Μια βόλτα στα νησιά μαζί σου, μια βόλτα στην άγονη γραμμή

[katkats]

Ε οκ, καλό ήταν και το παραδέχτηκα στο τέλος!

Ε ναι. Δεν είναι για σένα το λάικ.

 

[psilos3]

Και ακολουθεί αιφνιδιαστική απάντηση, έχοντας ήδη αρχίσει να γελάει: "Ααα οι μισοί μένουν στο Κας, και οι άλλοι μισοί στο Τελόριζο?".

δε λέω, καλό, (ακόμα γελάω).

Πλάκα πλάκα κάποια σχέση πρέπει να υπάρχει καθώς μέχρι το 22 οι Έλληνες ήταν συντριπτική πλειοψηφία, αν και το Κας είναι Τουρκική λέξη.
Το Καστελλόριζο απ΄ ότι έμαθα και διάβασα πήρε το όνομα του από το Castello rosso δηλαδή κόκκινο κάστρο, το κάστρο των Ιπποτών. Τώρα τι ισχύει ποιος ξέρει με σιγουριά...

 

[lovetravel]

2018: (Αστυπάλαια πράξη δεύτερη)

Ένας ακόμα ταξιδιωτικός στόχος επιτεύχθηκε εκείνο το μεσημέρι του Σαββάτου στις 28 Ιουλίου. Τη μετάβαση εν μέσω διακοπών από την Αμοργό στην Αστυπάλαια τη σκεφτόμουν χρόνια. Πείτε το αγάπη για τα δύο νησιά, πείτε το βίτσιο, δε ξέρω. Πλέον στοχεύω στο αντίθετο δρομολόγιο και μάλιστα βραδινές ώρες…

View attachment 293835

Το βανάκι που συνεργαζόταν με το ξενοδοχείο μας παρέλαβε, κατόπιν συμφωνίας μας από τη προηγούμενη μέρα. Δε χρειάστηκε να περάσουν παρά μόνο λίγα λεπτά για να καταλάβω ότι στις συγκοινωνίες του νησιού δεν υπήρχε ουδεμία βελτίωση εννιά χρόνια μετά. Ο οδηγός μας προμόταρε το πρόγραμμα ημερήσιων εκδρομών του, καθώς όπως έλεγε είναι ο μόνος τρόπος για να δει κανείς τις παραλίες του νησιού μη έχοντας όχημα, με κόστος 15€. Ωραία πράγματα.

Τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο που βρισκόταν στο λιμανάκι του Πέρα Γιαλού, το μόνο που βρήκαμε σε φυσιολογική σχετικά τιμή, καθώς ακόμα ένα μεγάλο πρόβλημα στην Αστυπάλαια είναι η ακριβή και πολλές φορές χωρίς αντίκρισμα διαμονή.

Φύγαμε αμέσως για μια βουτιά στη παραλία του πέρα γιαλού που ήταν λίγα μέτρα κάτω μας:

View attachment 293829

Το συναίσθημα να κολυμπάς βλέποντας από πάνω σου τη χώρα και το κάστρο της Αστυπάλαιας είναι υπέροχο.

Στεγνώσαμε και χωρίς να χάσουμε χρόνο ξεκινήσαμε να ανεβαίνουμε προς τη χώρα, από τα σκαλάκια αρχικά και τα δρομάκια που οδηγούν σ’ αυτήν:

View attachment 293836

Η απόσταση κάθε άλλο παρά απαγορευτική για περπάτημα είναι:

View attachment 293837

Όντως λίγα λεπτά μετά ήμασταν στο σημείο που είχαμε λατρέψει, στη πολυφωτογραφημένη πλατεία με τους ανεμόμυλους:

View attachment 293839

Μπήκαμε στο «Καφενείο του μουγγού» και πιάσαμε ένα τραπεζάκι. Παραγγείλαμε τα πρώτα κι ένα τσίπουρο. Ήμασταν σε ένα από τα πιο όμορφα μέρη, ενός από τα πιο όμορφα νησιά. Νιώθαμε ευτυχία:

View attachment 293833

Καθώς ο ήλιος είχε ξεκινήσει να δύει κάναμε μια βόλτα στη χώρα, μη σταματώντας να βγάζουμε φωτογραφίες:

View attachment 293840

Τα πάντα εξακολουθούσαν να παίρνουν ζωή μετά τις έξι το απόγευμα εκεί:

View attachment 293841

Τελικά στην Αστυπάλαια δεν είχαν αλλάξει και πολλά, κάτι που σε τέτοιες περιπτώσεις μου αρέσει!

Ήπιαμε μερικές μπύρες στους ανεμόμυλους, και λίγο πριν νυχτώσει για τα καλά επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστούμε:

View attachment 293830

Ξέραμε εκ των προτέρων ότι το βράδυ δε πρόκειται να μας αφήσει δυσαρεστημένους. Στο δρόμο για τη χώρα βρήκαμε το «Καφενείο Αργώ» στο οποίο φάγαμε μεζέδες και ήπιαμε μπύρες συνοδεία ζωντανής ρεμπέτικης & λαϊκής μουσικής. Πολύ όμορφα.

Συνεχίσαμε στην «Άρτεμις» που με χαρά διαπίστωσα ότι θυμόμουν πολύ καλά ότι ήταν ένα υπέροχο μπαρ, και καταλήξαμε αβασάνιστα να βασανιστούμε στον «Κούρο» με τη cult μορφή του. Την αγαπώ τη νύχτα σ’ αυτή τη χώρα:

View attachment 293831

Κούρε ξανάρθαμε:

View attachment 293834

Δε σηκωθήκαμε και πολύ πρωί την επόμενη, καθυστερήσαμε όντας εφησυχασμένοι ότι θα βρούμε τρόπο να πάμε σε κάποια παραλία κάτι που βέβαια ήταν αδύνατο να συμβεί. Με το που κατεβήκαμε να βρούμε δρομολόγιο του τοπικού λεωφορείου διαπιστώσαμε ότι αναχωρούσε σε δυόμισι (!) ώρες. Δε χρειάζεται να πω κάτι άλλο για την οργάνωση του νησιού, έχω προαναφερθεί…

Ανεβήκαμε ξανά στο ξενοδοχείο για να μελετήσουμε προσεχτικά το email που είχα λάβει από τη Scoot για προσφορές με 40% έκπτωση. Χωρίς να το πολυσκεφτούμε μιας και αυτά δεν είναι για δεύτερη σκέψη, κλείσαμε εισιτήρια 7 μήνες μετά για Βιετνάμ! Όλα τελικά σ’ αυτή τη ζωή είναι μια αλληλουχία γεγονότων και συμπτώσεων…

Με ακόμα περισσότερο ανεβασμένη ψυχολογία κατεβήκαμε ξανά στη παραλία του Πέρα Γιαλού για να πιούμε καφέ. Είχαμε ξεχάσει παντελώς το γεγονός ότι δε μπορέσαμε να κάνουμε μπάνιο κάπου εκτός, κάτι που δε μας στεναχώρησε κιόλας:

View attachment 293842

Πήραμε 2 καφεδάκια και κάναμε σχέδια για το μακρινό ταξίδι του Βιετνάμ, ώσπου παρατήρησα μια φιγούρα σε ένα παραδιπλανό τραπέζι βγαλμένη από τα παλιά. Αφού μετά από λίγη ώρα σιγουρεύτηκα πήγα από κοντά να χαιρετήσω το φίλο Τάσο, που ξαναέβρισκα αναλλοίωτο από το χρόνο (άμα ζεις σε νησί έτσι είναι) στην Αστυπάλαια 9 χρόνια μετά! Του έδειξα φωτογραφίες από τότε για να καταλάβει, αν και κάτι του έλεγε η φυσιογνωμία μου (παίζει ρόλο το ύψος κακά τα ψέματα), και χωρίς να χρονοτριβήσει άφησε τη παρέα του και ήρθε στο τραπέζι μας. Πήρε με φόρα τα ποτήρια του καφέ που δεν είχαν προλάβει ούτε στη μέση να φτάσουν, τα αντικατέστησε με παγωμένες μπύρες, ξανά και ξανά, και περάσαμε ένα 2ωρο λέγοντας ιστορίες και μαθαίνοντας για το νησί και τις ζωές μας εκατέρωθεν.

Αυτή είναι η Αστυπάλαια, αυτά είναι τα νησιά και οι άνθρωποι της, και για κάτι τέτοιους λόγους τα λατρεύω και δε σταματώ να τα ταξιδεύω!

Σηκωθήκαμε ανανεώνοντας το ραντεβού μας για το βράδυ στο λιμάνι, με σκοπό να ανέβουμε στη χώρα και στο κάστρο. Η διαδρομή μέσα από τα γνωστά στενάκια:

View attachment 293843
View attachment 293844

Δε σταματήσαμε στους ανεμόμυλους αλλά συνεχίσαμε:

View attachment 293845
View attachment 293846

Οι εικόνες που μας χάριζε η Χώρα ήταν εκπληκτικές εκείνη την ώρα. Κάθε ώρα δηλαδή εδώ που τα λέμε, όσο κι αν έχεις δει την Αστυπάλαια δε σου φτάνει ποτέ:

View attachment 293847
View attachment 293848

Και πως να σου φτασει τέτοιο νησί, με τέτοια χώρα:

View attachment 293849
View attachment 293850

Εκπληκτικά τα σοκκάκια της χώρας:

View attachment 293851 View attachment 293852

Ανεβήκαμε ως το κάστρο, όπου φυσικά δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τη στάση για να πιούμε ένα απογευματινό drink στο ομώνυμο bar με την υπέροχη θέα:

View attachment 293853
View attachment 293854
View attachment 293855

Οι πολύ όμορφες στιγμές όμως λιγόστευαν επικίνδυνα, καθώς το δρομολόγιο του Bluestar για Τήλο ήταν λίγες ώρες μετά.

View attachment 293856
View attachment 293832

Έτσι κάναμε άλλη μια στάση κατεβαίνοντας για φαγητό δίπλα στους Μύλους

View attachment 293857
View attachment 293858
View attachment 293859

και βγάλαμε κάποιες τελευταίες φωτογραφίες:

View attachment 293860
View attachment 293838

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο και παραλάβαμε τις αποσκευές μας αφού ευχαριστήσαμε τους ανθρώπους που μας επέτρεψαν να φύγουμε αργά.

View attachment 293861

Το τρανσφερ ήταν κανονισμένο από τη προηγουμένη, κάποια τελευταία ψώνια ήταν απαραίτητα, καθώς στο λιμάνι δε μπορεί να βρει κανείς και πολλά.

Αποχαιρετήσαμε την Αστυπάλαια νύχτα, δίνοντας ακόμα μια φορά υπόσχεση για επιστροφή!

Πολύ ωραία ιστορία. Έχετε περισσότερες πληροφορίες για τη διαμονή;

 

[psilos3]

Πολύ ωραία ιστορία. Έχετε περισσότερες πληροφορίες για τη διαμονή;

Σ' ευχαριστώ πολύ.
Τη πρώτη φορά που πήγα έμεινα σε ενοικιαζόμενο σπιτάκι, το «Λευκάνθεμο» στη χώρα, πολύ καλή επιλογή. Τη δεύτερη στο Πέρα Γιαλό και το ξενοδοχείο «Αστυνέα» που ήταν ότι πιο νορμάλ βρήκαμε σε τιμή. Γενικά το θέμα διαμονή στην Αστυπάλαια είναι πολύ ζόρικο, θέλει καλό και έγκαιρο ψάξιμο και συνήθως δε θα το βρεις σε καλή τιμή. Είναι λίγα και αυξημένης ζήτησης τα καταλύματα.

 

[alma]

Αυτό που έχω να πω εγώ είναι ότι όπου και να βούτηξα στο Καστελλόριζο μου φάνηκε «βραστή» η θάλασσα, σε σημείο τόσο ώστε να μου κάνει εντύπωση.

Ψηλέ τι μήνα πήγες Καστελόριζο; Από σημεία για να βουτήξεις, δεν έχει πολλά έτσι δεν είναι;

 

[psilos3]

Ψηλέ τι μήνα πήγες Καστελόριζο;

19 Αυγούστου, φουλ σεζόν υποτίθεται. Όσο μπορείς να πες κάτι τέτοιο βέβαια γι' αυτό το νησί και το καλοκαίρι του 2020. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η απαγόρευση της μετάβασης στη Τουρκία, από θέμα κόσμου πάντα, ωστόσο δε μπορώ να πω ότι γινόταν χαμός.

Από σημεία για να βουτήξεις, δεν έχει πολλά έτσι δεν είναι;

Παραλία με τη κλασσική έννοια που έχουμε στο μυαλό μας (άμμος) δε συναντάς καθόλου. Βουτάς μόνο περιμετρικά του λιμανιού και συνεχίζοντας στο παραλιακό δρόμο από τύπου «πλατφόρμες». Τα αντίστοιχα beach bar που υπάρχουν στο νησί είναι φτιαγμένα με τον ανάλογο τρόπο για να καταλάβεις. Το ίδιο επικρατεί και στο νησάκι του Αγίου Γεωργίου απέναντι.
Αν δεις τις εικόνες στη περιγραφή μου τρεις σελίδες πίσω θα καταλάβεις ακριβώς.
Σίγουρα πάντως οι παραλίες δεν είναι ο λόγος που θα επιλέξει κάποιος το Καστελλόριζο.

 

[alma]

Παραλία με τη κλασσική έννοια που έχουμε στο μυαλό μας (άμμος) δε συναντάς καθόλου. Βουτάς μόνο περιμετρικά του λιμανιού και συνεχίζοντας στο παραλιακό δρόμο από τύπου «πλατφόρμες». Τα αντίστοιχα beach bar που υπάρχουν στο νησί είναι φτιαγμένα με τον ανάλογο τρόπο για να καταλάβεις. Το ίδιο επικρατεί και στο νησάκι του Αγίου Γεωργίου απέναντι.
Αν δεις τις εικόνες στη περιγραφή μου τρεις σελίδες πίσω θα καταλάβεις ακριβώς.
Σίγουρα πάντως οι παραλίες δεν είναι ο λόγος που θα επιλέξει κάποιος το Καστελλόριζο.

Ναι το θυμάμαι αυτό, για αυτό και ρωτάω. Αλλά και από τις δικές σου φωτο, όσο και άλλων, έχω ζηλέψει τόσο τα χρώματα της γαλάζιας σπηλιάς, όσο και το χρώμα των νερών που βλέπει κανείς από τις πλατφόρμες. Σίγουρα θα βουτούσα! Ξαναδιάβασα την ιστορία σου και με συγκίνησαν όλα. Από τη σημαία που έβγαλαν την ώρα που περνούσατε από τη Ρω, μέχρι οι φωτο με τα χρωματιστά σπιτάκια του νησιού. Μακάρι να ζήσουμε κι εμείς τέτοιες στιγμές και να τις θυμόμαστε, όπως τις θυμάσαι κι εσύ. Like είχα ήδη βάλει στην ιστορία για Καστελόριζο, αλλά αν γινόταν θα σου έβαζα κι άλλο!

 

[psilos3]

έχω ζηλέψει τόσο τα χρώματα της γαλάζιας σπηλιάς...

Ακόμα κι εκεί ενώ περίμενα να πετύχω κρύα νερά μόλις βούτηξα, επικρατούσε η ίδια κατάσταση.
Σαν θέαμα πάντως είναι εντυπωσιακό.

Γενικά είναι μια ιδιαίτερη εκδρομή το Καστελλόριζο με πολλή συγκίνηση όπως σωστά γράφεις και σ' ευχαριστω παράλληλα για όσα όμορφα λες.
Μη το σκέφτεσαι για τις λεπτομέρειες. Αξίζει να το κάνεις το βήμα για το νησί παρά τις όποιες ατέλειες του. Θα το θυμάσαι μια ζωή...

 

[Viajero93]

Καλησπέρα και από εμένα! Πολλά συγχαρητήρια για την αφήγηση, για εμένα θα είναι πλέον ένας οδηγός για τα ταξίδια που θέλω να κάνω σε αυτά τα τόσο ξεχωριστά νησιά.
Και χωρίς να θέλω να καταχραστώ χώρο από την ιστορία σου, θα ήθελα επί τη ευκαιρία τη γνώμη σου μιας και είσαι ένας γκουρού των Κυκλάδων.
Αν όλα κυλήσουν ομαλά, φέτος λέμε να πάμε μικρές Κυκλάδες κατά πάσα πιθανότητα γύρω στα τέλη Ιουλίου. Θα έχουμε στη διάθεσή μας μια εβδομάδα ίσως και λιγάκι παραπάνω και θα ήθελα να μου πεις μια γνώμη για το πώς πιστεύεις ότι είναι καλύτερα να το μοιράσουμε. Και αν επειδή είναι και μικρα νησιά με λίγες επιλογές στα καταλύματα πρέπει να κλείσουμε από τώρα για να μη βρεθούμε προ εκπλήξεως. Άλλες επιλογές που σκεφτόμαστε είναι η Ανάφη και η Αμοργός αλλά επειδή και για λόγους οικονομίας είναι αμφίβολο το αν θα έχουμε δικό μας μέσο δεν ξέρω κατά πόσο αξίζει. Για την Αμοργό κυρίως.
Αυτά και ελπίζω να μην κούρασα. Ευχαριστώ πολύ!

 

[psilos3]

Καλησπέρα και από εμένα! Πολλά συγχαρητήρια για την αφήγηση, για εμένα θα είναι πλέον ένας οδηγός για τα ταξίδια που θέλω να κάνω σε αυτά τα τόσο ξεχωριστά νησιά.

Ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και τα καλά σου λόγια.

Θα έχουμε στη διάθεσή μας μια εβδομάδα ίσως και λιγάκι παραπάνω και θα ήθελα να μου πεις μια γνώμη για το πώς πιστεύεις ότι είναι καλύτερα να το μοιράσουμε.

Μπορείτε να δείτε με άνεση και τα τέσσερα νησιά. Είναι πολύ εύκολο αρκεί να μη σας πειράζει η συνεχής μετακίνηση. Θα πρότεινα 2-3 μέρες σε Κουφονήσια, 2-3 σε Δονούσα, 1-2 Σε Σχοινούσα και 1-2 σε Ηρακλειά. Αναλόγως τις μέρες και το πρόγραμμα.
Όσο για την Αμοργό, αξίζει νομίζω και είναι εφικτή ακόμα και χωρίς μέσο. Καλό θα ήταν να υπήρχε έστω και για μια μέρα, αλλά γίνεται και χωρίς αυτό. Δε ξέρω αν μπορείς να συνδυάσεις την Ανάφη μαζί της, θα ήταν ιδεατό ένα τέτοιο σενάριο, αλλά απ όσο ξέρω δεν υπήρχε κάτι μέχρι τώρα, τουλάχιστον όχι χωρίς την αλλαγή πλοίου σε κάποιο νησί.

 

[Viajero93]

Ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και τα καλά σου λόγια.

Μπορείτε να δείτε με άνεση και τα τέσσερα νησιά. Είναι πολύ εύκολο αρκεί να μη σας πειράζει η συνεχής μετακίνηση. Θα πρότεινα 2-3 μέρες σε Κουφονήσια, 2-3 σε Δονούσα, 1-2 Σε Σχοινούσα και 1-2 σε Ηρακλειά. Αναλόγως τις μέρες και το πρόγραμμα.
Όσο για την Αμοργό, αξίζει νομίζω και είναι εφικτή ακόμα και χωρίς μέσο. Καλό θα ήταν να υπήρχε έστω και για μια μέρα, αλλά γίνεται και χωρίς αυτό. Δε ξέρω αν μπορείς να συνδυάσεις την Ανάφη μαζί της, θα ήταν ιδεατό ένα τέτοιο σενάριο, αλλά απ όσο ξέρω δεν υπήρχε κάτι μέχρι τώρα, τουλάχιστον όχι χωρίς την αλλαγή πλοίου σε κάποιο νησί.

Αρχικά σε ευχαριστώ για την απάντηση.
Ναι, κάπως έτσι το είχα στο νου είναι η αλήθεια, απλά είχα στο μυαλό μου περισσότερο να αφήσω απ'εξω τα Κουφονήσια και να δώσω λίγες παραπάνω μέρες στη Δονούσα. Σίγουρα θα έχουν ενδιαφέρον και τα Κουφονήσια απλά με προβληματίζει κάπως η πολυκοσμία που πιθανόν θα έχει.
Όσο για την Αμοργό, είναι ένα νησί στο οποίο θέλω πολύ να πάω και ας μείνουν μέρη που δεν θα τα δω. Έχω ακούσει τόσα πολλά, άλλωστε, που πιστεύω ότι θα θέλω έτσι κι αλλιώς να την επισκεφτώ ξανά στο μέλλον. Μια εβδομάδα πιστεύεις είναι καλή για Αμοργό;

 

[psilos3]

Ναι, κάπως έτσι το είχα στο νου είναι η αλήθεια, απλά είχα στο μυαλό μου περισσότερο να αφήσω απ'εξω τα Κουφονήσια και να δώσω λίγες παραπάνω μέρες στη Δονούσα. Σίγουρα θα έχουν ενδιαφέρον και τα Κουφονήσια απλά με προβληματίζει κάπως η πολυκοσμία που πιθανόν θα έχει.

Δεν έχεις άδικο σε όλα όσα λες, προφανώς και είναι μεγάλο ζήτημα η πολυκοσμία και οι τιμές που βρίσκει κανείς πλέον στα Κουφονήσια, ωστόσο με λίγο καλό ψάξιμο όλα γίνονται. Είναι κρίμα να χεις τόσες μέρες και να τ' αφήσεις εκτός πλάνου. Έστω μια διανυκτέρευση/δυο μέρες τις αξίζουν.

Μια εβδομάδα πιστεύεις είναι καλή για Αμοργό;

Ιδεατή, μπορείς να δεις όλο το νησί αρκετά καλά χωρίς παράλληλα να το βαρεθείς. Αν και πάλι έχεις την επιλογή του συνδυασμού με την Αστυπάλαια αν υπάρχουν λίγες μέρες ακόμη.