Γερμανία Οι έμποροι της Χάνσα

[Marios_Gr]

HafenCity

Το HafenCity δεν είναι απλά μία περιοχή στο κέντρο του Αμβούργου. Πρόκειται στην ουσία για ένα γιγαντιαίο αρχιτεκτονικό project που ξεκίνησε το 2001 και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2025.

Είναι το μεγαλύτερο έργο αστικής ανάπλασης στην Ευρώπη, που δημιουργεί σιγά-σιγά μία ολόκληρη νέα συνοικία στην πόλη, έκτασης 2,2 τετραγωνικών χιλιομέτρων, καταλαμβάνοντας μέρος του λιμανιού του Αμβούργου και το νησί Grasbrook στον ποταμό Έλβα. Ολοκαίνουρια ξενοδοχεία, μαγαζιά, διαμερίσματα, γραφεία θα κατασκευαστούν εκεί, ώστε όταν το έργο ολοκληρωθεί να παρέχει κατοικία σε 12.000 ανθρώπους και να αποτελεί το χώρο εργασίας για 45.000.

Την 1η Μαρτίου του 2008 το HafenCity ορίστηκε και επίσημα ως ξεχωριστό διαμέρισμα της Ελεύθερης και Χανσεατικής πόλης του Αμβούργου, διαχωριζόμενο πλέον από το λιμάνι της πόλης. Μεταξύ των πολλών σημαντικών σημείων που περιλαμβάνει, ξεχωρίζουν το Speicherstadt και το Μέγαρο της Φιλαρμονικής του Έλβα.

 

[Marios_Gr]

Η πόλη με τις αποθήκες

Αναμφίβολα το πιο φωτογραφημένο σημείο του Αμβούργου, και αυτό που το καθιστά αναγνωρίσιμο σε όλο τον κόσμο, είναι η συνοικία Speicherstadt, κοντά στο λιμάνι. Στην κυριολεξία σημαίνει «η πόλη των αποθηκών», και πράγματι είναι η μεγαλύτερη συνοικία με αποθήκες στον κόσμο.

Ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1885, καθώς το Αμβούργο ετοίμαζε τις υποδομές του για την έναρξη λειτουργίας του ελεύθερου από δασμούς λιμανιού του, σπάνιο προνομιακό καθεστώς που κερδήθηκε με κόπο και κατοχυρώθηκε συνταγματικά. 20.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να μετεγκατασταθούν σε άλλα σημεία της πόλης προκειμένου ολόκληρα τετράγωνα να κατεδαφιστούν για να ξεκινήσει η κατασκευή των αποθηκών.

Στα νεογοτθικά κτήρια από σκούρο κόκκινο τούβλο θα αποθηκεύονταν και κατόπιν θα διατίθεντο προς πώληση τα εμπορεύματα που συνέρρεαν με τα πλοία από όλα τα μέρη του κόσμου - καφές, κακαό, τσάι, καπνός, μπαχαρικά, ανατολίτικα χαλιά. Το πλέον εντυπωσιακό με αυτά τα κτήρια ανάμεσα στα κανάλια είναι ότι πολλά από αυτά δεν έχουν κανονικά θεμέλια, αλλά στηρίζονται πάνω σε δέσμες από δρύινους πασσάλους.

Σήμερα χρησιμοποιούνται κυρίως ως γραφεία εταιρειών, αλλά κάποια ακόμα και τώρα ως αποθήκες. Εκεί θα βρείτε και το Miniatur Wunderland, που φιλοξενεί αναπαραστάσεις σε μικρογραφία πολλών πραγματικών τοποθεσιών του πλανήτη μας, ουσιαστικά μια γιγάντια ατραξιόν μοντελισμού.

 

[Marios_Gr]

Το Μέγαρο της Φιλαρμονικής του Έλβα

Από τις 11 Ιανουαρίου του 2017 που εγκαινιάστηκε, το Μέγαρο της Φιλαρμονικής του Έλβα -ή Elbphilarmonie στα γερμανικά- αποτελεί το καινούριο καμάρι του Αμβούργου, και μάλλον και όλης της Γερμανίας, διεκδικώντας με αξιώσεις να είναι αυτό το σύμβολο της πόλης από εδώ και στο εξής.

Το φημισμένο Ελβετικό αρχιτεκτονικό γραφείο Herzog & de Meuron ανέλαβε τον σχεδιασμό του, επιχειρώντας έναν συνδυασμό της παραδοσιακής αισθητικής του κόκκινου τούβλου κατά το ήμισυ, με μία άκρως φουτουριστική προσέγγιση στο υπόλοιπο μισό, ενώ ως σύνολο και από μακριά να δίνει την εντύπωση πλεούμενου στον Έλβα, ενώ κάποιοι βλέπουν σε αυτό ένα παγόβουνο, κύματα ή ακόμα και έναν επιπλέοντα κρύσταλλο. Οι αίθουσες συναυλιών του θεωρούνται από τις κορυφαίες σε ακουστική παγκοσμίως.

Η ολοκλήρωση της κατασκευής του Elbphilarmonie χρειάστηκε 10 χρόνια -από τα 3 που ήταν ο αρχικός σχεδιασμός (!)- εκτοξεύοντας το κόστος στο σχεδόν τετραπλάσιο του πρώτου προϋπολογισμού, αφού δεν ήταν λίγα τα προβλήματα που ανέκυψαν στην πορεία, όπως εύκολα καταλαβαίνουμε από την ανέγερση ενός τόσο μεγάλου έργου σχεδόν μέσα στη θάλασσα, γεγονός που προκάλεσε φυσικά γκρίνιες και έντονη κριτική.

Το μέγιστο ύψος του στη δυτική πρόσοψη φτάνει τα 108 μέτρα και διαθέτει 26 ορόφους! Η κάτοψή του καλύπτει μία επιφάνεια 120.000 τετραγωνικών μέτρων. Διαθέτει 3 αίθουσες συναυλιών, τη Μεγάλη Αίθουσα που μπορεί να φιλοξενήσει 1.200 άτομα περιμετρικά τοποθετημένα της σκηνής, και δύο μικρότερες των 550 και 170 θεατών αντίστοιχα. Διαθέτει ακόμα ξενοδοχείο 244 δωματίων, 45 πολυτελή διαμερίσματα, εστιατόρια, μπαρ, χώρους στάθμευσης, ακόμα και spa.

Γραφική αναπαράσταση των εσωτερικών χώρων του Elbphilarmonie

Γραφική αναπαράσταση της Μεγάλης Αίθουσας

Στο 8 όροφο, στην κορυφή του «τούβλινου» τμήματος του κτηρίου, βρίσκεται η Plaza, μία μεγάλη πλατφόρμα ανοιχτή στο κοινό, από την οποία μπορείτε να έχετε απρόσκοπτη και πανοραμική θέα του Αμβούργου, και στην οποία φθάνεις μέσω μίας τεράστιας και ελαφρώς καμπυλωτής κυλιόμενης σκάλας. Εκεί θα βρείτε ακόμα ένα κατάστημα με σουβενίρ και ένα καφέ με επίσης εξαιρετική θέα. Όπως είπα, η πρόσβαση στην Plaza είναι δωρεάν, παρόλα αυτά θα χρειαστεί να βγάλετε τυπικά ένα «εισιτήριο» από τα ταμεία του ισογείου προκειμένου να περάσετε τις μπάρες ασφαλείας της εισόδου.

Προγραμματισμένες περιηγήσεις και στους άλλους χώρους του κτηρίου, έναντι πληρωμής, προβλέπονται επίσης, αλλά αν κρίνω από την απουσία διαθέσιμων ημερομηνιών που διαπίστωσα, είναι μάλλον λίγες και περιζήτητες.

Μπορείτε να πάρετε μία ιδέα της θέας που παρέχει το παρατηρητήριο στην οροφή του κτηρίου από την επίσημη ιστοσελίδα του Elbphilarmonie. https://www.elbphilharmonie.de/en/blog/next-door#!/l/museum_kunst_und_gewerbe

 

[Elena2508]

Εξαιρετική και καλογραμμένη ιστορία με πολύ όμορφες φωτογραφίες για έναν ανερχόμενο τουριστικά ευρωπαϊκό προορισμό!! Το δε πάρκο "Planten un Blomen" με εντυπωσίασε και μου θύμισε πόσο παντελή έλλειψη τέτοιων χώρων έχουμε στην Ελλάδα...
Είναι αλήθεια ότι το Αμβούργο μου κίνησε το ενδιαφέρον για πρώτη φορά το Γενάρη του 2017 που εγκαινιάστηκε το Μέγαρο της Φιλαρμονικής του Έλβα και είχαν κάνει εκτενή αφιερώματα όλες οι ιστοσελίδες. Είχα εντυπωσιαστεί τόσο πολύ από το φουτουριστικό αρχιτεκτόνημα που έλεγα χαριτολογώντας στους φίλους μου ότι πρέπει να κλείσουμε άμεσα εισιτήρια για να παρακολουθήσουμε μια συναυλία κλασικής μουσικής σε αυτόν τον ξεχωριστό χώρο!!
Έκτοτε, κάποιοι φίλοι τα κατάφεραν και πήγαν στο Αμβούργο και μου μετέφεραν πολύ καλές εντυπώσεις. Όλοι την περιέγραψαν σαν μια πολύ ζωντανή και φιλόξενη πόλη!
Μετά από αυτήν την ιστορία και την γνωριμία με τις ομορφιές της πόλης νομίζω ότι δεν πρέπει να καθυστερήσω την επίσκεψη στη φιλαρμονική.

 

[Marios_Gr]

To Λιμάνι

Αν και δεν βρίσκεται στη Βόρεια Θάλασσα, αλλά επικοινωνεί με αυτή μέσω του ποταμού Έλβα, το λιμάνι του Αμβούργου είναι από τα μεγαλύτερα, ιστορικότερα και πλέον πολυσύχναστα του κόσμου. Η συνολική του έκταση καλύπτει 74 τετραγωνικά χιλιόμετρα και διακινεί τον τρίτο μεγαλύτερο όγκο εμπορευμάτων στην Ευρώπη -μετά από τα λιμάνια του Ρότερνταμ και της Αμβέρσας- και τον 15ο παγκοσμίως.

Η μακραίωνη ιστορία του ξεκινά στις 7 Μαΐου του 1189 με την ίδρυσή του από τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο Μπαρμπαρόσα και έκτοτε το μέλλον του διαγράφεται λαμπρό. Μέχρι τον 16ο αιώνα ήταν το δεύτερο σημαντικότερο λιμάνι της Χανσεατικής Ένωσης και κατόπιν -από τα μέσα του 19 αιώνα- το μεγαλύτερο Ευρωπαϊκό λιμάνι για διατλαντικά ταξίδια στην Αμερική. Τον Οκτώβριο του 1888, με την είσοδο του Αμβούργου στη Γερμανική Τελωνειακή Ένωση, ορίζεται ως Λιμάνι Ελεύθερο Δασμών, ώστε οι έμποροι να μπορούν να διακινούν και να αποθηκεύουν σε αυτό προϊόντα και πρώτες ύλες χωρίς να περνούν από τελωνείο, καθεστώς που καταργήθηκε μόλις το 2013.

Σήμερα, ανήκει στην «αμαρτωλή» συνοικία St Pauli (όλες οι πόλεις με λιμάνι διαθέτουν μία τέτοια) και εκτός από την έντονη εμπορική και ναυτιλιακή δραστηριότητα, είναι και χώρος πλήθους καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, όπως ο ετήσιος εορτασμός των γενεθλίων του, το φεστιβάλ Hafengeburtstag.

Σήμα κατατεθέν του λιμανιού, αλλά και όλης της πόλης, είναι οι φημισμένες γέφυρες Landungsbrücken (Γέφυρες της Αποβάθρας). Πρόκειται για 10 μεταλλικές πλωτές γέφυρες διατεταγμένες παράλληλα κατά μήκος της αποβάθρας του λιμανιού, που συνδέονται με ένα επίμηκες κτήριο. Μέσα σε αυτό θα βρείτε καταστήματα, καφέ και εστιατόρια (εκεί φιλοξενείτε και το Hard Rock Café του Αμβούργου), ενώ στην ανατολική άκρη του κτηρίου βρίσκεται το φημισμένο ρολόι, που χτυπά κάθε μισή ώρα. Από εδώ θα μπορέσετε να πάρετε και κάποιο από τα πολλά φέρι-μποτ σε περίπτωση που θέλετε να κάνετε τον γύρο του λιμανιού και δια θαλάσσης.

Δύο πλοία, το ιστιοφόρο Rickmer Rickmer από τα τέλη του 19ου αιώνα και το φορτηγό πλοίο Cap San Diego του 1961, βρίσκονται αγκυροβολημένα στο λιμάνι για ξεναγήσεις στους χώρους τους, ώστε οι επισκέπτες να γνωρίσουν από κοντά το πως ήταν να ζεις μέσα σε αυτά. Μάλιστα το δεύτερο είναι το μεγαλύτερο πλοίο-μουσείο του κόσμου. Στο λιμάνι θα συναντήσετε φυσικά και πολλά άλλα πλεούμενα, μέχρι και τουριστικά ποταμόπλοια αμερικανικού στυλ.

 

[Marios_Gr]

Altona

Αν βρεθείτε στο Αμβούργο και θελήσετε να ξεφύγετε για λίγο από το πολύβουο κέντρο, χωρίς να πάρετε τα βουνά (που δεν μπορείτε, γιατί γύρω από το Αμβούργο δεν υπάρχουν βουνά ), η Altona είναι μία καλή επιλογή. Είναι το δυτικότερο δημοτικό διαμέρισμα της πόλης με μεγάλη και σημαντική ιστορία. Θα πάτε εκεί ξεκινώντας από το λιμάνι και περπατώντας παράλληλα της παραλίας του Έλβα προς τα δυτικά, αν έχετε όρεξη για περίπατο, ή διαφορετικά, με τη γραμμή S1 του τρένου και κατεβαίνοντας στη στάση Reeperbahn στο St Pauli.

Ιδρύθηκε το 1535 ως ένα ταπεινό ψαροχώρι, ενώ έναν αιώνα αργότερα και μέχρι 1864 βρέθηκε υπό τη διοίκηση του βασιλεία της Δανίας και αποτελούσε το μοναδικό Δανέζικο λιμάνι με άμεση πρόσβαση στη Βόρεια Θάλασσα. Μέχρι το 1937 παρέμεινε ξεχωριστή πόλη, αλλά με τη συνεχή επέκταση του γειτονικού Αμβούργου εν τέλει ενοποιήθηκε με αυτό ως προάστιό του. Γεγονός που ποτέ οι κάτοικοί της δεν είδαν με καλό μάτι, αφού οι έριδες για το ποια πόλη είχε τη δικαιοδοσία επί της επικερδούς ψαραγοράς που βρίσκεται ανάμεσά τους, υπήρχαν από παλιά. Ακόμα και σήμερα πολλοί κάτοικοι της Αλτόνα θεωρούν τους εαυτούς τους "Αλτονιάτες" και όχι "Αμβουργιώτες".

Η πλατεία της Ψαραγοράς

Fischauktionshalle και stilwerk

Από την Ψαραγορά της Altona, το Fischauktionshalle, ξεκίνησε και η δική μου βόλτα. Το περίτεχνο και αριστοκρατικό κτήριο που τη στεγάζει χτίστηκε το 1894 από την τότε ακόμα ανεξάρτητη πόλη της Altona, κάτι που θεωρήθηκε μεγάλη πρόκληση από το Αμβούργο, που έσπευσε δύο χρόνια αργότερα να κατασκευάσει τη δική του ψαραγορά στο St Pauli. Από τον άτυπο αυτό ανταγωνισμό της σαρδέλας νικήτρια βγήκε η Altona, αφού η δική της ψαραγορά είχε πιο άμεση πρόσβαση στο σιδηροδρομικό δίκτυο και άρα περισσότερα ψάρια μπορούσαν να πουληθούν εκεί. Έτσι, η αγορά του Αμβούργου γκρεμίστηκε άδοξα το 1971.

Έχοντας ανακατασκευαστεί από τις ζημιές που της προκάλεσε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Ψαραγορά σήμερα είναι ένας πολυχώρος συνύπαρξης των ανθρώπων, παρά μία τυπική αγορά. Κάθε Κυριακή πρωί υπάρχει πραγματικά κοσμοσυρροή. Πάγκοι με ψαρονοστιμιές, μπαζάρ φαγητών, ρούχων και σουβενίρ, πρωινό και brunch που σερβίρονται μέχρι το μεσημέρι, καφές, μπύρα, ακόμα και σαμπάνια. Και όλα αυτά υπό τους ήχους τζαζ, ροκ και παραδοσιακής Γερμανικής μουσικής από μπάντες που παίζουν ζωντανά και τις δυνατές φωνές των πωλητών, που συναγωνίζονται στο ποιος θα ακουστεί δυνατότερα, δημιουργώντας ένα ευχάριστο κομφούζιο. Ένα πραγματικό Κυριακάτικο πάρτι!

Fischauktionshalle

Περπατώντας επί της πλακόστρωτης Große Elbstraße, λίγο πιο κάτω από την Ψαραγορά βρίσκουμε το εμπορικό κέντρο της εταιρίας stilwerk, με είδη εσωτερικής διακόσμησης. Θα ήταν άλλο ένα κατάστημα με αντικείμενα design, αν το κτήριο του 1910 από κόκκινο τούβλο στο οποίο στεγάζεται, και που κάποτε λειτουργούσε ως αποστακτήριο βύνης, δεν ήταν από μόνο του πολύ ενδιαφέρον αρχιτεκτονικά. Η μεταλλική γέφυρα έξω από το κατάστημα φέρει το όνομά του, stilwerkbrücke.

 

[Marios_Gr]

Altonaer Balcon και Elbchausee

Θα χρειαστεί να περπατήσετε λίγο ακόμα παράλληλα με την όχθη του Έλβα, αλλά το μέρος θα σας ανταμείψει. Ένα σύμπλεγμα τεσσάρων διαδοχικών πάρκων αναπτύσσεται κατά μήκος της ακτογραμμής, με πρώτο από αυτά το Altonaer Balcon. Το “Μπαλκονι της Altona” βλέπει τα παγκάκια του να γεμίζουν συνέχεια από τουρίστες και ντόπιους που επισκέπτονται το μικρό αυτό πάρκο για να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τη θέα στον ποταμό Έλβα, τη γέφυρα Köhlbrandbrücke του νησιού Wilhelmsburg και το λιμάνι του Αμβούργου. Το άγαλμα Maritim του γλύπτη Gerhard Brands, που αναπαριστά τρεις ψαράδες που κρατάνε τα κουπιά τους, βρίσκεται εκεί από το 1965.

Η οδός Elbchausee είναι από τους πιο γνωστούς δρόμους του Αμβούργου, εξαιτίας των πολλών πολυτελών κατοικιών που υπάρχουν κατά μήκος του. Διατρέχει την Altona παράλληλα στον Έλβα και καταλήγει στη συνοικία Blankenese. Στα 9 χιλιόμετρά της θα δείτε κομψές βίλες, εντυπωσιακούς κήπους και ήσυχα πάρκα με θέα στο ποτάμι. Πολλές από τις οικίες αυτές είναι του 18ου και 19ου αιώνα, τότε που οι πλούσιοι έμποροι και οι εύποροι της πόλης ήθελαν ένα ήσυχο μέρος σε ένα προάστιο εκτός των τειχών του Αμβούργου, ως μόνιμη ή ως θερινή κατοικία. Μία χαλαρή βολτούλα, έστω σε ένα κομμάτι της, θα σας προσφέρει μία πολύ διαφορετική εμπειρία από ότι η υπόλοιπη πόλη. Προτείνω να έχετε μαζί σας και κάτι για να τσιμπήσετε, για ένα μικρό πικ-νικ σε κάποιο από τα καταπράσινα παρκάκια που θα συναντήσετε.

To Donners Park

Η εκκλησία Christianskirche με το μικρό νεκροταφείο

 

[Marios_Gr]

Rathaus Altona και Platz der Republik

Eπέστρεψα στην αρχή της Elbchausee –που για λίγα μέτρα μετονομάζεται σε Klopstockstraße- και ανηφόρησα στη Max-Brauer-Allee, για να ολοκληρώσω τη βόλτα μου στην Altona με τα αξιοθέατα που είναι συγκεντρωμένα εκεί.

Και το πρώτο που συναντά κάποιος είναι το σημαντικότερο κτήριο της περιοχής, το Δημαρχείο της Altona ή Rathaus Altona. Κατασκευάστηκε το 1898 στη θέση του παλιού σιδηροδρομικού σταθμού της πόλης, σε νέο-αναγεννησιακό στυλ. Μπροστά του στέκει το άγαλμα του έφιππου Πρώσου Αυτοκράτορα Wilhelm I, με άλλους ήρωες της Πρωσίας να τον περιβάλλουν.

Δίπλα από το Δημαρχείο, το άγαλμα του Δούκα της Altona, Conrad Daniel, επίτιμου δημότη της πόλης λόγω της μεγάλης βοήθειας που προσέφερε στο Αμβούργο μετά την καταστροφή της Μεγάλης Φωτιάς. Και λίγο πιο πάνω, το Altonaer Theater, γνωστό για τα έργα κλασικού ρεπερτορίου που ανεβάζει.

Τέλος, λίγο πριν φτάσω στον μεγάλο Σιδηροδρομικό Σταθμό της Altona για να πάρω το τρένο της επιστροφής για το κέντρο, η επιμήκης Platz der Republik, περισσότερο ένα πάρκο παρά μία τυπική πλατεία. Αγαπημένος χώρος χαλάρωσης για τους κατοίκους του Αμβούργου, φτιάχτηκε το 1895 για να αποτελέσει ακριβώς αυτό, ένα χώρο διαφυγής από την πολύβουη πόλη. Στο βόρειο άκρο του βρίσκεται το παραμυθένιο σιντριβάνι Stuhlmannbrunnen, όπου ο γλύπτης Paul Türpe σκέφτηκε να αναπαριστά δύο Κένταυρους που μαλώνουν για ένα ψάρι, για να συμβολίσει έτσι την αιώνια διαμάχη των δύο πόλεων, Altona και Αμβούργου, για την αλιευτική κυριαρχία της περιοχής. Ένας Τρίτωνας, μία Νηρηίδα και μία σαύρα(?) τους περιβάλλουν.

