aspa
Member
- Μηνύματα
- 580
- Likes
- 1.568
- Επόμενο Ταξίδι
- Κολομβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γυρος του κοσμου
Περιεχόμενα
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Εξερευνώντας τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας-Κριμαία
Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη 2013
Μια εβδομάδα έχει περάσει από την επιστροφή από τις καλοκαιρινές διακοπές. Πάλι θα φύγεις?
Που θα πας πάλι? Δεν χορταίνεις ποτέ? Και να σκεφθείτε δεν το είπα σε όλους.
Η πτήση μας 2.30 ώρες. Είχα προγραμματίσει να πάρουμε ταξί για τον σιδηροδρομικό σταθμό, αλλά...... άλλες οι βουλές της παρέας. Μέσα στην πτήση μας ήταν Ουκρανές που ζούσαν στην Ελλάδα ως εκ τούτου ήξεραν Ελληνικά. Μας πήγαν έξω από το αεροδρόμιο στην στάση του λεωφορείου. Είναι από την μεριά του αεροδρομίου. Μας έβαλαν σε ένα λεωφορείο 238 ίσως?
Έτσι κάναμε την πρώτη μας οικονομία – γιατί σε αυτό το ταξίδι κάναμε πολύ οικονομία – πληρώνοντας 1,5 γρίβνια η κάθε μία και 0,5 για κάθε βαλίτσα. (1ευρώ=11γρίβνια).
Να διευκρινίσω ότι το αεροδρόμιο μας ήταν το Ζουλιάνι. Η κατεύθυνσή μας ήταν ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός.
Στο σταθμό έδωσα τα τυπωμένα εισιτήρια για τις δύο διαδρομές που θα κάναμε και μας έδωσαν τα πρωτότυπα. Τα είχα κλείσει σύμφωνα με τις οδηγίες του Θανάση 1,5 μήνα πριν. Έχει ειδικό γκισέ για αυτά τα εισιτήρια, από την κεντρική είσοδο δεξιά μόλις μπεις.
Μετά από όλα αυτά τα διαδικαστικά μπορούσαμε να πιούμε ένα καφεδάκι περιμένοντας το τραίνο με αναχώρηση στις 20,10 για Συμφερούπολη. Δίπλα στο σταθμό έχει μια σκεπαστή αγορά. Εκεί μπορείς να βρεις πολύ καλές τιμές σε πολλά είδη. Εμείς πήραμε σαμπάνια, φαγώσιμα, πιροσκί και νερό για το ταξίδι. Φυσικά είχαμε και τις προμήθειες μας από το σπίτι, μέχρι ξυνοτύρι και ζυμωτό ψωμί από τη Σκύρο.
Το τραίνο στην ώρα του. Τα τραίνα στην Ουκρανία είναι μια εμπειρία. Ήταν 2η θέση .Ένα κουπέ με τέσσερα κρεβάτια και ένα κρεβάτι στο δίπλα κουπέ για τις 5. Είχε μια μικρή δυσκολία να ανέβεις στο πάνω κρεβάτι αλλά σαν αίλουροι το καταφέραμε. Το κουπέ ήταν καθαρό, μας έδωσαν και σεντόνια, αλλά δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τις τουαλέτες,.Ήταν πολύ βρώμικες. Με πολύ γέλιο, χαρούμενες περάσαμε την πιο πολύ ώρα τρώγοντας και πίνοντας ως την ώρα του ύπνου. Το τραίνο καθυστέρησε 2 ώρες. Φθάσαμε στον προορισμό μας στις 11,30.
Στην πλατεία έξω από το σταθμό αναχωρούν τα τρόλεϊ (ν52) για την Γιάλτα (85 χλμ.), κάνουν τουλάχιστον 2.30 ώρες. Αγοράσαμε το εισιτήριο στο ειδικό περίπτερο έξω από το σιδηροδρομικό σταθμό. (15Γριβνα) Αν θέλετε να πάτε πιο γρήγορα στην Γιάλτα παίρνεται μια marshrutka (minibus), εισιτήριο πληρώνετε στον οδηγό. Άλλη μια οικονομική λύση για τον προϋπολογισμό μας. Τόσα που είχα διαβάσει για το τρόλεϊ νόμισα ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Μάλιστα έλεγε ότι πηγαίνει σιγά δίνοντας την δυνατότητα να βγάλεις φωτογραφίες και να δεις την περιοχή. Καθόλου δεν ισχύει αυτό. Το τρόλεϊ πηγαίνει σιγά γιατί δεν έχει την δυνατότητα να τρέξει και φωτογραφίες δεν μπορείς να βγάλεις μέσα από βρώμικα τζάμια και πιεσμένος από τους πολλούς όρθιους σε όλη τη διαδρομή. Για όλους αυτούς τους λόγους προσθέτοντας και τη βροχή η διαδρομή κράτησε 3,5 ώρες. Δεν ήταν καλή επιλογή, αλλά δεν χάσαμε το κέφι μας. Συνεχίζοντας με άλλο τρόλεϊ πήγαμε στο διαμέρισμα που είχαμε νοικιάσει.
