρα, πάντα
Στέλλα, καταρχήν ευχαριστώ για τα καλά λόγια και για τις ιστορίες σου. Το σχόλιο σου είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να πολυλογήσω.
Η αποψίλωση των δασών στην Κούβα δεν έγινε από την Επανάσταση. Έγινε -σε κάποιο βαθμό- από τους Ισπανούς που τρελλάθηκαν όταν πρωτοέφεραν ζαχαροκάλαμα βλέποντας το πόσο απέδιδαν σε τροπικό κλίμα και -κυρίως- από τις αμερικάνικες εταιρείες που οικειοποιήθηκαν τα πάντα. Γίγαντες όπως η United Fruits Company και η Hersheyδιέλυσαν ό,τι βρήκαν μπροστά τους: έκαψαν, έκοψαν, έκλεψαν και κατέστρεψαν. Οι σοκολάτες Hershey φτιάχτηκαν με κουβανική ζάχαρη, για χάρη της οποίας δεν έμεινε δέντρο όρθιο. Το ρούμι Bacardi, μια από τα ίδια. Επί δεκαετίες οι αμερικάνικες εταιρείες διέλυαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους, δωροδοκώντας πολιτικούς που έτσι κι αλλιώς διορίζονταν από την Ουάσιγκτον στην αποικιοκρατική κατάσταση που επικρατούσε στην Κούβα μέχρι το '59.
Αν κάτι έκανε η Επανάσταση σε σχέση με τα δάση, ήταν να τα σώσει. Υπήρχε μόνο ένα εθνικό πάρκο όταν ανέλαβε η Επανάσταση, σήμερα μαζί με τις βιόσφαιρες ξεπερνούν τα 25. Έγινε διάσωση του τροπικού δάσους της Γκράνμα (του μοναδικού πρωτογενούς στο νησί), απαγορεύτηκε η πρακτική της ασύστολης καύσης για κάρβουνο (που προωθούταν κυρίως από αμερικάνικες εταιρίες αλλά και κουβανούς πολίτες στα όρια της φτώχειας), θεσπίστηκε η πολύ αποτελεσματική δασική πυροσβεστικη, υιοθετήθηκαν πρωτοφανή για τη Λ.Αμερική προπγράμματα αναδάσωσης και για πρώτη φορά εισήχθη στα ΜΜΕ και το σύστημα παιδείας η ιδέα της οικολογίας. Αν επισκεφτείς τον εθνικό δρυμό της Μπαρακόα θα εντυπωσιαστείς με την αγάπη που ορισμένοι 70άχροινοι μιλούν για το πώς ήταν από τους πρωτοπόρους των οικολογικών προγραμμάτων της Επανάστασης. Τα ίδια και στο νησί της Νιότης, τα ίδια και στο Πινάρ ντελ Ρίο. Δυστυχώς, το για το δυτικοκεντρικό κομμάτι του νησιού ήταν πολύ αργά όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Κάστρο. Η οικολογική καταστροφή είχε ήδη ολοκληρωθεί πριν το '29 και η οικονομική καταστροφή ξεκίνησε ακριβώς τότε, όταν η οικονομική κρίση των ΗΠΑ κατέδειξε πόσο ηλίθιο ήταν το σχέδιο του να στηρίζεται όλη η οικονομία σε ένα και μόνο προιον, τη ζάχαρη, του οποίου η τιμή καταποντίστηκε, μαζί και η πραγματική οικονομία της Κούβας, γι' αυτό άλλωστε συνέβη και η πτώση του Ματσάδο, που εν πολλοίς οφείλεται στη...ζαχαρολιμοκτονία των λαϊκών τάξεων.
Το θέμα των γαλακτοκομικών είναι πιο περίπλοκο. Μέχρι και το '89, όχι απλά δεν υπήρχε πρόβλημα, αλλά η Κούβα αποτελούσε πρότυπο λατινοαμερικάνικης οικονομίας, άλλωστε οι σύντροφοι της ΕΣΣΔ φρόντιζαν να καλύψουν τις όποιες τρύπες. Σε εποχές που η Λ.Αμερική πεινούσε, οι επαναστατικές οικονομικές πολιτικές είχαν καταφέρει να κάνουν τους Κουβανούς το μόνο λαό χωρίς άνεργους, άστεγους, αναλφάβητους, ναρκομανείς και άσιτους. Οι ποσότητες κρέατος που δίνονταν ή ήταν διαθέσιμες σε συμβολικές τιμές ήταν διαστημικές για τα σημερινά δεδομένα. Μετά ήρθε η πτώση του ανατολικού μπλοκ (για την οποία δεν ευθύνεται η Επανάσταση, βέβαια) και το -από τον καλό κύριο Κένεντι- επιβληθέν εμπάργκο έπεσε κεραμίδα στα κεφάλια των Κουβανών: χωρίς το ανατολικό μπλοκ, η Κούβα έπρεπε να μάθει να ζει χωρίς να εισάγει και χωρίς να εξάγει, διότι απλά έτσι αποφάσισε ο Κένεντι και οι συνεχιστές του. Όσο η Κούβα μπορούσε να συναλλάσσεται με τις κομουνιστικές χώρες, η επιρροή του εμπάργκο ήταν υποφερτή, αλλά όταν αυτές εξαφανίστηκαν, η Κούβα έμεινε μόνη κι έρημη.
Ένα από τα πολλά προϊόντα που εξαφανίστηκαν ήταν οι ζωοτροφές. Τρώγοντας μόνο τροπικό χορτάρι σε μια χώρα όπου η υγρασία αγγίζει και το 100%, οι αγελάδες της Κούβας ουσιαστικά είναι σα να τρώνε σκέτο νερό. Αδυνάτισαν και δεν παράγουν γάλα, αντις δεις είναι τελείως αποστεωμένες. Όταν οι αργεντίνικες αγελάδες παράγουν 30-40 λίτρα καηθημερινώς, οι κουβανικές δε φτάνουν ούτε τα 7. Εκτός των άλλων, το πάστο της Κούβας έχει και χημικά στοιχεία επιβλαβή για τα θηλαστικά (και αντίστροφα, τα ίδια χημικά στοιχεία οφείλονται για τις ουσίες που κάνουν το ζαχαροκάλαμο να μεγαλώνει γρηγορότερα στην Κούβα απ' ό,τι αλλού). Όταν λοιπόν σε μια τέτοια χώρα, που από τη φύση της είναι καταδικασμένη να εισαγει γαλακτοκομικά και κρέας, επιβάλλεις έναν οικονομικό, εμπορικό και διπλωματικό αποκλεισμό επί 50 χρόνια, όταν οι μοναδικοί της εμπορικοί εταίροι (το ανατπλικό μπλοκ) με τους οποίους η χώρα είχε το 87% των εμπορικών της σχέσεων, εξαφανίζονται, λογικό είναι να υπάρχουν ελλείψεις. Έπόμενο είναι η χώρα να μην έχει το συνάλλαγμα ώστε να αγοράσει από τους ελάχιστους που έχουν τη διάθεση να εναντιωθούν στις αμερικάνικες επιταγές και να συνάψουν εμπορικές συμφωνίες με την Κούβα.
Από εκεί και πέρα, η κομουνιστική λογική δεν ευνοεί την παραγωγικότητα, αυτό δεν είναι κανένα μυστικό και πρόσφατα σε ένα συνέδριο στην Ινδία για πρώτη φορά είδα και Κουβανούς αξιωματούχους να το παραδέχονται δημόσια. Η γραφειοκρατία, η έλλειψη κινήτρου, η γενική τεμπελιά και η παντελής έλλειψη κριτικής από τη βάση σαφώς και είναι παράγοντες που επηρεάζουν την μικρή (αλλά επιτέλους αυξανόμενη) εγχώρια παραγωγή. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι οι επαναστατικές πολιτικές οι κυρίως υπέυθυνοι. Αυτοί είναι το οικονιμικό εμπάργκο, το οποίο -σημειωτέον- καταψηφίζεται από το 95% των μελών του ΟΗε, αλλά περνάει επειδή θέτουν βέτο οι φιλάνθρωπες αμερικάνικες κυβερνήσεις, που τόσο κόπτονται για το αν θα έχουν γάλα, ίντερνετ (άλλη μαύρη ιστορία αυτή), χαρτί ή ξυραφάκια οι Κουβανοί. Χαρακτηριστικά να σου αναφέρω πως λόγω των αμερικάνικων νόμων, η Gilette, που πρόσφατα αγοράστηκε από την άμερικάνικη Proctor & Gamble, δεν επιτρέπεται πλέον να εξάγει ξυραφάκια στην Κούβα, με αποτέλεσμα όλη η Κούβα να μένει αξύριστη. Τώρα που θα γυρίσω πρέπει να πάρω πάνω από 400 μαζί μου για να τα μοιράσω. Η μόνη χώρα που εξάγει βούτυρο αυτή τη στιγμή είναι η... Ν.Ζηλανδία (το κόστος μεταφοράς το φαντάζεται κανείς...), αφού και η φίλτατη Βενεζουέλα ακόμη δεν έχει (και για γεωγραφικούς λόγους δε θα έχει μάλλον ποτέ) γαλακτοκομική παραγωγή για να καλύψει ούτε τις εσωτερικές της ανάγκες, πόσο μάλλον για να εξάγει.
