Papia_Mple
Member
Καλησπέρα ξανά και από εμένα,
όπως και το περσινό, έτσι και το φετινό Πάσχα, αποφάσισα με τον καλό μου να το περάσουμε στο εξωτερικό, καθώς κατά τη γνώμη μου, η άνοιξη είναι η καλύτερη εποχή για εξορμήσεις στην Ευρώπη. Ο καιρός ευνοεί πολύ στο περπάτημα, ειδικά για εμάς που αν δε δούμε τα πάντα σε ένα μέρος, νιώθουμε σαν να μην πήγαμε ποτέ.
Για τις δύο πόλεις που επισκεφθήκαμε, την Πράγα και τη Βιέννη, έχουν γραφτεί πάρα πάρα πολλά εδώ μέσα, από πολλά μέλη, καθώς είναι πολύ δημοφιλείς προορισμοί, ωστόσο θεωρώ ότι ο καθένας βλέπει κάθε μέρος μέσα από τα δικά του μάτια, και πάντα είναι ενδιαφέρον να ακούς και να διαβάζεις διάφορες απόψεις πάνω στο ίδιο θέμα.
1η μέρα:
Κυριακή των Βαϊων λοιπόν και αναχωρούμε από το Ελευθέριος Βενιζέλος στις 8.30 το πρωί με την Aegean για Πράγα. Εδώ να σημειώσω ότι κατά τη γνώμη μου είναι η καλύτερη εταιρεία που πετάει αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Φτάνουμε στην Πράγα στις 10.15 ώρα Τσεχίας και βρίσκουμε αμέσως το ξενοδοχείο μας, που βρίσκεται στην περίφημη Πλατεία Wenceslas. Είναι μια μακρόστενη πλατεία, ανήκει στη νέα πόλη της Πράγας και κατά μήκος της θα βρεις πολλά μαγαζιά και πολύ πολύ κόσμο. Το ξενοδοχείο μας είναι το Radisson Blu Alcron Hotel, το οποίο προσφέρει εντυπωσιακές υπηρεσίες σε ιδανική τοποθεσία. Αν έχετε σκοπό να δώσετε γύρω στα 100 ευρώ/βραδιά, προτιμήστε οπωσδήποτε αυτό. Μόλις φτάνουμε, μας φέρνουν στο δωμάτιο για καλωσόρισμα μια σαμπάνια και ένα σοκολατένιο γλυκό, συνοδευόμενα από σημείωμα με καλωσόρισμα κτλ. Αφού μένουμε άναυδοι με την εξαιρετική επιλογή διαμονής που κάναμε, βγαίνουμε την πρώτη αναγνωριστική βόλτα στην παραμυθένια Πράγα. Μετά από πάρα πολλά χρόνια, το Πάσχα των καθολικών συμπίπτει με το δικό μας, έτσι έχουν στηθεί τεράστιες υπαίθριες αγορές με παιχνίδια, φαγητά, γλυκά και αναμνηστικά. Φτάνουμε στην Πλατεία της Παλιάς Πόλης και εντυπωσιαζόμαστε κοιτώντας γύρω μας. Πεινάμε, έτσι επιλέγουμε τα εξαιρετικά hot dog από το δρόμο, τα οποία δεν πρέπει να χάσει κανείς!!! Είναι μοναδικά!!! Κλείνουμε εισιτήρια για το βράδυ για μαύρο θέατρο στην οδό Parizska, η οποία είναι η οδός με τα ακριβότερα μαγαζιά, αλλά ταυτόχρονα αξίζει να την περπατήσεις λόγω ομορφιάς. Είναι πολύ περιποιημένη και καθαρή, με πολύ πράσινο. Αμέσως μετά, πληρώνουμε το σχετικό αντίτιμο και ανεβαίνουμε στον πύργο ακριβώς επάνω από το αστρονομικό ρολόι και βλέπουμε την υπέροχη θέα της πόλης, από πολύ πολύ ψηλά. Κατεβαίνοντας, επιλέγουμε για μπύρα απέναντι από το αστρονομικό ρολόι, και έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την παρέλαση των Αποστόλων, αφού η ώρα έχει πάει 5 ακριβώς.
Γυρνάμε για σύντομη ξεκούραση στο υπέροχο ξενοδοχείο μας, και το βραδάκι πάμε μαύρο θέατρο. Εγώ είχα δει πολλές φορές στην Ελλάδα, λόγω του ότι έρχονται συχνά θίασοι από την Πράγα, και το βρίσκω πάντα εντυπωσιακό και ιδιαίτερα ενδιαφέρον θέαμα. Μετά ακολουθεί φαγητό στο περίφημο και αγαπημένο από πολλά μέλη Kolkovna. Και εδώ έχω μερικές ενστάσεις. Ενώ το φαγητό ήταν πολύ καλό, οικονομικό και το μαγαζί πολύ ευχάριστο σαν χώρος, υστερούσε πολύ από θέμα εξυπηρέτησης, για συνεννόηση στα αγγλικά ούτε λόγος, και το χειρότερο: την ώρα του λογαριασμού, ο σερβιτόρος ζήτησε "φιλοδώρημα" σε άπταιστα ελληνικά!!!! Άκουσον άκουσον! Ούτε μια αγγλική λέξη και για το φιλοδώρημα ροδάνι η γλώσσα!!!
2η μέρα:
Ξεκινάει η δέυτερη μέρα στην Πράγα, και μόλις ανοίγουμε τα μάτια μας, ακούμε την καταιγίδα έξω και απογοητευόμαστε. Με βαριά καρδιά ετοιμαζόμαστε και μέσα στη βροχή πάμε για πρωινό στο Cafe Louvre. Πραγματικά είναι από τα μέρη που δεν πρέπει να χάσει κανείς! Υπέροχα γλυκά, σνακ και ροφήματα σε πολύ καλές τιμές. Έφαγα το καλύτερο club sandwich που έχω δοκιμάσει ποτέ και υπέροχα κέικ. Δοκιμάστε και το τσάι με τζίνζτερ και λεμόνι, είναι υπέροχο! Η βροχή έχει σταματήσει και αποφασίζουμε να κατευθυνθούμε προς το Κάστρο της Πράγας, το παλαιότερο μεσαιωνικό κάστρο στον κόσμο!!! Περνάμε το Εθνικό Θέατρο, ένα υπέροχο κτίριο και διασχίζουμε την γέφυρα που βρίσκεται πριν από τη γέφυρα του Καρόλου και έχει θέα σε αυτήν. Με τη λιακάδα σύμμαχο, έχουμε φτάσει πια στη Mala Strana, την απέναντι πλευρά της πόλης και περπατάμε μέσα σε καταπράσινα πάρκα, δίπλα στο ποτάμι. Απλά υπέροχα!!! Συναντάμε τον περίφημο και εντυπωσιακό "Τοίχο του Λένον", έναν τοίχο γεμάτο χρώματα, από τα γκράφιτι και τα συνθήματα ειρήνης. Αμέσως μετά βάζουμε ένα λουκέτο στις επίσης γνωστές "κλειδαριές της αγάπης", και πετάμε τα κλειδιά μέσα στο ποτάμι. Από τα πιο ρομαντικά σημεία πολλών πόλεων της Ευρώπης
Παίρνουμε το τραμ 22 και σταματάμε 2 στάσεις μετά το κάστρο, για να δούμε και το μοναστήρι Loretta και να κατηφορίσουμε. Πολύ ωραία θέα κατεβαίνοντας. Έχει αρχίσει πάλι βροχή, αέρας και κατευθυνόμαστε γρήγορα στην είσοδο του κάστρου. Εντυπωσιάστηκα πάρα πολύ με τον Ναό του Αγίου Βίτου, ένα εκπληκτικό κτίσμα γοτθικού ρυθμού, με υπέροχα βιτρό στο εσωτερικό του, και τεράστιο μέγεθος. Επίσης άξιζε πολύ το "σοκάκι των αλχημιστών" ή "χρυσό σοκάκι", με τα χρωματιστά σπιτάκια του, μερικά από τα οποία είναι πλέον μαγαζάκια με παιχνίδια, μαριονέτες, κτλ. Εκεί μας πέτυχε ένα πρωτοφανές χαλάζι, και σε λίγα λεπτά έβρεχε κυριολεκτικά παγάκια!!!! Αφού νιώθουμε την πείνα να μας καταβάλλει, πηγαίνουμε περπατώντας για φαγητό στο Olympia, που ευτυχώς είχαμε καλύτερη αντιμετώπιση από το Kolkovna. Μετά από τόσο περπάτημα και όλες τις κουραστικές εναλλαγές του καιρού, ένα γλυκάκι είναι ό,τι πρέπει. Το παραδοσιακό γλυκό που έφτιαχναν τις μέρες που πήγαμε λέγεται trdlo, είναι ζύμη κρουασαν περασμένη σε μεγάλες σούβλες, βουτηγμένη απ'την έξω πλευρά σε ζάχαρη, και ψημένη στα κάρβουνα. Όπως καταλαβαίνετε, μιλάμε για ένα πεντανόστιμο γλυκό, στο οποίο αν ήθελες έβαζαν και nutella από την μέσα πλευρά! Μπορεί να φάγαμε και 10 φορές. Τέλειο!!! Γυρνάμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση διαρκείας....
3η μέρα:
Η τρίτη μέρα είναι πιο χαλαρή, αφού έχουμε δει αυτά που θέλαμε και πλέον βολτάρουμε στην πόλη για να εξερευνήσουμε τα υπέροχα σοκάκια της. Πύργος της Πυρίτιδας και Δημαρχείο αποτελούν ένα ξεχωριστό σημείο της πόλης. Μαγαζάκια με παιχνίδια, μπάμπουσκες, κρυστάλλινα αντικείμενα κτλ είναι συνεχώς μπροστά σου. Όλη η πόλη μυρίζει σαν παραδοσιακό χωριό, όμορφες μυρωδιές από παντού. Καραμελωμένη ζάχαρη από το παραδοσιακό γλυκό και ψημένο κρέας από τα λουκάνικα που συναντάς παντού. Φτάνουμε στη Γέφυρα του Καρόλου και περνάμε τουλάχιστον 1 ώρα επάνω. Είναι πανέμορφη, ακόμα και με τους εκατοντάδες τουρίστες που τη διασχίζουν. Ακόμα και αυτοί είναι μέρος της γοητείας της. Βγάζουμε άπειρες φωτογραφίες και για ακόμα μια φορά φτάνουμε στη Mala Strana, αυτή τη φορά για να θαυμάσουμε την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, έναν πανέμορφο μπαρόκ ναό. Σειρά έχουν τα hot dog, καθώς πέφτει πείνα, και ακολουθεί φυσικά το γλυκάκι trdlo στο χέρι, και βόλτα στην αριστοκρατική γειτονιά Parizska. Αφού ξεκουραστούμε λίγο, βγαίνουμε σε κάποιο από τα πολλά jazz club της πόλης και ακούμε αυθεντική, απολαυστική, μοναδική, jazz μουσική.
4η μέρα:
Η μέρα που αφήνουμε την Πράγα έφτασε, και με βαριά καρδιά φτάνουμε στο σταθμό των λεωφορείων Florence. Η διαδρομή μέχρι τη Βιέννη με λεωφορείο είναι περίπου 5 ώρες και στοιχίζει 18 ευρώ. Τα λεωφορεία είναι πεντακάθαρα, σου προσφέρουν δωρεάν ροφήματα, ταινίες, εφημερίδες. Στις 6 το απόγευμα και έχοντας ακολουθήσει μια φανταστική διαδρομή, μέσα από καταπράσινα τοπία και κουκλίστικα χωριουδάκια, φτάνουμε επιτέλους στη μοναδική Βιέννη, όπου μας περίμενε ο ξάδερφος μου, στο σπίτι του οποίου θα μέναμε κιόλας. Το σπίτι του είναι στην περιοχή Meidling, είναι αρκετά έξω από το κέντρο. Αφού τακτοποιούμαστε, έχει πια φτάσει βράδυ, και η καλύτερη ιδέα που πέφτει στο τραπέζι είναι ποτό σε ένα club στο κέντρο της Βιέννης.
5η μέρα:
Η μέρα μας ξεκινάει με απίστευτη λιακάδα, και επιτέλους ανακουφιζόμαστε από τον άστατο καιρό της Πράγας. Ξεκινάμε με μετρό για το Museums Quartier, τη γειτονιά των μουσείων. Εκεί, στην Πλατεία της Μαρίας Θηρεσίας, όπου δεσπόζει και το άγαλμά της, βρίσκονται αντικριστά δύο απολύτως όμοια μουσεία: το Φυσικής Ιστορίας και το Ιστορίας της Τέχνης. Επιλέγουμε το πρώτο. Ακολουθεί ένα 4ωρο ανάμεσα σε πετρώματα από όλο τον κόσμο, όλα τα ζώα και τα φυτά του πλανήτη, δεινόσαυρους και εξαφανισμένα είδη του πλανήτη και τόσα άλλα υπέροχα εκθέματα. Η εξέλιξη του ανθρώπου, των ζώων και όλων των ειδών βρίσκεται μέσα σε αυτό το μουσείο. Δεν πρέπει να το χάσετε. Αμέσως μετά, κατευθυνόμαστε στην έκταση του Hofburg, που ανάμεσα σε άλλα περιλαμβάνει το μουσείο της Sisi και την Εθνική Βιβλιοθήκη. Λόγω επαγγέλματος ανυπομονώ να μπω στην Εθνική Βιβλιοθήκη, και η επιθυμία μου με δικαιώνει πανηγυρικά. Είναι ό,τι πιο όμορφο έχω δει σε βιβλιοθήκη. Σαν καθεδρικός ναός. Αφού βγάζω άπειρες φωτογραφίες, έχει μεσημεριάσει πια και ένα hot dog, από το δρόμο φυσικά, είναι ό,τι πρέπει. Ακολουθεί παγωτάκι και καφεδάκι στο Graben, έναν από τους εμπορικούς δρόμους που καταλήγουν στον Άγιο Στέφανο. Η συνέχεια περιλαμβάνει βόλτα στη Ringstrasse, το δρόμο που περικλείει το κέντρο της πόλης. Η Βουλή και το Δημαρχείο αποτελούν "κοσμήματα" αυτού του δρόμου κατά τη γνώμη μου. Φτάνουμε στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, το οποίο με εντυπωσιάζει, και για ακόμα μια φορά θέλω να δω τη βιβλιοθήκη του. Έτσι, μπαίνουμε μέσα και ρίχνουμε μια ματιά στον υπέροχο χώρο, που δεν έχει ειλικρινά τίποτα να ζηλέψει από τη βιβλιοθήκη του Χογκουαρτς στον Χάρι Πότερ. Έπαθα πλάκα! Ο τελευταίος μας σταθμός για σήμερα είναι το Canal, ένα τεχνητό κανάλι του Δούναβη που έχουν φτιάξει. Βλέποντας το ηλιοβασίλεμα, πίνουμε τη μπύρα μας δίπλα στο ποτάμι, σε ένα καφέ με άμμο κάτω και ξαπλώστρες, σαν beach bar Η ώρα της ξεκούρασης έχει φτάσει..
6η μέρα:
Η καινούρια μέρα περιλαμβάνει το περίφημο ανάκτορο του Shonbrunn. Tο σπίτι μας απέχει 10 λεπτά με τα πόδια, ο καιρός είναι κάτι παραπάνω από υπέροχος, και έτσι ξεκινάμε για το πιο εντυπωσιακό αξιοθέατο της Βιέννης. Δεν μας ενδιέφερε να δούμε το εσωτερικό του παλατιού, έτσι περνάμε τις επόμενες 7 ώρες στους κήπους του ανακτόρου. Ό,τι και να πω είναι λίγο για την ομορφιά και την υπεροχή που αποπνέουν αυτά που είδαμε. Πανέμορφοι κήποι, πράσινο, συντριβάνια, λουλούδια, όλα φροντισμένα και περιποιημένα, και κουρεμένα σαν να τα μέτρησαν με χάρακα! Μπήκαμε στο λαβύρινθο, αν θέλετε να γελάσετε σας το προτείνω. Ακολουθεί ο ζωολογικός κήπος με εισιτήριο 16,50 ευρώ, ο παλαιότερος του κόσμου! Μια τεράστια έκταση, θέλεις σίγουρα 3 ώρες για να τον γυρίσεις, πάρα πολλά ζώα, μοναδική εμπειρία! Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα! Είναι πλέον απόγευμα, και πάμε να φάμε στο ring, πίσω από το Δημαρχείο, στο εστιατόριο Centimeter, ανήκει σε αλυσίδα, τεράστιες και πολύ φθηνές μερίδες! Ακολουθεί το must πλέον sacher cafe, για να δοκιμάσουμε sachertorte, η οποία μου άρεσε, αλλά κατά γενική ομολογία δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Περπάτημα στην Kartnerstrasse, έναν άλλο πολύ εμπορικό δρόμο που καταλήγει στον Άγιο Στέφανο. Παίρνουμε το μετρό και αυτή τη φορά πάμε στο Prater, στο περίφημο λουνα παρκ με την τεράστια ρόδα. Είναι νύχτα και βλέπουμε τη Βιέννη από ύψος 65 μέτρων. Μοναδικό! Η κούραση είναι πολύ μεγάλη, ωστόσο επιμένω να δω το Hofburg βράδυ φωτισμένο, έτσι ξαναπηγαίνουμε στο κέντρο και επιβεβαιώνομαι, αφού το βράδυ βλέπεις μια άλλη πόλη, μια αριστοκρατική ατμόσφαιρα διαφορετική από της ημέρας!!!
7η μέρα:
Η ημέρα ξεκινάει με επίσκεψη στο Παλάτι Belvedere. Το καμαρώνουμε απ'έξω, και με το τραμ πάμε προς την Όπερα της Βιέννης. Η ξενάγηση κρατάει μισή ώρα και αξίζει τον κόπο και το χρόνο σας. Περπάτημα και πάλι στους εμπορικούς δρόμους γύρω από τον Άγιο Στέφανο. Δε χορταίνεις να περπατάς στους τεράστιους πεζόδρομους, που θαρρείς ότι χωράνε όσο κόσμο και να θέλει να περπατήσει, με τα εντυπωσιακά μαγαζιά. Πίνουμε ένα γρήγορο καφέ στο Graben και μπαίνουμε στον Άγιο Στέφανο. Πάρα πάρα πάρα πάρα πολύ εντυπωσιακός ναός, με τη στέγη του κατασκευασμένη από 250.000 στρογγυλά χρωματιστά πλακίδια. Λόγω Μεγάλου Σαββάτου, είχε λειτουργία την ώρα που μπήκαμε, και η εκκλησία ήταν φωτισμένη μωβ και μπλε σκούρο. Ό,τι και να πω είναι ειλικρινά λίγο. Υ-Π-Ε-Ρ-Ο-Χ-Ο! Πεινάμε, και έτσι παίρνουμε το τραμ 38 και πάμε στο χωριουδάκι Grinzing για φαγητό. Εκεί έχει πολλές παραδοσιακές ταβερνούλες, με εξαιρετικά κρέατα και κρασιά. Διαλέγουμε μια κουκλίστικη ταβέρνα με κήπο και τυλιγμένη στο πράσινο, και απολαμβάνουμε τα καλύτερα σνίτσελ που έχουμε φάει στη ζωή μας!!! Ακολουθεί τρίωρη ξεκούραση, και η ώρα έχει πάει 11.30. Είναι το βράδυ της Ανάστασης, και αποφασίζουμε να κατευθυνθούμε προς το κέντρο, για να δούμε πώς γιορτάζουν οι Καθολικοί το γεγονός. Κατά τύχη εντοπίζουμε δίπλα στον Άγιο Στέφανο την Ορθόδοξη Μητρόπολη της Βιέννης, όπου αντικρίζουμε ένα συγκινητικό θέαμα: η εκκλησία πλημμυρισμένη από Έλληνες, με λαμπάδες να παίρνουν το Άγιο Φως. Η λαοθάλασσα και εμείς μαζί, ακούει και ψέλνει το "Χριστός Ανέστη", δέκα φορές, στα ελληνικά και στα γερμανικά, και η κατάνυξη που βλέπουμε είναι πρωτοφανής για εμάς, που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε μπαλωθιές, βεγγαλικά, βραδινές τουαλέτες κτλ στην εκκλησία το βράδυ της Ανάστασης. Δεν κουνιέται άνθρωπος από τη θέση του να φύγει ή να μιλήσει, μόνο ψέλνουμε όλοι μαζί επί πολλή ώρα. Απίστευτο συναίσθημα. Ίσως είναι η καλύτερη Ανάσταση που έχω ζήσει. Γυρνάμε στο σπίτι και κοιμόμαστε. Αύριο έχουμε δύσκολη μέρα. Τη μέρα της επιστροφής.
8η μέρα:
Η μέρα ξεκινάει με ξύπνημα στις 8 και τρέξιμο για να συνδυάσουμε τη συγκοινωνία για το αεροδρόμιο. Η πτήση μας φέυγει χωρίς καμία καθυστέρηση, είναι πια Κυριακή του Πάσχα, και η Aegean μας σερβίρει αρνάκι, τσουρέκια και άλλα πασχαλινά Το ταξίδι μας τελειώνει με την προσγείωση στην Αθήνα, όπου συναντάμε υπέροχο καιρό και απίστευτη λιακάδα. Ήταν όλα τέλεια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ελπίζω με τις φωτογραφιούλες που ανεβάζω να δώσω μια εικόνα της Πράγας και τις Βιέννης, έτσι όπως εγώ τις έζησα, έστω και για λίγες μέρες
όπως και το περσινό, έτσι και το φετινό Πάσχα, αποφάσισα με τον καλό μου να το περάσουμε στο εξωτερικό, καθώς κατά τη γνώμη μου, η άνοιξη είναι η καλύτερη εποχή για εξορμήσεις στην Ευρώπη. Ο καιρός ευνοεί πολύ στο περπάτημα, ειδικά για εμάς που αν δε δούμε τα πάντα σε ένα μέρος, νιώθουμε σαν να μην πήγαμε ποτέ.
Για τις δύο πόλεις που επισκεφθήκαμε, την Πράγα και τη Βιέννη, έχουν γραφτεί πάρα πάρα πολλά εδώ μέσα, από πολλά μέλη, καθώς είναι πολύ δημοφιλείς προορισμοί, ωστόσο θεωρώ ότι ο καθένας βλέπει κάθε μέρος μέσα από τα δικά του μάτια, και πάντα είναι ενδιαφέρον να ακούς και να διαβάζεις διάφορες απόψεις πάνω στο ίδιο θέμα.
1η μέρα:
Κυριακή των Βαϊων λοιπόν και αναχωρούμε από το Ελευθέριος Βενιζέλος στις 8.30 το πρωί με την Aegean για Πράγα. Εδώ να σημειώσω ότι κατά τη γνώμη μου είναι η καλύτερη εταιρεία που πετάει αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Φτάνουμε στην Πράγα στις 10.15 ώρα Τσεχίας και βρίσκουμε αμέσως το ξενοδοχείο μας, που βρίσκεται στην περίφημη Πλατεία Wenceslas. Είναι μια μακρόστενη πλατεία, ανήκει στη νέα πόλη της Πράγας και κατά μήκος της θα βρεις πολλά μαγαζιά και πολύ πολύ κόσμο. Το ξενοδοχείο μας είναι το Radisson Blu Alcron Hotel, το οποίο προσφέρει εντυπωσιακές υπηρεσίες σε ιδανική τοποθεσία. Αν έχετε σκοπό να δώσετε γύρω στα 100 ευρώ/βραδιά, προτιμήστε οπωσδήποτε αυτό. Μόλις φτάνουμε, μας φέρνουν στο δωμάτιο για καλωσόρισμα μια σαμπάνια και ένα σοκολατένιο γλυκό, συνοδευόμενα από σημείωμα με καλωσόρισμα κτλ. Αφού μένουμε άναυδοι με την εξαιρετική επιλογή διαμονής που κάναμε, βγαίνουμε την πρώτη αναγνωριστική βόλτα στην παραμυθένια Πράγα. Μετά από πάρα πολλά χρόνια, το Πάσχα των καθολικών συμπίπτει με το δικό μας, έτσι έχουν στηθεί τεράστιες υπαίθριες αγορές με παιχνίδια, φαγητά, γλυκά και αναμνηστικά. Φτάνουμε στην Πλατεία της Παλιάς Πόλης και εντυπωσιαζόμαστε κοιτώντας γύρω μας. Πεινάμε, έτσι επιλέγουμε τα εξαιρετικά hot dog από το δρόμο, τα οποία δεν πρέπει να χάσει κανείς!!! Είναι μοναδικά!!! Κλείνουμε εισιτήρια για το βράδυ για μαύρο θέατρο στην οδό Parizska, η οποία είναι η οδός με τα ακριβότερα μαγαζιά, αλλά ταυτόχρονα αξίζει να την περπατήσεις λόγω ομορφιάς. Είναι πολύ περιποιημένη και καθαρή, με πολύ πράσινο. Αμέσως μετά, πληρώνουμε το σχετικό αντίτιμο και ανεβαίνουμε στον πύργο ακριβώς επάνω από το αστρονομικό ρολόι και βλέπουμε την υπέροχη θέα της πόλης, από πολύ πολύ ψηλά. Κατεβαίνοντας, επιλέγουμε για μπύρα απέναντι από το αστρονομικό ρολόι, και έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την παρέλαση των Αποστόλων, αφού η ώρα έχει πάει 5 ακριβώς.
Γυρνάμε για σύντομη ξεκούραση στο υπέροχο ξενοδοχείο μας, και το βραδάκι πάμε μαύρο θέατρο. Εγώ είχα δει πολλές φορές στην Ελλάδα, λόγω του ότι έρχονται συχνά θίασοι από την Πράγα, και το βρίσκω πάντα εντυπωσιακό και ιδιαίτερα ενδιαφέρον θέαμα. Μετά ακολουθεί φαγητό στο περίφημο και αγαπημένο από πολλά μέλη Kolkovna. Και εδώ έχω μερικές ενστάσεις. Ενώ το φαγητό ήταν πολύ καλό, οικονομικό και το μαγαζί πολύ ευχάριστο σαν χώρος, υστερούσε πολύ από θέμα εξυπηρέτησης, για συνεννόηση στα αγγλικά ούτε λόγος, και το χειρότερο: την ώρα του λογαριασμού, ο σερβιτόρος ζήτησε "φιλοδώρημα" σε άπταιστα ελληνικά!!!! Άκουσον άκουσον! Ούτε μια αγγλική λέξη και για το φιλοδώρημα ροδάνι η γλώσσα!!! 2η μέρα:
Ξεκινάει η δέυτερη μέρα στην Πράγα, και μόλις ανοίγουμε τα μάτια μας, ακούμε την καταιγίδα έξω και απογοητευόμαστε. Με βαριά καρδιά ετοιμαζόμαστε και μέσα στη βροχή πάμε για πρωινό στο Cafe Louvre. Πραγματικά είναι από τα μέρη που δεν πρέπει να χάσει κανείς! Υπέροχα γλυκά, σνακ και ροφήματα σε πολύ καλές τιμές. Έφαγα το καλύτερο club sandwich που έχω δοκιμάσει ποτέ και υπέροχα κέικ. Δοκιμάστε και το τσάι με τζίνζτερ και λεμόνι, είναι υπέροχο! Η βροχή έχει σταματήσει και αποφασίζουμε να κατευθυνθούμε προς το Κάστρο της Πράγας, το παλαιότερο μεσαιωνικό κάστρο στον κόσμο!!! Περνάμε το Εθνικό Θέατρο, ένα υπέροχο κτίριο και διασχίζουμε την γέφυρα που βρίσκεται πριν από τη γέφυρα του Καρόλου και έχει θέα σε αυτήν. Με τη λιακάδα σύμμαχο, έχουμε φτάσει πια στη Mala Strana, την απέναντι πλευρά της πόλης και περπατάμε μέσα σε καταπράσινα πάρκα, δίπλα στο ποτάμι. Απλά υπέροχα!!! Συναντάμε τον περίφημο και εντυπωσιακό "Τοίχο του Λένον", έναν τοίχο γεμάτο χρώματα, από τα γκράφιτι και τα συνθήματα ειρήνης. Αμέσως μετά βάζουμε ένα λουκέτο στις επίσης γνωστές "κλειδαριές της αγάπης", και πετάμε τα κλειδιά μέσα στο ποτάμι. Από τα πιο ρομαντικά σημεία πολλών πόλεων της Ευρώπης
Παίρνουμε το τραμ 22 και σταματάμε 2 στάσεις μετά το κάστρο, για να δούμε και το μοναστήρι Loretta και να κατηφορίσουμε. Πολύ ωραία θέα κατεβαίνοντας. Έχει αρχίσει πάλι βροχή, αέρας και κατευθυνόμαστε γρήγορα στην είσοδο του κάστρου. Εντυπωσιάστηκα πάρα πολύ με τον Ναό του Αγίου Βίτου, ένα εκπληκτικό κτίσμα γοτθικού ρυθμού, με υπέροχα βιτρό στο εσωτερικό του, και τεράστιο μέγεθος. Επίσης άξιζε πολύ το "σοκάκι των αλχημιστών" ή "χρυσό σοκάκι", με τα χρωματιστά σπιτάκια του, μερικά από τα οποία είναι πλέον μαγαζάκια με παιχνίδια, μαριονέτες, κτλ. Εκεί μας πέτυχε ένα πρωτοφανές χαλάζι, και σε λίγα λεπτά έβρεχε κυριολεκτικά παγάκια!!!! Αφού νιώθουμε την πείνα να μας καταβάλλει, πηγαίνουμε περπατώντας για φαγητό στο Olympia, που ευτυχώς είχαμε καλύτερη αντιμετώπιση από το Kolkovna. Μετά από τόσο περπάτημα και όλες τις κουραστικές εναλλαγές του καιρού, ένα γλυκάκι είναι ό,τι πρέπει. Το παραδοσιακό γλυκό που έφτιαχναν τις μέρες που πήγαμε λέγεται trdlo, είναι ζύμη κρουασαν περασμένη σε μεγάλες σούβλες, βουτηγμένη απ'την έξω πλευρά σε ζάχαρη, και ψημένη στα κάρβουνα. Όπως καταλαβαίνετε, μιλάμε για ένα πεντανόστιμο γλυκό, στο οποίο αν ήθελες έβαζαν και nutella από την μέσα πλευρά! Μπορεί να φάγαμε και 10 φορές. Τέλειο!!! Γυρνάμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση διαρκείας....3η μέρα:
Η τρίτη μέρα είναι πιο χαλαρή, αφού έχουμε δει αυτά που θέλαμε και πλέον βολτάρουμε στην πόλη για να εξερευνήσουμε τα υπέροχα σοκάκια της. Πύργος της Πυρίτιδας και Δημαρχείο αποτελούν ένα ξεχωριστό σημείο της πόλης. Μαγαζάκια με παιχνίδια, μπάμπουσκες, κρυστάλλινα αντικείμενα κτλ είναι συνεχώς μπροστά σου. Όλη η πόλη μυρίζει σαν παραδοσιακό χωριό, όμορφες μυρωδιές από παντού. Καραμελωμένη ζάχαρη από το παραδοσιακό γλυκό και ψημένο κρέας από τα λουκάνικα που συναντάς παντού. Φτάνουμε στη Γέφυρα του Καρόλου και περνάμε τουλάχιστον 1 ώρα επάνω. Είναι πανέμορφη, ακόμα και με τους εκατοντάδες τουρίστες που τη διασχίζουν. Ακόμα και αυτοί είναι μέρος της γοητείας της. Βγάζουμε άπειρες φωτογραφίες και για ακόμα μια φορά φτάνουμε στη Mala Strana, αυτή τη φορά για να θαυμάσουμε την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, έναν πανέμορφο μπαρόκ ναό. Σειρά έχουν τα hot dog, καθώς πέφτει πείνα, και ακολουθεί φυσικά το γλυκάκι trdlo στο χέρι, και βόλτα στην αριστοκρατική γειτονιά Parizska. Αφού ξεκουραστούμε λίγο, βγαίνουμε σε κάποιο από τα πολλά jazz club της πόλης και ακούμε αυθεντική, απολαυστική, μοναδική, jazz μουσική.
4η μέρα:
Η μέρα που αφήνουμε την Πράγα έφτασε, και με βαριά καρδιά φτάνουμε στο σταθμό των λεωφορείων Florence. Η διαδρομή μέχρι τη Βιέννη με λεωφορείο είναι περίπου 5 ώρες και στοιχίζει 18 ευρώ. Τα λεωφορεία είναι πεντακάθαρα, σου προσφέρουν δωρεάν ροφήματα, ταινίες, εφημερίδες. Στις 6 το απόγευμα και έχοντας ακολουθήσει μια φανταστική διαδρομή, μέσα από καταπράσινα τοπία και κουκλίστικα χωριουδάκια, φτάνουμε επιτέλους στη μοναδική Βιέννη, όπου μας περίμενε ο ξάδερφος μου, στο σπίτι του οποίου θα μέναμε κιόλας. Το σπίτι του είναι στην περιοχή Meidling, είναι αρκετά έξω από το κέντρο. Αφού τακτοποιούμαστε, έχει πια φτάσει βράδυ, και η καλύτερη ιδέα που πέφτει στο τραπέζι είναι ποτό σε ένα club στο κέντρο της Βιέννης.
5η μέρα:
Η μέρα μας ξεκινάει με απίστευτη λιακάδα, και επιτέλους ανακουφιζόμαστε από τον άστατο καιρό της Πράγας. Ξεκινάμε με μετρό για το Museums Quartier, τη γειτονιά των μουσείων. Εκεί, στην Πλατεία της Μαρίας Θηρεσίας, όπου δεσπόζει και το άγαλμά της, βρίσκονται αντικριστά δύο απολύτως όμοια μουσεία: το Φυσικής Ιστορίας και το Ιστορίας της Τέχνης. Επιλέγουμε το πρώτο. Ακολουθεί ένα 4ωρο ανάμεσα σε πετρώματα από όλο τον κόσμο, όλα τα ζώα και τα φυτά του πλανήτη, δεινόσαυρους και εξαφανισμένα είδη του πλανήτη και τόσα άλλα υπέροχα εκθέματα. Η εξέλιξη του ανθρώπου, των ζώων και όλων των ειδών βρίσκεται μέσα σε αυτό το μουσείο. Δεν πρέπει να το χάσετε. Αμέσως μετά, κατευθυνόμαστε στην έκταση του Hofburg, που ανάμεσα σε άλλα περιλαμβάνει το μουσείο της Sisi και την Εθνική Βιβλιοθήκη. Λόγω επαγγέλματος ανυπομονώ να μπω στην Εθνική Βιβλιοθήκη, και η επιθυμία μου με δικαιώνει πανηγυρικά. Είναι ό,τι πιο όμορφο έχω δει σε βιβλιοθήκη. Σαν καθεδρικός ναός. Αφού βγάζω άπειρες φωτογραφίες, έχει μεσημεριάσει πια και ένα hot dog, από το δρόμο φυσικά, είναι ό,τι πρέπει. Ακολουθεί παγωτάκι και καφεδάκι στο Graben, έναν από τους εμπορικούς δρόμους που καταλήγουν στον Άγιο Στέφανο. Η συνέχεια περιλαμβάνει βόλτα στη Ringstrasse, το δρόμο που περικλείει το κέντρο της πόλης. Η Βουλή και το Δημαρχείο αποτελούν "κοσμήματα" αυτού του δρόμου κατά τη γνώμη μου. Φτάνουμε στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, το οποίο με εντυπωσιάζει, και για ακόμα μια φορά θέλω να δω τη βιβλιοθήκη του. Έτσι, μπαίνουμε μέσα και ρίχνουμε μια ματιά στον υπέροχο χώρο, που δεν έχει ειλικρινά τίποτα να ζηλέψει από τη βιβλιοθήκη του Χογκουαρτς στον Χάρι Πότερ. Έπαθα πλάκα! Ο τελευταίος μας σταθμός για σήμερα είναι το Canal, ένα τεχνητό κανάλι του Δούναβη που έχουν φτιάξει. Βλέποντας το ηλιοβασίλεμα, πίνουμε τη μπύρα μας δίπλα στο ποτάμι, σε ένα καφέ με άμμο κάτω και ξαπλώστρες, σαν beach bar
Η ώρα της ξεκούρασης έχει φτάσει..6η μέρα:
Η καινούρια μέρα περιλαμβάνει το περίφημο ανάκτορο του Shonbrunn. Tο σπίτι μας απέχει 10 λεπτά με τα πόδια, ο καιρός είναι κάτι παραπάνω από υπέροχος, και έτσι ξεκινάμε για το πιο εντυπωσιακό αξιοθέατο της Βιέννης. Δεν μας ενδιέφερε να δούμε το εσωτερικό του παλατιού, έτσι περνάμε τις επόμενες 7 ώρες στους κήπους του ανακτόρου. Ό,τι και να πω είναι λίγο για την ομορφιά και την υπεροχή που αποπνέουν αυτά που είδαμε. Πανέμορφοι κήποι, πράσινο, συντριβάνια, λουλούδια, όλα φροντισμένα και περιποιημένα, και κουρεμένα σαν να τα μέτρησαν με χάρακα! Μπήκαμε στο λαβύρινθο, αν θέλετε να γελάσετε σας το προτείνω. Ακολουθεί ο ζωολογικός κήπος με εισιτήριο 16,50 ευρώ, ο παλαιότερος του κόσμου! Μια τεράστια έκταση, θέλεις σίγουρα 3 ώρες για να τον γυρίσεις, πάρα πολλά ζώα, μοναδική εμπειρία! Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα! Είναι πλέον απόγευμα, και πάμε να φάμε στο ring, πίσω από το Δημαρχείο, στο εστιατόριο Centimeter, ανήκει σε αλυσίδα, τεράστιες και πολύ φθηνές μερίδες! Ακολουθεί το must πλέον sacher cafe, για να δοκιμάσουμε sachertorte, η οποία μου άρεσε, αλλά κατά γενική ομολογία δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Περπάτημα στην Kartnerstrasse, έναν άλλο πολύ εμπορικό δρόμο που καταλήγει στον Άγιο Στέφανο. Παίρνουμε το μετρό και αυτή τη φορά πάμε στο Prater, στο περίφημο λουνα παρκ με την τεράστια ρόδα. Είναι νύχτα και βλέπουμε τη Βιέννη από ύψος 65 μέτρων. Μοναδικό! Η κούραση είναι πολύ μεγάλη, ωστόσο επιμένω να δω το Hofburg βράδυ φωτισμένο, έτσι ξαναπηγαίνουμε στο κέντρο και επιβεβαιώνομαι, αφού το βράδυ βλέπεις μια άλλη πόλη, μια αριστοκρατική ατμόσφαιρα διαφορετική από της ημέρας!!!
7η μέρα:
Η ημέρα ξεκινάει με επίσκεψη στο Παλάτι Belvedere. Το καμαρώνουμε απ'έξω, και με το τραμ πάμε προς την Όπερα της Βιέννης. Η ξενάγηση κρατάει μισή ώρα και αξίζει τον κόπο και το χρόνο σας. Περπάτημα και πάλι στους εμπορικούς δρόμους γύρω από τον Άγιο Στέφανο. Δε χορταίνεις να περπατάς στους τεράστιους πεζόδρομους, που θαρρείς ότι χωράνε όσο κόσμο και να θέλει να περπατήσει, με τα εντυπωσιακά μαγαζιά. Πίνουμε ένα γρήγορο καφέ στο Graben και μπαίνουμε στον Άγιο Στέφανο. Πάρα πάρα πάρα πάρα πολύ εντυπωσιακός ναός, με τη στέγη του κατασκευασμένη από 250.000 στρογγυλά χρωματιστά πλακίδια. Λόγω Μεγάλου Σαββάτου, είχε λειτουργία την ώρα που μπήκαμε, και η εκκλησία ήταν φωτισμένη μωβ και μπλε σκούρο. Ό,τι και να πω είναι ειλικρινά λίγο. Υ-Π-Ε-Ρ-Ο-Χ-Ο!
Πεινάμε, και έτσι παίρνουμε το τραμ 38 και πάμε στο χωριουδάκι Grinzing για φαγητό. Εκεί έχει πολλές παραδοσιακές ταβερνούλες, με εξαιρετικά κρέατα και κρασιά. Διαλέγουμε μια κουκλίστικη ταβέρνα με κήπο και τυλιγμένη στο πράσινο, και απολαμβάνουμε τα καλύτερα σνίτσελ που έχουμε φάει στη ζωή μας!!! Ακολουθεί τρίωρη ξεκούραση, και η ώρα έχει πάει 11.30. Είναι το βράδυ της Ανάστασης, και αποφασίζουμε να κατευθυνθούμε προς το κέντρο, για να δούμε πώς γιορτάζουν οι Καθολικοί το γεγονός. Κατά τύχη εντοπίζουμε δίπλα στον Άγιο Στέφανο την Ορθόδοξη Μητρόπολη της Βιέννης, όπου αντικρίζουμε ένα συγκινητικό θέαμα: η εκκλησία πλημμυρισμένη από Έλληνες, με λαμπάδες να παίρνουν το Άγιο Φως. Η λαοθάλασσα και εμείς μαζί, ακούει και ψέλνει το "Χριστός Ανέστη", δέκα φορές, στα ελληνικά και στα γερμανικά, και η κατάνυξη που βλέπουμε είναι πρωτοφανής για εμάς, που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε μπαλωθιές, βεγγαλικά, βραδινές τουαλέτες κτλ στην εκκλησία το βράδυ της Ανάστασης. Δεν κουνιέται άνθρωπος από τη θέση του να φύγει ή να μιλήσει, μόνο ψέλνουμε όλοι μαζί επί πολλή ώρα. Απίστευτο συναίσθημα. Ίσως είναι η καλύτερη Ανάσταση που έχω ζήσει. Γυρνάμε στο σπίτι και κοιμόμαστε. Αύριο έχουμε δύσκολη μέρα. Τη μέρα της επιστροφής.8η μέρα:
Η μέρα ξεκινάει με ξύπνημα στις 8 και τρέξιμο για να συνδυάσουμε τη συγκοινωνία για το αεροδρόμιο. Η πτήση μας φέυγει χωρίς καμία καθυστέρηση, είναι πια Κυριακή του Πάσχα, και η Aegean μας σερβίρει αρνάκι, τσουρέκια και άλλα πασχαλινά
Το ταξίδι μας τελειώνει με την προσγείωση στην Αθήνα, όπου συναντάμε υπέροχο καιρό και απίστευτη λιακάδα. Ήταν όλα τέλεια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Ελπίζω με τις φωτογραφιούλες που ανεβάζω να δώσω μια εικόνα της Πράγας και τις Βιέννης, έτσι όπως εγώ τις έζησα, έστω και για λίγες μέρες
