Αίγυπτος Μούμιες της ιστορίας και κροκόδειλοι στον Νείλο

[Παρίσακτος]

Απολογισμός – Αρχαιολογικοί Χώροι

Το highlight του ταξιδιού στην Αίγυπτο είναι για τους περισσότερους επισκέπτες οι αρχαιολογικοί της χώροι. Άφθονοι, τεράστιοι ναοί στη μέση της ερήμου, καλοδιατηρημένοι, με ζωντανές ακόμη τις τοιχογραφίες στο εσωτερικό του, με εντυπωσιακά αγάλματα και μυστηριακές αναπαραστάσεις, οι ναοί και οι τάφοι –ως επί το πλείστον– που συναντήσαμε συγκαταλέγονται στα εντυπωσιακότερα μνημεία που έχω επισκεφτεί και μάλλον στην κορυφή της λίστας. Υποθέτω πως λόγω ερήμου και ξηρασίας, χωρίς τη συμβολή καταστροφικών φαινομένων (π.χ. σεισμών), οι ναοί έχουν διατηρηθεί σε άψογη για την ηλικία τους κατάσταση, όπου περπατάς στους στενούς διαδρόμους τους αισθάνεσαι την παρουσία τόσων άλλων αρχαίων Αιγυπτίων πριν από σένα, που έβλεπαν ό,τι κοιτάς κι εσύ, που έκαναν περίπου τα ίδια βήματα.

Θα αναφερθώ σε όσα είδα, λίγες λεπτομέρειες, ώστε ο καθένας να συμπεριλάβει ό,τι ταιριάζει στα γούστα του, βάσει των ημερών και των μερών που προλαβαίνει να επισκεφτεί. Το παρακάτω σημείο μπορεί να περιέχει στοιχεία που συμπεριλαμβάνονται και στα προηγούμενα κομμάτια, απλώς εδώ είναι πιο συγκεντρωτικά για όποιον ενδιαφέρεται για την οργάνωση ταξιδιού κι όχι για τις οδύσσειες ενός ταξιδιώτη στη Μέκκα του μπαξισιού.


Οι Κολωσσοί του Μέμνωνα (Luxor)
Δυο γιγάντια αγάλματα στη μέση του πουθενά, η πρώτη μας επαφή με τον αρχαίο Αιγυπτιακό πολιτισμό κάναμε τη στάση μας, τίποτα τρομερό από τουριστικής άποψης. Θεωρητικά την ανατολή, με την πρώτη ακτίνα του ήλιου, ο ένας εκ των δύο τραγουδάει στη μητέρα του για τον χαμό του, μιας και σύμφωνα με τη μυθολογία σφαγιάστηκε από τον Αχιλλέα. Επιστήμονες πιστεύουν ότι οφείλεται στην πάχνη που παγιδεύεται στις σχισμές του αγάλματος, η οποία με την πρωινή ζέστη εξατμίζεται παράγοντας μικρές δονήσεις που αντηχούν στην έρημο, δημιουργώντας αυτό το περίεργο φαινόμενο. Δεν το επιβεβαιώσαμε ιδίοις ωσί. Είσοδο δεν έχει.


Κοιλάδα των Βασιλέων (Luxor)
Το ενδιαφέρον εδώ βρίσκεται στο εσωτερικό των τάφων, που ορισμένοι είναι αρκετά καλοδιατηρημένοι. Εξωτερικά δεν σου γεμίζουν το μάτι. Εδώ ανάλογα με το ποιους τάφους θα επισκεφτείς, πληρώνεις την ανάλογη είσοδο. Εμείς πήραμε το φθηνότερο εισιτήριο, που σου δίνει την επιλογή να επισκεφτείς 3 τάφους από τους άσημους, σε τιμή ανάλογη με την επίσκεψη ενός ακριβού (200EGP, περίπου 10€ - η αντιστοίχιση κατά προσέγγιση, βάσει ισοτιμίας την εποχή που το επισκεφτήκαμε). Πήραμε κι έναν επίδοξο ξεναγό, που δεν χωρίς να μπαίνει μες στους τάφους, απλώς μας εξηγούσε τι θα δούμε με κάποιες ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες, κάτι που γενικά δεν θα συνιστούσα από τη στιγμή που δεν είναι μαζί σου να σου δείξει τι βλέπεις όταν το βλέπεις. Πολλή ζέστη γενικά, ωραία χρώματα και τοιχογραφίες, νομίζω ότι του Ραμσή IV ο τάφος μου φάνηκε ο εντυπωσιακότερος. Αν ξαναπήγαινα ίσως επέλεγα να πάω σε κάποιον τοπ αλλά πανάκριβο τάφο (π.χ. Σέτι Ι που πρέπει να ήταν ο εντυπωσιακότερος).

Την κοιλάδα των Βασιλισσών δεν την επισκεφτήκαμε, όπως και εκείνη των Ευγενών ή των Εργατών, φανταστήκαμε ότι για τη μιάμιση μέρα που ήμασταν στην πόλη δεν είχε νόημα να αφιερώσουμε εκεί χρόνο, καθότι τουρίστες κι όχι αρχαιολόγοι, θέλαμε απλώς να πάρουμε μια γερή γεύση απ’ ό,τι μπορούσε η χώρα να μας προσφέρει στον τομέα αυτόν.


