psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.651
- Likes
- 51.390
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
2018: (Αμοργός πράξη τρίτη)
Φτάσαμε στο νησί με πλοίο από τη Νάξο αυτή τη φορά. Δεν υπήρχε άμεσος λόγος, καθώς μπορούσαμε να συνεχίσουμε προς την Αστυπάλαια, στην οποία και θα πηγαίναμε την επόμενη μέρα. Η Αμοργός όμως είναι σταθμός στη ταξιδιωτική μας ζωή, και δε μπορούσαμε να μη κάνουμε μια στάση να δούμε τα μέρη που αγαπήσαμε τόσο και να χαιρετήσουμε τους φίλους μας. Είναι γνωστό φυσικά ότι τέτοιου είδους «ταλαιπωρία» μας αρέσει πάρα πολύ.
Δε χάσαμε χρόνο, πήραμε το λεωφορείο και ανεβήκαμε στη χώρα, όπου είχαμε κανονίσει διαμονή γι’ ακόμα μια φορά. Αυτή μας καλωσόρισε ξεπροβάλλοντας μέσα απ' τα σύννεφα ως συνήθως:
Δε θέλω να μένω αλλού στην Αμοργό. Τη λατρεύω τη χώρα, με ενθουσιάζει, με εμπνέει. Ωστόσο θα συνιστούσα σε όποιον πάει πρώτη φορά και έχει πάνω από 5 μέρες, να αφιερώνει και 1-2 σε διαμονή στην Αιγιάλη, για να δει καλά και την από εκεί πλευρά του νησιού
Πρόχειρο πέταγμα τις αποσκευές στο δωμάτιο, και έξω για βόλτα και ψημένες. Τα δρομάκια που έχουμε περπατήσει τόσες φορές ήταν και πάλι μπροστά μας.
Κάθισμα στο «Τραντζιστοράκι» και κερασμένες οι πρώτες ψημένες από τον Δ που μας καλωσόρισε εγκάρδια όπως πάντα:
Μετά τη ξεκούραση που μεσολάβησε γιατί ταξιδεύαμε ξενύχτηδες, βγήκαμε για βράδυ στα μαγαζιά που μας φέρνουν μόνο ευχάριστες αναμνήσεις. Στο «Τζιτζίκι» για να χαιρετήσουμε τη φίλη Μ, στο «Καθ΄οδόν» για να ακούσουμε τα ρεμπέτικα μας, και στο «Μπαγιόκο» για να σβήσουμε με καλές μουσικές και σφηνάκια μαζί με τον Στ. Το νησί το νιώθουμε δικό μας πλέον, και ευτυχώς η νύχτα του δεν έχει αλλοιωθεί σχεδόν καθόλου, όπως άλλωστε και ο χαρακτήρας του:
Το πρωί σηκωθήκαμε να πιούμε καφέ στο μπαλκόνι μας με τη καλύτερη θέα του νησιού:
Και αναχωρήσαμε για Αιγιάλη, καθώς από εκεί θα παίρναμε το πλοίο για να συνεχίσουμε. Πήγαμε στην αφετηρία των ΚΤΕΛ:
Για μια πολύ ωραία διαδρομή συζητώντας με τον οδηγό:
Για καλή μας τύχη είχαμε στη διάθεση μας κοντά δυο ώρες, οπότε μερικές μπυρίτσες στον «Αμοργιαλό» ήταν αναπόφευκτες.
Το πλοίο ήρθε και πήραμε θέση στο κατάστρωμα.
Χαιρετήσαμε την Αμοργό με την υπόσχεση να τη ξαναδούμε σύντομα. Οι δεσμοί μας με το νησί αυτό άλλωστε είναι πλέον πολύ στενοί…
Φτάσαμε στο νησί με πλοίο από τη Νάξο αυτή τη φορά. Δεν υπήρχε άμεσος λόγος, καθώς μπορούσαμε να συνεχίσουμε προς την Αστυπάλαια, στην οποία και θα πηγαίναμε την επόμενη μέρα. Η Αμοργός όμως είναι σταθμός στη ταξιδιωτική μας ζωή, και δε μπορούσαμε να μη κάνουμε μια στάση να δούμε τα μέρη που αγαπήσαμε τόσο και να χαιρετήσουμε τους φίλους μας. Είναι γνωστό φυσικά ότι τέτοιου είδους «ταλαιπωρία» μας αρέσει πάρα πολύ.
Δε χάσαμε χρόνο, πήραμε το λεωφορείο και ανεβήκαμε στη χώρα, όπου είχαμε κανονίσει διαμονή γι’ ακόμα μια φορά. Αυτή μας καλωσόρισε ξεπροβάλλοντας μέσα απ' τα σύννεφα ως συνήθως:
Δε θέλω να μένω αλλού στην Αμοργό. Τη λατρεύω τη χώρα, με ενθουσιάζει, με εμπνέει. Ωστόσο θα συνιστούσα σε όποιον πάει πρώτη φορά και έχει πάνω από 5 μέρες, να αφιερώνει και 1-2 σε διαμονή στην Αιγιάλη, για να δει καλά και την από εκεί πλευρά του νησιού
Πρόχειρο πέταγμα τις αποσκευές στο δωμάτιο, και έξω για βόλτα και ψημένες. Τα δρομάκια που έχουμε περπατήσει τόσες φορές ήταν και πάλι μπροστά μας.
Κάθισμα στο «Τραντζιστοράκι» και κερασμένες οι πρώτες ψημένες από τον Δ που μας καλωσόρισε εγκάρδια όπως πάντα:
Μετά τη ξεκούραση που μεσολάβησε γιατί ταξιδεύαμε ξενύχτηδες, βγήκαμε για βράδυ στα μαγαζιά που μας φέρνουν μόνο ευχάριστες αναμνήσεις. Στο «Τζιτζίκι» για να χαιρετήσουμε τη φίλη Μ, στο «Καθ΄οδόν» για να ακούσουμε τα ρεμπέτικα μας, και στο «Μπαγιόκο» για να σβήσουμε με καλές μουσικές και σφηνάκια μαζί με τον Στ. Το νησί το νιώθουμε δικό μας πλέον, και ευτυχώς η νύχτα του δεν έχει αλλοιωθεί σχεδόν καθόλου, όπως άλλωστε και ο χαρακτήρας του:
Το πρωί σηκωθήκαμε να πιούμε καφέ στο μπαλκόνι μας με τη καλύτερη θέα του νησιού:
Και αναχωρήσαμε για Αιγιάλη, καθώς από εκεί θα παίρναμε το πλοίο για να συνεχίσουμε. Πήγαμε στην αφετηρία των ΚΤΕΛ:
Για μια πολύ ωραία διαδρομή συζητώντας με τον οδηγό:
Για καλή μας τύχη είχαμε στη διάθεση μας κοντά δυο ώρες, οπότε μερικές μπυρίτσες στον «Αμοργιαλό» ήταν αναπόφευκτες.
Το πλοίο ήρθε και πήραμε θέση στο κατάστρωμα.
Χαιρετήσαμε την Αμοργό με την υπόσχεση να τη ξαναδούμε σύντομα. Οι δεσμοί μας με το νησί αυτό άλλωστε είναι πλέον πολύ στενοί…
Last edited: