sunshine girl 76
Member
Και συνεχίζω…
Παράγοντας πρώτος, τα παπούτσια. Και να πω ότι δεν ήξερα; Ποτέ αδοκίμαστα παπούτσια κι ας είναι τα καλυτερότερα. Κρίμα επίσης που δεν είχα πάρει μαζί μου και πέδιλα, με τη ζέστη που έκανε φόραγαν όλες. Τελικά αγόρασα σπορτέξ εκεί για να μπορέσω επιτέλους να ευχαριστηθώ το ταξίδι μου.
Δεύτερος παράγοντας, μπαταρία στην φωτογραφική μηχανή. Που πας αφόρτιστη; Ε; Άλλαξα το πρόγραμμα της μέρας για κάπου που δεν επιτρέπονται φωτογραφίες. Σε καλό μου βγήκε τελικά γιατί αργότερα διαπίστωσα ότι το κινητό μου έβγαζε καλύτερες, χιχιχιχι….
Τρίτος παράγοντας, ουρές
!!! Μουσεία, αξιοθέατα, θέατρα, μηχανήματα εισιτηρίων στον tube. Καλά, εγώ μια ουρά λούστηκα, στο Westminster Abbey , άλλη δεν! Στο θέατρο όμως μπήκα αμέσως, κυρία!!! Γι’ αυτό όπου χρειάζεται εισιτήρια από το ίντερνετ!
Τέταρτος παράγοντας, η σκληρή πραγματικότητα που ζούμε. Δεν βγήκα δυστυχώς να πάω σε Jazz Club και στο Club “Pigalle” δυστυχώς δυστυχώς δυστυχώς… Να πάει κοπέλα να κάτσει μόνη της σε μαγαζί το βρίσκω απολύτως φυσιολογικό και μαγκιά της, το άσχημο είναι αν κάποιος την σταμπάρει και την ακολουθήσει στο γυρισμό. Το μετρό σταματούσε στις 00:30, τα νυχτερινά λεωφορεία έκαναν στάση αρκετά μακριά από το ξενοδοχείο μου και δεν το ρίσκαρα. Εξάλλου ευτυχώς ήμουν πολύ κουρασμένη τα βράδια (το ρίχνω εκεί
).
Επίσης, υπενθύμιση στον εαυτό μου, πάντα με μετρητά. Όταν χρησιμοποιούσα την κάρτα εγώ σκεφτόμουν με ευρώ κι αυτοί χρέωναν λίρες, α στο καλό τους!!!!!!!
Α! Μην ξεχάσω: Στο εισιτήριο για την κρουαζιέρα για το Greenwich έχεις 10% έκπτωση αν έχεις χρησιμοποιήσει νωρίτερα την ίδια μέρα την travelcard. Μου την έκαναν.
Με παίδεψε πολύ ο tube αλλά είχα χρόνο στην διάθεσή μου και τον έμαθα. Βέβαια ότι δεν λειτουργούν τα ασανσέρ και πρέπει να ανέβεις 192 σκαλιά για να αλλάξεις γραμμή για να πας εκεί που θες ή ότι κλείνουν σταθμούς όποτε θέλουν και σου λένε να κατέβεις ή να ανέβεις στον επόμενο σταθμό με ξεπερνάει. Το δεύτερο μάλιστα το έπαθα πριν το Θέατρο, ευτυχώς είχα ξεκινήσει 1 ώρα νωρίτερα (. Ακόμα μια υπενθύμιση, ποτέ μα ποτέ ποτέ ποτέ ξανά καλές γόβες στον tube. Ποτέ! Κρίμα είναι ). Απορώ πως δεν έπαθα καρδιακή προσβολή μέχρι να φτάσω από το άγχος μήπως αρχίσει , αλλά ευτυχώς πρόλαβα και η τ έ λ ε ι α παράσταση με έκανε να τα ξεχάσω όλα. Φίλε panlek30 τελικά συγκινήθηκα κι εγώ!
Όπως τέλεια ήταν η ατμόσφαιρα, sunshine κάθε μέρα!!! Στην βόλτα μου στο City έκανε λίγη συννεφιά αλλά η ζέστη ζέστη. Φίλε Triplover χαίρομαι που σε άκουσα και πήγα στο Borough Market , είχες απόλυτο δίκιο, άξιζε! Φαγητά, μυρωδιές και τα γλυκά….κόλαση! Και για την κρουαζιέρα είχες δίκιο, έτσι την χάρηκα με χαλαρούς ρυθμούς και για την βόλτα στο City. Κουστουμαρισμένοι όρθιοι για μπυρίτσα, εγώ απέναντι καθιστή με σπορτέξ και t- shirt έτρωγα, εγώ παρατηρούσα αυτούς κι αυτοί εμένα
!
Συνάντησα νωρίτερα κι ένα μαγαζάκι με χριστουγεννιάτικα στολίδια που μου είπαν πως είναι ανοιχτό όλο το χρόνο! Απίθανο. Ανακάλυψα κι ένα κατάστημα απέναντι από το Cherkin, στην 33 St. MaryAxe, “T.K. Maxx” λέγεται, είναι outlet με φίρμες ρούχα, παπούτσια, τσάντες, καλλυντικά, διάφορα.
Φανταστική ήταν επίσης η αγορά του Notting Hill στο Portobello Road. Βρήκα πράγματα που δεν βρήκα όλη την εβδομάδα και μερικά δεν τα πήρα γιατί δεν είχα άλλο περιθώριο βάρους. Την επόμενη φορά το Σάββατο θα είναι από τις πρώτες μέρες στο πρόγραμμα!
Πανέμορφα τα κτίρια, ο τέλειος συνδυασμός του μοντέρνου με το παλιό… Τα υπέροχα υπέροχα πάρκα τους, οι κήποι τους (έχω τρέλα μ’ αυτά, έψαχνα να μιλήσω με κανέναν κηπουρό τους) με άφησαν άφωνη να βγάζω άπειρες φωτογραφίες, να περπατώ και να χάνομαι στις εικόνες και την ομορφιά… Ο κόσμος ευγενικός, γελαστός, καλοντυμένος. Όχι ότι δεν είδα και παράξενα, καλσόν με τιραντάκι ή παλτό με πέδιλα, αλλά ο καθένας όπως νιώθει. Είναι μια πόλη που πραγματικά βλέπεις ότι νάναι και νομίζω κανείς δεν παρεξηγεί. Από καταστήματα μαζικής παραγωγής φουλ, τύπου Primark και Top Shop (τα είχα διαβάσει σαν τοπ διευθύνσεις για ψώνια) φίλη Humming Bird όπως το είπαμε, μπήκα-βγήκα (όχι με μεταβολή όμως μην τους προσβάλλω, από την επόμενη πόρτα ).
Ο συνωστισμός στους δρόμους τρελός, Λονδρέζοι και τουρίστες μαζί ένας χαμός .
Πάντως οι μέρες μου ήταν υπεραρκετές, τόσο που όταν ήρθε η ώρα να φύγω δεν στεναχωρήθηκα, είπα «ότι είχα να δω το είδα, το πρόγραμμα τώρα έχει αναχώρηση, πρώτα ο Θεός του χρόνου πάλι εδώ θα είμαστε να περάσουμε ακόμα πιο καλά».
Παράγοντας πρώτος, τα παπούτσια. Και να πω ότι δεν ήξερα; Ποτέ αδοκίμαστα παπούτσια κι ας είναι τα καλυτερότερα. Κρίμα επίσης που δεν είχα πάρει μαζί μου και πέδιλα, με τη ζέστη που έκανε φόραγαν όλες. Τελικά αγόρασα σπορτέξ εκεί για να μπορέσω επιτέλους να ευχαριστηθώ το ταξίδι μου.
Δεύτερος παράγοντας, μπαταρία στην φωτογραφική μηχανή. Που πας αφόρτιστη; Ε; Άλλαξα το πρόγραμμα της μέρας για κάπου που δεν επιτρέπονται φωτογραφίες. Σε καλό μου βγήκε τελικά γιατί αργότερα διαπίστωσα ότι το κινητό μου έβγαζε καλύτερες, χιχιχιχι….
Τρίτος παράγοντας, ουρές
!!! Μουσεία, αξιοθέατα, θέατρα, μηχανήματα εισιτηρίων στον tube. Καλά, εγώ μια ουρά λούστηκα, στο Westminster Abbey , άλλη δεν! Στο θέατρο όμως μπήκα αμέσως, κυρία!!! Γι’ αυτό όπου χρειάζεται εισιτήρια από το ίντερνετ!Τέταρτος παράγοντας, η σκληρή πραγματικότητα που ζούμε. Δεν βγήκα δυστυχώς να πάω σε Jazz Club και στο Club “Pigalle” δυστυχώς δυστυχώς δυστυχώς… Να πάει κοπέλα να κάτσει μόνη της σε μαγαζί το βρίσκω απολύτως φυσιολογικό και μαγκιά της, το άσχημο είναι αν κάποιος την σταμπάρει και την ακολουθήσει στο γυρισμό. Το μετρό σταματούσε στις 00:30, τα νυχτερινά λεωφορεία έκαναν στάση αρκετά μακριά από το ξενοδοχείο μου και δεν το ρίσκαρα. Εξάλλου ευτυχώς ήμουν πολύ κουρασμένη τα βράδια (το ρίχνω εκεί
).Επίσης, υπενθύμιση στον εαυτό μου, πάντα με μετρητά. Όταν χρησιμοποιούσα την κάρτα εγώ σκεφτόμουν με ευρώ κι αυτοί χρέωναν λίρες, α στο καλό τους!!!!!!!
Α! Μην ξεχάσω: Στο εισιτήριο για την κρουαζιέρα για το Greenwich έχεις 10% έκπτωση αν έχεις χρησιμοποιήσει νωρίτερα την ίδια μέρα την travelcard. Μου την έκαναν.
Με παίδεψε πολύ ο tube αλλά είχα χρόνο στην διάθεσή μου και τον έμαθα. Βέβαια ότι δεν λειτουργούν τα ασανσέρ και πρέπει να ανέβεις 192 σκαλιά για να αλλάξεις γραμμή για να πας εκεί που θες ή ότι κλείνουν σταθμούς όποτε θέλουν και σου λένε να κατέβεις ή να ανέβεις στον επόμενο σταθμό με ξεπερνάει. Το δεύτερο μάλιστα το έπαθα πριν το Θέατρο, ευτυχώς είχα ξεκινήσει 1 ώρα νωρίτερα (. Ακόμα μια υπενθύμιση, ποτέ μα ποτέ ποτέ ποτέ ξανά καλές γόβες στον tube. Ποτέ! Κρίμα είναι ). Απορώ πως δεν έπαθα καρδιακή προσβολή μέχρι να φτάσω από το άγχος μήπως αρχίσει , αλλά ευτυχώς πρόλαβα και η τ έ λ ε ι α παράσταση με έκανε να τα ξεχάσω όλα. Φίλε panlek30 τελικά συγκινήθηκα κι εγώ!
Όπως τέλεια ήταν η ατμόσφαιρα, sunshine κάθε μέρα!!! Στην βόλτα μου στο City έκανε λίγη συννεφιά αλλά η ζέστη ζέστη. Φίλε Triplover χαίρομαι που σε άκουσα και πήγα στο Borough Market , είχες απόλυτο δίκιο, άξιζε! Φαγητά, μυρωδιές και τα γλυκά….κόλαση! Και για την κρουαζιέρα είχες δίκιο, έτσι την χάρηκα με χαλαρούς ρυθμούς και για την βόλτα στο City. Κουστουμαρισμένοι όρθιοι για μπυρίτσα, εγώ απέναντι καθιστή με σπορτέξ και t- shirt έτρωγα, εγώ παρατηρούσα αυτούς κι αυτοί εμένα
!Συνάντησα νωρίτερα κι ένα μαγαζάκι με χριστουγεννιάτικα στολίδια που μου είπαν πως είναι ανοιχτό όλο το χρόνο! Απίθανο. Ανακάλυψα κι ένα κατάστημα απέναντι από το Cherkin, στην 33 St. MaryAxe, “T.K. Maxx” λέγεται, είναι outlet με φίρμες ρούχα, παπούτσια, τσάντες, καλλυντικά, διάφορα.
Φανταστική ήταν επίσης η αγορά του Notting Hill στο Portobello Road. Βρήκα πράγματα που δεν βρήκα όλη την εβδομάδα και μερικά δεν τα πήρα γιατί δεν είχα άλλο περιθώριο βάρους. Την επόμενη φορά το Σάββατο θα είναι από τις πρώτες μέρες στο πρόγραμμα!
Πανέμορφα τα κτίρια, ο τέλειος συνδυασμός του μοντέρνου με το παλιό… Τα υπέροχα υπέροχα πάρκα τους, οι κήποι τους (έχω τρέλα μ’ αυτά, έψαχνα να μιλήσω με κανέναν κηπουρό τους) με άφησαν άφωνη να βγάζω άπειρες φωτογραφίες, να περπατώ και να χάνομαι στις εικόνες και την ομορφιά… Ο κόσμος ευγενικός, γελαστός, καλοντυμένος. Όχι ότι δεν είδα και παράξενα, καλσόν με τιραντάκι ή παλτό με πέδιλα, αλλά ο καθένας όπως νιώθει. Είναι μια πόλη που πραγματικά βλέπεις ότι νάναι και νομίζω κανείς δεν παρεξηγεί. Από καταστήματα μαζικής παραγωγής φουλ, τύπου Primark και Top Shop (τα είχα διαβάσει σαν τοπ διευθύνσεις για ψώνια) φίλη Humming Bird όπως το είπαμε, μπήκα-βγήκα (όχι με μεταβολή όμως μην τους προσβάλλω, από την επόμενη πόρτα ).
Ο συνωστισμός στους δρόμους τρελός, Λονδρέζοι και τουρίστες μαζί ένας χαμός .
Πάντως οι μέρες μου ήταν υπεραρκετές, τόσο που όταν ήρθε η ώρα να φύγω δεν στεναχωρήθηκα, είπα «ότι είχα να δω το είδα, το πρόγραμμα τώρα έχει αναχώρηση, πρώτα ο Θεός του χρόνου πάλι εδώ θα είμαστε να περάσουμε ακόμα πιο καλά».
