Ιράν Πέντε Γιουνανί στη χώρα των Φαρσί!

[soudianos]

Με την άδεια sου dimosf συμπληρώνω για όσους ψάχνουμε...

http://el.coinmill.com/EUR_IRR.html

 

[dimosf]

Και αυτό (μου φαίνεται πιο ευχρηστο) http://www.xe.com/

 

[giannismits]

Πάντως αυτό με το νόμισμα τους και τις ισοτιμίες τα εξηγείς κατατοπιστικότατα που μέχρι και εγώ, που δεν με λες σαΐνι στους υπολογισμούς και τα μαθηματικά τα κατάλαβαΠως και δεν εξοικιωθήκατε?

Ρε Δήμο κάτι άλλο. Θέλω να πατάω πάνω στις φωτό και να μεγαλώνουν. Γιατί πατώνας τες ανοίγουν σε ξεχωριστό παράθυρο? Πως τις παραθέτεις? Πάντως αν πάρεις το Link από εκεί που τις έχεις ανεβασμένες και το επικολλήσεις στο εικονίδιο Image πάνω δεν θα γίνεται αυτό. Λεπτομέρεια αλλά είναι πιο βολικό.

 

[dimosf]

Πάντως αυτό με το νόμισμα τους και τις ισοτιμίες τα εξηγείς κατατοπιστικότατα που μέχρι και εγώ, που δεν με λες σαΐνι στους υπολογισμούς και τα μαθηματικά τα κατάλαβαΠως και δεν εξοικιωθήκατε?

Το θέμα δεν είναι να το καταλάβεις. Εύκολο είναι. Η εξοικείωση είναι το πρόβλημα στην καθημερινή συναλλαγή. Νάχεις το νου σου να προσθέτεις πάντα το μηδενικό.

Ρε Δήμο κάτι άλλο. Θέλω να πατάω πάνω στις φωτό και να μεγαλώνουν. Γιατί πατώνας τες ανοίγουν σε ξεχωριστό παράθυρο? Πως τις παραθέτεις? Πάντως αν πάρεις το Link από εκεί που τις έχεις ανεβασμένες και το επικολλήσεις στο εικονίδιο Image πάνω δεν θα γίνεται αυτό. Λεπτομέρεια αλλά είναι πιο βολικό.

Τις ανεβάζω στο Photobucket και παίρνω το link κάθε φωτογραφίας, το βάζω στιο κείμενο στη θέση της φωτογραφίας και ανεβάζω το σύνολο. Το έχω συνηθίσει έτσι και με βολεύει

 

[dimosf]

​

Από αυτό το πλάτωμα ξεκινά δεξιά ένα πλακόστρωτο,

​

που σε λίγα μέτρα τελειώνει μπροστά στο Πράσινο Παλάτι.

Το Πράσινο ή Shahvand ή Sabz Παλάτι ανήκε σε παλιό μεγαλογαιοκτήμονα της περιοχής και αγοράστηκε από τον Σάχη RezaPahlavi (τον 1ο της δυναστείας), που στη δεκαετία του 1920 το ανακαίνισε,

​

το επένδυσε με τη σπάνια πράσινη πέτρα από την περιοχή του Zanjan,

​

το διακόσμησε και πάλι, αναθέτοντας τις διάφορες εργασίες στους καλύτερους αρχιτέκτονες εκείνης της εποχής. Το αποτέλεσμα είναι να φτιάξει ένα από τα ομορφότερα παλάτια του Ιράν που ήταν το επίσημο θερινό ανάκτορο της δυναστείας.

Τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του είναι το δωμάτιο με τους καθρέφτες και τα μοναδικά χαλιά. Στο εσωτερικό του απαγορεύεται η φωτογράφιση.

Εγώ και η Σοφία δεν μπήκαμε μέσα. Οι τρεις της παρέας, που μπήκαν, μας είπαν κάποια πράγματα. Δεν τους ενθουσίασε, εκτός των χαλιών.

​

Το εξωτερικό όμως του κτιρίου,

​

οι κήποι και η θέα από εκεί πάνω είναι καταπληκτικά!

 

[hydronetta]

Να υποθέσω είναι στα προάστια της Τεχεράνης;

 

[dimosf]

Στα όρια της πόλης (μητρόπολης) θα έλεγα. Κάτι σε Θρακομακεδόνες ας πούμε εδώ.

 

[dimosf]

Η συνέχεια είχε απότομη κατηφόρα (τα γονατάκια μου!). Περάσαμε και πάλι έξω από το Μουσείο του Νερού

​

και βλέπουμε όπλα έξω από το πολεμικό μουσείο.

​

Έχει και ένα Ιρακινό ελικόπτερο, λάφυρο του 10ετούς πολέμου Ιράν-Ιράκ.

​

Σε πλήρη αντίθεση, δίπλα το σύγχρονο άγαλμα της μάνας με το παιδί της στην αγκαλιά.

​

Στο χαμηλότερο σημείο του πάρκου είναι το Mellat ή Λευκό παλάτι. Χτίστηκε από τον 2ο και τελευταίο Σάχη της δυναστείας των Pahlavi, Mohammad Reza τη δεκαετία του 1930 και ήταν το επίσημο θερινό ανάκτορο αυτού του Σάχη.

