Yiannis77
New Member
- Μηνύματα
- 3
- Likes
- 15
- Επόμενο Ταξίδι
- ΕΚΟΥΑΔΟΡ
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αμαζόνιος
Η επιθυμία ενός ταξιδιού στη Μαδαγασκάρη με ακολουθούσε από μικρό παιδί, όταν είχε πέσει στα χέρια μου ενα περιοδικό για τη φύση και είχα δει εικόνες από Baobab και μικροσκοπικούς χαμαιλέοντες. Μια μέρα του Απρίλη το 2007, και όταν η αναμονή πλέον είχε γίνει δυσβάστακτη, έκλεισα το εισιτήριο χωρίς πολλές σκέψεις για τον Νοέμβρη της ίδιας χρονιάς, έχοντας αρκετό χρόνο μπροστα μου ώστε να οργανώσω την κάθε λεπτομέρεια, προκειμένου να επισκεφτώ όσα πιό πολλά μέρη γίνεται. Μην έχοντας και ιδιέταιρη οικονομική άνεση, λόγω διδακτορικών σπουδών έψαξα τα πάντα μόνος μου χωρίς τις υπηρεσίες κάποιου γραφείου, κάτι το οποίο με βοήθησε να μαθω πολλά για τη χώρα και...με έκανε να ζήσω την αναμονή με λαχτάρα (αυπνίες...)
Η πτήση από Παρίσι, με στάση στο νησί Nosy be διήρκησε 14 ώρες...με το που βγήκα απ΄το αεροπλάνο ένιωσα αυτή την παράξενη υγρή αφρικάνική ζέστη με τις 1000 μυρωδιές, την οποία αδυνατείς να περιγράψεις...
Στο δρόμο προς το ξενοδοχείο, καταλαβαίνεις πιά ότι βρίσκεσαι αλλού...ποδήλατα, ζέμπου με κάρα στη μέση του δρόμου, ορυζόνες..και μυρωδιές!
Πέσαμε ξεροί για ύπνο, ποτισμένοι στα εντομοαπωθητικά και ξυπνήσαμε για να πάρουμε το αεροπλάνο για Μaroantsetra, απ΄όπου θα ξεκινάγαμε για τη ζούγκλα της Masoala. Αφού φτάσαμε στη μικρή αυτή πόλη, επιβιβαστήκαμε σ΄ενα ταχύπλοο το οποίο ξεκίνησε για το όνειρο. Μετά από 3 ώρες φτάσαμε σε μια έρημη απέραντη παραλιά όπου τα δέντρα της ζούγκλας φτάνανε μέχρι τη θάλασσα. Στη Μasoala έζησα και τις μεγαλύτερες συγκινήσεις της ζωής μου. Ενιωσα για πρώτη φορα τον κόσμο πολύ μακριά, κι εγώ να βρίσκομαι σ΄έναν αλλόκοτο παράδεισο. Σπίτι μας για 5 μέρες μια καλύβα ενός μικρού lodge, σ΄ένα ξέφωτο της ζούγκλας δίπλα στη θάλασσα. Τα πρωινά και τη νύχτα περπατάγαμε στη ζούγκλα για να παρατηρήσουμε τα ζώα, και το μεσημεράκι μπάνιο ολομόναχοι στην παραλία. Τη νύχτα, κάτω από τις κουνουπιέρες ακούγαμε τις στρατιές εντόμων που προλάβαιναν να μπούν στο σπιτάκι μας. Το ξημέρωμα οι ήχοι της ζούγκλας ήταν τόσο εκκωφαντικοί που δε μπορούσες πια να κοιμηθείς....ποταμάκια να βγαίνουν από το δάσος και να χύνονται στη θάλασσα, χωριουδάκια χαμένα στη ζούγκλα, ορχιδέες, τεράστιες πεταλούδες...ένας παράδεισος
Φεύγοντας από Masoala με το ταχύπλοο ( και αφού χάλασε η μηχανη του και περιμέναμε να περάσει κανένας ψαράς να μας μαζέψει...) κατασκηνώσαμε για μια μέρα στο νησάκι Νosy Mangabe, όπου είχαμε την τύχη να δούμε πολλούς αντιπρόσωπους της φανταστικής πανίδας της περιοχής. Οι μόνοι τουρίστες ήταν ενομολόγοι και ορνιθολόγοι...Και πάλι αεροπλάνο για Ανταναναρίβο.
Επόμενος σταθμός, πάλι αεροπορικώς (μ΄ένα μικρό, άθλιο και συνάμα αστείο αεροπλάνο) , η Morondava απ΄όπου ξεκινήσαμε με οδηγό και jeep να επισκευτούμε το Tsingy de Bemaraha, το οποίο είναι προσβάσιμο μόνο την ξηρή περίοδο. Η περιοχή αυτή της Μαδαγασκάρης είναι τελείως διαφορετική, με λιγότερη βλάστηση και ξηρό τοπίο, γεμάτη baobabs κι ένα έντονο κόκκινο χρώμα του χώματος. Καναμε μια μέρα στάση στο πάρκο Kirindy όπου παρατηρήσαμε πολλά χαρακτηριστικά ζώα της περιοχής, και την επόμενη μέρα συνεχίσαμε το μακρύ ταξίδι...ελπίζοντας ότι δε θα βρέξει (καθ΄ότι η περίοδος το βροχών ξεκίναγε...) και κολλήσουμε στη διαδρομή. Ακριβώς αυτό εγινε και το αυτοκίνητο γλιστρούσε στις λάσπες σαν σε πάγο. Μερικές φορές νόμισα ότι θα μείνουμε εκεί, αλλά ευτυχώς τα καταφέραμε. Διασχίσαμε 2 ποτάμια με ειδικές σχεδίες και φτάσαμε... Για τα Tsingy δε θα πω πολλά, οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους. Στην επιστροφή, αφού επισκεφτήκαμε την allee des baobabs, διανυκτερεύσαμε σ΄ένα εφιαλτικό ξενοδοχείο της Μοrondava γεμάτο κουνούπια και με τις κουνουπιέρες να μπάζουν από παντού (η ελονοσία ενδημεί στη Μαδαγασκάρη)...
Μετά από μια δύσκολη νύχτα πήγαμε νωρίς στο αεροδρόμιο και πετάξαμε για Toliara (Tulear). Στη μικρή συμπαθητική πόλη μείναμε μια μέρα κάνοντας βόλτες και μετά ξεκινήσαμε μια διαδρομή με λεωφορείο, διασχίζοντας την ορεινη Μαδαγασκάρη, ακριβώς στο κέντρο της.
Πρώτη στάση το εθνικό πάρκο Isalo με τους παράξενους βράχώδης σχηματισμούς το οποίο και διασχίσαμε με το πόδια και κατασκηνώσαμε στο κέντρο του...το πρωί δίπλα στη σκηνή μου βρήκα κουλουριασμένο έναν βόα...
Συνεχίσαμε για Fianarantsoa όπου διανυκτερεύσαμε και την επόμενη ξεκινήσαμε για τη ζούγκλα της Ranomafana. Δυστυχώς δεν προλάβαμε να δούμε όσα θέλαμε γιατί η φίλη μου αρρώστησε με υψηλό πυρετό και διάρροιες οπότε και τη βγάλαμε κυρίως στο ξενοδοχείο
Από τη Ranomafana πήγαμε στο Ανταναναρίβο...μια διαδρομή 10 ωρών όλο απότομες στροφές και ξαφνικούς εμετούς...
Στο Ανταναναρίβο μείναμε 3 μέρες, κάνοντας βόλτες στην πόλη. Πήγαμε σε μια μεγάλη αγορά με παραδοσιακά προιόντα, στο ζωολογικό κλπ.
Τέλος πετάξαμε για το νησάκι Sainte Marie από το οποίο περάσαμε στο διπλανό μικροσκοπικό ile aux nattes, το οποίο έιναι γεμάτο κοκοφοίνικες κι ερειπωμένα, από τους κυκλώνες ξενοδοχεία. Εδώ ξεκουραστήκαμε στις ονειρικές παραλίες και κάναμε και μερικές πεζοπορείες στη ζούγκλα του ile sainte Marie.
Αυτή είναι μόνο μια σύντομη περιγραφή ενός ταξιδιού με πολλές συγκινήσεις, περιπέτειες και ανεπανάληπτες εμπειρίες. Ενα ταξίδι το οποίο προετοίμαζα επί 7 μήνες καθημερινά και του οποίου οι αναμνήσεις είναι τόσο ζωντανές, αλλά και τόσο ασύμβατες με την πραγματικότητα γύρω μου ,που πολλές φορές αναρωτιέμαι αν όντως έχω υπάρξει ποτέ σε αυτή τη χώρα...
Μια συλλογή φωτογραφιών θα βρείτε εδώ.
Collection: MADAGASCAR
Η πτήση από Παρίσι, με στάση στο νησί Nosy be διήρκησε 14 ώρες...με το που βγήκα απ΄το αεροπλάνο ένιωσα αυτή την παράξενη υγρή αφρικάνική ζέστη με τις 1000 μυρωδιές, την οποία αδυνατείς να περιγράψεις...
Στο δρόμο προς το ξενοδοχείο, καταλαβαίνεις πιά ότι βρίσκεσαι αλλού...ποδήλατα, ζέμπου με κάρα στη μέση του δρόμου, ορυζόνες..και μυρωδιές!
Πέσαμε ξεροί για ύπνο, ποτισμένοι στα εντομοαπωθητικά και ξυπνήσαμε για να πάρουμε το αεροπλάνο για Μaroantsetra, απ΄όπου θα ξεκινάγαμε για τη ζούγκλα της Masoala. Αφού φτάσαμε στη μικρή αυτή πόλη, επιβιβαστήκαμε σ΄ενα ταχύπλοο το οποίο ξεκίνησε για το όνειρο. Μετά από 3 ώρες φτάσαμε σε μια έρημη απέραντη παραλιά όπου τα δέντρα της ζούγκλας φτάνανε μέχρι τη θάλασσα. Στη Μasoala έζησα και τις μεγαλύτερες συγκινήσεις της ζωής μου. Ενιωσα για πρώτη φορα τον κόσμο πολύ μακριά, κι εγώ να βρίσκομαι σ΄έναν αλλόκοτο παράδεισο. Σπίτι μας για 5 μέρες μια καλύβα ενός μικρού lodge, σ΄ένα ξέφωτο της ζούγκλας δίπλα στη θάλασσα. Τα πρωινά και τη νύχτα περπατάγαμε στη ζούγκλα για να παρατηρήσουμε τα ζώα, και το μεσημεράκι μπάνιο ολομόναχοι στην παραλία. Τη νύχτα, κάτω από τις κουνουπιέρες ακούγαμε τις στρατιές εντόμων που προλάβαιναν να μπούν στο σπιτάκι μας. Το ξημέρωμα οι ήχοι της ζούγκλας ήταν τόσο εκκωφαντικοί που δε μπορούσες πια να κοιμηθείς....ποταμάκια να βγαίνουν από το δάσος και να χύνονται στη θάλασσα, χωριουδάκια χαμένα στη ζούγκλα, ορχιδέες, τεράστιες πεταλούδες...ένας παράδεισος
Φεύγοντας από Masoala με το ταχύπλοο ( και αφού χάλασε η μηχανη του και περιμέναμε να περάσει κανένας ψαράς να μας μαζέψει...) κατασκηνώσαμε για μια μέρα στο νησάκι Νosy Mangabe, όπου είχαμε την τύχη να δούμε πολλούς αντιπρόσωπους της φανταστικής πανίδας της περιοχής. Οι μόνοι τουρίστες ήταν ενομολόγοι και ορνιθολόγοι...Και πάλι αεροπλάνο για Ανταναναρίβο.
Επόμενος σταθμός, πάλι αεροπορικώς (μ΄ένα μικρό, άθλιο και συνάμα αστείο αεροπλάνο) , η Morondava απ΄όπου ξεκινήσαμε με οδηγό και jeep να επισκευτούμε το Tsingy de Bemaraha, το οποίο είναι προσβάσιμο μόνο την ξηρή περίοδο. Η περιοχή αυτή της Μαδαγασκάρης είναι τελείως διαφορετική, με λιγότερη βλάστηση και ξηρό τοπίο, γεμάτη baobabs κι ένα έντονο κόκκινο χρώμα του χώματος. Καναμε μια μέρα στάση στο πάρκο Kirindy όπου παρατηρήσαμε πολλά χαρακτηριστικά ζώα της περιοχής, και την επόμενη μέρα συνεχίσαμε το μακρύ ταξίδι...ελπίζοντας ότι δε θα βρέξει (καθ΄ότι η περίοδος το βροχών ξεκίναγε...) και κολλήσουμε στη διαδρομή. Ακριβώς αυτό εγινε και το αυτοκίνητο γλιστρούσε στις λάσπες σαν σε πάγο. Μερικές φορές νόμισα ότι θα μείνουμε εκεί, αλλά ευτυχώς τα καταφέραμε. Διασχίσαμε 2 ποτάμια με ειδικές σχεδίες και φτάσαμε... Για τα Tsingy δε θα πω πολλά, οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους. Στην επιστροφή, αφού επισκεφτήκαμε την allee des baobabs, διανυκτερεύσαμε σ΄ένα εφιαλτικό ξενοδοχείο της Μοrondava γεμάτο κουνούπια και με τις κουνουπιέρες να μπάζουν από παντού (η ελονοσία ενδημεί στη Μαδαγασκάρη)...
Μετά από μια δύσκολη νύχτα πήγαμε νωρίς στο αεροδρόμιο και πετάξαμε για Toliara (Tulear). Στη μικρή συμπαθητική πόλη μείναμε μια μέρα κάνοντας βόλτες και μετά ξεκινήσαμε μια διαδρομή με λεωφορείο, διασχίζοντας την ορεινη Μαδαγασκάρη, ακριβώς στο κέντρο της.
Πρώτη στάση το εθνικό πάρκο Isalo με τους παράξενους βράχώδης σχηματισμούς το οποίο και διασχίσαμε με το πόδια και κατασκηνώσαμε στο κέντρο του...το πρωί δίπλα στη σκηνή μου βρήκα κουλουριασμένο έναν βόα...
Συνεχίσαμε για Fianarantsoa όπου διανυκτερεύσαμε και την επόμενη ξεκινήσαμε για τη ζούγκλα της Ranomafana. Δυστυχώς δεν προλάβαμε να δούμε όσα θέλαμε γιατί η φίλη μου αρρώστησε με υψηλό πυρετό και διάρροιες οπότε και τη βγάλαμε κυρίως στο ξενοδοχείο
Από τη Ranomafana πήγαμε στο Ανταναναρίβο...μια διαδρομή 10 ωρών όλο απότομες στροφές και ξαφνικούς εμετούς...
Στο Ανταναναρίβο μείναμε 3 μέρες, κάνοντας βόλτες στην πόλη. Πήγαμε σε μια μεγάλη αγορά με παραδοσιακά προιόντα, στο ζωολογικό κλπ.
Τέλος πετάξαμε για το νησάκι Sainte Marie από το οποίο περάσαμε στο διπλανό μικροσκοπικό ile aux nattes, το οποίο έιναι γεμάτο κοκοφοίνικες κι ερειπωμένα, από τους κυκλώνες ξενοδοχεία. Εδώ ξεκουραστήκαμε στις ονειρικές παραλίες και κάναμε και μερικές πεζοπορείες στη ζούγκλα του ile sainte Marie.
Αυτή είναι μόνο μια σύντομη περιγραφή ενός ταξιδιού με πολλές συγκινήσεις, περιπέτειες και ανεπανάληπτες εμπειρίες. Ενα ταξίδι το οποίο προετοίμαζα επί 7 μήνες καθημερινά και του οποίου οι αναμνήσεις είναι τόσο ζωντανές, αλλά και τόσο ασύμβατες με την πραγματικότητα γύρω μου ,που πολλές φορές αναρωτιέμαι αν όντως έχω υπάρξει ποτέ σε αυτή τη χώρα...
Μια συλλογή φωτογραφιών θα βρείτε εδώ.
Collection: MADAGASCAR
Attachments
![IMG_4446 [].JPG](https://www.travelstories.gr/community/data/attachment-files/2009/08/69726_81d6b8b1c04a600de5c6324f3f10e85a.jpg)
Last edited by a moderator:
