Ζάμπια Νότια Αφρική Νοτια Αφρική και Ζάμπια - Time for Africa

[Θανάσης.]

Η Νότια Αφρική ήταν πάντα μια χώρα που μου προκαλούσε το ενδιαφέρον.Ετσι με αφορμή την παρουσία ενός φίλου στο Γιοχάνεσμπουργκ ο κύβος ερρίφθη.Το ταξίδι μας κράτησε δύο εβδομάδες και μαζί με την Νότια Αφρική προσθέθηκε και το Λιβινγκστοουν στην Ζάμπια από όπου και απολαύσαμε τους καταρράκτες της Βικτώριας.
Το ταξίδι μας ξεκίνησε και τελείωσε στο Γιοχάνεσμπουργκ.Αυτο που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν ότι το τοπίο και το στήσιμο της πόλης περισσότερο μας θυμίζε Δυτική Ευρώπη με μεγάλους δρόμους και ψηλά μοντέρνα κτίρια.
Οι δύο πρώτες ημέρες κύλησαν χαλαρά με βόλτα στο εμπορικό κέντρο της περιοχής που μέναμε(Sandon) και στην πλατεία του Μαντέλα την πρώτη ημέρα και επίσκεψη στο σπηλαιο στο sterkfodein,όπου είχαν βρεθεί τα παλαιότερα οστά αυστραλοπιθήκου.Ηταν σε απόσταση περίπου μιας ώρας από το Γιοχάνεσμπουργκ και η επίσκεψη του μας άφησε όλους ικανοποιημένους.Γενικα παντως το Γιοχάνεσμπουργκ σαν πόλη δεν μας έκανε ιδιαίτερη αίσθηση.

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 6

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 6

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Θανάσης.]

Ο σκοπός όμως του ταξιδιού μας ήταν άλλος...έτσι την μεθεπόμενη ημέρα νοικιάσαμε αυτοκίνητο και αναχωρήσαμε για το white river,μια πόλη σε απόσταση 20' περίπου από το Kruger park όπου και είχαμε κανονίσει να κάνουμε ένα ολοήμερο safari.Μετα από 5 ώρες οδήγησης περίπου φθάσαμε στον προορισμό μας μια τυπική νοτιοαφρικάνικη μικρή πόλη.
Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε πολύ νωρίς για να είμαστε στις 06:00 στην είσοδο του πάρκου.Το Kruger park είναι ένα τεράστιο πάρκο μέσα στο οποίο ζουν ελεύθερα τα ζώα και φημήζεται για τις αυξημένες πιθανότητες να δεις το λεγόμενο big 5(Λιοντάρι, ελέφαντας, ρινόκερος, λεοπάρδαλη και βούβαλος), δυστιχός εμείς δεν ειμασταν και τόσο τυχεροί.Οι διαδρομές μέσα στο πάρκο γίνονταν σε ασφάλτινους αλλά και χωμάτινους δρόμους και τις πρώτες ώρες το κρύο ήταν τσουχτερό,ευτυχος ο οδηγός μας είχε προμηθεύσει με κουβέρτες.Μεσα στο πάρκο οι οδηγοί είχαν ενδοεποικοινωνια μεταξύ τους και οπότε έβλεπε κάποιος κάποιο ζώο ενημέρωνε και τους άλλους για να πάνε να το δούνε.Κατα τις 16:00 η βόλτα μας τελείωσε και ενθουσιασμένοι πήραμε το δρόμο της επιστροφής στο ξενοδοχείο.Ειδαμε αρκετά ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον αλλά μείναμε με το παράπονο ότι δεν καταφέραμε να δούμε ρινόκερο.
Την επόμενη ημέρα είχε αναχώρηση από το ξενοδοχείο το πρωί για να κάνουμε το panorama route,μια υπέροχη διαδρομή κατά μήκος του blind river canyon.Κατα την διάρκεια της διαδρομής υπήρχαν αρκετά σημεία φυσικού ενδιαφέροντος god's window,lisbon falls,bourke's luck potholes και το κερασάκι στην τούρτα το blind river canyon με θέα που έκοβε την ανάσα.Τα παραπάνω μέρη είχαν ένα μικρό αντίτιμο για την είσοδο σε αυτά.Ηταν μια βόλτα που μας γέμισε την μέρα και μας χάρισε υπέροχες εικονες.

 

[Sassenach77]

South Africa !!!!!!

Ηταν μια βόλτα που μας γέμισε την μέρα και μας χάρισε υπέροχες εικονες.

Να δούμε και εμείς κάποια απο αυτές τις εικόνες;

 

[agmi]

Εγω ημουνα πολυ πιο τυχερος απο τα μεγαλα 5 τα'δα (παραμυθια για τουριστες & πρασινα αλογα). 3-4 ρινοκερους στο Krueger (με διημερη παραμονη) & Hluhluwe και 3 λεοπαρδαλεις, εν ετη 2009! Υαινες, αγριοσκυλα δεν ειδα, τις λεοπαρδαλεις επρεπε να'χει κανεις 'τηλεσκοπιο' ητανε πολυ μακρυα. Τοτες ητανε ολες οι εισοδοι & οι παραμονες επιδοτουμενοι απο το γραφειο του Νοτιο Αφρικανικου Τουρισμου και την Thomson Holidays, επειδη η αεροπορικη εταιρεια (Afriqiyah) ειχε αρχισει πτησεις για το O.R. Tambo/Γιοχανεσμπουρκ/Πρετορια. Ηταν τοσο φτηνη & πολλη χλιδη on board (οχι αλκοολ ομως ) ολοι οι Ευρωπαιοι ητανε στην πτηση! Μαζευοτανε απο Αγγλια, Ολλανδια, Βελγιο, Γερμανια με πτησεις της για Τριπολη. Περιττον να σας αναφερω οτι αυτη η ιδια ακριβως πτηση & το ιδιο αεροπλανο (Α330/Flight 771) επεσε την επομενη χρονια με μοναδικο 1 επιζωντα ενα παιδακι .

 

[Θανάσης.]

Αφού είχαμε κάνει το σαφάρι και τις βόλτες μας στο Γιοχάνεσμπουργκ ήρθε η ώρα να αναχωρήσουμε για τους καταρράκτες της Βικτώριας στην Ζάμπια.Οι καταρράκτες βρίσκονται στον ποταμό Ζαμβέζη ο οποίος και αποτελεί το φυσικό σύνορο μεταξύ Ζάμπιας και Ζιμπάμπουε.Απο την μεριά της Ζάμπιας είναι η πόλη Λιβινγκστοουν και από την μεριά της Ζιμπάμπουε η πόλη Βικτώρια φόλς και οι δύο συνδέονται καθημερινά αεροπορικός με το Γιοχάνεσμπουργκ.Εμεις επιλέξαμε την πόλη του Λιβινγκστοουν στην Ζάμπια.Με την άφιξη μας στο αεροδρόμιο φροντίσαμε να βγάλουμε on arrival visa διπλής εισόδου (80$) γιατί είχαμε σκοπό να επισκεφθούμε το πάρκο Mosi-oa-Tunya στην Ζιμπάμπουε από το οποίο έχεις καλύτερη θέα στους καταρράκτες.Τα τελευταία χρόνια μεταξύ Ζάμπιας και Ζιμπάμπουε υπάρχει η KAZA visa που σου επιτρέπει απεριόριστες εισόδους και εξόδους μεταξύ των δύο χωρών με κόστος 50$.Δυστιχός εκείνη την περίοδο δεν ήταν διαθέσιμη στο αεροδρόμιο του Λιβινγκστοουν ενώ αλλού οπως στα χερσαία σύνορα της Ζιμπάμπουε στο Βικτώρια φόλς ήταν.Γενικα είναι κάτι που καλό θα είναι να ελέγξει οποίος θέλει να κάνει το πέρασμα γιατί γλειτωνει κα χρήμα και χρόνο.
Στην Ζάμπια είχαμε φθάσει το μεσημέρι και το πρόγραμμα της πρώτης μας ημέρας περιελάμβανε απογευματινή κρουαζιέρα στον Ζαμβέζη.Η κρουαζιέρα είχε διάρκεια περίπου δύο ωρών και περιελάμβανε φαγητό από μπουφέ και open bar.Κατα την διάρκεια της κρουαζιέρας είδαμε αρκετούς ιπποπόταμους να αράζουν στις όχθες του ποταμού και εναν κροκόδειλο όμως το highlight του απογεύματος μας ήταν το πέρασμα ενός κοπαδιού ελεφάντων από την μία όχθη στην άλλη.
Η επόμενη μέρα περιελάμβανε ημερήσιο rafting στον ποταμό,που αποτελεσε και την πιο ωραία μου εμπειρία μου από όλο το ταξίδι.Η διαδρομή μέσα στο φαράγγι που διασχίζει ο ποταμός ήταν υπέροχη και αρκετές φορές σταματούσα το κουπί και την θαύμαζα.Κάποιες φόρες μάλιστα πέφταμε μέσα στο ποτάμι και αφήναμε να μας πάρει το ρέμα. Η συγκεκριμένη διαδρομή μάλιστα θεωρείται από της κορυφαίες παγκοσμίως για rafting.
Την Τρίτη μέρα μας αποφασίσαμε να περάσουμε να σύνορα και να δούμε τους καταρράκτες από την μεριά της Ζιμπάμπουε αφού μεταβήκαμε στα σύνορα με ταξί(περίπου 5$) διασχίσαμε τα σύνορα πεζοί βάλαμε ακόμα μια visa στα διαβατήρια μας(30$) και μετά από 10' περπάτημα ειμασταν στην είσοδο του πάρκου.Στο πάρκο υπήρχε διαδρομή παράλληλα με τους καταρράκτες από το οποίο μπορούσες να τους παρατηρήσεις.
Η επόμενη και τελευταία ημέρα περιελάμβανε βουτιά στην πισίνα του διαβόλου.Μια μικρή φυσική πισίνα ακριβώς στην άκρη του καταρράκτη.Αφου μαζευτίκαμε στο royal hotel μας περάσαν στο Livingstone island με ένα σκαφάκι και μετά από μικρή διαδρομή στο βραχώδες έδαφος του νησιού αλλά και κολύμπι είμασταν μπροστά στην πισίνα του διαβόλου,ένας ένας πέφταμε μέσα και κολυμπούσαμε μέχρι την άκρη του καταρράκτη όπου η θέα πραγματικά έκοβε την ανάσα.Το προγραμμα ήταν αρκετά αυστηρό στον χρόνο του με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να την χαρούμε όσο θα θέλαμε.Ετσι και έκλεισε η τελευταία μας ημέρα στο Λιβινγκστοουν γιατί το μεσημέρι αναχωρούσαμε για Γιοχάνεσμπουργκ.

 

[Θανάσης.]

Μετά την Ζάμπια και τις υπέροχες εμπειρίες που μας προσέφερε σειρά είχε το Κέιπ Τάουν στο οποίο και θα περνάγαμε τις επόμενες πέντε ημέρες.
Με το που φτάσαμε κατευθυνθήκαμε αμέσως να παραλάβουμε το αυτοκίνητο που είχαμε νοικιάσει γιατί η ώρα είχε ήδη περάσει και είχαμε δρόμο μπροστά μας για να κάνουμε την βουτιά με τον μεγάλο λευκό καρχαρία.Μετα από σχεδόν δύο ώρες οδήγησης φθάσαμε στο λιμανάκι από το οποίο θα αποπλέαμε για την βουτιά μας.Στην περιοχή που θα κάναμε την βουτιά μας υπήρχαν 3 ακόμα σκάφη που έψαχναν και αυτά το ίδιο.Μετα από αναμονή λίγων λεπτών εμφανίστηκε ένας λευκός καρχαρίας περιπου 2,5 μέτρων ο οποίος και θα μας έκανε συντροφιά για όσο χρόνο θα διαρκούσε η βουτιά μας.Φορεσαμε τις στολές μας και τις μάσκες μας και πέσαμε στα παγωμένα νερά για να τον θαυμάσουμε.Οι οργανωτές της εκδρομής τον προσελκύανε με ψαροκεφαλα δεμένα σε ένα σχοινή και οπότε πλησίαζε στο κλουβί μας έλεγαν να βουτήξουμε μέσα τα κεφάλια μας για να τον δούμε καλύτερα.Καποια στιγμή μάλιστα εμφανίστηκε και ένας coper shark περίπου 2 μέτρων.Ηταν μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία χωρίς όμως να προσφέρει μεγάλες δόσεις ανδρεναλινης μιας και νοιωθαμε μεγάλη ασφάλεια μέσα στο κλουβί μας.
Στην επιστροφή μας για το Κέιπ Τάουν κάναμε στάση στην παραθαλάσσια πόλη Hermanous η οποία θεωρείται από τις κορυφαίες παγκοσμίως για να παρακολουθήσεις φάλαινες από την στεριά.Διστυχώς η τύχη δεν μας χαμογέλασε και δεν είδαμε ούτε μια, τουλάχιστον όμως απολαύσαμε απολαύσαμε την υπέροχη θέα του ωκεανού.

 

[silversurfer]

Θανάση βάλε φωτογραφίες !!

 

[frenchman]

Είδες τον λευκό τυχεράκια ε? Που βουτήξατε?

ΥΓ: Βάλε φωτογραφίες!

 

[Θανάσης.]

Είδες τον λευκό τυχεράκια ε? Που βουτήξατε?

Για την βουτιά ξεκινήσαμε από το λιμάνι του Van Dyks Bay ένα μικρό λιμανάκι μετά το Gansbaai,απο το οποίο ξεκινούσαν και άλλα πρακτορεία τις εκδρομές τους.
Όταν είχα διαβάσει το δικό σου post για την βουτιά ειμουν ήδη στην Νότια Αφρική και είχα ψιλό απογοητευτεί και φοβόμουν μήπως πήγαινε στράφι όλη η εκδρομή, ευτυχώς η τύχη μας χαμογέλασε και καταφέραμε να δούμε και τον λευκό και τον άλλο που είχατε δει και εσείς

 

[frenchman]

Είστε τυχεροί, μπράβο σας! Σας πήγαν στα shallows ή στο Dyer Island θυμάσαι?

 

[Θανάσης.]

Εμεις πήγαμε κατευθείαν στο μέρος που ήταν για την βουτιά.Το πακέτο μας περιελάμβανε μόνο την βουτιά και τις καθιερωμένες φακές στο τέλος

 

[Θανάσης.]

Την επόμενη ημέρα αποφασίσαμε να εκμεταλλευτούμε τον υπέροχο και καθαρό καιρό για να ανέβουμε στο table mountain και να απολαύσουμε την θέα της πόλης και του ωκεανού από ψηλά.Λόγω των απότομων αλλαγών του καιρού και της συννεφιάς που πολλές φορές είναι έντονη στην περιοχή θα συμβούλευα οποίος βρεθεί στην περιοχή,να κάνει την εκδρομή με την πρώτη ευκαιρία που θα βρει τον καιρό καθαρό.Για να ανέβεις στην κορυφή του βουνού έχεις την επιλογή του τελεφερίκ η οποία είναι η δημοφιλέστερη ή με hiking.Εμείς επιλέξαμε την δεύτερη είναι διάρκειας περίπου δύο ωρών η ανάβαση και μιας ώρας και δεκαπέντε λεπτών η κατάβαση με τα απαραίτητα διαλείμματα.Η διαδρομή γίνεται σε βραχώδες έδαφος κυρίως και είναι σα να ανεβαίνεις μια ατέλειωτη σκάλα.Η είσοδος για το μονοπάτι που ακολουθήσαμε ειναι περιπου στα 500 μετρα απο την εισοδο του τελεφερικ.Αρκετοί μαλιστα επέλεγαν αυτή την επιλογή χωρίς όμως να υπάρχει συνοστιαμός.Οποιος την επιλέξει καλό θα είναι να έχει προμηθευτεί νερό και κάποιες προμήθειες από πριν.
Παρόλη την κούραση της ανάβασης ευχαριστήθηκα την διαδρομή και την σταδιακή θέα της πόλης που μου προσέφερε.Ηταν μια πολύ ωραία δραστηριότητα αλλά θα την συμβούλευα μόνο σε άτομα με καλή φυσική κατάσταση.Οσο αφορά την θέα από την κορυφή του βουνού είναι κάτι το οποίο δίκαιος θεωρείται το καλύτερη τοποθεσία και δραστηριότητα στο Κέιπ Τάουν.Αφου χωρτασαμε την θέα της πόλης και του ωκεανού από ψηλά πήραμε πάλι τον δρόμο της επιστροφής από το γνωστό μας πλέον μονοπάτι.