Πάω προς τα έξω με τον άλλον καπνιστή της παρέας, τη Νατάσσα, για τσιγάρο.
Μας βλέπει ο σερβιτόρος, ο οποίος ήταν ευγενέστατος και πάντα χαμογελαστός.
- Smoke?
- Yes.
- Too cold outside. Come.
Μας οδηγεί στην πίσω αίθουσα η οποία ήταν άδεια. Μας έφερε τασάκι και από άλλο ένα λικεράκι.
- Here! Power!!
Δε περνάνε μερικά λεπτά κι έρχεται ο ιδιοκτήτης. Μας ρωτάει χαμογελαστός αν περνάμε καλά και πως μας φάνηκε το φαγητό.
- Absolute magic! Give our congratulations to the chef. And to your waiter. Very kind and pleasant.
- Where are you coming from?
- Greece. Athens and Crete.
- Wow! «Εφ-κα-ρι-τώ πολύ»
Είχε έρθει διακοπές το καλοκαίρι Ελλάδα. Εδώ ήθελα να του πω «όχι, εμείς ευχαριστούμε πολύ». Το «ευχαριστώ» στα Σλοβένικα είναι «havla». Του λέω λοιπόν:
- Kavla.
No, no… Vlaka!
NO, NO, HAVLA!!!
To τι έγινε… Η Νατάσσα είχε πέσει κάτω και κυλιόταν από τα γέλια, εγώ είχα κοκκινίσει περισσότερο κι από παντζάρι, και ο καψερός ο ιδιοκτήτης κοίταγε μια τη Νατάσσα και μια εμένα, προσπαθώντας να καταλάβει το αστείο.
Ευτυχώς γέλαγε κι εκείνος.
Λοιπόν: Το μαγαζί λέγεται Lectar. Αν σας βγάλει ο δρόμος σας από ΄κει, μη παραλείψετε να το επισκεφτείτε.
Το καλύτερο; Για τρεις σούπες, τρεις σαλάτες, τέσσερα κυρίως, δυο τεράστια πιάτα με γλυκά, δυο μπουκάλια κρασί, ένα αναψυκτικό και νερό, δώσαμε 114 ευρώ. Στην Ουγγαρία θα θέλαμε 60% παραπάνω. Κι όχι γι΄ αυτή την ποιότητα.
Επιστροφή στη βάση μας.
Μας βλέπει ο σερβιτόρος, ο οποίος ήταν ευγενέστατος και πάντα χαμογελαστός.
- Smoke?
- Yes.
- Too cold outside. Come.
Μας οδηγεί στην πίσω αίθουσα η οποία ήταν άδεια. Μας έφερε τασάκι και από άλλο ένα λικεράκι.
- Here! Power!!
Δε περνάνε μερικά λεπτά κι έρχεται ο ιδιοκτήτης. Μας ρωτάει χαμογελαστός αν περνάμε καλά και πως μας φάνηκε το φαγητό.
- Absolute magic! Give our congratulations to the chef. And to your waiter. Very kind and pleasant.
- Where are you coming from?
- Greece. Athens and Crete.
- Wow! «Εφ-κα-ρι-τώ πολύ»
Είχε έρθει διακοπές το καλοκαίρι Ελλάδα. Εδώ ήθελα να του πω «όχι, εμείς ευχαριστούμε πολύ». Το «ευχαριστώ» στα Σλοβένικα είναι «havla». Του λέω λοιπόν:
- Kavla.
No, no… Vlaka!
NO, NO, HAVLA!!!
To τι έγινε… Η Νατάσσα είχε πέσει κάτω και κυλιόταν από τα γέλια, εγώ είχα κοκκινίσει περισσότερο κι από παντζάρι, και ο καψερός ο ιδιοκτήτης κοίταγε μια τη Νατάσσα και μια εμένα, προσπαθώντας να καταλάβει το αστείο.
Ευτυχώς γέλαγε κι εκείνος.
Λοιπόν: Το μαγαζί λέγεται Lectar. Αν σας βγάλει ο δρόμος σας από ΄κει, μη παραλείψετε να το επισκεφτείτε.
Το καλύτερο; Για τρεις σούπες, τρεις σαλάτες, τέσσερα κυρίως, δυο τεράστια πιάτα με γλυκά, δυο μπουκάλια κρασί, ένα αναψυκτικό και νερό, δώσαμε 114 ευρώ. Στην Ουγγαρία θα θέλαμε 60% παραπάνω. Κι όχι γι΄ αυτή την ποιότητα.
Επιστροφή στη βάση μας.