Οικονομικη κριση στο Παρισι

[tripakias]

Είσαι σίγουρος γι΄αυτό; Λογικά , παρά το γεγονός οτι παρακμάζει τις τελευταίες δεκαετίες η Αγγλία ως χώρα με ταχύτερο ρυθμό από τη μισητή γείτονα, η περιοχή του Λονδίνου πρέπει να διαθέτει τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης. Ως παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό και ναυτιλιακό κέντρο υπερτερεί σαφώς των Παρισίων.

Απο χρονια σε χρονια αλλαζει η καταταξη. Τα τελευταια στοιχεια για το 2012 δειχνουν πως το Λονδινο και το Σικαγο εχουν περασει ελαφρα το Παρισι, ενω η Οζακα βρισκεται κατω απ' αυτο.

 

[mel]

Ένα φαινόμενο που παίρνει έντονες διαστάσεις την περίοδο της κρίσης στην Γαλλία και το οποίο σχετίζεται με το πρόβλημα του κόστους της κατοικίας είναι το "σύνδρομο του Tanguy" (από την σχετική και ομόνυμη ταινία του 2001). Πρόκειται για το φαινόμενο του ότι πολλοί νέοι, ενώ έχουν εγκαταλείψει την πατρική εστία και ζουν μόνοι τους, αναγκάζονται στην πορεία για οικονομικούς λόγους να επιστρέψουν στο σπίτι των γονιών τους. Αν αυτό στην οικογενειοκεντρική Ελλάδα είναι κάτι που σχετικά εύκολα γίνεται κατανοητό και αποδεκτό, στην Γαλλία, όπου είναι μακριά παράδοση οι νέοι να μένουν μόνοι τους από μικρή ηλικία, προκαλεί μεγάλη εντύπωση και είναι αντικείμενο έντονων συζητήσεων και προβληματισμών. Το φαινόμενο αναφέρεται στην Γαλλία με τον όρο "syndrome de Tanguy" ή "generation de Tanguy", στην Αγγλία με τον όρο "Boomerang Generation" και στην Ιαπωνία "εργένηδες-παράσιτα".

Όσοι ενδιαφέρονται για το θέμα μπορούν να δουν (στα γαλλικά) το σχετικό αφιέρωμα της διαδικτυακής Le Monde με τίτλο Une année en France, το οποίο περιλαμβάνει ρεπορτάζ και συνετεύξεις για διάφορα θέματα στην Γαλλία της χρονιάς της κρίσης. Ανάμεσα σε αυτά και το θέμα για την επιστροφή των νέων στην κατοικία των γονιών τους "Habiter - Des embuches au logement". Στο video αυτό μιλάνε τρεις νέοι από την περιοχή του Παρισιού. Μία νεαρή κοπέλα που παρόλο του ότι είχε δουλειά δεν μπορούσε να πληρώνει 670 ευρώ νοίκι για ένα studio 32 μ2 και η οποία περιγράφει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει από τον καιρό που επέστρεψε στους δικούς της. Ένας νεαρός καλλιτέχνης που επειδή είχε άστατη απασχόληση αναγκάστηκε και αυτός να επιστρέψει στο σπίτι των γονιών του με την ελπίδα να αποταμιεύσει λίγα χρήματα και να ψάξει την πρώτη ευκαιρία για να ξαναφύγει και τέλος μία Αφρικανή 44 χρονών που πριν μείνει χωρίς δουλειά κέρδιζε 1700 ευρώ τον μήνα και νοίκιαζε για 539 ευρώ μία "τρύπα" χωρίς θέρμανση, στην οποία αναγκάζονταν αυτή και τα τρία της παιδιά να κοιμούνται με διπλά παντελόνια. Όταν έμεινε άνεργη, χρειάστηκε προσπάθειες δύο χρόνων για να της δώσουν ένα επιδοτούμενο πολύ ωραίο διαμέρισμα για 350 ευρώ (που φτάνει τα 680 ευρώ με την θέρμανση κλπ), αλλά πλέον το επίδομα ανεργίας των 1181 ευρώ δεν της φτάνει με αποτέλεσμα να τρώνε κάθε μέρα ρύζι!

Παρ'όλο βέβαια που τα προβλήματα φαίνονται παρόμοια με αυτά της χώρας μας δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Γαλλία είναι μία αρκετά πιο πλούσια χώρα και με λιγότερη κρίση από την χώρα μας. Είναι λοιπόν φυσικό ότι ο μέσος εργαζόμενος (η και ο κατώτερος αντίστοιχα) βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα απ'ότι ο Έλληνας. Και βέβαια και ο άνεργος έχει περισσότερες κοινωνικές παροχές, αφού η Γαλλία σαν πλούσιο κράτος διαθέτει ένα αρκετά ευρύ δίκτυ κοινωνικής προστασίας.

