Οδοιπορικο στα χωρια του εμφυλιου

[axinos]

Σαββατο βραδυ. Εχουμε βαρεθει στην πολη και θελουμε να κανουμε μια εκδρομουλα τριγυρωτην επομενη, αλλα φοβομαστε οτι εχουμε εξαντλησει ολα τα κοντινα μερη. Στο μυαλο μου ερχεται μια φωτογραφια απο ενα εγκαταλελειμενο χωριο που ανεβασε ενας γνωστος στο Facebook με ονομα Κορεστεια. Ψαχνω στο Ιντερνετ, ανοιγω και ενα βιβλιο με προτεινομενους προορισμους και το βρισκω. Η διαδρομη ειναι αρκετα κοντινη ωστε να γινει ημερησια εκδρομη. Θα ξεκινησουμε απο Εδεσσα, θα περασουμε τα στενα της Κλεισουρας, μετα Δισπηλιο (προιστορικος οικισμος), Καστορια, Αποσκεπος, γεφυρα Ασπροποταμου (η αλλιως Μπιρικι), Κορεστεια, Ανω και Κατω Κρανιωνα, Γαβρος, Αγιος Αντωνιος, Βυσσινια, Οξια, Πολυκερασο, Μελισσοτοπος, επιστοφη. Κατεβαζω οσες περισσοτερες πληροφοριες μπορω, παιρνουμε μαζι και το βιβλιο και ξεκιναμε.
Στο δρομο ο συζυγος προσπαθει να μου εξηγησει την ιστορια του Εμφυλιου. Εχω πληρη μεσανυχτα για το θεμα. Ο ιδιος εχει δει την ταινια "Ψυχη Βαθια" του Παντελη Βουλγαρη και εχει διαβασει αρκετα για το θεμα. Προσπαθω να καταλαβω πως ειναι δυνατον να αλληλοσκοτωνονται οικογενειες, να βομβαρδιζονατι αμαχοι, να εγκαταλειπονται ολοκληρα χωρια. Το ορος Βιτσι και οι οικισμοι του εχουν υποφερει πολυ, οχι απο καποιους ξενους εισβολεις, αλλα απο εμας τους ιδιους. Δεν το χωραει ο νους μου...

 

• 1
• 2
• 3
• 5
• 5

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 5

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[makisg]

μπράβο σου αχινέ,πολύ ωραίο το οδοιπορικό σου,πές μας και άλλες λεπτομέριες,μου αρέσουν πολυ εκείνες οι περιοχές.

 

[kon_gav]

Μπράβο axinos! Περιμένουμε να μας πεις κι άλλα, πχ εντυπώσεις και εικόνες που σου μείνανε…

 

[axinos]

Πρωτη σταση: Δισπηλιο

Ο καιρος ειναι καλος και ο δρομος γνωστος. Στο Σκληθρο προσπερναμε την (διασημη απο την εκπομπη του Ηλια Μαμαλακη) ταβερνα του Θωμα, που αν και νωρις το μεσημερι (γυρω στις 12 παρα) εχει ηδη κοσμο. Λιγο παρακατω, στο Λεχοβο, εχει στηθει μια μικρη λαικη αγορα εξω απο την εκκλησια. Πουλανε ακομα και γουνες και παιχνιδια για τα παιδια. Αποχαιρεταμε τη "μαρτυρικη κοινοτητα του Λεχοβου" (οπως λεει η πινακιδα της εξοδου) και στη διασταυρωση για Κλεισουρα μας παιρνει ενα δευτερολεπτο να αποφασισουμε να στριψουμε. Το χωριο ειναι υπεροχο, η πλατεια πολυ γραφικη και αρκετα απο τα σπιτια πετροχτιστα και ιδιαιτερα. Αποφασισουμε να ξαναερθουμε οταν θα εχουμε περισσοτερο χρονο, βγαζουμε καποιες φωτογραφιες χωρις καν να κατεβουμε απο το αυτοκινητο και συνεχιζουμε. Λιγο πριν απο την Καστορια στριβουμε στο Δισπηλιο.
Το Δισπηλιο ειναι ενας νεολιθικος οικισμος που χρονολογειται απο το 5500 πΧ. Στην περιοχη εχει γινει αναπαρασταση του αρχαιου αυτου οικισμου απο το Δημο και ετσι οι επισκεπτες μπορουν με ενα μικρο αντιτιμο να δουν πως ζουσαν οι ανθρωποι της εποχης και πως εξελιχθηκαν οι ανασκαφες στην περιοχη. Στην τιμη του εισιτηριου περιλαμβανεται και μια ξεναγηση και για οσους ενδιαφερονται για τα γνησια ευρηματα και οχι απλα για τις αναπαραστασεις τους υπαρχει και το μουσειο του Δισπηλιου μεσα στο χωριο, το οποιο εμεις λογω ελλειψης χρονου δεν επισκεφτηκαμε. Βγαινοντας απο τον οικισμο αγοραζουμε φασολια απο ενα παραγωγο (ειναι απο τα κατεξοχην προιοντα της περιοχης) και συνεχιζουμε. Σας παραθετω ενα σαιτ με αρκετες φωτογραφιες, καθως και το επισημο σαιτ των ανασκαφων:
Akritas - ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ: Δισπηλιό
Ανασκαφές Δισπηλιού - Dispilio Excavations

 

[Oualos]

Άψογες και κατατοπιστικές πληροφορίες από τον Αχινό! Παιδιά, να πάτε οπωσδήποτε, είναι όντως εκπληκτικά τα μέρη!

 

[axinos]

Δευτερη σταση: Αποσκεπος

Μπαινουμε στην πολη της Καστοριας. Κανουμε λαθος στο δρομο και βρισκομαστε να κανουμε το μικρο γυρο της λιμνης. Οχι οτι μας χαλαει κιολας, αφου η περιοχη ειναι υπεροχη. Να αναφερω τοι η λιμνη εχει σχημα κρουασαν (εμενα αυτο μου θυμιζει τουλαχιστον). Ο μεγαλος γυρος της λιμνης ειναι περιμετρικα και ο μικρος ειναι η εσωτερικη πλευρα του "κρουασαν" που ενωνει τις 2 μεριες της πολης. Ζευγαρακια, αθλητικοι τυποι που κανουν τζοκινγκ, αλλα και μοναχικες καρδιες που δειχνουν χαμενες στη σκεψη τους κανουν την υπεροχη αυτη διαδρομη (ομολογω με αρκετο κρυο). Βγαζουμε και εδω φωτογραφιες απο το αυτοκινητο και συνεχιζουμε ανεβαινοντας το βουνο. Κατευθυνομαστε προς το χωριο Αποσκεπος, που βρισκεται ακριβως πανω απο την πολη και εχει φανταστικη θεα.
Η πλατεια του χωριου με το πλατανι ειναι πλακοστρωτη και, αν και μικρη, πανεμορφη. Με χαλανε λιγο τα παρκαρισμενα αυτοκινητα (φανταζομαι βεβαια οτι δεν βρηκαν και καπου αλλου να παρκαρουν) αλλα με αποζημιωνουν οι περιπου δεκα βρυσουλες με τα γαργαρα νερα που τρεχουν ασταματητα καθως και η καταπληκτικη θεα στη λιμνη και την πολη της Καστοριας. Το σημειο αυτο βοηθαει πολυ και στον προσανατολισμο και για να καταλαβει κανεις καλυτερα το σχημα της λιμνης (το κρουασαν που ελεγα) και της πολης. Νομιζω οτι ειναι και μια καλη ιδεα για διαμονη, για να μπορει κανεις να βλεπει τα φωτα της Καστοριας τη νυχτα απο ψηλα ....

 

[spor_os]

Παρακαλώ να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Δεν καταλαβαίνω την επίθεση στην συγκεκριμένη ιστορία.
Δεν έδωσε καμία αφορμή για τα σχόλια σας.

Παρακαλώ axine συνέχισε την αφήγηση σου.

 

[pattyyy]

Πολύ ενδιαφέρουσα η αφήγησή σου! Μου αρέσουν πολύ τα ημερίσια οδοιπορικά. Δίνουν ιδέες για μικρές εξορμήσεις...

 

[axinos]

Τριτη σταση: Κατω Κρανιωνα

Μετα τον Αποσκεπο συνεχιζουμε σε ενα ασφαλτοδρομο (ο Θεος να τον κανει) για τα ξεχασμενα χωρια του νομου. Αναρωτιεμαι γιατι δεν επισκευαζουν τον δρομο που ειναι γεματος λακουβες, αλλα και πετρες και χωματα απο τις βροχες των τελευταιων ημερων. Τελικα η απορια μου λυνεται οταν μετα απο λιγη ωρα βγαινουμε στον κανονικο καινουριο δρομο που συνδεει την Καστορια με τη Φλωρινσ. Οταν εγινε εκεινος ο δρομος, ο παλιος αφεθηκε στη μοιρα του. Στο σημειο ενωσης του παλιου και του νεου δρομου βρισκεται μια παλια γεφυρα, με την ονομασια Μπιρικι (ετσι λεει ο οδηγος μας). Δεν ειμαστε σιγουροι αν ειναι αυτη η γεφυρα που βλεπουμε και ρωταμε εναν τυπο σε μια καντινα που βρηκαμε εκει. "Α, το Μπρεκ, ναι, εδω ειναι!". Λεω στον αντρα μου οτι προφανως αυτη ειναι η σωστη προφορα του μερους και συνεχιζουμε.
Μετα απο μερικα χιλιομετρα σε καλο δρομο στριβουμε δεξια για τον νεο οικισμο της Κορεστειας. Τον προσπερναμε και συνεχιζουμε για Κατω Κρανιωνα που ειναι σχεδον διπλα. Το χωριο ειναι ερημο. Εκτος απο εμας και τρια ακομα ατομα (Τρικαλινους που εμαθαν για το μερος απο εναν ντοπιο φιλο), οι μονοι που κυκλοφορουν στο χωριο ειναι κατι σκυλοι και μερικα αλογα.
Το ιδιαιτερο στοιχειο του χωριου, εκτος απο την ερημια του, ειναι τα σπιτια του. Θα μπορουσαν να γραφουν σελιδες ολοκληρες για την αρχιτεκτονικη τους. Διωροφα τα περισσοτερα. Στον πανω οροφο εμεναν οι ιδιοκτητες και στον κατω τα ζωα τους. Τα παραθυρα και οι εισοδοι ειναι προσανατολισμενα προς το νοτο, ενω στο βορρα σπανια υπαρχουν ανοιγματα. Ομως το κυριο χαρακτηριστικο τους ειναι το υλικο απο το οποιο ειναι κατασκευασμενα. Ειναι πλιθινα. Τα πλιθια ειναι κατι σαν τουβλα, φτιαγμενα απο λασπη και αχυρα που στεγνωνουν στον ηλιο. Οπως καταλαβαινετε δεν ειναι και το πιο γερο υλικο, ποσο μαλλον οταν το σπιτι δεν ειναι σοβατισμενο για να προστατευεται απο τη βροχη και την υγρασια. Για αυτο και τα περισσοτερα σπιτια ειναι σχεδον μισογκρεμισμενα. Το τοπιο ειναι πολυ ιδιαιτερο. Το κοκκινο χρωμα απο τα πλιθια μαζι με την ερημια του τοπου δημιουργουν μια πολυ ιδιαιτερη ατμοσφαιρα. Να πατε!

 

[axinos]

Τεταρτη σταση: Ανω Κρανιωνα

Μια ανασα μονο απο την Κατω Κρανιωνα βρισκεται η Ανω Κρανιωνα. Το τοπιο ειναι παρομοιο, αν και η διαφορα βρισκεται στην πετριν εκκλησια. Διαβαζουμε σε εναν οδηγο οτι οι πετρες ως υλικο χρησιμοποιουνταν σπανια και αυτο μονο για θεμελια σπιτιων, αλλα και για τις εκκλησιες. Χτυπαμε την καμπανα που ειναι κρεμασμενη σε ενα δεντρο και ηχει αποκοσμα στο ερημο χωριο. Οι Τρικαλινοι δεν μας ακολουθησαν ακομα και ετσι ειμαστε τελειως μονοι μας. Δυστυχως η εκκλησια ειναι κλειστη και δεν μπορουμε να δουμε το ομορφο τεμπλο που αναφερει ο οδηγος. Ομως εξω απο την εκκλησια υπαρχει μια ομορφη σιδερενια μακετα του χωριου με ολα τα σπιτια και τα ονοματα των ιδιοκτητων, δωρεα μιας οικογενειας ομογενων, απο οσο μπορω να καταλαβω. Και οι δυο ταφοι των τελευταιων παπαδων του χωριου.
Η θεα απο το χωριο ειναι πανεμορφη. Βλεπει κανεις καθαρα και την Κατω Κρανιωνα, αλλα και καποια απο τα καινουρια γυρω χωρια. Η ατμοσφαιρα καθαρη, ο,τι πρεπει για φωτογραφιες. Το μονο κακο ειναι οτι εχουμε αρχισει να πειναμε και πρεπει να βρουμε κατι να γεμιζουμε τις μπαταριες μας. Με λυπη αποχαιρεταμε τα ομορφα εγκαταλελειμενα χωρια και κατευθυνομαστε ξανα προς τον πολιτισμο.

 

[skoumpi]

Τα μέρη εκει ειναι υπέροχα και αξίζει να τα δεις ολες τις εποχές. Δεν θα το πιστευεις οτι βρίσκεσαι στο ιδιο μερος αν πας μια φορά χειμώνα και μια αργά την ανοιξη... γιατι μη ξεχνάτε η ανοιξη αργεί να ερθει εκει πάνω!!!
Axinos περιμένω να διαβάσω και για τα υπολοιπα μερη που επισκεφθηκες στο ταξιδάκι σου στη Δυτική Μακεδονία!

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες -Ελλάδα