Τώρα αν ο καλός Ομπάμα αποφασίσει επιτέλους ότι το εμπάργκο δε βοηθά κανέναν, ότι ακόμη και οι εξαγωγείς Αμερικανοί χάνουν από αυτό, ότι σε πολιτικό επίπεδο το μόνο που καταφέρνει είναι να ισχυροποιεί το κουβανικό καθεστώς που βρίσκει ένα πειστικό άλλοθι για τις ανεπάρκειές του...το ξανασυζητάμε. Μέχρι τότε τα ψυγεία θα είναι άδεια και το ίντερνετ θα κάνει 10 ευρώ την ώρα μέχρι να έρθει αυτό το ευλογημένο ύποθαλάσσιο καλώδιο από τη Βενεζουέλα.
Η αποψίλωση των δασών στην Κούβα δεν έγινε από την Επανάσταση. Έγινε -σε κάποιο βαθμό- από τους Ισπανούς που τρελλάθηκαν όταν πρωτοέφεραν ζαχαροκάλαμα βλέποντας το πόσο απέδιδαν σε τροπικό κλίμα και -κυρίως- από τις αμερικάνικες εταιρείες που οικειοποιήθηκαν τα πάντα. Γίγαντες όπως η United Fruits Company και η Hersheyδιέλυσαν ό,τι βρήκαν μπροστά τους: έκαψαν, έκοψαν, έκλεψαν και κατέστρεψαν. Οι σοκολάτες Hershey φτιάχτηκαν με κουβανική ζάχαρη, για χάρη της οποίας δεν έμεινε δέντρο όρθιο. Το ρούμι Bacardi, μια από τα ίδια. Επί δεκαετίες οι αμερικάνικες εταιρείες διέλυαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους, δωροδοκώντας πολιτικούς που έτσι κι αλλιώς διορίζονταν από την Ουάσιγκτον στην αποικιοκρατική κατάσταση που επικρατούσε στην Κούβα μέχρι το '59.
Αν κάτι έκανε η Επανάσταση σε σχέση με τα δάση, ήταν να τα σώσει. Υπήρχε μόνο ένα εθνικό πάρκο όταν ανέλαβε η Επανάσταση, σήμερα μαζί με τις βιόσφαιρες ξεπερνούν τα 25. Έγινε διάσωση του τροπικού δάσους της Γκράνμα (του μοναδικού πρωτογενούς στο νησί), απαγορεύτηκε η πρακτική της ασύστολης καύσης για κάρβουνο (που προωθούταν κυρίως από αμερικάνικες εταιρίες αλλά και κουβανούς πολίτες στα όρια της φτώχειας), θεσπίστηκε η πολύ αποτελεσματική δασική πυροσβεστικη, υιοθετήθηκαν πρωτοφανή για τη Λ.Αμερική προπγράμματα αναδάσωσης και για πρώτη φορά εισήχθη στα ΜΜΕ και το σύστημα παιδείας η ιδέα της οικολογίας. Αν επισκεφτείς τον εθνικό δρυμό της Μπαρακόα θα εντυπωσιαστείς με την αγάπη που ορισμένοι 70άχροινοι μιλούν για το πώς ήταν από τους πρωτοπόρους των οικολογικών προγραμμάτων της Επανάστασης. Τα ίδια και στο νησί της Νιότης, τα ίδια και στο Πινάρ ντελ Ρίο. Δυστυχώς, το για το δυτικοκεντρικό κομμάτι του νησιού ήταν πολύ αργά όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Κάστρο. Η οικολογική καταστροφή είχε ήδη ολοκληρωθεί πριν το '29 και η οικονομική καταστροφή ξεκίνησε ακριβώς τότε, όταν η οικονομική κρίση των ΗΠΑ κατέδειξε πόσο ηλίθιο ήταν το σχέδιο του να στηρίζεται όλη η οικονομία σε ένα και μόνο προιον, τη ζάχαρη, του οποίου η τιμή καταποντίστηκε, μαζί και η πραγματική οικονομία της Κούβας, γι' αυτό άλλωστε συνέβη και η πτώση του Ματσάδο, που εν πολλοίς οφείλεται στη...ζαχαρολιμοκτονία των λαϊκών τάξεων.