Το ανησυχητικό είναι ότι ακόμα και η οικονομία της κατά τα άλλα πλούσιας και εύρωστης Γαλλίας φαίνεται να έχει χάσει τον βηματισμό της. Επιχειρήσεις κλείνουν η μια μετά την άλλη, η ανεργία έχει φτάσει στο 11%, στο μεγαλύτερο επίπεδο τωντελευταίων 20 χρόνων. Αυτό τέλος που μου έκανε φοβερή εντύπωση βλέποντας τα στοιχεία του ΑΕΠ της Γαλλίας ανά κλάδο παραγωγής, είναι το ότι διαπίστωσα ότι μόνο το 25% περίπου του ΑΕΠ της προέρχεται από παραγωγικούς κλάδους. Και καλά για την Ελλάδα αυτό είναι γνωστό ότι αποτελεί ένα από τα πιο σοβαρά της προβλήματα. Άλλα και η Γαλλία; Τελικά ποιός παράγει κάτι πλέον στην Ευρώπη; Μόνον οι Γερμανοί;

Αν και δεν μπαίνω συχνά εδώ, εκτίμώ γενικά την παρουσία σου, όπως και το ότι συμμετείχες σ'αυτό το θέμα με το συγκεκριμένο άρθρο. Το άρθρο έχει τη σφραγίδα και το ύφος lemonde και μας κάνει, γιατί έτσι έχουμε μάθει, να το παίρνουμε σοβαρά. Δυστυχώς δεν μπορώ να το πάρω σοβαρά για 2 λόγους. Γιατί; 1. Με μια γρήγορη ματιά βλέπω έμφαση στο αρνητικό, 2. Ειδικά τώρα με την κρίση, έχουν απομυθοποιηθεί τελείως (τελείως όμως) τα παραδοσιακά μμε και ειλικρινά αισθάνομαι πως είναι λες κι έχει γραφτεί επίτηδες για να μας τρομοκρατήσει (όπως θα έλεγε κι ο V). Καλά κατηγορούν οι καθώς πρέπει τα ιστολόγια αλλά με τις παραδοσιακές σοβαροφανείς πηγές ενημέρωσης που στόχο έχουν να περνούν ιδεολογίες και κυβερνητικές γραμμές τι γίνεται; Θέλω να πω μου φαίνεται "στρατευμένο" και το συγκεκριμένο άρθρο. Φυσικά, αν κρίνουμε από ειδήσεις-γεγονότα, όπως κλείσιμο επιχειρήσεων, ε, καταλαβαίνουμε πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα και στη Γαλλία. Αλλά και όσα λέει το άρθρο δε νομίζω να είναι ο κανόνας. Ειλικρινά, ας είχα 5000 κι έφευγα τώρα για Γαλλία, μιας και δεν έχω βρει κάτι. Γιατί, για να πάω Γαλλία, ή θα έχω βρει δουλειά από εδώ ή, αν όχι, θα πάω με μια καβάντζα για τους πρώτους μήνες. Αλλά έχω 10 ευρώ στην τράπεζα και τίποτε άλλο. Αχ έχουμε πρόβλημα. Κλαίω τώρα χωρίς πλάκα.

 

[kabamarou]

Ο τροπος ζωης τους ειναι τραγικα αθλιος. Απλα δεν ξερουν να ζουν.

Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος;Τι θα έπρεπε να κάνουν και δεν κάνουν και τι κάνουν λάθος;Είσαι στο Παρίσι τώρα η ετοιμάζεσαι να πας;

Υ.Γ πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που έχεις γράψει για τον τρόπο ζωής εκεί.

 

[tripakias]

Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος;Τι θα έπρεπε να κάνουν και δεν κάνουν και τι κάνουν λάθος;Είσαι στο Παρίσι τώρα η ετοιμάζεσαι να πας;

Υ.Γ πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά που έχεις γράψει για τον τρόπο ζωής εκεί.

Ο ηλιος, η διατροφη και η νυχτερινη διασκεδαση ειναι τα σημεια που πασχουν περισσοτερο. Δεν κανουν καταναγκη κατι λαθος. Ηλιο δεν εχουν πολυ, που να τον βρουν; Κι ομως οταν δεν εχει ηλιο δεν εχουν ορεξη για τιποτα. Κλεινονται σε δουλεια και σπιτι και οι μερες φευγουν ετσι. Η διατροφη τους περα απο την οχι και σπουδαια πραγματα κουζινα τους, ειναι φουλ στο προχειρο, γρηγορο και κατεψυγμενο φαγητο.. Η νυχτερινη διασκεδαση ειναι μηδαμινη. Περα απο καποια σκορπια κλαμπ, δεν εχεις καμμια αλλη επιλογη για να βγεις μετα τις 1-2 το πρωι.

Περιπου σε ενα μηνα φευγω.

 

[Sunrisep4]

Οι κατοικοι του Παρισιου αντιλαμβανονται την οικονομικη κριση τελειως διαφορετικα απο τους Ελληνες. Για εναν παριζιανο κριση σημαινει: "δεν μπορω να ξοδευω 50€ για φαγητο καθε τρεις και λιγο" ή "θα παρω το iphone5 τελος του μηνα που θα πληρωθω" ή "αυτο το ΣΚ δεν θα παμε ταξιδι, θα μεινουμε Παρισι". Περα απο καποιους νεοεισερχομενους μεταναστες, αστεγους και μερικες ακομα εξαιρεσεις οι ανθρωποι δεν εχουν καταλαβει τιποτα για κριση. Και οι βασικες τους αναγκες ειναι εξασφαλιζονται ευκολα. Η φτωχεια φυσικα δεν τους αγγιζει και εχω την αισθηση πως οσοι απ' αυτους δεν την εχουν ζησει στις χωρες τους δεν εχουν ιδεα σημαινουν τα: "δεν εχω φαγητο", "δεν εχω ρευμα", "δεν εχω θερμανση".

Μα ειναι ολα τοσο καλα στο Παρισι; Ναι, ενας απο τους λογους που χαιρεσαι να εισαι εδω ειναι πως η συντριπτικη πλειοψηφια των ανθρωπων που συναντας φαινονται ευτυχισμενοι. Οι συζητησεις σπανια εχουν σαν θεμα το μονιμο πλεον θεμα των συζητησεων στην Ελλαδα, το οικονομικο. Αυτη η εικονα ειναι μαλλον και το μεγαλυτερο πλεονεκτημα αυτης της πολης.

Δεν ειναι ομως πανακριβο το Παρισι; Κατα μια εννοια ναι, το Παρισι ειναι αρκετα ακριβο (τουλαχιστον αρκετα πιο ακριβο απο την Ελλαδα). Ομως μιλαμε για το κεντρο, τα ευπορα προαστια και τις τουριστικα αναπτυγμενες περιοχες του. Οι περιοχες οπου ζουν κυριως μεταναστες ή στα ghetto οι τιμες ειναι πολυ χαμηλοτερες.

Ενας αλλος σημαντικος παραγοντας που κανει το Παρισι οχι τοσο ακριβο ειναι οι μισθοι των κατοικων του. Για εναν Ελληνα με μισθο 800€ φυσικο να φανταζει ακριβο για εναν Γαλλο ομως με μισθο 2000€ δεν ειναι. Αν βαλεις κατω ολα τα μηνιαια εξοδα ενος Ελληνα και ενος Γαλλου θα δεις πως ξοδευουν περιπου τα ιδια (ισως και λιγο λιγοτερα ο Γαλλος) αν προκειται για ανθρωπους με δικο τους σπιτι (αν νοικιαζουν, του Γαλλου ειναι πολυ περισσοτερα).
Για να καταλαβεις εγω υπολογιζω τα μηνιαια μου εξοδα μολις 200-300€ το μηνα παραπανω απο αυτα που ξοδευα στην Ελλαδα. Το ενοικιο μου (για ενα δωματιο) ειναι στα 700€ (με ολα μεσα) και η διαφορα αυτη καλυπτεται κυριως απο τη θερμανση και το ρευμα που εδω ειναι αρκετα φθηνοτερα.

Στο Παρισι ειναι ευκολο επισης να βρεις μια δουλεια... αρκει να ξερεις γαλλικα. Απο κει και περα οποιος θελει να δουλεψει αργα η γρηγορα κατι θα βρει στα μετρα του. Ισως καποιος δυσκολευτει αν ψαχνει μονο σε ενα συγκεκριμενο αντικειμενο. Κι ο μισθος; Ενα απλο πτυχιο πανεπιστημιου ειναι αρκετο να σου εξασφαλισει εναν πρωτο μισθο τουλαχιστον 1500-1600€ (13 μισθοι) + την καρτα για ΜΜΕ + καποια κουπονια που τα εξαργυρωνεις σε καταστηματα ή ταξιδια για 7ωρη πενθημερη απασχοληση. Ομως επειδη πολλες φορες θελουν 8 ωρες, ο μισθος ανεβαινει στα 1800-1900€ (με το καλημερα). Το αστειο ειναι πως αυτοι οι μισθοι θεωρουνται καπως "εκμεταλλευση" απο τους πτυχιουχους κι ετσι δεν πολυ προτιμουνται με αποτελεσμα οι λιγοι υποψηφιοι να προσλαμβανονται σχεδον αμεσως. Φυσικα δεν απαιτειται η γνωση ξενων γλωσσων ή η κατοχη μεταπτυχιακων, διδακτορικων ή αλλων προσοντων.

Οι πωλητες, οι σερβιτοροι, οι αποθηκαριοι, οι ταμιες σε σουπερμαρκετ και γενικα ολοι οσοι κανουν αυτες τις δουλειες, τις οποιες οι περισσοτεροι Γαλλοι "ντρεπονται" να τις κανουν, αμοιβονται με οχι λιγοτερα απο 1200-1300€ για 35 ωρες εργασια τη βδομαδα.

Ειναι σαφες λοιπον πως με αυτους τους μισθους και με τις τιμες των ειδων πρωτης αναγκης να ειναι χαμηλοτερες, ιδιες ή στη χειροτερη λιγο μεγαλυτερες απο αυτες της Ελλαδας πως τον κατοικο του Παρισιου δεν τον απασχολει αν αυριο θα εχει να δωσει γαλα στο παιδι του.
Επιπλεον το γαλλικο συστημα υγειας ειναι αψογο και οι εργαζομενοι δεν χρειαζεται να πληρωσουν τιποτα απο την τσεπη τους για την περιθαλψη τους, ενω η επισκεψη σε ιδιωτη γιατρο μη συμβεβλημενο με το συστημα υγειας τους στοιχιζει γυρω στα 20€!

Κριση λοιπον στο Παρισι μαλλον δεν υπαρχει. Κι αν υπαρχει ομως, η ετυμολογια της γαλλικης κρισης ειναι τελειως διαφορετικη απο αυτην της ελληνικης κρισης.

Τωρα με έστειλες ...
Σκεφτόμουν κατι παρομοιο να ανοίξω ..θρεντ ν ρωτησω για το Παρίσι για το πως κάποιος μπορει να παει να μεινει εκει αφου ψάχνει για δουλεια...
Και βασικα αν και πολυ ακριβά που λέτε...εγω τα φανταζόμουν πιο άσχημα...στο τελος εγω με ενα ΙΕΚ και Λύκειο και ο άντρας μου με ΤΕΙ θα χουμε δουλειές.κάλο και αυτο...παντως ειναι πολυ όμορφη πόλη πιστευω χωρις να εχω Πάει...
Μακαρι να ηταν ετσι...

Χρόνια τώρα αναρωτιέμαι γιατί μένω σ'αυτή τη χώρα;
Και τί ακριβώς έχουμε κάνει λάθος; Πού στράβωσε το πράγμα;

Για να πηγαίνουμε στην Σαντορίνη που ομολογουμένως ειναι πανέμορφη και να κλέβουνε τους τουρίστες στα νησιά οι επιχειρηματιες ,α και να το παίζουμε ψώνια στους φίλους μας με τα αμάξια και τα γκατζετακια μας....

 

[tripakias]

Παρα την αυξανομενη ανεργια και την οικονομικη κριση των Γαλλων η εκθεση της Credit Suisse για τον ιδιωτικο πλουτο κατατασει τους Γαλλους στις πρωτες θεσεις των πιο πλουσιων ανθρωπων στον πλανητη για το 2014.

Ας δουμε αναλυτικοτερα. Η εκθεση μετρα τον ιδιωτικο πλουτο (πλουτο σε καθαρη αξια ακινητων και χρημα). Στην πρωτη θεση του συνολικου πλουτου ερχονται οι Ελβετοι οπου ειναι και η μοναδικη χωρα στον κοσμο οπου κατα μεσο ορο ο καθε ενηλικας εχει περιουσια που ξεπερνα τα 500 χιλιαδες δολλαρια με $581.000. Ακολουθουν η Αυστραλια, η Νορβηγια, οι ΗΠΑ, και η Σουηδια. Στην εκτη θεση ειναι η Γαλλια με $317.000 ανα ενηλικα. λυπηρο για την Ελλαδα πως ειναι η μοναδικη χωρα αναμεσα στο γκρουπ των χωρων με μεση περιουσια μεγαλυτερη των $100.000 που εχασε εδαφος. Η μεση καθαρη περιουσια του Ελληνα συμπιεστηκε στα $111.400.
Στα χρηματα πρωτοι ερχονται οι Αυστραλοι ($225.000) ακολουθουμενοι απο τους Βελγους, τους Ιταλους, τους Γαλλους ($140.000) και τους Βρετανους.

