GioDaSilva
Member
- Μηνύματα
- 6
- Likes
- 18
Περιεχόμενα
Καλησπέρα από μένα με το thread αυτό θέλω να γράψω μια ιστορία για το πως πέρασα εγώ και η κοπέλα μου
3 νύχτες στην ξεχασμένη από τον χρόνο ομορφιά Νάπολη.
Όλα ξεκίνησαν αρχές Φεβρουαρίου όπου και αποφάσισα να της κάνω για δώρο γενεθλίων αυτό το ταξίδι.
Τα έβαλα κάτω τα οικονομικά γιατί 2 μήνες περίπου πριν είχαμε να πάμε και 8 μέρες Ισπανία,4 στην Μαδρίτη και 4 στην Βαρκελώνη(αχ η Βαρκελώνηηη!!!) και τελικά είδα ότι η διάφορα με ένα κάλο δώρο δεν ήταν μεγάλη
και το έκλεισα.
Έτσι λοιπόν κλείνω εισιτήρια με easyJet σύνολο 175€ πήγαινε/έλα και κεντρικότατο ξενοδοχείο ούτε 5 λεπτά με τα πόδια από Via Toledo το http://www.napolitamo.it/napolitamo-medina/index.php/en/ με 235€ για 3 νύχτες με πρωινό.
Και εδώ ξεκινάει η ιστορία μου...
Ημέρα 1η
Ξημερώνει τετάρτη πρωί και έχουμε ξύπνημα σχετικά νωρίς μιας και η πτήση μας φεύγει στης 9:45
από Ελ.Βενιζέλος.
Έπειτα από 1 ώρα και 20 λεπτά φτάνουμε στο αεροδρόμιο της Νάπολη και το πρώτο σοκ έρχεται με το που βγαίνουμε από το αεροπλάνο,η ζεστή και η υγρασία σε χτυπάνε στο πρόσωπο τόσο δυνατά που σου δίνουν
να καταλάβεις τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Βγαίνουμε από το αεροδρόμιο και ρωτάμε για ταξί αλλά μας λένε 30€ και χωρίς σκέψη πηγαίνουμε στην στάση του Alibus όπου με 4€ το άτομο μας πήγε σχεδόν 5 λεπτά από εκεί όπου θα μέναμε.Στην διαδρομή καταλαβαίνεις αυτό όπου
έλεγαν όλοι για την κίνηση στην Νάπολη μιας και μια απόσταση 15 λεπτών όπως αποδείχτηκε στο γύρνα την
κάναμε 45 λεπτά!!!
Φτάνουμε στο ξενοδοχείο και μετά τα τυπικά του check-in(εδώ να πω ότι ευτυχώς που το είχα πληρώσει όλο από πριν γτ με τα capital control δεν θα μπορούσα να το πληρώσω)μπαίνουμε στο δωμάτιο και είναι φα-ντα-στι-κο!!
Αφήνουμε τα πράγματα μας και παρόλο που έχει περάσει 1 ώρα
τα ρούχα μας κολλάνε επάνω από την υγρασία μας και βγαίνουμε για την πρώτη μας βόλτα.
Ξεκινάμε προς Via Toledo με προορισμό το Ιστορικό κέντρο.
Κατά την διαδρομή χαζεύουμε τα παλιά σπίτια που βρίσκονται πάνω από το κεφάλι μας
και στα κάθετα στενά προς τα πάνω όπου είναι η Ισπανική συνοικία.
Παρατηρούμε 2 πράγματα αμέσως στην διαδρομή μας το πρώτο ότι υπάρχει πολύ φτώχεια
και δεύτερο πολύ σκουπίδι,παντού έχει σκουπίδια και σε πολλά σημεία έχει άσχημες μυρωδιές.
Έχει όμως και ομορφιά που δεν μπορώ να την εξηγήσω είναι κάτι που νομίζεις ότι έχει κολλήσει
ο χρόνος σε αυτήν την πόλη και έχει μείνει η μαγεία του παλιού και αυτό φαίνεται
στα πρόσωπα των ανθρώπων,στα παλιά σπίτια με τα ξεθωριασμένα χρώματα,
στα γραφικά σοκάκια με τους πλακόστρωτους δρόμους,στους φοίνικες που ξεπροβάλλουν
και στο κάστρο του San Elmo που βρίσκεται στην κορυφή του βουνού από πάνω μας.
Και καθώς κάνουμε την βόλτα μας αρχίζουμε να πεινάμε
και πηγαίνουμε στην πιτσαρία Gino Sorbillo που είναικοντά μας.Είμαστε τυχεροί πάνω στην πεινά μας
και βρίσκουμε τραπέζι αμέσως.Μας φέρνουν κατάλογο και παραγγέλνουμε τις 2 ποιο καυτερές πίτσες
μιας και μας αρέσουν τα καυτερά,πίνουμε και 2 αναψυκτικά και πληρώνουμε το πόσο των 15€ σύνολο!!!
πολύ λίγα άλλα να φανταστείτε την απλή μαργαρίτα την είχε 3,5€.
Τι πηγαίνει μετά την πίτσα???Τι αλλο...Παγωτοοοοο!!!Και έτσι ξεκινάμε για το Gay Odin στην Via Benedetto
όπου κάνει τρελό παγωτό και το προτείνω ανεπιφύλακτα,ειδικά η γεύση Σοκολάτα ρούμι!!!
Μέτα το παγωτό ξεκινάμε προς Via Chiaia με τα ποδιά και χαζεύουμε την πόλη και τον κόσμο.
Στην διαδρομή θέλαμε να πάμε μέσα από την Ισπανική συνοικία άλλα πάρα ήμουν φουσκωμένος
για ανηφόρες όποτε πήγαμε μέσω Via Toledo.Στον γυρισμό από Via Gaetano Filangieri όπου φτάσαμε
προς Via Chiaia κάνουμε στάση στο ιστορικό καφέ Gambrinus για καφεδάκι και γλυκάκι
χαζεύοντας την Piazza del Plebiscito όπου βγάλαμε και τις πρώτες μας φωτογραφίες.
Ήρθε η ώρα για μια μικρή ξεκούραση μιας και είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ
και ήμασταν αρκετές ώρες στο πόδι και ένα μπανάκι κρύο όπου είναι α-πα-ραι-τη-το!!!
Έπειτα από 2 ώρες και η ώρα να έχει πάει 8 ντυνόμαστε και ξεκινάμε την βόλτα μας παραλιακά από την
συνέχεια της Via Toledo προς την Via Francesco Caracciolo άλλα πρώτα σταματάμε στην Galleria Umberto
και χαζεύουμε το εσωτερικό της όπου παντού κάνουν έργα όπως και σε πολλά άλλα σημεία στην Νάπολη
κάτι που είναι καλό γιατί δείχνει ότι θέλει να εκσυγχρονιστεί.
Κάποια στιγμή στρίβουμε στην Via Nazario Sauro και ξεπροβάλει ένα τοπίο μαγικό,
αριστερά το Castel del Ovo μέσα στην θάλασσα,μπροστά απλώνεται η Riviera όπου
θυμίζει κάτι από νησί με την παράλια και τα σπίτια απέναντι μας και πάνω στο βουνό
και αμέσως νομίζεις ότι είσαι σε ένα άλλο μέρος,σε μια άλλη Νάπολη!!!
Αφού έχει περάσει αρκετή ώρα αρχίσαμε πάλι να ψιλό πεινάμε και σειρά έχει
το εστιατόριο Donna Margherita στην οδό Vico Alabardieri.
Πολύ νόστιμο Ιταλικό φαγητό με πολύ καλή εξυπηρέτηση και οικονομικό
έκαστος 20 ευρώ το άτομο με ορεκτικό κυρίως και κρασί του μαγαζιού.
Μιας και έχει περάσει η ώρα λέμε να πάμε για πότο στην παράλληλη οδό Via Bisignano
όπου χτυπάει η καρδιά της νυχτερινής ζωής στην Νάπολη άλλα η κούραση
δεν το επιτρέπει και γυρίζουμε από την Via Chiaia με ένα παγωτάκι στο χέρι
από το Gelateria Fantasia στο ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε και να κάνουμε ανασκόπηση της ημέρας.
Ήμερα 2η
Σήμερα η μέρα έχει βόλτα στα στενά της Ισπανικής συνοικίας και μετά Vomero.
Καθώς περνάει η ώρα και βρισκόμαστε στα στενά της βλέπουμε την γραφικότητα τους
ολοένα και πιο πολύ με τις εικόνες του Χρίστου παντού σε κάθε σπίτι,
τις μπουγάδες να κρέμονται πάνω από το κεφάλι μας και να μας πιτσιλάνε,
άλλα και πάλι την φτώχεια που υπάρχει και την οικονομική ανισότητα που την χωρίζουν λίγοι δρόμοι.
Καθώς βγαίνουμε από την Ισπανική συνοικία πηγαίνουμε για ψώνια στην Via Toledo
και μετά κατευθυνόμαστε στο Augusteo για να πάρουμε το τελεφερίκ για το Vomero.
Vomero ένα άλλο κεφάλαιο στην Νάπολη μια περιοχή όπου δεν έμεινε πίσω στο χρόνο
και δείχνει να ακολουθεί τους σύγχρονους ρυθμούς με ακριβά μαγαζιά,φαρδύς δρόμους,
καθαριότητα,πράσινο και πιο καλό ντυμένους ανθρώπους.
Μέτα την βόλτα μας εκεί πηγαίνουμε στο Castel San Elmo για να πάρουμε
μια πανοραμική εικόνα της πόλης και η θεά μας ανταμείβει στο έπακρο.Είσοδος 5€.
Βγαίνοντας από το κάστρο πηγαίνουμε στην καφετερία απέναντι όπου δροσιζόμαστε
με μια καταπληκτική θεά μπροστά μας.Βράδυ πιστεύω θα είναι μαγικά εκεί πάνω.
Ήρθε η ώρα του φαγητού άλλα και η ώρα να δοκιμάσουμε την πίτσα του Μιχαλάκη
στο γνωστό μαγαζί του L'Antica Pizzeria da Michele και έτσι κατεβήκαμε από το Vomero
με το τελεφερίκ του Montesanto αυτή την φορά και διασχίσαμε το ιστορικό κέντρο
όπου είδαμε κάθε λογής πράγματα να περνάνε μπροστά άπω τα μάτια μέχρι να φτάσουμε.
Κάθε δρόμος κάθε διαδρομή είναι και μια εμπειρία στην Νάπολη για αυτό περπατήστε την όσο μπορείτε.
Αφού λοιπόν φτάσαμε παραγγείλαμε 2 πίτσες full όσοι έχουν πάει θα καταλάβουν τι εννοώ
και σε λίγα λεπτά μας τις έφεραν,παραδόξως και εδώ κάτσαμε αμέσως,μαζί πάντα με αναψυκτικά.
Η πίτσα απλή,λεπτή και γευστική δεν θες να μείνεις στην μια για αυτό παίρνεις και δεύτερη!!!
Και είπαμε τι πάει μετά την πίτσα???Παγωτοοοο!!!Και που άλλου στο Gay Odin!!!
Αφού γεμίσαμε τα στομαχάκια μας και πήραμε ενεργεία σειρά έχει ο Napoli Centrale.
Πάμε να βγάλουμε εισιτήρια για Salerno μιας και θα πηγαίναμε την επoμένη Amalfi!!!
Βγάζουμε μόνο πήγαινε γιατί δεν ξέραμε τι ώρα θα γυρνάγαμε,με Trenitalia στα 9,8€.
Και τώρα ώρα για επιστροφή με μετρό από Garibaldi για ψώνια στην Via Toledo
βλέπετε είχε πολύ καλές εκπτώσεις πως να αντισταθείς.Και επίσης δοκιμή γλυκού ξανά!
Αυτοί οι μπαμπάδες με ρούμι είναι κόλαση τους τσάκισα ξανά και ξανά!!
Μέτα τα ψώνια μια μικρή στάση στο ξενοδοχείο για φρεσκάρισμα μετά την κόλαση της υγρασίας
και αμέσως βόλτα εκεί που ξεκινάει η μαγεία στην παραλιακή οδό!!!
Σήμερα προχωρήσαμε με τα ποδιά μέχρι την Piazza Sannazaro και περιπλανηθήκαμε
στα γύρω στενά όπου όπως είπα και πριν καθένα και μια διαφορετική εμπειρία.
Κατά της 10 είπαμε να φάμε και πήγαμε στο εστιατόριο Umberto που βρίσκεται
στον δρόμο Via Alabardieri είναι κάθετος με εκεί που πήγαμε εχτές.
Αφού φάγαμε πολύ κάλο Ιταλικό φαγητό και πληρώσαμε πάλι γύρω στα 20€
είπαμε να πάμε για πότο στο παράλληλο που δεν πήγαμε εχτές.
Η απόφαση μας δικαιώνει και βλέπουμε την Ναπολιτάνικη νυχτερινή ζωή.
Αφού ήπιαμε 2 ποτάκια είπαμε να γυρίσουμε αυτή την φορά μέσα από την Ισπανική συνοικία
να δούμε πως είναι και το βράδυ.Δεν νιώσαμε καμιά φοβία δεν μας ενόχλησε κάνεις
και η διαδρομή για ακόμα μια φορά μας δικαίωσε και έκλεισε το βράδυ μας ιδανικά.
Ημέρα 3η
Η ημέρα ξεκινάει με δυνατό πρωινό για να αντέξουμε μέχρι να φτάσουμε Amalfi.
Ξεκινάμε για Napoli Centrale με το μετρό και αφού φτάνουμε ξενερώνουμε
γιατί έχει καθυστέρηση 30 λεπτά το τρένο μας για το Salerno.
Αφού ξεκινήσαμε μετά από 35 λεπτά ήμασταν στον προορισμό μας
όπου εκεί τρώμε την δεύτερη ξενέρα,καθυστέρηση 45 λεπτά το λεωφορείο για Amalfi!!!
Μέτα την καθυστέρηση ξεκινάμε την διαδρομή μας όπου είναι μοναδική εμπειρία
με την κακή έννοια λόγο κακού κλιματισμού,συνωστισμού,στροφών και ειδικά
αν κάτσεις από την μέσα μεριά του λεωφορείου οπού περνάς από το βουνό ξυστά!!!Εισιτήριο 2.2€.
Καθώς φτάνουμε αντικρίζεις κάτι μοναδικό άλλα δεν μπορείς να έχεις πλήρη εικόνα του.
Χανόμαστε στα στενά του άλλα ταυτόχρονα τα στομάχια μας βαράνε ταμπούρλο
όποτε ψάχνουμε να φάμε κάτι άλλα να μην είναι τουριστικό.
Ρωτάμε κατά τύχη σε ένα μαγαζί με αντίκες και κεραμικά και ψιλό συνεννοούμαστε
και μας λέει ότι τέτοια ώρα είναι όλα κλειστά και ότι ξέρει ένα άλλα πρέπει να πάρει
τηλεφωνώ να δει αν είναι ανοιχτό...τελικά όλα Οκ πάμε στο μαγαζί και βλέπουμε
έναν κύριο μεγάλο που δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε και μετά από λίγο τσουουουπ
να τος ο τύπος που μιλάγαμε πριν ήρθε να βοηθήσει στην παραγγελιά στο σερβίρισμα
στο λογαριασμό γενικά σε όλα!!!Τελικά???Ήταν ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού!!!χαχαχαχα!
Δεν πειράζει όμως χαλάλι γιατί αυτά που μας σέρβιραν άξιζαν και με το παραπάνω
συν ότι δεν χρέωσε ποτά και ένα πιάτο και μας κέρασε στο τέλος γλυκό και λιμοντσέλο!!!
Μέτα το φαγητό τι πάει όμως???Παγωτοοοο!!!Έτσι φάγαμε παγωτό Ρικότα στο Pansa Adrea!!!
Και στα καπάκια φάγαμε ένα γλυκό σαν τρίγωνο πανοράματος άλλα πιο ελαφρύ.
Η συνεχεία είχε βόλτα στην παράλια και αγέρα εισιτηρίων επιστροφής με το Ferry!!!!
Η επιστροφή είναι μαγική βλέπεις όλες τις περιοχές μαζί από μαρκιά και τότε
ξεκαθαρίζει η εικόνα στο μυαλό σου πως είναι όλο αυτό το τοπίο.Άπλα μοναδικό!!!
Καθώς φτάνουμε στο Salerno συνειδητοποίουμε ότι σιγά σιγά τελειώνει άλλα
δεν στεναχωριόμαστε γιατί είμαστε γεμάτοι με εμπειρίες που όμως δεν έχουν ακόμα τελειώσει.
Γυρνάμε στο ξενοδοχείο για να πλυθούμε και να αλλάξουμε για την νυχτερινή μας έξοδο.
Σήμερα θα δειπνήσουμε στο εστιατόριο Osteria Don Maccarone στην Via Gradoni Chiaia.
Ένα οικογενειακό μαγαζάκι με 8 τραπέζια να σερβίρει Ναπολιτάνικο φαγητό.
Πάρα πολύ κάλο το προτείνω με κλειστά μάτια!!!Ορεκτικά,κυρίως,γλυκά,κρασί και δώσαμε 50€ σύνολο.
Τελευταία βόλτα παραλιακά και επιστροφή για λίγες ώρες ύπνου μιας και πετάγαμε 6:20 το πρωί!!!
Η Νάπολη μας άφησε μια εμπειρία διαφορετική από ότι οι άλλες ευρωπαϊκές πόλεις που έχουμε πάει
είναι ξεχωριστή,είναι αλήτισσα γιατί ο κόσμος της είναι όλοι τους μούτρα!!!
Έχει θάλασσα,έχει βουνό και μπορεί να συνδυάζει πολλά τοπία μαζί.
Έχει αέρα διαφορετικό που πνέει από παλιά από μια άλλη δεκαετία.
Έχει προβλήματα πολλά αλλά μέσα τους κρύβεται η ιστορία της.
Αν θέλετε να νιώσετε το διαφορετικό μακρυά από σύγχρονο κόσμο αυτός είναι ο προορισμός σας!!!
3 νύχτες στην ξεχασμένη από τον χρόνο ομορφιά Νάπολη.
Όλα ξεκίνησαν αρχές Φεβρουαρίου όπου και αποφάσισα να της κάνω για δώρο γενεθλίων αυτό το ταξίδι.
Τα έβαλα κάτω τα οικονομικά γιατί 2 μήνες περίπου πριν είχαμε να πάμε και 8 μέρες Ισπανία,4 στην Μαδρίτη και 4 στην Βαρκελώνη(αχ η Βαρκελώνηηη!!!) και τελικά είδα ότι η διάφορα με ένα κάλο δώρο δεν ήταν μεγάλη
και το έκλεισα.
Έτσι λοιπόν κλείνω εισιτήρια με easyJet σύνολο 175€ πήγαινε/έλα και κεντρικότατο ξενοδοχείο ούτε 5 λεπτά με τα πόδια από Via Toledo το http://www.napolitamo.it/napolitamo-medina/index.php/en/ με 235€ για 3 νύχτες με πρωινό.
Και εδώ ξεκινάει η ιστορία μου...
Ημέρα 1η
Ξημερώνει τετάρτη πρωί και έχουμε ξύπνημα σχετικά νωρίς μιας και η πτήση μας φεύγει στης 9:45
από Ελ.Βενιζέλος.
Έπειτα από 1 ώρα και 20 λεπτά φτάνουμε στο αεροδρόμιο της Νάπολη και το πρώτο σοκ έρχεται με το που βγαίνουμε από το αεροπλάνο,η ζεστή και η υγρασία σε χτυπάνε στο πρόσωπο τόσο δυνατά που σου δίνουν
να καταλάβεις τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Βγαίνουμε από το αεροδρόμιο και ρωτάμε για ταξί αλλά μας λένε 30€ και χωρίς σκέψη πηγαίνουμε στην στάση του Alibus όπου με 4€ το άτομο μας πήγε σχεδόν 5 λεπτά από εκεί όπου θα μέναμε.Στην διαδρομή καταλαβαίνεις αυτό όπου
έλεγαν όλοι για την κίνηση στην Νάπολη μιας και μια απόσταση 15 λεπτών όπως αποδείχτηκε στο γύρνα την
κάναμε 45 λεπτά!!!
Φτάνουμε στο ξενοδοχείο και μετά τα τυπικά του check-in(εδώ να πω ότι ευτυχώς που το είχα πληρώσει όλο από πριν γτ με τα capital control δεν θα μπορούσα να το πληρώσω)μπαίνουμε στο δωμάτιο και είναι φα-ντα-στι-κο!!
Αφήνουμε τα πράγματα μας και παρόλο που έχει περάσει 1 ώρα
τα ρούχα μας κολλάνε επάνω από την υγρασία μας και βγαίνουμε για την πρώτη μας βόλτα.
Ξεκινάμε προς Via Toledo με προορισμό το Ιστορικό κέντρο.
Κατά την διαδρομή χαζεύουμε τα παλιά σπίτια που βρίσκονται πάνω από το κεφάλι μας
και στα κάθετα στενά προς τα πάνω όπου είναι η Ισπανική συνοικία.
Παρατηρούμε 2 πράγματα αμέσως στην διαδρομή μας το πρώτο ότι υπάρχει πολύ φτώχεια
και δεύτερο πολύ σκουπίδι,παντού έχει σκουπίδια και σε πολλά σημεία έχει άσχημες μυρωδιές.
Έχει όμως και ομορφιά που δεν μπορώ να την εξηγήσω είναι κάτι που νομίζεις ότι έχει κολλήσει
ο χρόνος σε αυτήν την πόλη και έχει μείνει η μαγεία του παλιού και αυτό φαίνεται
στα πρόσωπα των ανθρώπων,στα παλιά σπίτια με τα ξεθωριασμένα χρώματα,
στα γραφικά σοκάκια με τους πλακόστρωτους δρόμους,στους φοίνικες που ξεπροβάλλουν
και στο κάστρο του San Elmo που βρίσκεται στην κορυφή του βουνού από πάνω μας.
Και καθώς κάνουμε την βόλτα μας αρχίζουμε να πεινάμε
και πηγαίνουμε στην πιτσαρία Gino Sorbillo που είναικοντά μας.Είμαστε τυχεροί πάνω στην πεινά μας
και βρίσκουμε τραπέζι αμέσως.Μας φέρνουν κατάλογο και παραγγέλνουμε τις 2 ποιο καυτερές πίτσες
μιας και μας αρέσουν τα καυτερά,πίνουμε και 2 αναψυκτικά και πληρώνουμε το πόσο των 15€ σύνολο!!!
πολύ λίγα άλλα να φανταστείτε την απλή μαργαρίτα την είχε 3,5€.
Τι πηγαίνει μετά την πίτσα???Τι αλλο...Παγωτοοοοο!!!Και έτσι ξεκινάμε για το Gay Odin στην Via Benedetto
όπου κάνει τρελό παγωτό και το προτείνω ανεπιφύλακτα,ειδικά η γεύση Σοκολάτα ρούμι!!!
Μέτα το παγωτό ξεκινάμε προς Via Chiaia με τα ποδιά και χαζεύουμε την πόλη και τον κόσμο.
Στην διαδρομή θέλαμε να πάμε μέσα από την Ισπανική συνοικία άλλα πάρα ήμουν φουσκωμένος
για ανηφόρες όποτε πήγαμε μέσω Via Toledo.Στον γυρισμό από Via Gaetano Filangieri όπου φτάσαμε
προς Via Chiaia κάνουμε στάση στο ιστορικό καφέ Gambrinus για καφεδάκι και γλυκάκι
χαζεύοντας την Piazza del Plebiscito όπου βγάλαμε και τις πρώτες μας φωτογραφίες.
Ήρθε η ώρα για μια μικρή ξεκούραση μιας και είχαμε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ
και ήμασταν αρκετές ώρες στο πόδι και ένα μπανάκι κρύο όπου είναι α-πα-ραι-τη-το!!!
Έπειτα από 2 ώρες και η ώρα να έχει πάει 8 ντυνόμαστε και ξεκινάμε την βόλτα μας παραλιακά από την
συνέχεια της Via Toledo προς την Via Francesco Caracciolo άλλα πρώτα σταματάμε στην Galleria Umberto
και χαζεύουμε το εσωτερικό της όπου παντού κάνουν έργα όπως και σε πολλά άλλα σημεία στην Νάπολη
κάτι που είναι καλό γιατί δείχνει ότι θέλει να εκσυγχρονιστεί.
Κάποια στιγμή στρίβουμε στην Via Nazario Sauro και ξεπροβάλει ένα τοπίο μαγικό,
αριστερά το Castel del Ovo μέσα στην θάλασσα,μπροστά απλώνεται η Riviera όπου
θυμίζει κάτι από νησί με την παράλια και τα σπίτια απέναντι μας και πάνω στο βουνό
και αμέσως νομίζεις ότι είσαι σε ένα άλλο μέρος,σε μια άλλη Νάπολη!!!
Αφού έχει περάσει αρκετή ώρα αρχίσαμε πάλι να ψιλό πεινάμε και σειρά έχει
το εστιατόριο Donna Margherita στην οδό Vico Alabardieri.
Πολύ νόστιμο Ιταλικό φαγητό με πολύ καλή εξυπηρέτηση και οικονομικό
έκαστος 20 ευρώ το άτομο με ορεκτικό κυρίως και κρασί του μαγαζιού.
Μιας και έχει περάσει η ώρα λέμε να πάμε για πότο στην παράλληλη οδό Via Bisignano
όπου χτυπάει η καρδιά της νυχτερινής ζωής στην Νάπολη άλλα η κούραση
δεν το επιτρέπει και γυρίζουμε από την Via Chiaia με ένα παγωτάκι στο χέρι
από το Gelateria Fantasia στο ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε και να κάνουμε ανασκόπηση της ημέρας.
Ήμερα 2η
Σήμερα η μέρα έχει βόλτα στα στενά της Ισπανικής συνοικίας και μετά Vomero.
Καθώς περνάει η ώρα και βρισκόμαστε στα στενά της βλέπουμε την γραφικότητα τους
ολοένα και πιο πολύ με τις εικόνες του Χρίστου παντού σε κάθε σπίτι,
τις μπουγάδες να κρέμονται πάνω από το κεφάλι μας και να μας πιτσιλάνε,
άλλα και πάλι την φτώχεια που υπάρχει και την οικονομική ανισότητα που την χωρίζουν λίγοι δρόμοι.
Καθώς βγαίνουμε από την Ισπανική συνοικία πηγαίνουμε για ψώνια στην Via Toledo
και μετά κατευθυνόμαστε στο Augusteo για να πάρουμε το τελεφερίκ για το Vomero.
Vomero ένα άλλο κεφάλαιο στην Νάπολη μια περιοχή όπου δεν έμεινε πίσω στο χρόνο
και δείχνει να ακολουθεί τους σύγχρονους ρυθμούς με ακριβά μαγαζιά,φαρδύς δρόμους,
καθαριότητα,πράσινο και πιο καλό ντυμένους ανθρώπους.
Μέτα την βόλτα μας εκεί πηγαίνουμε στο Castel San Elmo για να πάρουμε
μια πανοραμική εικόνα της πόλης και η θεά μας ανταμείβει στο έπακρο.Είσοδος 5€.
Βγαίνοντας από το κάστρο πηγαίνουμε στην καφετερία απέναντι όπου δροσιζόμαστε
με μια καταπληκτική θεά μπροστά μας.Βράδυ πιστεύω θα είναι μαγικά εκεί πάνω.
Ήρθε η ώρα του φαγητού άλλα και η ώρα να δοκιμάσουμε την πίτσα του Μιχαλάκη
στο γνωστό μαγαζί του L'Antica Pizzeria da Michele και έτσι κατεβήκαμε από το Vomero
με το τελεφερίκ του Montesanto αυτή την φορά και διασχίσαμε το ιστορικό κέντρο
όπου είδαμε κάθε λογής πράγματα να περνάνε μπροστά άπω τα μάτια μέχρι να φτάσουμε.
Κάθε δρόμος κάθε διαδρομή είναι και μια εμπειρία στην Νάπολη για αυτό περπατήστε την όσο μπορείτε.
Αφού λοιπόν φτάσαμε παραγγείλαμε 2 πίτσες full όσοι έχουν πάει θα καταλάβουν τι εννοώ
και σε λίγα λεπτά μας τις έφεραν,παραδόξως και εδώ κάτσαμε αμέσως,μαζί πάντα με αναψυκτικά.
Η πίτσα απλή,λεπτή και γευστική δεν θες να μείνεις στην μια για αυτό παίρνεις και δεύτερη!!!
Και είπαμε τι πάει μετά την πίτσα???Παγωτοοοο!!!Και που άλλου στο Gay Odin!!!
Αφού γεμίσαμε τα στομαχάκια μας και πήραμε ενεργεία σειρά έχει ο Napoli Centrale.
Πάμε να βγάλουμε εισιτήρια για Salerno μιας και θα πηγαίναμε την επoμένη Amalfi!!!
Βγάζουμε μόνο πήγαινε γιατί δεν ξέραμε τι ώρα θα γυρνάγαμε,με Trenitalia στα 9,8€.
Και τώρα ώρα για επιστροφή με μετρό από Garibaldi για ψώνια στην Via Toledo
βλέπετε είχε πολύ καλές εκπτώσεις πως να αντισταθείς.Και επίσης δοκιμή γλυκού ξανά!
Αυτοί οι μπαμπάδες με ρούμι είναι κόλαση τους τσάκισα ξανά και ξανά!!
Μέτα τα ψώνια μια μικρή στάση στο ξενοδοχείο για φρεσκάρισμα μετά την κόλαση της υγρασίας
και αμέσως βόλτα εκεί που ξεκινάει η μαγεία στην παραλιακή οδό!!!
Σήμερα προχωρήσαμε με τα ποδιά μέχρι την Piazza Sannazaro και περιπλανηθήκαμε
στα γύρω στενά όπου όπως είπα και πριν καθένα και μια διαφορετική εμπειρία.
Κατά της 10 είπαμε να φάμε και πήγαμε στο εστιατόριο Umberto που βρίσκεται
στον δρόμο Via Alabardieri είναι κάθετος με εκεί που πήγαμε εχτές.
Αφού φάγαμε πολύ κάλο Ιταλικό φαγητό και πληρώσαμε πάλι γύρω στα 20€
είπαμε να πάμε για πότο στο παράλληλο που δεν πήγαμε εχτές.
Η απόφαση μας δικαιώνει και βλέπουμε την Ναπολιτάνικη νυχτερινή ζωή.
Αφού ήπιαμε 2 ποτάκια είπαμε να γυρίσουμε αυτή την φορά μέσα από την Ισπανική συνοικία
να δούμε πως είναι και το βράδυ.Δεν νιώσαμε καμιά φοβία δεν μας ενόχλησε κάνεις
και η διαδρομή για ακόμα μια φορά μας δικαίωσε και έκλεισε το βράδυ μας ιδανικά.
Ημέρα 3η
Η ημέρα ξεκινάει με δυνατό πρωινό για να αντέξουμε μέχρι να φτάσουμε Amalfi.
Ξεκινάμε για Napoli Centrale με το μετρό και αφού φτάνουμε ξενερώνουμε
γιατί έχει καθυστέρηση 30 λεπτά το τρένο μας για το Salerno.
Αφού ξεκινήσαμε μετά από 35 λεπτά ήμασταν στον προορισμό μας
όπου εκεί τρώμε την δεύτερη ξενέρα,καθυστέρηση 45 λεπτά το λεωφορείο για Amalfi!!!
Μέτα την καθυστέρηση ξεκινάμε την διαδρομή μας όπου είναι μοναδική εμπειρία
με την κακή έννοια λόγο κακού κλιματισμού,συνωστισμού,στροφών και ειδικά
αν κάτσεις από την μέσα μεριά του λεωφορείου οπού περνάς από το βουνό ξυστά!!!Εισιτήριο 2.2€.
Καθώς φτάνουμε αντικρίζεις κάτι μοναδικό άλλα δεν μπορείς να έχεις πλήρη εικόνα του.
Χανόμαστε στα στενά του άλλα ταυτόχρονα τα στομάχια μας βαράνε ταμπούρλο
όποτε ψάχνουμε να φάμε κάτι άλλα να μην είναι τουριστικό.
Ρωτάμε κατά τύχη σε ένα μαγαζί με αντίκες και κεραμικά και ψιλό συνεννοούμαστε
και μας λέει ότι τέτοια ώρα είναι όλα κλειστά και ότι ξέρει ένα άλλα πρέπει να πάρει
τηλεφωνώ να δει αν είναι ανοιχτό...τελικά όλα Οκ πάμε στο μαγαζί και βλέπουμε
έναν κύριο μεγάλο που δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε και μετά από λίγο τσουουουπ
να τος ο τύπος που μιλάγαμε πριν ήρθε να βοηθήσει στην παραγγελιά στο σερβίρισμα
στο λογαριασμό γενικά σε όλα!!!Τελικά???Ήταν ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού!!!χαχαχαχα!
Δεν πειράζει όμως χαλάλι γιατί αυτά που μας σέρβιραν άξιζαν και με το παραπάνω
συν ότι δεν χρέωσε ποτά και ένα πιάτο και μας κέρασε στο τέλος γλυκό και λιμοντσέλο!!!
Μέτα το φαγητό τι πάει όμως???Παγωτοοοο!!!Έτσι φάγαμε παγωτό Ρικότα στο Pansa Adrea!!!
Και στα καπάκια φάγαμε ένα γλυκό σαν τρίγωνο πανοράματος άλλα πιο ελαφρύ.
Η συνεχεία είχε βόλτα στην παράλια και αγέρα εισιτηρίων επιστροφής με το Ferry!!!!
Η επιστροφή είναι μαγική βλέπεις όλες τις περιοχές μαζί από μαρκιά και τότε
ξεκαθαρίζει η εικόνα στο μυαλό σου πως είναι όλο αυτό το τοπίο.Άπλα μοναδικό!!!
Καθώς φτάνουμε στο Salerno συνειδητοποίουμε ότι σιγά σιγά τελειώνει άλλα
δεν στεναχωριόμαστε γιατί είμαστε γεμάτοι με εμπειρίες που όμως δεν έχουν ακόμα τελειώσει.
Γυρνάμε στο ξενοδοχείο για να πλυθούμε και να αλλάξουμε για την νυχτερινή μας έξοδο.
Σήμερα θα δειπνήσουμε στο εστιατόριο Osteria Don Maccarone στην Via Gradoni Chiaia.
Ένα οικογενειακό μαγαζάκι με 8 τραπέζια να σερβίρει Ναπολιτάνικο φαγητό.
Πάρα πολύ κάλο το προτείνω με κλειστά μάτια!!!Ορεκτικά,κυρίως,γλυκά,κρασί και δώσαμε 50€ σύνολο.
Τελευταία βόλτα παραλιακά και επιστροφή για λίγες ώρες ύπνου μιας και πετάγαμε 6:20 το πρωί!!!
Η Νάπολη μας άφησε μια εμπειρία διαφορετική από ότι οι άλλες ευρωπαϊκές πόλεις που έχουμε πάει
είναι ξεχωριστή,είναι αλήτισσα γιατί ο κόσμος της είναι όλοι τους μούτρα!!!
Έχει θάλασσα,έχει βουνό και μπορεί να συνδυάζει πολλά τοπία μαζί.
Έχει αέρα διαφορετικό που πνέει από παλιά από μια άλλη δεκαετία.
Έχει προβλήματα πολλά αλλά μέσα τους κρύβεται η ιστορία της.
Αν θέλετε να νιώσετε το διαφορετικό μακρυά από σύγχρονο κόσμο αυτός είναι ο προορισμός σας!!!
