Το Πόντα Ντελγκάδα - Λισσαβόνα θα το κάναμε με την Sata. Θα πετούσαμε με ένα Airbus 310, αεροπλάνο στο οποίο μπαίναμε για πρώτη φορά.
Το "κοντόχοντρο" A-310 της SATA
Στη Λισσαβόνα προσγειωθήκαμε κανονικά, γύρω στις 18:10. Καθώς αυτή τη φορά σιγουρευτήκαμε πως το αεροπλάνο για την Αθήνα θα έφευγε από το ίδιο terminal , αποφασίσαμε να περιμένουμε στο αεροδρόμιο μέχρι τις 23:25, οπότε και θα αναχωρούσαμε για την Αθήνα.
Όπως και στην πτήση Αθήνα - Λισσαβόνα, έτσι και στην επιστροφή, οι Έλληνες επιβάτες ήταν λίγοι. Εν τέλει, στην Αθήνα προσγειωθήκαμε τα χαράματα, γύρω στις 5:30, μετά από μια τετράωρη πτήση πάνω από τη Μεσόγειο.
Επίλογος
Αυτό ήταν το πρώτο ταξίδι που πραγματοποιούσαμε πέρα από τις Ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Κάποιος που είναι λάτρης της φύσης, στη Μαδέρα θα βρεθεί στο στοιχείο του. Επίσης, κάποιος που έχει πάθος με τη γεωλογία και τα ηφαίστεια θα ενθουσιαστεί στα νησιά των Αζορών (αν και δεν θα δει ρέουσα λάβα).
Η πρωτεύουσα της Μαδέρα, το Funchal, έχει ωραίο αποικιακό ιστορικό κέντρο, στο οποίο μπορείς να κάνεις ένα ευχάριστο απογευματινό περίπατο για να το γνωρίσεις. Επίσης, με τα τελεφερίκ υπάρχει εύκολη πρόσβαση στο Monte, απ'όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει τη θέα του Funchal από ψηλά και να επισκεφθεί το βοτανικό κήπο. Από εκεί και πέρα, έχοντας αυτοκίνητο μπορείς να γυρίσεις και να δεις τις ομορφιές της εξοχής. Το γνωστότερο χωριό του νησιού, το Santana∙ με τα τριγωνικά σπίτια με τις αχυρένιες σκεπές, φωτογραφίες στου οποίου βρίσκονται σε κάθε διαφημιστικό φυλλάδιο για το νησί. Το Porto Moniz με τις φυσικές λιμνούλες. Στο Machico, δίπλα από το αεροδρόμιο, μπορεί κανείς να κάνει μπάνιο και να επιδοθεί σε plane-spotting. Επίσης, στο νησί υπάρχουν σπηλιές ανοικτές για το κοινό, όπως αυτές στο Sao Vicente.
Το road trip στην βόρεια ακτή του νησιού επιβάλλεται, καθώς το τοπίο είναι πολύ εντυπωσιακό, με τα απότομα βουνά από τη μια και τη θάλασσα από την άλλη.
Τέλος, για τους λάτρεις της πεζοπορίας, υπάρχουν διάφορες επιλογές. Εμείς είχαμε επιλέξει την επίσκεψη στο Rabacal και στους καταρράκτες του. Μία άλλη επιλογή, είναι κάποιο από τα μονοπάτια στα Ribeiro Frio, Pico do Arieiro ή στο Pico Ruivo.
Όπως έχω γράψει και στην εισαγωγική ενότητα της Μαδέρα, ο καιρός που θα αντικρύσει κανείς το πρωί στο Funchal, δεν είναι οπωσδήποτε αυτός που θα επικρατεί όλη την ημέρα στο νησί. Υπάρχουν πολλά βουνά, γέφυρες και τούνελ, οπότε μέσα σε λίγα λεπτά, μπορείτε να βρεθείτε από τα μαύρα σύννεφα και τη βροχή σε ένα καταγάλανο ουρανό (ή και το ανάποδο). Μην θεωρήσετε ένα άσχημο καιρό στο Funchal ανασταλτικό παράγοντα για την εξόρμηση σε κάποιο άλλο μέρος του νησιού.
Παρόμοια με το Funchal, έτσι και την Ponta Delgada, την πρωτεύουσα του Σάο Μιγκέλ, μπορεί κανείς να την γυρίσει ευχάριστα σε μια μέρα. Επίσης, και σε αυτό το νησί των Αζορών, το αυτοκίνητο είναι απαραίτητο. Στο νησί δεσπόζουν 3 μεγάλες καλντέρες, υποδεικνύοντας και ένα τρόπο για να το χωρίσει κανείς και να το μοιράσει στις μέρες που έχει διαθέσιμες.
Η Sete Cidades είναι η πιο κοντινή στην Ponta Delgada. Οι δίδυμες Lagoa Verde και Lagoa Azul καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της καλντέρας. Καλντέρα, η οποία όλες τις μέρες που ήμασταν στο Σάο Μιγκέλ, ήταν τυλιγμένη στα σύννεφα. Όπως και στο Porto Moniz, έτσι και στο Mosteiros, στους πρόποδες της Sete Cidades, ανάμεσα στους βράχους σχηματίζονται λιμνούλες με θαλασσινό νερό.
Στο κεντρικό τμήμα του νησιού, γύρω από τη Lagoa do Fogo και τη Lagoa das Furnas, μπορεί κανείς να πάρει μια μικρή ιδέα για το τι συμβαίνει κάτω από το νησί. Η περιοχή είναι γεμάτη με θερμές πηγές και φουμαρόλες, όπως αυτές στην Caldeira Velha. Στο χωριό Furnas, δίπλα από την ομώνυμη λίμνη, υπάρχουν εστιατόρια που σερβίρουν φαγητό που έχει ψηθεί μέσα σε λακκούβες στο καυτό έδαφος.
Τέλος, η ανατολική ακτή του Σάο Μιγκέλ προσφέρεται για μια ευχάριστη εκδρομή με το αυτοκίνητο. Αν και ο δρόμος από το Povoacao έως το Nordeste έχει πολλές στροφές, το τοπίο είναι καταπράσινο ενώ υπάρχουν και καταρράκτες, όπως αυτός στο Faial da Terra. Στο ενδιάμεσο, κανείς μπορεί να κάνει μια στάση για ξεκούραση και για φαγητό στα Miradouro da Madrugada και Miradouro do Sossego.
Οι μέρες που αφιερώσαμε στα νησιά, πιστεύω ήταν ιδανικές για το πρόγραμμα που είχαμε σχεδιάσει. Εν τάχει, ίσως να έβγαινε π.χ. σε 4 μέρες στο κάθε νησί, αλλά είπαμε, διακοπές πάμε. Το δυνατό χαρτί των νησιών, πέρα από το ότι είναι επισκέψιμα όλο τον χρόνο είναι η φύση τους. Οι παραλίες δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο∙ καλύτερη επιλογή για μπάνιο είναι τα (κατά προτίμηση ανατολικά) Κανάρια νησιά, δίπλα από τη Μαδέρα. Μία εναλλακτική λύση είναι το γειτονικό νησάκι Πόρτο Σάντο.
Άξιο αναφοράς πιστεύω είναι και το γεγονός ότι Ελληνικά ακούσαμε μόνο 1-2 φορές, και αυτές στη Λισσαβόνα. Στα νησιά δεν ακούσαμε καθόλου Ελληνικά. Όμως είναι ωραίο που εμείς στο forum αρχίζουμε και τα ανακαλύπτουμε στο χάρτη . Όσον αφορά τους Πορτογάλους, τουλάχιστον στα νησιά αυτά, είναι ευγενικοί, αλλά δεν είναι και οι πιο Αγγλομαθείς. Ακόμα και σε τουριστικά μέρη συναντάς ακόμα και νέους που δεν ξέρουν Αγγλικά, κάτι που μου έκανε εντύπωση. Πάντως, με λίγο χιούμορ και νοήματα εν τέλει συνεννοείσαι. Πολλοί από όσους δεν ήξεραν Αγγλικά μιλούσαν Ισπανικά, αλλά εμείς όχι. Αν κάποιος ξέρει αυτή τη γλώσσα, θα μπορεί πολλές φορές να συνεννοηθεί με τους ντόπιους.
Η Μάδερα και τα νησιά των Αζορών δεν είναι ακόμα γνωστοί ταξιδιωτικοί προορισμοί για στους Έλληνες. Όμως έχουν πολύ ωραία φύση, είναι κοντά (γεωγραφικά) στην Ευρώπη και συνάμα μπορούν να χαρακτηριστούν εξωτικά. Πλέον, εκτελούν πτήσεις προς αυτά και low-cost εταιρίες, κάνοντας τα ακόμα πιο προσιτά. Τέλος, αποτελούν εύκολους προορισμούς, με την έννοια των ήπιων καιρικών συνθηκών όλο το χρόνο, η διαμονή, το φαγητό και η ενοικίαση αυτοκινήτου έρχονται σε λογικό κόστος και προς το παρόν έχουν αποφύγει τις ορδές των τουριστών.