Μια βόλτα στα νησιά μαζί σου, μια βόλτα στην άγονη γραμμή

[psilos3]

Πάντως ένα ταξίδι σε Κίναρο και Λεβιθα, για μένα θα ήταν ταξίδι ζωής. Αλλά ψάχνοντας στο ίντερνετ, έβρισκα ελάχιστες πληροφορίες και κάποιες από Ιταλούς μόνο στα ιταλικά. Πρέπει να χρειάζεται σκάφος για να πας.

Χρειάζεται ναι, δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Αντίστοιχα έβλεπα και το Φαρμακονήσι, που το προσεγγίζει πλοίο μια φορά στις 15 μέρες, φοβερά πράγματα.

Τα εβλεπα κι εγώ φέτος αυτά!! Ας με πετάξει κάποιο ελικοπτερο ακριβως στην ταβέρνα στη Λέβιθα!!

Έχει ταβέρνα εκεί; Ουαου, να κανονίσουμε ένα φουσκωτό είτε από Κάλυμνο, είτε από Αμοργό (ακόμα καλύτερα) και να πάμε! Μας φτάνει...

Τα αλλαξα με Οθωνούς τελικά, οπότε μενουν στην wishlist...

Για εκεί ακόμα περιμένω να μας «ξεστραβώσεις»

Τελευταία διανυκτέρευση στο Μεγανήσι (διακαή πόθο του @psilos3!) μετά άρτων και θεαμάτων!

Ελπίζω να πήγατε στο ροκόμπαρο εκεί και να μη με εκθέσατε...

Η Ιθάκη, όσο είδα με μάγεψε. Αρχοντική, κλασσάτη, κατάφυτη με απίστευτα νερά και ωραίο φαγητό. Ελάχιστος τουρισμός το Σεπτέμβρη δηλαδή τι άλλο να ζητήσει κανείς;

Λίγο πιο προσιτές τιμές ίσως γιατί το καλοκαίρι απ' το λίγο που έψαξα μου φαίνεται φαρμακείο.
Εσείς είχατε την ίδια άποψη;

 

[evaT]

Ελπίζω να πήγατε στο ροκόμπαρο εκεί και να μη με εκθέσατε...

δεν είχε τέτοια....ρακές πάνω στο κατάστρωμα, πόσο πιο ροκ θέλεις;

Εσείς είχατε την ίδια άποψη;

δεν έχω άποψη....τα πάντα ήταν ήδη πληρωμένα από γαμπρό+νύφη
Ο γάμος έγινε κοντά στο Βαθύ κ επειδή εκεί μαζευτήκαμε αρκετοί εμένα μου έκλεισαν δωμάτιο σε ξενοδοχείο και την άλλη μέρα ξαναπήγα στο σκάφος-όταν είδα την τιμή πήδηξα! οπότε μάλλον έχεις δίκιο. Αλλά επίσης ούτε τη Λευκάδα τη λες φθηνή....

 

[EviTan]

Έχει ταβέρνα εκεί; Ουαου, να κανονίσουμε ένα φουσκωτό είτε από Κάλυμνο, είτε από Αμοργό (ακόμα καλύτερα) και να πάμε! Μας φτάνει...

Για εκεί ακόμα περιμένω να μας «ξεστραβώσεις»

Καλά, έχει κλείσει ήδη αυτό με το φουσκωτο να ξες, το κλειδωσα!

Όσο για την ιστορία, το ξερω οτι περιμένεις στην γωνία, θα γίνει, το υπόσχομαι!!

 

[psilos3]

Καλά, έχει κλείσει ήδη αυτό με το φουσκωτο να ξες, το κλειδωσα!

Ε άμα το κανονίσουμε δε θα μαζευτούμε μια δεκάδα πυροβολημένοι ψαγμένοι ταξιδιώτες να κάνουμε ένα hopping σε Κίναρο και Λεβιθα; Εγώ λέω εύκολα!

Όσο για την ιστορία, το ξερω οτι περιμένεις στην γωνία, θα γίνει, το υπόσχομαι!!

Γίνει δε γίνει θα βομβαρδιστείς με ερωτήσεις έτσι κι αποφασίσω να πάω!

 

[psilos3]

Bonus: Σαρία Δωδεκανήσου


Επίσκεψη : Αύγουστος 2021

Διάρκεια: 5 ώρες



Στα πλαίσια της επίσκεψης μας στη Κάρπαθο και κατά τη διαμονή μας στο χωριό της Ολύμπου έγινε η επίσκεψη στο ακατοίκητο πλέον νησάκι της Σαρίας, ένα ακόμα νησί των Δωδεκανήσων που βρίσκεται πάνω από τη βορειότερη άκρη της Καρπάθου και σε απόσταση περίπου μισής ώρας από το λιμάνι του Διαφανίου.

Η Σαρία ανήκει στην Κοινότητα Ολύμπου και χωρίζεται από την Κάρπαθο με έναν περιορισμένο και ρηχό στενό πορθμό πλάτους 100 μέτρων, πλην όμως απαγορευτικό για διέλευση μεγάλων σκαφών.

Το νησί αποτελούσε τμήμα της Καρπάθου που χωρίστηκε από αυτήν μέσω της διάβρωσης. Στη Σαρία βρισκόταν κατά την αρχαιότητα μία από τις 4 αρχαίες πόλεις της Καρπάθου, η Νίσυρος και είναι διάσπαρτο από αρχαία μνημεία, ερείπια και υπολείμματα αρχαίων οικισμών, ενώ αποτέλεσε και ορμητήριο Σαρακηνών πειρατών.

Στη Σαρία μπορεί να φτάσει κανείς είτε από τα Πηγάδια, σε μια μεγαλύτερη χρονικά εκδρομή, είτε από το Δαφάνι που είναι και προτιμότερο. Εμείς επιλέξαμε αυτή που θα κρατούσε γύρω στις έξι ώρες, έτσι γεμάτοι προσμονή για το άγνωστο αναχωρήσαμε στις 10:30 από το λιμάνι του Διαφανίου:

Ο υπέροχος καιρός και η ήσυχη θάλασσα έκανε τα πράγματα πολύ ευχάριστα:

Πλέοντας παράλληλα με την ακτή, περνώντας και δίπλα από το στενό πέρασμα μεταξύ των δύο νησιών:

Μισή ώρα μετά προσεγγίζαμε το «λιμάνι» ας το πούμε της Σαρίας, εκεί δηλαδή που δένουν όλα τα εκδρομικά πλοιάρια, μικρά και μεγαλύτερα όπως το δικό μας:

Οι πρώτες αντιδράσεις του κόσμου βλέποντας τα καταπράσινα νερά και τους γεωλογικούς σχηματισμούς ήταν λογικές, με επιφωνήματα χαράς:

Περιμέναμε υπομονετικά να αδειάσει το πλοίο από τους πολλούς ομολογουμένως εκδρομείς,

Περνώντας το βράχο και φτάνοντας στη σκιερή παραλία «Παλάτια» όπου θα περνούσαμε τις πρώτες ώρες μας στο νησί:

Ακριβώς από πάνω μας βλέπαμε το εντυπωσιακό φαράγγι με τις σπηλιές που είχαν διαμορφωθεί από τη διάβρωση και το εκκλησάκι του Αγ.Ζαχαρία που απαιτούσε γύρω στη μία ώρα πεζοπορίας για να φτάσει κανείς ως εκεί:

Απαρνηθήκαμε προς το παρόν τη θάλασσα, μιας ο ήλιος ήταν ακόμη σχετικά χαμηλά, ξεκινώντας μια μικρή εξερεύνηση του νησιού από τον ανηφορικό δρόμο:

Η θέα προς τα παλάτια ήταν όμορφη, την ίδια ώρα που κατέφθαναν κι άλλοι εκδρομείς απ’ το Διαφάνι:

Όσο προχωρούσαμε ο δρόμος δυσκόλευε, κάτι που σημαίνει ότι αν δεν έχεις προνοήσει για παπούτσι δε μπορείς να μετακινηθείς πολύ:

Οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού ενοχλήθηκαν αλλά –ευτυχώς- δε παραξενεύτηκαν απ’ τη παρουσία μας. Τους χαλάσαμε πάντως λίγο τη βολή είναι η αλήθεια:

Η πρώτη εικόνα που αντικρύσαμε ήταν από ένα νεόδμητο σχετικά οίκημα,

κάναμε όμως αριστερά προς τα ερείπια του παλαιού οικισμού:

Βλέποντας και τα πρώτα σπίτια, ομολογουμένως πολύ καλά διατηρημένα:

Τα ερείπια των θολωτών οικημάτων που βρίσκονται εδώ, μαρτυρούν ότι έζησαν Σαρακηνοί πειρατές που λεηλάτησαν τις ακτές τον 15ο αιώνα και έδιωξαν τους κατοίκους του νησιού:

Είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μπεις σε ένα από τα σπίτια αυτά και μου έκανε εντύπωση το πόσο καλοδιατηρημένα ήταν, ακόμα και οι σκεπές τους:

Το ίδιο καλοδιατηρημένος ήταν και ο παραδοσιακός ξυλόφουρνος στον οποίο μαγειρευόντουσαν τα φαγητά:

Εντυπωσιασμένοι επιστέψαμε προς το προηγούμενο σημείο ακολουθώντας το δρόμο προς την άλλη κατεύθυνση αυτή τη φορά:

Τα μελίσσια μαρτυρούσαν ανθρώπινη παρουσία στο νησί:

Το ίδιο και το προσφάτως χτισμένο οίκημα με τις δεξαμενές και τη μικρή γεννήτρια:

Αλλά και την απίστευτη θέα από τη βεράντα του:

Η παρουσία αναβαθμίδων στο σημείο αυτό του νησιού μαρτυρούσε την ύπαρξη καλλιέργειας κατά τη περίοδο που το νησί κατοικούνταν:

Κατεβήκαμε ξανά προς τη παραλία όπου οι άλλοι μόνιμοι κάτοικοι διεκδικούσαν το χώρο τους από τους φωνακλάδες τουρίστες:

Οι οποίοι χαιρόντουσαν ιδιαίτερα μιας και δεν είναι συνηθισμένη αυτή η εικόνα γι’ αυτούς:

Η ζέστη είχε ξεκινήσει να γίνεται ανυπόφορη κι εγώ δίχως να το πολυσκεφτώ πετάχτηκα μέχρι το πλοίο να φέρω δύο παγωμένες ως όφειλα, κάνοντας ένα σύντομο διάλειμμα:

Πριν συνεχίσουμε για λίγο ακόμα την εξερεύνηση με κατεύθυνση το φαράγγι, για λίγα λεπτά όμως μιας και δε προλαβαίναμε να ανέβουμε ψηλά, αλλά κάτι τέτοιο ήταν και αδύνατο με τον ήλιο να καίει:

Μπήκαμε στη περιφραγμένη έκταση συναντώντας το ορμητήριο της ομάδας:

Προχωρώντας μέχρι το παρεκκλήσι της Αγίας Σοφίας:

Αυτό βρίσκεται ακριβώς κάτω από τα ερειπωμένα πειρατικά σπίτια:

Η περιοχή για κάποιο λόγο (πιθανολογώ για τα ζώα) είναι περιφραγμένη, και χαρακτηρισμένη…

Επιστρέψαμε στην όμορφη παραλία όπου είχαμε γύρω στη μιάμιση ώρα στη διάθεση μας

προκειμένου να κάνουμε το μπανάκι μας στα απίστευτα νερά, αλλά να ξαποστάσουμε κιόλας έχοντας μαζί μας τις απαραίτητες προμήθειες:

Επιστρέψαμε στο πλοίο στις 14:00 το μεσημέρι, καθώς υπήρχε αναχώρηση για τη δεύτερη παραλία της εκδρομής, την απομακρυσμένη παραλία της Αλιμούντας

Η πλεύση δε κράτησε παρά μόνο λίγα λεπτά:

Πάνω που αναρωτιόμασταν τι νερά θα συναντήσουμε, ήρθαν οι πρώτες εικόνες για να μας κάνουν να καταλάβουμε:

Ήταν η παραλία στην οποία δεν απαρνήθηκε κανένας το μπάνιο, αλλά και τις ξάπλες πάνω στα βότσαλα, παρόλο που ο ήλιος έκαιγε για τα καλά:

Οι πιο τολμηροί μάλιστα βουτούσαν από το ψηλότερο κατάστρωμα του πλοίου:

Επιβιβαστήκαμε πριν τις τέσσερις, πιάνοντας κουβέντα με ένα παλιό ναυτικό που είχαμε γνωρίσει τη προηγούμενη αλλά και με τα παιδιά που δούλευαν εκεί. Λίγο μετά το πλοίο αναχώρησε για τη Κάρπαθο:

Κάνοντας ακόμα μια βόλτα για να μας δείξει το στενό πέρασμα μεταξύ των δύο νησιών, προσεγγίζοντας το όσο αυτό ήταν επιτρεπτό:

Αλλά και μια όμορφη παραλία σ’ εκείνη τη πλευρά:

Στο νησί μπορεί να μην κατοικούν πλέον άνθρωποι, ζουν όμως αρκετά είδη πτηνών και άγριων ζώων, ώστε να ανακηρυχθεί προστατευόμενη περιοχή Natura 2000. Αποτελεί επίσης διάσημο καταφύγιο για τις μεσογειακές φώκιες.

Επιστρέψαμε στο Διαφάνι στην ώρα μας, γεμάτοι ικανοποίηση για μια ακόμα εκδρομή σ’ ένα νησί που μπορείς να το δεις μόνο υπό αυτές τις συνθήκες, αφήνοντας μας εξαιρετικές παραστάσεις:

Μην αμελήσετε να το βάλετε στο πρόγραμμα όσοι βρεθείτε στη Κάρπαθο, θα εκπλαγείτε από τις ομορφιές του και θα περάσετε υπέροχα!

 

[Smaragda53]

Ευχαριστώ πολύ! Έρχεται και η συνέχεια με την μικρή εγκαταλελειμμένη νήσο Σαρία.

Γιατί δε ξέραμε αν αξίζει και δε θελαμε να έχουμε μετακίνηση με αυτοκίνητο βραδινές ώρες. Τώρα που το είδα όμως το θεωρώ απαραίτητο για όποιον επισκεφτεί το νησί.

Ακριβώς έτσι!

Πάντα είναι όνειρο η Σίκινος, χαίρομαι πολύ που πήγες στο νησάκι!


Αυτό είναι πολύ μεγάλο ερώτημα για μια παραλιόπληκτη, απορώ κι εγώ πραγματικά.
Σ' έφαγε το πολυδιαφημισμένο Ιόνιο, καιρός είναι να κοιτάξεις και από δω μεριά!



Μα που το είδε το αετίσιο μάτι σου;
Η Σαμοθράκη εντάχθηκε στη λογική του «έλα μωρέ κοντά είναι, άστο για του χρόνου» και από τότε πέρασαν πολλά «του χρόνου». Νομίζω όμως ότι ήρθε η σειρά της, ήδη κάνω σχέδια για ένα τετραήμερο το 22, αμαξάτος για να μπορώ να πάρω μαζί μου και το έγχορδο, ίσως solo, δε ξέρω, ας είμαστε καλά και θα γίνει.

Είναι ένα πολύ όμορφο νησάκι που οι περισσότεροι αγνοούν. Το κακό είναι ότι στο σημείο που βρίσκεται δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να πάει ή να ξαναπάει κανείς, με αποτέλεσμα να βγαίνει μόνο με κάποιο συνδυασμό.

Ναι κανονικότατα, μετά τη στροφή στα Σπόα είναι πολύ καλός ο δρόμος, όχι όμως για βράδυ...

Λοιπόν, μια και είσαι 2 χρόνια μικρότερος από τον γιο μου, δικαιούμαι να σου δώσω μια συμβουλή ως μάννα!! Σαν πας στη Σαμοθράκη πρόσεχε μην ανέβεις πολύ ψηλά στις βάθρες. Το έκανε ο γιος μου με τους φίλους του και μετά δεν μπορούσαν να κατέβουν με τίποτα, κάτσαν εκεί ώρες και κοιτάζανε κάτω!!!

Bonus: Σαρία Δωδεκανήσου


Επίσκεψη : Αύγουστος 2021

Διάρκεια: 5 ώρες



Στα πλαίσια της επίσκεψης μας στη Κάρπαθο και κατά τη διαμονή μας στο χωριό της Ολύμπου έγινε η επίσκεψη στο ακατοίκητο πλέον νησάκι της Σαρίας, ένα ακόμα νησί των Δωδεκανήσων που βρίσκεται πάνω από τη βορειότερη άκρη της Καρπάθου και σε απόσταση περίπου μισής ώρας από το λιμάνι του Διαφανίου.

Η Σαρία ανήκει στην Κοινότητα Ολύμπου και χωρίζεται από την Κάρπαθο με έναν περιορισμένο και ρηχό στενό πορθμό πλάτους 100 μέτρων, πλην όμως απαγορευτικό για διέλευση μεγάλων σκαφών.

Το νησί αποτελούσε τμήμα της Καρπάθου που χωρίστηκε από αυτήν μέσω της διάβρωσης. Στη Σαρία βρισκόταν κατά την αρχαιότητα μία από τις 4 αρχαίες πόλεις της Καρπάθου, η Νίσυρος και είναι διάσπαρτο από αρχαία μνημεία, ερείπια και υπολείμματα αρχαίων οικισμών, ενώ αποτέλεσε και ορμητήριο Σαρακηνών πειρατών.

Στη Σαρία μπορεί να φτάσει κανείς είτε από τα Πηγάδια, σε μια μεγαλύτερη χρονικά εκδρομή, είτε από το Δαφάνι που είναι και προτιμότερο. Εμείς επιλέξαμε αυτή που θα κρατούσε γύρω στις έξι ώρες, έτσι γεμάτοι προσμονή για το άγνωστο αναχωρήσαμε στις 10:30 από το λιμάνι του Διαφανίου:

View attachment 371418

Ο υπέροχος καιρός και η ήσυχη θάλασσα έκανε τα πράγματα πολύ ευχάριστα:

View attachment 371419

Πλέοντας παράλληλα με την ακτή, περνώντας και δίπλα από το στενό πέρασμα μεταξύ των δύο νησιών:

View attachment 371420

Μισή ώρα μετά προσεγγίζαμε το «λιμάνι» ας το πούμε της Σαρίας, εκεί δηλαδή που δένουν όλα τα εκδρομικά πλοιάρια, μικρά και μεγαλύτερα όπως το δικό μας:

View attachment 371422

Οι πρώτες αντιδράσεις του κόσμου βλέποντας τα καταπράσινα νερά και τους γεωλογικούς σχηματισμούς ήταν λογικές, με επιφωνήματα χαράς:

View attachment 371423
View attachment 371424

Περιμέναμε υπομονετικά να αδειάσει το πλοίο από τους πολλούς ομολογουμένως εκδρομείς,

View attachment 371425

Περνώντας το βράχο και φτάνοντας στη σκιερή παραλία «Παλάτια» όπου θα περνούσαμε τις πρώτες ώρες μας στο νησί:

View attachment 371426
View attachment 371427

Ακριβώς από πάνω μας βλέπαμε το εντυπωσιακό φαράγγι με τις σπηλιές που είχαν διαμορφωθεί από τη διάβρωση και το εκκλησάκι του Αγ.Ζαχαρία που απαιτούσε γύρω στη μία ώρα πεζοπορίας για να φτάσει κανείς ως εκεί:

View attachment 371428

Απαρνηθήκαμε προς το παρόν τη θάλασσα, μιας ο ήλιος ήταν ακόμη σχετικά χαμηλά, ξεκινώντας μια μικρή εξερεύνηση του νησιού από τον ανηφορικό δρόμο:

View attachment 371429

Η θέα προς τα παλάτια ήταν όμορφη, την ίδια ώρα που κατέφθαναν κι άλλοι εκδρομείς απ’ το Διαφάνι:

View attachment 371432

Όσο προχωρούσαμε ο δρόμος δυσκόλευε, κάτι που σημαίνει ότι αν δεν έχεις προνοήσει για παπούτσι δε μπορείς να μετακινηθείς πολύ:

View attachment 371431

Οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού ενοχλήθηκαν αλλά –ευτυχώς- δε παραξενεύτηκαν απ’ τη παρουσία μας. Τους χαλάσαμε πάντως λίγο τη βολή είναι η αλήθεια:

View attachment 371433

Η πρώτη εικόνα που αντικρύσαμε ήταν από ένα νεόδμητο σχετικά οίκημα,

View attachment 371434

κάναμε όμως αριστερά προς τα ερείπια του παλαιού οικισμού:

View attachment 371435

Βλέποντας και τα πρώτα σπίτια, ομολογουμένως πολύ καλά διατηρημένα:

View attachment 371436

Τα ερείπια των θολωτών οικημάτων που βρίσκονται εδώ, μαρτυρούν ότι έζησαν Σαρακηνοί πειρατές που λεηλάτησαν τις ακτές τον 15ο αιώνα και έδιωξαν τους κατοίκους του νησιού:

View attachment 371437
View attachment 371438

Είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μπεις σε ένα από τα σπίτια αυτά και μου έκανε εντύπωση το πόσο καλοδιατηρημένα ήταν, ακόμα και οι σκεπές τους:

View attachment 371439
View attachment 371440

Το ίδιο καλοδιατηρημένος ήταν και ο παραδοσιακός ξυλόφουρνος στον οποίο μαγειρευόντουσαν τα φαγητά:

View attachment 371441

Εντυπωσιασμένοι επιστέψαμε προς το προηγούμενο σημείο ακολουθώντας το δρόμο προς την άλλη κατεύθυνση αυτή τη φορά:

View attachment 371442

Τα μελίσσια μαρτυρούσαν ανθρώπινη παρουσία στο νησί:

View attachment 371443

Το ίδιο και το προσφάτως χτισμένο οίκημα με τις δεξαμενές και τη μικρή γεννήτρια:

View attachment 371444

Αλλά και την απίστευτη θέα από τη βεράντα του:

View attachment 371445

Η παρουσία αναβαθμίδων στο σημείο αυτό του νησιού μαρτυρούσε την ύπαρξη καλλιέργειας κατά τη περίοδο που το νησί κατοικούνταν:

View attachment 371446

Κατεβήκαμε ξανά προς τη παραλία όπου οι άλλοι μόνιμοι κάτοικοι διεκδικούσαν το χώρο τους από τους φωνακλάδες τουρίστες:

View attachment 371447

Οι οποίοι χαιρόντουσαν ιδιαίτερα μιας και δεν είναι συνηθισμένη αυτή η εικόνα γι’ αυτούς:

View attachment 371448

Η ζέστη είχε ξεκινήσει να γίνεται ανυπόφορη κι εγώ δίχως να το πολυσκεφτώ πετάχτηκα μέχρι το πλοίο να φέρω δύο παγωμένες ως όφειλα, κάνοντας ένα σύντομο διάλειμμα:

View attachment 371449

Πριν συνεχίσουμε για λίγο ακόμα την εξερεύνηση με κατεύθυνση το φαράγγι, για λίγα λεπτά όμως μιας και δε προλαβαίναμε να ανέβουμε ψηλά, αλλά κάτι τέτοιο ήταν και αδύνατο με τον ήλιο να καίει:

View attachment 371450

Μπήκαμε στη περιφραγμένη έκταση συναντώντας το ορμητήριο της ομάδας:

View attachment 371451

Προχωρώντας μέχρι το παρεκκλήσι της Αγίας Σοφίας:

View attachment 371452 View attachment 371454

Αυτό βρίσκεται ακριβώς κάτω από τα ερειπωμένα πειρατικά σπίτια:

View attachment 371453

Η περιοχή για κάποιο λόγο (πιθανολογώ για τα ζώα) είναι περιφραγμένη, και χαρακτηρισμένη…

View attachment 371455

Επιστρέψαμε στην όμορφη παραλία όπου είχαμε γύρω στη μιάμιση ώρα στη διάθεση μας

View attachment 371456

προκειμένου να κάνουμε το μπανάκι μας στα απίστευτα νερά, αλλά να ξαποστάσουμε κιόλας έχοντας μαζί μας τις απαραίτητες προμήθειες:

View attachment 371457

Επιστρέψαμε στο πλοίο στις 14:00 το μεσημέρι, καθώς υπήρχε αναχώρηση για τη δεύτερη παραλία της εκδρομής, την απομακρυσμένη παραλία της Αλιμούντας

View attachment 371458

Η πλεύση δε κράτησε παρά μόνο λίγα λεπτά:

View attachment 371459

Πάνω που αναρωτιόμασταν τι νερά θα συναντήσουμε, ήρθαν οι πρώτες εικόνες για να μας κάνουν να καταλάβουμε:

View attachment 371460
View attachment 371462

Ήταν η παραλία στην οποία δεν απαρνήθηκε κανένας το μπάνιο, αλλά και τις ξάπλες πάνω στα βότσαλα, παρόλο που ο ήλιος έκαιγε για τα καλά:

View attachment 371461
View attachment 371463

Οι πιο τολμηροί μάλιστα βουτούσαν από το ψηλότερο κατάστρωμα του πλοίου:

View attachment 371464

Επιβιβαστήκαμε πριν τις τέσσερις, πιάνοντας κουβέντα με ένα παλιό ναυτικό που είχαμε γνωρίσει τη προηγούμενη αλλά και με τα παιδιά που δούλευαν εκεί. Λίγο μετά το πλοίο αναχώρησε για τη Κάρπαθο:

View attachment 371465

Κάνοντας ακόμα μια βόλτα για να μας δείξει το στενό πέρασμα μεταξύ των δύο νησιών, προσεγγίζοντας το όσο αυτό ήταν επιτρεπτό:

View attachment 371466

Αλλά και μια όμορφη παραλία σ’ εκείνη τη πλευρά:

View attachment 371467

Στο νησί μπορεί να μην κατοικούν πλέον άνθρωποι, ζουν όμως αρκετά είδη πτηνών και άγριων ζώων, ώστε να ανακηρυχθεί προστατευόμενη περιοχή Natura 2000. Αποτελεί επίσης διάσημο καταφύγιο για τις μεσογειακές φώκιες.

Επιστρέψαμε στο Διαφάνι στην ώρα μας, γεμάτοι ικανοποίηση για μια ακόμα εκδρομή σ’ ένα νησί που μπορείς να το δεις μόνο υπό αυτές τις συνθήκες, αφήνοντας μας εξαιρετικές παραστάσεις:

View attachment 371468

Μην αμελήσετε να το βάλετε στο πρόγραμμα όσοι βρεθείτε στη Κάρπαθο, θα εκπλαγείτε από τις ομορφιές του και θα περάσετε υπέροχα!

Σαρία και ξερό ψωμί! Τέλεια!

 

[Smaragda53]

Για να δούμε, η αλήθεια είναι ότι το αμελούσα συστηματικά το νησί αυτό, παρόλο που άκουγα πάντα μόνο καλά λόγια απ' όλους και αυτό είναι το παράδοξο. Πως ένα νησί δηλαδή χωρίς παραλίες αρέσει σε όλους όσους το επισκέπτονται, εφόσον φυσικά μιλάμε μόνο για καλοκαιρινή σεζόν.


Αν αρχίσω και τις βραχονησίδες καήκαμε! Κάτι λίγα νησιά μόνο, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Έχεις δίκιο να υποστηρίζεις κάτι τέτοιο, δε θα πω ότι δεν ισχύει. Ποτέ δε με τραβούσε το πολυδιαφημισμένο ορισμένες φορές Ιόνιο. Θες τα μεγάλα νησιά που δε μου κάνουν αίσθηση για καλοκαίρι, θες η έλλειψη γραφικότητας, δε ξέρω.
Είναι σίγουρο ότι από δω και πέρα θ' αρχίσω και θα το πάρω πιο ζεστά.
Θέλω πολύ να δω τα διαπόντια νησιά, θέλω να πάω σε Μεγανήσι, Κάλαμο και Κάστο, διακαώς στην Ιθάκη και ίσως και στα μεγαλύτερα, εκτός καλοκαιριού. Νομίζω είναι ώρα.

Σε τσέκαρα, πολύ δυνατός, μπράβο!

Κέρκυρα, Κεφαλλονιά, Λευκάδα είναι κούκλες αλλά το φθινόπωρο. Ειδικά Κέρκυρα, αν πας χειμώνα, θα την ευχαριστηθείς ακόμα πιο πολύ.

 

[psilos3]

Σαν πας στη Σαμοθράκη πρόσεχε μην ανέβεις πολύ ψηλά στις βάθρες. Το έκανε ο γιος μου με τους φίλους του και μετά δεν μπορούσαν να κατέβουν με τίποτα, κάτσαν εκεί ώρες και κοιτάζανε κάτω!

Σ' ευχαριστώ πολύ Σμαράγδα!
Υπό ποία έννοια το λες αυτό; Δε μπορούσαν λόγω ομορφιάς ή λόγω κούρασης;

Κέρκυρα, Κεφαλλονιά, Λευκάδα είναι κούκλες αλλά το φθινόπωρο

Για κάποιο λόγο δε μπορώ τα μεγάλα νησιά το καλοκαίρι. Συμφωνώ απόλυτα!

Ειδικά Κέρκυρα, αν πας χειμώνα, θα την ευχαριστηθείς ακόμα πιο πολύ.

Κέρκυρα έχω πάει Μάρτιο, έχω πάει Πάσχα, έχω πάει Φλεβάρη σε τριήμερο Καθ.Δευτέρας, έχω πάει και καλοκαίρι. Σε δικαιώνω πανηγυρικά και εδώ, είναι υπέροχη το χειμώνα και τη προτιμώ.

 

[Dr Snoopy]

Μπράβο @psilos3,ακόμα μία συναρπαστική ιστορία μαζί με bonus μάλιστα Είναι πράγματι ένα από τα καλύτερα νησιά στο Αιγαίο και πολύ αγαπημένο μου.Αν επιτρέπεις να προσθέσω και λίγες ακόμα φωτογραφίες

τη καλύτερη παραλία του νησιού, τουλάχιστον για το δικό μου κριτήριο

Δε λέω πολύ καλή παραλία ο Αγ.Μηνάς,εγώ πάντως θεωρώ ως καλύτερη τα υπέροχα Απελλα

και μετά το Διακόφτη (όπου μπορείς να ελέγχεις και την κίνηση του αεροδρομίου )

Δύο παραλίες που δεν πήγες και αξίζουν είναι η αμμουδερή με ψιλά βότσαλα Αχάττα

και ο Αγριλαοπόταμος,μικρή και αμμώδης κάτω στο νότο,είναι ο παράδεισος των σέρφερ

το μόνο που ξέρω του Παπάζογλου και μιλάει για νησιά είναι μια διασκευή ενός Ναξιώτικου:

Υπάρχει και αυτό εδώ,νομίζω θα σ'αρέσει

 

[psilos3]

Μπράβο @psilos3,ακόμα μία συναρπαστική ιστορία μαζί με bonus μάλιστα Είναι πράγματι ένα από τα καλύτερα νησιά στο Αιγαίο και πολύ αγαπημένο μου.Αν επιτρέπεις να προσθέσω και λίγες ακόμα φωτογραφίες

Ευχαριστώ για τη παρέμβαση και τα ωραία σου λόγια & εικόνες!
Είναι εξαιρετική περίπτωση η Κάρπαθος και χρήζει δεύτερης επίσκεψης δε το συζητώ. Να φανταστείς τις παραλίες που παραθέτεις ούτε τις είχα ακούσει!
Τα Άπελλα με ενθουσίασαν σα τοπίο και σαν μέρος, είχα όμως υψηλότερες προσδοκίες από τη θάλασσα που δε μου άρεσε τόσο.
Βάζω ν' ακούσω και το τραγούδι του Παπάζογλου, που ναι και διασκευή από παλιό ρεμπέτικο.
Να χεις υγεία και καλά νησιά πάντα.

 

[Smaragda53]

' ευχαριστώ πολύ Σμαράγδα!
Υπό ποία έννοια το λες αυτό; Δε μπορούσαν λόγω ομορφιάς ή λόγω κούρασης;

λόγω επικινδυνότητας, δεν μπορούσαν να κατέβουν

 

[perixvra]

Φολέγανδρος.

Επίσκεψη : Αύγουστος 2012

Διάρκεια 4 μέρες



Άφιξη - Μέρα πρώτη

Φτάσαμε στο λιμάνι ή «Καραβοστάσι» λίγο μετά τις επτά το απόγευμα με το (φυσικά) πανάκριβο πλοίο που λέγεται seajet, το οποίο (φυσικά) και καθυστέρησε κάποιες ώρες, σε περίπου μια ώρα από το λιμάνι της Σαντορίνης. Σίγουρα αυτό που βλέπεις κατεβαίνοντας δε σε προδιαθέτει για κάτι αξιόλογο, δεν είναι όμως η αλήθεια:

View attachment 290577

Πήραμε το λεωφορείο ανεβαίνοντας στη Χώρα που ξέραμε ότι η απόσταση ήταν περίπου 3,5 χιλιόμετρα σε ανηφορικό δρόμο. Κατεβήκαμε στο τέρμα, δηλαδή στο σημείο «Πούντα» της χώρας με την απίστευτη αιγαιοπελαγίτικη θέα, και με ιδιαίτερη ευκολία βρήκαμε το δωμάτιο, όχι όμως την ιδιοκτήτρια. Γνωρίζοντας ότι διαθέτει και μαγαζί εντός του οικισμού, άφησα το φίλο μου με τα πράγματα και πήρα το δρόμο να ρωτήσω. Με το που έκανα κάποια μέτρα βρέθηκα στη κυρίως πλατεία, η εικόνα που αντίκρυσα θα μου μείνει χαραγμένη για πάντα στο μυαλό, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Τι ατελείωτη ομορφιά ήταν αυτή; Αυθεντική κυκλαδίτικη χώρα και η πλατεία στη μέση με την εκκλησία της. Δε περιγράφεται:

View attachment 290580

View attachment 290581

Αργότερα διαπίστωσα πως όλη η χώρα της Φολεγάνδρου είναι επί της ουσία μια μεγάλη πλατεία.

Γύρισα στο δωμάτιο με τα κλειδιά στο χέρι, και την ατάκα στο φίλο μου «Κωστάκη θα πάθεις τη πλάκα σου μόλις στρίψεις από κει, παρατάμε τα πράγματα και βγαίνουμε βόλτα». Έτσι κι έγινε, λίγο πριν τις εννιά περπατούσαμε και βολτάραμε στη πλατεία και τα στενάκια, μαγεμένοι απ’ αυτό που αντικρύζαμε και οι δύο. Κάπου εκεί ακούμε από ένα μπαράκι να παίζει Σωκράτη. Δε χρειάζεται να το κουβεντιάσουμε καν και συνεννοούμενοι με τα μάτια μπαίνουμε μέσα και παραγγέλνουμε τεκίλες. Το μαγαζί αυτό ήταν η «Αστάρτη» και με συνοπτικές διαδικασίες γνωριστήκαμε με το αφεντικό, τον Λευτέρη. Επτά χρόνια μετά διατηρούμε ακόμα επαφή, καθώς και πολύς κόσμος έχει πάει συστημένος, αλλά πάνω απ’ όλα ταιριάξαμε στις ιδιοσυγκρασίες. Μετά από λίγα λεπτά φύγαμε για να ετοιμαστούμε, αφού λάβαμε τη διαβεβαίωση του Λευτέρη ότι «όπου και να πάτε το βράδυ εδώ θα καταλήξετε». Δεν είχε καθόλου άδικο. Εκεί καταλήξαμε το βράδυ, και κάθε βράδυ:

View attachment 290574

Σήμα κατατεθέν του μαγαζιού το ρακόμελο, το οποίο βράζει σε καζάνι πίσω απ’ το bar. Αφού το συνηθίσαμε μετά το πρώτο βράδυ, καθώς έως τότε δεν υπήρχε στα υπόψιν μας σαν ποτό, μείναμε σ’ αυτό.

Φύγαμε με περίσσια χαρά από την Αστάρτη, και συνεχίσαμε πριν πάμε για ύπνο με βραδινή βόλτα στη χώρα και μερικές μπυρίτσες. Δε δυσκολευτήκαμε καθόλου να μπούμε σε κλίμα διακοπών, και νησιού. Η Φολέγανδρος μας αγκάλιασε. Έρωτας με τη πρώτη ματιά:

View attachment 290579 View attachment 290578


Μέρα δεύτερη:

Το πρωί αφού αφίχθηκε και ο τρίτος της παρέας, κάναμε μια βόλτα στη Πούντα για φωτογραφίες και καθίσαμε για παραδοσιακό Ελληνικό καφεδάκι και πρωϊνό στη πλατεία.

View attachment 290582
View attachment 290583

Κάναμε κατόπιν μια βόλτα στη χώρα υπό το φως της ημέρας. Γενικότερα η Φολέγανδρος δε σηκώνει καθόλου άγχος, και επιβάλλεται να πας με τους ρυθμούς της:

View attachment 290584

View attachment 290585

View attachment 290586

View attachment 290587

View attachment 290588

View attachment 290589

Πήραμε το μεσημεριανό λεωφορείο και κατεβήκαμε στη παραλία της «Αγκάλης» για να κάνουμε το πρώτο μας μπανάκι στο νησί. Είναι η πιο γνωστή και πιο εύκολα προσβάσιμη, με υπέροχα νερά:

View attachment 290590
View attachment 290591
View attachment 290592

Επιστρέψαμε απόγευμα και αφού ήπιαμε ένα δροσερό ποτάκι στο υπέροχο μπαλκόνι μας:

View attachment 290613

το φιλοσοφήσαμε και αποφασίσαμε να πάρουμε το στριφογυριστό μονοπάτι και να ανεβούμε στη Παναγιά για να δούμε τη θέα και το ηλιοβασίλεμα. H Παναγία είναι η μεγαλύτερη εκκλησία της Φολεγάνδρου, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Βρίσκεται σκαρφαλωμένη στο βράχο πάνω από τη Χώρα, και αποτελεί σημείο αναφοράς της. Σίγουρα θα έχετε δει τις αντίστοιχες φωτογραφίες. Οι εικόνες που ξεδιπλωνόντουσαν από κει στα μάτια μας ήταν υπέροχες:

View attachment 290593
View attachment 290594
View attachment 290595
View attachment 290596
View attachment 290597
View attachment 290598

View attachment 290599

Ψηλότερα ακόμα και από την εκκλησία της Παναγιάς, όπου κατεβαίνοντας δεν υπολόγισα καλά και πήδηξα ένα τοίχο πάνω από 2.30 ευτυχώς χωρίς συνέπειες:

View attachment 290600
View attachment 290601

Ο ήλιος έπεφτε και χάριζε μοναδικές λήψεις:

View attachment 290602
View attachment 290603
View attachment 290604
View attachment 290605
View attachment 290606

Κατεβαίνοντας την υπέροχη αυτή διαδρομή, κάναμε και ένα πέρασμα από το «κάστρο», το εξίσου σημείο αναφοράς της χώρας της Φολεγάνδρου. Το Κάστρο είναι το πιο παλιό κομμάτι της Χώρας. Πρόκειται για έναν μεσαιωνικό οικισμό που χτίστηκε για να προστατεύει τους ανθρώπους του νησιού. Τα σπίτια είναι κολλητά το ένα με το άλλο, και για μένα αποτελεί ίσως το κορυφαίο κυκλαδίτικο σκηνικό:

View attachment 290607

Γυρίσαμε στο σπίτι για ακόμα ένα ποτάκι, και κατόπιν να ετοιμαστούμε για μια ακόμα υπέροχη Αυγουστιάτικη νύχτα στη Φολέγανδρο:

View attachment 290609
View attachment 290610

Όχι ότι ήταν άσχημα βέβαια στη βεράντα:

View attachment 290614

Η νύχτα ξεκίνησε από το μικρό κελάρι, όπου μας σέρβιραν σφηνάκια σε μυστρί (!), σε μια ιδιαίτερη πατέντα και ακολούθως ρακόμελο με παστέλι και στραγάλια, και τελείωσε φυσικά στην Αστάρτη και με βόλτες στο κάστρο, σε ένα καταπληκτικό σκηνικό:

View attachment 290612


Μέρα τρίτη:

Η επόμενη μέρα είχε επίσκεψη ίσως στη πιο όμορφη παραλία του νησιού, το «Κάτεργο» όνομα και πράγμα, στο οποίο η πρόσβαση γίνεται μόνο με καραβάκι.

Ξεκινήσαμε αφότου ήπιαμε το καφέ μας με την ησυχία μας στη χώρα, και κάναμε τις βόλτες μας. Οι εικόνες ήταν κάθε μέρα και καλύτερες:

View attachment 290615
View attachment 290616
View attachment 290617

Πήραμε το λεωφορείο και κατεβήκαμε στον Καραβοστάση, αφού πρώτα φροντίσαμε να προμηθευτούμε μια ομπρέλα, νερά και μπύρες, καθώς στο Κάτεργο το μόνο που μπορεί να βρει κανένας είναι πέτρα, βότσαλο, θάλασσα και ήλιο. Επιβιβαστήκαμε στο καραβάκι και ξεκινήσαμε. Σε 20 λεπτά φτάσαμε στην υπέροχη πραγματικά παραλία του Κάτεργου:

View attachment 290618
View attachment 290620
View attachment 290619

Καταλαβαίνει κανείς εύκολα γιατί ονομάζεται έτσι. Μόνο άμμος, πέτρα και καυτός ήλιος:

View attachment 290621

Φάγαμε μισή ώρα για να καταφέρουμε να στήσουμε την ομπρέλα μας ανάμεσα στις πέτρες, η οποία κατέληξε τελικώς να είναι σκίαστρο για τις μπύρες μας. Το μπάνιο ήταν καταπληκτικό:

View attachment 290622
View attachment 290623
View attachment 290624

Στο γυρισμό περάσαμε και από μερικές σπηλιές του νησιού:

View attachment 290625
View attachment 290626

Νωρίς το απόγευμα ήμασταν πίσω στη χώρα, και μετά από βόλτα & μερικές μπυρίτσες στη Πούντα, πήγαμε στο δωμάτιο και ετοιμαστήκαμε να βγούμε για φαγητό.

Κάναμε ξανά ένα πέρασμα από τη χώρα:

View attachment 290629
View attachment 290630


Και καταλήξαμε τελικά το «Ζέφυρο» στον οποίο είχαμε πάει συστημένοι, και φάγαμε στη πανέμορφη αυλή του μεζέδες, συνοδευόμενους αρχικά με σούμα:

View attachment 290631

και αργότερα κυκλαδίτικο λευκό κρασί:

View attachment 290632

Αποχωρήσαμε τραγουδώντας ''όνειρα, πουλιά μου ταξιδιάρικα'' στα στενά της Φολεγάνδρου. Το κρασί ήταν καλό:

View attachment 290633

Η συνέχεια της νύχτας είναι πλέον γνωστή, όπως γνωστοί είχαμε γίνει κι εμείς στο νησί και στα μπαρ του. Οι Ισπανίδες που γνωρίσαμε κοιτούσαν απορημένες, μας ρωτούσαν αν είναι κάποια γιορτή και διασκεδάζουμε έτσι, και τι είναι αυτό που πίνουν όλοι στα κανατάκια. Με χαρά της εξήγησα ότι δε χρειάζεται κάποια γιορτή, μας αρκεί ότι είναι καλοκαίρι σε Ελληνικό νησί. Βεβαίως κεράσαμε ένα ρακόμελο στα κορίτσια για να καταλάβουν περι τίνος πρόκειται. Μη μας πουν και αφιλόξενους..:

View attachment 290628


Η Φολέγανδρος μας είχε αγκαλιάσει με τον τρόπο της.



Μέρα τέταρτη:

Τη τελευταία μέρα το πρόγραμμα πήγε αντίστροφα. Γρήγορα βουτιά στη παραλία δίπλα στο Καραβοστάση, και κατόπιν καφέ και βόλτα στη χώρα για μερικές ακόμη ανεπανάληπτες φωτογραφικές στιγμές:

View attachment 290635
View attachment 290636
View attachment 290637
View attachment 290639

Η χώρα αυτή δε χορταίνεται με τίποτα, όσο και αν τη γυρίσεις:

View attachment 290638
View attachment 290640
View attachment 290641
View attachment 290642
View attachment 290643

Η καθιερωμένη μπύρα στη Πούντα:

View attachment 290644

Νωρίς το απόγευμα μπήκαμε στο λεωφορείο και αναχωρήσαμε για την «Άνω Μεριά» το τρίτο οικισμό της Φολεγάνδρου, στα 5 χιλιόμετρα απόσταση από τη χώρα. Ο οικισμός αυτός σε ταξιδεύει πολλά χρόνια πίσω, σε μια άλλη Ελλάδα, κάτι που αντιλαμβάνεσαι με το που πατάς το πόδι σου εκεί. Ορθώς έχει αναφερθεί σαν ένα «ζωντανό» λαογραφικό μουσείο:

View attachment 290645
View attachment 290646
View attachment 290647
View attachment 290648

Πολύ ιδιαίτερο και αυτό το μέρος:

View attachment 290649
View attachment 290650

Κάναμε τις βόλτες μας και καταλήξαμε στη «Συνάντηση» καθώς εκεί λέγαν οι πληροφορίες μας ότι θα φάμε τα καλύτερα «Ματσάτα», ένα καταπληκτικό Φολεγανδρίτικο πιάτο. Τα ματσάτα είναι το παραδοσιακό ζυμαρικό της Φολεγάνδρου που φτιάχνεται στο χέρι, και μοιάζει πολύ με τις χυλοπίτες, ωστόσο μαγειρεύεται αμέσως μόλις πλαστεί και σερβίρεται με κοκκινιστό κρέας, κατά προτίμηση κόκορα, και άφθονο τριμμένο κεφαλοτύρι. Γαστρονομική πανδαισία, συνοδευόμενη πάντα με ντόπιο ροζέ κρασί:

View attachment 290651

Είδαμε το ηλιοβασίλεμα στην «Άνω Μεριά» και αποχωρήσαμε:

View attachment 290652
View attachment 290653


Μας περίμενε το τελευταίο και πολύ έντονο βράδυ στη χώρα στο γνωστό μας πλέον στέκι. Αφού κοντέψαμε να πιούμε μέχρι και τα φρέον από τα κλιματιστικά και γνωρίσαμε όσο κόσμο δεν είχαμε γνωρίσει ακόμα, μείναμε εμείς κι εμείς στο μπαρ και ο Λευτέρης μου έδωσε εντολή να κλείσω τη πόρτα.
Η φωτογραφία μέσα στο μπαρ της Αστάρτης, δίπλα στο καζάνι με το ρακόμελο:

View attachment 290657

Το αυτοσχέδιο πάρτυ που στήθηκε με δυνατή Ελληνόφωνη ροκ μουσική -που είναι και το στοιχείο μου- έχω να το θυμάμαι ως σήμερα…


Αναχώρηση:

Ξυπνήσαμε την επόμενη και με βαριά καρδιά και βαρύ κεφάλι αποχωριστήκαμε τη Φολέγανδρο.
Αυτή τη θέα απ το δωμάτιο που μας πήρε τα μυαλα:

View attachment 290654
View attachment 290655
View attachment 290656

Το συγκεκριμένο νησί μου έκλεψε τη καρδιά και είναι σίγουρα στα τοπ των επιλογών μου. Αν θα έπρεπε να επισημάνω κάποια αρνητικά στοιχεία στο νησί, πέρα από τη δύσκολη και πολύ ακριβή πρόσβαση, είναι οι αρκετά υψηλές τιμές του. Ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα και καταστήματα εστίασης είναι τσουχτερά, σε σχέση πάντα και μ’ αυτό που προσφέρουν, κάτι που σημαίνει ότι θέλει πολύ ψάξιμο, οργάνωση και τύχη αν θέλεις να επισκεφτείς το νησί υψηλή σεζόν.

View attachment 290658

Έως τώρα που γράφεται η ιστορία είναι από τα λίγα μέρη που αγάπησα τόσο και δεν έχει βολέψει να ξαναπάω. Για να δούμε τι επιφυλάσσει το μέλλον…

Αχ αγαπημένη και λατρεμένη Φολέγανδρος….την επισκέφθηκα πρώτη φορά πέρσι και φέτος ψαχνω κάτι ανάλογο για τις καλοκαιρινές μας διακοπές!!! Θεωρώ είσαι ο πλέον αρμόδιος να μου κανεις σχετικες προτασεις… απλά να επισημάνω: η αφετηρία μας είναι η Θεσσαλονικη, μαζί μου θα έχω των 4 ετών γιο μου και δεν σκοπεύω να νοικιασω κάποιο μεταφορικό.