Το θέμα των γαλακτοκομικών είναι πιο περίπλοκο. Μέχρι και το '89, όχι απλά δεν υπήρχε πρόβλημα, αλλά η Κούβα αποτελούσε πρότυπο λατινοαμερικάνικης οικονομίας, άλλωστε οι σύντροφοι της ΕΣΣΔ φρόντιζαν να καλύψουν τις όποιες τρύπες. Σε εποχές που η Λ.Αμερική πεινούσε, οι επαναστατικές οικονομικές πολιτικές είχαν καταφέρει να κάνουν τους Κουβανούς το μόνο λαό χωρίς άνεργους, άστεγους, αναλφάβητους, ναρκομανείς και άσιτους. Οι ποσότητες κρέατος που δίνονταν ή ήταν διαθέσιμες σε συμβολικές τιμές ήταν διαστημικές για τα σημερινά δεδομένα. Μετά ήρθε η πτώση του ανατολικού μπλοκ (για την οποία δεν ευθύνεται η Επανάσταση, βέβαια) και το -από τον καλό κύριο Κένεντι- επιβληθέν εμπάργκο έπεσε κεραμίδα στα κεφάλια των Κουβανών: χωρίς το ανατολικό μπλοκ, η Κούβα έπρεπε να μάθει να ζει χωρίς να εισάγει και χωρίς να εξάγει, διότι απλά έτσι αποφάσισε ο Κένεντι και οι συνεχιστές του. Όσο η Κούβα μπορούσε να συναλλάσσεται με τις κομουνιστικές χώρες, η επιρροή του εμπάργκο ήταν υποφερτή, αλλά όταν αυτές εξαφανίστηκαν, η Κούβα έμεινε μόνη κι έρημη.
Ένα από τα πολλά προϊόντα που εξαφανίστηκαν ήταν οι ζωοτροφές. Τρώγοντας μόνο τροπικό χορτάρι σε μια χώρα όπου η υγρασία αγγίζει και το 100%, οι αγελάδες της Κούβας ουσιαστικά είναι σα να τρώνε σκέτο νερό. Αδυνάτισαν και δεν παράγουν γάλα, αντις δεις είναι τελείως αποστεωμένες. Όταν οι αργεντίνικες αγελάδες παράγουν 30-40 λίτρα καηθημερινώς, οι κουβανικές δε φτάνουν ούτε τα 7. Εκτός των άλλων, το πάστο της Κούβας έχει και χημικά στοιχεία επιβλαβή για τα θηλαστικά (και αντίστροφα, τα ίδια χημικά στοιχεία οφείλονται για τις ουσίες που κάνουν το ζαχαροκάλαμο να μεγαλώνει γρηγορότερα στην Κούβα απ' ό,τι αλλού). Όταν λοιπόν σε μια τέτοια χώρα, που από τη φύση της είναι καταδικασμένη να εισαγει γαλακτοκομικά και κρέας, επιβάλλεις έναν οικονομικό, εμπορικό και διπλωματικό αποκλεισμό επί 50 χρόνια, όταν οι μοναδικοί της εμπορικοί εταίροι (το ανατπλικό μπλοκ) με τους οποίους η χώρα είχε το 87% των εμπορικών της σχέσεων, εξαφανίζονται, λογικό είναι να υπάρχουν ελλείψεις. Έπόμενο είναι η χώρα να μην έχει το συνάλλαγμα ώστε να αγοράσει από τους ελάχιστους που έχουν τη διάθεση να εναντιωθούν στις αμερικάνικες επιταγές και να συνάψουν εμπορικές συμφωνίες με την Κούβα.
