ΕΡΣΗ
Member
Μόλις γύρισα από ένα δεκαπενθήμερο ταξίδι στην Λήμνο και ας καταθεσω και εγω τον οβολο μου σε πληροφοριες.
Ας ξεκινησω με τα βασικα:
Παραλίες:
Οι περισσότερες έχουν μπαράκια (άλλα με μουσική και άλλα είναι πιο ήσυχα) με ομπρέλες και ξαπλώστρες οι οποίες διατίθενται δωρεάν στους λουόμενους. Υπάρχει καμπίνα για να αλλάζει κανείς ρούχα και ντους για να ξεπλένεται. Αν θέλει παραγγέλνει κάτι στο μπαρ, αλλά και πάλι δεν είναι υποχρεωτικό αυτό.
Είναι συνήθως αμμώδεις.
Έχουμε και λέμε από παραλίες:
Κοντά στη Μυρινα, :
Ρηχά Νερά: Στην δυτική προέκταση της Μύρινας. Εννοείται ότι έχει κόσμο.
Αυλώνας: Πιο ήσυχη παραλία, λίγο πιο πέρα.
Άγιος Γιάννης: Υπέροχο τοπίο: Μια ένσταση, μόνο. Επειδή στα σημείο αυτό το οδικό δίκτυο έγινε μάλλον παλαιότερα, έχει το μειονέκτημα οτι ο ασφαλτοδρομος περνάει πολύ δίπλα από την αμμουδιά. Εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει να λιάζομαι και από πάνω από το κεφάλι μου να περνάνε αυτοκίνητα.
Νότια
Πλατύ: Στα δυο χιλιόμετρα από τη Μύρινα. Φθάνει και το δημοτικό λεωφορείο. Εδώ δεν υπάρχει το μειονέκτημα του κεντρικού δρόμου: βρίσκεται πολύ πιο μακριά από την ακτή. Κατά τον Αύγουστο έχει κόσμο, αλλά λόγω του μεγέθους της υπάρχει πάντα χώρος. Στη συνεχεία από το Πλατύ υπάρχει χωματόδρομος ο οποίος περνά μπροστά από το ξενοδοχείο Limnos Village και οδηγεί σε αλλά δυο πολύ ωραία λιμανάκια τα οποία δεν είναι οργανωμένα. Πρέπει να πάρετε νερό και ομπρέλες.
Θάνος: Επίσης πανέμορφη παράλια πολύ κοντά στην Μύρινα, αλλά επειδή για να πάει κανείς πρέπει να περάσει από τα στενά του χωριού Θάνος, δεν μπορεί να φθάσει το δημοτικό λεωφορείο, με συνέπεια να έχει λιγότερο κόσμο από την παράλια στο Πλατύ.
Εβγατης: Τεράστια, υπέροχη και πιο ερημική παράλια από τις δυο προηγούμενες. Για να φθάσει κανείς εδώ πρέπει να περάσει από τη στενωπό του Θάνου.
Διαπορι: Συμπαθέστατη. Δεν έχει beach bar, αλλά έχει κάποιες ομπρέλες, χωρίς ξαπλώστρες και καμπίνα για να αλλάζει κανείς ρούχα. Δίπλα υπάρχουν ψαροταβέρνες.
Σε όλες αυτές τις παράλιες ο λουόμενος θα βρει και ταβέρνες.
Κοντά στον Μούδρο:
Γενικά ο κόλπος του Μούδρου παρότι τεράστιων διαστάσεων –εξ ου και η τεραστία στρατιωτική του σημασία- δεν ενδείκνυται για μπάνιο, αλλά για στρατηγικά κόλπα. Όμως υπάρχουν τρεις εξαιρετικά όμορφοι μικρού μεγέθους κολπίσκοι:
Μικρό Φαναράκι και
Μεγάλο Φαναράκι: Και οι δυο κολπίσκοι είναι οργανωμένοι, πανέμορφοι και γύρω στον δεκαπενταύγουστο έχουν αρκετό κόσμο. Όλες τις άλλες περιόδους είναι ήσυχοι. Βλέπουν δυτικά και επειδή είναι μέσα στον μεγαλύτερο κόλπο του Μουδρου πολύ σπάνια τους πιάνει το κύμα. Στο Μεγάλο Φαναράκι υπάρχει και ταβέρνα.
Χαβουλη:
Λίγο πιο μακριά από τις δυο προηγούμενες με βατό χωματόδρομο. Επίσης οργανωμένη με beach bar. Προσφέρει και σκιά για ελεύθερο camping.
Στα βόρεια:
Γομάτι: Εκπληκτική τεράστια παραλία. Φάτσα στο βοριά, πράγμα που σημαίνει ότι όταν έχει βορινούς άνεμους έχει πολλά κύματα. Κατάλληλη για windsurfers και ελεύθερο camping. Στη μια άκρη της έχει μια ταβέρνα και στην άλλη, κάποια χιλιόμετρα μακριά, ένα beach bar. Κοντά σε αυτή υπάρχουν οι αμμοθίνες-ένα μικρό κομμάτι Σαχάρας στην Ευρώπη. Περισσότερες πληροφορίες: Δήμος Ατσικής - Γομάτι - Αμμοθίνες
Κοτσινας: Και αυτή η παραλία στον βορρά βλέπει. Οργανωμένη. Αν έχετε μικρά παιδία βολεύει καθότι άβαθης. Αν δεν έχετε, δεν πολύλεει. Η άσφαλτος στο κεφάλι σας. Ωστόσο όμως δίπλα είναι και το γραφικό λιμανάκι του Κότσια για κανένα ωραίο ψαράκι.
Στα ανατολικά:
Όρμος Κέρος: Έχει μικρές αμμοθίνες. (Καμία σχέση με αυτές στο Γομάτι). Την πιάνει ο βορράς όποτε θεωρείται ιδανική για windsurfers. Πολλοί κάνουν ελεύθερο camping. Εχει και αυτη σε μια ακρη της beach bar.
Παράλια Καμινακια η Πλατύς Γιαλός:
Κάτω από τον αρχαιολογικό χώρο της Πολιοχνης. Τεράστια πανέμορφη παράλια με λευκή άμμο. Ελάχιστος κόσμος. Την πιάνουν οι βόρειοι άνεμοι. Υπάρχει ένα beach bar το οποίο φέτος που πήγα δεν λειτουργούσε. Κάποιες ομπρέλες υπήρχαν πάντως. Λίγες σε σχέση με το απέραντο μέγεθος της. Μαγευτική.
Νοτιοανατολικά:
Λουρί: Αμμώδης. Δεν είναι οργανωμένη. Πρέπει να φέρετε νερό κλπ.
Δυτικά:
Προσεγγισιμες μόνο με χωματόδρομο μέσω του χωριού της Άγιας Σοφίας: Δεν είναι οργανωμένες.
Σκιδι
Παρθενομυτος: Τοπίο εξαιρετικό. Μου μίλησαν για την εκπληκτική διαύγεια των νερών τους, μόνο που δεν μπόρεσα να το διαπιστώσω η ίδια καθότι την ημέρα που πήγα φυσούσε δυνατά. Πέτρες και άμμος ανάκατα. Υπάρχει χωματόδρομος δύσκολος που ενώνει τον Παρθενομυτο με την Χαβουλη και συντομεύει κατά πολύ τον δρόμο. Καταφέραμε να τον κάνουμε με αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού τα λάστιχα του οποίου ούτως η άλλως έπρεπε να αλλαχθούν, όποτε δεν στενοχωρηθήκαμε για τα κοφτερά Βραχιά που συναντήσαμε. Ετερη φορά με νοικιασμένο αυτοκίνητο μικρού κυβισμού, στάθηκε αδύνατον να περάσουμε.
Υπάρχουν και μερικές ακόμη στις οποίες δεν πρόλαβα να πάω όπως:
στον Άγιο Ερμολαο, στα Κόκκινα Βραχιά και στην Νευτινα . Από την παράλια της Πλάκας πέρασα αλλά δεν τρελάθηκα κιόλας.
Υπάρχει επίσης ένα καΐκι, ο Άνεμος, ο οποίος μέρα παρά μέρα οργανώνει εκδρομές για το γύρο του νησιού το οποίο σταματά σε παράλιες που δε φθάνει ο δρόμος. (την άλλη ημέρα διοργανώνει εκδρομές στον Αι Στράτη).
Επίσης έχασα την ευκαιρία να κολυμπήσω στην σπηλιά του Φιλοκτήτη η οποία βρίσκεται στο ύψος του νερού στον αρχαιολογικό χώρο των Καβείρων και μου είπαν ότι πρόκειται για εμπειρία. Αλλά πρέπει να πάει κανείς νωρίς και εκτός Δευτέρας γιατί στις τρεις το μεσημέρι κλείνει ο αρχαιολογικός χώρος και μετά θα πρέπει κανείς να πηδάει τα κάγκελα προκείμενου να πάει σπίτι του. Δήμος Μούδρου - Σπήλαιο Φιλοκτήτη
Αξιοθέατα:
Αρχαιολογικοί χώροι: Πολιοχνη, Καβειρια, Ηφαιστεια.
Δεν πρόλαβα να πάω πουθενά (Τόσες παραλίες που να προκάνει κανείς).
Πήγα στην Ηφαιστεια ένα απόγευμα, μην ξεχνάτε ότι οι αρχαιολογικοί χώροι είναι ανοικτοί μόνο πρωί –εκτός Δευτέρας- μέχρι τις τρεις. Αυτόν τον χώρο μπορεί κανείς να τον επισκεφθεί κανείς καθότι είναι αρκετά ελεύθερος: Μόνο το αρχαίο αναστηλωμένο θέατρο είναι κλειδωμένο με κάγκελα και περίφραξη, αλλά το βλέπει κανείς από έξω και εντυπωσιάζεται. Είναι αναστηλωμένο εξαιρετικά-φέτος τελείωσε η αναστήλωση του και μάλιστα έγινε και μια μόνο παράσταση μετά από αιώνες. Το θέατρο είναι φτιαγμένο όχι από μάρμαρο που προφανώς δεν υπάρχει ως υλικό στην περιοχή, αλλά από κίτρινο πωρόλιθο. Επειδή έτυχε να βρίσκομαι εκεί κατά τη δύση του ήλιου μαγεύτηκα: από τις δυο μεριές δυο κόλποι και στη μέση το θέατρο που χρύσιζε στον ήλιο. Και μια ερημιά συγκλονιστική. Από τη μια μεριά ο ένας άβαθης κόλπος με αλυκή και ερείπια από αγροικίες σαφώς πιο σύγχρονες, αλλά με μέλη και σπαράγματα από την αρχαία πόλη και από την άλλη ένας κόλπος σαφώς λιγότερος προφυλαγμένος. Ένα τοπίο μεταφυσικό.
Το Κάστρο της Μύρινας: Εντυπωσιακότατο, πανέμορφο και πολύ καλά φωτισμένο το βράδυ. Αξίζει τον κόπο μια επίσκεψη σε ένα άπαρτο κάστρο: η Λήμνος παραδόθηκε στους Τούρκους με συμφωνία, το κάστρο της δεν έπεσε! Αν θυμάμαι καλά υπάρχουν και τουριστικά γραφεία που διοργανώνουν επισκέψεις σε αυτό με γαϊδουροκαβαλαρία. Ναι, είναι ενετικό με οθωμανικές επισκευές, αλλά κτίστηκε σε προϋπάρχον βυζαντινό, το οποίο κτίστηκε σε προϋπάρχον ρωμαϊκό το οποίο κτίσθηκε σε προϋπάρχον αρχαίο, το οποίο είχε κτισθεί πάνω σε αρχαϊκό και πάει λέγοντας… Να σημειωθεί ότι θα συναντήσετε και πλατόνια, δηλαδή ελαφάκια, σαν αυτά ης Ρόδου. Είναι μικρόσωμα με βούλες στο σώμα και πλου χαριτωμενα. Είναι συνηθισμένα στον κόσμο και δεν ενοχλούνται από τους ανθρώπους.
Χώρια: Θα αναφέρω δυο μόνο. Και σε αλλά χώρια θα βρει κανείς αρχοντικά πέτρινα, αλλά δεν πρέπει να φύγει κανείς από την Λήμνο χωρίς να έχει δει αυτά τα δυο τουλάχιστον.
Κοντιας: Πρόκειται για αρχοντοχωρι με πέτρινα σπίτια. Δήμος Νέας Κούταλης Λήμνου: Τουριστικός Οδηγός: Δημοτικά Διαμερίσματα: Κοντιάς
Είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι φαίνεται από τον δρόμο. Αξίζει να το περπατήσετε και να το γυρίσετε λίγο. Υπάρχει και μια Πινακοθήκη Σύγχρονης Βαλκανικής Τέχνης η οποία οργανώνει και ενδιαφέρουσες περιοδικές εκθέσεις.
Παλιό Πεδινό: Εγκαταλείφθηκε λόγω σεισμού και οι κάτοικοι του μεταφέρθηκαν σε νέα τοποθεσία όπου έκτισαν το Νέο Πεδινό. Εδώ και δυο τρία χρόνια άρχισαν να αναστηλώνουν τα παλιά σπίτια. Υπάρχει μια πανέμορφη πλατεια με πλατανια με εξαιρετική ταβέρνα. Δήμος Νέας Κούταλης Λήμνου: Τουριστικός Οδηγός: Αξιοθέατα: Το Πεσπέραγο ή Παλαιό Πεδινό
Τοποθεσίες:
Αμμοθίνες: Ήδη τις έχω αναφέρει. Από Σαρδες προς Καταλακκο. Υπάρχουν πινακίδες που δείχνουν το δρόμο. Μην φύγετε από τη Λήμνο χωρίς να τις επισκεφθείτε. Να φορέσετε κλειστό παπούτσι. Έκανα την ηλιθιότητα να ξεχαστώ και να πάω με σαγιονάρες μέρα μεσημέρι και τα είδα όλα: κατακάηκαν οι πατούσες μου!
Γεωλογικό Πάρκο Φαρακλού. Στα βόρεια μετά χωριό Προπουλι. Ρωτήστε καθότι δεν υπάρχουν πινακίδες για το ποιον χωματόδρομο πρέπει να ακολουθήσετε. Όταν φθάσετε όμως υπάρχει μια μικρή πινακίδα. Πρόκειται για λαβα η οποία ξεχύθηκε και πάγωσε πέφτοντας στη θάλασσα. Σκαρφαλώνετε λοιπόν στα βραχια (είναι πολύ εύκολο ακόμη και εγώ που φοβάμαι τις αναρριχήσεις τα κατάφερα πολύ άνετα φορώντας και σαγιονάρες) και βλέπετε τα περίεργα αυτά σχήματα. Είναι εντυπωσιακά, αλλά αξίζει και η διαδρομή.
Φακός: Μια ορεινή χωρίς οικισμούς χερσόνησος με ενδιαφέρον τοπίο. Δυστυχώς επειδή είναι βοσκοτόπι, πολλές διαδρομές είναι κλεισμένες από τους βοσκούς για να μην φεύγουν τα ζώα τους.
Υγροβιότοποι: Ναι, ναι στην ηφαιστειακή Λήμνο υπάρχουν και λίμνες! Τρεις για την ακρίβεια! Η Αλυκή η μεγαλύτερη, η Ασπρολίμνη και η Χορταρολίμνη. Την τελευταία δεν την είδαμε καθότι στεγνώνει το καλοκαίρι. Παρόλο που λένε ότι και η Αλυκή στεγνώνει το καλοκαίρι εμείς τη βρήκαμε με αρκετό νερό. Οποίος πάει τώρα το Σεπτέμβρη θα τις δει να γεμίζουν πούλια! Αν είναι τυχερός είναι πιθανόν να πετύχει και ροζ φλαμιγκο! Περισσότερες πληροφορίες εδώ: ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΔΡΟΥ - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΒΙΟΤΟΠΩΝ ΧΟΡΤΑΡΟΛΙΜΝΗΣ - ΛΙΜΝΗΣ ΑΛΥΚΗΣ
Εκκλησίες: Μια και καλή! Πανάγια Κακαβιωτισσα. Μεταξύ Θάνου και Θερμών. Καθώς πηγαίνετε προς τα Θερμά στρίβετε αριστερά σε έναν βατό χωματόδρομο (έχει μικρή και διακριτική πινακίδα. Προσοχή μην την χάσετε λόγω διακριτικότητας) και φτάνετε σε έναν σκουπιδότοπο ο οποίος χαλάει το ωραίο αν και άγριο και ερημικό τοπίο. Αφήνετε εκεί το αυτοκίνητο σας και ανεβαίνετε σκαλιά και σκαλιά (με ήπια κλίση). Γρήγορα αφήνετε πίσω σας το σίχαμα αυτού του σκουπιδότοπου (μα τι κάνουν οι τοπικοί άρχοντες; ) και αρχίζετε να ανεβαίνετε. Το τοπίο θα σας αποζημιώσει αν σας αρέσουν τα ξερά, άνυδρα «καμένα» τοπία, γεμάτα Βραχιά και με μια αίσθηση αρχαίου ηφαιστείου. Μετά από λίγο οι μυρωδιές από τα θυμαρια και τις λεβάντες θα σας αποζημιώσουν για το δύσοσμο ξεκίνημα. Θα περπατήσετε σε βατά μονοπάτια περίπου 1,5 χιλιόμετρο, γύρω στη μιση ώρα. Και θα φτάσετε σε κάτι σκαλοπάτια. Αφού τα ανεβείτε και αυτά θα βρεθείτε σε μια σπηλιά η οποία στεγάζει το ξωκλήσι αυτό. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ότι επειδή ο βράχος το στεγάζει, οι μάστορες που το έχτισαν έκριναν περιττό να του προσθέσουν και στέγη. Όποτε ο επισκέπτης αντικρίζει παράλληλα με το εκκλησάκι και την κάτοψη του. Η θεά προς την παράλια του Θάνους είναι μαγική.
Ιστορικού Ενδιαφέροντος Μνημεία: Οι λάτρεις της σύγχρονης ιστορίας έχουν πολλά να επισκεφθούν στη Λήμνο! Ας μην ξεχνάμε τον Μουδρο! Το 1912 ο Μουχρός έγινε πανελληνίως γνωστός, όταν ο ναύαρχος Κουντουριώτης τον κατέστησε ορμητήριο του στόλου κατά τους βαλκανικούς πολέμους. Κατά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο γνώρισε μεγάλη κίνηση, αφού υπήρξε έδρα της αγγλικής στρατιωτικής διοίκησης. Στα γύρω υψώματα προς το Κουκονήσι και προς το Φαναράκι στρατοπέδευσαν δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες. Στο λιμάνι κατασκευάστηκαν αποβάθρες και μετατράπηκε σε ναύσταθμο για να εξυπηρετήσει το συμμαχικό στόλο που ναυλοχούσε στον κόλπο.
Στο Μούδρο υπεγράφη στις 31 Οκτωβρίου 1918 η γνωστή Συνθήκη Ανακωχής του Μούδρου μεταξύ των Συμμάχων και της Τουρκίας με την οποία έληγε επισήμως ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος. Η Συνθήκη αποτελείτο από 25 άρθρα. Το 25ο άρθρο όριζε την κατάπαυση του πυρός το μεσημέρι της ίδιας ημέρας.
Η συνθήκη του Μούδρου έμεινε στην ιστορία ως ένας θρίαμβος των Συμμαχικών Δυνάμεων έναντι των Τούρκων και μεταξύ άλλων, επέβαλε τα ακόλουθα:
Η Συνθήκη του Μούδρου στην κυριολεξία έθετε την Τουρκία υπό τον απόλυτο έλεγχο της Συμμαχίας.
Η χώρα χωρίστηκε σε ζώνες και διανεμήθηκε στις δυνάμεις για την επιβολή των όρων της Συνθήκης.
Στην Ελλάδα δόθηκε η ζώνη της Σμύρνης .
Η πρόκληση για την Τουρκία ήταν μεγάλη.
Λίγους μήνες μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Μούδρου το Μάιο του 1919 ο Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα και κήρυξε επανάσταση, με τις γνωστές συνέπειες για τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας.
Λόγω τις στρατηγικής της σημασίας στην περιοχή του Μούδρου βρίσκει κανείς δυο στρατιωτικά νεκροταφεία:
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
- Το Πρώτο Συμμαχικό Νεκροταφείο στον Μουδρο: Δήμος Μούδρου - Συμμαχικό Νεκροταφείο
-Το Δεύτερο Συμμαχικό Νεκροταφείο Πορταριανου: Και εδώ ταφήκαν κάποιοι από τους νεκρούς από τη Μάχη της Καλλίπολης. Δήμος Νέας Κούταλης Λήμνου: Τουριστικός Οδηγός: Μουσεία - Μνημεία: 2ο Συμμαχικό Νεκροταφείο Πορτιανού
Και ακόμη ένα νεκροταφείο, αυτή τη φορά Λευκών Ρώσων:
Το Ρώσο-κοζάκικο Νεκροταφείο. Δήμος Νέας Κούταλης Λήμνου: Τουριστικός Οδηγός: Μουσεία - Μνημεία: Ρώσικο - Κοζάκικο Νεκροταφείο
Μύρινα: Εννοειται ότι θα την επισκεφθείτε. Αξίζει τον κόπο να κάνετε μια βόλτα στον Ρωμεικο Γιαλό για να θαυμάσετε τα σπίτια των πλούσιων Αιγυπτιωτων που γύρισαν στο νησί τους ξανά, εισάγοντας την καλλιέργεια του αιγυπτιακού βαμβακιού στη Λήμνο. Μην χάσετε το τούρκικο φρουραρχείο στους πρόποδες του Κάστρου όπου ο τούρκος πάσας υπέγραψε την παράδοση της Λήμνου στον ναύαρχο Κουντουριώτη!
Στον Τούρκικο Γιαλό πολύ χαριτωμένο είναι το λιμανάκι με τις ψαρόβαρκες, την ψαραγορά και τις ψαροταβέρνες. Έχει και ενδιαφέρον Αρχαιολογικό Μουσείο (μας είπαν, δεν το επισκέφθηκα).
Φαγητό: Ψαροφαγία σε άκρατο βαθμό, αλλά και κρεατοφαγία για οποίον έχει θέμα με το ψάρι! Φίλος συνηθίζει να λέει ότι «καλό, φθηνό και πολύ δεν υπάρχει». Η Λήμνος τον διαψεύδει. Οι μερίδες τους είναι θεόρατες και οι τιμές καλές και το φαγητό εξαιρετικό. Εμείς οι αδαείς παραγγείλαμε κατά τον ελληνικό τρόπο του «φέρε-φέρε» και όταν άρχισαν να καταφθάνουν οι βαθιές πιατέλες με την χωριάτικη για τρία άτομα ανησυχήσαμε σφοδρα! Όταν φύγαμε αφήσαμε πίσω μας τόσα τρόφιμα που θα μπορούσε να τραφεί χωριό της Αφρικής επί διήμερο! Καταντραπήκαμε! Αλλά δεν ξέραμε. Εγώ σας ενημερώνω προς αποφυγή τέτοιων καταστάσεων: παραγγείλαμε δυο μερίδες σαρδέλες σχάρας. Τι πιο σεμνό; Αν δε! Κατέφθασαν οι γνωστές δυο πιατέλες: Από περιέργεια τις μετρήσαμε: η κάθε πιατέλα περιείχε δεκαοχτώ (18) μεγάλες σαρδέλες! Συμπέρασμα: δυο άτομα προσπάθησαν να φανέ 36 σαρδέλες. Στο τέλος ταΐζαμε τις γάτες που και αυτές φαίνεται ότι ήταν χορτασμένες και έπαιζαν με τις σαρδέλες κομμάτι ανόρεχτες.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Γιαννακαρος: Η αλυσίδα του νησιού. Ένα μαγαζί στο λιμανάκι του τούρκικου γιαλού, ένα μαγαζί στην παράλια του Θάνου, ένα στο λιμανάκι του Κοτσινα. Έφαγα στον Κότσινα και στον Θάνο. Μου είπαν ότι και στον τούρκικο Γιαλό είναι εξίσου καλός.
Τζιμης: Στην παραλία στο Πλατύ. Φημίζεται για τις αστακομακαρονάδες του και τα εξαιρετικά φρέσκα ψαριά του, θεωρείται όμως ακριβός σχετικά με τους υπόλοιπους του νησιού.
Η Μάρθα: Στην Νέα Κουταλη. Το αγαπημένο μου μαγαζί. Κυρίως ψαροταβέρνα αλλά έχει και πολύ καλά μαγειρευτά. Φάγαμε υπέροχες φούσκες, κυδώνια, καλόγνωμες, αστακουδακια, χταποδακια στα καρβουνα μαστιχωτα, ένα ψάρι, παντελής με τ’ όνομα και ένα θεϊκό, αξέχαστο γιουβέτσι με γαρίδες. Τιμαι λογικαί.
Στην Νέα Κουταλη υπάρχει και το εξίσου καλό Γλαροπούλα το οποίο όμως υστερεί ως προς τον υπαίθριο χώρο του.
Στο Μουδρο φημισμένο είναι το Κύμα απ’ τι μου είπαν, έχει καθημερινά κακαβιά. Δεν έχω όμως ιδία άποψη.
Στην Μύρινα, στο λιμάνι, φάγαμε καλά στον Εξάντα (=προσοχή 18 σαρδέλες η μερίδα!) και μου μίλησαν με πολύ καλά λόγια για τον Γλάρο ο οποίος είναι σε επιτελικό σημείο στο ψαρολιμανάκι, αλλά δεν πήγαμε.
Από κρεατικά φάγαμε εξαιρετικά στο χωριό Πλατύ σε μια χαριτωμένη πλατειούλα στον Σώζο (μια παρέα πέντε άτομα πληρώσαμε 11 ευρω ο καθένας για ένα τραπέζι που όταν φύγαμε το αφρικάνικο χωριό που λέγαμε θα έβγαζε και το βραδινό του).
Επίσης στο Παλιό Πεδινό η ταβέρνα Παλιό Χωριό είχε εξαιρετικό αρνί σούβλας, κοκορέτσια και ένα λουκάνικο γλύκισμα.. Οι δε πατάτες τους εξαιρετικά καλοτηγανισμένες.
Στα Τσιμαντρια άκουσα ότι η ταβέρνα ο Μερακλής στην πλατεία του χωριού έχει επίσης καλά κρέατα και κυρίως κοτόπουλα σούβλας. Δεν πήγα όμως.
Αξίζει τον κόπο να πάτε ως τις Σαρδες για να φάτε κόκορα με φλωμαρι (τοπικές χυλοπίτες) και αγριοκουνελο στιφάδο καθώς και αυτούδια με μούστο (τοπικά ζυμαρικά που ζυμώνονται την ίδια ημέρα και περιχύνονται από τον ίδιο τον συνδαιτυμόνα με μούστο! Θεϊκά!) στην ταβέρνα Μαν-τέλα. Το κόκκινο κρασί χύμα είναι πολύ καλό και εδώ προσοχή: οι μερίδες είναι τεράστιες. Υπάρχει και μια δεύτερη ταβέρνα του ίδιου στο χωριό Καλλιόπη εξ ίσου καλή. Παράλληλα υπάρχει και ψητοπωλείο της αυτής επιχείρησης στο παλιό λιμάνι της Μύρινας. Δεν έχω δοκιμάσει εκεί και δεν γνωρίζω να σας πω. Αλλά το real thing είναι στις Σάρδες. Να πάτε σχετικά νωρίς όμως γιατί η τοπική cuisine είναι κομμάτι βαριά- αν και πολυ νόστιμη- για το στομάχι.
Διαμονή: Έμεινα στο Πλατύ στη Βίλα Αφροδίτη.
Villa Afroditi
Μείναμε πολύ ευχαριστημένοι από την εξυπηρέτηση. Για την περίοδο του δεκαπενταύγουστου πληρώσαμε για δυο άτομα 95 ευρω με πρωινό. Τα δωμάτια και τα μπάνια άνετα και ευρύχωρα. Το ξενοδοχείο είναι καμία εκατοστή μέτρα από την παραλία.
Πολύ συμπαθητικό και ως τοποθεσία μου φάνηκε το Mabella Beach www.mabellabeach.gr
στην μικρή παραλία δίπλα στην παράλια στο Πλατύ. Δεν γνωρίζω τίποτε σε σχέση με τα δωμάτια του γιατί δεν τα είδα.
Ακριβώς πάνω στη θάλασσα –δε μεσολαβεί δρόμος - υπάρχει ένα συγκρότημα ενοικιαζομένων διαμερισμάτων. Μου φάνηκαν πολύ καλόγουστα. Villa Victoria Villa Victoria Traditional Stoned Rooms στο Πλατύ Λήμνου, Λήμνος, Μύρινα,Αιγαίο, Ελλάδα Το μειονέκτημα τους είναι ότι το beach bar είναι ακριβώς από έξω με συνέπεια να έχει φασαρία κυρίως το μεσημέρι. Πρωί και βράδυ πάντως είναι πολύ ήσυχο.
Στον Άγιο Γιάννη πολύ χαριτωμένο με υπέροχη θεά στη θάλασσα είναι ο πετροκτιστος ξενώνας Λιθοεσσα Λιθόεσσα Παραδοσιακός πετρόκτιστος ξενώνας παραλία Αγιου Γιάννη Κάσπακας Λήμνος-Lithoessa traditional stoned built apartments Agios Giannis Beach Kaspakas Lemnos Greece
Και επισης το νεοκτιστο Porto Plaza: Αρχική - Ξενοδοχείο Porto Plaza -Πολυτελή Δωμάτια και Σουϊτες - Hotel Beach Resort - Αγιος Ιωάννης Κασπακας Λήμνος
Και ένα Παρά θιν΄αλως Lemnos Greece - Parathinalos Studios and Apartments on Lemnos Island - Greek Version
Στον Εβγατη το συγκρότημα Αρμονία τράβηξε την προσοχή μου: Armonia apartments Evgatis beach Lemnos Island Αρμονία Επιπλωμένα δωμάτια παραλία Εβγάτη Λήμνος
Στην παραλία του Θάνου Πετράδι Στούντιο Lemnos Greece - Petradi Studios on Lemnos Island - Thanos
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων οφείλω να δηλώσω ότι δεν έχω μείνει σε κανένα από αυτά, εκτός από το πρώτο το Βίλα Αφροδίτη το οποιο και συστηνω. Τα υπόλοιπα είναι απλώς κάποια συγκροτήματα που μου φάνηκαν συμπαθητικά βλέποντας τα από έξω και βρίσκονται σε όμορφες περιοχές όποτε και συγκέντρωσα εδώ τις ιστοσελίδες τους μήπως και κανείς βοηθηθεί από το εδώ μάζεμα αυτών των πληροφοριών.
Διασκέδαση: Όντως πολύ φτωχή. Αλλά όλο το καλοκαίρι –κυρίως τον Αύγουστο- όλα τα χώρια έχουν το πανηγύρι τους, πράγμα που σημαίνει ορχήστρα στην κεντρική πλατεία του χωριού, η οποία έχει συνήθως ταβέρνες με σούβλες. Ο κόσμος σηκώνεται και χορεύει. Χοροί από παραδοσιακοί λημνιωτικοι μέχρι ταγκό και γιαγκα!
Αλλιώς στη Μυρίνα το καφέ –μπαρ Αλέξανδρος έχει επιτελικά ρομαντική θέση στο λιμάνι, το καφέ Αιγαίο έχει πολύ καλούς λουκουμάδες και εξαιρετικές κρέπες και λειτουργεί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, δώδεκα μήνες το χρόνο, προκείμενου να εξυπηρετεί τους ψαράδες που θα φύγουν η που θα έρθουν. Και τα δυο στον Τούρκικο Γιαλό. Εννοειται ότι ο Καραγκιόζης στον Ρωμεικο Γιαλό καλά κρατεί ως το πιο in και φασαριόζικο bar όπου μαζεύεται όλη η νεολαία, ντόπια, τουριστική και φανταρίστικη. Στον Ρωμαίικο Γιαλό θα σας συνιστούσα και το Blue Waters για παγωτό. Το Romeo έχει εκπληκτική θέση, αλλά οι πληροφορίες μου λένε να αγνοήσετε το ψάρι και να παραγγείλετε καμία μπριζόλα αν θέλετε να χαρείτε την θέση του πλέον ρομαντικού εστιατόριου της νήσου.
Τι να δοκιμάσετε, αγοράσετε κλπ:
Τυριά: καλαθάκι Λήμνου η τοπική του φέτα. Μελιχλωρο η μελιπαστο. Το οποίο είναι ένα πικάντικο κίτρινο τυρί για σαγανάκι.
Κρασιά: το ηφαιστειογενές έδαφος της Λήμνου προσφέρεται καταρχήν. Η έλλειψη υγρασίας του εδάφους ανεβάζει τους βαθμούς. Εξαιρετικό λοιπόν είναι το γλυκό κρασί που παράγεται στην Λήμνο. Μας το σερβίριζαν κρύο με συνοδεία γλυκά η φρούτα και ήταν εξαιρετικό. Υπάρχουν πολλοί οινοπαραγωγοί και αρκετά οινοποιία: αξίζει λοιπόν και μια επίσκεψη σε αυτά.
Μέλι: εξαιρετικό θυμαρίσιο.
Χειροποίητα Ζυμαρικά: Χυλοπίτες, φλομαρι, τραχανάς.
Γλυκά: Καταρχήν αμυγδαλωτά. Όπως σε κάθε νησί έτσι και εδώ παράγονται τέτοια γλυκά.
Κατόπιν γλυκά του ταψιού σε διάφορες ποικιλίες!
Κυρίως όμως πρέπει να δοκιμάσετε το ιδιαίτερο και ιστορικό και πολιτικοποιημένο γλυκό της Λήμνου. Τα ενδιαφέροντα βενιζελικα: πρόκειται για ένα τοπικό κέρασμα το οποίο προσφέρθηκε στον Βενιζέλο κατά την επίσκεψη του στο νησί. Του άρεσε εξαιρετικά όποτε και συνέχισαν να του τα στέλνουν και στην Αθηνά. Είναι μια σοκολάτα ζυμωμένη με αμύγδαλα και περιχυμένοι με γλάσο βανίλιας.
Σαν επιστέγασμα όλων των προηγούμενων σας άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Τα καλύτερα Spa του Αιγαίου! Στα Θερμά. Τι Αιδηψός και χαζά! Ζεστές ιαματικές πήγες! Γνήσια αυθεντικά τούρκικα λουτρά, υπέροχα ανακαινισμένα, σε ένα τοπίο πράσινο με πλατάνια και νερά. Αν δεν είστε φίλος του spa μπορείτε να πιείτε το καφεδάκι σας η τους χυμούς σας δίπλα στο καφενείο (εξ ίσου ανακαινισμένο). Και το εσωτερικό του είναι υπέροχο αλλά και ο εξωτερικός κήπος! Λειτουργούν όλον τον χρόνο.
www.thermaspa.gr
και μια και φαίνεται ότι η ιστοσελίδα τους έχει κάποιο πρόβλημα, ορίστε και η σελίδα τους στο facebook:
http://www.facebook.com/pages/Myrina-Greece/Classic-Therma-Spa-Lemnos-Iamatika-Loutra-Lemnou/97584690263?v=wall#!/pages/Myrina-Greece/Classic-Therma-Spa-Lemnos-Iamatika-Loutra-Lemnou/97584690263:
Ελπίζω αν βρεθείτε στη Λήμνο να περάσετε καλά!
Ας ξεκινησω με τα βασικα:
Παραλίες:
Οι περισσότερες έχουν μπαράκια (άλλα με μουσική και άλλα είναι πιο ήσυχα) με ομπρέλες και ξαπλώστρες οι οποίες διατίθενται δωρεάν στους λουόμενους. Υπάρχει καμπίνα για να αλλάζει κανείς ρούχα και ντους για να ξεπλένεται. Αν θέλει παραγγέλνει κάτι στο μπαρ, αλλά και πάλι δεν είναι υποχρεωτικό αυτό.
Είναι συνήθως αμμώδεις.
Έχουμε και λέμε από παραλίες:
Κοντά στη Μυρινα, :
Ρηχά Νερά: Στην δυτική προέκταση της Μύρινας. Εννοείται ότι έχει κόσμο.
Αυλώνας: Πιο ήσυχη παραλία, λίγο πιο πέρα.
Άγιος Γιάννης: Υπέροχο τοπίο: Μια ένσταση, μόνο. Επειδή στα σημείο αυτό το οδικό δίκτυο έγινε μάλλον παλαιότερα, έχει το μειονέκτημα οτι ο ασφαλτοδρομος περνάει πολύ δίπλα από την αμμουδιά. Εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει να λιάζομαι και από πάνω από το κεφάλι μου να περνάνε αυτοκίνητα.
Νότια
Πλατύ: Στα δυο χιλιόμετρα από τη Μύρινα. Φθάνει και το δημοτικό λεωφορείο. Εδώ δεν υπάρχει το μειονέκτημα του κεντρικού δρόμου: βρίσκεται πολύ πιο μακριά από την ακτή. Κατά τον Αύγουστο έχει κόσμο, αλλά λόγω του μεγέθους της υπάρχει πάντα χώρος. Στη συνεχεία από το Πλατύ υπάρχει χωματόδρομος ο οποίος περνά μπροστά από το ξενοδοχείο Limnos Village και οδηγεί σε αλλά δυο πολύ ωραία λιμανάκια τα οποία δεν είναι οργανωμένα. Πρέπει να πάρετε νερό και ομπρέλες.
Θάνος: Επίσης πανέμορφη παράλια πολύ κοντά στην Μύρινα, αλλά επειδή για να πάει κανείς πρέπει να περάσει από τα στενά του χωριού Θάνος, δεν μπορεί να φθάσει το δημοτικό λεωφορείο, με συνέπεια να έχει λιγότερο κόσμο από την παράλια στο Πλατύ.
Εβγατης: Τεράστια, υπέροχη και πιο ερημική παράλια από τις δυο προηγούμενες. Για να φθάσει κανείς εδώ πρέπει να περάσει από τη στενωπό του Θάνου.
Διαπορι: Συμπαθέστατη. Δεν έχει beach bar, αλλά έχει κάποιες ομπρέλες, χωρίς ξαπλώστρες και καμπίνα για να αλλάζει κανείς ρούχα. Δίπλα υπάρχουν ψαροταβέρνες.
Σε όλες αυτές τις παράλιες ο λουόμενος θα βρει και ταβέρνες.
Κοντά στον Μούδρο:
Γενικά ο κόλπος του Μούδρου παρότι τεράστιων διαστάσεων –εξ ου και η τεραστία στρατιωτική του σημασία- δεν ενδείκνυται για μπάνιο, αλλά για στρατηγικά κόλπα. Όμως υπάρχουν τρεις εξαιρετικά όμορφοι μικρού μεγέθους κολπίσκοι:
Μικρό Φαναράκι και
Μεγάλο Φαναράκι: Και οι δυο κολπίσκοι είναι οργανωμένοι, πανέμορφοι και γύρω στον δεκαπενταύγουστο έχουν αρκετό κόσμο. Όλες τις άλλες περιόδους είναι ήσυχοι. Βλέπουν δυτικά και επειδή είναι μέσα στον μεγαλύτερο κόλπο του Μουδρου πολύ σπάνια τους πιάνει το κύμα. Στο Μεγάλο Φαναράκι υπάρχει και ταβέρνα.
Χαβουλη:
Λίγο πιο μακριά από τις δυο προηγούμενες με βατό χωματόδρομο. Επίσης οργανωμένη με beach bar. Προσφέρει και σκιά για ελεύθερο camping.
Στα βόρεια:
Γομάτι: Εκπληκτική τεράστια παραλία. Φάτσα στο βοριά, πράγμα που σημαίνει ότι όταν έχει βορινούς άνεμους έχει πολλά κύματα. Κατάλληλη για windsurfers και ελεύθερο camping. Στη μια άκρη της έχει μια ταβέρνα και στην άλλη, κάποια χιλιόμετρα μακριά, ένα beach bar. Κοντά σε αυτή υπάρχουν οι αμμοθίνες-ένα μικρό κομμάτι Σαχάρας στην Ευρώπη. Περισσότερες πληροφορίες: Δήμος Ατσικής - Γομάτι - Αμμοθίνες
Κοτσινας: Και αυτή η παραλία στον βορρά βλέπει. Οργανωμένη. Αν έχετε μικρά παιδία βολεύει καθότι άβαθης. Αν δεν έχετε, δεν πολύλεει. Η άσφαλτος στο κεφάλι σας. Ωστόσο όμως δίπλα είναι και το γραφικό λιμανάκι του Κότσια για κανένα ωραίο ψαράκι.
Στα ανατολικά:
Όρμος Κέρος: Έχει μικρές αμμοθίνες. (Καμία σχέση με αυτές στο Γομάτι). Την πιάνει ο βορράς όποτε θεωρείται ιδανική για windsurfers. Πολλοί κάνουν ελεύθερο camping. Εχει και αυτη σε μια ακρη της beach bar.
Παράλια Καμινακια η Πλατύς Γιαλός:
Κάτω από τον αρχαιολογικό χώρο της Πολιοχνης. Τεράστια πανέμορφη παράλια με λευκή άμμο. Ελάχιστος κόσμος. Την πιάνουν οι βόρειοι άνεμοι. Υπάρχει ένα beach bar το οποίο φέτος που πήγα δεν λειτουργούσε. Κάποιες ομπρέλες υπήρχαν πάντως. Λίγες σε σχέση με το απέραντο μέγεθος της. Μαγευτική.
Νοτιοανατολικά:
Λουρί: Αμμώδης. Δεν είναι οργανωμένη. Πρέπει να φέρετε νερό κλπ.
Δυτικά:
Προσεγγισιμες μόνο με χωματόδρομο μέσω του χωριού της Άγιας Σοφίας: Δεν είναι οργανωμένες.
Σκιδι
Παρθενομυτος: Τοπίο εξαιρετικό. Μου μίλησαν για την εκπληκτική διαύγεια των νερών τους, μόνο που δεν μπόρεσα να το διαπιστώσω η ίδια καθότι την ημέρα που πήγα φυσούσε δυνατά. Πέτρες και άμμος ανάκατα. Υπάρχει χωματόδρομος δύσκολος που ενώνει τον Παρθενομυτο με την Χαβουλη και συντομεύει κατά πολύ τον δρόμο. Καταφέραμε να τον κάνουμε με αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού τα λάστιχα του οποίου ούτως η άλλως έπρεπε να αλλαχθούν, όποτε δεν στενοχωρηθήκαμε για τα κοφτερά Βραχιά που συναντήσαμε. Ετερη φορά με νοικιασμένο αυτοκίνητο μικρού κυβισμού, στάθηκε αδύνατον να περάσουμε.
Υπάρχουν και μερικές ακόμη στις οποίες δεν πρόλαβα να πάω όπως:
στον Άγιο Ερμολαο, στα Κόκκινα Βραχιά και στην Νευτινα . Από την παράλια της Πλάκας πέρασα αλλά δεν τρελάθηκα κιόλας.
Υπάρχει επίσης ένα καΐκι, ο Άνεμος, ο οποίος μέρα παρά μέρα οργανώνει εκδρομές για το γύρο του νησιού το οποίο σταματά σε παράλιες που δε φθάνει ο δρόμος. (την άλλη ημέρα διοργανώνει εκδρομές στον Αι Στράτη).
Επίσης έχασα την ευκαιρία να κολυμπήσω στην σπηλιά του Φιλοκτήτη η οποία βρίσκεται στο ύψος του νερού στον αρχαιολογικό χώρο των Καβείρων και μου είπαν ότι πρόκειται για εμπειρία. Αλλά πρέπει να πάει κανείς νωρίς και εκτός Δευτέρας γιατί στις τρεις το μεσημέρι κλείνει ο αρχαιολογικός χώρος και μετά θα πρέπει κανείς να πηδάει τα κάγκελα προκείμενου να πάει σπίτι του. Δήμος Μούδρου - Σπήλαιο Φιλοκτήτη
Αξιοθέατα:
Αρχαιολογικοί χώροι: Πολιοχνη, Καβειρια, Ηφαιστεια.
Δεν πρόλαβα να πάω πουθενά (Τόσες παραλίες που να προκάνει κανείς).
Πήγα στην Ηφαιστεια ένα απόγευμα, μην ξεχνάτε ότι οι αρχαιολογικοί χώροι είναι ανοικτοί μόνο πρωί –εκτός Δευτέρας- μέχρι τις τρεις. Αυτόν τον χώρο μπορεί κανείς να τον επισκεφθεί κανείς καθότι είναι αρκετά ελεύθερος: Μόνο το αρχαίο αναστηλωμένο θέατρο είναι κλειδωμένο με κάγκελα και περίφραξη, αλλά το βλέπει κανείς από έξω και εντυπωσιάζεται. Είναι αναστηλωμένο εξαιρετικά-φέτος τελείωσε η αναστήλωση του και μάλιστα έγινε και μια μόνο παράσταση μετά από αιώνες. Το θέατρο είναι φτιαγμένο όχι από μάρμαρο που προφανώς δεν υπάρχει ως υλικό στην περιοχή, αλλά από κίτρινο πωρόλιθο. Επειδή έτυχε να βρίσκομαι εκεί κατά τη δύση του ήλιου μαγεύτηκα: από τις δυο μεριές δυο κόλποι και στη μέση το θέατρο που χρύσιζε στον ήλιο. Και μια ερημιά συγκλονιστική. Από τη μια μεριά ο ένας άβαθης κόλπος με αλυκή και ερείπια από αγροικίες σαφώς πιο σύγχρονες, αλλά με μέλη και σπαράγματα από την αρχαία πόλη και από την άλλη ένας κόλπος σαφώς λιγότερος προφυλαγμένος. Ένα τοπίο μεταφυσικό.
Το Κάστρο της Μύρινας: Εντυπωσιακότατο, πανέμορφο και πολύ καλά φωτισμένο το βράδυ. Αξίζει τον κόπο μια επίσκεψη σε ένα άπαρτο κάστρο: η Λήμνος παραδόθηκε στους Τούρκους με συμφωνία, το κάστρο της δεν έπεσε! Αν θυμάμαι καλά υπάρχουν και τουριστικά γραφεία που διοργανώνουν επισκέψεις σε αυτό με γαϊδουροκαβαλαρία. Ναι, είναι ενετικό με οθωμανικές επισκευές, αλλά κτίστηκε σε προϋπάρχον βυζαντινό, το οποίο κτίστηκε σε προϋπάρχον ρωμαϊκό το οποίο κτίσθηκε σε προϋπάρχον αρχαίο, το οποίο είχε κτισθεί πάνω σε αρχαϊκό και πάει λέγοντας… Να σημειωθεί ότι θα συναντήσετε και πλατόνια, δηλαδή ελαφάκια, σαν αυτά ης Ρόδου. Είναι μικρόσωμα με βούλες στο σώμα και πλου χαριτωμενα. Είναι συνηθισμένα στον κόσμο και δεν ενοχλούνται από τους ανθρώπους.
Χώρια: Θα αναφέρω δυο μόνο. Και σε αλλά χώρια θα βρει κανείς αρχοντικά πέτρινα, αλλά δεν πρέπει να φύγει κανείς από την Λήμνο χωρίς να έχει δει αυτά τα δυο τουλάχιστον.
Κοντιας: Πρόκειται για αρχοντοχωρι με πέτρινα σπίτια. Δήμος Νέας Κούταλης Λήμνου: Τουριστικός Οδηγός: Δημοτικά Διαμερίσματα: Κοντιάς
Είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι φαίνεται από τον δρόμο. Αξίζει να το περπατήσετε και να το γυρίσετε λίγο. Υπάρχει και μια Πινακοθήκη Σύγχρονης Βαλκανικής Τέχνης η οποία οργανώνει και ενδιαφέρουσες περιοδικές εκθέσεις.
Παλιό Πεδινό: Εγκαταλείφθηκε λόγω σεισμού και οι κάτοικοι του μεταφέρθηκαν σε νέα τοποθεσία όπου έκτισαν το Νέο Πεδινό. Εδώ και δυο τρία χρόνια άρχισαν να αναστηλώνουν τα παλιά σπίτια. Υπάρχει μια πανέμορφη πλατεια με πλατανια με εξαιρετική ταβέρνα. Δήμος Νέας Κούταλης Λήμνου: Τουριστικός Οδηγός: Αξιοθέατα: Το Πεσπέραγο ή Παλαιό Πεδινό
Τοποθεσίες:
Αμμοθίνες: Ήδη τις έχω αναφέρει. Από Σαρδες προς Καταλακκο. Υπάρχουν πινακίδες που δείχνουν το δρόμο. Μην φύγετε από τη Λήμνο χωρίς να τις επισκεφθείτε. Να φορέσετε κλειστό παπούτσι. Έκανα την ηλιθιότητα να ξεχαστώ και να πάω με σαγιονάρες μέρα μεσημέρι και τα είδα όλα: κατακάηκαν οι πατούσες μου!
Γεωλογικό Πάρκο Φαρακλού. Στα βόρεια μετά χωριό Προπουλι. Ρωτήστε καθότι δεν υπάρχουν πινακίδες για το ποιον χωματόδρομο πρέπει να ακολουθήσετε. Όταν φθάσετε όμως υπάρχει μια μικρή πινακίδα. Πρόκειται για λαβα η οποία ξεχύθηκε και πάγωσε πέφτοντας στη θάλασσα. Σκαρφαλώνετε λοιπόν στα βραχια (είναι πολύ εύκολο ακόμη και εγώ που φοβάμαι τις αναρριχήσεις τα κατάφερα πολύ άνετα φορώντας και σαγιονάρες) και βλέπετε τα περίεργα αυτά σχήματα. Είναι εντυπωσιακά, αλλά αξίζει και η διαδρομή.
Φακός: Μια ορεινή χωρίς οικισμούς χερσόνησος με ενδιαφέρον τοπίο. Δυστυχώς επειδή είναι βοσκοτόπι, πολλές διαδρομές είναι κλεισμένες από τους βοσκούς για να μην φεύγουν τα ζώα τους.
Υγροβιότοποι: Ναι, ναι στην ηφαιστειακή Λήμνο υπάρχουν και λίμνες! Τρεις για την ακρίβεια! Η Αλυκή η μεγαλύτερη, η Ασπρολίμνη και η Χορταρολίμνη. Την τελευταία δεν την είδαμε καθότι στεγνώνει το καλοκαίρι. Παρόλο που λένε ότι και η Αλυκή στεγνώνει το καλοκαίρι εμείς τη βρήκαμε με αρκετό νερό. Οποίος πάει τώρα το Σεπτέμβρη θα τις δει να γεμίζουν πούλια! Αν είναι τυχερός είναι πιθανόν να πετύχει και ροζ φλαμιγκο! Περισσότερες πληροφορίες εδώ: ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΔΡΟΥ - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΒΙΟΤΟΠΩΝ ΧΟΡΤΑΡΟΛΙΜΝΗΣ - ΛΙΜΝΗΣ ΑΛΥΚΗΣ
Εκκλησίες: Μια και καλή! Πανάγια Κακαβιωτισσα. Μεταξύ Θάνου και Θερμών. Καθώς πηγαίνετε προς τα Θερμά στρίβετε αριστερά σε έναν βατό χωματόδρομο (έχει μικρή και διακριτική πινακίδα. Προσοχή μην την χάσετε λόγω διακριτικότητας) και φτάνετε σε έναν σκουπιδότοπο ο οποίος χαλάει το ωραίο αν και άγριο και ερημικό τοπίο. Αφήνετε εκεί το αυτοκίνητο σας και ανεβαίνετε σκαλιά και σκαλιά (με ήπια κλίση). Γρήγορα αφήνετε πίσω σας το σίχαμα αυτού του σκουπιδότοπου (μα τι κάνουν οι τοπικοί άρχοντες; ) και αρχίζετε να ανεβαίνετε. Το τοπίο θα σας αποζημιώσει αν σας αρέσουν τα ξερά, άνυδρα «καμένα» τοπία, γεμάτα Βραχιά και με μια αίσθηση αρχαίου ηφαιστείου. Μετά από λίγο οι μυρωδιές από τα θυμαρια και τις λεβάντες θα σας αποζημιώσουν για το δύσοσμο ξεκίνημα. Θα περπατήσετε σε βατά μονοπάτια περίπου 1,5 χιλιόμετρο, γύρω στη μιση ώρα. Και θα φτάσετε σε κάτι σκαλοπάτια. Αφού τα ανεβείτε και αυτά θα βρεθείτε σε μια σπηλιά η οποία στεγάζει το ξωκλήσι αυτό. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι ότι επειδή ο βράχος το στεγάζει, οι μάστορες που το έχτισαν έκριναν περιττό να του προσθέσουν και στέγη. Όποτε ο επισκέπτης αντικρίζει παράλληλα με το εκκλησάκι και την κάτοψη του. Η θεά προς την παράλια του Θάνους είναι μαγική.
Ιστορικού Ενδιαφέροντος Μνημεία: Οι λάτρεις της σύγχρονης ιστορίας έχουν πολλά να επισκεφθούν στη Λήμνο! Ας μην ξεχνάμε τον Μουδρο! Το 1912 ο Μουχρός έγινε πανελληνίως γνωστός, όταν ο ναύαρχος Κουντουριώτης τον κατέστησε ορμητήριο του στόλου κατά τους βαλκανικούς πολέμους. Κατά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο γνώρισε μεγάλη κίνηση, αφού υπήρξε έδρα της αγγλικής στρατιωτικής διοίκησης. Στα γύρω υψώματα προς το Κουκονήσι και προς το Φαναράκι στρατοπέδευσαν δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες. Στο λιμάνι κατασκευάστηκαν αποβάθρες και μετατράπηκε σε ναύσταθμο για να εξυπηρετήσει το συμμαχικό στόλο που ναυλοχούσε στον κόλπο.
Στο Μούδρο υπεγράφη στις 31 Οκτωβρίου 1918 η γνωστή Συνθήκη Ανακωχής του Μούδρου μεταξύ των Συμμάχων και της Τουρκίας με την οποία έληγε επισήμως ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος. Η Συνθήκη αποτελείτο από 25 άρθρα. Το 25ο άρθρο όριζε την κατάπαυση του πυρός το μεσημέρι της ίδιας ημέρας.
Η συνθήκη του Μούδρου έμεινε στην ιστορία ως ένας θρίαμβος των Συμμαχικών Δυνάμεων έναντι των Τούρκων και μεταξύ άλλων, επέβαλε τα ακόλουθα:
- Το άνοιγμα των Στενών των Δαρδανελίων και του Βοσπόρου προς τη Μαύρη θάλασσα και την κατάληψη των φρουρίων τους από τους Συμμάχους.
- Τη συγκέντρωση όλων των αιχμαλώτων των Συμμαχικών Δυνάμεων και των Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη και την άμεση παράδοσή τους στους συμμάχους.
- Την άμεση παράδοση του τουρκικού στρατού, με εξαίρεση ελάχιστων τμημάτων για τη φύλαξη των συνόρων και την τήρηση της εσωτερικής τάξης.
- Την παράδοση όλων των πολεμικών πλοίων
- Την ελεύθερη χρήση των λιμανιών που κατείχαν οι Τούρκοι, από τα συμμαχικά πλοία
- Την παραχώρηση διευκολύνσεως των συμμάχων για αγορά υλικών και την απαγόρευση εξαγωγής από τους Τούρκους των υλικών αυτών
- Τον έλεγχο των σιδηροδρομικών δικτύων από συμμαχικό στρατό
- Την κατάληψη του Βατούμ (μεγάλο εμπορικό λιμάνι του Εύξεινου Πόντου)
- Την παράδοση όλων των κατειλημμένων λιμανιών στην Τρίπολη και Κυρηναϊκή
- Την άμεση απομάκρυνση κάθε Αυστριακού και Γερμανού υπηκόου του Τουρκικού Κράτους
- Την τοποθέτηση αξιωματικών των Συμμάχων στο Υπουργείο Επισιτισμού της Τουρκίας
- Την κατακράτηση των τούρκων αιχμαλώτων από τους Συμμάχους
- Την στέρηση σχέσεων της Τουρκίας με τις χώρες των Κεντρικών Δυνάμεων
Η Συνθήκη του Μούδρου στην κυριολεξία έθετε την Τουρκία υπό τον απόλυτο έλεγχο της Συμμαχίας.
Η χώρα χωρίστηκε σε ζώνες και διανεμήθηκε στις δυνάμεις για την επιβολή των όρων της Συνθήκης.
Στην Ελλάδα δόθηκε η ζώνη της Σμύρνης .
Η πρόκληση για την Τουρκία ήταν μεγάλη.
Λίγους μήνες μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Μούδρου το Μάιο του 1919 ο Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα και κήρυξε επανάσταση, με τις γνωστές συνέπειες για τον Ελληνισμό της Μικράς Ασίας.
Λόγω τις στρατηγικής της σημασίας στην περιοχή του Μούδρου βρίσκει κανείς δυο στρατιωτικά νεκροταφεία:
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
- Το Πρώτο Συμμαχικό Νεκροταφείο στον Μουδρο: Δήμος Μούδρου - Συμμαχικό Νεκροταφείο
-Το Δεύτερο Συμμαχικό Νεκροταφείο Πορταριανου: Και εδώ ταφήκαν κάποιοι από τους νεκρούς από τη Μάχη της Καλλίπολης. Δήμος Νέας Κούταλης Λήμνου: Τουριστικός Οδηγός: Μουσεία - Μνημεία: 2ο Συμμαχικό Νεκροταφείο Πορτιανού
Και ακόμη ένα νεκροταφείο, αυτή τη φορά Λευκών Ρώσων:
Το Ρώσο-κοζάκικο Νεκροταφείο. Δήμος Νέας Κούταλης Λήμνου: Τουριστικός Οδηγός: Μουσεία - Μνημεία: Ρώσικο - Κοζάκικο Νεκροταφείο
Μύρινα: Εννοειται ότι θα την επισκεφθείτε. Αξίζει τον κόπο να κάνετε μια βόλτα στον Ρωμεικο Γιαλό για να θαυμάσετε τα σπίτια των πλούσιων Αιγυπτιωτων που γύρισαν στο νησί τους ξανά, εισάγοντας την καλλιέργεια του αιγυπτιακού βαμβακιού στη Λήμνο. Μην χάσετε το τούρκικο φρουραρχείο στους πρόποδες του Κάστρου όπου ο τούρκος πάσας υπέγραψε την παράδοση της Λήμνου στον ναύαρχο Κουντουριώτη!
Στον Τούρκικο Γιαλό πολύ χαριτωμένο είναι το λιμανάκι με τις ψαρόβαρκες, την ψαραγορά και τις ψαροταβέρνες. Έχει και ενδιαφέρον Αρχαιολογικό Μουσείο (μας είπαν, δεν το επισκέφθηκα).
Φαγητό: Ψαροφαγία σε άκρατο βαθμό, αλλά και κρεατοφαγία για οποίον έχει θέμα με το ψάρι! Φίλος συνηθίζει να λέει ότι «καλό, φθηνό και πολύ δεν υπάρχει». Η Λήμνος τον διαψεύδει. Οι μερίδες τους είναι θεόρατες και οι τιμές καλές και το φαγητό εξαιρετικό. Εμείς οι αδαείς παραγγείλαμε κατά τον ελληνικό τρόπο του «φέρε-φέρε» και όταν άρχισαν να καταφθάνουν οι βαθιές πιατέλες με την χωριάτικη για τρία άτομα ανησυχήσαμε σφοδρα! Όταν φύγαμε αφήσαμε πίσω μας τόσα τρόφιμα που θα μπορούσε να τραφεί χωριό της Αφρικής επί διήμερο! Καταντραπήκαμε! Αλλά δεν ξέραμε. Εγώ σας ενημερώνω προς αποφυγή τέτοιων καταστάσεων: παραγγείλαμε δυο μερίδες σαρδέλες σχάρας. Τι πιο σεμνό; Αν δε! Κατέφθασαν οι γνωστές δυο πιατέλες: Από περιέργεια τις μετρήσαμε: η κάθε πιατέλα περιείχε δεκαοχτώ (18) μεγάλες σαρδέλες! Συμπέρασμα: δυο άτομα προσπάθησαν να φανέ 36 σαρδέλες. Στο τέλος ταΐζαμε τις γάτες που και αυτές φαίνεται ότι ήταν χορτασμένες και έπαιζαν με τις σαρδέλες κομμάτι ανόρεχτες.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Γιαννακαρος: Η αλυσίδα του νησιού. Ένα μαγαζί στο λιμανάκι του τούρκικου γιαλού, ένα μαγαζί στην παράλια του Θάνου, ένα στο λιμανάκι του Κοτσινα. Έφαγα στον Κότσινα και στον Θάνο. Μου είπαν ότι και στον τούρκικο Γιαλό είναι εξίσου καλός.
Τζιμης: Στην παραλία στο Πλατύ. Φημίζεται για τις αστακομακαρονάδες του και τα εξαιρετικά φρέσκα ψαριά του, θεωρείται όμως ακριβός σχετικά με τους υπόλοιπους του νησιού.
Η Μάρθα: Στην Νέα Κουταλη. Το αγαπημένο μου μαγαζί. Κυρίως ψαροταβέρνα αλλά έχει και πολύ καλά μαγειρευτά. Φάγαμε υπέροχες φούσκες, κυδώνια, καλόγνωμες, αστακουδακια, χταποδακια στα καρβουνα μαστιχωτα, ένα ψάρι, παντελής με τ’ όνομα και ένα θεϊκό, αξέχαστο γιουβέτσι με γαρίδες. Τιμαι λογικαί.
Στην Νέα Κουταλη υπάρχει και το εξίσου καλό Γλαροπούλα το οποίο όμως υστερεί ως προς τον υπαίθριο χώρο του.
Στο Μουδρο φημισμένο είναι το Κύμα απ’ τι μου είπαν, έχει καθημερινά κακαβιά. Δεν έχω όμως ιδία άποψη.
Στην Μύρινα, στο λιμάνι, φάγαμε καλά στον Εξάντα (=προσοχή 18 σαρδέλες η μερίδα!) και μου μίλησαν με πολύ καλά λόγια για τον Γλάρο ο οποίος είναι σε επιτελικό σημείο στο ψαρολιμανάκι, αλλά δεν πήγαμε.
Από κρεατικά φάγαμε εξαιρετικά στο χωριό Πλατύ σε μια χαριτωμένη πλατειούλα στον Σώζο (μια παρέα πέντε άτομα πληρώσαμε 11 ευρω ο καθένας για ένα τραπέζι που όταν φύγαμε το αφρικάνικο χωριό που λέγαμε θα έβγαζε και το βραδινό του).
Επίσης στο Παλιό Πεδινό η ταβέρνα Παλιό Χωριό είχε εξαιρετικό αρνί σούβλας, κοκορέτσια και ένα λουκάνικο γλύκισμα.. Οι δε πατάτες τους εξαιρετικά καλοτηγανισμένες.
Στα Τσιμαντρια άκουσα ότι η ταβέρνα ο Μερακλής στην πλατεία του χωριού έχει επίσης καλά κρέατα και κυρίως κοτόπουλα σούβλας. Δεν πήγα όμως.
Αξίζει τον κόπο να πάτε ως τις Σαρδες για να φάτε κόκορα με φλωμαρι (τοπικές χυλοπίτες) και αγριοκουνελο στιφάδο καθώς και αυτούδια με μούστο (τοπικά ζυμαρικά που ζυμώνονται την ίδια ημέρα και περιχύνονται από τον ίδιο τον συνδαιτυμόνα με μούστο! Θεϊκά!) στην ταβέρνα Μαν-τέλα. Το κόκκινο κρασί χύμα είναι πολύ καλό και εδώ προσοχή: οι μερίδες είναι τεράστιες. Υπάρχει και μια δεύτερη ταβέρνα του ίδιου στο χωριό Καλλιόπη εξ ίσου καλή. Παράλληλα υπάρχει και ψητοπωλείο της αυτής επιχείρησης στο παλιό λιμάνι της Μύρινας. Δεν έχω δοκιμάσει εκεί και δεν γνωρίζω να σας πω. Αλλά το real thing είναι στις Σάρδες. Να πάτε σχετικά νωρίς όμως γιατί η τοπική cuisine είναι κομμάτι βαριά- αν και πολυ νόστιμη- για το στομάχι.
Διαμονή: Έμεινα στο Πλατύ στη Βίλα Αφροδίτη.
Villa Afroditi
Μείναμε πολύ ευχαριστημένοι από την εξυπηρέτηση. Για την περίοδο του δεκαπενταύγουστου πληρώσαμε για δυο άτομα 95 ευρω με πρωινό. Τα δωμάτια και τα μπάνια άνετα και ευρύχωρα. Το ξενοδοχείο είναι καμία εκατοστή μέτρα από την παραλία.
Πολύ συμπαθητικό και ως τοποθεσία μου φάνηκε το Mabella Beach www.mabellabeach.gr
στην μικρή παραλία δίπλα στην παράλια στο Πλατύ. Δεν γνωρίζω τίποτε σε σχέση με τα δωμάτια του γιατί δεν τα είδα.
Ακριβώς πάνω στη θάλασσα –δε μεσολαβεί δρόμος - υπάρχει ένα συγκρότημα ενοικιαζομένων διαμερισμάτων. Μου φάνηκαν πολύ καλόγουστα. Villa Victoria Villa Victoria Traditional Stoned Rooms στο Πλατύ Λήμνου, Λήμνος, Μύρινα,Αιγαίο, Ελλάδα Το μειονέκτημα τους είναι ότι το beach bar είναι ακριβώς από έξω με συνέπεια να έχει φασαρία κυρίως το μεσημέρι. Πρωί και βράδυ πάντως είναι πολύ ήσυχο.
Στον Άγιο Γιάννη πολύ χαριτωμένο με υπέροχη θεά στη θάλασσα είναι ο πετροκτιστος ξενώνας Λιθοεσσα Λιθόεσσα Παραδοσιακός πετρόκτιστος ξενώνας παραλία Αγιου Γιάννη Κάσπακας Λήμνος-Lithoessa traditional stoned built apartments Agios Giannis Beach Kaspakas Lemnos Greece
Και επισης το νεοκτιστο Porto Plaza: Αρχική - Ξενοδοχείο Porto Plaza -Πολυτελή Δωμάτια και Σουϊτες - Hotel Beach Resort - Αγιος Ιωάννης Κασπακας Λήμνος
Και ένα Παρά θιν΄αλως Lemnos Greece - Parathinalos Studios and Apartments on Lemnos Island - Greek Version
Στον Εβγατη το συγκρότημα Αρμονία τράβηξε την προσοχή μου: Armonia apartments Evgatis beach Lemnos Island Αρμονία Επιπλωμένα δωμάτια παραλία Εβγάτη Λήμνος
Στην παραλία του Θάνου Πετράδι Στούντιο Lemnos Greece - Petradi Studios on Lemnos Island - Thanos
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων οφείλω να δηλώσω ότι δεν έχω μείνει σε κανένα από αυτά, εκτός από το πρώτο το Βίλα Αφροδίτη το οποιο και συστηνω. Τα υπόλοιπα είναι απλώς κάποια συγκροτήματα που μου φάνηκαν συμπαθητικά βλέποντας τα από έξω και βρίσκονται σε όμορφες περιοχές όποτε και συγκέντρωσα εδώ τις ιστοσελίδες τους μήπως και κανείς βοηθηθεί από το εδώ μάζεμα αυτών των πληροφοριών.
Διασκέδαση: Όντως πολύ φτωχή. Αλλά όλο το καλοκαίρι –κυρίως τον Αύγουστο- όλα τα χώρια έχουν το πανηγύρι τους, πράγμα που σημαίνει ορχήστρα στην κεντρική πλατεία του χωριού, η οποία έχει συνήθως ταβέρνες με σούβλες. Ο κόσμος σηκώνεται και χορεύει. Χοροί από παραδοσιακοί λημνιωτικοι μέχρι ταγκό και γιαγκα!
Αλλιώς στη Μυρίνα το καφέ –μπαρ Αλέξανδρος έχει επιτελικά ρομαντική θέση στο λιμάνι, το καφέ Αιγαίο έχει πολύ καλούς λουκουμάδες και εξαιρετικές κρέπες και λειτουργεί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, δώδεκα μήνες το χρόνο, προκείμενου να εξυπηρετεί τους ψαράδες που θα φύγουν η που θα έρθουν. Και τα δυο στον Τούρκικο Γιαλό. Εννοειται ότι ο Καραγκιόζης στον Ρωμεικο Γιαλό καλά κρατεί ως το πιο in και φασαριόζικο bar όπου μαζεύεται όλη η νεολαία, ντόπια, τουριστική και φανταρίστικη. Στον Ρωμαίικο Γιαλό θα σας συνιστούσα και το Blue Waters για παγωτό. Το Romeo έχει εκπληκτική θέση, αλλά οι πληροφορίες μου λένε να αγνοήσετε το ψάρι και να παραγγείλετε καμία μπριζόλα αν θέλετε να χαρείτε την θέση του πλέον ρομαντικού εστιατόριου της νήσου.
Τι να δοκιμάσετε, αγοράσετε κλπ:
Τυριά: καλαθάκι Λήμνου η τοπική του φέτα. Μελιχλωρο η μελιπαστο. Το οποίο είναι ένα πικάντικο κίτρινο τυρί για σαγανάκι.
Κρασιά: το ηφαιστειογενές έδαφος της Λήμνου προσφέρεται καταρχήν. Η έλλειψη υγρασίας του εδάφους ανεβάζει τους βαθμούς. Εξαιρετικό λοιπόν είναι το γλυκό κρασί που παράγεται στην Λήμνο. Μας το σερβίριζαν κρύο με συνοδεία γλυκά η φρούτα και ήταν εξαιρετικό. Υπάρχουν πολλοί οινοπαραγωγοί και αρκετά οινοποιία: αξίζει λοιπόν και μια επίσκεψη σε αυτά.
Μέλι: εξαιρετικό θυμαρίσιο.
Χειροποίητα Ζυμαρικά: Χυλοπίτες, φλομαρι, τραχανάς.
Γλυκά: Καταρχήν αμυγδαλωτά. Όπως σε κάθε νησί έτσι και εδώ παράγονται τέτοια γλυκά.
Κατόπιν γλυκά του ταψιού σε διάφορες ποικιλίες!
Κυρίως όμως πρέπει να δοκιμάσετε το ιδιαίτερο και ιστορικό και πολιτικοποιημένο γλυκό της Λήμνου. Τα ενδιαφέροντα βενιζελικα: πρόκειται για ένα τοπικό κέρασμα το οποίο προσφέρθηκε στον Βενιζέλο κατά την επίσκεψη του στο νησί. Του άρεσε εξαιρετικά όποτε και συνέχισαν να του τα στέλνουν και στην Αθηνά. Είναι μια σοκολάτα ζυμωμένη με αμύγδαλα και περιχυμένοι με γλάσο βανίλιας.
Σαν επιστέγασμα όλων των προηγούμενων σας άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Τα καλύτερα Spa του Αιγαίου! Στα Θερμά. Τι Αιδηψός και χαζά! Ζεστές ιαματικές πήγες! Γνήσια αυθεντικά τούρκικα λουτρά, υπέροχα ανακαινισμένα, σε ένα τοπίο πράσινο με πλατάνια και νερά. Αν δεν είστε φίλος του spa μπορείτε να πιείτε το καφεδάκι σας η τους χυμούς σας δίπλα στο καφενείο (εξ ίσου ανακαινισμένο). Και το εσωτερικό του είναι υπέροχο αλλά και ο εξωτερικός κήπος! Λειτουργούν όλον τον χρόνο.
www.thermaspa.gr
και μια και φαίνεται ότι η ιστοσελίδα τους έχει κάποιο πρόβλημα, ορίστε και η σελίδα τους στο facebook:
http://www.facebook.com/pages/Myrina-Greece/Classic-Therma-Spa-Lemnos-Iamatika-Loutra-Lemnou/97584690263?v=wall#!/pages/Myrina-Greece/Classic-Therma-Spa-Lemnos-Iamatika-Loutra-Lemnou/97584690263:
Ελπίζω αν βρεθείτε στη Λήμνο να περάσετε καλά!
Last edited by a moderator:
