ipanag
Member
- Μηνύματα
- 316
- Likes
- 151
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος του κόσμου
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Συρία] Πρώτη στάση Δαμασκός ([B]Damascus[/B
- Συρία Κεφάλαιο 2ο
- Συρία Κεφάλαιο 3ο]Αναχωρούμε για τον επόμενο προορισμό. Παλμύρα ([B]Palmyra[/B
- Τουρκία]Πολύ γρήγορα φθάνουμε στα σύνορα με την Τουρκία. Αναμονή περίπου 2 ώρες για τη διαδικασία εξόδου από τη Συρία και εισόδου-ελέγχου στο τουρκικό έδαφος. Μετατρέπουμε όσες συριακές λίρες μας έχουν απομείνει σε τούρκικες και συνεχίζουμε στο γνωστό μας ρυθμό. Οι δρόμοι στην Τουρκία και τα πρώτα χωριά που διασχίζουμε (ναι εκεί στα βάθη της Τουρκίας) δείχνουν ευρωπαϊκή/δυτική όψη. Ο αυτοκινητόδρομος πολύ χρήσιμος καθώς έχουμε να διανύσουμε μεγάλη απόσταση σήμερα. Όλη μέρα θα τη περάσουμε στο δρόμο, με ολιγόλεπτες στάσεις. Θα φθάσουμε νύχτα στην [B]Καππαδοκία[/B
- Τουρκία Κεφάλαιο 2ο]Η επόμενη μέρα μας βρίσκει στο δρόμο και για ψηλότερο υψόμετρο. Ανηφορίζουμε προς τα βουνά Ταύρος ([B]Mt. Taurus[/B]) όπου στην κορυφή του υπάρχουν ακόμη χιόνια. Θα περάσουμε τη νύχτα εκεί ψηλά! Έκανε λίγο κρύο και όσοι δεν είχαμε ζεστό υπνόσακο κοιμηθήκαμε μέσα στο φορτηγό. Συνεχίζουμε τη διαδρομή κοντά στη φύση και τα βουνά, αλλά θα πλησιάσουμε τα νότια παράλια της Τουρκίας. Επόμενη στάση και διανυκτέρευση στη αρχαία πόλη του Ολύμπου. Έχουμε πια μπει στην περιοχή της [B]Λυκίας[/B]. Στον [B]Όλυμπο[/B] θα μείνουμε σε ξύλινα σπιτάκια (treehouses). Δυστυχώς είχε βρέξει την προηγούμενη μέρα και η πυκνή βλάστηση διατηρεί την έντονη υγρασία και καταχνιά στην ατμόσφαιρα. Το βράδυ θα επισκεφθούμε τη [B]Χίμαιρα[/B
Συνέχεια από την Αίγυπτο
Ιορδανία
Επόμενη χώρα η Ιορδανία. Έχει τη φήμη της πιο αναπτυγμένης αραβικής χώρας στην περιοχή. Η πλευρά προς το Ισραήλ είναι εύφορη ενώ η ανατολική είναι έρημος. Περνάμε στην Ιορδανία με καράβι και αράζουμε στο λιμάνι της Άκαμπας (Aqaba), μοναδική διέξοδος της χώρας στη θάλασσα. Η πρώτη εντύπωση που σου δίνει είναι ότι επικρατεί ηρεμία. Πράσινο και φοίνικες στους δρόμους, ήσυχη αγορά, καθαροί δημόσιοι χώροι και άνθρωποι πιο φιλικοί. Αναρωτιέμαι αν θα μου λείψει η φασαρία της Αιγύπτου. Πηγαίνουμε σε ένα σούπερ μάρκετ και ανεφοδιαζόμαστε. Βλέπω μάλιστα και κάποια ελληνικά προϊόντα και εντυπωσιάζομαι. Κάνουμε μια βόλτα στις γειτονιές της πόλης. Δείχνει να έχει επηρεαστεί αρκετά από το δυτικό στυλ. Μπαίνουμε όμως και σε ένα φούρνο με λαχταριστές λιχουδιές και μυρωδιές που δε μπορείς να αντισταθείς. Λίγο αργότερα περνάει ένα αυτοκίνητο με λευκές κορδέλες κορνάροντας συνεχώς. Οι συνταξιδιώτες μου αναρωτιούνται τι συμβαίνει. Τους εξηγώ για το έθιμο του γάμου που έχουμε και εμείς στην Ελλάδα. Συνεχώς διαπιστώνω πολλές ομοιότητες με όλους αυτούς του λαούς τη Μέσης Ανατολής. Αν το σκεφτεί κανείς άλλωστε, επί χρόνια ήμασταν κάτω από την ίδια αυτοκρατορία, είτε λεγόταν Ρωμαϊκή, είτε Βυζαντινή, είτε Οθωμανική. Είναι λογικό να υπάρχουν πολλά κοινά στοιχειά στα έθιμα και στις παραδόσεις μας.
Το επόμενο πρωί αναχωρούμε με προορισμό το Wadi Rum. Ναι σωστά το μυαλό σας πάει στο Λώρενς της Αραβίας. Τα σημεία που μπορείς να μπεις είναι συγκεκριμένα και ελεγχόμενα. Στην είσοδο μάλιστα υπάρχουν και πεντακάθαρες τουαλέτες για τους επισκέπτες! Με ντόπιους οδηγούς και τζιπ ξεκινάμε μια πολύωρη βόλτα στην έρημο. Κοκκινωπή άμμος, ήλιος που καίει, αλλά με τη παρέα των Βεδουίνων οδηγών να μας συντροφεύει. Ο οδηγός μας έχει 3 γυναίκες και 25 παιδιά! Μου λέει μάλιστα ότι έχει και ένα ξάδελφο στην Ελλάδα. Η περιπλάνηση στην έρημο, μαγευτική. Το Wadi Rum προσφέρει ίσως τις πιο εντυπωσιακές εικόνες ερήμου στο κόσμο. Αράζουμε στη σκιά ενός βράχου για φαγητό και μετά φυσικά τσάι. Λίγο πιο πέρα, απάτητη άμμος σε προκαλεί να πατήσεις και να αφήσεις τα αποτυπώματά σου. Αργότερα θα πάμε και σε μερικά σημεία με μεγάλους αμμόλοφους. Ώρα για παιχνίδι. Γεμάτοι άμμο, παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής, ενώ το κασσετόφωνο στο τζιπ παίζει λαϊκά αραβικά ακούσματα. Το βράδυ θα το περάσουμε κάπου στο δρόμο.
Συνεχίζουμε για ένα μοναδικό μέρος. Πέτρα (Petra)! Έχει αρκετή ζέστη και η περιήγησή μας θα είναι λίγο δύσκολη. Ξεκινώντας από την είσοδο περπατάς για λίγο κάτω από τον καυτό ήλιο. Υπάρχουν ντόπιοι με γαϊδουράκια που μπορούν να σε μεταφέρουν, αλλά ο τρόπος που συμπεριφέρονται στα άμοιρα ζώα σε απωθεί να τα χρησιμοποιήσεις. Σιγά σιγά ο δρόμος αρχίζει να δίνει υποσχέσεις. Περνάμε ανάμεσα σε βράχια, σα μικρά φαράγγια και σε κάθε στροφή αγωνιούμε αν θα εμφανιστεί το πασίγνωστο θησαυροφυλάκιο των Ναβαταίων (Nabataean's Treasury). Η αγωνία μας κάνει να επιταχύνουμε το βήμα μας, ώσπου επιτέλους αντικρίζουμε το θησαυροφυλάκιο. Δέος και θαυμασμός μας διακατέχει. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά ανθρώπινα κατασκευάσματα! Ένα ολόκληρος βράχος ύψους 40 μέτρων λαξευμένος μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Οι Ναβαταίοι πέρασαν από εδώ. Μικρό ρόλο έπαιξαν στην ιστορία της αρχαιότητας, αλλά άφησαν κάτι μοναδικό. Ο δρόμος συνεχίζει περνώντας και από άλλα παρόμοια μικρότερα "κτίσματα". Με ένα μονοπάτι και ανεβαίνοντας αρκετά σκαλοπάτια φθάνουμε και στο μοναστήρι, εξίσου εντυπωσιακό και γνωστό. Από εδώ, στη κορυφή του λόφου, έχουμε θέα μια τεράστια κοιλάδα. Καθόμαστε λίγο και απολαμβάνουμε το τοπίο. Επιστρέφοντας δε μπορούμε να αντισταθούμε να κάτσουμε λίγο ακόμη για να απολαύσουμε το θησαυροφυλάκιο.
Η επόμενη μέρα μας φέρνει κοντά στη Νεκρά θάλασσα (Dead sea). Η ατμόσφαιρα πολύ σπάνια είναι καθαρή, λόγω υγρασίας. Είναι το χαμηλότερο σημείο στον πλανήτη, με υψόμετρο 340 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας! Το δεύτερο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι ονομάζεται νεκρά διότι δεν υπάρχει καμιά μορφή ζωής σ' αυτή τη λίμνη. Ο λόγος είναι η τεράστια περιεκτικότητα σε αλάτι, περίπου 30%. Τι σημαίνει αυτό για όποιον μπει στο νερό; Εντυπωσιακή άνωση και τσούξιμο από πληγές που δεν ήξερες καν ότι έχεις. Να μπει νερό στα μάτια, δε θέλω καν να το σκεφτώ. Επιπλέεις τόσο πολύ που μπορείς να πάρεις εφημερίδα και να διαβάζεις καθώς είσαι μέσα στο νερό. Κατά τ' άλλα μοιάζει με μια συνηθισμένη παραλία σε θάλασσα. Κάναμε λοιπόν το μπάνιο μας και διασκεδάσαμε με το εντυπωσιακό αυτό φαινόμενο. Ανηφορίζουμε προς το όρος Νέβα. Σε ένα πλάτωμα θα περάσουμε όλο το απόγευμα και τη νύχτα. Συζήτηση, παιχνίδι, μαγείρεμα και ξεκούραση. Λίγο πριν νυχτώσει μας συναντά ένας νεαρός βοσκός. Μας προσφέρει 2 αυγά που είχε μαζί του! Ανταποδίδουμε και εμείς με ένα πιάτο από το φαγητό μας και πιάνουμε λίγο τη συζήτηση. Αργότερα θα μάθουμε από το κινητό τηλέφωνο ότι έγινε μια έκρηξη (τρομοκρατικό χτύπημα) στο κέντρο του Καΐρου με νεκρούς και τραυματίες τουρίστες. Πριν λίγες μέρες ήμασταν και εμείς εκεί. Η είδηση μας συγκλόνισε. Η ζωή όμως συνεχίζεται, όπως και το ταξίδι μας. Νυχτώνει και ανοίγουμε τα sleeping bags. Η ύπαιθρος είναι ευχάριστη αλλά σύντομα ο άνεμος δυναμώνει. Όλη τη νύχτα ο άνεμος βούιζε στα αυτιά μας.
Συνεχίζουμε βορειότερα, περνάμε από το Αμμάν (Amman), την πρωτεύουσα της Ιορδανίας και σύντομα φθάνουμε στα σύνορα της Συρίας. Πρώτος έλεγχος για έξοδο από την Ιορδανία. Μετά δίνουμε τα διαβατήρια στον τελωνειακό έλεγχο της Συρίας. Έλεγχος για τη βίζα, κλπ. Αρκετές ώρες αναμονής, αλλά η ανταμοιβή θα έρθει σύντομα. Η Ιορδανία μας άφησε ευχάριστες εντυπώσεις. Ήσυχη χώρα, αρκετά εκσυγχρονισμένη συγκριτικά με τη γύρω περιοχή. Πιο φιλική δηλαδή για τον επισκέπτη, αλλά και λιγότερο αυθεντική σε σχέση με τις άλλες γειτονικές αραβικές χώρες. Σίγουρα όμως προσφέρει ανεπανάληπτες στιγμές στα εντυπωσιακά της αξιοθέατα, Wadi Rum, Πέτρα και Νεκρά θάλασσα.
Ιορδανία
Επόμενη χώρα η Ιορδανία. Έχει τη φήμη της πιο αναπτυγμένης αραβικής χώρας στην περιοχή. Η πλευρά προς το Ισραήλ είναι εύφορη ενώ η ανατολική είναι έρημος. Περνάμε στην Ιορδανία με καράβι και αράζουμε στο λιμάνι της Άκαμπας (Aqaba), μοναδική διέξοδος της χώρας στη θάλασσα. Η πρώτη εντύπωση που σου δίνει είναι ότι επικρατεί ηρεμία. Πράσινο και φοίνικες στους δρόμους, ήσυχη αγορά, καθαροί δημόσιοι χώροι και άνθρωποι πιο φιλικοί. Αναρωτιέμαι αν θα μου λείψει η φασαρία της Αιγύπτου. Πηγαίνουμε σε ένα σούπερ μάρκετ και ανεφοδιαζόμαστε. Βλέπω μάλιστα και κάποια ελληνικά προϊόντα και εντυπωσιάζομαι. Κάνουμε μια βόλτα στις γειτονιές της πόλης. Δείχνει να έχει επηρεαστεί αρκετά από το δυτικό στυλ. Μπαίνουμε όμως και σε ένα φούρνο με λαχταριστές λιχουδιές και μυρωδιές που δε μπορείς να αντισταθείς. Λίγο αργότερα περνάει ένα αυτοκίνητο με λευκές κορδέλες κορνάροντας συνεχώς. Οι συνταξιδιώτες μου αναρωτιούνται τι συμβαίνει. Τους εξηγώ για το έθιμο του γάμου που έχουμε και εμείς στην Ελλάδα. Συνεχώς διαπιστώνω πολλές ομοιότητες με όλους αυτούς του λαούς τη Μέσης Ανατολής. Αν το σκεφτεί κανείς άλλωστε, επί χρόνια ήμασταν κάτω από την ίδια αυτοκρατορία, είτε λεγόταν Ρωμαϊκή, είτε Βυζαντινή, είτε Οθωμανική. Είναι λογικό να υπάρχουν πολλά κοινά στοιχειά στα έθιμα και στις παραδόσεις μας.
Το επόμενο πρωί αναχωρούμε με προορισμό το Wadi Rum. Ναι σωστά το μυαλό σας πάει στο Λώρενς της Αραβίας. Τα σημεία που μπορείς να μπεις είναι συγκεκριμένα και ελεγχόμενα. Στην είσοδο μάλιστα υπάρχουν και πεντακάθαρες τουαλέτες για τους επισκέπτες! Με ντόπιους οδηγούς και τζιπ ξεκινάμε μια πολύωρη βόλτα στην έρημο. Κοκκινωπή άμμος, ήλιος που καίει, αλλά με τη παρέα των Βεδουίνων οδηγών να μας συντροφεύει. Ο οδηγός μας έχει 3 γυναίκες και 25 παιδιά! Μου λέει μάλιστα ότι έχει και ένα ξάδελφο στην Ελλάδα. Η περιπλάνηση στην έρημο, μαγευτική. Το Wadi Rum προσφέρει ίσως τις πιο εντυπωσιακές εικόνες ερήμου στο κόσμο. Αράζουμε στη σκιά ενός βράχου για φαγητό και μετά φυσικά τσάι. Λίγο πιο πέρα, απάτητη άμμος σε προκαλεί να πατήσεις και να αφήσεις τα αποτυπώματά σου. Αργότερα θα πάμε και σε μερικά σημεία με μεγάλους αμμόλοφους. Ώρα για παιχνίδι. Γεμάτοι άμμο, παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής, ενώ το κασσετόφωνο στο τζιπ παίζει λαϊκά αραβικά ακούσματα. Το βράδυ θα το περάσουμε κάπου στο δρόμο.
Συνεχίζουμε για ένα μοναδικό μέρος. Πέτρα (Petra)! Έχει αρκετή ζέστη και η περιήγησή μας θα είναι λίγο δύσκολη. Ξεκινώντας από την είσοδο περπατάς για λίγο κάτω από τον καυτό ήλιο. Υπάρχουν ντόπιοι με γαϊδουράκια που μπορούν να σε μεταφέρουν, αλλά ο τρόπος που συμπεριφέρονται στα άμοιρα ζώα σε απωθεί να τα χρησιμοποιήσεις. Σιγά σιγά ο δρόμος αρχίζει να δίνει υποσχέσεις. Περνάμε ανάμεσα σε βράχια, σα μικρά φαράγγια και σε κάθε στροφή αγωνιούμε αν θα εμφανιστεί το πασίγνωστο θησαυροφυλάκιο των Ναβαταίων (Nabataean's Treasury). Η αγωνία μας κάνει να επιταχύνουμε το βήμα μας, ώσπου επιτέλους αντικρίζουμε το θησαυροφυλάκιο. Δέος και θαυμασμός μας διακατέχει. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά ανθρώπινα κατασκευάσματα! Ένα ολόκληρος βράχος ύψους 40 μέτρων λαξευμένος μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Οι Ναβαταίοι πέρασαν από εδώ. Μικρό ρόλο έπαιξαν στην ιστορία της αρχαιότητας, αλλά άφησαν κάτι μοναδικό. Ο δρόμος συνεχίζει περνώντας και από άλλα παρόμοια μικρότερα "κτίσματα". Με ένα μονοπάτι και ανεβαίνοντας αρκετά σκαλοπάτια φθάνουμε και στο μοναστήρι, εξίσου εντυπωσιακό και γνωστό. Από εδώ, στη κορυφή του λόφου, έχουμε θέα μια τεράστια κοιλάδα. Καθόμαστε λίγο και απολαμβάνουμε το τοπίο. Επιστρέφοντας δε μπορούμε να αντισταθούμε να κάτσουμε λίγο ακόμη για να απολαύσουμε το θησαυροφυλάκιο.
Η επόμενη μέρα μας φέρνει κοντά στη Νεκρά θάλασσα (Dead sea). Η ατμόσφαιρα πολύ σπάνια είναι καθαρή, λόγω υγρασίας. Είναι το χαμηλότερο σημείο στον πλανήτη, με υψόμετρο 340 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας! Το δεύτερο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι ονομάζεται νεκρά διότι δεν υπάρχει καμιά μορφή ζωής σ' αυτή τη λίμνη. Ο λόγος είναι η τεράστια περιεκτικότητα σε αλάτι, περίπου 30%. Τι σημαίνει αυτό για όποιον μπει στο νερό; Εντυπωσιακή άνωση και τσούξιμο από πληγές που δεν ήξερες καν ότι έχεις. Να μπει νερό στα μάτια, δε θέλω καν να το σκεφτώ. Επιπλέεις τόσο πολύ που μπορείς να πάρεις εφημερίδα και να διαβάζεις καθώς είσαι μέσα στο νερό. Κατά τ' άλλα μοιάζει με μια συνηθισμένη παραλία σε θάλασσα. Κάναμε λοιπόν το μπάνιο μας και διασκεδάσαμε με το εντυπωσιακό αυτό φαινόμενο. Ανηφορίζουμε προς το όρος Νέβα. Σε ένα πλάτωμα θα περάσουμε όλο το απόγευμα και τη νύχτα. Συζήτηση, παιχνίδι, μαγείρεμα και ξεκούραση. Λίγο πριν νυχτώσει μας συναντά ένας νεαρός βοσκός. Μας προσφέρει 2 αυγά που είχε μαζί του! Ανταποδίδουμε και εμείς με ένα πιάτο από το φαγητό μας και πιάνουμε λίγο τη συζήτηση. Αργότερα θα μάθουμε από το κινητό τηλέφωνο ότι έγινε μια έκρηξη (τρομοκρατικό χτύπημα) στο κέντρο του Καΐρου με νεκρούς και τραυματίες τουρίστες. Πριν λίγες μέρες ήμασταν και εμείς εκεί. Η είδηση μας συγκλόνισε. Η ζωή όμως συνεχίζεται, όπως και το ταξίδι μας. Νυχτώνει και ανοίγουμε τα sleeping bags. Η ύπαιθρος είναι ευχάριστη αλλά σύντομα ο άνεμος δυναμώνει. Όλη τη νύχτα ο άνεμος βούιζε στα αυτιά μας.
Συνεχίζουμε βορειότερα, περνάμε από το Αμμάν (Amman), την πρωτεύουσα της Ιορδανίας και σύντομα φθάνουμε στα σύνορα της Συρίας. Πρώτος έλεγχος για έξοδο από την Ιορδανία. Μετά δίνουμε τα διαβατήρια στον τελωνειακό έλεγχο της Συρίας. Έλεγχος για τη βίζα, κλπ. Αρκετές ώρες αναμονής, αλλά η ανταμοιβή θα έρθει σύντομα. Η Ιορδανία μας άφησε ευχάριστες εντυπώσεις. Ήσυχη χώρα, αρκετά εκσυγχρονισμένη συγκριτικά με τη γύρω περιοχή. Πιο φιλική δηλαδή για τον επισκέπτη, αλλά και λιγότερο αυθεντική σε σχέση με τις άλλες γειτονικές αραβικές χώρες. Σίγουρα όμως προσφέρει ανεπανάληπτες στιγμές στα εντυπωσιακά της αξιοθέατα, Wadi Rum, Πέτρα και Νεκρά θάλασσα.
σε κάτι που θα δει ή θα ζήση του δίνει πάντα μια ευχάριστη νότα
