Νοίκιασα τ’ αμάξι μου στο Λονδίνο. Τώρα που πάω?

[kalspiros]

Οι γνωστές εκδρομές είναι ίσως και οι πιο τυπικές. Ίσως και οι ιδανικές για ένα ολιγοήμερο ταξίδι στο Λονδίνο ενώ επιθυμείτε να ταξιδέψετε και στα πέριξ. Ποιες είναι οι γνωστές; Οξφόρδη, Cambridge, Winsdor. Όποια πέτρα κι αν σηκώσετε αυτά θα δείτε. Εδώ θα βρείτε σαφέστατα πιο ψαγμένα πράγματα σε απόσταση αναπνοής από τον Μ25. Πάμε:

BOX, LEITH HILL

Πρώτα να φτιάξουμε ένα υπόμνημα. Η περιοχή που θα δούμε βρίσκεται στο Surrey κοντά στους λόφους Box και Leith. Καθώς πέρασα διάφορους δρόμους, είναι αναγκαίο να διαχωρίσουμε κάπως τις διαδρομές. Η κόκκινη είναι εκείνη που έπρεπε κάπως να σχεδιαστεί για να έχει αρχή και τέλος ενώ οι πράσινες είναι extra διαδρομές που επιβάλετε να κάνετε. Οι δύο μπλε είναι κι εκείνες πολύ όμορφες κι αν έχετε διάθεση να ανεβοκατεβαίνετε τον λόφο, κάντε κι αυτές (άλλωστε μιλάμε για 2 και κάτι χιλιόμετρα η καθεμιά)
Ανεβαίνουμε και ξεκινάμε την διαδρομή από το Box Hill. Σε αυτόν τον λόφο αγωνίστηκαν οι ποδηλάτες βουνού στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Παρκάρετε στους διαμορφωμένους χώρους και επιλέγετε πεζοπορία προς τα βόρεια για θέα προς Λονδίνο ή πετάγεστε δυο βήματα από το παρκινγκ στα νότια για θέα προς Surrey. Κατεβαίνετε τον Zig Zag road! και στρίβετε αριστερά προς Dorking. Το ίδιο θα κάνετε και στο roundabout ενώ αμέσως μετά, στρίβετε δεξιά προς Westhumble, ένα αδιάφορο αλλά και συμπαθητικό χωριουδάκι. Συνεχίζετε στην Chapel Lane μέχρι να βγείτε απ’ το χωριό. Και ενώ πλέον το έχετε αφήσει πίσω σας, στο πρώτο δρομάκι που θα συναντήσετε, στρίβετε δεξιά (Ranmore Common road. Υπάρχουν πινακιδούλες που αφορούν την Chapel Lane πάνω στον δρόμο προς Polesden Lacey/ Bookham και Dorking/ Leatherhead). Ορίστε! Παραπονιέστε ορισμένοι για όλες αυτές τις ομορφιές που παρουσιάζω κατά καιρούς αλλά βρίσκονται συνήθως στα πέρατα του Βασιλείου! Όχι Απαραίτητα!

Όταν πλέον θα έχετε αρχίσει να ανηφορίζετε, θα στρίψετε αναγκαστικά κοφτά δεξιά. Μη γελιέστε, οι άλλοι δρόμοι οδηγούν μέσα σε σπίτια. Σε κοντινή απόσταση θα βρείτε την εκκλησία του St. Barnabas ενώ θα συνεχίσετε στην Ranmore Common μέχρι την White Down Lane, κάπου 3 χιλιόμετρα απ’ την εκκλησία. Αυτό το κομμάτι βέβαια είναι μια απόλαυση για τους αυτοκινητιστές! Μόνιμες χαλαρές ανηφόρες και κατηφόρες, ανοιχτές στροφές ενώ τα σκαμπανεβάσματα στον δρόμο σίγουρα θα ευφραίνει και πιθανών πιτσιρίκια (τα αμορτισέρ αντέχουν Αλέκο!) Η White Down Lane τώρα έχει το χάζι της κι αυτή μέχρι να συναντήσετε τον Α25. Στρίβετε αριστερά προς Wotton ενώ στην pub του χωριού, The Wotton Hatch στρίβετε δεξιά προς Friday Street. Ούτε για μια στιγμή μη θεωρήσετε ότι πάτε λάθος! Απολαύστε τη διαδρομή!

Ακολουθείτε την πινακίδα για Friday Street πάνω στην κλειστή δεξιά στροφή (αυτά που σας λέω δεν τα έχουν οι χάρτες και πιθανολογώ ούτε τα GPS άρα, trust!) και φτάνετε σε ένα χωριό ξεχασμένο από τη ζωή. Επιλέγω να μην παραθέσω φωτογραφίες, απλά να πω ότι βρίσκεται στον πάτο μιας κοιλάδας με μια μικρή λιμνούλα στο κέντρο της. Αποκάλυψη αγαπητοί! Συνεχίζουμε μέχρι Abinger Common και από κει συνεχίζουμε λοξώς αριστερά για να ανεβούμε προς Leith Hill. Αν και ο δρόμος σας βγάζει υποχρεωτικά στο Coldharbour, ακολουθείστε και τις πινακίδες. (περνάμε στην πράσινη γραμμή) Πριν το χωριό παρκάρετε στο Windy Gap (παρκινγκ) και σκαρφαλώστε τις σκάλες προς τον λόφο.

Άξαφνα ξεπροβάλει ο πύργος στο βάθος ο οποίος είναι ανοιχτός ορισμένες μέρες και ώρες

(ψάξτε αν ενδιαφέρεστε, Leith Hill Tower, National Trust). Από κει η θέα είναι 360 και ανταμείβει για το ξεπάτωμα να ανεβείτε τις σκάλες.

Αν επιθυμείτε να το πάρετε πιο χαλαρά, κατεβείτε από το δρομάκι που φαίνεται κόκκινο στον χάρτη μέχρι το σημείο που ενώνετε με την πράσινη γραμμή.

Εναλλακτικές διαδρομές:
Την πράσινη διαδρομή στον Α25 ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΤΕ! Άρα απλά επιλέξτε ποια από τις δυο μπλε θα ακολουθήσετε. Η δυτική περνάει από το χωριουδάκι Abinger και είναι πιο στριμωχτή από την ανατολική (που κι αυτή δεν είναι κανά highway!) κι οι δύο έχουν την ομορφιά τους, μη το ψάχνετε. Έτσι τώρα και σας πιάσει καλή μέρα, θα κατασκηνώσετε στο Abinger Hammer, μια συλλογή από ωραιότατα παραδοσιακά σπιτάκια μπροστά σε ένα καταπράσινο πεδίο με ποταμάκι στο κέντρο του.

Συνεχίζοντας ακόμα λίγο (ακόμα και ποδαράτοι), φτάνετε στο Gomshall με τον παλιό του μύλο και τις pub πάνω στο ποτάμι.

Έρχονται:
Lea Valley / Epping Forest
Thames Villages
και ένα ακόμα αρχαίο και στοιχειωμένο! δάσος που δε μου ρχεται τώρα...

 

[Vito]

Ωραίος! Να σαι καλα!

 

[eva kas]

μπορεις να σταματησεις να μας κανεις να ζηλευουμε????????
α και που σαι?.......ωραιες φωτογραφιες!

 

[kalspiros]

EPPING FOREST

Το κίτρινο πολύγωνο είναι το Epping Forest που σας προτείνω. Πάραυτα, η δικαιοδοσία του πάρκου εκτείνετε πιο μακριά. ακόμα και μέχρι ζώνη 4, τα Leyton Flats (πάνω κόκκινο) ή ακόμα και το Wanstead park που παρέθεσα σε άλλο θέμα (κάτω κόκκινο) ανήκουν σε αυτό. Είναι ένα από τα αρχαιότερα δάση του νησιού και ίσως το πιο πλούσιο σε χλωρίδα και πανίδα.

Δεν μπορώ να σας πω συγκεκριμένα πράγματα. Είναι δάσος. Η Wake Valley Pond είναι ωραιότατη και φιλοξενεί αρκετούς ψαράδες τους καλοκαιρινούς μήνες,

στα βορειοδυτικά της αν χωθείτε λίγο παραπάνω θα βρείτε μια πυκνή συστοιχία από κάτι δέντρα που παραπέμπουν σε μπαμπού (να με συγχωράτε αλλά δεν έχω κάνει δασολόγος), ο forest road πίσω από την Pub Miller & Carter αποτελεί αγαπημένο δρόμο για ιππασία, σε πολλούς άλλους υπάρχει ασταμάτητη ροή ποδηλατιστών (πχ High Beach) ενώ ακριβώς απέναντι από το Visiting Center του δάσους υπάρχει πάρκο με κατηφορική και καθαρή από δέντρα πλαγιά, με θέα τον Μ25. Προς τα νότια άκρα του δάσους, το Connaught Water αποτελεί αγαπημένο προορισμό για picnic.
Αν και για όλα τα παραπάνω, απαιτείτε η κατοχή αυτοκινήτου (μα άλλωστε αυτό είναι το θέμα μας!) στο Leyton Flats φτάνετε και με την Central, στάση Snaresbrook. Όπως κάθε «Flats» έχει κυρίως ανοιχτές περιοχές χωρίς δέντρα. Εξαίρεση τα κατάφυτα πέριξ της Hollow Pond.

