panpan
Member
- Μηνύματα
- 6.992
- Likes
- 28.035
Μία βδομάδα ταξιδιού έμεινε, υπομονή γιατί σύντομα (δηλαδή σε 5-6 μήνες) θα κάνουμε απολογισμό.
Απ' ό,τι λέει έχει μια ακόμα εβδομάδα. Δεν τελείωσε. Πολλά μπορεί να γίνουν στην εβδομάδα.
Αναμένουμε.
- Thread starter poised
- Ημερομηνία δημιουργίας
Αναμένουμε.
Vicks
Member
- Μηνύματα
- 687
- Likes
- 2.211
- Επόμενο Ταξίδι
- Εντός Ευρώπης
- Ταξίδι-Όνειρο
- ?
Άντε να δούμε! Υπάρχει σασπένς..
poised
Member
- Μηνύματα
- 997
- Likes
- 8.141
Την οποία μπορείτε να αναπτύξετε αν θέλετε, πλάκα είχε την άλλη φορά.
Σωστά. Πολλά ή και τίποτα, πάντως η ιστορία θα ολοκληρωθεί τελειώνοντας το ταξίδι.
Επίσης να αναμένετε, αλλά από βδομάδα, αυτό το σκ είμαι εκτός.
katkats
Moderator
- Μηνύματα
- 9.942
- Likes
- 12.905
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ν. Αμερική
poised
Member
- Μηνύματα
- 997
- Likes
- 8.141
Ανόι: Βόλτες στη πόλη
Ξεκινήσαμε να πάμε με τα πόδια στο μαυσωλείο του Ηo Chi Minh. Ο καιρός ήταν μουντός αλλά τουλάχιστον δε θα έβρεχε.
Ο HCM είχε γράψει στη διαθήκη του πως ήθελε να αποτεφρωθεί και οι στάχτες να σκορπιστούν στο νότο, κέντρο και βορρά του Βιετνάμ. Τότε κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο μιας που ο πόλεμος με τον νότο δεν είχε τελειώσει και δε φαινόταν ακόμα το τέρμα (το οποίο ήρθε 7 χρόνια μετά το θάνατό του). Ίσως το ήθελε έτσι για να δημιουργήσει μία συναισθηματική πίεση να συνεχιστεί ο πόλεμος για την ένωση της χώρας. Το ότι τον ταρίχευσαν ακούγεται σαν να παράκουσαν την θέλησή του, αλλά νομίζω πως θα αποδεχόταν εύκολα την μετά θάνατον πολιτική και εθνική εκμετάλλευση του σώματός του υπέρ των ιδεών που σε μεγάλο βαθμό αυτός έσπειρε.
Ο HCM αποτελεί ξεκάθαρα το μεγαλύτερο σύμβολο του σύγχρονου κομμουνιστικού ενωμένου Βιετνάμ και λόγω αυτού η ζωή του είναι τοποθετημένη σε σχεδόν μυθική σφαίρα και πολλές λεπτομέρειες δεν είναι γνωστές. Εντός Βιετνάμ υπάρχει μία απλοποιημένη και εξιδανικευμένη επίσημη αφήγηση για εσωτερική κατανάλωση και σίγουρα ότι δεν ταιριάζει στην αφήγηση έχει "κοπεί", αλλά και σε επιστημονικό επίπεδο υπάρχουν άπειρα κενά και αμφιβολίες για την ζωή του και τις πράξεις του, τα οποία οφείλονται στην έλλειψη αναλυτικών αρχείων γενικά, στην μυστικότητα και συνωμοτικότητα των κουμμουνιστικών ομάδων που συμμετείχε ή ίδρυσε, στη χρόνια παραμονή σε ταραγμένες περιοχές από πριν ακόμα επιστρέψει στο Βιετνάμ και στα άπειρα ψευδώνυμα που είχε χρησιμοποιήσει κατά καιρούς (ίσως πάνω από 200).
Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα πολιτικής εκμετάλλευσης της κατάστασης αυτής από την προτομή που Χο Τσι Μινχ στην... Βέροια που εγκαινίασε ο Δένδιας για να τιμήσει την προσφορά του HCM στους... μακεδονικούς πολέμους. Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τραγικό. Αλλά και εντός Βιετνάμ, που είναι εντελώς αδιανόητο να ακουστεί δημόσια η παραμικρή κριτική ή διαφοροποίηση από την επίσημη ιστορία για την ζωή του και τις πράξεις του (το πρόστιμο-φυλάκιση είναι σίγουρο), κυκλοφορούν φήμες-μπαρούφες από στόμα σε στόμα μεταξύ αντιφρονούντων, συχνά προερχόμενες από τους εξ Αμερικής Βιετναμέζους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα μετά την πτώση της Σαϊγκόν και το κρατάνε ακόμα.
Για παράδειγμα η επίσημη ιστορία εντός του Βιετνάμ λέει ότι ο HCM ήθελε πάρα πολύ να κάνει οικογένεια (πρόκειται για κάτι εξαιρετικά σημαντικό στο Βιετνάμ) αλλά αποφάσισε να μην παντρευτεί ποτέ για να αφοσιωθεί στην χώρα θυσιάζοντας τον εαυτό του. Αυτό είναι ξεκάθαρα μία παιδική απολογητική καθώς θεωρείται μάλλον σίγουρο πως όταν ζούσε στην Κίνα είχε παντρευτεί μία 20χρονη Κινέζα, τότε 15 χρόνια μικρότερή του, την οποία πιθανώς ήθελε να εισάγει σε πολιτική θέση δίπλα του αλλά δεν τα έπαιρνε το κορίτσι. Στη συνέχεια αναγκάστηκε να φύγει και τελικά την παράτησε. Αργότερα προσπάθησε να παντρευτεί μία όμορφη δυναμική Βιετναμέζα κομμουνίστρια που του γυάλισε στο Χονγκ Κονγκ (και ενώ ήταν ήδη επίσημα παντρεμένος) αλλά δεν πρόλαβε γιατί την φυλάκισαν και έφυγε και αυτός μετά. Οι αντιφρονούντες το πάνε παραπέρα και λένε ότι δεν παντρεύτηκε ποτέ για ήταν ομοφυλόφιλος ή παιδεραστής αν και δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να υποστηρίζει κάτι τέτοιο.
Τέλος πάντων το μαυσωλείο το είδα απ' έξω γιατί για δύο μήνες το χρόνο κλείνουν για συντήρηση του... πτώματος. Φαντάζομαι λάδια, μπουζί, υγρά ψυγείου και τακάκια, 200 ευρώ αν δεν κόψουμε απόδειξη. Το ξέραμε ότι ήταν κλειστό αλλά θα περνάγαμε έτσι και αλλιώς γιατί υπάρχουν αξιοθέατα και τριγύρω.
Η Βιετναμέζα μου έλεγε ότι διαλέγουν τους "ευζώνους" τους από τους πιο όμορφους και ψηλούς στρατιώτες της χώρας, όπως γίνεται και σε εμάς. Σώπα ρε της λέω, τι ψηλοί, στο ύψος μου είναι. Όχι λέει είναι ψηλότεροι από σένα σίγουρα. Δε το έβλεπα, οπότε κάθισα διακριτικά δίπλα τους και ήμασταν πάνω κάτω στα ίδια, κάποιους τους πέρναγα για λίγο και ελάχιστοι με πέρναγαν για λίγο και δεν είμαι πρώτο μπόι για ελληνικά δεδομένα. Βέβαια η νέα γενιά του Βιετνάμ πια έχει ψηλώσει αρκετά τόσο στον αντρικό όσο και στο γυναικείο πληθυσμό, δείγμα της καλής διατροφής στην παιδική ηλικία που δεν είχαν παλιά.
Από εκεί το πήραμε προς ένα (ανακατασκευασμένο) βουδιστικό ναό που "στηρίζεται σε ένα πυλώνα".
Φανταζόμουν κάποιο εντυπωσιακό αρχιτεκτονικό "θαύμα" και ενώ τεχνικά δεν είναι λάθος η περιγραφή, δεν ήταν ότι περίμενα. Λίγο μεγαλύτερο από σπιτόδεντρο ήταν.
Συχνό φαινόμενο οι γυναίκες με το παραδοσιακό φόρεμα που με αφορμή κάποια γιορτή ή τελετή βγάζουν μερικές εκατοντάδες φωτογραφίες.
Αυτό νομίζω είναι κάτι σαν την βουλή
Και το προεδρικό παλάτι
Εκτός του μαυσωλείου μπορούσαμε να δούμε τους κήπους του μεγάρου και ένα μουσείο με πράγματα του Ho Chi Minh, αλλά άλλη όρεξη δεν είχα(με). Είχε κάποιο εισιτήριο που δε νομίζω να ήταν μεγάλο αλλά και τζάμπα να ήταν δεν θα πηγαίναμε.
Από την κεντρική λεωφόρο πήγαμε προς την μεγάλη λίμνη, μου άρεσαν τα ψηλά δέντρα που την οριοθετούσαν
Εκεί δίπλα στη λίμνη έχει και έναν άλλο μικρό βουδιστικό ναό αλλά νομίζω ήταν κλειστός. Κάναμε μία μικρή βόλτα παίρνοντας ένα τσάι με γεύση, δε θυμάμαι τώρα τι ήταν, αλλά ότι έπρεπε για την κουφόβραση.
(συνεχίζεται)
Ξεκινήσαμε να πάμε με τα πόδια στο μαυσωλείο του Ηo Chi Minh. Ο καιρός ήταν μουντός αλλά τουλάχιστον δε θα έβρεχε.
Ο HCM είχε γράψει στη διαθήκη του πως ήθελε να αποτεφρωθεί και οι στάχτες να σκορπιστούν στο νότο, κέντρο και βορρά του Βιετνάμ. Τότε κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο μιας που ο πόλεμος με τον νότο δεν είχε τελειώσει και δε φαινόταν ακόμα το τέρμα (το οποίο ήρθε 7 χρόνια μετά το θάνατό του). Ίσως το ήθελε έτσι για να δημιουργήσει μία συναισθηματική πίεση να συνεχιστεί ο πόλεμος για την ένωση της χώρας. Το ότι τον ταρίχευσαν ακούγεται σαν να παράκουσαν την θέλησή του, αλλά νομίζω πως θα αποδεχόταν εύκολα την μετά θάνατον πολιτική και εθνική εκμετάλλευση του σώματός του υπέρ των ιδεών που σε μεγάλο βαθμό αυτός έσπειρε.
Ο HCM αποτελεί ξεκάθαρα το μεγαλύτερο σύμβολο του σύγχρονου κομμουνιστικού ενωμένου Βιετνάμ και λόγω αυτού η ζωή του είναι τοποθετημένη σε σχεδόν μυθική σφαίρα και πολλές λεπτομέρειες δεν είναι γνωστές. Εντός Βιετνάμ υπάρχει μία απλοποιημένη και εξιδανικευμένη επίσημη αφήγηση για εσωτερική κατανάλωση και σίγουρα ότι δεν ταιριάζει στην αφήγηση έχει "κοπεί", αλλά και σε επιστημονικό επίπεδο υπάρχουν άπειρα κενά και αμφιβολίες για την ζωή του και τις πράξεις του, τα οποία οφείλονται στην έλλειψη αναλυτικών αρχείων γενικά, στην μυστικότητα και συνωμοτικότητα των κουμμουνιστικών ομάδων που συμμετείχε ή ίδρυσε, στη χρόνια παραμονή σε ταραγμένες περιοχές από πριν ακόμα επιστρέψει στο Βιετνάμ και στα άπειρα ψευδώνυμα που είχε χρησιμοποιήσει κατά καιρούς (ίσως πάνω από 200).
Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα πολιτικής εκμετάλλευσης της κατάστασης αυτής από την προτομή που Χο Τσι Μινχ στην... Βέροια που εγκαινίασε ο Δένδιας για να τιμήσει την προσφορά του HCM στους... μακεδονικούς πολέμους. Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τραγικό. Αλλά και εντός Βιετνάμ, που είναι εντελώς αδιανόητο να ακουστεί δημόσια η παραμικρή κριτική ή διαφοροποίηση από την επίσημη ιστορία για την ζωή του και τις πράξεις του (το πρόστιμο-φυλάκιση είναι σίγουρο), κυκλοφορούν φήμες-μπαρούφες από στόμα σε στόμα μεταξύ αντιφρονούντων, συχνά προερχόμενες από τους εξ Αμερικής Βιετναμέζους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα μετά την πτώση της Σαϊγκόν και το κρατάνε ακόμα.
Για παράδειγμα η επίσημη ιστορία εντός του Βιετνάμ λέει ότι ο HCM ήθελε πάρα πολύ να κάνει οικογένεια (πρόκειται για κάτι εξαιρετικά σημαντικό στο Βιετνάμ) αλλά αποφάσισε να μην παντρευτεί ποτέ για να αφοσιωθεί στην χώρα θυσιάζοντας τον εαυτό του. Αυτό είναι ξεκάθαρα μία παιδική απολογητική καθώς θεωρείται μάλλον σίγουρο πως όταν ζούσε στην Κίνα είχε παντρευτεί μία 20χρονη Κινέζα, τότε 15 χρόνια μικρότερή του, την οποία πιθανώς ήθελε να εισάγει σε πολιτική θέση δίπλα του αλλά δεν τα έπαιρνε το κορίτσι. Στη συνέχεια αναγκάστηκε να φύγει και τελικά την παράτησε. Αργότερα προσπάθησε να παντρευτεί μία όμορφη δυναμική Βιετναμέζα κομμουνίστρια που του γυάλισε στο Χονγκ Κονγκ (και ενώ ήταν ήδη επίσημα παντρεμένος) αλλά δεν πρόλαβε γιατί την φυλάκισαν και έφυγε και αυτός μετά. Οι αντιφρονούντες το πάνε παραπέρα και λένε ότι δεν παντρεύτηκε ποτέ για ήταν ομοφυλόφιλος ή παιδεραστής αν και δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να υποστηρίζει κάτι τέτοιο.
Τέλος πάντων το μαυσωλείο το είδα απ' έξω γιατί για δύο μήνες το χρόνο κλείνουν για συντήρηση του... πτώματος. Φαντάζομαι λάδια, μπουζί, υγρά ψυγείου και τακάκια, 200 ευρώ αν δεν κόψουμε απόδειξη. Το ξέραμε ότι ήταν κλειστό αλλά θα περνάγαμε έτσι και αλλιώς γιατί υπάρχουν αξιοθέατα και τριγύρω.
Η Βιετναμέζα μου έλεγε ότι διαλέγουν τους "ευζώνους" τους από τους πιο όμορφους και ψηλούς στρατιώτες της χώρας, όπως γίνεται και σε εμάς. Σώπα ρε της λέω, τι ψηλοί, στο ύψος μου είναι. Όχι λέει είναι ψηλότεροι από σένα σίγουρα. Δε το έβλεπα, οπότε κάθισα διακριτικά δίπλα τους και ήμασταν πάνω κάτω στα ίδια, κάποιους τους πέρναγα για λίγο και ελάχιστοι με πέρναγαν για λίγο και δεν είμαι πρώτο μπόι για ελληνικά δεδομένα. Βέβαια η νέα γενιά του Βιετνάμ πια έχει ψηλώσει αρκετά τόσο στον αντρικό όσο και στο γυναικείο πληθυσμό, δείγμα της καλής διατροφής στην παιδική ηλικία που δεν είχαν παλιά.
Από εκεί το πήραμε προς ένα (ανακατασκευασμένο) βουδιστικό ναό που "στηρίζεται σε ένα πυλώνα".
Φανταζόμουν κάποιο εντυπωσιακό αρχιτεκτονικό "θαύμα" και ενώ τεχνικά δεν είναι λάθος η περιγραφή, δεν ήταν ότι περίμενα. Λίγο μεγαλύτερο από σπιτόδεντρο ήταν.
Συχνό φαινόμενο οι γυναίκες με το παραδοσιακό φόρεμα που με αφορμή κάποια γιορτή ή τελετή βγάζουν μερικές εκατοντάδες φωτογραφίες.
Αυτό νομίζω είναι κάτι σαν την βουλή
Και το προεδρικό παλάτι
Εκτός του μαυσωλείου μπορούσαμε να δούμε τους κήπους του μεγάρου και ένα μουσείο με πράγματα του Ho Chi Minh, αλλά άλλη όρεξη δεν είχα(με). Είχε κάποιο εισιτήριο που δε νομίζω να ήταν μεγάλο αλλά και τζάμπα να ήταν δεν θα πηγαίναμε.
Από την κεντρική λεωφόρο πήγαμε προς την μεγάλη λίμνη, μου άρεσαν τα ψηλά δέντρα που την οριοθετούσαν
Εκεί δίπλα στη λίμνη έχει και έναν άλλο μικρό βουδιστικό ναό αλλά νομίζω ήταν κλειστός. Κάναμε μία μικρή βόλτα παίρνοντας ένα τσάι με γεύση, δε θυμάμαι τώρα τι ήταν, αλλά ότι έπρεπε για την κουφόβραση.
(συνεχίζεται)
Last edited:
Εκπομπές Travelstories
