maraki-25
Member
Όπως θα καταλάβατε και από τον τίτλο του θέματος, θα σας γράψω και εγώ δυο λόγια για το ταξίδι μου στη Λαπωνία που ήταν το γαμήλιο ταξίδι μας! Η αλήθεια είναι πως δεν μου πέρασε ούτε μια στιγμή από το μυαλό να διαλέξω έναν εξωτικό προορισμό...λατρεύω το χειμώνα, το χιόνι και ειδικά τα Χριστούγεννα! Οπότε ήταν μια καλή ευκαιρία να κάνω ένα ταξίδι που ήθελα από μικρή! Καθίστε λοιπόν αναπαυτικά και ετοιμαστείτε να ακούσετε(ή καλύτερα να διαβάσετε) ιστορίες για πολύ κρύο αλλά και να δείτε φωτογραφίες με πολύυυυυυυυυ χιόνι! 
Αρχικά σκεφτόμασταν να οργανώσουμε το ταξίδι μόνοι μας αλλά λόγω έλλειψης χρόνου δεν τα καταφέραμε...πήραμε λοιπόν προσφορές από κάποια μεγάλα γραφεία και καταλήξαμε σε ένα που ειδικεύεται σε ταξίδια στις Σκανδιναβικές χώρες...και ευτυχώς δεν το μετανιώσαμε! Το πακέτο μας ήταν για μία εβδομάδα, 3 μέρες στο Ροβανιέμι και 3 στο Ελσίνκι συν μια μονοήμερη εκδρομή στο Ταλίν!
Εντάξει η χαρά μου καθώς πλησίαζαν οι μέρες, δεν περιγραφόταν! Νομίζω σε κανένα άλλο ταξίδι δεν είχα νιώσει τέτοιο ενθουσιασμό! Αλλά ας ξεκινήσω της περιγραφή για να μην σας κουράζω!
Ημέρα πρώτη
Η πτήση μας για Ροβανιέμι ήταν γύρω στις 9 το πρωί...παραλάβαμε το πρόγραμμα του ταξιδίου αλλά και τα απαραίτητα έγγραφα από την κοπέλα του πρακτορείου και επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο! Η πτήση μας διήρκεσε γύρω στις 4:30 ώρες αν θυμάμαι καλά....η αλήθεια είναι πως μέχρι να φτάσουμε με απασχολούσε συνεχώς το κρύο γιατί με όσα είχα ακούσει και είχα διαβάσει για τις θερμοκρασίες, φοβόμουν πολύ! Το τελευταίο μισάωρο και καθώς το αεροπλάνο άρχισε να κατεβαίνει, η θέα από ψηλά σου έκοβε την ανάσα...τα πάντα ήταν καλυμμένα από χιόνι και αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν οι πολλές λίμνες...οι οποίες ήταν όλες παγωμένες φυσικά! Ήξερα ότι η Φινλανδία ονομαζόταν και χώρα των 1000 λιμνών αλλά όχι των 170.000 λιμνών (αν δεν κάνω λάθος τόσες περίπου είναι)
Δυστυχώς τα ελληνικά μου είναι πολύ φτωχά για να σας περιγράψω την εικόνα που είδα όταν άρχισε να προσγειώνεται το αεροσκάφος! Μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι, έβλεπες μονάχα χιονισμένα δάση από έλατα! Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι πως η εικόνα αυτή προμήνυε πως θα ζήσω κάτι πολύ όμορφο και ξεχωριστό! Ίσως σας φανούν χαζά και αστεία αυτά που λέω, αλλά πραγματικά ακριβώς έτσι ένιωσα! Πρώτο γιατί ήταν κάτι που ήθελα χρόνια να κάνω και επιτέλους τώρα θα το ζούσα και δεύτερον γιατί αυτά τα τοπία θαρρείς και είχαν βγει από παιδικό παραμύθι! Και όπως ήταν φυσικό το τελευταίο που σκεφτόμουν εκείνη την στιγμή ήταν το κρύο!
Η αλήθεια είναι πως δεν είχαμε ντυθεί βαριά από την Αθήνα, μονάχα το ισοθερμικά μέσα από τα ρούχα μας γιατί είχαμε σκοπό να βάλουμε μπουφάν και μπότες στο αεροδρόμιο του Ροβανιέμι όταν θα φτάναμε! Και όντως έτσι έγινε...μόλις φτάσαμε ανοίξαμε μια βαλίτσα και φορέσαμε μπότες για αυτές τις θερμοκρασίες, χοντρά μπουφάν κλπ κλπ...συγκεντρωθήκαμε στα λεωφορεία και ξεκινήσαμε για μια πρώτη γνωριμία με το χωριό του Άη Βασίλη!
Εκείνο το βράδυ ήταν και το μοναδικό που είχε πολύ χαμηλή θερμοκρασία... -21...αλλά σας πληροφορώ την παλεύαμε! Όσον αφορά το περίφημο χωριό του Άη Βασίλη, πρέπει να ομολογήσω πως το περίμενα λίγο διαφορετικό! Αυτό που με χάλασε είναι το ότι ήταν ακριβώς δίπλα στην εθνική οδό...θα με πείτε χαζή αλλά το είχα φανταστεί διαφορετικά...μέσα στο χιονισμένο δάσος, περιτριγυρισμένο από έλατα...και όχι δίπλα στον δρόμο με τόσα αυτοκίνητα να περνάνε πέρα δώθε! Αυτό με χάλασε λίγο...(και το hot dog με λουκάνικο από κρέας ταράνδου που εκτός του ότι ήταν άθλιο, ήταν και πανάκριβο!
