Ορειβασια σε ελληνικά -και όχι μόνο- βουνά

[canf]

ερωτηση:
αμα βρεχει ειναι πολυ πιο αβολη και δυσκολη η ορειβατικη πεζοπορια;;

 

[the Lycan]

ερωτηση:
αμα βρεχει ειναι πολυ πιο αβολη και δυσκολη η ορειβατικη πεζοπορια;;

το μόνο πρόβλημα αν βρέχει είναι οι κεραυνοί!!!!! προσωπικά απολαμβάνω περισσότερο το περπάτημα στα βουνά όταν βρέχει!!!!!! απίστευτη αίσθηση!!!! (+ να προσέχεις μόνο μην γλιστρήσεις καθώς και καλό θα είναι να αλλάξεις γρήγορα για να μην κρυώσεις!!!!)

 

[harilander]

Φαράγγι Βουραϊκού ,Καλάβρυτα-Διακοπτό

Μια πολύ ωραία διαδρομή πάνω στις γραμμές του οδοντωτού , μέσα σε ένα φαράγγι φοβερής ομορφιάς δίπλα σε καταρράκτες και τρεχούμενα νερά.
Προτιμήστε την κατάβαση από Καλάβρυτα ή Ζαχλωρού που θα σας πάρει 5-6 ώρες ενώ η ανάβαση από Διακοπτό θα σας πάρει 7-8 ώρες.
Εχετε φακό μαζί σας για τα τούνελ και έχετε το νου σας για το τρένο.


Χελμός

ο Χελμός ή Αροάνεια όρη είναι ένα από τα ψηλά βουνά της πελλοπονήσου αλλά και της Ελλάδας με υψόμετρο 2355μ. στην Ψηλή κορφή.
Βέβαια η ανάβαση από την πλευρά των Καλαβρύτων έχει χάσει την πρόκληση της καθώς βρισκεται το χιονοδρομικό κέντρο με τον δρόμο να φτάνει στα 1750μ οπου είναι το πάρκινγκ ,αλλά υπάρχει και δρόμος που φτάνει μέχρι την Νεραιδόραχη όπου υπάρχει το Αστεροσκοπείο «Αρίσταρχος». Βέβαια πρόσβαση μόνο το καλοκαίρι.
Παρ’ ολ’αυτα εξακολουθεί να είναι μια πρόκληση η αναβαση στις κορφές του ειδικά τον χειμώνα.
Το πιο εύκολο είναι να ανέβεις από το χιονοδρομικό , ξεκινώντας από το πάρκινγκ σε μισή ώρα είσαι στην Βαθιά λάκκα. Από εκεί μπορείς να ανέβεις στην κορφή Αυγό 2130μ στα δεξιά σου ακολουθώντας τον πυλώνα της άγκυρας .μια διαδρομή αποτομη που καλύτερα είναι να την κάνεις με χιονι.
Μπορείς να ανέβεις Νεραιδόραχη κατευθείαν ακολουθώντας τον πυλώνα της Στύγας και σε 1,5-2 ωρες να φτάσεις στην κορφή της ή να ακολουθήσεις το μονοπάτι και να φτάσεις στο καταφύγιο στου πουλιού την βρύση και από εκει από το μονοπάτι να φτάσεις στην κορφή της Νεραιδόραχης. Από εκεί ομαλό μονοπάτι περνάει από το Νεραιδάλωνο και σε οδηγεί στην Ψηλή κορφή.
Επίσης από το χιονοδρομικό μπορείς να ακολουθήσεις απότομη και ανηφορική διαδρομή από την κόψη της Νεραϊδοράχης και να βγεις στην Νεραϊδοράχη.
Ολες οι διαδρομές κινούνται σε ανοιχτό πεδίο και δεν υπάρχει πρόβλημα προσανατολισμού εκτος σε περίπτωση ομίχλης που θέλει πολύ προσοχή γιατί εύκολα μπορείς να βρεθείς σε αποτομη πλαγιά.
Άλλες διαδρομές είναι από τα Υδατα της Στυγός (ανατολική κόψη) αλλά είναι δυσκολη και απαιτητική διαδρομή

 

[KLEOPATRA]

Η μαμα μου καταγεται απο κει και μικρη (με τα προβατα και τα ξαδελφια μου..ναι ναι ..μη γελατε ρε)εχω κανει αρκετες διαδρομες στο Χελμο ,αλλα μη μου ζητατε συγκεκριμενα ονοματα και τοποθεσιες)

 

[canf]

και συνεχίζω με διαδρομές περιξ της Αθήνας

Πάρνηθα

ενα ομορφο βουνό πολύ κοντά στην Αθήνα με πολλές διαδρομές. Αν και οι προσφατες πυρκαγιές κατέστρεψαν ενα μεγάλο μέρος του δρυμού εξακολουθεί να είναι πολος έλξης για τους περιπατητές. Είναι θλιβερό να περπατάς ανάμεσα στα καμένα εκεί που καποτε ήταν δάσος.
Οι περισσότερες διαδρομές είναι σημαδεμένες και καλοδιατηρημενες.
Μπορείτε να προμηθευτήτε χάρτη του βουνού υπάρχουν 3 δαιφορετικες εκδόσεις (προτιμήστε στην κλιμακα 1:25000) καθώς και οδηγοί με διαδρομές.
1.Τελεφερίκ – καταφύγιο Μπάφι
Κλασική διαδρομή ανάβαση μέσα από την Χούνη, ξεκινάει το μονοπάτι πάνω από το πάρκινγκ με κατεύθυνση βορειοανατολικά και μετά βόρεια σε δασωμένο κομμάτι μέχρι την είσοδο του ρέματος. Εναλλακτικά μπορείτε να ξεκινήσετε και από εδώ αφήνοντας το αμάξι στην συμβολή των οδών Βεροίας και Ημαθίας.
5,5 χλμ περίπου 2 ώρες ,υψομετρική διαφορά 740μ. περίπου.

2.τελεφερίκ – καταφύγιο Φλαμπούρι
Ίδια με την προηγούμενη απλά σε κάποιο σημείο μέσα στο ρέμα υπάρχει διακλάδωση που φεύγει δεξιά ,την ακολουθούμε και μας βγάζει στο Φλαμπούρι.
Οι διαδρομές έχουν καλή σηματοδότηση.
6 χλμ. 2,10 ώρες,

σουπερ βουνο, και φιλικο

 

[KLEOPATRA]

Ευχαριστουμε Χαρη ...Εχω κανει καταβαση της Παρνηθας με εκεινο τον φυσιολατρικο,περιπατητικο συλλογο.
Που θυμασαι ολες τις ονομασιες βρε θηριο?

 

[underwater]

Τώρα ανακάλυψα αυτό το topic! :xmas_smile:
Ας πω κι εγώ την εμπειρία μου βάσει αυτού του post:

δεν ξέρω σε τι φυσική κατάσταση βρίσκεσαι πάντως πριν πας οπουδήποτε
άρχισε να περπατάς πολύ συχνά και να αυξάνεις την διάρκεια κάθε τόσο.
άν θέλεις ορειβασία θα πας με σύλλογο αλλά ξεκίνα με τις πιο εύκολες
εκδρομές που έχουν (σε πληροφορώ ότι είναι εξοντωτικές...) αλλά πάρα
πολύ όμορφες. εννοείται πως πρέπει να σου αρέσει η φύση, η ταλαιπωρία,
και το κάμπιγκ... πρώτα όμως ξεκίνα το περπάτημα και βλέπεις στην πορεία...

Εγώ έκανα πριν λίγους μήνες για πρώτη φορά πεζοπορία με ορειβατικό σύλλογο (είχα ξανακάνει βέβαια αρκετές φορές, αλλά όχι με ορειβατικό). Δεν μου άρεσε και πολύ.

Όσον αφορά το ζήτημα της φυσικής κατάστασης, όταν τους τηλ. για πληροφορίες με ρώτησαν επίμονα αν έχω ξανακάνει πεζοπορία και ήταν αρκετά αυστηροί ως προς αυτό. Από ό, τι πληροφορήθηκα στην πορεία έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις που κάποιος πηγαίνει θεωρώντας ότι θα τα καταφέρει και στην πορεία δεν αντέχει, κάτι που σε τέτοιες ομαδικές εκδρομές δημιουργεί προβλήματα σε όλο το γκρουπ. Οπότε θα πρέπει να τονίσω ότι αν κάποιος απλά περπατά 10-15' την ημέρα δύσκολα θα βγάλει μια 5ωρη διαδρομή, πόσο μάλλον αν καπνίζει ή υπάρχουν άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες.

Κάτι που κατάλαβα είναι ότι οι βαθμοί δυσκολίας σε πεζοπορίες με ορειβατικούς συλλόγους δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς που γίνονται σε τουριστικού τύπου πεζοπορίες. Έχω κάνει τουριστική με βαθμό δυσκολίας 2 η οποία ήταν απείρως ευκολότερη από εκείνη με βαθμό δυσκολίας 1 που έκανα με ορειβατικό. Για μένα ήταν πολύ χρήσιμο το ζευγάρι των μπατόν (είναι τα μπαστουνάκια πεζοπορίας) καθώς σε μερικά σημεία γλυστρούσε και φοβόμουν.

Αυτό που με ενόχλησε ήταν ότι σε όλη την πορεία (5μιση ώρες κράτησε) κατά βάση ανηφορίζαμε σε ένα δάσος με απόλυτη μονοτονία, χωρίς καθόλου εναλλαγές ή θέα και δεν μου πολυάρεσε. Οι περισσότεροι όμως ήταν ενθουσιασμένοι και απορούσα! Στο τέλος της διαδρομής συζητούσαν πορωμένοι για το πόσα χλμ κάναμε (18) και σε πόσο υψόμετρο ανεβήκαμε (δεν θυμάμαι) και κατάλαβα ότι για τους περισσότερους από όσους πάνε σε τέτοιους συλλόγους το βασικό είναι αυτό, η ανάβαση. Δεν τους νοιάζει τόσο το φυσικό τοπίο, όσο το να περπατάνε ή μάλλον να ανηφορίζουν. Τον συλλογισμό μου επιβεβαίωσαν και κάποιες συζητήσεις που είχα πάνω σε αυτό έκτοτε.

Προσωπικά θα ξαναπήγαινα με ορειβατικό μόνο αν ήξερα ότι η πορεία θα είναι του προσωπικού μου γούστου (ωραία θέα, κάποια λίμνη/ποτάμι, εναλλαγές). Κάπου άκουσα πάντως ότι υπάρχουν κάποιοι άλλοι σύλλογοι, οι λεγόμενοι φυσιολατρικοί, οι οποίοι κάνουν πιο light διαδρομές σε όμορφες περιοχές. Νομίζω ότι αυτό είναι πιο πολύ της φάσης μου, αλλά δεν το έχω ψάξει ακόμα.

Από εκεί και πέρα τα θετικά της εμπειρίας μου ήταν το αίσθημα της ασφάλειας που αισθάνθηκα ως μέλος μιας μεγάλης ομάδας με αρχηγούς (κάτι βασικό ως αρχάρια) και το γεγονός ότι υπήρχε πούλμαν το οποίο διεκόλυνε την όλη διαδικασία.

 

[stavkostakis]

Καλησπέρα παιδιά και καλή χρονιά. Έχει κανείς εμπειρία ή πληροφορίες(site με χάρτες κτλ) απο πεζοπορία στο εξωτερικό; Κατά προτίμηση Αυστριακές ή Ιταλικές Άλπεις.