Ξύπνα λαέ..για μικρά και για μεγάλα!

[traveladdict]

Ας πάει ο εργάτης, ελεύθερα και δημοκρατικά, να πει στον καπιταλιστή - εργοδότη του την άποψη που έχει για τον καπιταλιστή - εργοδότη του...

Θα φάει σουτ από το παράθυρο, και έτσι θα διαπιστώσει και τη γνώμη που έχει ο εργοδότης του για εκείνον.

Καμία πληροφορία για ταξίδια christian????
Πόσα παίρνεις από τον Ριζοσπάστη για να τον διαφημίζεις?
Αλλά ξέχασα, αυτός βασίζεται σε ιδεολόγους-κορόιδα, που του κάνουν τη δουλειά τζάμπα, για να στέλνει η Αλέκα τα παιδιά της σε ιδιωτικά κολέγια. Και μετά - αφού δουλέψουν τζάμπα για τον Ριζοσπάστη - παραπονιούνται και για τους εργοδότες που τους πληρώνουν κιόλας...

 

[Christian]

Περί ταφικής ιδιοκτησίας​

Σιχάθηκα. Βαρέθηκα, εξεγείρομαι ατελέσφορα συνεχώς. Εχω 35 χρόνια σ' αυτό που λέμε δημόσιο κουρμπέτι. Πιο απλά, με βλέπουν περισσότεροι απ' όσους βλέπω. Φυσικό ( να γίνομαι αποδέκτης απελπισίας, αγανάκτησης, οργής, προβλημάτων πραγματικών ή μη, αιτημάτων τέλος πάντως ανθρώπων που απευθύνονται σε άνθρωπο που κατάφερε τουλάχιστον να φαίνεται και να είναι το ίδιο πράγμα. Το κατανόησα, ακόμα κι όταν δεν το αποδέχτηκα ιδεολογικά ως μια κοινωνική εξέλιξη που δε χρειάζεται δα και αποκρυπτογράφηση.

Ομως, μωρέ σύντροφοι, ένα δε συνήθισα κι ούτε πρόκειται δηλαδή, απ' όλα αυτά που ακούω κι είναι απ' τα ελάχιστα, όπως ζητήματα υγείας, που όποτε μπορώ διεκπεραιώνω, μεσολαβώ, γκαρίζω, απειλώ, ακόμα και ζητιανεύω χωρίς καμιά τύψη και με πολύ πάθος: Να σε παίρνει ο άλλος τηλέφωνο και να παρακαλάει να βρεις έναν τάφο κάπου κοντά ή έστω παραδίπλα εκεί που έζησε ο προσφιλής του, γιατί δεν υπάρχει χώρος, γιατί δεν έχει ιδιόκτητο πανάκριβο τάφο, τον και επιλεγόμενο οικογενειακόν... κι ακόμα χειρότερα γιατί δεν έχει ούτε το ψυχικό σθένος, ούτε και τα χρήματα να κρατήσει στο ψυγείο το πτώμα της μάνας του, του πατέρα του, του - φρίκη - παιδιού του. Ναυτία με πιάνει. Βλέπεις τον κόσμο να σπαράζει για να ζήσει, να ματώνει για τ' αυτονόητα, να χύνει ιδρώτα για να ταΐσει τη φαμίλια του, να δανείζεται μέχρι τα μπούνια για ένα χωράφι, ένα σπίτι ή και να πληρώσει το ηλεκτρικό, το γιατρό, το γάλα του παιδιού κι ύστερα από τόση απέραντη μάχη και συζήτηση για την ταξική πάλη και την αιχμαλωσία της ζωής του στο σύγχρονο κόσμο, να θέλει μέσο, ρουσφέτι, γνωριμία, γινάτι για την προσωρινή όσο και αιώνια ταφική ιδιοκτησία...

Είναι αηδία να πρέπει να δώσεις μάχη ή και να κάνεις υπομονή γι' αυτό το 2Χ1 χωράφι. Και δε συζητιέται ποτέ όταν μιλάμε για τη γη, παρά μονάχα επιδερμικά κι οικονομίστικα μη και χαλαλιστεί χώμα και γεμίσει κανά φιλέτο γης μνήματα σε αντιπαράθεση με την καύση. Οποιος θέλει να καεί, ας καεί, αλλά όχι για λόγους οικονομίας γης και κυκλωμάτων διαπραγμάτευσης, καθώς η κουλτούρα μου, κουτσή, στραβή, ανάποδη, δεν αντέχει ένα βαζάκι στο κομοδίνο, που αν παραπέσει θα πρέπει να το μαζεύω με την ηλεκτρική σκούπα «Siemens».

Εχει κι ένα συμβολισμό, που να με πάρει, η ταφή. Δικαιολογεί, στηρίζει και φωτίζει εκείνο το στίχο «λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί» ή ακόμα κι εκείνες τις εικόνες του ξεριζωμού με τα κόκαλα τυλιγμένα πρόχειρα σ' ένα πανί για να φυτευτούν κάπου που η μνήμη αντέχει να 'χει μέλλον κι ίσως νόημα εκείνο το δικό μας, αλλά τελικά κι ολονών «απ' τα κόκαλα βγαλμένη»...

Στο κάτω - κάτω της γραφής, μωρέ σύντροφοι, απ' τους τάφους μάθαμε ιστορία μέχρι σήμερα. Σ' όλες τις κουλτούρες. Είτε η φύση έθαψε μαμούθ, είτε στην έρημο έμειναν θαμμένοι κοχλίες πανάρχαιων θαλασσών, είτε στα πετρώματα αποτυπώθηκαν υπέροχα, ανύπαρκτα πια, φύλλα δέντρων. Δε μιλάμε δα και για βασιλικούς θολωτούς τάφους, ούτε για σαρκοφάγους και πυραμίδες. Για ένα κομματάκι γης μιλάμε, να χωνευτεί η ζωή κι η μνήμη με σεβασμό κι αξιοπρέπεια και κατάντησε εργολαβία, μπίζνες, κύκλωμα, «πολιτική».

Η ταφική ιδιοκτησία δεν μπορεί να είναι ζητούμενο σε πολιτισμένες κοινωνίες, όσο σκληρή κι αν είναι η ιδεολογική αντιπαράθεση στη ζωή. Και να σκεφτεί κανείς ότι στη φθαρμένη εποχή μας κάθε μέρα, πηγαίνοντας στο σπίτι μου πηγμένη στις αναλύσεις περί γερμανικού ή μη κεφαλαίου, συναντάω την ταμπέλα που γράφει «προς γερμανικό νεκροταφείο». Γιατί ανεξαρτήτως εθνικότητας το κεφάλαιο την αναγνωρίζει στον εαυτό του όταν εμπορεύεται ως και τους τάφους μας...

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ​

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ : Περί ταφικής ιδιοκτησίας

 

[traveladdict]

Ω βέβαια! η μεγίστη Λιάνα.
Από χαϊδεμένο δεξιό παιδί του Καραμανλή-θείου, στις επάλξεις του ΚΚΕ.

Η μεγίστη Λιάνα, θα έπρεπε επίσης να θυμάται την ελληνική ρήση «άμα δεν υποστηρίξεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει».
Δυστυχώς στην περίπτωση της πρέπει να διαλέξει σπίτι αφού δεν συμβιβάζεται η αγάπη της για το ΚΚΕ, με την άλλη - γνωστή σε όλους - μεγάλη αγάπη της, που το ΚΚΕ εξοστρακίζει στο πυρ το εξώτερον και εκείνη υποκριτικά το ανέχεται...

 

[fotast]

Ω βέβαια! η μεγίστη Λιάνα.
Από χαϊδεμένο δεξιό παιδί του Καραμανλή-θείου, στις επάλξεις του ΚΚΕ.

Η μεγίστη Λιάνα, θα έπρεπε επίσης να θυμάται την ελληνική ρήση «άμα δεν υποστηρίξεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει».
Δυστυχώς στην περίπτωση της πρέπει να διαλέξει σπίτι αφού δεν συμβιβάζεται η αγάπη της για το ΚΚΕ, με την άλλη - γνωστή σε όλους - μεγάλη αγάπη της, που το ΚΚΕ εξοστρακίζει στο πυρ το εξώτερον και εκείνη υποκριτικά το ανέχεται...

Διπλωμάτης είσαι?Τα γράφεις πολύ κομψά...

 

[renata]

Και διπλωμάτης ειναι και καντηλανάφτης ειναι!!!
Πάντως travellactid χωρίς να γνωρίζω εάν η Κανέλη παράγει έργο εις τας πολιτικάς επάλξεις,γουστάρω τον λόγο της πανάθεμα την...