Η Γαλλια ειναι μια χωρα 64 εκατομμυριων κατοικων απο τους οποιους τα 48 εκατομμυρια ειναι ενηλικες. Το κατα κεφαλην ΑΕΠ για καθε ενηλικα ανερχεται στα $58.521.
Οπως ειδαμε παραπανω στον καθε ενηλικα Γαλλο αντιστοιχουν $140.000 σε χρηματα και συνολοκικη καθαρη περιουσια $317.000. Η ιδιοκτησια στη Γαλλια ειναι ισχυροτατη κι αυτο αποδεικνυεται απο το γεγονος πως η ακινητη περιουσια αντιστοιχει στο 62% της περιουσιας των νοικοκυριων ενω το προσωπικο χρεος φτανει μολις το 12% της περιουσιας των νοικοκυριων.
Αν και στη Γαλλια ζει μονο το 1,1% του παγκοσμιου ενηλικου πληθυσμου η Γαλλια κατατασσεται τεταρτη στον κοσμο ως προς τη συνολικη περιουσια νοικοκυριου. πισω απο την Κινα και μπροστα απο τις ΗΠΑ.

Τα εντυπωσιακοτερα στοιχεια ερχονται ομως παρακατω αφου στην Ευρωπη ζει το 34% των ανθρωπων που ανηκουν στο πιο πλουσιο 1% του κοσμου. Απο αυτους το 1/5 ζει στη Γαλλια. Πρακτικα αυτο σημαινει πως περιπου ενας στους 14 Γαλλους ανηκει στο 1% των πιο πλουσιων ανθρωπων του κοσμου. Κι αυτο εχει να κανει οπως επισημαινει η εκθεση της Credit Suisse περισσοτερο με τη μεγαλη καθαρη αξια της περιουσιας παρα με μια ασυνηθιστα μεγαλη περιουσιακη ανισοτητα. Αλλωστε η περιουσια ανισοτητα στη Γαλλια ειναι απο τις μικροτερες αναμεσα στις χωρες του κοσμου. Με το 10% των πιο πλουσιων Γαλλων να κατεχει το 53,1% της συνολικης περιουσιας των Γαλλων(ενδεικτικα το αντιστοιχο νουμερο στις ΗΠΑ 74,6%, στην Ελβετια 71,9%, στη Γερμανια 61,7%, στην Ελλαδα 56,1%).

Αντιστοιχα 28,680 εκατομμυρια ενηλικων Γαλλων βρισκονται στο πλουσιοτερο 10% του κοσμου. Δηλαδη περισσοτερο απο ενας στους δυο Γαλλους.

Η ερευνα αναφερει επισης πως ειναι ελαχιστοι οι Γαλλοι με περιουσια μικροτερη μικροτερη των $10.000 και πως εχει 6 φορες μεγαλυτερο ποσοστο ανθρωπων με περιουσια μεγαλυτερη των $100.000 σε σχεση με τον παγκοσμιο ποσοστο. Επισης οι Γαλλοι εκατομμυριουχοι σε δολλαρια (καθαρη αξια σε χρηματα και ακινητα) ανερχονται για το 2014 σε 2,444 εκατομμυρια ή κατι παραπανω απο το 5% της 100 του ενηλικου πληθυσμου. Δηλαδη την επομενη φορα που θα βρεθειτε στη Γαλλια σκεφτειτε πως ενας στους 20 ενηλικες που θα βλεπετε στο δρομο εχει πανω απο $1.000.000 περιουσια! Αυτο το νουμερο φερνει τη Γσλλια στην πρωτη θεση στην Ευρωπη σε αριθμο εκατομμυριουχων αναλογικα με τον πληθυσμο της. Ομως στους πολυεκατομμυριουχους πανω απο τα $50 ή $100 εκατομμυρια οι Γαλλοι χανουν απο Γερμανους και Βρετανους.

Και μετα απ' ολα αυτα εγω βρηκα να παρω τη φτωχεια...

 

[Cave_man]

Ζαλίστηκα