Οικονομικη κριση στο Παρισι

[maltakias]

η πιο πανω δεν μου φαινεται καθολου ειδυλλιακή..

Αναφερόμουν στην ευκολία που βρίσκεις δουλεία ακόμα και χωρίς γλώσσα και στο ότι όλοι τα ξύνουν και παίρνουν στην ξεφτίλα 1300.

 

[chrisbd]

Το κόστος ζωής στις επαρχιακές πόλεις της Γαλλίας σίγουρα είναι πιο χαμηλό απ' ότι στο Παρίσι αλλά και οι πιθανότητες να βρείς δουλειά επίσης....

Ευνόητο είναι....... και γι' αυτό μαζεύονται στις "τερατουπόλεις" ο κόσμος γιατί οι ευκαιρίες και οι επιλογές είναι περισσότερες....

 

[mel]

ποιο? να εισαι 40+ και να ζεις με αλλους με κοινό μπανιο?



η πιο πανω δεν μου φαινεται καθολου ειδυλλιακή..να εισαι 40+ με ενα δωματιακι...ελπίζω εκτός αυτης της τερατουπολης να ειναι αλλιως τα πραγματα και να μη μιλαμε για όλη τη χώρα αλλά μονο για την τερατουπολη.

συμφωνω απόλυτα!

Γιατί τερατούπολη, Σάμιον; Προφανώς δεν αναφέρεσαι στη μοναδική ομορφιά του αλλά στο μέγεθος. Οκ. Πάνω σ'αυτό, θα έλεγα ότι δεν είναι καθόλου χειρότερο από την Αθήνα. Και εξηγούμαι γιατί. Στην Αθήνα πάντα νιώθω ότι να μένεις εκεί είναι μια ξεχωριστή δεξιότητα. Ναι, ΔΕΞΙΟΤΗΤΑ. Γιατί οι αποστάσεις είναι τεράστιες, η κίνηση επίσης, τα μμμ χάλια. Ειλικρινά μόνο σαν επισκέπτρια μπορώ να είμαι κάτω γιατί δεν έχω το άγχος του να προλάβω κάτι. Δεν μπορώ να με φανταστώ να μένω εκεί και να ψάχνω για δουλειά. Το Παρίσι είναι σαφώς πολύ μεγαλύτερο, έχει επίσης κυκλοφοριακό θέμα ΑΛΛΆ υπάρχει ένα ΑΛΛΑ που λέγεται ΜΜΜ. Μόνο το μετρό να πάρεις δε συγκρίνεται. Αποστάσεις που είναι διπλάσιες από της Αθήνας τις κάνεις στο μισό χρόνο. Στα 13 πήγα πρώτη φορά και μπορούσα ήδη να κινηθώ αυτόνομα. Είναι και εύκολη πόλη που μπορείς να προσανατολιστείς εύκολα, κάτι που πχ δεν μπόρεσα να κάνω στο Λονδίνο στα 38 μου και ποτέ δεν μπόρεσα στην Αθήνα, παρ'όλο που την έχω επισκεφτεί/περπατήσει πάνω από 15 φορές. Τώρα δε συγκρίνω τις πόλεις μεταξύ τους αλλά θέλω να πω πως, αν κάποιος μπορεί να επιβιώσει στην Αθήνα, τότε μπορεί με πολύ μεγαλύτερη ευκολία στο Παρίσι.

Το θέμα είναι το να βρεις δουλειά στο Παρίσι, να βρεις δηλαδή την άκρη. Τίποτε άλλο.