 

[traveladdict]

Διπλωμάτης είσαι?Τα γράφεις πολύ κομψά...

Δεν μπορώ να την κατηγορήσω για κάτι που είναι αποδεκτό πλέον από την κοινωνία και είναι και αναφαίρετο δικαίωμα της.
Η υποκρισία της όμως έγκειται ότι όχι μόνο το κρύβει, αλλά υποστηρίζει ένα κόμμα που έχει φασιστική φιλοσοφία για τους ομοίους της.
Δηλαδή πιο σχιζοφρενική κατάσταση δεν μπορεί να υπάρξει.
Και έρχεται αυτό το υπερκαταπιεσμένο άτομο, με τα απίστευτα συμπλέγματα, που ζει κλεισμένο μέσα στη ντουλάπα και που σκύβει και τρώει καρπαζιές από το κόμμα, να μας κάνει μαθήματα κοινωνικής και πολιτικής συμπεριφοράς.
Ρε ουστ!

 

[Christian]

«Ελεγχόμενη χρεοκοπία»​

Υποτίμηση των μισθών.
Υποτίμηση των συντάξεων.
Υποτίμηση της αξίας της εργατικής δύναμης.
Υποτίμηση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων.
Υποτίμηση των δημοσίων δαπανών.
Υποτίμηση των κοινωνικών δαπανών.
Υποτίμηση των λαϊκών δικαιωμάτων.
Υποτίμηση των πολιτικών ελευθεριών.

*​

Αυτή είναι η πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση μαζί με τους συμμάχους της στην ΕΕ και το ΔΝΤ εναντίον του ελληνικού λαού.
Η πτώχευση, που υποτίθεται ότι η ακολουθούμενη πολιτική στοχεύει στην αποτροπή της, έχει επέλθει.
Η πτώχευση εντείνεται και γενικεύεται: Ανεργία που υπολογίζεται σε πάνω από 20% στο τέλος του χρόνου. Λουκέτο στο 20% των μαγαζιών. Διεύρυνση της φτωχοποίησης. Επιβολή εργασιακού απαρτχάιντ.
Είναι μια πτώχευση που αφορά στο λαό.
Με ένα στόχο: Καθώς η υπέρβαση της καπιταλιστικής κρίσης απαιτεί την καταστροφή μέρους του υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, τα βάρη αυτής της καταστροφής τα φορτώνουν στις λαϊκές πλάτες, ώστε η άλλη πλευρά, οι υπεύθυνοι δηλαδή της κρίσης, οι κεφαλαιοκράτες, να υποστούν την όσο γίνεται μικρότερη επιβάρυνση.

*​

Η πολιτική που υφίσταται ο ελληνικός λαός περιγράφεται με δύο λέξεις: «Ελεγχόμενη χρεοκοπία».
«Ελεγχόμενη χρεοκοπία», που, στην περίπτωση του λαού, όμως, είναι ανεξέλεγκτη. Ισοδυναμεί με ελεύθερη πτώση του βιοτικού του επιπέδου. Ελεγχόμενη, με την έννοια ότι παρέχει ασφαλιστικές δικλείδες και «μαξιλάρια ασφαλείας», είναι μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο.

*​

Αυτή η πορεία δεν έχει τέρμα. Δεν υπάρχει όριο. Ακόμα κι αν ο ελληνικός καπιταλισμός ξεπεράσει την κρίση του, ακόμα κι αν «φυσήξει αέρας» στα πανιά του έπειτα από τη μετατροπή σε «Ιφιγένεια» γενεών Ελλήνων εργαζομένων, η όποια αναιμική «ανάπτυξη» επέλθει θα έχει θεμελιωθεί πάνω στις «ερήμους» και στα «νεκροταφεία» των λαϊκών δικαιωμάτων και κουβαλάει το σπέρμα της νέας κρίσης, που θα εκδηλωθεί με ακόμα δραματικότερες συνέπειες για το λαό κ.ο.κ.
Αυτή η πορεία έχει μία μόνο κατάληξη: Τη συμφορά και τον εξανδραποδισμό του λαού μέσα από την περιδίνησή του στο φαύλο κύκλο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

*​

Απέναντι στη βαρβαρότητα, όμως, δε χωρούν «μισές λύσεις».
Η αντιστροφή αυτής της κατάστασης είτε θα είναι ριζική, είτε δεν θα υπάρξει.
Οι επιλογές είναι δύο: `Η θα πτωχεύσει ο λαός, ή θα πτωχεύσει η πλουτοκρατία. `Η, δηλαδή, η εξουσία θα παραμείνει στα χέρια των δημίων των λαϊκών συμφερόντων, ή θα περάσει στα χέρια του λαού.
«Λαϊκή εξουσία ή βαρβαρότητα» είναι το πλέον επίκαιρο δίλημμα, οι δύο δρόμοι, που αντικειμενικά καλείται να βαδίσει η Ελλάδα.
Κάθε άλλη «πρόταση», προσέγγιση, άποψη, απλώς εξωραΐζει τους «βαρβάρους».

Εφημερίδα "Ριζοσπάστης" - "Rizospastis" newspaper : ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

 

[renata]

φαντάσου τι έχει να γίνει στην ανεξέλεγχτη!!!!!!

 

[vagantos]

«Λαϊκή εξουσία ή βαρβαρότητα» είναι το πλέον επίκαιρο δίλημμα, οι δύο δρόμοι, που αντικειμενικά καλείται να βαδίσει η Ελλάδα.
Κάθε άλλη «πρόταση», προσέγγιση, άποψη, απλώς εξωραΐζει τους «βαρβάρους».

Εφημερίδα "Ριζοσπάστης" - "Rizospastis" newspaper : ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

Τη βαρβαρότητα τη βιώνουμε καθημερινά και μακάρι να μπορούσαμε να απαλλαγούμε απ αυτήν.
Μήπως θα μπορούσε να μας εξηγήσεις πως φτάνουμε στη " Λαϊκή εξουσία"; Οταν φτασει να πάρει (λέμε τώρα) αυτοδύναμη πλειοψηφία το ΚΚΕ (που του λείπει 32% για να πιάσει το 40) ; Ή θα προκύψει από συμμαχίες ( που δεν έχει κάνει καμιά ως τώρα

 

[Christian]

Τη βαρβαρότητα τη βιώνουμε καθημερινά και μακάρι να μπορούσαμε να απαλλαγούμε απ αυτήν.
Μήπως θα μπορούσε να μας εξηγήσεις πως φτάνουμε στη " Λαϊκή εξουσία";

Στην Λαϊκή εξουσία φτάνουμε με την ενεργή μας συμμετοχή σε σωματεία, συνδικάτα και με τους οργανωμένους ταξικούς αγώνες.

Οταν φτασει να πάρει (λέμε τώρα) αυτοδύναμη πλειοψηφία το ΚΚΕ (που του λείπει 32% για να πιάσει το 40) ; Ή θα προκύψει από συμμαχίες ( που δεν έχει κάνει καμιά ως τώρα

Την εξουσία δεν την παίρνει κανένα ΚΚΕ, την πάιρνει ο λαός γι' αυτό λέγεται Λαϊκή εξουσία. Ο ρόλος του ΚΚΕ και κάθε ΚΚ είναι να καθοδηγεί τον λαό.
'Οσο για τις συμμαχίες, αυτές πρέπει να είναι στο επίπεδο του λαϊκού και ταξικού κίνηματος, παράδειγμα είναι το ΠΑΜΕ που στις τάξεις του συσπειρώνει εργάτες, αγρότες, φοιτητές και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

 

[maltakias]

Να ρωτήσω κάτι την διαχείρηση;
Μπορώ κι εγώ κι ο οποιοσδήποτε άλλος δηλαδή να προπαγανδίσω ελεύθερα τις ιδέες μου από αυτό το βήμα;
Γιατί αγχώνομαι για τον αντίκτυπο και δεν το κάνω τόσο καιρό.

 

[Defkalion]

Δε κατάλαβα την απορία σου. Όλα τα μέλη μπορούν να καταθέτουν τις απόψεις τους. Για αντιγραφή κειμένων από άλλα σάιτ έχουμε επανειλημμένα πει τι πρέπει και τι δεν πρέπει να γινεται, πόσο δε μάλλον όταν πρόκειται για συστηματική αντιγραφή κειμένων από ίδια πηγή, και νομίζω ότι τέτοια φαινόμενα πλέον σπανίζουν. Ναι;