Μερικές φορές αυτό το στερεότυπο "Πάμε Αγγλία" σπάει κόκαλα. Δεν λέω, η Αγγλία έχει την δική της μοναδικότητα, την δική της υφή και αίσθηση, η Βρετανία όμως σε γενική την έκταση της, κρύβει θαυμάσια τοπία. Η Ουαλία,πιστεύω-ταπεινή μου γνώμη, έχει κάτι το "μυστηριακό",χωρίς να σου δίνει αυτή την αίσθηση με την πρώτη ματιά.Την αφήνεις να σε οδηγήσει αυτή.
Βρέθηκα τον Μάϊο του 1999 με μια παρεούλα συμφοιτητές από το Λονδίνο για 4 ημέρες περίπου και ήδη το έχω μετανοιώσει που δεν την επισκέφτηκα για 2η φορά.
Καταρχάς, Μάϊος και έριχνε βροχή με το τουλούμι. Αυτό την 1η ημέρα.Ελαφριά ψύχρα την ημέρα, που το βράδυ σου τρυπούσε το δέρμα. Μείναμε όλες τις ημέρες στο Κάρντιφ,στην πρωτεύουσα της χώρας, σε ένα πολύ όμορφο πανδοχείο που σου έδινε την εντύπωση ότι από τα κάδρα θα ξεπεταχτούν φαντάσματα(το'χει αυτό η Ουαλία με τα μεταφυσικά).
Το Κάρντιφ είναι μια πολύ όμορφη και καλόβολη πόλη,γεμάτη όμορφες εκπλήξεις.Μια από αυτές, το περίφημο κάστρο του Κάρντιφ, κτισμένο την εποχή του μεσαίωνα, με ένα αξιόλογο μουσείο. Αυτό είδαμε την 1η ημέρα - κάτω από ραγδαία βροχή - κι έπειτα τι άλλο,παραδοσιακή μπυραρία (Green Horse) στο κέντρο της πόλης, με πεντανόστιμους μπυρο-μεζέδες που συνιστώ ανεπιφύλακτα να δοκιμάσετε. Τα βράδια, το Κάρντιφ σε γενικές γραμμές είναι μια βρετανική πόλη που απλά...κοιμάται (από τις 12.00 και μετά σχεδόν όλα είναι κλειστά).
2η ημέρα στο Κάρνιφ και βόλτα στο Cardiff Bay,στην προκυμαία με την Γοργόνα όπου βρίσκονται τα περισσότερα bar-pub και κάποια εστιατόρια, κι όλα αυτά κάτω από έναν ομιχλώδη και γκρίζο βρετανικό ουρανό(ήταν άψογη η ατμόσφαιρα).
3η ημέρα, βόλτα στην ύπαιθρο της Ουαλίας. Ποτάμια, καταπράσινα λιβάδια, παραδοσιακά πετρόχτιστα οικήματα, πολλά αξιόλογα χωριά, όλα αυτά συνθέτουν ένα πανέμορφο τοπίο που δύσκολα θα αφήσει κάποιον αδιάφορο. Προτείνω μια βόλτα στην λίμνη Μπάλα, είναι πανέμορφο το τοπίο, όπως και στην κοιλάδα του Glamorgan με τα υπέροχα χωριά και τα απέραντα λιβάδια. Κάτι που μας έκανε εντύπωση εκεί, υπάρχουν αρκετοί τάφοι της νεολιθικής περιόδου, δυστυχώς όμως, δεν τους έχουν εκμεταλευτεί όσο θα έπρεπε.
Στα χωριά αυτά της κοιλάδας, ακούσαμε και την τοπική τους διάλεκτο(ουδεμία σχέση με αγγλικά), αν και όπως μας είπαν, σήμερα οι περισσότεροι Ουαλοί την αγνοούν (μόλις το 25% στα αστικά κέντρα μιλάει την ουαλική διάλεκτο).
Την 4η ημέρα, σηκωθήκαμε πρωϊ πρωϊ για μια μίνι-εξόρμηση πρός το Swansea, η 2η μεγαλύτερη πόλη της χώρας, χτισμένη σε ένα πανέμορφο ποτάμι. Σαν πόλη δεν είναι κάτι το τρομερό, η διαδρομή όμως, αλλά και ο κόλπος του Swansea, είναι πολύ καλά. Φεύγοντας από εκεί, κατα λάθος(μπερδέψαμε την διαδρομή) και οδηγηθήκαμε σε μια ευχάριστη έκπληξη: Το Laugharne,μια πανέμορφη κωμόπολη με ένα ανατριχιαστικά "άγριο" κάστρο,ερειπωμένο που με το γκρίζο του ουρανού, ήταν ακόμα πιο ανατριχιαστικό.
Στην πόλη αυτή, έφαγα ίσως το καλύτερο cheese cake της ζωής μου!!!!Αν βρεθείτε λοιπόν εκεί, μην διστάσετε, δοκιμάστε το, άλλωστε "πάει" μετά την τρομάρα που θα πάρετε στο κάστρο!!! (Οι φήμες λένε για έντονα μεταφυσικά φαινόμενα εκεί).
Η Ουαλία είναι χώρα με πανέμορφα τοπία, θέλει αρκετές ημέρες για να την δείτε, σίγουρα αυτοκίνητο και αρκετή υπομονή στις σημάνσεις τών δρόμων (δεν είναι και ο,τι καλύτερο).
Οι Ουαλοί διαφέρουν αρκετά από τους Αγγλους, θεωρούν τους εαυτούς τους πιο πολιτισμένους, πιο φιλόξενους(όντως) και πιο τυχερούς γιατί λένε ότι η χώρα τους είναι η καρδιά του Ην.Βασιλείου(ίσως και να έχουν τα δίκια τους).
Από αγορές, τίποτα το τρομερό, κάποια σουβενίρ ίσως και αρκετά τοπικά προϊόντα (μπύρες,τσάϊ,τυρί,αλλαντικά).
Σίγουρα, όσοι είστε λάτρεις της βρετανικής υπαίθρου, θα αποζημιωθείτε από την επίσκεψη αυτή και με λίγη καλή τύχη, ίσως στον ξενώνα σας,ή σε κάποιο πύργο, δείτε και κάποιο φαντασματάκι (μπρρρρρρρρ)
Βρέθηκα τον Μάϊο του 1999 με μια παρεούλα συμφοιτητές από το Λονδίνο για 4 ημέρες περίπου και ήδη το έχω μετανοιώσει που δεν την επισκέφτηκα για 2η φορά.
Καταρχάς, Μάϊος και έριχνε βροχή με το τουλούμι. Αυτό την 1η ημέρα.Ελαφριά ψύχρα την ημέρα, που το βράδυ σου τρυπούσε το δέρμα. Μείναμε όλες τις ημέρες στο Κάρντιφ,στην πρωτεύουσα της χώρας, σε ένα πολύ όμορφο πανδοχείο που σου έδινε την εντύπωση ότι από τα κάδρα θα ξεπεταχτούν φαντάσματα(το'χει αυτό η Ουαλία με τα μεταφυσικά).
Το Κάρντιφ είναι μια πολύ όμορφη και καλόβολη πόλη,γεμάτη όμορφες εκπλήξεις.Μια από αυτές, το περίφημο κάστρο του Κάρντιφ, κτισμένο την εποχή του μεσαίωνα, με ένα αξιόλογο μουσείο. Αυτό είδαμε την 1η ημέρα - κάτω από ραγδαία βροχή - κι έπειτα τι άλλο,παραδοσιακή μπυραρία (Green Horse) στο κέντρο της πόλης, με πεντανόστιμους μπυρο-μεζέδες που συνιστώ ανεπιφύλακτα να δοκιμάσετε. Τα βράδια, το Κάρντιφ σε γενικές γραμμές είναι μια βρετανική πόλη που απλά...κοιμάται (από τις 12.00 και μετά σχεδόν όλα είναι κλειστά).
2η ημέρα στο Κάρνιφ και βόλτα στο Cardiff Bay,στην προκυμαία με την Γοργόνα όπου βρίσκονται τα περισσότερα bar-pub και κάποια εστιατόρια, κι όλα αυτά κάτω από έναν ομιχλώδη και γκρίζο βρετανικό ουρανό(ήταν άψογη η ατμόσφαιρα).
3η ημέρα, βόλτα στην ύπαιθρο της Ουαλίας. Ποτάμια, καταπράσινα λιβάδια, παραδοσιακά πετρόχτιστα οικήματα, πολλά αξιόλογα χωριά, όλα αυτά συνθέτουν ένα πανέμορφο τοπίο που δύσκολα θα αφήσει κάποιον αδιάφορο. Προτείνω μια βόλτα στην λίμνη Μπάλα, είναι πανέμορφο το τοπίο, όπως και στην κοιλάδα του Glamorgan με τα υπέροχα χωριά και τα απέραντα λιβάδια. Κάτι που μας έκανε εντύπωση εκεί, υπάρχουν αρκετοί τάφοι της νεολιθικής περιόδου, δυστυχώς όμως, δεν τους έχουν εκμεταλευτεί όσο θα έπρεπε.
Στα χωριά αυτά της κοιλάδας, ακούσαμε και την τοπική τους διάλεκτο(ουδεμία σχέση με αγγλικά), αν και όπως μας είπαν, σήμερα οι περισσότεροι Ουαλοί την αγνοούν (μόλις το 25% στα αστικά κέντρα μιλάει την ουαλική διάλεκτο).
Την 4η ημέρα, σηκωθήκαμε πρωϊ πρωϊ για μια μίνι-εξόρμηση πρός το Swansea, η 2η μεγαλύτερη πόλη της χώρας, χτισμένη σε ένα πανέμορφο ποτάμι. Σαν πόλη δεν είναι κάτι το τρομερό, η διαδρομή όμως, αλλά και ο κόλπος του Swansea, είναι πολύ καλά. Φεύγοντας από εκεί, κατα λάθος(μπερδέψαμε την διαδρομή) και οδηγηθήκαμε σε μια ευχάριστη έκπληξη: Το Laugharne,μια πανέμορφη κωμόπολη με ένα ανατριχιαστικά "άγριο" κάστρο,ερειπωμένο που με το γκρίζο του ουρανού, ήταν ακόμα πιο ανατριχιαστικό.
Στην πόλη αυτή, έφαγα ίσως το καλύτερο cheese cake της ζωής μου!!!!Αν βρεθείτε λοιπόν εκεί, μην διστάσετε, δοκιμάστε το, άλλωστε "πάει" μετά την τρομάρα που θα πάρετε στο κάστρο!!! (Οι φήμες λένε για έντονα μεταφυσικά φαινόμενα εκεί).
Η Ουαλία είναι χώρα με πανέμορφα τοπία, θέλει αρκετές ημέρες για να την δείτε, σίγουρα αυτοκίνητο και αρκετή υπομονή στις σημάνσεις τών δρόμων (δεν είναι και ο,τι καλύτερο).
Οι Ουαλοί διαφέρουν αρκετά από τους Αγγλους, θεωρούν τους εαυτούς τους πιο πολιτισμένους, πιο φιλόξενους(όντως) και πιο τυχερούς γιατί λένε ότι η χώρα τους είναι η καρδιά του Ην.Βασιλείου(ίσως και να έχουν τα δίκια τους).
Από αγορές, τίποτα το τρομερό, κάποια σουβενίρ ίσως και αρκετά τοπικά προϊόντα (μπύρες,τσάϊ,τυρί,αλλαντικά).
Σίγουρα, όσοι είστε λάτρεις της βρετανικής υπαίθρου, θα αποζημιωθείτε από την επίσκεψη αυτή και με λίγη καλή τύχη, ίσως στον ξενώνα σας,ή σε κάποιο πύργο, δείτε και κάποιο φαντασματάκι (μπρρρρρρρρ)
χρόνια που βρισκόμουν προς τα κεί(πριν και από το δικό σου ταξίδι..)
