zaniko
Member
- Μηνύματα
- 117
- Likes
- 26
- Επόμενο Ταξίδι
- Ντουμπρόβνικ
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νοτια Αμερικη-Ανδεις
Αφορμή για το θέμα μου έδωσε η meli με την Κούβα της!
θυμήθηκα κι ένα μωρό 7-8 μηνών ζωσμένο στην πλάτη της μαμάς του στον παγετώνα Perito Moreno της Αργεντινής! Διάβασα και το «Ο Γύρος του κόσμου με ποδήλατο» των Φ και Κ Ερβέ που απόκτησαν το μωρό τους στην πορεία και συνέχισαν το γύρο μαζί του ως να γίνει 6 χρονών!
... Σύγκρινα και τα δυο παιδιά ξαδέρφης μου, 4 και 7 χρονών, που δε βγαίνουν απ το σπίτι αν δε φτάσουν 300C κι είναι συνέχεια με ίωση…
Η δεύτερη κόρη μου γεννήθηκε κατακαλόκαιρο, τέλος Ιουλίου. Μείναμε Αθήνα τριάντα μέρες, ως να συνηθίσουμε λίγο η μια την άλλη και μετά την κάναμε οικογενειακώς για Κρήτη. Πλακιάς! Παραλία φανταστική για νεογέννητο και για τρίχρονο (η μεγάλη μου, τότε)! Άμα θηλάζεις κιόλας και δεν έχεις μπιμπερόν και αηδίες, στήνεις ένα ομπρελλάκι για το βρέφος κοντά στο κύμα – για να το ακούς κιόλας εσύ που είσαι μέσα στο κύμα
– και κολυμπάς ασύδοτα παίζοντας με το τρίχρονο. Άσε που στην Κρήτη μπορεί να έχεις και τα τυχερά σου.. Να δει, ας πούμε, ο παπα-Μιχάλης το αβάπτιστο «κοπέλλι» και να στο βαφτίσει στο φαράγγι του Κουρταλιώτη, 40 ημερών πιά, σε κολυμπήθρα που θα μεταφέρει στην οροφή του mini του, μέσα σε καθάριο νεράκι απ το ποτάμι, ζεσταμένο στα κάρβουνα έξω απ το εκκλησούλι του Αι-Νικόλα στο βάθος του φαραγγιού.. Κι αν δεν έχεις μπομπονιέρες δεν πειράζει, μοιράζεις καρύδια στους παριστάμενους (τον ξενοδόχο και δυό τρείς νέους φίλους απ την παραλία).
Θα μας συνέβαιναν όλα τούτα τα υπέροχα αν μέναμε στο σπίτι λόγω μωρού;;
Αργότερα, χωρισμένη πια, προβληματισμένη απ τις δυσκολίες να στήνεις μόνη σκηνές σε κάμπιγκ ή να ψάχνεις για δωμάτιο στη Ζαχάρω και την Καστροσυκιά, σκεφτόμουνα να πάρω τροχόσπιτο. Και τότε έπεσα πάνω στη διαφήμιση – με προσφορά δωρεάν ΣΚ στο Golden Coast Μαραθώνα – για το timesharing=χρονομερίδια διακοπών. Αγοράζεις για όσες εβδομάδες/το χρόνο θέλεις ένα μπαγκαλοου και έχεις τη δυνατότητα να το ανταλλάξεις και να πας όπου θέλεις στον κόσμο όλο!!! Ουάου!!! Δεν το συζήτησα… Πήρα δύο εβδομάδες – όσο θα έκανε και το τροχόσπιτο – άρπαξα τις μικρές, 7 και 10 χρονών πλέον, και λιανίσαμε την Ευρώπη με το Nissan μας! Είναι φοβεροί συνοδηγοί τα παιδιά! Και παραδόξως εκτός σπιτιού με ταλαιπωρίες, ζέστες, οδοιπορίες, να μη βρίσκεις φαϊ ή νερό όταν το θέλεις, δεν παθαίνουν τίποτα!!:roll:
Τι εμπειρίες έχετε εσείς από τα ταξίδια με τα παιδιά σας; Έτυχε και μου ρθαν εμένα όλα καλά ή πράγματι τα παιδιά γίνονται «εύκολα» όταν ταξιδεύουν;;
θυμήθηκα κι ένα μωρό 7-8 μηνών ζωσμένο στην πλάτη της μαμάς του στον παγετώνα Perito Moreno της Αργεντινής! Διάβασα και το «Ο Γύρος του κόσμου με ποδήλατο» των Φ και Κ Ερβέ που απόκτησαν το μωρό τους στην πορεία και συνέχισαν το γύρο μαζί του ως να γίνει 6 χρονών!... Σύγκρινα και τα δυο παιδιά ξαδέρφης μου, 4 και 7 χρονών, που δε βγαίνουν απ το σπίτι αν δε φτάσουν 300C κι είναι συνέχεια με ίωση…Η δεύτερη κόρη μου γεννήθηκε κατακαλόκαιρο, τέλος Ιουλίου. Μείναμε Αθήνα τριάντα μέρες, ως να συνηθίσουμε λίγο η μια την άλλη και μετά την κάναμε οικογενειακώς για Κρήτη. Πλακιάς! Παραλία φανταστική για νεογέννητο και για τρίχρονο (η μεγάλη μου, τότε)! Άμα θηλάζεις κιόλας και δεν έχεις μπιμπερόν και αηδίες, στήνεις ένα ομπρελλάκι για το βρέφος κοντά στο κύμα – για να το ακούς κιόλας εσύ που είσαι μέσα στο κύμα
– και κολυμπάς ασύδοτα παίζοντας με το τρίχρονο. Άσε που στην Κρήτη μπορεί να έχεις και τα τυχερά σου.. Να δει, ας πούμε, ο παπα-Μιχάλης το αβάπτιστο «κοπέλλι» και να στο βαφτίσει στο φαράγγι του Κουρταλιώτη, 40 ημερών πιά, σε κολυμπήθρα που θα μεταφέρει στην οροφή του mini του, μέσα σε καθάριο νεράκι απ το ποτάμι, ζεσταμένο στα κάρβουνα έξω απ το εκκλησούλι του Αι-Νικόλα στο βάθος του φαραγγιού.. Κι αν δεν έχεις μπομπονιέρες δεν πειράζει, μοιράζεις καρύδια στους παριστάμενους (τον ξενοδόχο και δυό τρείς νέους φίλους απ την παραλία). Θα μας συνέβαιναν όλα τούτα τα υπέροχα αν μέναμε στο σπίτι λόγω μωρού;;
Αργότερα, χωρισμένη πια, προβληματισμένη απ τις δυσκολίες να στήνεις μόνη σκηνές σε κάμπιγκ ή να ψάχνεις για δωμάτιο στη Ζαχάρω και την Καστροσυκιά, σκεφτόμουνα να πάρω τροχόσπιτο. Και τότε έπεσα πάνω στη διαφήμιση – με προσφορά δωρεάν ΣΚ στο Golden Coast Μαραθώνα – για το timesharing=χρονομερίδια διακοπών. Αγοράζεις για όσες εβδομάδες/το χρόνο θέλεις ένα μπαγκαλοου και έχεις τη δυνατότητα να το ανταλλάξεις και να πας όπου θέλεις στον κόσμο όλο!!! Ουάου!!! Δεν το συζήτησα… Πήρα δύο εβδομάδες – όσο θα έκανε και το τροχόσπιτο – άρπαξα τις μικρές, 7 και 10 χρονών πλέον, και λιανίσαμε την Ευρώπη με το Nissan μας! Είναι φοβεροί συνοδηγοί τα παιδιά! Και παραδόξως εκτός σπιτιού με ταλαιπωρίες, ζέστες, οδοιπορίες, να μη βρίσκεις φαϊ ή νερό όταν το θέλεις, δεν παθαίνουν τίποτα!!:roll:
Τι εμπειρίες έχετε εσείς από τα ταξίδια με τα παιδιά σας; Έτυχε και μου ρθαν εμένα όλα καλά ή πράγματι τα παιδιά γίνονται «εύκολα» όταν ταξιδεύουν;;