Επίσης προσωπικά δε μου φαίνεται τερατούπολη απλώς μια πόλη στην Ελλάδα αλλά ολόκληρη η χώρα. Κι αναφέρομαι στις συνθήκες και τη νοοτροπία των Ελλήνων. Δεν ξέρω για εσάς αλλά προσωπικά είμαι από φτωχή οικογένεια χωρίς γνωριμίες (ευτυχώς, δε θα καταδεχόμουν να χαιρετώ κομματόσκ...), είμαι στη βιοπάλη από τα 17 και πάντα έβλεπα να αδικούμαι και άλλους με λιγότερα προσόντα με καλύτερες δουλειές, αφεντικά να με κλέβουν, αφεντικά με τη νοοτροπία του να πληρώσουν λιγότερο τον υπάλληλο και που θεωρούν ότι ο υπάλληλος τους χρωστά χάρη επειδή τάχα έχουν δουλειά. Ένιωθα πίεση πολλά χρόνια και πρωτοσκέφτηκα να φύγω το 2000 με το σκεπτικό να ξεκινήσω με αφορμή ένα μαστερ στο Στρασβούργο που τελικά έκανα εδώ και δεν έφυγα για συναισθηματικούς λόγους εξαιτίας της μητέρας μου. Λυπάμαι, εμείς γεννήσαμε τον πολιτισμό (ή μάλλον οι πρόγονοί μας) αλλά στη Γαλλία έχουν πολιτισμό, σέβονται τα εργασιακά δικαιώματα και γενικά όλη η κατάσταση της εκμετάλλευσης και της μη αξιοκρατίας με κάνει να θεωρώ τερατούπολη όλη τη χώρα. Θα έλεγα και για Αγγλία το ίδιο με Γαλλία. Όταν πήγα, γνώρισα έναν από το Ουζμπεκιστάν και με άφησε άφωνη. Δούλευε στο Λονδίνο ως μάγειρας 3-4 ώρες τη μέρα και έβγαζε ή 2000 ή 2500 λίρες. Οκ 2000 λίρες δεν είναι πολλά για Αγγλία με τα ενοίκια που έχουν κι αναγκαζόταν να συγκατοικεί αλλά στην Ελλάδα ένας από το Ουζμπεκιστάν με τίποτα δε θα το έβλεπε αυτό (άλλο θα έβλεπε...) Και ξέρω πχ ειδικά για μάγειρες από τη δουλειά μου. Λίγοι έχουν τις συνθήκες που περιέγραψα για το Λονδίνο. Τα ίδια και στο Παρίσι. Λοιπόν; Γιατί να με φοβίζει το Παρίσι ή το Λονδίνο και να τα λέω τερατοπόλεις, όταν ζω στη χώρα όπου εργασιακά δικαιώματα έχουν μόνο οι δυ και τα ανώτερα στελέχη επιχειρήσεων και γενικά μια μειονότητα; Καλό είναι να αγαπάμε τη χώρα μας αλλά να βλέπουμε τα στραβά της. Εγώ τρελαίνομαι να βλέπω ανθρώπους που δεν τους "υπολογίζω" να παίρνουν τρελούς μισθούς μόνο γιατί έχουν γνωριμίες. Ανθρώπους που προσωπικά δε θα τους προσλάμβανα. Γενικά πολλή αδικία εδώ... Τέλος πάντων για'μένα το θέμα είναι να βρεις την άκρη να κάνεις την αρχή στο Παρίσι ή όπου αλλού και μπράβο στον τριπακια που το κατάφερε.

 

[maltakias]

Για ποιο λόγο θεωρείς ότι στις άλλες χώρες δεν υπάρχουν εργασιακές στρεβλώσεις,εκμετάλλευση,απάτη,λαμογιά κλπ;

Αυτά αναπαράγονται εξαιτίας του οικονομικού μοντέλου που έχει επιλεγεί και είναι παρόμοια παντού.Ίσως με διαφορετική ένταση αλλά είναι κοινά.Γι'αυτό και όταν περνάει κρίση το σύστημα την περνάει παγκόσμια.Έχουμε εδώ μέσα ανθρώπους που δουλεύουν Λονδίνο και έχουν εντελώς διαφορετική άποψη για την εργασία στο εξωτερικό.

Προσωπικά γνωρίζω και ανθρώπους που επέστρεψαν από Λονδίνο στην Ελλάδα μέσα σε αυτή την τόσο χάλια συγκυρία γιατί αν έμεναν λίγο ακόμα εκεί θα ζητιάνευαν στο πεζοδρόμιο.Ζευγάρι με πτυχία που σπούδασε εκεί.

 

[Samion]

Απλώς οι συμβουλές να είναι λίγο πιο προσγειωμένες.

και οι παρακατω εκτιμησεις σου ομως να ειναι πιο προσγειωμενες.

Αναφερόμουν στην ευκολία που βρίσκεις δουλεία ακόμα και χωρίς γλώσσα και στο ότι όλοι τα ξύνουν και παίρνουν στην ξεφτίλα 1300.

Γιατί τερατούπολη, Σάμιον; Προφανώς δεν αναφέρεσαι στη μοναδική ομορφιά του αλλά στο μέγεθος. Οκ.
Το θέμα είναι το να βρεις δουλειά στο Παρίσι, να βρεις δηλαδή την άκρη. Τίποτε άλλο..

ναι στο μεγεθος αναφερομουν. τετοια μεγεθη ειναι εκτος των "ανθρωπινων" μεγεθων.
και το θέμα δεν ειναι μονο να βρεις δουλεια αλλα και η ποιοτητα ζωης.

 

[mel]

Μαλτακια, έχεις δίκιο, το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό και επιβεβαιώνω ότι τέτοια φαινόμενα υπάρχουν και στη Γαλλία. Υπάρχει μια διαφορά όμως, ότι εκεί δεν είναι ο κανόνας. Διαφωνείς σ'αυτό; Επίσης από Έλληνες που ζουν στη Γαλλία όλοι μου είπαν ότι οι συνθήκες είναι πολύ καλές και με παρότρυναν να πάω εκεί. Μιλάω για τώρα ότι με παρότρυναν, όχι παλιά. Μάλιστα επί λέξη μου είπαν πχ ότι όλοι πληρώνουν τον ελάχιστο κατώτατο μισθό και δεν το συζητάς καν αυτό (κατώτατος που πάντα απήχε μοίρες από τον δικό μας) κι ότι σου κάνουν τη νόμιμη αύξηση χωρίς να το ζητήσεις. Όχι όπως εδώ που...ξέρεις τι γίνεται. Φυσικά τίποτα δε σου εγγυάται ότι να πας έξω θα είναι απόλυτα επιτυχές και δε θα έχεις την τύχη που ανάφερες αλλά λέμε γενικά τι συνθήκες/ευκαιρίες επικρατούν και, λυπάμαι που θα το πω, δεν ξέρουμε κι οι συγκεκριμένοι πόσο ευθύνονταν έστω μερικά για τη΄μη επιτυχία τους.

Για ποιο λόγο θεωρείς ότι στις άλλες χώρες δεν υπάρχουν εργασιακές στρεβλώσεις,εκμετάλλευση,απάτη,λαμογιά κλπ;

Αυτά αναπαράγονται εξαιτίας του οικονομικού μοντέλου που έχει επιλεγεί και είναι παρόμοια παντού.Ίσως με διαφορετική ένταση αλλά είναι κοινά.Γι'αυτό και όταν περνάει κρίση το σύστημα την περνάει παγκόσμια.Έχουμε εδώ μέσα ανθρώπους που δουλεύουν Λονδίνο και έχουν εντελώς διαφορετική άποψη για την εργασία στο εξωτερικό.

Προσωπικά γνωρίζω και ανθρώπους που επέστρεψαν από Λονδίνο στην Ελλάδα μέσα σε αυτή την τόσο χάλια συγκυρία γιατί αν έμεναν λίγο ακόμα εκεί θα ζητιάνευαν στο πεζοδρόμιο.Ζευγάρι με πτυχία που σπούδασε εκεί.

 

[maltakias]

και οι παρακατω εκτιμησεις σου ομως να ειναι πιο προσγειωμενες.

Έτσι αναφέρθηκε νωρίτερα στο θέμα αν το έχεις διαβάσει από την αρχή.

 

[battered_suitcase]

Εν γενει συμφωνω μαζι σου. Αλλα ολα αυτα πανε μαζι με τον (μεγαλο) ανταγωνισμο που εχει να αντιμετωπισει ενας Ελληνας στο εξωτερικο, τα ενιοτε ρατσιτσικα φαινομενα και την θυσια να ζει μακρια απο οικογενεια κ φιλους.. Και νομιζω οτι τελικα ανταπεξερχεται ακριβως επειδη εχει μαθει να δουλευει σκληρα (οποιος το εχει μαθει τελοσπαντων).

Συμφωνώ σε κάποιες περιπτώσεις. Στον κλάδο σου στην Ελλάδα δεν υπήρχε άκρατος ανταγωνισμός; Ο σεξισμός που βιώνουν κάποιες γυναίκες στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα δεν είναι μορφή ρατσισμού; (απολύσεις λόγω εγκυμοσύνης, μικρότεροι μισθοί από άντρες, πρώτες σε περιόδους απολύσεων κοκ) Οι μετακινήσεις από άκρη σε άκρη της χώρας γιατί αν και από Έδεσσα βρήκες δουλειά στο Ηράκλειο δεν σε απομακρύνουν από οικογένεια και φίλους;

Το εξωτερικό έχει όντως (από το λίγο που ξέρω) την αγριότητα της "ξενιτιάς" πάντως

 

[tripakias]

Κατανοω τις αμφιβολιες σας. Κι εγω τα ιδια με σας πιστευα. Αμα δεν τα ζησεις ειναι δυσκολο να τα πιστεψεις.

1000€ κανει μια γκαρσονιερα αν ειναι στο κεντρο του Παρισιου. Και υπαρχουν πολλα ζευγαρια που ζουν ετσι γιατι απλα θελουν να μενουν στο κεντρο. Κι αν ζεις στο κεντρο το τελευταιο πραγμα που σε ενδιαφερει ειναι να καθεσαι μεσα στο σπιτι. Ο κατωτερος μισθος ειναι 1300€ και γρηγορα παιρνει αυξηση. Τον κατωτερο μισθο τον παιρνουν λιγοι. 600€ για ενα δωματιο παλι για κεντρο μιλαω. Λιγο παραεξω οι τιμες ειναι σαφως μικροτερες.
Δινω τις ανωτερες τιμες των εξοδων και τις κατωτερες των εσοδων γιατι πρεπει να υπολογιζουμε την περιπτωση μας ως την πιο δυσκολη.

Για καποιον που δεν εχει δουλεια, φυσικα ειναι δυσκολα τα πραγματα. Αλλα για αυτον που εχει ειναι πολυ πιο ευκολα σε συγκριση με την Ελλαδα.

Εχετε δει ποτε σε σουπερμαρκετ στην Ελλαδα κωφαλαλη ταμια; Στο σουπερ που πηγαινω μια απο τους ταμιες ειναι κωφαλαλη. Εχετε δει μουγκο να δουλευει σε φαστ φουντ; Στα ΜcDonalds της Champs Elysee δουλευει ομως.

Και επειδη αναφερθηκε το Λονδινο και επειδη το εργασιακο περιβαλλον εκει το γνωριζω πολυ καλα. Ειναι η μερα με τη νυχτα σε σχεση με αυτο του Παρισιου. Με το Λονδινο να εχει το ρολο των μαυρων μεσανυχτων.

 

[Samion]

Εχετε δει μουγκο να δουλευει σε ..;

φυσικά. αρκετούς μαλιστα που διαχειριζονται μονοι τους καφε με φαγητό μαζί με ατομα με προβληματα ψυχικης υγειας σε καφε κοινωνικού συνεταιρισμού σε κεντρικότατη πλατεια με πολύ κοσμο. οι σερβιτόροι κωφαλαλοι.
άμα θελει ο Δήμος όλα γινονται και πολλά παραπάνω από όσα φανταζομαστε. δεν ειναι τοσο ασχημα στη χωρα μας..
ξαναρωτάω: ειναι συνηθες 40+ να μοιραζονται διαμερισματα?

 

[chrisbd]

Εχετε δει μουγκο να δουλευει

Έχουμε δει στην Ελλάδα ...στο Ελληνικό δημόσιο...όχι εκ γενετής αλλά εκ πεποιθήσεως...

 

[piccolo_mondo]

Συμφωνώ σε κάποιες περιπτώσεις. Στον κλάδο σου στην Ελλάδα δεν υπήρχε άκρατος ανταγωνισμός; Ο σεξισμός που βιώνουν κάποιες γυναίκες στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα δεν είναι μορφή ρατσισμού; (απολύσεις λόγω εγκυμοσύνης, μικρότεροι μισθοί από άντρες, πρώτες σε περιόδους απολύσεων κοκ) Οι μετακινήσεις από άκρη σε άκρη της χώρας γιατί αν και από Έδεσσα βρήκες δουλειά στο Ηράκλειο δεν σε απομακρύνουν από οικογένεια και φίλους;

Το εξωτερικό έχει όντως (από το λίγο που ξέρω) την αγριότητα της "ξενιτιάς" πάντως

Ανταγωνισμος περισσοτερος δεν υπηρχε (λιγοτερος, αισθητα) καθοτι στο εξωτερικο εκτος απο τα αυστηρα επαγγελματικα προσοντα εχεις να ανταγωνιστεις και τα προνομια των ντοπιων (γλωσσα, γνωριμιες ισως κλπ).
Αυτο ομως που στην Ελλαδα ειναι σκληρο ηταν η αντιμετωπιση (αρκετων) "αφεντικων" , ζητουν συνηθως περισσοτερα απο οσα μπορει (ή θα επρεπε ) να παραγει καποιος. Κ εμεις υπακουμε..

Το θεμα σεξισμος ειναι υπαρκτο στην Ελλαδα και ειναι πραγματι προβλημα, μεγαλο. Δεν το εχω δει στο εξωτερικο. Δεν ενιωσα αμφισβητηση επειδη ειμαι γυναικα. Ενιωσα ομως αμφισβητηση επειδη ειμαι ξενη.