Μου άρεσε η ρίμα. Εξ’ ίσου πετυχημένο να είναι το ταξίδι σου.Μ' έχει πιάσει μια μανία, για να φύγω Βιρμανία!
Μου άρεσε η ρίμα. Εξ’ ίσου πετυχημένο να είναι το ταξίδι σου.Μ' έχει πιάσει μια μανία, για να φύγω Βιρμανία!
Έχω κι άλλο:Μου άρεσε η ρίμα. Εξ’ ίσου πετυχημένο να είναι το ταξίδι σου.
χαχαχχα!ωραια ιστορια!εσεις οι μανες ειστε απιστευτες οταν προσπαθειτε να "εφευρετε" κατι για το παιδια!!!Είσαι θησαυρός!!!!!!!!!!!!!!
Υπάρχει και το 'ξωτικό της παγόδας', το 'ξερες??? Πώς υπάρχει η 'νεράιδα του δοντιού'?
Το ξωτικό, λοιπόν, χτίζει την δική του νανοπαγόδα, κι έχει ανάγκη από χαλίκια. Μόλις ένα μικρό παιδάκι μαζέψει τριάντα (ή πενήντα, ακόμα καλύτερα...) χαλίκια από τριάντα διαφορετικές παγόδες, αφήνει τα χαλίκια δίπλα στο κρεβάτι του, και το ξωτικό της παγόδας έρχεται κρυφά το βράδυ και παίρνει τα χαλίκια, και στη θέση τους αφήνει ένα μικρό δωράκι (μικρό, όμως, γιατί το ξωτικό είναι κοντό και δε μπορεί να κουβαλάει ογκώδη δώρα....) κάτω από το μαξιλάρι του τυχερού παιδιού!!! (να δούμε τι άλλο θα σκαρφιστώ........)
υ.γ. να θυμηθώ να περάσω από το Jumbo..........
Ολιγαρκή σε βρίσκω και... μ' αρέσεις! Τάξε μου εσύ ταξίδι στα Trobriand islands και σου φτιάχνω ... καθημερινό μενού από... τώρα! Μη ξεχνάς ότι έχω και μια υπόσχεση να τηρήσω...Ευχαριστώ, υπέροχε χρονικογράφε!!!!!! Φωτογραφίες μπόλικες (αλλά θέλω και συκωτάκια με satay sauce και noodles...ε, έχουμε κι ένα μύθο να συντηρήσουμε...)
Όχι, βρε Έρση μου!!!!!!!!!!! Τίποτα δε μπορεί να πάει στραβά αν ξεκινάς με τη σωστή διάθεση!!! Ακόμα κι αν κάτι στραβώσει, ισιώνει ξανά αμέσως (ή, τουλάχιστον, έτσι το βλέπεις) Και οι δυσκολίες μέρος των αναμνήσεων είναι...Και εγω Ροζα μου εχω μεγαλη αγωνια! Σε επεισα να πας εκει περα και τωρα τρεμω μηπως -γουστα ειναι αυτα- μηπως βαρεθεις και πηξεις απο τις τοσες παγοδες και Βουδες και σιχτηρισεις, ειτε κατι συμβει και καπως στραβωσει το θεμα. Θελω τοσο πολυ αυτο το τοσο ονειρεμενο ταξιδι που εκανα πριν χρονια, να επισυμβει οσο πιο τελεια γινεται και για σας!