Το διαμέρισμα το είχα νοικιάσει από την airbnb, όπου ιδιώτες νοικιάζουν τα σπίτια τους, σε πολύ χαμηλότερη τιμή από αυτή που μου έδιναν άλλες σελίδες για το ίδιο πάντα διαμέρισμα. Το μειονέκτημα ήταν ότι σου κρατούν όλο το ποσό και το δίνουν στον ιδιοκτήτη μια μέρα αφότου πας. Φυσικά αν για κάποιο λόγο ακυρώσεις την κράτηση σου επιστρέφουν το ποσό εκτός από μια μικρή προμήθεια που κρατάει η σελίδα.
Η επιλογή αποδείχτηκε πολύ καλή. Η τοποθεσία εξαίρετη, ένας δρόμος μας χώριζε από την προκυμαία της Γιάλτα. Δύο μεγάλα δωμάτια και σαλόνι, μεγάλη εξοπλισμένη κουζίνα, ίντερνετ ακόμη και υπολογιστή είχε. Ο George ο ιδιοκτήτης πολύ εξυπηρετικός, ευγενής πρόσχαρος. Η αγορά της πόλης λίγα τετράγωνα πιο πέρα .
Το πιο όμορφο όλων όμως ήταν η προκυμαία. Τεράστια και στο φάρδος αλλά και στο μήκος τελειώνει σε ένα μεγάλο πάρκο που είναι ακριβώς πάνω από την θάλασσα. Ξεκινάει από το άγαλμα του Λένιν (εδώ το έχουν αφήσει ακόμη) και συνεχίζει για χλμ περνώντας από το πάρκο και συνεχίζοντας. Τα παράλια της Μαύρης θάλασσας σχηματίζουν όμορφους κόλπους, και άκρες σαν ζωγραφιές. Η χερσόνησος της Κριμαίας με τις καμπυλωτές ακτές της Μαύρης Θάλασσας και τα αστραφτερά βράχια, είναι παράδεισος με απίστευτη θέα. Η προκυμαία συγκεντρώνει όλο τον κόσμο ιδιαίτερα τα βράδια. Παιδάκια που έπαιζαν, μικροπωλητές,μουσικοί. Νέοι κάθε ηλικίας απολάμβαναν τον περίπατό τους και το φεγγάρι που πρόβαλλε από την θάλασσα ολόγιομο καθότι πανσέληνος. Παρ όλη την κούρασή μας δεν θέλαμε να φύγουμε με τίποτα. Φάγαμε σε ένα εστιατόριο Restaurant Brewery Fabrikant λεγόταν, με ζωντανή μουσική, πάνω στη θάλασσα, βλέποντας το φεγγάρι. Το φαγητό καλό,μικρές οι μερίδες του,όχι πολύοικονομικό. Πιο πολύ από όλα άξιζε η τοποθεσία του. Είναι εκεί που αρχίζει το πάρκο στην προκυμαία.
Τα νυχτερινά κέντρα ,τα καζίνο,τα εστιατόρια της παραλίας είχαν πολύ μεγάλη χλιδή μέχρι υπερβολής θα έλεγα. Πολυτέλεια που καθόλου δεν ανταποκρίνεται στο τρόπο ζωής και στην οικονομική κατάσταση των Ου κρανών. Αυτοκίνητα πολύ ακριβά με οδηγούς, σεκιουριτάδες και φουσκωτούς παντού.
Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε χαρούμενες έτοιμες για εξερεύνηση. Μέχρι να ξυπνήσουν όλες κάναμε μια βόλτα στην προκυμαία. Το ψιλόβροχο και η συννεφιά έδινε μια μελαγχολία στην ατμόσφαιρα. Δύο κυρίες έκαναν μπάνιο στην θάλασσα. Δεν κρατήθηκα έβαλα και εγώ τα πόδια μου στην Μαύρη θάλασσα που δεν είναι καθόλου μαύρη. Πολύ λίγος κόσμος σε σχέση με το προηγούμενο βράδυ, η ησυχία δεν θύμιζε τίποτα από τον βραδινό πανζουρλισμό. Μας έκανε εντύπωση ότι καθάριζαν την προκυμαία με χλωρίνη, άστραφτε ο τόπος. Στον περίπατό μας είδαμε το εναέριο τελεφερίκ, εκκλησίες, ένα σχολείο. Στο σχολείο τα παιδάκια πριν το μάθημα έκαναν γυμναστική με μια γυμνάστρια που τους περίμενε στην αυλή.
Η μέρα όμως ήταν αφιερωμένη στα αξιοθέατα της Κριμαίας.
Στο σταθμό βρήκαμε μετά από πολλά παζάρια ένα βανάκι να μας πάει στο Άι Πέτρι, στο Μπαχτσί Σεράι και στα υπόλοιπα αξιοθέατα. Ήθελε 1000 γρίβνα για 8 ώρες ξενάγηση (περίπου 100ευρώ).