)
Αποφασίσαμε να μην επισκεφθούμε τον διάσημο άγιο εκείνη την ημέρα γιατί θα ερχόμασταν ξανά την τελευταία μέρα συν του ότι θα έπρεπε να περιμένουμε στην ουρά τουλάχιστον μισή ώρα! Κάναμε λοιπόν μια βόλτα στα μαγαζάκια αγοράσαμε μερικά σουβενίρ και κατα το βραδάκι πήγαμε στο ξενοδοχείο μας! Το ξενοδοχείο μας ήταν το Scandic Rovanniemi, δεν τρελάθηκα αλλά οκ! Μετά πληροφορήθηκα πώς πάνω κάτω στο Ροβανιέμι όλα έτσι ήταν! Γευματίσαμε και ξεραθήκαμε στον ύπνο...
Ημέρα δεύτερη
Η σημερινή μέρα ήταν αφιερωμένη στον ζωολογικό κήπο της Ράνουα. Το καλό ήταν ότι επειδή ξημέρωνε λίγο πριν τις 10 ποτέ δε ξεκινούσε το πρόγραμμά μας πρωί. Ντυθήκαμε λοιπόν καλά, πήραμε πρωινό και επιβιβαστήκαμε στα λεωφορεία μας! Προς μεγάλη μου έκπληξη είδα ότι η θερμοκρασία είχα ανέβει 10 βαθμούς και είχε πάει στους -11. "Μ'αγαπάει ο Θεός" σκέφτηκα καθότι είμαι και κρυουλιάρα...το γκρουπ των χριστουγέννων πέτυχε θερμοκρασίες από -25 μέχρι -30...οπότε ήμασταν κάτι παραπάνω από τυχεροί!
Η διαδρομή για τον ζωολογικό ήταν πολύ ευχάριστη, καθώς διανύσαμε μια μεγάλη απόσταση μέσα σε πανέμορφα κατάλευκα τοπία! Απ'οτι μάθαμε από τον ξεναγό οι Φινλανδοί αγαπάνε πολύ τη φύση (εκτός από τη σάουνα) και οι περισσότεροι φροντίζουν να αποκτήσουν ένα εξοχικό μέσα στο δάσος! Τα εξοχικά τους λοιπόν είναι όπως αυτά που βλέπουμε στα παραμύθια...μικρά ξύλινα σπιτάκια ανάμεσα στα θεόρατα έλατα...σε αυτή την διαδρομή λοιπόν μας είπαν και ότι οι οδηγοί υποχρεούται από το νόμο να αλλάζουν λάστιχα τους χειμερινούς μήνες τα οποία έχουν ενσωματωμένα καρφιά και εμποδίζουν την ολισθηρότητα! (το αναφέρω γιατί διάβασα κάτι σχετικό σε μια άλλη ιστορία για την Φινλανδία)
Φτάσαμε μετά από μία ώρα περίπου στον ζωολογικό κήπο και ξεκινήσαμε την περιήγηση μας, με το χιόνι να πέφτει συνεχώς, τόσο ώστε να μην μας ενοχλεί!
Εδώ είχαμε την ευκαιρία να δούμε ζώα όπως λύκους, κόκκινες αλεπούδες, λευκές κουκουβάγιες, πολική αρκούδα και φυσικά ταράνδους και ελάφια...εδώ χορταίνει το μάτι σου χιόνι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
(Δυστυχώς δεν έχω καλή μηχανή και δεν βοηθούσε και το φως γι'αυτό είναι κάπως οι φωτό)
Γυρίσαμε στο Ροβανιέμι γύρω στις 3 και επισκεφθήκαμε το μουσείο Άρκτικουμ...εντάξει εδώ δεν έχω να σας πω πολλά...ένα μουσείο όπου είδαμε διάφορα πολιτικά και πολιτιστικά στοιχεία της Φινλανδίας και ένα ενδιαφέρον βίντεο για το Βόρειο Σέλλας. Εμείς σε αντίθεση με κάποιους από το γκρουπ προτιμήσαμε να περπατήσουμε στην επιστροφή για το ξενοδοχείο και έτσι είδαμε λιγάκι το κέντρο της πόλης...τίποτα το ιδιαίτερο! Αλλά και μόνο που περπατούσα στο χιόνι και ένιωθα τις νυφάδες να πέφτουν συνέχεια στο πρόσωπό μου, μου αρκούσε! Κάναμε μια στάση σε ένα καφέ (στο τέλος θα σας παραθέσω κάποια αρνητικά που είδα στη Φινλανδία)και καταλήξαμε στο ξενοδοχείο
Ημέρα τρίτη
Εκείνη ήταν μακράν η πιο ενδιαφέρουσα ημέρα του ταξιδίου και από τις πιο όμορφες που έχω ζήσει μέχρι σήμερα! Το πρόγραμμα περιείχε snowmobile safari, husky safari και reindeer safari
Ξεκινήσαμε λοιπόν γύρω στις 10 και πήγαμε ακριβώς δίπλα στο ξενοδοχείο μας όπου βρισκόταν το γραφείο της lapland safari...αφού προμηθευτήκαμε τον κατάλληλο εξοπλισμό και πήραμε βασικές πληροφορίες για τη χρήση του snowmobile, ξεκινήσαμε για το χιονισμένο δάσος περνώντας πρώτα επάνω από το παγωμένο ποτάμι!
Από τη μια είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό από όλη αυτή την ομορφιά και από την άλλη είχα το σύζυγο να θέλει να τραβάω συνέχεια κάμερα! εκείνη την ημέρα πάγωσαν τόσο πολύ τα χέρια μου που έτσι και μου έκοβες δάχτυλο δεν θα καταλάβαινα τίποτα!
Κάναμε μια πορεία περίπου μιας ώρας μέσα στο δάσος...η βόλτα με snowmobile ήταν πραγματικά κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθίσει...θα βαρεθείτε να το ακούτε αλλά ήταν τόσο όμορφο το χιονισμένο δάσος που σου έκοβε την ανάσα! Πρώτη μας στάση ήταν η φάρμα των χάσκυ... Φτάσαμε στο σημείο που ήταν παραταγμένα τα όμορφα σκυλιά και ήταν έτοιμα για την βόλτα μας...εντάξει μην φανταστείτε ότι ήταν μεγάλη, έναν κύκλο μέσα στη φάρμα! αλλά εμένα μου αρκούσε... άλλωστε πόση ώρα να κάνεις βόλτα με έλκηθρο που το σέρνουν χάσκυ...μη νομίζετε πως είναι και πολύ βολικό
Στη συνέχεια μας υποδέχτηκαν σε ένα ξύλινο σπιτάκι όπου είχαν ανάψει φωτιά για να ζεσταθούμε και μας προσέφεραν κάτι ζεστό να πιούμε και μερικά μπισκότα...αφού ζεστάθηκε λίγο το κοκαλάκι μας και αφού έκαναν όλοι βόλτα, ανεβήκαμε ξανά στα μηχανοκίνητα έλκηθρα και ξεκινήσαμε με προορισμό την φάρμα των ταράνδων αυτή τη φορά. Οφείλω να ομολογήσω πως εκεί ήταν πιο φιλόξενοι αφού μας προσέφεραν ζεστά λουκάνικα που έψηναν εκείνη την ώρα και κάποια τοπικά γλυκά Με τόσο κρύο είχα ξεχάσει και την πείνα μου αλλά τα λουκάνικα ήταν ότι πρέπει εκείνη την στιγμή! Μπήκαμε ξανά στο έλκηθρο που αυτή την φορά έσερναν τάρανδοι και ξεκινήσαμε για τον γύρος της φάρμας...αυτή τη φορά ήταν λίγο μεγαλύτερη η διαδρομή ή τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε γιατί οι τάρανδοι δεν τρέχουν σε αντίθεση με τα χάσκυ. Μετά μπήκαμε σε μια "σκηνή" (είναι παραδοσιακή των Λαπώνων, δεν θυμάμαι πως ονομάζεται) για να ζεσταθούμε λιγάκι στη φωτιά!
Η αλήθεια είναι πως εκείνο το μέρος θα ήταν ιδανικό να βρίσκεται το χωριό του Άη Βασίλη! Μέσα στο δάσος, μακριά από την πόλη όπου δεν θα έχεις εύκολα πρόσβαση...βέβαια για ευνόητους λόγους αυτό δεν θα μπορεί να γίνει!
Αφού λοιπόν είχε βραδιάσει πλέον για τα καλά(δεν ήταν ούτε 3) πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Κάποιοι μεγαλύτεροι σε ηλικία είχαν την δυνατότητα να επιλέξουν να γυρίσουν με λεωφορείο γιατί ήμασταν στο χιόνι από τις 10 το πρωί σχεδόν και τα άκρα μας είχαν παγώσει οπότε κάποιοι δεν θέλησαν να γυρίσουν ξανά με το snowmobile! Εμείς φυσικά προτιμήσαμε να αψηφήσουμε το κρύο...αυτή την φορά η διαδρομή μου φάνηκε ακόμη πιο όμορφη γιατί δεν σταμάτησε λεπτό να χιονίζει
Φτάσαμε με βαριά καρδιά πίσω στο Ροβανιέμι, αφήσαμε τον εξοπλισμό μας και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο! Παρά την γεμάτη μέρα, βγήκαμε αμέσως στο Ροβανιέμι...εκείνες τις μέρες είχαν εκπτώσεις οπότε πήγαμε σε ένα εμπορικό για ψώνια! Ένα ποτό το βραδάκι σε ένα μπαρ και επιστροφή στο ξενοδοχείο για δείπνο!
Ημέρα τέταρτη
Αυτή ήταν η τελευταία μας μέρα στο Ροβανιέμι...μαζευτήκαμε κατά τις 10 φορτώσαμε βαλίτσες και τραβήξαμε για το Santa Park...εντάξει, δεν ενθουσιάστηκα με αντίθεση με κάποιους που ξετρελάθηκαν...είναι ένα μέρος σαν σπηλιά όπου συναντάς μέσα κοπέλες ντυμένες ξωτικά...είχε και εδώ Άη Βασίλη, ice bar, ταχυδρομείο του Άη Βασίλη και διάφορα άλλα...αυτά τα 30 ευρώ ήταν τα μόνα που θεωρώ ότι ήταν πεταμένα λεφτά! Α, είχε και ένα τρενάκι όπου μέσα από την διαδρομή έβλεπες την ιστορία και τον πολιτισμό της Φινλανδίας...δείτε μερικές φωτό
Στη συνέχεια πήγαμε ξανά στο χωριό του Άη Βασίλη...και πάλι δεν τα κατάφερα να μπω να τον δω γιατί και ο κόσμος ήταν αρκετός αλλά και επειδή να σας πω την αλήθεια δεν ήταν στις προτεραιότητες μου. Επισκεφθήκαμε το ice hotel(όπου αρχικά λέγαμε να κοιμηθούμε ένα βράδυ αλλά ευτυχώς αλλάξαμε γνώμη γιατί είχε -9) το ice bar, και το ice reasturant όπου και γευματίσαμε!(με γάντια φυσικά) Εκεί έφαγα το πιο νόστιμο φαγητό από όλες τις μέρες που ήμασταν στην Φινλανδία! Παραδοσιακή σούπα με τι άλλο...σολομό! Δείτε μερικές ακόμα φωτογραφίες
Και επειδή θέλαμε να νιώσουμε για λίγο παιδιά περάσαμε και από το snow fun...πήραμε από μια "σαμπρέλα" ο καθένας και κάναμε τσουλήθρα στο χιόνι Εδώ δεν έχω φωτο να σας δείξω...οπότε ας προχωρήσω παρακάτω! Αφού λοιπόν το διασκεδάσαμε λιγάκι στο χωριό του Άη Βασίλη, πήραμε το δρόμο για το αεροδρόμιο...ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς και πετούσαμε για Ελσίνκι απόγευμα! Η αλήθεια είναι πως δεν ήθελα να φύγω...και δυστυχώς όταν φτάσαμε στο Ελσίνκι, το ένιωσα ακόμα πιο έντονα...η πρώτη επαφή με την πόλη, δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα...ούτε και η δεύτερη μπορώ να πω
Δεν ξέρω αν εσείς που έχετε ταξιδέψει στο Ελσίνκι έχετε αντίθετη άποψη αλλά εγώ προσωπικά, δεν είδα τίποτα ενδιαφέρον όσες μέρες ήμουν εκεί...απολύτως τίποτα! Είπα να μην απογοητευτώ, άλλωστε είχαμε άλλες 3 μέρες μπροστά μας. Φτάσαμε στο ξενοδοχείο Scandic Helsinki (το οποίο ήταν πολύ ωραίο) γύρω στις 6 το απόγευμα, τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια μας και το βράδυ ετοιμαστήκαμε για την υποδοχή του νέου έτους...αφού γευματίσαμε στο ξενοδοχείο μας, τραβήξαμε παρέα με κάποια παιδιά του γκρουπ για την πλατεία της Γερουσίας, όπου συνηθίζουν να υποδέχονται οι Φινλανδοί τη νέα χρονιά! Δυστυχώς αυτό που μου έρχεται πρώτα στο νου, σκεπτόμενη εκείνη την βραδιά είναι η τραγική κατάσταση των Φιλανδών από το ποτό...ήξερα πως γενικά στις σκανδιναβικές χώρες αγαπάνε το αλκοόλ αλλά δεν μπορούσα με τίποτα να φανταστώ ότι θα έβλεπα τέτοιες εικόνες...περπατούσαν σαν ζώα κατευθυνόμενοι όλοι προς την πλατεία, λιώμα από το ποτό...και κυρίως οι κοπέλες! έβλεπα κορίτσια να μην μπορούν να περπατήσουν, κάποια άλλα να πέφτουν, να χτυπάνε και η μόνη τους έννοια ήταν η μπύρα που χυνόταν στο δρόμο...
με όλες αυτές τις σκηνές απείρου κάλους λοιπόν, φτάσαμε στην πλατεία η οποία ήταν κατάμεστη από κόσμο...ήταν σχεδόν 11 οπότε βρήκαμε ένα wine bar ακριβώς απέναντι από την πλατεία και καθίσαμε να πιούμε ένα κρασάκι μέχρι να πάει 12 παρά...μόλις λοιπόν άρχισε να πλησιάζει 12 κατεβήκαμε ξανά στην πλατεία...είχαν στήσει μια μεγάλη εξέδρα όπου μιλούσε κάποιος(υποθέσαμε πως ήταν ο δήμαρχος) και λίγο μετά άρχισε η αντίστροφη μέτρηση...άρχισαν να ρίχνουν πυροτεχνήματα και καθώς έβλεπα τον κόσμο να ενθουσιάζεται, να τραβάει φωτο και βίντεο, σκέφτηκα ότι μας περιμένει μια ενδιαφέρουσα βραδιά απόψε....προφανώς όμως όλα στην φαντασία μου ήταν...
Με το που τέλειωσαν τα πυροτεχνήματα, σε κλάσματα δευτερολέπτου άρχισαν να φεύγουν σαν τις κατσαρίδες μόλις τους ρίξεις αεροζόλ στη φωλιά...μέσα σε πέντε λεπτά είχε αδειάσει η πλατεία! Ξεχύθηκαν όλοι στα γύρω στενά όπου υπήρχαν πολλά μπαράκια και κλαμπ...αρχίσαμε λοιπόν και εμείς να ακολουθούμε το πλήθος, με σκοπό να βρούμε ένα ωραίο μαγαζί να καθίσουμε για ένα ποτό...μέρα που'ταν!!!!!! Τελικά δεν βρήκαμε τίποτα αξιόλογο και όσα ήταν καλά ήταν γεμάτα από κόσμο! Και με τόσα που είδαμε, ξενερώσαμε και καταλήξαμε στο bar του ξενοδοχείου να πίνουμε κρασί! Όχι πως μας χάλασε, μια χαρά περάσαμε...αλλά η αλήθεια είναι πως περιμέναμε διαφορετική την βραδιά μας 
Η περιγραφή μου στο Ελσίνκι θα είναι πιο σύντομη μιας και αυτό που ουσιαστικά άξιζε σε όλο το ταξίδι ήταν η παραμονή μας στο Ροβανιέμι!
Την επόμενη μέρα λοιπόν σηκωθήκαμε, πήραμε το πρωινό μας και επιβιβαστήκαμε στα πούλμαν με προορισμό του λιμάνι του Ελσίνκι...η μέρα σήμερα ήταν αφιερωμένη στο Ταλίν! Έπειτα από 2 ώρες ξεκούραστου ταξιδιού, μιας και το πλοίο ήταν τεράστιο και ολοκαίνουριο, φτάσαμε και στην πρωτεύουσα της Εσθονίας και κατευθυνθήκαμε αμέσως στην μεσαιωνική πόλη του Ταλίν...
Μετά από μια μικρή ξενάγηση, αρχίσαμε να κατηφορίζουμε προς την πλατεία του δημαρχείου όπου είχαν στήσει μια χριστουγεννιάτικη αγορά με διαφορών ειδών μαγαζάκια...κάποια πουλούσαν σουβενίρ, κάποια μάλλινα και κάποια άλλα τοπικά γλυκίσματα...πάρτε μια ιδέα από τις φωτό.
Αρχικά σκεφτόμασταν να οργανώσουμε το ταξίδι μόνοι μας αλλά λόγω έλλειψης χρόνου δεν τα καταφέραμε...πήραμε λοιπόν προσφορές από κάποια μεγάλα γραφεία και καταλήξαμε σε ένα που ειδικεύεται σε ταξίδια στις Σκανδιναβικές χώρες...και ευτυχώς δεν το μετανιώσαμε! Το πακέτο μας ήταν για μία εβδομάδα, 3 μέρες στο Ροβανιέμι και 3 στο Ελσίνκι συν μια μονοήμερη εκδρομή στο Ταλίν!
Εντάξει η χαρά μου καθώς πλησίαζαν οι μέρες, δεν περιγραφόταν! Νομίζω σε κανένα άλλο ταξίδι δεν είχα νιώσει τέτοιο ενθουσιασμό! Αλλά ας ξεκινήσω της περιγραφή για να μην σας κουράζω!
Ημέρα πρώτη
Η πτήση μας για Ροβανιέμι ήταν γύρω στις 9 το πρωί...παραλάβαμε το πρόγραμμα του ταξιδίου αλλά και τα απαραίτητα έγγραφα από την κοπέλα του πρακτορείου και επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο! Η πτήση μας διήρκεσε γύρω στις 4:30 ώρες αν θυμάμαι καλά....η αλήθεια είναι πως μέχρι να φτάσουμε με απασχολούσε συνεχώς το κρύο γιατί με όσα είχα ακούσει και είχα διαβάσει για τις θερμοκρασίες, φοβόμουν πολύ! Το τελευταίο μισάωρο και καθώς το αεροπλάνο άρχισε να κατεβαίνει, η θέα από ψηλά σου έκοβε την ανάσα...τα πάντα ήταν καλυμμένα από χιόνι και αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν οι πολλές λίμνες...οι οποίες ήταν όλες παγωμένες φυσικά! Ήξερα ότι η Φινλανδία ονομαζόταν και χώρα των 1000 λιμνών αλλά όχι των 170.000 λιμνών (αν δεν κάνω λάθος τόσες περίπου είναι)
Δυστυχώς τα ελληνικά μου είναι πολύ φτωχά για να σας περιγράψω την εικόνα που είδα όταν άρχισε να προσγειώνεται το αεροσκάφος! Μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι, έβλεπες μονάχα χιονισμένα δάση από έλατα! Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι πως η εικόνα αυτή προμήνυε πως θα ζήσω κάτι πολύ όμορφο και ξεχωριστό! Ίσως σας φανούν χαζά και αστεία αυτά που λέω, αλλά πραγματικά ακριβώς έτσι ένιωσα! Πρώτο γιατί ήταν κάτι που ήθελα χρόνια να κάνω και επιτέλους τώρα θα το ζούσα και δεύτερον γιατί αυτά τα τοπία θαρρείς και είχαν βγει από παιδικό παραμύθι! Και όπως ήταν φυσικό το τελευταίο που σκεφτόμουν εκείνη την στιγμή ήταν το κρύο!
Η αλήθεια είναι πως δεν είχαμε ντυθεί βαριά από την Αθήνα, μονάχα το ισοθερμικά μέσα από τα ρούχα μας γιατί είχαμε σκοπό να βάλουμε μπουφάν και μπότες στο αεροδρόμιο του Ροβανιέμι όταν θα φτάναμε! Και όντως έτσι έγινε...μόλις φτάσαμε ανοίξαμε μια βαλίτσα και φορέσαμε μπότες για αυτές τις θερμοκρασίες, χοντρά μπουφάν κλπ κλπ...συγκεντρωθήκαμε στα λεωφορεία και ξεκινήσαμε για μια πρώτη γνωριμία με το χωριό του Άη Βασίλη!
Εκείνο το βράδυ ήταν και το μοναδικό που είχε πολύ χαμηλή θερμοκρασία... -21...αλλά σας πληροφορώ την παλεύαμε! Όσον αφορά το περίφημο χωριό του Άη Βασίλη, πρέπει να ομολογήσω πως το περίμενα λίγο διαφορετικό! Αυτό που με χάλασε είναι το ότι ήταν ακριβώς δίπλα στην εθνική οδό...θα με πείτε χαζή αλλά το είχα φανταστεί διαφορετικά...μέσα στο χιονισμένο δάσος, περιτριγυρισμένο από έλατα...και όχι δίπλα στον δρόμο με τόσα αυτοκίνητα να περνάνε πέρα δώθε! Αυτό με χάλασε λίγο...(και το hot dog με λουκάνικο από κρέας ταράνδου που εκτός του ότι ήταν άθλιο, ήταν και πανάκριβο!
)Αποφασίσαμε να μην επισκεφθούμε τον διάσημο άγιο εκείνη την ημέρα γιατί θα ερχόμασταν ξανά την τελευταία μέρα συν του ότι θα έπρεπε να περιμένουμε στην ουρά τουλάχιστον μισή ώρα! Κάναμε λοιπόν μια βόλτα στα μαγαζάκια αγοράσαμε μερικά σουβενίρ και κατα το βραδάκι πήγαμε στο ξενοδοχείο μας! Το ξενοδοχείο μας ήταν το Scandic Rovanniemi, δεν τρελάθηκα αλλά οκ! Μετά πληροφορήθηκα πώς πάνω κάτω στο Ροβανιέμι όλα έτσι ήταν! Γευματίσαμε και ξεραθήκαμε στον ύπνο...
Ημέρα δεύτερη
Η σημερινή μέρα ήταν αφιερωμένη στον ζωολογικό κήπο της Ράνουα. Το καλό ήταν ότι επειδή ξημέρωνε λίγο πριν τις 10 ποτέ δε ξεκινούσε το πρόγραμμά μας πρωί. Ντυθήκαμε λοιπόν καλά, πήραμε πρωινό και επιβιβαστήκαμε στα λεωφορεία μας! Προς μεγάλη μου έκπληξη είδα ότι η θερμοκρασία είχα ανέβει 10 βαθμούς και είχε πάει στους -11. "Μ'αγαπάει ο Θεός" σκέφτηκα καθότι είμαι και κρυουλιάρα...το γκρουπ των χριστουγέννων πέτυχε θερμοκρασίες από -25 μέχρι -30...οπότε ήμασταν κάτι παραπάνω από τυχεροί!
Η διαδρομή για τον ζωολογικό ήταν πολύ ευχάριστη, καθώς διανύσαμε μια μεγάλη απόσταση μέσα σε πανέμορφα κατάλευκα τοπία! Απ'οτι μάθαμε από τον ξεναγό οι Φινλανδοί αγαπάνε πολύ τη φύση (εκτός από τη σάουνα) και οι περισσότεροι φροντίζουν να αποκτήσουν ένα εξοχικό μέσα στο δάσος! Τα εξοχικά τους λοιπόν είναι όπως αυτά που βλέπουμε στα παραμύθια...μικρά ξύλινα σπιτάκια ανάμεσα στα θεόρατα έλατα...σε αυτή την διαδρομή λοιπόν μας είπαν και ότι οι οδηγοί υποχρεούται από το νόμο να αλλάζουν λάστιχα τους χειμερινούς μήνες τα οποία έχουν ενσωματωμένα καρφιά και εμποδίζουν την ολισθηρότητα! (το αναφέρω γιατί διάβασα κάτι σχετικό σε μια άλλη ιστορία για την Φινλανδία)
Φτάσαμε μετά από μία ώρα περίπου στον ζωολογικό κήπο και ξεκινήσαμε την περιήγηση μας, με το χιόνι να πέφτει συνεχώς, τόσο ώστε να μην μας ενοχλεί!
Εδώ είχαμε την ευκαιρία να δούμε ζώα όπως λύκους, κόκκινες αλεπούδες, λευκές κουκουβάγιες, πολική αρκούδα και φυσικά ταράνδους και ελάφια...εδώ χορταίνει το μάτι σου χιόνι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
(Δυστυχώς δεν έχω καλή μηχανή και δεν βοηθούσε και το φως γι'αυτό είναι κάπως οι φωτό)
Γυρίσαμε στο Ροβανιέμι γύρω στις 3 και επισκεφθήκαμε το μουσείο Άρκτικουμ...εντάξει εδώ δεν έχω να σας πω πολλά...ένα μουσείο όπου είδαμε διάφορα πολιτικά και πολιτιστικά στοιχεία της Φινλανδίας και ένα ενδιαφέρον βίντεο για το Βόρειο Σέλλας. Εμείς σε αντίθεση με κάποιους από το γκρουπ προτιμήσαμε να περπατήσουμε στην επιστροφή για το ξενοδοχείο και έτσι είδαμε λιγάκι το κέντρο της πόλης...τίποτα το ιδιαίτερο! Αλλά και μόνο που περπατούσα στο χιόνι και ένιωθα τις νυφάδες να πέφτουν συνέχεια στο πρόσωπό μου, μου αρκούσε! Κάναμε μια στάση σε ένα καφέ (στο τέλος θα σας παραθέσω κάποια αρνητικά που είδα στη Φινλανδία)και καταλήξαμε στο ξενοδοχείο
Ημέρα τρίτη
Εκείνη ήταν μακράν η πιο ενδιαφέρουσα ημέρα του ταξιδίου και από τις πιο όμορφες που έχω ζήσει μέχρι σήμερα! Το πρόγραμμα περιείχε snowmobile safari, husky safari και reindeer safari
Ξεκινήσαμε λοιπόν γύρω στις 10 και πήγαμε ακριβώς δίπλα στο ξενοδοχείο μας όπου βρισκόταν το γραφείο της lapland safari...αφού προμηθευτήκαμε τον κατάλληλο εξοπλισμό και πήραμε βασικές πληροφορίες για τη χρήση του snowmobile, ξεκινήσαμε για το χιονισμένο δάσος περνώντας πρώτα επάνω από το παγωμένο ποτάμι!
Από τη μια είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό από όλη αυτή την ομορφιά και από την άλλη είχα το σύζυγο να θέλει να τραβάω συνέχεια κάμερα! εκείνη την ημέρα πάγωσαν τόσο πολύ τα χέρια μου που έτσι και μου έκοβες δάχτυλο δεν θα καταλάβαινα τίποτα!
Κάναμε μια πορεία περίπου μιας ώρας μέσα στο δάσος...η βόλτα με snowmobile ήταν πραγματικά κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθίσει...θα βαρεθείτε να το ακούτε αλλά ήταν τόσο όμορφο το χιονισμένο δάσος που σου έκοβε την ανάσα! Πρώτη μας στάση ήταν η φάρμα των χάσκυ... Φτάσαμε στο σημείο που ήταν παραταγμένα τα όμορφα σκυλιά και ήταν έτοιμα για την βόλτα μας...εντάξει μην φανταστείτε ότι ήταν μεγάλη, έναν κύκλο μέσα στη φάρμα! αλλά εμένα μου αρκούσε...
άλλωστε πόση ώρα να κάνεις βόλτα με έλκηθρο που το σέρνουν χάσκυ...μη νομίζετε πως είναι και πολύ βολικό
Στη συνέχεια μας υποδέχτηκαν σε ένα ξύλινο σπιτάκι όπου είχαν ανάψει φωτιά για να ζεσταθούμε και μας προσέφεραν κάτι ζεστό να πιούμε και μερικά μπισκότα...αφού ζεστάθηκε λίγο το κοκαλάκι μας και αφού έκαναν όλοι βόλτα, ανεβήκαμε ξανά στα μηχανοκίνητα έλκηθρα και ξεκινήσαμε με προορισμό την φάρμα των ταράνδων αυτή τη φορά. Οφείλω να ομολογήσω πως εκεί ήταν πιο φιλόξενοι αφού μας προσέφεραν ζεστά λουκάνικα που έψηναν εκείνη την ώρα και κάποια τοπικά γλυκά
Με τόσο κρύο είχα ξεχάσει και την πείνα μου αλλά τα λουκάνικα ήταν ότι πρέπει εκείνη την στιγμή! Μπήκαμε ξανά στο έλκηθρο που αυτή την φορά έσερναν τάρανδοι και ξεκινήσαμε για τον γύρος της φάρμας...αυτή τη φορά ήταν λίγο μεγαλύτερη η διαδρομή ή τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε γιατί οι τάρανδοι δεν τρέχουν σε αντίθεση με τα χάσκυ. Μετά μπήκαμε σε μια "σκηνή" (είναι παραδοσιακή των Λαπώνων, δεν θυμάμαι πως ονομάζεται) για να ζεσταθούμε λιγάκι στη φωτιά!
Η αλήθεια είναι πως εκείνο το μέρος θα ήταν ιδανικό να βρίσκεται το χωριό του Άη Βασίλη! Μέσα στο δάσος, μακριά από την πόλη όπου δεν θα έχεις εύκολα πρόσβαση...βέβαια για ευνόητους λόγους αυτό δεν θα μπορεί να γίνει!
Αφού λοιπόν είχε βραδιάσει πλέον για τα καλά(δεν ήταν ούτε 3) πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. Κάποιοι μεγαλύτεροι σε ηλικία είχαν την δυνατότητα να επιλέξουν να γυρίσουν με λεωφορείο γιατί ήμασταν στο χιόνι από τις 10 το πρωί σχεδόν και τα άκρα μας είχαν παγώσει οπότε κάποιοι δεν θέλησαν να γυρίσουν ξανά με το snowmobile! Εμείς φυσικά προτιμήσαμε να αψηφήσουμε το κρύο...αυτή την φορά η διαδρομή μου φάνηκε ακόμη πιο όμορφη γιατί δεν σταμάτησε λεπτό να χιονίζει
Φτάσαμε με βαριά καρδιά πίσω στο Ροβανιέμι, αφήσαμε τον εξοπλισμό μας και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο! Παρά την γεμάτη μέρα, βγήκαμε αμέσως στο Ροβανιέμι...εκείνες τις μέρες είχαν εκπτώσεις οπότε πήγαμε σε ένα εμπορικό για ψώνια! Ένα ποτό το βραδάκι σε ένα μπαρ και επιστροφή στο ξενοδοχείο για δείπνο!
Ημέρα τέταρτη
Αυτή ήταν η τελευταία μας μέρα στο Ροβανιέμι...μαζευτήκαμε κατά τις 10 φορτώσαμε βαλίτσες και τραβήξαμε για το Santa Park...εντάξει, δεν ενθουσιάστηκα με αντίθεση με κάποιους που ξετρελάθηκαν...είναι ένα μέρος σαν σπηλιά όπου συναντάς μέσα κοπέλες ντυμένες ξωτικά...είχε και εδώ Άη Βασίλη, ice bar, ταχυδρομείο του Άη Βασίλη και διάφορα άλλα...αυτά τα 30 ευρώ ήταν τα μόνα που θεωρώ ότι ήταν πεταμένα λεφτά! Α, είχε και ένα τρενάκι όπου μέσα από την διαδρομή έβλεπες την ιστορία και τον πολιτισμό της Φινλανδίας...δείτε μερικές φωτό
Στη συνέχεια πήγαμε ξανά στο χωριό του Άη Βασίλη...και πάλι δεν τα κατάφερα να μπω να τον δω γιατί και ο κόσμος ήταν αρκετός αλλά και επειδή να σας πω την αλήθεια δεν ήταν στις προτεραιότητες μου. Επισκεφθήκαμε το ice hotel(όπου αρχικά λέγαμε να κοιμηθούμε ένα βράδυ αλλά ευτυχώς αλλάξαμε γνώμη γιατί είχε -9) το ice bar, και το ice reasturant όπου και γευματίσαμε!(με γάντια φυσικά
) Εκεί έφαγα το πιο νόστιμο φαγητό από όλες τις μέρες που ήμασταν στην Φινλανδία! Παραδοσιακή σούπα με τι άλλο...σολομό! Δείτε μερικές ακόμα φωτογραφίες
Και επειδή θέλαμε να νιώσουμε για λίγο παιδιά περάσαμε και από το snow fun...πήραμε από μια "σαμπρέλα" ο καθένας και κάναμε τσουλήθρα στο χιόνι
Εδώ δεν έχω φωτο να σας δείξω...οπότε ας προχωρήσω παρακάτω! Αφού λοιπόν το διασκεδάσαμε λιγάκι στο χωριό του Άη Βασίλη, πήραμε το δρόμο για το αεροδρόμιο...ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς και πετούσαμε για Ελσίνκι απόγευμα! Η αλήθεια είναι πως δεν ήθελα να φύγω...και δυστυχώς όταν φτάσαμε στο Ελσίνκι, το ένιωσα ακόμα πιο έντονα...η πρώτη επαφή με την πόλη, δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα...ούτε και η δεύτερη μπορώ να πω Δεν ξέρω αν εσείς που έχετε ταξιδέψει στο Ελσίνκι έχετε αντίθετη άποψη αλλά εγώ προσωπικά, δεν είδα τίποτα ενδιαφέρον όσες μέρες ήμουν εκεί...απολύτως τίποτα! Είπα να μην απογοητευτώ, άλλωστε είχαμε άλλες 3 μέρες μπροστά μας. Φτάσαμε στο ξενοδοχείο Scandic Helsinki (το οποίο ήταν πολύ ωραίο) γύρω στις 6 το απόγευμα, τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια μας και το βράδυ ετοιμαστήκαμε για την υποδοχή του νέου έτους...αφού γευματίσαμε στο ξενοδοχείο μας, τραβήξαμε παρέα με κάποια παιδιά του γκρουπ για την πλατεία της Γερουσίας, όπου συνηθίζουν να υποδέχονται οι Φινλανδοί τη νέα χρονιά! Δυστυχώς αυτό που μου έρχεται πρώτα στο νου, σκεπτόμενη εκείνη την βραδιά είναι η τραγική κατάσταση των Φιλανδών από το ποτό...ήξερα πως γενικά στις σκανδιναβικές χώρες αγαπάνε το αλκοόλ αλλά δεν μπορούσα με τίποτα να φανταστώ ότι θα έβλεπα τέτοιες εικόνες...περπατούσαν σαν ζώα κατευθυνόμενοι όλοι προς την πλατεία, λιώμα από το ποτό...και κυρίως οι κοπέλες! έβλεπα κορίτσια να μην μπορούν να περπατήσουν, κάποια άλλα να πέφτουν, να χτυπάνε και η μόνη τους έννοια ήταν η μπύρα που χυνόταν στο δρόμο...
με όλες αυτές τις σκηνές απείρου κάλους λοιπόν, φτάσαμε στην πλατεία η οποία ήταν κατάμεστη από κόσμο...ήταν σχεδόν 11 οπότε βρήκαμε ένα wine bar ακριβώς απέναντι από την πλατεία και καθίσαμε να πιούμε ένα κρασάκι μέχρι να πάει 12 παρά...μόλις λοιπόν άρχισε να πλησιάζει 12 κατεβήκαμε ξανά στην πλατεία...είχαν στήσει μια μεγάλη εξέδρα όπου μιλούσε κάποιος(υποθέσαμε πως ήταν ο δήμαρχος) και λίγο μετά άρχισε η αντίστροφη μέτρηση...άρχισαν να ρίχνουν πυροτεχνήματα και καθώς έβλεπα τον κόσμο να ενθουσιάζεται, να τραβάει φωτο και βίντεο, σκέφτηκα ότι μας περιμένει μια ενδιαφέρουσα βραδιά απόψε....προφανώς όμως όλα στην φαντασία μου ήταν...
Με το που τέλειωσαν τα πυροτεχνήματα, σε κλάσματα δευτερολέπτου άρχισαν να φεύγουν σαν τις κατσαρίδες μόλις τους ρίξεις αεροζόλ στη φωλιά...μέσα σε πέντε λεπτά είχε αδειάσει η πλατεία! Ξεχύθηκαν όλοι στα γύρω στενά όπου υπήρχαν πολλά μπαράκια και κλαμπ...αρχίσαμε λοιπόν και εμείς να ακολουθούμε το πλήθος, με σκοπό να βρούμε ένα ωραίο μαγαζί να καθίσουμε για ένα ποτό...μέρα που'ταν!!!!!!
Τελικά δεν βρήκαμε τίποτα αξιόλογο και όσα ήταν καλά ήταν γεμάτα από κόσμο! Και με τόσα που είδαμε, ξενερώσαμε και καταλήξαμε στο bar του ξενοδοχείου να πίνουμε κρασί! Όχι πως μας χάλασε, μια χαρά περάσαμε...αλλά η αλήθεια είναι πως περιμέναμε διαφορετική την βραδιά μας Η περιγραφή μου στο Ελσίνκι θα είναι πιο σύντομη μιας και αυτό που ουσιαστικά άξιζε σε όλο το ταξίδι ήταν η παραμονή μας στο Ροβανιέμι!
Την επόμενη μέρα λοιπόν σηκωθήκαμε, πήραμε το πρωινό μας και επιβιβαστήκαμε στα πούλμαν με προορισμό του λιμάνι του Ελσίνκι...η μέρα σήμερα ήταν αφιερωμένη στο Ταλίν! Έπειτα από 2 ώρες ξεκούραστου ταξιδιού, μιας και το πλοίο ήταν τεράστιο και ολοκαίνουριο, φτάσαμε και στην πρωτεύουσα της Εσθονίας και κατευθυνθήκαμε αμέσως στην μεσαιωνική πόλη του Ταλίν...
Μετά από μια μικρή ξενάγηση, αρχίσαμε να κατηφορίζουμε προς την πλατεία του δημαρχείου όπου είχαν στήσει μια χριστουγεννιάτικη αγορά με διαφορών ειδών μαγαζάκια...κάποια πουλούσαν σουβενίρ, κάποια μάλλινα και κάποια άλλα τοπικά γλυκίσματα...πάρτε μια ιδέα από τις φωτό.
Attachments
Last edited:
