traveladdict
Member
- Μηνύματα
- 1.380
- Likes
- 1.344
- Επόμενο Ταξίδι
- Λος Άντζελες
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΣριΛάνκα,Βενεζουέλα ξανά!
Επειδή κάποιοι μου έστειλαν private και με κατηγορούν ότι είμαι σεξιστής και ρατσιστής, ανεβάζω αυτό το ωραίο, για να ξέρουμε και τι γίνεται παραέξω, ειδικά τώρα που οι επιδοτήσεις της Ε.Ε. θα κοπούν. :roll:
Περιμένω τα σχόλια αυτών που με κατηγόρησαν...
ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΓΚΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
Πριν από τρία χρόνια, το Καμπίγιο ντε Ράνας ήταν ένα ακόμα μικρό χωριό της Ισπανίας που αργοπέθαινε. Σήμερα, σφύζει από ζωή.
Το μόνο που χρειάστηκε ήταν να πει ο σοσιαλιστής δήμαρχός του, ο 44χρονος Φρανθίσκο Μαρότο: Si, quiero- Ναι, δέχομαι.
Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.
Τον Ιούλιο του 2005, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Ισπανίας Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο νομιμοποίησε τους γάμους μεταξύ ομοφύλων.
Τον Ιούνιο του 2005, το ισπανικό κοινοβούλιο ενέκρινε το νόμο για τους γάμους των ομοφυλόφιλων, δίνοντας έτσι στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια τα ίδια δικαιώματα με τα ετερόφυλα, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος της υιοθεσίας.
Σε κάποιες πόλεις, όπως το Βαγιαδολίδ, μία από τις μεγαλύτερες στην Ισπανία, οι δήμαρχοι εφεσίβαλαν την εφαρμογή του νόμου. Παρ’ όλα αυτά, ο δήμαρχος Φρανθίσκο Μαρότο από το Καμπίγιο δε Ράνας, ένα μικρό χωριό πενήντα κατοίκων στα βάθη των βουνών της Γουαδαλαχάρα, βγήκε μπροστά και είπε: «Εγώ παντρεύω!» Στην επαρχία της Γκουανταλαχάρα, κανείς δεν δεχόταν να εφαρμόσει τον νόμο.
Κανείς εκτός από τον δήμαρχο του Καμπίγιο ντε Ράνας. Το χωριό είχε να δει γάμο από το 1970! Από το 2005 μέχρι σήμερα, όμως, ο Φρανθίσκο Μαρότο έχει τελέσει στο Καμπίγιο ντε Ράνας περισσότερους από 100 γάμους, οι 32 από αυτούς μεταξύ ομοφύλων. Με τον τρόπο αυτόν, μετέτρεψε έναν τόπο που αργοπέθαινε σε έναν τόπο όλο ζωή- και χρήμα!
«Αρχικά, η ιδέα μου ήταν να προσφέρω στον κόσμο μια ευκαιρία να απομακρυνθούν από τους παπάδες και να παντρευτούν σε ένα όμορφο, εξοχικό περιβάλλον, με μια ζεστή, πολιτική τελετή», δήλωσε ο Μαρότο στην «Ιndependent». «Έπειτα, όταν νομιμοποιήθηκαν οι γάμοι μεταξύ ομοφύλων, σκέφτηκα ότι από τη στιγμή που είμαι και εγώ γκέι, θα στηρίξω τον νόμο αυτόν όσο μπορώ».
Ο ίδιος ο Μαρότο παντρεύτηκε στο Καμπίγιο τον Κίκε Ροντρίγκεθ, σύντροφό του από 14ετίας, τον περασμένο μήνα. Τον γάμο τον τέλεσε η αντιδήμαρχος, Πιλάρ Πεϊνάδο. Αυτό που πραγματικά εντυπωσιάζει, όμως, είναι πώς ο άνθρωπος αυτός κατάφερε, όχι μόνο να ξαναφέρει ζωή στο χωριό του προσελκύοντας επίδοξους γαμπρούς και νύφες (ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους) από ολόκληρη την Ισπανία, αλλά και να πάρει όλο το χωριό με το μέρος του.
«Οι γκέι δικαιούνται να ζήσουν ευτυχισμένοι όσο ακριβώς και όλοι οι υπόλοιποι», δήλωσε η μητέρα της αντιδημάρχου, η 82χρονη Χουάνα Χομπράδος. Και να σκεφτεί κανείς πως η Χουάνα «συνειδητοποίησε ότι υπάρχουν και ομοφυλόφιλοι μόνον όταν η κόρη της άρχισε να εργάζεται για έναν σχεδιαστή μόδας».
Στο Καμπίγιο, οι ξενώνες είναι μονίμως γεμάτοι. Τα εστιατόρια διοργανώνουν συχνά πυκνά γαμήλια πάρτι με 200 καλεσμένους. Το σχολείο άρχισε ξανά να λειτουργεί ύστερα από 30 χρόνια. Το χωριό συνδέθηκε με το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας. Η εκκλησία απέκτησε καινούργια στέγη. Η ιστορία του έγινε ντοκιμαντέρ με την υπογραφή του Αντρές Ρούμπιο και τίτλο «Campillo, Si Quiero» - προβλήθηκε στο 10ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
«Το χωριό αυτό ήταν σοβαρά άρρωστο, τώρα άνθρωποι επιλέγουν να ζήσουν εδώ», δήλωσε ο 58χρονος Φερνάντο Μπαρμπέρο. «Εγκρίνω 100% την επιλογή μας να τελούμε γάμους ομοφύλων. Ακόμα και οι πιο συντηρητικοί το δέχονται ως κάτι φυσιολογικό». Κάθε σύγκριση με πρόσωπα ή καταστάσεις που εκτυλίσσονται πολύ εγγύτερά μας, σε ένα νησάκι του Αιγαίου, είναι απολύτως δικαιολογημένη...
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
Περιμένω τα σχόλια αυτών που με κατηγόρησαν...
ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΓΚΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
Πριν από τρία χρόνια, το Καμπίγιο ντε Ράνας ήταν ένα ακόμα μικρό χωριό της Ισπανίας που αργοπέθαινε. Σήμερα, σφύζει από ζωή.
Το μόνο που χρειάστηκε ήταν να πει ο σοσιαλιστής δήμαρχός του, ο 44χρονος Φρανθίσκο Μαρότο: Si, quiero- Ναι, δέχομαι.
Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.
Τον Ιούλιο του 2005, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Ισπανίας Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο νομιμοποίησε τους γάμους μεταξύ ομοφύλων.
Τον Ιούνιο του 2005, το ισπανικό κοινοβούλιο ενέκρινε το νόμο για τους γάμους των ομοφυλόφιλων, δίνοντας έτσι στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια τα ίδια δικαιώματα με τα ετερόφυλα, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος της υιοθεσίας.
Σε κάποιες πόλεις, όπως το Βαγιαδολίδ, μία από τις μεγαλύτερες στην Ισπανία, οι δήμαρχοι εφεσίβαλαν την εφαρμογή του νόμου. Παρ’ όλα αυτά, ο δήμαρχος Φρανθίσκο Μαρότο από το Καμπίγιο δε Ράνας, ένα μικρό χωριό πενήντα κατοίκων στα βάθη των βουνών της Γουαδαλαχάρα, βγήκε μπροστά και είπε: «Εγώ παντρεύω!» Στην επαρχία της Γκουανταλαχάρα, κανείς δεν δεχόταν να εφαρμόσει τον νόμο.
Κανείς εκτός από τον δήμαρχο του Καμπίγιο ντε Ράνας. Το χωριό είχε να δει γάμο από το 1970! Από το 2005 μέχρι σήμερα, όμως, ο Φρανθίσκο Μαρότο έχει τελέσει στο Καμπίγιο ντε Ράνας περισσότερους από 100 γάμους, οι 32 από αυτούς μεταξύ ομοφύλων. Με τον τρόπο αυτόν, μετέτρεψε έναν τόπο που αργοπέθαινε σε έναν τόπο όλο ζωή- και χρήμα!
«Αρχικά, η ιδέα μου ήταν να προσφέρω στον κόσμο μια ευκαιρία να απομακρυνθούν από τους παπάδες και να παντρευτούν σε ένα όμορφο, εξοχικό περιβάλλον, με μια ζεστή, πολιτική τελετή», δήλωσε ο Μαρότο στην «Ιndependent». «Έπειτα, όταν νομιμοποιήθηκαν οι γάμοι μεταξύ ομοφύλων, σκέφτηκα ότι από τη στιγμή που είμαι και εγώ γκέι, θα στηρίξω τον νόμο αυτόν όσο μπορώ».
Ο ίδιος ο Μαρότο παντρεύτηκε στο Καμπίγιο τον Κίκε Ροντρίγκεθ, σύντροφό του από 14ετίας, τον περασμένο μήνα. Τον γάμο τον τέλεσε η αντιδήμαρχος, Πιλάρ Πεϊνάδο. Αυτό που πραγματικά εντυπωσιάζει, όμως, είναι πώς ο άνθρωπος αυτός κατάφερε, όχι μόνο να ξαναφέρει ζωή στο χωριό του προσελκύοντας επίδοξους γαμπρούς και νύφες (ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους) από ολόκληρη την Ισπανία, αλλά και να πάρει όλο το χωριό με το μέρος του.
«Οι γκέι δικαιούνται να ζήσουν ευτυχισμένοι όσο ακριβώς και όλοι οι υπόλοιποι», δήλωσε η μητέρα της αντιδημάρχου, η 82χρονη Χουάνα Χομπράδος. Και να σκεφτεί κανείς πως η Χουάνα «συνειδητοποίησε ότι υπάρχουν και ομοφυλόφιλοι μόνον όταν η κόρη της άρχισε να εργάζεται για έναν σχεδιαστή μόδας».
Στο Καμπίγιο, οι ξενώνες είναι μονίμως γεμάτοι. Τα εστιατόρια διοργανώνουν συχνά πυκνά γαμήλια πάρτι με 200 καλεσμένους. Το σχολείο άρχισε ξανά να λειτουργεί ύστερα από 30 χρόνια. Το χωριό συνδέθηκε με το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας. Η εκκλησία απέκτησε καινούργια στέγη. Η ιστορία του έγινε ντοκιμαντέρ με την υπογραφή του Αντρές Ρούμπιο και τίτλο «Campillo, Si Quiero» - προβλήθηκε στο 10ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
«Το χωριό αυτό ήταν σοβαρά άρρωστο, τώρα άνθρωποι επιλέγουν να ζήσουν εδώ», δήλωσε ο 58χρονος Φερνάντο Μπαρμπέρο. «Εγκρίνω 100% την επιλογή μας να τελούμε γάμους ομοφύλων. Ακόμα και οι πιο συντηρητικοί το δέχονται ως κάτι φυσιολογικό». Κάθε σύγκριση με πρόσωπα ή καταστάσεις που εκτυλίσσονται πολύ εγγύτερά μας, σε ένα νησάκι του Αιγαίου, είναι απολύτως δικαιολογημένη...
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