Φθάσαμε στην κορυφή του Άι-Petri με το αυτοκίνητο, ακολουθώντας την εθνική οδό Γιάλτα - Bakhchysarai. Ο δρόμος περνάει από το υψηλότερο καταρράκτη στην Ουκρανία, Uchan-Su («Water πετώντας»). Είναι 100 μέτρα (328 πόδια) υψηλά, που είναι διπλάσια από τους Καταρράκτες του Νιαγάρα. Ο καταρράκτης είναι πιο εντυπωσιακός κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας ή όταν το χιόνι λιώνει.Το Ai-Petri έχει τα πάντα για μια περιπετειώδη απόδραση. Μπορείτε να κάνετε βόλτα άλογα, ποδήλατο βουνού και τζιπ. Και το χειμώνα, οι χιονισμένες πλαγιές προσελκύουν τους λάτρεις του σκι και του snowmobile.
Το Αϊ-Petri μοιάζει με τα δόντια ενός τεράστιου δράκου (περίπου 100 μέτρα σε ύψος). Είναι ένας αρχαίος κοραλλιογενής ύφαλος, έχοντας αυξηθεί από το βυθό της θάλασσας πολλά εκατομμύρια έτη πριν. Το Οροπέδιο είναι επίσης γνωστό για τις καρστικές κοιλότητες, η πιο διάσημη είναι η Kaskadnaya pit, και η Σπηλιά Tryokhglazka .
Κατά την οδήγηση απολαύσαμε την μαγευτική θέα από τις πιο όμορφες κοιλάδες της Κριμαίας απρόσμενα βράχια, καταπράσινους λόφους. Εντυπωσιαστήκαμε από το πυκνό δάσος.Μαζέψαμε άγρια μανιτάρια πάνω στο βουνό. Μπορείς να περπατήσεις κατά μήκος του μεγάλου φαραγγιού της Κριμαίας (4 ώρες με τα πόδια). Μπορείς να σταματήσεις κοντά στη μαγεία με το ελιξίριο της ζωής και το νερό που βοηθά στην επούλωση των πληγών. Είναι εκπληκτική η θέα της νότιας ακτής της Κριμαίας από την κορυφή του Άι-Petri.
Μπορείς να κάνεις πολλά περισσότερα το καλοκαίρι, τώρα όμως είχε αρχίσει να κάνει πολύ κρύο.
Συνεχίσαμε για Bakhchisaray.Το παλάτι του Χαν ή Hansaray βρίσκεται στην πόλη της Bakhchisaray, η πρώην πρωτεύουσα της Χανάτου Κριμαίας. Χτίστηκε τον 16ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία για τους Khans. Το παλάτι είναι το μόνο σωζόμενο παράδειγμα της μοναδικής αρχιτεκτονικής Palace Tatar που είναι ένα κόσμημα της χερσονήσου. Σήμερα το παλάτι του Khan είναι ανοιχτό για τους τουρίστες ως μουσείο. Οι επισκέπτες του Bakhchisaray έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν το μουσείο τέχνης του πολιτισμού των Τατάρων της Κριμαίας, την έκθεση των παλαιών και πυροβόλων όπλων, το τζαμί,το χαρέμικαι το νεκροταφείο, καθώς και τους χώρους διαβίωσης του. Θαυμάσιοι είναι οι εσωτερικοί κήποι με τις άγριες καστανιές.
Οι Τάταροι ήταν αρχικά μια ένωση φυλών νομάδων βοσκών που ζούσαν στην Μογγολία. Το 1206, Chingis Khan συγκέντρωσε τους ανθρώπους σε μια μεγάλη Kuriltay (λαϊκή συνέλευση) και κατάφερε να ενώσει τις φυλές υπό την ηγεσία του.Ο Chingis Khan συγκέντρωσε τον Ταταρικό στρατό και τη διοίκηση. Αναδιοργανώθηκε το σύστημα φατριών, εγκαθίδρυσε αυστηρή πειθαρχία και ξεκίνησε την κατάκτηση του κόσμου. Το Peking έπεσε το 1215, και το 1237 η Χρυσή Ορδή, όπως έγινε γνωστό, είχε επιτεθεί στην Μόσχα.
Οι Τάταροι είχαν αφομοιώσει γρήγορα τους τουρκικούς λαούς της Κεντρικής Ασίας. Σάρωσαν δυτικά, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς που έφθασαν στην Κριμαία ήταν τουρκόφωνες στρατιώτες υπό την ηγεσία Τατάρων, όπως και το μεγαλύτερο μέρος αυτών που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή. Ο Τατάρικη αυτοκρατορία ήταν μεγάλη, οι ηγέτες χρειάζονταν να ταξιδέψουν χιλιάδες χιλιόμετρα πίσω στο Karakorum στη Μογγολία, όταν ο θάνατος προκάλεσε την εκλογή του νέου Μεγάλου Χαν. Το αποτέλεσμα ήταν ότι σταδιακά οι πιο απομακρυσμένες περιοχές του βασιλείου Τατάρων έγιναν περισσότερο ή λιγότερο αυτόνομες. Για το μεγαλύτερο μέρος της περιόδου των Τατάρων , η Ρωσία δεν είχε χωριστεί από τη Μογγολία.
Το Χανάτο της Κριμαίας ήταν ένα από τα δυτικότερα φυλάκια ελέγχου των Τατάρων, και το πιο μακροχρόνιο. Όταν το 1475, όταν οι Οθωμανοί Τούρκοι εισέβαλαν στην Κριμαία, επέτρεψαν στον Khans να συνεχίσει, υπό την προϋπόθεση ότι δέχθηκε ένα βαθμό Τουρκικών παρεμβάσεων στις υποθέσεις του. Το Χανάτο επέζησε έως το 1783, όταν η ρωσική αυτοκράτειρα Αικατερίνη η Μεγάλη προσάρτησε την περιοχή.
Το επόμενο αξιοθέατοΗ Εκκλησία Φόρος, ή Εκκλησία της Αναστάσεως του Χριστού, είναι ένα γραφικό ιστορικό μνημείο, που είναι γνωστή για τη φυσική του θέση. Είδαμε την εκκλησία της Αναστάσεως που βρίσκεται στην κορυφή του βράχου. Είναι χτισμένη το 1892 με θέα στη Μαύρη Θάλασσα 400 μέτρα από την ακτή Red Cliff κοντά στο πέρασμα Baidarsky. Το 2002, ο Φόρος Εκκλησία της Αναστάσεως του Χριστού άνοιξε και πάλι. Σήμερα, είναι μια από τις πιο δημοφιλείς τοποθεσίες για γάμους στην Κριμαία.
Επίσης είδαμε τον Καθεδρικό ναό της Αναλήψεως.
Συνεχίσαμε για την Φωλιά του Swallow, ή το Φρούριο της Αγάπης, είναι ένα διακοσμητικό κάστρο κοντά στη Γιάλτα. Θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα στην Κριμαία. Χτίστηκε μεταξύ 1911 και 1912, στην κορυφή του λόφου 40 μέτρων (130 πόδια) στην Aurora. Κατά τη διάρκεια ενός αιώνα από την κατασκευή του, τουνέο-γοτθικού κάστρου ανήκε σε πολλές διάσημες οικογένειες, χρησιμοποιήθηκε ως βιβλιοθήκη και αργότερα ως εστιατόριο. Το 2011η Φωλιά του Swallow είχε ανοίξει εκ νέου ως δημόσιο μουσείο.
Στη συνέχεια θα συνεχίσουμε για το Λιβάδια Palace. η θερινή κατοικία του τελευταίου Ρώσου Τσάρου Νικολάου ΙΙ. Σχεδιασμένο από τον ρωσικό αρχιτέκτονα Krasnov στις αρχές της δεκαετίας με ιταλικό αναγεννησιακό ύφος ολοκληρώθηκε το 1911, το παλάτι έχει ακαταμάχητη ομορφιά . Νιώθετε την ατμόσφαιρα των δωματίων όπου η οικογένεια του Τσάρου έζησε. Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης της Γιάλτας (Λιβαδειά) , το Φεβρουάριο του 1945, το Λιβάδια Palace έγινε ο τόπος συνάντησης των Ρούσβελτ, Στάλιν και Τσόρτσιλ. Στο White Hall, έγιναν οι ιστορικές συναντήσεις. Μην ξεχάσετε να δείτε στο ιταλικό αίθριο, ένα αντίγραφο της Αυλής της Μονής του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία.
Άλλο αξιοθέατο που όμως δεν είδαμε είναιτο ανάκτορο του Βοροντσόφ. Ο Μιχαήλ Βοροντσώφ, απόγονος μιας παλιάς αριστοκρατικής Ρώσικης οικογένειας, γιος του Ρώσου Πρεσβευτή στην Αγγλία. Το παλάτι κτίστηκε το 1828-1848 με τα σχέδια του αυλικού αρχιτέκτονα της Βασίλισσας της Βρετανίας Βικτορίας, του Εντουάρντ Μπλορ. Επίσης θα θαυμάσουμε το γραφικό πάρκο του ανακτόρου με τις τεχνητές λίμνες και τους καταρράκτες, τα σιντριβάνια και τις σπηλιές, τις αλέες και τα ξέφωτα.
Μπορείς επίσης να κάνεις μια επίσκεψη στοοινοποιείο Massandra.Επειδή δεν προλάβαμε να πάμε αγοράσαμε από την αγορά κρασί, δύο ποικιλίες. Πραγματικά ήταν από τα πιο γευστικά κρασιά που έχω πιει.Βράδιασε πια και γυρίσαμε. Μια επίσκεψη στην αγορά επιβεβλημένη. Αγοράσαμε άγρια μανιτάρια, φρέσκα ζυμαρικά, λαχανικά τουρσί μαζί με λουκάνικα και μπριζόλες που αποτέλεσαν το βραδινό μας. Ακόμη εξαιρετικός ήταν ο χυμός από ρόδι, που σου έστυβαν επιτόπου και το έπαιρνες μαζί σου. Το φαγητό συνόδευε άφθονη μπύρα, που είχε πιο φθηνά από το νερό και κρασί Massandra.
Η βραδιά τελείωσε με μια βόλτα στην παραλία. Ήταν αργά, ο κόσμος εκεί μαζεύεται νωρίς.
Εξερευνώντας τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας-Κριμαία
Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη 2013
Μια εβδομάδα έχει περάσει από την επιστροφή από τις καλοκαιρινές διακοπές. Πάλι θα φύγεις?
Που θα πας πάλι? Δεν χορταίνεις ποτέ? Και να σκεφθείτε δεν το είπα σε όλους.
Η πτήση μας 2.30 ώρες. Είχα προγραμματίσει να πάρουμε ταξί για τον σιδηροδρομικό σταθμό, αλλά...... άλλες οι βουλές της παρέας. Μέσα στην πτήση μας ήταν Ουκρανές που ζούσαν στην Ελλάδα ως εκ τούτου ήξεραν Ελληνικά. Μας πήγαν έξω από το αεροδρόμιο στην στάση του λεωφορείου. Είναι από την μεριά του αεροδρομίου. Μας έβαλαν σε ένα λεωφορείο 238 ίσως?
Έτσι κάναμε την πρώτη μας οικονομία – γιατί σε αυτό το ταξίδι κάναμε πολύ οικονομία – πληρώνοντας 1,5 γρίβνια η κάθε μία και 0,5 για κάθε βαλίτσα. (1ευρώ=11γρίβνια).
Να διευκρινίσω ότι το αεροδρόμιο μας ήταν το Ζουλιάνι. Η κατεύθυνσή μας ήταν ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός.
Στο σταθμό έδωσα τα τυπωμένα εισιτήρια για τις δύο διαδρομές που θα κάναμε και μας έδωσαν τα πρωτότυπα. Τα είχα κλείσει σύμφωνα με τις οδηγίες του Θανάση 1,5 μήνα πριν. Έχει ειδικό γκισέ για αυτά τα εισιτήρια, από την κεντρική είσοδο δεξιά μόλις μπεις.
Μετά από όλα αυτά τα διαδικαστικά μπορούσαμε να πιούμε ένα καφεδάκι περιμένοντας το τραίνο με αναχώρηση στις 20,10 για Συμφερούπολη. Δίπλα στο σταθμό έχει μια σκεπαστή αγορά. Εκεί μπορείς να βρεις πολύ καλές τιμές σε πολλά είδη. Εμείς πήραμε σαμπάνια, φαγώσιμα, πιροσκί και νερό για το ταξίδι. Φυσικά είχαμε και τις προμήθειες μας από το σπίτι, μέχρι ξυνοτύρι και ζυμωτό ψωμί από τη Σκύρο.
Το τραίνο στην ώρα του. Τα τραίνα στην Ουκρανία είναι μια εμπειρία. Ήταν 2η θέση .Ένα κουπέ με τέσσερα κρεβάτια και ένα κρεβάτι στο δίπλα κουπέ για τις 5. Είχε μια μικρή δυσκολία να ανέβεις στο πάνω κρεβάτι αλλά σαν αίλουροι το καταφέραμε. Το κουπέ ήταν καθαρό, μας έδωσαν και σεντόνια, αλλά δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τις τουαλέτες,.Ήταν πολύ βρώμικες. Με πολύ γέλιο, χαρούμενες περάσαμε την πιο πολύ ώρα τρώγοντας και πίνοντας ως την ώρα του ύπνου. Το τραίνο καθυστέρησε 2 ώρες. Φθάσαμε στον προορισμό μας στις 11,30.
Στην πλατεία έξω από το σταθμό αναχωρούν τα τρόλεϊ (ν52) για την Γιάλτα (85 χλμ.), κάνουν τουλάχιστον 2.30 ώρες. Αγοράσαμε το εισιτήριο στο ειδικό περίπτερο έξω από το σιδηροδρομικό σταθμό. (15Γριβνα) Αν θέλετε να πάτε πιο γρήγορα στην Γιάλτα παίρνεται μια marshrutka (minibus), εισιτήριο πληρώνετε στον οδηγό. Άλλη μια οικονομική λύση για τον προϋπολογισμό μας. Τόσα που είχα διαβάσει για το τρόλεϊ νόμισα ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Μάλιστα έλεγε ότι πηγαίνει σιγά δίνοντας την δυνατότητα να βγάλεις φωτογραφίες και να δεις την περιοχή. Καθόλου δεν ισχύει αυτό. Το τρόλεϊ πηγαίνει σιγά γιατί δεν έχει την δυνατότητα να τρέξει και φωτογραφίες δεν μπορείς να βγάλεις μέσα από βρώμικα τζάμια και πιεσμένος από τους πολλούς όρθιους σε όλη τη διαδρομή. Για όλους αυτούς τους λόγους προσθέτοντας και τη βροχή η διαδρομή κράτησε 3,5 ώρες. Δεν ήταν καλή επιλογή, αλλά δεν χάσαμε το κέφι μας. Συνεχίζοντας με άλλο τρόλεϊ πήγαμε στο διαμέρισμα που είχαμε νοικιάσει.
Το διαμέρισμα το είχα νοικιάσει από την airbnb, όπου ιδιώτες νοικιάζουν τα σπίτια τους, σε πολύ χαμηλότερη τιμή από αυτή που μου έδιναν άλλες σελίδες για το ίδιο πάντα διαμέρισμα. Το μειονέκτημα ήταν ότι σου κρατούν όλο το ποσό και το δίνουν στον ιδιοκτήτη μια μέρα αφότου πας. Φυσικά αν για κάποιο λόγο ακυρώσεις την κράτηση σου επιστρέφουν το ποσό εκτός από μια μικρή προμήθεια που κρατάει η σελίδα.
Η επιλογή αποδείχτηκε πολύ καλή. Η τοποθεσία εξαίρετη, ένας δρόμος μας χώριζε από την προκυμαία της Γιάλτα. Δύο μεγάλα δωμάτια και σαλόνι, μεγάλη εξοπλισμένη κουζίνα, ίντερνετ ακόμη και υπολογιστή είχε. Ο George ο ιδιοκτήτης πολύ εξυπηρετικός, ευγενής πρόσχαρος. Η αγορά της πόλης λίγα τετράγωνα πιο πέρα .
Το πιο όμορφο όλων όμως ήταν η προκυμαία. Τεράστια και στο φάρδος αλλά και στο μήκος τελειώνει σε ένα μεγάλο πάρκο που είναι ακριβώς πάνω από την θάλασσα. Ξεκινάει από το άγαλμα του Λένιν (εδώ το έχουν αφήσει ακόμη) και συνεχίζει για χλμ περνώντας από το πάρκο και συνεχίζοντας. Τα παράλια της Μαύρης θάλασσας σχηματίζουν όμορφους κόλπους, και άκρες σαν ζωγραφιές. Η χερσόνησος της Κριμαίας με τις καμπυλωτές ακτές της Μαύρης Θάλασσας και τα αστραφτερά βράχια, είναι παράδεισος με απίστευτη θέα. Η προκυμαία συγκεντρώνει όλο τον κόσμο ιδιαίτερα τα βράδια. Παιδάκια που έπαιζαν, μικροπωλητές,μουσικοί. Νέοι κάθε ηλικίας απολάμβαναν τον περίπατό τους και το φεγγάρι που πρόβαλλε από την θάλασσα ολόγιομο καθότι πανσέληνος. Παρ όλη την κούρασή μας δεν θέλαμε να φύγουμε με τίποτα. Φάγαμε σε ένα εστιατόριο Restaurant Brewery Fabrikant λεγόταν, με ζωντανή μουσική, πάνω στη θάλασσα, βλέποντας το φεγγάρι. Το φαγητό καλό,μικρές οι μερίδες του,όχι πολύοικονομικό. Πιο πολύ από όλα άξιζε η τοποθεσία του. Είναι εκεί που αρχίζει το πάρκο στην προκυμαία.
Τα νυχτερινά κέντρα ,τα καζίνο,τα εστιατόρια της παραλίας είχαν πολύ μεγάλη χλιδή μέχρι υπερβολής θα έλεγα. Πολυτέλεια που καθόλου δεν ανταποκρίνεται στο τρόπο ζωής και στην οικονομική κατάσταση των Ου κρανών. Αυτοκίνητα πολύ ακριβά με οδηγούς, σεκιουριτάδες και φουσκωτούς παντού.
Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε χαρούμενες έτοιμες για εξερεύνηση. Μέχρι να ξυπνήσουν όλες κάναμε μια βόλτα στην προκυμαία. Το ψιλόβροχο και η συννεφιά έδινε μια μελαγχολία στην ατμόσφαιρα. Δύο κυρίες έκαναν μπάνιο στην θάλασσα. Δεν κρατήθηκα έβαλα και εγώ τα πόδια μου στην Μαύρη θάλασσα που δεν είναι καθόλου μαύρη. Πολύ λίγος κόσμος σε σχέση με το προηγούμενο βράδυ, η ησυχία δεν θύμιζε τίποτα από τον βραδινό πανζουρλισμό. Μας έκανε εντύπωση ότι καθάριζαν την προκυμαία με χλωρίνη, άστραφτε ο τόπος. Στον περίπατό μας είδαμε το εναέριο τελεφερίκ, εκκλησίες, ένα σχολείο. Στο σχολείο τα παιδάκια πριν το μάθημα έκαναν γυμναστική με μια γυμνάστρια που τους περίμενε στην αυλή.
Η μέρα όμως ήταν αφιερωμένη στα αξιοθέατα της Κριμαίας.
Στο σταθμό βρήκαμε μετά από πολλά παζάρια ένα βανάκι να μας πάει στο Άι Πέτρι, στο Μπαχτσί Σεράι και στα υπόλοιπα αξιοθέατα. Ήθελε 1000 γρίβνα για 8 ώρες ξενάγηση (περίπου 100ευρώ).
Φθάσαμε στην κορυφή του Άι-Petri με το αυτοκίνητο, ακολουθώντας την εθνική οδό Γιάλτα - Bakhchysarai. Ο δρόμος περνάει από το υψηλότερο καταρράκτη στην Ουκρανία, Uchan-Su («Water πετώντας»). Είναι 100 μέτρα (328 πόδια) υψηλά, που είναι διπλάσια από τους Καταρράκτες του Νιαγάρα. Ο καταρράκτης είναι πιο εντυπωσιακός κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας ή όταν το χιόνι λιώνει.Το Ai-Petri έχει τα πάντα για μια περιπετειώδη απόδραση. Μπορείτε να κάνετε βόλτα άλογα, ποδήλατο βουνού και τζιπ. Και το χειμώνα, οι χιονισμένες πλαγιές προσελκύουν τους λάτρεις του σκι και του snowmobile.
Το Αϊ-Petri μοιάζει με τα δόντια ενός τεράστιου δράκου (περίπου 100 μέτρα σε ύψος). Είναι ένας αρχαίος κοραλλιογενής ύφαλος, έχοντας αυξηθεί από το βυθό της θάλασσας πολλά εκατομμύρια έτη πριν. Το Οροπέδιο είναι επίσης γνωστό για τις καρστικές κοιλότητες, η πιο διάσημη είναι η Kaskadnaya pit, και η Σπηλιά Tryokhglazka .
Κατά την οδήγηση απολαύσαμε την μαγευτική θέα από τις πιο όμορφες κοιλάδες της Κριμαίας απρόσμενα βράχια, καταπράσινους λόφους. Εντυπωσιαστήκαμε από το πυκνό δάσος.Μαζέψαμε άγρια μανιτάρια πάνω στο βουνό. Μπορείς να περπατήσεις κατά μήκος του μεγάλου φαραγγιού της Κριμαίας (4 ώρες με τα πόδια). Μπορείς να σταματήσεις κοντά στη μαγεία με το ελιξίριο της ζωής και το νερό που βοηθά στην επούλωση των πληγών. Είναι εκπληκτική η θέα της νότιας ακτής της Κριμαίας από την κορυφή του Άι-Petri.
Μπορείς να κάνεις πολλά περισσότερα το καλοκαίρι, τώρα όμως είχε αρχίσει να κάνει πολύ κρύο.
Συνεχίσαμε για Bakhchisaray.Το παλάτι του Χαν ή Hansaray βρίσκεται στην πόλη της Bakhchisaray, η πρώην πρωτεύουσα της Χανάτου Κριμαίας. Χτίστηκε τον 16ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία για τους Khans. Το παλάτι είναι το μόνο σωζόμενο παράδειγμα της μοναδικής αρχιτεκτονικής Palace Tatar που είναι ένα κόσμημα της χερσονήσου. Σήμερα το παλάτι του Khan είναι ανοιχτό για τους τουρίστες ως μουσείο. Οι επισκέπτες του Bakhchisaray έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν το μουσείο τέχνης του πολιτισμού των Τατάρων της Κριμαίας, την έκθεση των παλαιών και πυροβόλων όπλων, το τζαμί,το χαρέμικαι το νεκροταφείο, καθώς και τους χώρους διαβίωσης του. Θαυμάσιοι είναι οι εσωτερικοί κήποι με τις άγριες καστανιές.
Οι Τάταροι ήταν αρχικά μια ένωση φυλών νομάδων βοσκών που ζούσαν στην Μογγολία. Το 1206, Chingis Khan συγκέντρωσε τους ανθρώπους σε μια μεγάλη Kuriltay (λαϊκή συνέλευση) και κατάφερε να ενώσει τις φυλές υπό την ηγεσία του.Ο Chingis Khan συγκέντρωσε τον Ταταρικό στρατό και τη διοίκηση. Αναδιοργανώθηκε το σύστημα φατριών, εγκαθίδρυσε αυστηρή πειθαρχία και ξεκίνησε την κατάκτηση του κόσμου. Το Peking έπεσε το 1215, και το 1237 η Χρυσή Ορδή, όπως έγινε γνωστό, είχε επιτεθεί στην Μόσχα.
Οι Τάταροι είχαν αφομοιώσει γρήγορα τους τουρκικούς λαούς της Κεντρικής Ασίας. Σάρωσαν δυτικά, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς που έφθασαν στην Κριμαία ήταν τουρκόφωνες στρατιώτες υπό την ηγεσία Τατάρων, όπως και το μεγαλύτερο μέρος αυτών που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή. Ο Τατάρικη αυτοκρατορία ήταν μεγάλη, οι ηγέτες χρειάζονταν να ταξιδέψουν χιλιάδες χιλιόμετρα πίσω στο Karakorum στη Μογγολία, όταν ο θάνατος προκάλεσε την εκλογή του νέου Μεγάλου Χαν. Το αποτέλεσμα ήταν ότι σταδιακά οι πιο απομακρυσμένες περιοχές του βασιλείου Τατάρων έγιναν περισσότερο ή λιγότερο αυτόνομες. Για το μεγαλύτερο μέρος της περιόδου των Τατάρων , η Ρωσία δεν είχε χωριστεί από τη Μογγολία.
Το Χανάτο της Κριμαίας ήταν ένα από τα δυτικότερα φυλάκια ελέγχου των Τατάρων, και το πιο μακροχρόνιο. Όταν το 1475, όταν οι Οθωμανοί Τούρκοι εισέβαλαν στην Κριμαία, επέτρεψαν στον Khans να συνεχίσει, υπό την προϋπόθεση ότι δέχθηκε ένα βαθμό Τουρκικών παρεμβάσεων στις υποθέσεις του. Το Χανάτο επέζησε έως το 1783, όταν η ρωσική αυτοκράτειρα Αικατερίνη η Μεγάλη προσάρτησε την περιοχή.
Το επόμενο αξιοθέατοΗ Εκκλησία Φόρος, ή Εκκλησία της Αναστάσεως του Χριστού, είναι ένα γραφικό ιστορικό μνημείο, που είναι γνωστή για τη φυσική του θέση. Είδαμε την εκκλησία της Αναστάσεως που βρίσκεται στην κορυφή του βράχου. Είναι χτισμένη το 1892 με θέα στη Μαύρη Θάλασσα 400 μέτρα από την ακτή Red Cliff κοντά στο πέρασμα Baidarsky. Το 2002, ο Φόρος Εκκλησία της Αναστάσεως του Χριστού άνοιξε και πάλι. Σήμερα, είναι μια από τις πιο δημοφιλείς τοποθεσίες για γάμους στην Κριμαία.
Επίσης είδαμε τον Καθεδρικό ναό της Αναλήψεως.
Συνεχίσαμε για την Φωλιά του Swallow, ή το Φρούριο της Αγάπης, είναι ένα διακοσμητικό κάστρο κοντά στη Γιάλτα. Θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα στην Κριμαία. Χτίστηκε μεταξύ 1911 και 1912, στην κορυφή του λόφου 40 μέτρων (130 πόδια) στην Aurora. Κατά τη διάρκεια ενός αιώνα από την κατασκευή του, τουνέο-γοτθικού κάστρου ανήκε σε πολλές διάσημες οικογένειες, χρησιμοποιήθηκε ως βιβλιοθήκη και αργότερα ως εστιατόριο. Το 2011η Φωλιά του Swallow είχε ανοίξει εκ νέου ως δημόσιο μουσείο.
Στη συνέχεια θα συνεχίσουμε για το Λιβάδια Palace. η θερινή κατοικία του τελευταίου Ρώσου Τσάρου Νικολάου ΙΙ. Σχεδιασμένο από τον ρωσικό αρχιτέκτονα Krasnov στις αρχές της δεκαετίας με ιταλικό αναγεννησιακό ύφος ολοκληρώθηκε το 1911, το παλάτι έχει ακαταμάχητη ομορφιά . Νιώθετε την ατμόσφαιρα των δωματίων όπου η οικογένεια του Τσάρου έζησε. Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης της Γιάλτας (Λιβαδειά) , το Φεβρουάριο του 1945, το Λιβάδια Palace έγινε ο τόπος συνάντησης των Ρούσβελτ, Στάλιν και Τσόρτσιλ. Στο White Hall, έγιναν οι ιστορικές συναντήσεις. Μην ξεχάσετε να δείτε στο ιταλικό αίθριο, ένα αντίγραφο της Αυλής της Μονής του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία.
Άλλο αξιοθέατο που όμως δεν είδαμε είναιτο ανάκτορο του Βοροντσόφ. Ο Μιχαήλ Βοροντσώφ, απόγονος μιας παλιάς αριστοκρατικής Ρώσικης οικογένειας, γιος του Ρώσου Πρεσβευτή στην Αγγλία. Το παλάτι κτίστηκε το 1828-1848 με τα σχέδια του αυλικού αρχιτέκτονα της Βασίλισσας της Βρετανίας Βικτορίας, του Εντουάρντ Μπλορ. Επίσης θα θαυμάσουμε το γραφικό πάρκο του ανακτόρου με τις τεχνητές λίμνες και τους καταρράκτες, τα σιντριβάνια και τις σπηλιές, τις αλέες και τα ξέφωτα.
Μπορείς επίσης να κάνεις μια επίσκεψη στοοινοποιείο Massandra.Επειδή δεν προλάβαμε να πάμε αγοράσαμε από την αγορά κρασί, δύο ποικιλίες. Πραγματικά ήταν από τα πιο γευστικά κρασιά που έχω πιει.Βράδιασε πια και γυρίσαμε. Μια επίσκεψη στην αγορά επιβεβλημένη. Αγοράσαμε άγρια μανιτάρια, φρέσκα ζυμαρικά, λαχανικά τουρσί μαζί με λουκάνικα και μπριζόλες που αποτέλεσαν το βραδινό μας. Ακόμη εξαιρετικός ήταν ο χυμός από ρόδι, που σου έστυβαν επιτόπου και το έπαιρνες μαζί σου. Το φαγητό συνόδευε άφθονη μπύρα, που είχε πιο φθηνά από το νερό και κρασί Massandra.
Η βραδιά τελείωσε με μια βόλτα στην παραλία. Ήταν αργά, ο κόσμος εκεί μαζεύεται νωρίς.
Last edited:
