Δεν έχεις δίκιο... ωραίος κόσμος στη Jurmala και μεταφορικά και κυριολεκτικά, ενώ και η περαντζάδα στην αμμουδερή παραλία είναι μια ωραία εμπειρία που σε κάνει να πιστεύεις ότι βρίσκεσαι πιο νότια και ζεστά.
Δυστυχώς οι εντυπώσεις μου από τη Jurmala περιορίζονται σε αυτή τη σύντομη βόλτα. Δεν υπήρχε χρόνος για κάτι περισσότερο. Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν το όλο σκηνικό με το χιόνι στην αχανή παραλία (θα μπορούσε να είναι και κάποια άλλη στη θέση της). Επίσης ιδιαίτερα εντυπωσιακές ήταν οι μεγαλοπρεπείς επαύλεις στους παράλληλους προς την παραλία δρόμους.
Η ιστορία του Traveller ήταν ένας επιπλέον λόγος που επέλεξα αυτόν τον προορισμό, έστω και για ένα απλό πέρασμα.
Μπορεί το καλοκαίρι να είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή η παραλία! Απλά έκανα μια συγκριτική υπόθεση βασιζόμενη στα όσα είχα διαβάσει και στα προσωπικά μου γούστα!
Gulbene (=η πόλη των κύκνων)! Μια μικρή πόλη στην καρδιά της βορειοανατολικής Λετονίας. Η πόλη στην οποία ζει και εργάζεται ο φίλος μας ο Αντρέας τους τελευταίους μήνες. Στο λετονικό του σπιτάκι μας φιλοξένησε για 3 ημέρες. 3 υπέροχες μέρες που αναπολώ με μια γλυκιά νοσταλγία!
Τι κάναμε, λοιπόν, αυτές τις 3 ημέρες;
Αρχικά απαντήσαμε στο ερώτημα-αφορμή αυτού του ταξιδιού: "τι κάνει ο Αντρέας στη Λετονία;". Ο Αντρέας, λοιπόν, συμμετέχει στην οργάνωση και είναι υπεύθυνος των δραστηριοτήτων ενός κέντρου νεότητας. Το κέντρο αυτό είναι προϊόν συνδυασμού δημοτικής πρωτοβουλίας και ενός ευρωπαϊκού προγράμματος με σκοπό να απασχολήσει με δημιουργικές δραστηριότητες τους νέους της πόλης. Κατά τη διάρκεια της σύντομης παραμονής μας στο Gulbene επισκεφτήκαμε πολλάκις το γραφείο του Αντρέα στο κέντρο νεότητας. Στεγασμένο σε ένα όμορφο, παραδοσιακό, πεντακάθαρο κτίριο φιλοξενούσε διάφορες θεματικές αίθουσες. Στη μία αίθουσα μπορεί παιδάκια να έπαιζαν πινγκ-πονγκ ενώ στην άλλη νεαροί να πραγματοποιούσαν το μοντάζ της ταινίας που γύριζαν. Στο ένα δωμάτιο νέοι μπορεί να έκαναν δωρεάν την γυμναστική τους ενώ στο άλλο έφηβοι σέρφαραν στο internet. Κι όλα αυτά υπό το πρίσμα της τάξης, της οργάνωσης και της συνεχούς έμπνευσης και προσπάθειας για κάτι καλύτερο!
Τι άλλο κάναμε στο Gulbene; Ήρθαμε σε επαφή, συζητήσαμε, γνωρίσαμε (έστω και επιφανειακά) αρκετούς κατοίκους της μικρής αυτής λετονικής πόλης. Την εικοστετράχρονη Λάνα, ήρεμη, γλυκιά, κλειστή, αφοσιωμένη στην οικογένειά της (ιδίως στο μικρό κοριτσάκι της). Την σαραντάχρονη Ίεβα, φιλελεύθερη, πανέξυπνη, πρώην κάτοικο Ρίγας. Τον δεκαοκτάχρονο Άρμις, καλλιεργημένο, καλλιτεχνικό τύπο. Και άλλους... Η επαφή με αυτούς τους ανθρώπους ήταν σίγουρα ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια του ταξιδιού. Η φιλοσοφία ζωής, ο τρόπος σκέψης τους, τα "σημάδια" της πρόσφατης, πολυτάραχης ιστορίας τους, η ραγδαία οικονομική ανάπτυξη της προηγούμενης δεκαετίας, η είσοδος στο ΔΝΤ, η προσπάθεια αφομοίωσης της ευρωπαϊκής τους ταυτότητας...Είναι στοιχεία που σμιλεύουν με έναν ενδιαφέροντα τρόπο την ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων και καθιστούν γοητευτική την επικοινωνία μαζί τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι απόψεις που άκουσα από αρκετούς (χωρίς πρόθεση γενίκευσης, φυσικά!). "Πριν μερικά χρόνια ανοιχτήκαμε πολύ οικονομικά σαν χώρα κι έγιναν λάθη στη διαχείριση του χρήματος. Τώρα θα πρέπει όλοι να ζήσουμε με λιτοτητα μέχρι να εξοφληθούν τα χρέη μας." και "Στόχος στην ανατροφή των παιδιών μας δεν είναι το να είναι οι καλύτεροι μαθητές και να σπουδάσουν στις καλύτερες σχολές. Στόχος είναι να μεγαλώσουν σε ένα υγιεινό, φυσικό περιβάλλον και να ακολουθήσουν τις κλίσεις τους.".
Η γνωριμία με το Gulbene συνεχίζεται φυσικά με την εξερεύνησή του. Κατά τη διάρκεια της τριήμερης παραμονής μας εκεί το περπατήσαμε από άκρη σε άκρη, χαζέψαμε τους ψαράδες και τους σκιέρ στην παγωμένη του λίμνη, απολαύσαμε πολύ, πολύ αφράτο, ολόλευκο χιόνι (και 2 πτώσεις πάνω σε αυτό), ξαναγίναμε παιδιά παρατηρώντας τα παραμυθένια σπιτάκια με τις χιονισμένες αυλές, περπατήσαμε δίπλα στα γυμνά του δέντρα και τα μισοπαγωμένα ρυάκια του, μαγευτήκαμε από τη λάμψη του χιονιού το βράδυ (λες και εκατομμύρια διαμαντάκια είχαν σκορπιστεί στην επιφάνειά του), ψωνίσαμε στα λετονικά super market (1 ευρώ ισοδυναμεί με 0,71 LATS), απολαύσαμε παραδοσιακές, λετονικές λιχουδιές στο εστιατόριο-σαλέ ΚanteKrogs και τέλεια γλυκά με καφεδάκι στο cafe του ξενοδοχείου Vecgulbenes Muiza.
Tέλος, τις 3 αυτές μέρες, δοκιμάσαμε άπειρες λετονικές μπύρες, γευτήκαμε ένα σωρό διαφορετικές γεύσεις σοκολάτας (laima:η ξακουστή λετονική μάρκα σοκολάτας!), μασουλήσαμε ό,τι γεύση από πατατάκια κυκλοφορεί στη Λετονία (νικητές είναι αυτά με την sour cream και τα lays με τυρί και βότανα), μαγειρέψαμε υγιεινά (κρέπες, μακαρονάδες και hot dog), είδαμε ταινίες στον τοίχο χρησιμοποιώντας προτζέκτορα, μιλήσαμε-γελάσαμε-ξενυχτήσαμε...Και γενικά απολαύσαμε τη σουρεαλιστική κατάσταση του να κάνεις πράγματα απλά και καθημερινά με αγαπημένους φίλους, με τη διαφορά του να λαμβάνουν χώρα σε μια μακρινή γωνιά της ηπείρου!
Έτσι όμορφα και χαρούμενα οι 3 ημέρες της παραμονής μας στο Gulbene έφτασαν στο τέλος τους! Πέμπτη πρωί επιβιβαζόμαστε με το αγόρι μου στο λεωφορείο με προορισμό τη Ρίγα όπου θα περάσουμε 4 ρομαντικές μερούλες. Την τελευταία μέρα θα μας επισκεφτεί και ο Αντρέας για να απολαύσουμε όλοι μαζί τις τελευταίες στιγμές αυτού του υπέροχου ταξιδιού. Η σχεδόν τετράωρη διαδρομή μέχρι τη Ρίγα είναι μαγευτική. Χαζεύω από το παράθυρο πανύψηλα δέντρα και παγωμένες λίμνες! Διασχίζουμε ένα ατέλειωτο, παραμυθένιο δάσος...Μεσημεράκι φτάνουμε στη Ρίγα! Και η πραγματική μαγεία αρχίζει...
Για όποιον ενδιαφέρεται περισσότερο για τη λετονική καθημερινότητα, το blog του Αντρέα. Η πόλη των κύκνων
ω!!!!!!pattyyy ποσο υπεροχα τα εγραψες.....καταφερες να με βαλεις στο κλιμα αυτης της πολης.
απολαυσα τις πανεμορφες φωτογραφιες και ζηλεψα το υπεροχο χιονι!!!!!!
σε ευχαριστω και περιμενω την πολλα υποσχομενη ριγα......
Eftichia μου σε ευχαριστώ πολύ! Το Gulbene θα είναι για μένα μια πολύ γλυκιά ανάμνηση! Σύντομα θα γράψω και για τη Ρίγα που ήταν το highlight του ταξιδιού!