CakeNet
Member
- Μηνύματα
- 2.065
- Likes
- 121
- Επόμενο Ταξίδι
- -
Σταθμός Duomo εδώ...και βγαίνοντας από τον σταθμό του μετρό βρεθήκαμε σε μια τεράστια πλατεία που είχε στο κέντρο της ένα άγαλμα που απεικόνιζε έναν καβαλάρη και στο πλάι του είχε δύο εντυπωσιακά λιοντάρια. Στο βάθος ξεχώριζες έναν επιβλητικό ναό...τον Duomo και στα αριστερά της ένα ένα επίσης εντυπωσιακό κτίριο που ανέγραφε στην κορυφή της πρόσοψής του το όνομα του δημιουργού του...A VITTORIO EMANUELE II. I MILANESI, την πασίγνωστη Galleria Emanuele Vittorio.
Πρώτος μας στόχος ήταν το κεντρικότερο σημείο αναφοράς της πόλης, δεύτερος μεγαλύτερος γοτθικός ναός του κόσμου που μετράει περίπου 2 αιώνες από την δημιουργία του. Πραγματικά σε κεντρίζει αυτός ο ναός με τις τόσες κορυφές του, τα αμέτρητα αγάλματα που στολίζουν την κάθε του γωνία και την μαγεία που σου επιβάλλει. Μπροστά στον ναό στήνονταν κάποιες εξέδρες για κάποιες εκδηλώσεις που θα γίνονταν το βράδυ, αλλά αυτό δεν σου αποσπούσε με τίποτα την προσοχή από τον επιβλητικό αυτό ναό. Καθόμασταν σε απόσταση και τον χαζεύαμε με φόντο τον ηλιόλουστο, πολύ ελαφρά συννεφιασμένο ουρανό που έριχνε κάθε στιγμή και διαφορετική απόχρωση γύρω από όλη αυτή την πλατεία. Γύρω από αυτή την πλατεία περάσαμε το μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρας μας, αφού γύρω από αυτήν είναι συγκεντρωμένα τα περισσότερα σημαντικά σημεία αναφοράς της πόλης.
Πλησιάσαμε προς τον ναό και μπήκαμε στο εσωτερικό του. Σαφώς πιο λιτές οι γραμμές του εσωτερικού του, για να μην αποσπούν την προσοχή από τους πιστούς που προσεύχονται. Κάποιες εικόνες Αγίων, κάποια μικρά, ας τα πούμε εκκλησάκια, παράθυρα από βιτρό που αναπαριστούσαν κάποια από τα σημαντικότερα σημεία της Αγίας Γραφής, κεριά που άναβαν οι πιστοί για να τιμήσουν τους αγίους τους, εξομολογητήρια και κάποια αγάλματα σε κάποια σημεία. Λιτά αλλά εντυπωσιακά.
Σε κάποιο σημείο του ναού υπάρχει η είσοδος στο μουσείο του ναού όπου είναι φυλαγμένοι οι θησαυροί του. Δισκοπότηρα, κάποιες εικόνες, κάποια αξεσουάρ ιερέων (μήπως είναι κακή λέξη το αξεσουάρ για να τα περιγράψω; ), δεν έχει πολλά πράγματα αλλά αξίζει να πληρώσει κανείς το εισιτήριο του μόλις 1 Ευρώ για να τα δει από κοντά.
Η ώρα περνούσε και ο οργανισμός μας απαιτούσε καφέ! Ενώ σκέφτηκα αρχικά να μπούμε στην Galleria για να απολαύσουμε έναν παραδοσιακό ιταλικό καπουτσίνο στο καφέ του Gucci, τελικά σκεφτήκαμε ότι έχουμε ακόμη μέλλον και προτιμήσαμε ένα καφέ στην πίσω πλευρά του Duomo με θέα τον ναό. Χαλαρώσαμε λοιπόν και μετά από λίγο είμαστε έτοιμοι για την ανάβαση στην κορυφή του Duomo. Ευτυχώς ήταν μαζί μας η τύχη και η ουρά στο εκδοτήριο του ναού ήταν αμελητέα.
Η είσοδος στην κορυφή του ναού είναι στα 5 Ευρώ αν θέλεις να ανέβεις μόνος σου τις σκάλες και στα 8 Ευρώ αν θέλεις να πας με το ασανσέρ. Επίσης υπάρχει και οικογενειακό πακετάκι όπου σε περίπτωση που θέλουν να πάνε 2 γονείς με 2 παιδιά πληρώνουν μόνο οι γονείς 10 Ευρώ συνολικά και ανεβαίνουν τα παιδιά δωρεάν, αυτό όμως ισχύει μόνο για ανάβαση από τις σκάλες. Δεν πρέπει να είναι πολλά τα σκαλοπάτια, αλλά εμείς προτιμήσαμε το ασανσέρ.
Βγαίνοντας λοιπόν από το ασανσέρ, βρεθήκαμε σε έναν επίγειο παράδεισο! Το θέαμα ήταν πραγματικά μοναδικό..κάτι ξεχωριστό...κάτι... το παραμυθένιο! Εμένα με συνεπήρε πραγματικά το θέαμα με τα 3000 αγάλματα και τα σκαλίσματα που στολίζουν την οροφή του Duomo. Ότι και να γράψω, είναι λίγο...οπότε το αφήνω σε κάποιες φωτογραφίες...μια φωτογραφία βέβαια είναι μόνο 1000 λέξεις.
Πρώτος μας στόχος ήταν το κεντρικότερο σημείο αναφοράς της πόλης, δεύτερος μεγαλύτερος γοτθικός ναός του κόσμου που μετράει περίπου 2 αιώνες από την δημιουργία του. Πραγματικά σε κεντρίζει αυτός ο ναός με τις τόσες κορυφές του, τα αμέτρητα αγάλματα που στολίζουν την κάθε του γωνία και την μαγεία που σου επιβάλλει. Μπροστά στον ναό στήνονταν κάποιες εξέδρες για κάποιες εκδηλώσεις που θα γίνονταν το βράδυ, αλλά αυτό δεν σου αποσπούσε με τίποτα την προσοχή από τον επιβλητικό αυτό ναό. Καθόμασταν σε απόσταση και τον χαζεύαμε με φόντο τον ηλιόλουστο, πολύ ελαφρά συννεφιασμένο ουρανό που έριχνε κάθε στιγμή και διαφορετική απόχρωση γύρω από όλη αυτή την πλατεία. Γύρω από αυτή την πλατεία περάσαμε το μεγαλύτερο κομμάτι της ημέρας μας, αφού γύρω από αυτήν είναι συγκεντρωμένα τα περισσότερα σημαντικά σημεία αναφοράς της πόλης.
Πλησιάσαμε προς τον ναό και μπήκαμε στο εσωτερικό του. Σαφώς πιο λιτές οι γραμμές του εσωτερικού του, για να μην αποσπούν την προσοχή από τους πιστούς που προσεύχονται. Κάποιες εικόνες Αγίων, κάποια μικρά, ας τα πούμε εκκλησάκια, παράθυρα από βιτρό που αναπαριστούσαν κάποια από τα σημαντικότερα σημεία της Αγίας Γραφής, κεριά που άναβαν οι πιστοί για να τιμήσουν τους αγίους τους, εξομολογητήρια και κάποια αγάλματα σε κάποια σημεία. Λιτά αλλά εντυπωσιακά.
Σε κάποιο σημείο του ναού υπάρχει η είσοδος στο μουσείο του ναού όπου είναι φυλαγμένοι οι θησαυροί του. Δισκοπότηρα, κάποιες εικόνες, κάποια αξεσουάρ ιερέων (μήπως είναι κακή λέξη το αξεσουάρ για να τα περιγράψω; ), δεν έχει πολλά πράγματα αλλά αξίζει να πληρώσει κανείς το εισιτήριο του μόλις 1 Ευρώ για να τα δει από κοντά.
Η ώρα περνούσε και ο οργανισμός μας απαιτούσε καφέ! Ενώ σκέφτηκα αρχικά να μπούμε στην Galleria για να απολαύσουμε έναν παραδοσιακό ιταλικό καπουτσίνο στο καφέ του Gucci, τελικά σκεφτήκαμε ότι έχουμε ακόμη μέλλον και προτιμήσαμε ένα καφέ στην πίσω πλευρά του Duomo με θέα τον ναό. Χαλαρώσαμε λοιπόν και μετά από λίγο είμαστε έτοιμοι για την ανάβαση στην κορυφή του Duomo. Ευτυχώς ήταν μαζί μας η τύχη και η ουρά στο εκδοτήριο του ναού ήταν αμελητέα.
Η είσοδος στην κορυφή του ναού είναι στα 5 Ευρώ αν θέλεις να ανέβεις μόνος σου τις σκάλες και στα 8 Ευρώ αν θέλεις να πας με το ασανσέρ. Επίσης υπάρχει και οικογενειακό πακετάκι όπου σε περίπτωση που θέλουν να πάνε 2 γονείς με 2 παιδιά πληρώνουν μόνο οι γονείς 10 Ευρώ συνολικά και ανεβαίνουν τα παιδιά δωρεάν, αυτό όμως ισχύει μόνο για ανάβαση από τις σκάλες. Δεν πρέπει να είναι πολλά τα σκαλοπάτια, αλλά εμείς προτιμήσαμε το ασανσέρ.
Βγαίνοντας λοιπόν από το ασανσέρ, βρεθήκαμε σε έναν επίγειο παράδεισο! Το θέαμα ήταν πραγματικά μοναδικό..κάτι ξεχωριστό...κάτι... το παραμυθένιο! Εμένα με συνεπήρε πραγματικά το θέαμα με τα 3000 αγάλματα και τα σκαλίσματα που στολίζουν την οροφή του Duomo. Ότι και να γράψω, είναι λίγο...οπότε το αφήνω σε κάποιες φωτογραφίες...μια φωτογραφία βέβαια είναι μόνο 1000 λέξεις.