Από εκεί και πέρα, η κομουνιστική λογική δεν ευνοεί την παραγωγικότητα, αυτό δεν είναι κανένα μυστικό και πρόσφατα σε ένα συνέδριο στην Ινδία για πρώτη φορά είδα και Κουβανούς αξιωματούχους να το παραδέχονται δημόσια. Η γραφειοκρατία, η έλλειψη κινήτρου, η γενική τεμπελιά και η παντελής έλλειψη κριτικής από τη βάση σαφώς και είναι παράγοντες που επηρεάζουν την μικρή (αλλά επιτέλους αυξανόμενη) εγχώρια παραγωγή. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι οι επαναστατικές πολιτικές οι κυρίως υπέυθυνοι. Αυτοί είναι το οικονιμικό εμπάργκο, το οποίο -σημειωτέον- καταψηφίζεται από το 95% των μελών του ΟΗε, αλλά περνάει επειδή θέτουν βέτο οι φιλάνθρωπες αμερικάνικες κυβερνήσεις, που τόσο κόπτονται για το αν θα έχουν γάλα, ίντερνετ (άλλη μαύρη ιστορία αυτή), χαρτί ή ξυραφάκια οι Κουβανοί. Χαρακτηριστικά να σου αναφέρω πως λόγω των αμερικάνικων νόμων, η Gilette, που πρόσφατα αγοράστηκε από την άμερικάνικη Proctor & Gamble, δεν επιτρέπεται πλέον να εξάγει ξυραφάκια στην Κούβα, με αποτέλεσμα όλη η Κούβα να μένει αξύριστη. Τώρα που θα γυρίσω πρέπει να πάρω πάνω από 400 μαζί μου για να τα μοιράσω. Η μόνη χώρα που εξάγει βούτυρο αυτή τη στιγμή είναι η... Ν.Ζηλανδία (το κόστος μεταφοράς το φαντάζεται κανείς...), αφού και η φίλτατη Βενεζουέλα ακόμη δεν έχει (και για γεωγραφικούς λόγους δε θα έχει μάλλον ποτέ) γαλακτοκομική παραγωγή για να καλύψει ούτε τις εσωτερικές της ανάγκες, πόσο μάλλον για να εξάγει.
Τώρα αν ο καλός Ομπάμα αποφασίσει επιτέλους ότι το εμπάργκο δε βοηθά κανέναν, ότι ακόμη και οι εξαγωγείς Αμερικανοί χάνουν από αυτό, ότι σε πολιτικό επίπεδο το μόνο που καταφέρνει είναι να ισχυροποιεί το κουβανικό καθεστώς που βρίσκει ένα πειστικό άλλοθι για τις ανεπάρκειές του...το ξανασυζητάμε. Μέχρι τότε τα ψυγεία θα είναι άδεια και το ίντερνετ θα κάνει 10 ευρώ την ώρα μέχρι να έρθει αυτό το ευλογημένο ύποθαλάσσιο καλώδιο από τη Βενεζουέλα.
ΕΡΣΗ
Member
Δεν ειναι μονο οτι εχεις το λογοτεχνικο ταλαντο, οποτε καθε ιστορια σου ειναι μια απολαυση, αλλα μας ενημερωνεις σε βαθος και για μια περιοχη του κοσμου ιδιαιτερα ενδιαφερουσα και λογω της αμεσης γειτνιασης με τις ΗΠΑ. Ευχαριστουμε πολυ.
LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.611
- Likes
- 8.162
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
καθε λεξη και μια εικονα ...πολλα συγχαρτηρια για τη νικη και πολλα ευχαριστω οχι μονο για την ιστορια αλλα και την Ιστορια!!!!!!!!!!!!!
Rosa
Member
- Μηνύματα
- 1.635
- Likes
- 1.966
- Ταξίδι-Όνειρο
- Trobriand Islands...
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, Yorgo, που με διακτίνισες ως το φτωχικό δωματιάκι σου...Μέσα σε μια σελίδα κατάφερες να μου μεταφέρεις συναισθήματα που δεν αξιώθηκαν να μου μεταδώσουν οι καλύτεροι ταξιδιωτικοί οδηγοί...Έχεις φοβερό ταλέντο και μεγάλη καρδιά...Συνέχισε να ταξιδεύεις και να γράφεις...
Εκπομπές Travelstories