 

[kalspiros]

Σχετικά λίγα χιλιόμετρα Βορειοδυτικά του Λονδίνου, στο ύψος της Οξφόρδης αλλά λίγο πιο δεξιά, βρίσκεται το finest (που λεν κι οι ντόπιοι) εξοχικό Γαλλικού στυλ.
Waddesdon Manor:
(Τα είπαμε παιδιά μου, εδώ δε θα βρείτε τα γνωστά must του Βασιλείου, άρα αν είναι η πρώτη/ δεύτερη σας φορά εδώ, αποχωρείτε από το θέμα και αναζητείστε βοήθεια αλλού!!!)

και λίγο από τη χλίδα στο εσωτερικό:

επίσης, αφού το πληρώσατε το 18άρι, ρίξτε πολλούς κύκλους στους πολύ όμορφους κήπους του (αν θέλετε να επισκεφτείτε μόνο εκείνους, 8 η είσοδος)

καθώς και τους στάβλους όπου συνήθως φιλοξενούνται έργα τέχνης

last but not least, μην τυχόν και μου φύγετε από το Waddesdon (το χωριό) και δεν τιμήσετε την Pub "The Long Dog" στο 116 της High Street! Θα θεωρήσω ότι απλά δεν πήγατε!

 

[kalspiros]

ας περιλάβω και εκδρομές των 2 ωρών σε αυτό το θέμα.

Τα παράλια νότια του Λονδίνου δεν είναι παραλιακά! Εδώ δε θα έρθετε για να κάνετε "μπάνια" όπως στην Κορνουάλη. Ούτε θα έρθετε για να ζηλέψετε τις παραλίες τους. Όλοι οι μπιχλοάγγλοι εδώ έρχονται αλλά εκείνοι τους έχω πετύχει να βουτάν και στον Τάμεση. Τι λέγαμε; Ναι, εδώ θα εστιάσουμε σε δύο όμορφες πόλεις της περιοχής, το Hastings και το Rye.
Hastings:
Με γνώριμο μέτωπο στη θάλασσα, με προβλέψιμο πεζόδρομο παράλληλο του παραλιακού, με μικρό απομεινάρι κάστρου σκαρφαλωμένο σε λόφο ακριβώς πάνω από το κέντρο της πόλης, μια παραλία ασφυχτικά γεμάτη με βάρκες που επιπλέουν ή ξεκουράζονται στην άμμο και μια παραλία που αλλάζει ανάλογα τις διαθέσεις του φεγγαριού, αποτελεί έναν προορισμό μύησης για τις παραλιακές πόλεις της χώρας. Προσθέτοντας και τον λόφο στα ανατολικά άκρα της πόλης με τη θέα προς όλη την πόλη, θα σας κρατήσει απασχολημένους και χαρούμενους για την επιλογή σας να έρθετε εδώ.

Rye
Το Rye είναι άλλη υπόθεση. Είναι χωριό, έχει μακρόχρονη ιστορία ως βασικό λιμάνι της Βρετανικής Αυτοκρατορίας ενώ τον 18ο και 19ο αιώνα συσχετίστηκε με περιβόητους λαθρέμπορους της εποχής. Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε εδώ είναι ότι το χωριό πρέπει να το γυρίσουμε για να μας κερδίσει. Όπως σε κάθε Εγγλέζικο χωρίο, η High Str είναι ο κεντρικός του χωριού. Αν μείνουμε εκεί, χάσαμε. Ο παλιός κεντρικός δρόμος είναι η Mermaid Str. (με την ομώνυμη pub, από τις παλαιότερες και ομορφότερες της Νοτιοανατολικής χώρας) όπου ενώνει την κάτω με την πάνω πόλη. Συνδυάστε με τα πλακόστρωτα γύρω από την εκκλησία. Μόνιμη ενόχλησή μου βέβαια τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα αλλά και πάλι, αξίζει (αξίζει όσο και το Shaftsbury όπου το χωριό δεν έχει να επιδείξει κάτι πέραν του gold mile που είναι ένα σοκάκι όλο κι όλο. ακόμα κι έτσι, αν δεν έχετε εντρυφήσει στα Αγγλικά χωριά, προσθέστε το Rye σε μονοήμερη από το Λονδίνο). Τέλος η θέα από τον λόφο του Rye προς την θάλασσα και τα τρία ποτάμια που συναντιούνται εκεί, πρέπει να εντυπωσιάζει σε μια καθαρή μέρα (όχι σαν την ηλιόλουστη, γεμάτη υγρασία που μου έτυχε εμένα). Το Rye Harbour λίγα χιλιόμετρα νότια και πάνω σε ένα από τα ποτάμια που λέγαμε, είναι ήσυχο και αδιάφορο.