Ναός της Βασίλισσας Χατσεψούτ (Luxor)
Εμφανισιακά εντυπωσιακός ναός, λόγω του περίεργου σχήματός του. Την πρώτη μέρα που τον επισκεφτήκαμε μας φάνηκε ενδιαφέρον, αν ήταν στο τέλος του ταξιδιού δεν θα βρίσκαμε να μας προσφέρει και πολλά. Σίγουρα αξίζει να γνωρίζετε πριν το επισκεφτείτε (ή κατά τη διάρκεια, αν έχετε κάποιον ξεναγό) την ιστορία της συγκεκριμένης βασίλισσας, θα το δείτε διαφορετικά. Είσοδος 100 EGP (5€).


Ναός του Λούξορ (Luxor)
Τα ιδιαίτερα στοιχεία, που τον διαφοροποιούν από τους υπόλοιπους είναι αφενός ότι βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, δίπλα σε τζαμί, στην κεντρική πλατεία θα λέγαμε του οικισμού, αφετέρου επειδή έχει κανείς πρόσβαση στο εσωτερικό του και μετά τη δύση, άρα μπορεί να τον πετύχει (αυτός και κάμποσοι εκατοντάδες ακόμη τουρίστες) φωτισμένο, που τον κάνει αρκετά ατμοσφαιρικό. Μας άρεσε, προσωπικά θα ήθελα να δω περισσότερους ναούς τη νύχτα, έδινε μια πιο μυστηριακή εσάνς στον χώρο που πολύ του πήγαινε. Είσοδος 140 EGP (7Ε).


Καρνάκ (Luxor)
Εντυπωσιακός, τεράστιος ναός, σε πιάνει δέος όταν κάθεσαι δίπλα στους γιγαντιαίους κίονες, σε εντυπωσιάζει η λεπτομέρεια, μέχρι και τα ταβάνια που οριακά το μάτι σου φτάνει είναι γεμάτα σύμβολα κι αναπαραστάσεις. Πολλοί χώροι, απλωμένος σε όλες τις κατευθύνσεις, αν είχε λίγο καλύτερο φυσικό τοπίο που να το χαρακτηρίζει, κάποια πλαγιά, τον Νείλο, θα έπαιζε για την πρωτιά. Είσοδος 150 λίρες (8€).


Ναός του Ώρος (Edfu)
Της πτολεμαϊκής δυναστείας ναός, πάει να πει μεταγενέστερος και πιο καλοδιατηρημένος. Μεγάλος, με κάποιες κλειστοφοβικές στοές· αν κανείς τον πετύχει χωρίς κόσμο πρέπει να είναι χάρμα οφθαλμού. Δυστυχώς πρωί ήταν γεμάτος (ακόμη κι έτσι, βέβαια υπάρχουν σημεία που βρίσκεις την ησυχία σου, απλώς όχι πολλά). Είσοδος 140 EGP (7€). Για μένα μαζί με το Καρνάκ παλεύουν για το χάλκινο μετάλλιο.


Ναός του Κομ Όμπο (Kom Ombo)
Ήμασταν σχεδόν μόνοι μας, οπότε η επίγευση που μας άφησε ήταν καλύτερη της αξίας του ναού. Το θετικό του είναι ότι είναι ακριβώς πλάι στον Νείλο, ότι δεν έχει κόσμο, ότι έχει ενδιαφέρον για τη σημασία του Νείλου στη θεολογία των αρχαίων Αιγυπτίων, σε συνδυασμό με το μουσείο των κροκοδείλων που συμπεριλαμβάνεται στην τιμή (100EGP – 5€). Μάλλον δεν είναι ναός που θα άξιζε να κάνεις ολόκληρο ταξίδι για χάρη του, αλλά αν περνάς αξίζει μια στάση.


Ναός του Φίλαι (Aswan)
Και μπαίνουμε στην τελική δυάδα, που ήταν και στο τέλος, χάριν μιας τυχαίας, όπως προέκυψε, κλιμάκωσης. Είναι η Δήλος της Αιγύπτου, χαρακτηρισμός δεν της αποδίδω ελαφρά τη καρδία. Είναι ένα νησί ολόκληρος αρχαιολογικός χώρος, που είναι προς τιμήν της Ίσιδας, της θεάς της μαγείας (η Δήλος είναι η γενέτειρα του Απόλλωνα, που ήταν θεός του φωτός και της μαντείας). Το ομορφότερο φυσικό τοπίο, λευκά βράχια να βγαίνουν από τη θάλασσα, το γαλάζιο, η άμμος, θα μπορούσα να περάσω ώρες σ’ εκείνη την κουτσουλιά και να μην βαρεθώ. Είσοδος 140 λίρες (7€).


Ναός του Άμπου Σίμπελ (πρόσβαση συνήθως από Aswan)
Ο εντυπωσιακότερος ναός που επισκεφτήκαμε, καλοδιατηρημένος, η είσοδός του, οι τοιχογραφίες εσωτερικά (μόνο υποδεέστερες, ενδεχομένως, από πράγματα που είδαμε σε τάφο στην Κοιλάδα των Βασιλέων), από μακριά, από κοντά, με θέα τη λίμνη, με θέα τον βράχο. Είναι η ενσάρκωση της εικόνας που είχα από μικρό παιδί για τους ναούς της Αρχαίας Αιγύπτου. Είσοδος 215 λίρες (11€).


Πυραμίδες (Γκίζα)
Σίγουρα θέλω να τις ξαναεπισκεφτώ κι αυτή τη φορά να μπω και σε μία μέσα (συγκεκριμένα στη μεγάλη). Είχα μειώσει πολύ τις προσδοκίες μου πριν πάω, από σχόλια που διάβασα περί υπερεκτιμημένου αρχαιολογικού χώρου, ενοχλητικών πωλητών υπηρεσιών, μεγάλου πλήθους κόσμου. Ίσχυαν όλα τα παραπάνω, υποθέτω, αλλά επειδή πήγαμε στο κλείσιμο, ήταν οριακά ανεπαίσθητα (με εξαίρεση τους απατεώνες που ώρα δεν κοιτούν). Εντυπωσιαστήκαμε, προσωπικά αισθάνθηκα δέος όταν τις πρωτοαντίκρυσα από το αμάξι, πριν καν μπούμε μέσα. Η σφίγγα κατώτερη των προσδοκιών που θα είχα αν δεν είχα διαβάσει πόσο μικρή είναι σε αντιδιαστολή με τα μεγαθήρια στο φόντο της. Πολυδιαφημισμένες, ναι, οι ντόπιοι πωλητές ενοχλητικότατοι (σαν το Λούξορ ένα πράγμα, στο πιο μπαγαπόντικο) αλλά δεν νοείται να πάει κανείς στο Κάιρο και να μην ρίξει κι εκεί μια ματιά. Είσοδος 160 λίρες (8€), χωρίς κάποια μεγάλη πυραμίδα.

Τιπ για τους ερασιτέχνες φωτορεπόρτερ του φόρουμ: Η Σφίγγα βλέπει την Ανατολή, την πλευρά που είναι κι η πόλη του Καΐρου, απόγευμα οι λήψεις θα είναι κάπως σκοτεινές.


Σύνοψη
Γενικότερα, σταθήκαμε τυχεροί καθώς έτσι όπως φτιάξαμε το πρόγραμμα υπήρξε μια κλιμάκωση στην επίσκεψη των αρχαιολογικών χώρων που επισκεφτήκαμε. Ξεκινήσαμε από την κοιλάδα των Βασιλέων με τους πλούσια ζωγραφισμένους εσωτερικούς χώρους των ταφικών μνημείων, τον Ναό της Χατσεψούτ με την ενδιαφέρουσα, ιδίως από μακριά, αρχιτεκτονική, τον ναό του Λούξορ που τον είδαμε βράδυ φωταγωγημένο, τον Ναό του Καρνάκ με τις κολοσσιαίες διαστάσεις που ήταν κι από τους εντυπωσιακότερους. Έπειτα κατά την κρουαζιέρα τον πολύ καλοδιατηρημένο με σκοτεινά σοκάκια ναό στο Έντφου και τον άδειο από κόσμο, αν και λιτό, παραποτάμιο ναό στο Κομ Όμπο, που μας άφησε καλή γεύση επειδή τον πετύχαμε άδειο στο κλείσιμο. Και τέλος, τους δυο εντυπωσιακότερους, που δεν ξέρω ποιον να ξεχωρίσω: τον Ναό της Ίσιδος στο νησί Φίλα, το ομορφότερο ως προς το φυσικό τοπίο και το Αμπού Σίμπελ, που είχε όλο το πακέτο. Και σαφώς τις πυραμίδες, που ήταν τελείως διαφορετικές ως σημασία κι αισθητική και αξίζουν αναμφίβολα, ιδανικά προς το απογευματάκι, αλλά φροντίστε να έχετε χρόνο.

 

[Παρίσακτος]

Απολογισμός – Οικισμοί

Ως κοινωνικό ον –όχι, προσωπικά, χαρακτηριστικό του είδους μου– βρίσκω μεγάλο ενδιαφέρον στους οικισμούς, στο πώς αποφασίζουν οι άνθρωποι να χτίσουν τις πόλεις τους, στο τι πιστεύουν, πώς συμπεριφέρονται στη γυναίκα, στον αδύναμο, στα παιδιά, στην άποψή τους για τη ζωή και τον θάνατο, για την καθαριότητα και την υγιεινή, ποιες συνθήκες κάνουν την τάδε πόλη να μεγαλουργήσει και τη δείνα να γίνει ένα κακέκτυπο του παλιού της εαυτού. Όλα αυτά τα στοιχεία καθρεφτίζονται στις πόλεις και στα χωριά τους και για μένα αυτά αποτελούν σημαντικό (αν όχι τον σημαντικότερο) άξονα ενός ταξιδιού μου.

Ακόμη και το πρόγραμμα που ανέφερα στην αρχή απλώς καθόριζε τις πόλεις, το τι θα έκανα μέσα σ’ αυτές ήταν κάτι που απλώς περίμενα να προκύψει. Ακολουθούν, λοιπόν, συμπυκνωμένα και συγκεντρωτικά σχόλια για τις πόλεις που επισκεφτήκαμε, ώστε κάποιος με λιγότερο ή περισσότερο χρόνο να έχει μια ιδέα τι –για τη δική μου οπτική κι αισθητική– θα άξιζε περισσότερο χρόνο και τι όχι.


Λούξορ
Από τις πιο άσχημες πόλεις που έχω δει. Έχω περιέργεια αν μόνο σε εμάς φάνηκε τόσο τραγική η συγκεκριμένη, ακόμη και σε αντιδιαστολή με άλλες πόλεις της ίδιας χώρας. Μπορεί να έφταιγε και το πόσο ενοχλητικοί ήταν οι ντόπιοι που σχετίζονταν με τον τουρισμό, επιθετικοί, επίμονοι, ψεύτες, γενικά η πρώτη εντύπωση για τους Αιγύπτιους ήταν η χειρότερη και θα έλεγα πως όσο προσχωρούσε το ταξίδι τα πράγματα βελτιώνονταν (στο Ασουάν ήταν ελαφρώς πιο ήρεμα, αν κι υπήρχε επιμονή, στο Κάιρο μόνο στα τουριστικά μέρη, ιδίως στις πυραμίδες, στην Αλεξάνδρεια σχεδόν πουθενά). Αλλά και αγνοώντας τους κατοίκους της, τη βρήκα άσχημη, κτίρια μονότονα χωρίς κανένα ενδιαφέρον, σκόνη (σχεδόν παντού στη χώρα βέβαια), μέτριο φυσικό τοπίο ιδίως σε σύγκριση με τις άλλες πόλεις που επισκεφτήκαμε, καμία φροντίδα στους δημόσιους χώρους, μου έδωσε την εντύπωση ενός οικισμού που η μόνη του πηγή ρευστού είναι ο τουρισμός και ο μόνος λόγος για να την επισκεφτεί είναι το πλούσιο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, αν και κατά τη γνώμη μου τα highlights του ταξιδιού είναι αλλού.

Παρ΄ όλα αυτά, είναι σχεδόν αναγκαστική στάση για όποιον θέλει να επισκεφτεί τον Νείλο στο κομμάτι της Άνω Αιγύπτου (δηλαδή νότια Αίγυπτος), απλώς να πάει προετοιμασμένος ότι μάλλον, πέραν των αρχαίων, δεν θα δει τίποτα άλλο που να αξίζει εκεί πέρα.


Ασουάν
Μάλλον η πόλη με το ομορφότερο φυσικό τοπίο, που συνδυάζει Νείλο, έρημο, φοίνικες, νησάκια (όχι για μπάνιο), φελούκες, νουβιακά χωριά, τα οποία από αρχιτεκτονική άποψη ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του ταξιδιού μετά το Ισλαμικό Κάιρο, ζωντανό παζάρι, διώροφες πολυκατοικίες, χωματόδρομους και όσον σουρεαλισμό χρειάζεται κανείς για θυμάται ένα ταξίδι. Δεν επισκεφτήκαμε ορισμένα αξιοθέατα, μεταξύ των οποίων το Νουβιακό Μουσείο που πιστεύω πως θα άξιζε. Για μένα οι 2 μέρες στο Ασουάν ήταν από τα highlight του ταξιδιού και αν κάποιος θα είχε χρόνο μόνο για μία από τις δύο πόλεις της Άνω Αιγύπτου, με σιγουριά θα πρότεινα αυτή.


Κάιρο
Ευχάριστη έκπληξη που υπέρ το δέον κράζεται συχνά. Σχετικά σύγχρονη πόλη, με τους ουρανοξύστες της, από τη μια, και μέρη που μοιάζουν σταματημένα στον χρόνο, από την άλλη. Για κάποιον που έχει κυρίως ευρωπαϊκά ερεθίσματα τα γαϊδουράκια και οι καμήλες ως μεταφορικό μέσο στο κέντρο σύγχρονης πρωτεύουσας ήταν μια αποκάλυψη. Περίεργη πόλη, το δίχως άλλο, συνδυάζει όλα τα στοιχεία των υπολοίπων.

Το ισλαμικό Κάιρο ήταν στα highlight του ταξιδιού, υπέροχο να βολτάρεις στα στενά και να βλέπεις την καθημερινότητα των κατοίκων, να σκαρφαλώνεις στους μιναρέδες και να έχεις όλη τη θέα της πόλης στα πόδια σου, το νεκροταφείο παρά τους κινδύνους που (πιθανώς να) ελλόχευε, η Ακρόπολη, τα διαφορετικού τύπου τζαμιά, θες τζαμί-μεσαιωνικό κάστρο, θες τζαμί-παλατάκι που γυαλίζει από καθαριότητα, θες τζαμί από αλαβάστρο ή μήπως τζαμί με θέα όλο το Ισλαμικό Κάιρο; Εξερευνήστε την περιοχή και δεν θα χάσετε, ιδίως όσοι ψάχνετε κάτι διαφορετικό από αυτά που έχετε συνηθίσει, αν προτιμάτε την «αυθεντικότητα» στα ταξίδια, χωρίς τύπους να σας πουλάνε camel rides κι αγαλματίδια από νεφρίτη.

Το Κοπτικό Κάιρο δεν με εντυπωσίασε, γνωρίζοντας τι εστί δεν θα το επέλεγα, αλλά αυτό έχει να κάνει με τα γούστα, τις προσδοκίες και την οικειότητα που είχα με τον χώρο (ορθόδοξους χριστιανικούς ναούς έχουμε φάει με το κουτάλι). Το κεντρικό και σύγχρονο κομμάτι της πόλης ήταν ενδιαφέρον, μια βόλτα στο νησί Ζαμαλέκ, κι ιδίως βόλτα βραδάκι να δεις πώς διασκεδάζουν οι νεολαίοι της πόλης.

Αξιοθέατα Καΐρου
Αγνοώντας τις πυραμίδες, που θεωρώ δεδομένο ότι κανείς θα επισκεφτεί, τα αξιοθέατα (με είσοδο ή δωρεάν) της πόλης που επισκεφτήκαμε ήταν τα εξής:

Τζαμί Σουλτάν-Χασάν (60 EGP–3€): Τζαμί σαν μεσαιωνικό κάστρο, δεν είδα κάτι αντίστοιχο, αναμφίβολα αξίζει μια επίσκεψη, καθότι διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Στην τιμή του εισιτηρίου συμπεριλαμβάνεται το εντυπωσιακότερο, ίσως, εξωτερικά Αλ-Ριφάι που αξίζει κι αυτό μια στάση.

Τζαμί Ibn-Tulun: Ανεβείτε στην ταράτσα και στον μιναρέ, με θέα όλο το ισλαμικό μεσαιωνικό κομμάτι της πόλης. Για τον Δ. (αλλά και για μένα), από τις τοπ στιγμές του ταξιδιού.

Ακρόπολη (105 –5€): Αξίζει μια επίσκεψη, όμορφη αν και μικρή περιοχή χωρίς υποτίθεται αμάξια, αρκετά τουριστική, βέβαια και με αρκετό ντόπιο τουρισμό. Εδώ το αλαβάστρινο τζαμί και οι βεράντες (και πιθανόν τα τείχη αν επιτρέπεται να ανέβεις· εμείς δεν τα καταφέραμε) ξεχωρίζουν, βέβαια υπάρχουν κι άλλοι ναοί ή μουσεία, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του καθενός. Το τζαμί του Μοχάμεντ-Αλί, πάντως, είναι πολύ ενδιαφέρον εσωτερικά με το αλαβάστρινο ανάγλυφο στα στοιχεία του (δεν είδαμε κάτι αντίστοιχο), ενώ είναι και σήμα-κατατεθέν της πόλης, η θέα του από μακριά χαρακτηρίζει όλο το ισλαμικό Κάιρο.

Πάρκο Αλ-Αζάρ (20EGP–1€): Δεν είναι κάτι άχαστο ή πρωτόγνωρο, εκτός αν δεν έχετε ξαναδεί πάρκο. Αλλά αξίζει, κατά τη γνώμη μου, ιδίως αν μπει σε μέρα κουραστική, γλυκούτσικο είναι, να δείτε πού κάνουν πικ-νικ οικογένειες και ζευγάρια, πώς ακόμη και μια πόλη που τη χαρακτηρίζει η σκόνη και το νέφος έχει νησίδες πρασίνου για τους κατοίκους της.

Αιγυπτιακό Μουσείο (300EGP–15€, κόστος με αίθουσα με τις μούμιες): περιέχει πολλούς θησαυρούς, τεράστιο και αχανές (προτείνω ξεναγό, είναι και φθηνοί, εμάς 260 EGP(13€) μαζί το τιπ μας πήρε για μια ώρα σύνολο, θα μπορούσαμε να το είχαμε παζαρέψει και καλύτερα ενδεχομένως), αν και από μουσειολογική άποψη το λες και οριακά αίσχος, από άποψη εκθεμάτων είναι τρομερό (και τα περισσότερα ευρήματά τους τα έχουν παρατημένα σε αποθήκες – δηλαδή σε ελαφρώς χειρότερη θέση από τα εκτεθειμένα στο κοινό). Αν το νέο Μουσείο (στην Γκίζα) ακολουθήσει μια σύγχρονη φιλοσοφία, θα διεκδικεί υψηλή θέση στα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου.

Qalawan Complex (105 EGP–5€): Οκ, ένα μαυσωλείο, ένα τζαμί, δεν θα έλεγα ότι άξιζε τα λεφτά του. Δηλαδή για Αίγυπτο, που με πενήντα λίρες παραπάνω βλέπεις τις πυραμίδες από κοντά.

Αγορά του Αλ-Χαλίλι: Ε θα πας, και μόνο για να πεις ότι πήγες. Όχι, δεν είναι άλλη μία τουριστοπαγίδα. Οι ντόπιοι ψωνίζουν από εκεί (όχι μαγνητάκια, βέβαια), πολλοί δεν ξέρουν καν αγγλικά έξω από τα καθαρά τουριστικά τραπέζια. Εμένα με γοήτευσε.

Αλ-Αζάρ: Τζαμί που έμπαινες δωρεάν, το θρησκευτικό κέντρο της πόλης, με δάπεδο να αστράφτει. Αξίζει σίγουρα μια στάση, δίπλα στην αγορά του Αλ-Χαλίλι.


Αλεξάνδρεια
Η μόνη πόλη που θα άντεχα να ζήσω διάστημα πάνω από μήνα, αν και πάλι δεν θα το προτιμούσα. Όχι, δεν είναι τόσο όμορφη και στο δίλημμα Κάιρο ή Αλεξάνδρεια για ταξίδι, σαφώς συνιστώ το πρώτο, που είναι πιο ενδιαφέρον, πιο εξωτικό, πιο όμορφο σε σημεία (και σε άλλα πολύ πιο άσχημο). Αλλά το Κάιρο ήταν γεμάτο σκόνη και βαβούρα, γυρνούσες σπίτι κι ένιωθες την κούραση μιας μέρας μετά από διαρκή γραφειοκρατικά πηγαινέλα χωρίς να βγαίνει άκρη. Η Αλεξάνδρεια, από την άλλη, είναι πόλη μεσογειακή, το φαγητό μου φάνηκε νοστιμότερο και φθηνότερο από τα υπόλοιπα μέρη, οι άνθρωποι μακράν οι φιλικότεροι και οι λιγότερο (εμφανώς) συμφεροντολόγοι της χώρας. Ωραία νεοκλασικά εδώ κι εκεί, ευχάριστη στο περπάτημα.

Αξιοθέατα Αλεξάνδρειας
Σπίτι Καβάφη (30 EGP–1,5€): Είναι το σπίτι που είχε ζήσει ο Καβάφης· μόνο για θιασώτες του ποιητή. Εγώ το λάτρεψα και γνώρισα εκεί κι έναν αξιαγάπητο άνθρωπο, που θα άξιζε η επίσκεψη μόνο και μόνο γι’ αυτόν.

Κατακόμβες Kom as-Shoqafa (80 EGP–4€): Έχει κάποια ευρήματα αρχαιολογικά, είναι και το στοιχείο των κατακομβών που έχει έναν μυστηριακό αέρα. Πέρασα φανταστικά, καθώς η ηλικία μου υποδιπλασιάστηκε εκεί κάτω στα τρίσβαθα.

Οχυρο Qaitbay (60 EGP–3€): Ωραίο κάστρο με τα κύματα της Μεσογείου να σκάνε στα τείχη του· δίνει μια καλή θέα της παραλιακής όψης της πόλης. Ό,τι κοντινότερο σε φάρο της Αλεξάνδρειας έχει το μενού.

Βιβλιοθήκη Αλεξάνδρειας (70 EGP–3.5€): Αξίζει μια επίσκεψη, είναι ένα σύγχρονο κτίριο, που εμπεριέχει συχνά εκθέσεις. Μπορείτε να το αφήσετε για το τέλος της μέρας, ώστε να ξεκινήσετε να γράφετε τα απομνημονεύματα του ταξιδιού σας.

Τζαμί Ελ Μουσρί Αμπούλ Αμπάς: Οκ, δεν ήταν κάτι τρομερό, αν κι εντυπωσιακό εξωτερικά.

Πέρασα πλάι από τον κίονα του Πομπήιου, καθώς και το αμφιθέατρο στο Kom al-Dikka, που μου έδωσαν μια ιδέα· προτίμησα να επισκεφτώ τις κατακόμβες που μου φάνηκαν πιο ιδιαίτερες κι εν τέλει καλά μάλλον επέλεξα. Επίσης υπάρχει και το Πατριαρχείο που πολλοί επιλέγουν να επισκεφτούν, καθώς και το παλάτι Montaza με τους κήπους του. Στη μια μέρα που είχα πρακτικά στην πόλη προκρίθηκαν αυτά που έκρινα εγώ πιο ενδιαφέροντα.

 

[katkats]

Μπράβο και πάλι μπράβο για την ιστορία σου. Απολαυστική!

 

[Παρίσακτος]

Τελικός Απολογισμός

Γενικές Εντυπώσεις

Η Αίγυπτος είναι μια αναμφίβολα ιδιαίτερη χώρα, που κάθε ταξιδιώτης που θέλει να γυρίσει, έστω κι ενδεικτικά, τον κόσμο, πρέπει να επισκεφτεί, γιατί προσφέρει έναν σπάνιο συνδυασμό, που φαντάζομαι πως δεν υπάρχει αλλού: μνημεία κλάσης μοναδικά παγκοσμίως, αραβική ζωή, όπου το σύγχρονο επιβιώνει με το πατροπαράδοτο χωρίς να το παραγκωνίζει, ο Νείλος, η Μεσόγειος, η Ερυθρά Θάλασσα, η έρημος, η απαρχή τριών μεγάλων σημερινών θρησκειών, σημαντικά τεχνολογικά επιτεύγματα (φράγμα του Ασουάν, διώρυγα του Σουέζ).

Δεν είναι ευχάριστη· είναι κουραστική, η σκόνη, η ζέστη, οι ενοχλητικοί κολλιτσίδες που σε παίρνουν στο κατόπι, η εγρήγορση που πρέπει να έχεις συνέχεια, μονίμως σε διαδικασία παζαρέματος για σχεδόν οτιδήποτε. Εύκολος προορισμός για αρχάριους ή μοναχικούς ταξιδιώτες δεν είναι, χωρίς όμως να είναι και αποτρεπτική αυτή η δυσκολία. Αλλά ακριβώς χάρη σ’ αυτό της το χαρακτηριστικό καταλήγει αξιομνημόνευτη, κάνει κάθε μέρα περιπέτεια, που δεν ξέρεις τι στραβό θα σου τύχει για να έχεις να θυμάσαι. Είναι ζωντανή, κι αυτό είναι σημαντικότερο από το να ήταν απλώς όμορφη.

Σίγουρα δεν ήταν η αγαπημένη μου χώρα, δεν ήταν καν στα αγαπημένα μου μέρη που επισκέφτηκα φέτος, αλλά ήταν από τα πιο αξιομνημόνευτα. Σωστή επιλογή για πρώτο ταξίδι εκτός Ευρώπης, λοιπόν.


Εκκρεμότητες

Υπάρχουν, σαφώς, εκκρεμότητες, αλλά με τόσες παρεμφερείς ισλαμικές (κυρίως αραβικές) χώρες στη Βόρεια Αφρική/Μέση Ανατολή με μεγαλύτερη προτεραιότητα (Ιράν, Μαρόκο, Ιορδανία, Ομάν, Λίβανος οι πιο ενδεικτικές, λόγω ενδιαφερόντων και ασφάλειας) δεν θα επιδιώξω να την επισκεφτώ σύντομα. Αλλά τόσο κοντά στην Ελλάδα και την Ευρώπη, δεν θα είναι άσχημο κι ένα long weekend με επίσκεψη στη Λευκή Έρημο (που ήταν αρχικά στο πλάνο αλλά προτιμήσαμε να μην είμαστε συνέχεια στο τρέξιμο), με βόλτες στο Ισλαμικό Κάιρο, με μια ακόμη επίσκεψη στις πυραμίδες (να μπω μέσα σε μια μεγάλη) και με επίσκεψη στο νέο Αιγυπτιακό Μουσείο στην Γκίζα (όταν θα ανοίξει· εκεί κοντά στα εγκαίνια του μετρό Θεσσαλονίκης, όπως φαίνεται). Από εκκρεμότητες, υπάρχουν οι οάσεις τύπου Σίβα, η Ερυθρά Θάλασσα (που προσεγγίζεται κι από άλλες χώρες, βλ. Ιορδανία), το όρος Σινά (που προς το παρόν δεν με τραβάει όσο άλλα μέρη στην ευρύτερη γειτονιά).


Κόστος

Γενικά η χώρα είναι πολύ φθηνή έξω από τα τουριστικά πακέτα. Το μόνο ακριβό έξοδο που είχαμε ήταν τα μεταφορικά (από/προς Αίγυπτο και μεταξύ πόλεων), με τα οποία αν συμπεριλάβουμε και την κρουαζιέρα (μεταφορά από Λούξορ σε Ασουάν, πρακτικά) βγαίνουν πάνω από το μισό κόστος ολόκληρου του ταξιδιού. Σίγουρα κάποιος μπορεί να κόψει από αυτά, π.χ. να πετύχει χαμηλότερους ναύλους ή να επιλέξει άλλο μέσο (βέβαια από και προς την Άνω Αίγυπτο, η νόμιμη οδός με το τρένο κοστίζει περισσότερο για έναν τουρίστα απ’ ό,τι το αεροπλάνο, και σε χρήμα και σε χρόνο).

Τα σημαντικότερα επιτόπια έξοδα για εμάς ήταν η επίσκεψη σε αρχαιολογικούς (και μη) χώρους, πάνω από το 10% του συνολικού κόστους, η διαμονή (λίγο λιγότερο από 10%), τα μεταφορικά στις πόλεις (κάτω από 10%, αλλά ήμασταν και 2 άτομα, με έναν μοναχικό ταξιδιώτη σχεδόν διπλασιάζονται, με περισσότερους μειώνονται κι άλλο) και το φαγητό λιγότερο από τα υπόλοιπα, με την επισήμανση ότι τις μέρες της κρουαζιέρας δεν πληρώσαμε άλλη διαμονή ή για φαγητό. Δεν στερηθήκαμε τίποτα, δεν κρατηθήκαμε κι ιδιαίτερα, αν και γενικά προς το low budget κινείται η νοοτροπία μας στα ταξίδια, με μικρές εξαιρέσεις προς το πιο medium-range ανάλογα με την περίσταση.


Highlights του Ταξιδιού

Και μια μικρή αναδρομή, στις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές του ταξιδιού (σχεδόν τυχαίες, χρονολογικά απαριθμημένες, γιατί γράφοντας την ιστορία συνειδητοποίησα ότι ήταν πολύ περισσότερες οι στιγμές που συγκράτησα από αυτές που παράτησα στη λήθη), ας το πούμε δεκάλογο:

• Ο πανικός της πρώτης μέρας με τόσους επίμονες διαπραγματευτές, το πώς σκληραγωγηθήκαμε σε λίγες ώρες, από το να περνάμε τον δρόμο χωρίς φόβο και πάθος, να αποφεύγουμε με στυλ (ή χωρίς) τους ενοχλητικούς, μέχρι να μαντεύουμε (με trail and error μέθοδο) τη σωστή τιμή για κάποιο προϊόν (βλ. νερό) και να αφήνουμε το ποσό χωρίς καν να ρωτάμε. Αισθάνομαι σαν να απέκτησα πόντους εμπειρίας πέντε ταξιδιών αντί για ενός.
  
• Η στιγμή που σαν μετα-αποκαλυπτικό σκηνικό ξεπρόβαλλαν οι όχθες του Νείλου μέσα από την ομίχλη το δεύτερο πρωινό της κρουαζιέρας. Και η Αγγλίδα θείτσα, που έδωσε ενδιαφέρον στο διήμερο. Κι ο Ντ. σαφώς, μακάρι να είναι πάντα καλά, να ταξιδεύει και να δημιουργεί.
  
• Οι αρχαιολογικοί θησαυροί, με ειδική μνεία στο Αμπού Σίμπελ και στον Ναό στο Φίλαι, αλλά και στο Αιγυπτιακό Μουσείο που έδωσε έναν επίλογο σε ό,τι είχαμε μέχρι τότε δει.
• Η βόλτα σε πρακτικά ακυβέρνητη φελούκα στον Νείλο. Ναι, δικό του point, έτσι όπως τα κατάφερε ο βαρκάρης μας.
  
• Ο Μοχάμεντ του Ασουάν, το νουβιακό χωριό και ο κροκοδειλάκιας-Νούβιος, καθώς και οι κρυμμένες βρώμικες γειτονιές στο Ασουάν, που ήταν ένα πολιτισμικό σοκ.
  
• Η οδήγηση στο Κάιρο, με τον φόβο για την σωματική μας ακεραιότητα σε μια περίπτωση (και για τη σωματική ακεραιότητα πολλών άλλων σε περισσότερες). Εδώ θα βάλω και το κοσάρι, που γενικώς ήταν έκπληξη και ειδικώς η σανίδα σωτηρίας μας εκείνη τη μία φορά.
  
• Οι πυραμίδες και οι περιπέτειες που μας φύλαγαν.
• Η βόλτα στο Ισλαμικό Κάιρο, το ανέβασμα στον μιναρέ του Ibn-Tulun, η Ακρόπολη, η νεκρόπολη και ο περαστικός καθηγητής που ήθελε να μας σώσει από βέβαιο θάνατο.
• Η Αλεξάνδρεια, το σόλο φινάλε ενός ταξιδιού, με ωραίο φαγητό, συζητήσεις με ζεστούς ανθρώπους κι ενδιαφέροντα αξιοθέατα, από τις γεμάτες μέρες του δεκαήμερου.
• Η επιστροφή και η όρεξη για να κανονίσεις άμεσα, παρά την κούραση, το επόμενο ταξίδι, αυτή τη φορά πιο εξωτικό, μακρινό και πολυήμερο.

 

[Yorgos]

Ωραία ιστορία κι εξαιρετικό ριπορτ.

Άψογος!

 

[tkaramp]

Ένας ηλικιωμένος που είχα γνωρίσει πριν το τσεκ ιν είχα ξεχάσει το διαβατήριό του σε μαγαζί του αεροδρομίου και το κατάλαβα μόλις μπήκε στο λεωφορειάκι του αεροδρομίου, οπότε είχε τρεχάματα.

Επιρροές από Μοχαμαντ και μόνο πρώτο ενικο;

Απολαυστική ιστορία και τρόπος γραφής. Μπράβο.

 

[Παρίσακτος]

Επιρροές από Μοχαμαντ και μόνο πρώτο ενικο;

Ήταν επιδραστικός ο άτιμος... Αφού δεν πέθανα κι εγώ (μαζί με τον Καβάφη), όλα καλά.

Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια.

Υ.Γ. Κι επειδή έναν άλφα ψυχαναγκασμό τον έχουμε, μόλις το διόρθωσα. Ε όχι και να επιβεβαιώνεται ο Μοχάμεντ ότι μιλάμε γιαλαντζί ελληνικά...

 

[hydronetta]

Να μας γράφεις ιστορίες τακτικότερα! Μπράβο σου

 

[silversurfer]

Μεταφερθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Αφρική

 

[Pel]

Τι εκπληκτική ιστορία! Τη διάβασα συνεχόμενα από το απόγευμα με ένα μικρό διάλειμμα για φαγητό και τώρα πάω να κοιτάξω αεροπορικά για Κάιρο!

 

[rexkory]

Περιεκτικός, μεστός, απέριττος. Εύγε! Σε 3 βδομάδες θα βρίσκομαι Αίγυπτο. 2.5 μέρες Κάιρο και άλλες 2.5 Λούξορ. Την 6η επιστρέφουμε. Πρώτο ταξίδι εκτός Ευρώπης. Παρέα 4 ατόμων, οργανωμένα όλα από μένα. Με το φαγητό/γεύματα τι έκανες; Να βασιστούμε σε βαθμολογίες μέσω διαδικτύου (κάτι το οποίο προτιμούμε) ή να καταφύγουμε στα απολύτως ασφαλή - τουριστικά; Επίσης, να κυκλοφορούμε μόνο με αιγυπτιακές λίρες; Μέσο ημερήσιο κόστος σε ευρώ (συμπεριλαμβανομένου μεταφορές, ξεναγούς, εισιτήρια, γεύματα κτλ);

 

[Παρίσακτος]

Περιεκτικός, μεστός, απέριττος. Εύγε! Σε 3 βδομάδες θα βρίσκομαι Αίγυπτο. 2.5 μέρες Κάιρο και άλλες 2.5 Λούξορ. Την 6η επιστρέφουμε. Πρώτο ταξίδι εκτός Ευρώπης. Παρέα 4 ατόμων, οργανωμένα όλα από μένα. 1. Με το φαγητό/γεύματα τι έκανες; Να βασιστούμε σε βαθμολογίες μέσω διαδικτύου (κάτι το οποίο προτιμούμε) ή να καταφύγουμε στα απολύτως ασφαλή - τουριστικά; 2. Επίσης, να κυκλοφορούμε μόνο με αιγυπτιακές λίρες; 3. Μέσο ημερήσιο κόστος σε ευρώ (συμπεριλαμβανομένου μεταφορές, ξεναγούς, εισιτήρια, γεύματα κτλ);

1. Δεν έκανα τίποτα, δεν προσέχαμε κι ιδιαίτερα, ομολογώ, θα πρότεινα το πρώτο, να ψάξετε εκεί που πάνε (και) ντόπιοι κι έχουν πιθανώς κάποια καλή βαθμολογία, για να είστε πιο safe. Για παν ενδεχόμενο, πάρτε και imodium μαζί (εμάς δεν μας χρειάστηκε).
2. Ναι, με αιγυπτιακές λίρες. Δεν πληρώσαμε ποτέ με τίποτα άλλο, ακόμη κι όταν η συμφωνημένη τιμή ήταν σε ευρώ ή δολάρια, τους δίναμε το αντίστοιχο στο νόμισμά τους.
3. Μην υπολογίζοντας το κόστος των αεροπορικών, διαμονής, δώρων και κρουαζιέρας (που μέσα στο τελευταίο συμπεριλαμβάνονταν τα γεύματα δύο ημερών και η ας-την-πούμε ξενάγηση σε Edfu και Kom Ombo) ξοδέψαμε περίπου 35Ε την ημέρα. Προφανώς να υπολογίζεις περισσότερα στον προγραμματισμό σου, εξαρτάται κι από το είδος των διακοπών που κάνεις, εμείς ήμασταν κάπου ανάμεσα στο low budget (σε διαμονή κι ενδεχομένως και φαγητό, το ακριβότερο γεύμα μας ήταν 11Ε σε τουριστικό μαγαζί στην καρδιά της αγοράς του Αλ Χαλίλι) και mid-range (βλ. κρουαζιέρες, μετακινήσεις με αεροπλάνα, αρκετούς αρχαιολογικούς χώρους).

Καλό ταξίδι!