​

Ξανά μπήκανε μόνο οι τρεις, αλλά ήταν πολύ κατώτερο από το προηγούμενο. Σε αυτό επιτρέπονταν η φωτογράφιση.

Έξω από το παλάτι είχε στηθεί μια τεράστια σε μήκος τέντα, που φιλοξενούσε μια εμπορική έκθεση χαλιών. Εμείς κάναμε μια μικρή βόλτα εκεί μέσα, αλλά δεν μας συγκίνησε κάτι.

​

Έτσι κάτσαμε στη σκιά απέναντι από το άγαλμα του τοξότη

​

και το γλυπτό με τις τεράστιες μπότες.

Βγήκαν οι άλλοι από το παλάτι, περάσαμε πάλι μέσα από την έκθεση των χαλιών και φτάσαμε στην έξοδο.

Στο βαν ο Hamid μας λέει τις επιλογές που έχουμε και αποφασίσαμε η επόμενη επίσκεψη να είναι στο Μουσείο των Χαλιών.

 

[BASILISPAP]

Είναι ενας προορισμός που είχα στο μυαλό μου σαν κάτι το ονειρικό λογω Περσίας αλλα δεν ξέρω αν θα πήγαινα ποτέ αν και όλοι όσοι έχετε πάει μας το επαναλαμβανετε... Συνέχισε σε παρακαλώ

 

[dimosf]

Μην το βγάλεις από το μυαλό σου και να το κάνεις το ταξίδι αν μπορέσεις. Αξίζει πολλά, τα περισσότερα δεν μπορούν να φανούν σε κείμενα και φωτογραφίες παρά μόνο σαν βιώματα.

 

[dimosf]

Αυτή τη φορά μπήκαμε στο κέντρο (με ότι αυτό σημαίνει) μιας και το μουσείο των Χαλιών βρίσκεται στην άκρη ενός από τα πάρα πολλά πάρκα της πόλης του Laleh Park, που πριν την επανάσταση ονομάζονταν Park-e Farah από το όνομα της τελευταίας βασίλισσας της χώρας. Αυτή ήταν, που οργάνωσε την κατασκευή του μουσείου στο οποίο πηγαίναμε. Πρόκειται για μοντέρνο κτίριο που, λειτούργησε για πρώτη φορά το 1976.

​

Το περίεργο αρχιτεκτονικό του σχέδιο εξωτερικά βασίζεται στο μοτίβο του σχηματοποιημένου όρθιου αργαλειού το οποίο επαναλαμβάνεται πολλές φορές. Έχει όμως και μια χρηστική αξία. Εμποδίζει τον ήλιο να χτυπά κατευθείαν στους τοίχους του κτιρίου με το σκιερό περιστύλιο, που δημιουργεί.

Το βαν μας άφησε λίγα μέτρα από την είσοδο. Πληρώσαμε το εισιτήριο και μπήκαμε. Κι εδώ 150.000 ριάλια/άτομο. Γενικά το εισιτήριο σε όλα τα αξιοθέατα, που πληρώνεις είναι 100.000-150.000 ριάλια, περίπου 2,80-4,30 ΕΥΡΩ. Στο πάρκο των πουλιών στο Εσφαχάν ήταν 220.000 και σε ένα-δύο 50.000 ριάλια. Στα εν ενεργεία τεμένη δεν πληρώνεις.

​

Στον προθάλαμο, εκτός από το πωλητήριο υπήρχαν στους τοίχους 4 τεράστια χαλιά αντιπροσωπευτικά των διαφόρων τεχνοτροπιών και θεματολογίας.

Περνώντας στην κυρίως έκθεση, ένας χάρτης του Ιράν δείχνει τις περιοχές με παράδοση στην κατασκευή χαλιών, μακέτες και υλικά δείχνουν τη διαδικασία

​

και υπάρχει και ένας όρθιος αργαλειός.

​

Από εκεί και πέρα αρχίζει η μαγεία.

​

Χαλιά φτιαγμένα από διάφορα υλικά, όπως βαμβάκι, μαλλί και μετάξι, ή συνδυασμός τους, σε διάφορα μεγέθη, με τεράστια ποικιλία θεμάτων, άλλα στημένα όρθια, άλλα στο πάτωμα, χαμηλότερα από το επίπεδο που κινούμασταν και άλλα σε επικλινείς «οριζόντιες» βάσεις.

​

Τα μάτια δεν χόρταιναν χρώματα, σχέδια, ξόμπλια, εικόνες! Υπέροχο! Ένα μουσείο, που δικαιώνει απόλυτα τη φήμη των Περσικών χαλιών. Τα χαλιά αυτά είναι από τον 18ο αι. μέχρι τις μέρες μας.

Αν και θέλαμε να κάτσουμε να απολαύσουμε αυτόν το θησαυρό, τα βλέφαρα κλείνανε και το στομάχι διαμαρτύρονταν.

 

[gioske]

Μπορώ να ρωτήσω με ποια πρακτορεία ψάχτηκες;