 

[Marios_Gr]

Οι μέρες στην πόλη με το νερό

Με την Altona τελείωσε η μεγάλη μου βόλτα στο Αμβούργο. Τρεις μέρες δεν είναι λίγες, δεν είναι πολλές. Για εμένα ήταν όσες τα οικονομικά μου επέτρεψαν σε μία γενικά ακριβή περιοχή. Με αρκετό ποδαρόδρομο και λίγη ξεκούραση είδα τα περισσότερα από τα βασικά αξιοθέατα. Όσο καλά και αν σχεδιάσεις το ταξίδι, πάντα υπάρχουν οι εκ των υστέρων διαπιστώσεις ότι θα μπορούσες να δεις και κάτι ακόμα που παρέβλεψες. Και πάντα θα δεις κάτι που δεν είχες προγραμματίσει, αλλά ανακάλυψες εκεί. Αν μπορέσετε να βρεθείτε σε αυτή τη γωνιά της Γερμανίας για περισσότερες μέρες, πηγαίνετε στη Βρέμη για να δείτε το εντυπωσιακό δημαρχείο της και το περίφημο άγαλμα των Μουσικών της Βρέμης από το γνωστό παραμύθι. Ή, αν βγείτε ακόμα πιο έξω από την πόλη, τους βιότοπους των νησιών της Ανατολικής Φριζίας στην Κάτω Σαξονία.

Παρακάτω σας παραθέτω μία γραφική απεικόνιση των κυριότερων σημείων ενδιαφέροντος που αναφέρω στην περιγραφή μου, για να έχετε μία αντίληψη της διασποράς τους και των αποστάσεων μέσα στην πόλη του Αμβούργου.

 

[Sassenach77]

Τελείωσε; Κρίμα...
Αν έκανες και ένα ταξιδάκι προς Κολωνία και το περιέγραφες μετά, θα με βόλευε
Είναι εύχρηστος και ευχάριστος ο τρόπος που παραθέτεις τις πληροφορίες! Ευχαριστώ!

 

[Marios_Gr]

Επίλογος

Aργά το απόγευμα προς το βράδυ είναι η πιο ήσυχη ώρα της ημέρας. Οι πρωινοί περιηγητές επιστρέφουν σπίτι και οι νυχτερινοί διαβάτες δεν έχουν βγει ακόμα. Είναι η ώρα που επιλέγω για την τελευταία μου βόλτα σε κάθε ταξίδι. Αν και πέφτει το σκοτάδι, το Αμβούργο δεν έχει ανάψει ακόμα τα φώτα του. Και μία ευτυχής συγκυρία έφερε τον ήχο από το φλάουτο ενός μουσικού του δρόμου για να επενδύσει με τον πλέον ταιριαστό τρόπο το πέρασμά μου από τις γειτονιές με τις περίτεχνες προσόψεις, και μετά τη σκιά των πύργων του Δημαρχείου που έπεφτε στην πλακόστρωτη αυλή του, και τα νερά των καναλιών που γίνονταν όλο και πιο σκοτεινά.
Μέχρι το επόμενο ταξίδι.

Gute Nacht, Hamburg

 

[escursione]

Πολύ ωραία η ιστορία σου με αναλυτικές πληροφορίες για όλα τα αξιοθέατα. Να προσθέσω ότι το κορυφαίο αξιοθέατο κατά τη γνώμη μου που είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ στο πρόσφατο ταξίδι μου στο Αμβούργο και το προτείνω, είναι το μουσείο μινιατουρας miniatur wunderland. Λειτουργεί μέχρι τις 12 το βράδυ για να εξυπηρετήσει όλους τους ενδιαφερόμενους. Καλό είναι για να γλυτώσετε την αναμονή και να μην πηγαίνετε και δεύτερη φορά να κάνετε κράτηση από την ιστοσελίδα διότι κάθε ώρα μπαίνει συγκεκριμένος αριθμός επισκεπτών. Επίσης κάποιες ώρες έχουν και έκπτωση στα εισητηρια μέχρι και 50%. Χρειάζεστε περίπου 3 με 4 ώρες για να θαυμάσετε τις Άλπεις, τη Βενετία και άλλα μέρη που είναι κατασκευασμενα με απίστευτη λεπτομέρεια. Θα μου επιτρέψεις να ανεβάσω και 2 - 3 φώτο