Λιβύη Λιβύη χώρα της άμμου...

[LULLU]

τα τζιπ της παρεας..


..οι τολμηροι!!!


.. το ρεστωραν..κατω απο τον ισκιο μια ακακιας..


οτι απομεινε απο ενα γκουρμε γευμα!!!!

 

[Dafni]

Aπολαυστική και ενδιφέρουσα η αφήγησή σου...
μπράβο,είναι πολύ ωραίο που καταγράφεις αυτές τις ιδιαίτερες εμπειρίες και σε αυτή και στις άλλες ιστορίες σου

 

[emmy]

Πρωτότυπος προορισμός και πολύ ενδιαφέρουσα αφήγηση!

 

[ioanna karagianni]

Τώρα αξιώθηκα και εγώ να τελειώσω την ιστορία που πολύ μου άρεσε και μου άρεσε η αντίδραση σου στην μπαγαποντιά και την απάθεια του πρακτορείου, μακάρι να είχα και εγώ τέτοιο πείσμα γιατί σε αντίστοιχη περίπτωση θα πήγαινα με το αυτοκίνητο τα 700 τόσα χλμ.

 

[LULLU]

..και μετα απο ενα δεκαημερο πυρετου...η συνεχεια..

Ο ευθύς ασφαλτοστρωμένος δρόμος κάποια στιγμή καταλήγει στο Ubari και από εδώ θα χαθούμε σε αμμώδη μονοπάτια που μας οδηγούν βαθιά στη κοιλάδα Acacus μια τεράστια έκταση περιτριγυρισμένη από τα μαύρα βουνά από βαλσάτη.. Αλλά πριν χαθούμε στη άμμο θεωρήσαμε απαραίτητη τη αγορά του παραδοσιακού αλλά αναγκαίου τοπικού τουρμπανιού. Ο μαγαζάτορας σχεδόν τρομοκρατημένος από την απότομη ομαδική θορυβώδη εισβολή στο μαγαζί του, κατέληξε να μας δώσει μάθημα για το τρόπο δεσίματος του τουρμπανιού χαρούμενος , ικανοποιημένος από τις πωλήσεις … Για κάθε τουρμπάνι απαιτούνται 5 με 7 μέτρα ύφασμα, σε ένα πολύπλοκο δέσιμο που βαριέσαι όχι μόνο να βλέπεις τη διαδικασία αλλά και ιδρώνεις του σκασμού φορώντας όλο αυτό το πράγμα στο κεφάλι…, κοντά ένα τόπι ύφασμα…
.-.Άσε προτιμώ τα μασώ άμμο και να νιώθω το μαστίγωμα στο πρόσωπο παρά να ασφυκτιώ και να ιδρώνω…..Από μαζοχισμό και άλλο τίποτα βρε παιδάκι μου..
Δεν ήταν φυσικά δυνατόν να μπούμε στο φαράγγι έτσι απλά, χωρίς προβλήματα…απαιτείται ειδική άδεια που μόνο από το Ghat , Ubari η από το Al Alweinat μπορούμε να πάρουμε και με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι ο τζουτζούκος είχε προνοήσει ενωρίτερα.. άρχισε να μαζεύει πόντους εύνοιας και συμπάθειας ο τζουτζούκος μου φαίνεται …Και ενώ λέμε εμπρός μαρς ..αναγκαστική στάση στο ιατρείο της πόλης διότι ο αστυνομικός φύλακας άγγελος μας βάρεσε 40 πυρετό.. Το ιατρείο για να περιγραφτεί φτάνουν δυο λέξεις.. απλά αφρικανικό …, το να περιγράψω το γιατρό το βρίσκω κομμάτι δύσκολο…, αλλά θα προσπαθήσω…Πίσω από ένα ξύλινο σαραβαλιασμένο πάγκο έχει αποθέσει το αποστεωμένο κορμί του ένας κορεάτης γιατρός, ναι κορεάτης, λες και είναι βγαλμένος από κινηματογραφική σκηνή φρικαλεωδους πολέμου., που τόσο ζωντανά γνωστοί σκηνοθέτες και παραγωγοί μας έχουν φλομώσει κατά καιρούς..
Μάταια προσπαθώ να του συστηθώ…εκείνος ανοιγοκλείνει τα τρεμάμενα σαγόνια αρθρώνοντας λέξεις σε μία γλώσσα λυβιοκορεάτικη.. ακαταλαβίστικη ακόμη και στους ντόπιους..,
Τι κάνει εδώ ένας κορεάτης ?
-αααααα έχουν σύμβαση έργου με την κυβέρνηση , δουλεύουν στη περιοχή αυτή των τουαρέγκ γιατί οι ντόπιοι γιατροί αρνούνται να έλθουν.. δεν τους παρέχει η κυβέρνηση, δυνατά κίνητρα για να έλθουν…
-Να και που κάποιοι αρνούνται να κάνουν κάτι., και η εύκολη λύση από κυβερνητικής πλευράς, είναι η εισαγωγή υπηρεσιών , συχνή εδώ, θυμάστε όλοι, την τραγωδία με τις βουλγάρες νοσοκόμες που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο, όταν κρίθηκαν από την δικαιοσύνη της Λιβύης ένοχες μαζί με ένα γιατρό, για διάδοση του AIDS σε παιδιατρική μονάδα και που χρειάστηκε η παρέμβαση του Σαρκοζι και της συζύγου του για να αποτραπεί η εκτέλεση της θανατικής ποινής….Στο μυαλό μου έρχεται η σκληρή , δυναμική απεργία των ελλήνων γιατρών το μακρινό 83, και τον τότε υπουργό υγείας , τον μακαρίτη Γεννηματά που απειλούσε ότι θα έφερνε γιατρούς από Λιβύη , βλέπεις εκείνη η εποχή ξεχείλιζε από συναισθήματα φιλίας και συντροφικότητας του μακαρίτη Αντρέα με τον Καντάφι, αν συνεχίζονταν οι απεργίες με αποτέλεσμα οι συνδικαλιστές να πειστούν, μεταξύ μας δεν ήταν ο μόνος λόγος αυτός και από τότε το συνδικαλιστικό το πήρε ο άνεμος για να μην πω κάτι πιο βαρύ που θα είναι και σωστό..
Αλλά ας γυρίσω στο κορεάτη γιατρό…, που σφηνωμένος πίσω στο πάγκο συνέχιζε να μιλά αλλά στα αυτιά μου έφτανε ένα βογκητό με κάποιες εξάρσεις έντασης που για μια στιγμή νόμισα ότι με επέπληττε που επέμενα στις χαιρετούρες και συστάσεις..
Αποφάσισα να μην επιμένω στη αναμεταξύ μας γνώρα και παρακολούθησα αποσβολωμένη την κατά κύριο λόγο λεκτική ιατρική εξέταση του ταλαίπωρου ασθενή… Η διάγνωση δεν ήταν διαφορετική από εκείνη που είχε τεθεί από εμάς ενωρίτερα , θα πείτε και γιατί πήγατε εκεί? Νομίζαμε ότι ήταν νοσοκομείο και ότι υπήρχε η δυνατότητα μιας ακτινογραφίας τουλάχιστον πριν χαθούνε τα ίχνη μας από την άμμο ..
Κάποια στιγμή βλέπω το γιατρό να ανοίγει ένα σιδερένιο κουτί να βγάζει ένα μάτσο κλειδιά, να διαλέγει ένα κρεμασμένο σε ένα σκοινάκι και να σηκώνεται , ναι ήταν η μοναδική φορά που σηκώθηκε και να ανοίγει μια βιτρίνα, φωριαμό φαρμάκων και να βγάζει μια καρτέλα φαρμάκου να μετρά 5 χάπια και να την δίνει στο αστυνομικό..
Ρωτώ τι αντιβίωση ήταν η επιλεγμένη θεραπεία και πρότεινα ότι θα έδινα εγώ μιας και το φαρμακείο μας ήταν πιο εξοπλισμένο και όταν του μετέφρασαν τα λεγόμενα μου, ήταν η πρώτη φορά που είδα να μισοσκά ένα χαμόγελο λέγοντας. .ευτυχώς γιατί δεν έχω άλλα φάρμακα !!!!! Καημένε συνάδελφε και εσύ που είσαι εδώ θαμμένος και ξεχασμένος όχι μόνο από την έρημο αλλά και από τους ανθρώπους μέσα στην επαγγελματική απελπισία και απόγνωση…
Βγαίνοντας πήρε το μάτι μου το τζουτζούκο να χώνει στη τσέπη του τα χάπια που έδινε ο γιατρός..
-Βρε Φέτχι , δεν κατάλαβες ότι έχουμε εμείς φάρμακα η δεν τα εμπιστεύεσαι?
- Όχι μαμ…αλλά εσείς φεύγετε σε 10 μέρες και εμείς σίγουρα θα ξανααρωστησουμε!!!!!!!!!
--- Σωστό και αυτό!!!
Μπήκαμε στα τζιπ και σε λίγα μόνο λεπτά δεν φαινόταν τίποτα από τον πολιτισμό , ούτε ίχνος,…Τα μάτια σιγά- σιγά άρχισαν να συνηθίζουν να προσαρμόζονται στο τοπίο. Μια θάλασσα άμμου που πάνω της χαράζει το δρόμο ο πρώτος πιο έμπειρος οδηγός και ιχνηλάτης της παρέας και ευτυχώς για μένα την Αγγελική και το Γιάννη που αποτελούμε το επιβατικό κοινό, διότι όπως καταλαβαίνετε έχουμε γλιτώσει από το ‘’ φάε τη σκόνη μου…
Οι ώρες περνούν, μπροστά μας ανοίγεται το απόκοσμο, εκτός από το χθες…και με τα αααααααα , ουυυυυυυυυυυυ τις επιβεβλημένες στάσεις για φωτογραφίες και η νύχτα ρίχνει τα πέπλα και το κρύο της…Αναγκαστήκαμε να γυρίσουμε 2-3 φορές και να ψάχνουμε το τζιπ της Όλγας, Πόπης και Ολυμπίας που χάνονταν αρκετά από το πεδίο, την εμβέλεια ασφάλειας του αρχηγού και κατανοούμε ότι εύκολα εδώ μπορείς να αφήσεις να κοκαλάκια σου.., άσε που στο τέλος ανακαλύψαμε την αιτία που μόνο το συγκεκριμένο τζιπ μας έκανε να λαχταρούμε ….
Φτάνουμε στη κατασκήνωση ALWAD αποτελούμενη από δεκάδες σκηνές στημένες μέσα σε ένα περιφραγμένο χώρο που η μια πλευρά του
είναι κουρνιασμένη και προφυλαγμένη από τον πολύ αέρα κάτω από ένα βράχο…Βλέπω ένα φως, που σημαίνει ύπαρξη γεννήτριας και ρεύματος οπότε οι μπαταρίες των φωτογραφικών μηχανών που έχουν χτυπήσει κόκκινο θα πρασινίσουν και στη διαπίστωση αυτή ανακουφίστηκα.. Ένα πράγμα μένει να ερευνήσω ακόμη για να ησυχάσω εντελώς και αυτό είναι η ύπαρξη τουαλέτας εντος η εκτός της σκηνής…Με έζωναν τα φίδια και η μαύρη έγνοια αλλά όλα εξανεμίστηκαν μπαίνοντας στη σκηνή.
- Τι πολυτέλεια παιδάκι μου είναι τούτη? αναρωτιέμαι βλέποντας τα ξύλινα σουηδικά κρεβάτια με ασορτί κομοδίνα με αμπαζούρ και ένα τεράστιο μπάνιο με ντουζιέρα και νιπτήρα..
- Τέλειαααααααααα ..και τώρα ένας καφές θα διώξει όλη τη κούραση και χώνομαι στη μπαμπουδένια πολυθρόνα στη αυλή γύρω από τη φωτιά παρακολουθώντας τη νύχτα το λαμπερό ουρανό και τις σκιές της ερήμου ..

 

[LULLU]

μια απο τις κατασκηνωσεις..

 

[LULLU]

- …Σιγά-σιγά ήλθαν και οι άλλοι ταξιδιώτες γύρω από τη φωτιά και η διεύθυνση θεώρησε καλώς να προσφέρει το welcome drink που δεν ήταν άλλο από τσάι( είπαμε απαγορεύεται το αλκοόλ δια ροπάλου) φτιαγμένο σε ειδικά τσαγιερά, με το δικό τους παραδοσιακό τρόπο αλλά και κερασμένο ακριβώς με τον παραδοσιακό τρόπο που δεν είναι άλλος από τη χρήση του ίδιου ποτηριού για όλους αλλά και ότι περίσσευε από τον προηγούμενο δεν πετάγονταν αλλά άδειαζε στο τσαγιερό συμπληρώνοντας το περιεχόμενο..
- Οι πρώτοι δεν πήραν είδηση άσε που υπήρχαν 4 φλιτζάνια καθαρά που έπαιζαν ,αλλά όταν ήλθε η σειρά της Ολυμπίας που το είχε δει το έργο αρνήθηκε προς μεγάλη απορία όλων μας, ώσπου μας έσκασε το μυστικό.. Ορισμένοι δεν γλύτωσαν το εγκεφαλικό άλλοι τον εμετό και άλλοι το διακωμώδησαν λέγοντας και υπενθυμίζοντας στους κρητικούς κυρίως, ότι στους γάμους στη πατρίδα τους γίνεται ακριβώς το ίδιο όταν μέθυσοι καλεσμένοι γυρνούν υποχρεώνοντας τον κόσμο να πιεί από το ίδιο μπουκάλι κρασί και μονορούφι και αλλοίμονο αν αρνηθείς…διπλωματικό επεισόδιο και όχι μόνο…Πάντως για μένα μια χαρά ήταν το τσαγάκι ήμουν από τους πρώτους βλέπετε.., πάντως την εμπειρία από κρητικό γάμο έχω…
Η Πόπη μόνο οινόπνευμα και φωτιά και δεν έβαλε στο στόμα της αηδιασμένη αλλά δεν τη σταμάτησε από το να απολαυσει το δείπνο ( τι σου κάνει η πείνα!) που πραγματικά ήταν υπέροχο… Δεν μπήκαμε στη κουζίνα να ελέγξουμε σαν το Εκτωρα Βοτρινι, αλλά το κρέας γαρνιρισμένο με ρύζι, πατάτα τηγανιτή και κομμάτια μελιτζάνας ήταν γαστρονομική γευστική απόλαυση και για τους πιο δύσκολους ουρανίσκους…
Ξύπνησα από την αμμοθύελλα , νόμιζα ότι θα έφευγε η σκηνή με όλο το περιεχόμενο άψυχο και έμψυχο.. Τέτοια λύσσα της άμμου να διεισδύει παντού δεν μας ήταν γνωστή και παραμείναμε κουκουλωμένες με τα σεντόνια περιμένοντας να χαράξει και να μπει σε λειτουργία η γεννήτρια. Ήμουν έτοιμη στις 6 και ξεχύθηκα έξω να δω πως είχε διαμορφωθεί το τοπίο μετά τη νυχτερινή θύελλα αλλά δεν είδα διαφορά, άμμο και αμμοβουνα είδα χθες αυτά βλέπω και σήμερα , το αν τώρα ψίλωσαν η δημιουργήθηκαν καινούργια δεν ξέρω , δεν μελετήσει είχα και το τοπογραφικό της περιοχής.. Γύρισα να βάλω το μπουφάν διότι περόνιαζε το πρωινό κρύο και βγήκα εκτός της μάντρας του κάμπ για να ψάξω για πέτρες… έχω εκτός δική μου μανία και παραγγελιά , να μαζεύω πετρώματα από όπου βρεθώ και δεν χάνω στιγμή. Ο ήλιος ανατέλλοντας με βρίσκει σε στάση προσκυνήματος να διαλέγω μικρές γυαλιστερές πέτρες από χαλαζία και βαλσάτη που υπήρχαν σε μια ξέρα στη νότια πλευρά…
…Σήμερα έχουμε μια μεγάλη πορεία, πάμε στο κοιλάδα Tashwinat που αποτελείται από 101 wadi (φαράγγια). Τα τζιπ σε διάταξη ανηφορίζουν, περνούν τους αμέτρητους αμμόλοφους , ένα τοπίο που σου παίρνει την ανάσα. Είναι σαν να περνάς μια πύλη και να βρίσκεσαι σε ένα άλλο κόσμο να νιώθεις πως είσαι ο μόνος τυχερός , που βαδίζει στα αχνάρια ανθρώπων που άφησαν ζωντανά τα αποτυπώματα τους , τη τέχνη τους χαραγμένη σε βραχογραφίες . Νιώθεις να παρακολουθείς το χθες, σαν ντοκιμαντέρ μέσα από ένα ανοιχτό παράθυρο ώσπου αποφασίζεις να πάρεις μέρος και εσύ κατρακυλώντας , περπατώντας, ζώντας αυτό το χθες…Η UNESCO έχει χαρακτηρίσει τη περιοχή αυτή , μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς , έχει χρηματοδοτήσει ανασκαφές και συντηρήσεις και έχει συντελέσει στη διατήρηση των βραχογραφιών. Τις θαμμένες βραχογραφίες, που μαρτυρούν τη ζωή των ανθρώπων που ζούσαν εδώ, αλλά και την διαπίστωση ότι η Σαχάρα δεν ήταν έρημος, αλλά τόπος έφορος, πράσινος με νερά , ποτάμια , τόπος φιλοξενίας πολλών άγριων ζώων, ανακάλυψε ο ιταλός καθηγητής Mori το 1955. Η τέχνη στα βράχια ήταν γνωστή από τους Τουαρέγκ που ζουν εδώ, δεν μπόρεσαν όμως να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του έξω κόσμου παρότι είχε περιγραφεί από τον Barth το 185. Ο κόσμος περίμενε το 1955 το Mori να ανακαλύψει, να συντηρήσει και να παραδώσει στο σήμερα ένα πολιτισμό ξεχασμένο, παραγκωνισμένο. Πάνω από 1300 βραχογραφίες έχουν ανακαλυφθεί στη περιοχή Acacus . Το να βρεις τώρα την ακριβή θέση των βραχογραφιών μέσα σε αυτήν την απέραντη έρημο, είναι μια υπόθεση σοβαρή αν δεν έχεις ένα οδηγό ικανό και μια πυξίδα…Για να δεις τη φιγούρα του ελέφαντα πχ στο Wan Traghit πρέπει να ακολουθήσεις και να βρεις Ν24o51` 36,9 E10o32` αν τα έγραψα σωστά ( ευτυχώς δεν χρειάστηκε να ακολουθήσουμε πυξίδα , είχαμε τον οδηγό..) Πάνω στους βράχους βλέπουμε σκηνές από τη ζωή των ανθρώπων , σκηνές από κυνήγια, από τελετές, από καλλιέργειες, από φυτά και ζώα . Σε μια εσοχή είναι ο τάφος μιας μούμιας ενός 3χρονου που έζησε πριν από 5000 χρόνια, ανακάλυψη του Mori και αυτή , με το όνομα Mughjazi που βρίσκεται στο μουσείο της Τρίπολης.
Το μεσημέρι μας βρίσκει κάτω από την σκιά ενός γιγάντιου βράχου να απολαμβάνομαι στο καθιερωμένο πικνίκ ένα γευστικότατο κοτόπουλο με κάρυ και κοφτό μακαρονάκι! Ο γυρισμός στο κάμπ από το wadi ήταν μια διαδρομή μέσα από μια σειρά αμμοθυνων που οι ακτίνες του ήλιου χάριζαν ένα χρυσαφί λαμπερό χρώμα . Πότε –πότε η ξαφνική ριπή του ανέμου σήκωνε σύννεφο τη αμμο , την στροβίλιζε μακριά και έβλεπες μπροστά σου να αλλάζει όγκο, μορφή και σχήμα η κορυφογραμμή που μόλις είχες κατακτήσει σχεδόν έρποντας η με το τζιπ…..Σε μια από τις πιο ψηλές κορφές αγναντεύομαι τη κοιλάδα που δεν έχει τελειωμό , παρακολουθούμε τον αγώνα των τζιπ σε μια επίδειξη ικανοτήτων οδηγών και αντοχής αυτοκινήτων την ίδια ώρα που ο ήλιος μας στέλνει τις τελευταίεςζεστές αγκαλιές στη κοιλάδα ηχούν τα γέλια τα χειροκροτήματα και οι επευφημίες στα κατορθώματα των οδηγών…
Η νύχτα έπεσε παρέα με ένα ψωφόκρυο που μας ανάγκασε να φορέσουμε όλο το περιεχόμενο της βαλίτσας χωρίς να καταφέρουμε να ζεσταθούμε…

 

[japetus]

Με την ευκαιρία, θα ακουσατε ότι η Λιβυη απο προχθές απαγόρευσε την είσοδο (την εκδοση βιζας ουσιαστικα) σε πολίτες κατοχους διαβατηριων χωρων της Schengen..
Αντε να δουμε πώς θα εκτονωθεί τώρα αυτή η νέα κρίση που προέκυψε μετά απο απόφαση της Ελβετίας να εκδώσει μαύρη λίστα για είσοδο στη χώρα της (και άρα και σε χωρες μελη της Σενγκεν), μεταξυ των οποιων και 186 Λίβυων, της οικογενειας του Καντάφι συμπεριλαμβανομένου.

 

[LULLU]

Με την ευκαιρία, θα ακουσατε ότι η Λιβυη απο προχθές απαγόρευσε την είσοδο (την εκδοση βιζας ουσιαστικα) σε πολίτες κατοχους διαβατηριων χωρων της Schengen..
Αντε να δουμε πώς θα εκτονωθεί τώρα αυτή η νέα κρίση που προέκυψε μετά απο απόφαση της Ελβετίας να εκδώσει μαύρη λίστα για είσοδο στη χώρα της (και άρα και σε χωρες μελη της Σενγκεν), μεταξυ των οποιων και 186 Λίβυων, της οικογενειας του Καντάφι συμπεριλαμβανομένου.

.. ναι το ειδα στην εφημεριδα οτι απαγορευτηκε η βιζα σε ολους τους πολιτες της ΕΚΟ πλην των βρετανων...., ελπιζω να αλλαξει στο μέλλον αυτο,γιατι πραγματι αξιζει σαν προορισμος η χωρα.. .

 

[taver]

.. ναι το ειδα στην εφημεριδα οτι απαγορευτηκε η βιζα σε ολους τους πολιτες της ΕΚΟ πλην των βρετανων...., ελπιζω να αλλαξει στο μέλλον αυτο,γιατι πραγματι αξιζει σαν προορισμος η χωρα.. .

Και πλην των Ιρλανδών, και των Κυπρίων, και των Βουλγάρων και των Ρουμάνων. Αφού το λέει ξεκάθαρα, κατόχους διαβατηρίων της Ζώνης Schengen (που περιλαμβάνει και χώρες εκτός ΕΕ: Νορβηγία, Ελβετία, Ισλανδία), τι προσπαθούν να το ερμηνέυσουν (και μάλιστα λάθος) οι εφημεριδάδες?

 

[LULLU]

Και πλην των Ιρλανδών, και των Κυπρίων, και των Βουλγάρων και των Ρουμάνων. Αφού το λέει ξεκάθαρα, κατόχους διαβατηρίων της Ζώνης Schengen (που περιλαμβάνει και χώρες εκτός ΕΕ: Νορβηγία, Ελβετία, Ισλανδία), τι προσπαθούν να το ερμηνέυσουν (και μάλιστα λάθος) οι εφημεριδάδες?

..
,, στη τοπικη εφημεριδα Χανιωτικα Νεα, υπηρχε μονο ετσι...¨¨ ολοι οι πολιτες της Ευρωπαικης Ενωσης πλην των Βρετανων,'', θα ψαξω να σου βρω το αρθρο αν εχεις αμφιβολια......
Το εψαξα γιατι με εβαλες στο πειρασμο... λοιπον στις 16/2/2010 γραφει
ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ
Βίζα μόνο σε Βρετανούς
Την αναστολή της έκδοσης βίζας για τους πολίτες όλων των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο έδαφός της, πλην της Βρετανίας, ανακοίνωσε αξιωματούχος του μεγαλύτερου διεθνούς αεροδρομίου της χώρας.
“Είναι ορθό. Η απόφαση ελήφθη. Όχι πια βίζες για τους Ευρωπαίους, εκτός των Βρετανών”, δήλωσε ο αξιωματούχος... και στις 17/2/2010 αναλυει την ειδηση γραφοντας..
ΔΙΕΘΝΗ

ΓΙΑ... ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ ΚΑΝΤΑΦΙ

Κόντρα Λιβύης - ΕΕ

17.02.2010


Βρυξέλλες
Τη λύπη της εκφράζει η ΕΕ για την απόφαση της Λιβύης σχετικά με τις θεωρήσεις εισόδου, ενώ η Lufthansa ανακοίνωσε ότι δεν υπάρχει ένδειξη για άρνηση της Λιβύης να δεχθεί περισσότερους απ’ ό,τι συνήθως ταξιδιώτες από την Ευρώπη. Η απόφαση αυτή της λιβυκής κυβέρνησης εντάσσεται στο πλαίσιο μιας κλιμάκωσης της διένεξης μεταξύ Λιβύης και Ελβετίας.
Η διαμάχη αυτή σχετίζεται με την απόφαση της Ελβετίας να συμπεριλάβει στη “μαύρη λίστα” 188 λίβυους υπηκόους, συμπεριλαμβανομένου του γιου του λίβυου ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι και της οικογένειάς του, που ουσιαστικά τους εμποδίζει να επισκέπτονται οποιαδήποτε από τις 25 ευρωπαϊκές χώρες που καλύπτονται από τη συνθήκη Σένγκεν.
“Εκφράζουμε τη λύπη μας για το μέτρο αυτό... επειδή είναι μονομερές και δυσανάλογο”, δήλωσε εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά τη διάρκεια της τακτικής ενημέρωσης των δημοσιογράφων. “Λυπούμεθα πραγματικά που απαγορεύθηκε η είσοδος στη Λιβύη ακόμη και σε πολίτες από χώρες μέλη της ζώνης Σενγκεν που είχαν στη κατοχή τους έγκυρη βίζα”, είπε ο εκπρόσωπος.
Στο Παρίσι, σε χθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών αναφέρεται ότι η κυβέρνηση συμβουλεύει τους γάλλους πολίτες να μην μεταβαίνουν στη Λιβύη, ύστερα από την απόφαση της βορειοαφρικανικής χώρας να σταματήσει την έκδοση αδειών εισόδου προς τους πολίτες χωρών της ζώνης Σένγκεν.
“Συμβουλεύουμε προς το παρόν τους Γάλλους να μην μεταβαίνουν στη Λιβύη όσο βρίσκονται σε εφαρμογή τα μέτρα αυτά”, ανέφερε η αναπληρωτής εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Κριστίν Φαζ σε συνάντηση που είχε με τους δημοσιογράφους.
Η Ιταλία αποφάσισε ήδη χθες να συμβουλεύσει τους υπηκόους της να αποφεύγουν τα ταξίδια στη Λιβύη ύστερα από την αιφνιδιαστική απόφαση της κυβέρνησης της Τρίπολης να σταματήσει την έκδοση αδειών εισόδου προς τους υπηκόους της ζώνης Σένγκεν.
Η γερμανική αεροπορική εταιρεία Lufthansa σε χθεσινή της ανακοίνωση στη Φρανκφούρτη αναφέρει πάντως ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Λιβύη απαγορεύει την είσοδο στην επικράτειά της σε περισσότερους ταξιδιώτες από την Ευρώπη απ’ ό,τι συνήθως.
Η Lufthansa, στην οποία ανήκει η αεροπορική εταιρεία Swiss, στην ανακοίνωσή της προσθέτει ότι συνεχίζει τη συνήθη εξυπηρέτηση επιβατών με πτήσεις της προς την Τρίπολη της Λιβύης και με τη χθεσινή της πτήση αναμενόταν να ταξιδέψουν 91 επιβάτες...

 

[LULLU]

Και δέησε να βγει ο ήλιος να ζεστάνει το κοκαλάκι μας όπως λέει και η μάνα μου και εμείς μετά από ένα ζεστό καφέ και συναμαρτούντα βουτήγματα , είμαστε έτοιμοι για την σημερινή εξερεύνηση του Wadi Awssi. Εδώ το τοπίο αλλάζει, όχι δηλαδή πως γίνεται όαση με λαχταριστούς χουρμάδες , ¨η ορμητικοί καταρράκτες ξεπηδούν από το πουθενά αλλά ενώ ας τα ονομάσω κύρια συστατικά παραμένουν τα ίδια , δηλαδή άμμο και βράχια, η εικόνα που καταγράφεται από το μάτι είναι σαφώς αγριότερη και σκληρή. Στο Awssi λοιπόν η φύση σαν να έσπειρε, στην κυριολεξία, βράχια σε μικρούς η μεγάλους όγκους διαφόρων σχημάτων και μορφών, μισοκαλυμμένα από άμμο δίνοντας αυτή την άγρια, σκοτεινή εικόνα και προς στιγμή μου έρχεται στο μυαλό να το παρομοιάσω με μια τούρτα πασπαλισμένη από καραμελωμένα αμύγδαλα…., ε ρε τι κάνει η λιγούρα θα πει κάποιος !!! ενώ άλλος θα έλεγε απλά ¨ σεληνιακό τοπίο ¨
Σε αυτό λοιπόν το σεληνιακό- τούρτα τοπίο εμείς αισθανόμαστε σαν αστροναύτες που τολμούν να κάνουν τα πρώτα βήματα έξω από το διαστημόπλοιο παραβιάζοντας ένα άβατο.. Σε κάθε μας βήμα, πίσω από κάθε βράχο αισθανόμαστε ότι θα ξεπηδήσουν οι προϊστορικοί άνθρωποι με τα αρχαία όπλα τους ενοχλημένοι από την εισβολή μας, υπερασπίζοντας τα εδάφη και τη ζωή τους..
Οι βραχογραφίες εδώ είναι 12000 χρόνων παλιές ανακάλυψη και πάλι του ιταλού καθηγητή. Ορισμένες, όσες είναι σκαλισμένες χαμηλά, είναι προστατευμένες από ξύλινα παραπήγματα και ψάθες για να μην καταστραφούν από τα ζώα αλλά και από τους επισκέπτες .. Η περιοχή για αρκετό καιρό δεν ήταν επισκέψιμη χάρις στη απαράδεχτη συμπεριφορά τουριστών οι οποίοι θέλοντας να πάρουν αντίγραφα βραχογραφιών, έβαλαν πάνω ένα υλικό τύπου σιλικόνης για να αποτυπωθεί η παράσταση, αλλά τραβώντας το έφυγε όλη η βραχογραφία.. Έτσι εξηγείται και η υποχρεωτική παρουσία της τουριστικής αστυνομίας σε κάθε ομάδα τουριστών.. Κάπου –κάπου μέσα σε αυτή τη ξηρασία σκάει μύτη και κανένα δενδράκι, λίγοι θάμνοι που είναι η μοναδική τροφή για τις καμήλες των τουαρέγκ που ζουν εδώ και δεν είναι πολλοί, ισα-ισα μια οικογένεια που αποτελείται από 80 μέλη και είναι οι μόνοι που επιμένουν να ζουν εδώ όχι λόγω τουριστικής ατραξιόν αλλά γιατί είναι δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τη τρόπο ζωής τους. Συναντάμε ένα νεαρό βοσκό τουαρέγκ παρέα με 2 σκυλιά πετσί και κόκαλο από τη πείνα και αυτά , λίγο πιο κάτω 2 καμήλες με ένα περίεργο βηματισμό . Βέβαια πώς να προχωρήσουν τα ζώα αφού τους είχαν δέσει με ένα σχοινί τα 2 πίσω πόδια ,με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διανύουν μεγάλες αποστάσεις , να χάνονται από την εποπτεία των βοσκών..
Το εστιατόριο ΄΄ κάτω από το βράχο’’ για μενού έχει πατάτες τηγανητές , κουνουπίδι και ρέγγα, φαγητό που απαιτεί και την κατάλληλη μπυροποσία αλλά λόγω απαγόρευσης το ρίξαμε στη coca-cola και 7 up.. Με το Γιάννη αποφασίζομαι να πάμε στην απέναντι πλευρά της κοιλάδας να δούμε βραχογραφίες με τα πόδια μέχρι να τελειώσουν τη μεσημεριανή προσευχή προς το Μωάμεθ οι οδηγοί και να μας συναντήσουν εκεί αλλά τραπήκαμε σε άτακτη υποχώρηση όταν τα 2 πεινασμένα σκυλιά και άλλα ζώα που δεν μπόρεσα να αναγνωρίσω άρχισαν επίθεση από την απέναντι πλευρά….Κρίνοντας ότι δεν ήταν η ώρα ούτε ο τόπος αλλά ούτε και ο σωστός τρόπος (και ποιος είναι άραγε ) να φύγουμε από τη ζωή, με ένα κατοστάρι που θα ζήλευε και η μακαρίτισσα Τζοουνς αν θυμάμαι καλά το όνομα της ταμπουρωθήκαμε πίσω από τα τζιπ κοντά στους οδηγούς που αναγκαστικά διέκοψαν τη ιερή συνομιλία με το κύριο τους..
Το απόγευμα μας βρίσκει σε μια πολλή υψηλή αμμοκορυφή να παρακολουθούμε τα τζιπ ενός γαλλικού γκρουπ στις επαναλαμβανόμενες αποτυχημένες απόπειρες ανάβασης.. Μπρος-πίσω και πάλι μπρος, να ξεφουσκώνουν τα λάστιχα να χαράζουν άλλη πορεία αλλά τίποτα.. Οι δικοί μας οδηγοί παρακολουθούν χωρίς να μπορούν να συγκρατήσουν τα γέλια τους βιντεοσκοπώντας στα κινητά το σκηνικό.. Στα μάτια τους φαντάζουν μικροί και ανίδεοι αυτοί οι γάλλοι και θέλοντας να τους ξεφτιλίσουν ακόμη πιο πολύ παίρνουν τα τζιπ τους κατεβαίνουν κάτω στο πιο χαμηλά σημείο και χαράζουν τη πιο ανηφορική πορεία.. Το ένα μετά το άλλο ανεβαίνουν με άνεση στη κορυφή με εμάς να χειροκροτούμε και οι γάλλοι να κοιτούν αποσβολωμένοι μια τα αυτοκίνητα τους μια τους δικούς μας οδηγούς με μια επιθυμία φαντάζομαι του να ανοίξει η άμμος να τους καταπιεί..