Λιγο το καλοκαιρι, λιγο η τρελα που σε πιανει στα 20+ αποφασισαμε 3 φιλοι να κανουμε το μακρυ οπως αποδειχθηκε ταξιδι στην Κροατια και πιο συγκεκριμενα στο νησι που δε κοιμαται ποτέ, τη Μυκονο της Κροατιας Pag.
Ξεκινησαμε με ενα ford fiesta γεματο μεχρι απανω χαραματα και σε χρονο dt φτασαμε στα συνορα με τους φιλους μας τους Σκοπιανους. Αφου ημασταν υποψιασμενοι για τυχον ερωτησεις απο τους συνοριακους τα αποφυγαμε ολα λεγοντας ενα απλο "παμε στο καζινο".
Οδηγωντας σε κατι μικρους δρομους σε κατι βουνα σταματησαμε να βαλουμε βενζινη και αεριο σε ενα ξεχασμενο πρατηριο και να κανουμε και την απαραιτητη σταση για προφανεις λογους.Καπου εκει ανελαβα την οδηγηση και εγω .
Συνεχισαμε μεχρι που ξημερωσε σιγα σιγα και εκει εμφανιστηκαν τα πρωτα σημαδια κακου δρομου.Οταν λεμε κακο εννοουμε τρυπες αμετρητες,που δεν γινεται να τις αποφυγεις και πινακιδες οτι φτιαχνεται ο δρομος.Ετσι επειτα απο αρκετη ωρα ζιγκ ζακ φτασαμε εξω απο το Κουμανοβο οπου απλα το προσπερασαμε στο δρομο προς τη Σερβια.Να υπενθυμησω οτι ειναι καλυτερα να βαλετε βενζινη στη FYROM.
Φτανοντας τα σερβικα συνορα δεν συναντησαμε κινηση και συνεχισαμε σε καλο δρομο για ελαχιστα χιλιομετρα μεχρι που ο δρομος εγινε μονος και εκει αρχισαν τα δυσκολα.Η βροχη ηταν το κερασακι στη τουρτα αλλα αυτο που μας ανησυχουσε περισσοτερο ηταν οτι ο ενας απο εμας δεν αισθανοταν καλα και ειχε κουλουριαστει στο πισω μερος του αμαξιου.
Καναμε πολλες ωρες κακου δρομου με στροφες μεν αλλα σε δασος δε οπου απολαμβανες και λιγο το τοπιο.Ξαφνικα μπηκαμε ξανα στο μεγαλο δρομο ο οποιος χτιζεται και τα επομενα χρονια θα ειναι ετοιμος.Το συστημα των διοδιων εχει ως εξης.Περνας το πρωτο,παιρνεις ενα καρτελακι και μεχρι να βγεις απο τον δρομο δεν πληρωνεις αλλου.Λιγο πριν φτασουμε στο Βελιγραδι και την σταση μας πληρωσαμε το καρτελακι που μας ειχαν δωσει και πλεον ανυπομονουσαμε να πιουμε το καφεδακι
μας.
Αυτο που δεν ειχαμε συνειδητοποιησει ακομα ηταν η διαφορα θερμοκρασιας,οπου στην Θεσσαλονικη ειχε ακατεβατο 30+ και ξαφνικα μπηκαμε σε μια πολη με 11 βαθμους..Μπαινοντας στη πολη σχεδον στα τυφλα βρηκαμε ευτυχως να παρκαρουμε καπου .Βγαινοντας απο το αμαξι με τα κοντομανικα και τις παντοφλες μας κοιτουσαν περιεργα οι Σερβοι οι οποιοι ηταν με τα μπουφαν τους. Φαγαμε λιγο απο τις προμηθειες μας και αποφασισαμε να παμε για το καφεδακι που λεγαμε...
Και καπου εδω αρχιζει το παρατραγουδο...Ειμαστε σε μια πλατεια και ψαχνουμε μια καφετερια ,κατι τελος παντων. Προχωραμε μπροστα και ξαφνικα αντιλαμβανομαστε οτι ενας απο τους 3 λειπει!!!
Κοιταμε λιγο πιο πισω και ευτυχως ηταν εκει,,,,δυστυχως ομως ξερνουσε στην πλατεια . Μας επιασε απροετοιμαστους αλλα επειτα απο τα σχετικα : Εισαι καλα,θες να παμε σε φαρμακειο? μας διαβεβαιωσε να συνεχισουμε... Και εκει που αρχιζουμε να ψαχνουμε φαρμακειο ,γιατι η απαντηση του ηταν οπως οταν ρωτας την κοπελα σου τι εχεις και σου απανταει τιποτα , βλεπουμε ενα σαντουιτσαδικο 8.30 η ωρα το πρωι γεματο απο κοσμο να τρωει.Δεν προλαβαινουμε να σχολιασουμε και ο τριτος μας παλι λειπει!!Τον ψαχνουμε για λιγο τον βρισκουμε σε μια αυλη λιγο πριν το φαστφουνταδικο να ξερνοβολαει. Και εκει που παμε να τον ρωτησουμε Μητσο εισαι καλα?Σκαει ο ιδιοκτητης και λεει με χαρακτηριστικο accent ..ARE YO DRANK? . Πειτε το ταραχη πειτε το οπως θελετε με πιανει σπαστικο γελιο το οποιο μεταδιδω και στον αλλο της παρεας και γελαμε σαν μικρα παιδια μπροστα στους ανθρωπους που τρωνε.
Ευτυχως τα μπαλωσαμε με τον ιδιοκτητη τελικα και πηγαμε κακην κακως σε ενα μακντοναλντς και ηπιαμε τον καφε μας.Αφου καναμε το διαλειμμα μας επρεπε να φυγουμε για να προλαβουμε το check in στο ξενοδοχειο στη Κροατια. Περασαμε απο κατι γεφυρες στο Βελιγραδι και με τα πολλα και τα λιγα χαθηκαμε μεχρι που ρωτησαμε 2-3 φορες και μας ειπαν που να παμε.
Συνεχιζοντας το δρομο προς τα συνορα με τη Κροατια ο δρομος αψογος και σε λιγο ημασταν εκει.Περασαμε τα συνορα μονο με τις ταυτοτητες μας και συνεχισαμε το μακρυ ταξιδι μας.Ο δρομος μια ευθεια και το μονο που εκανες ηταν να πατας γκαζι.Να σημειωσω οτι πριν πατε Κροατια γεμιστε απο Σερβια γιατι στην Κροατια σε κλεβουν με καθε τροπο.Επισης αεριο στη Κροατια πολυ δυσκολα βρισκαμε.
Επειτα απο πολλες ωρες ατελειωτης ευθειας φτασαμε στο Ζαγκρεπ οπου καναμε αλλαγη οδηγου για τα υπολοιπα χιλιομετρα.
Ο δρομος ειχε πολλα αμαξια απο οσο θυμαμαι και το τοπιο γινοταν ολο και πιο ομορφο.Πολλα τουνελ ,πολλες γεφυρες ,μια ευρωπαικη χωρα ! Σε καποια φαση ο αυτοκινητοδρομος τελειωνει και αρχιζει μονος δρομος σε πανεμορφα τοπια αλλα με ατελειωτες στροφες . Για οσους ξερουν μπορω να συγκρινω το τοπιο με το δευτερο ποδι χαλκιδικης και τις στροφες στον αρμενιστη.
Και εκει που νομιζαμε οτι θα περνουσαμε απο γεφυρα για να παμε στο νησι...αμ δε. Φερρυ ..γιατι συμφερει. Τα αμαξια απειρα,η ουρα ατελειωτη και η ωρα να περναει βασανιστικα 1 ωρα πριν τη προθεσμια για check in σε ενα ενοικιαζομενο σπιτι που δεν ξεραμε που και πως..
Με συνοπτικες διαδικασιες και το ελληνικο δαιμονιο της λαμογιας μεσα μας βγαλαμε εισητηριο με τα ποδια ενω το αμαξι κινουταν και ετσι καταφεραμε να μπουμε στο δευτερο φερρυ .
Βγαινουμε με το αμαξι απο το πλοιαριο και ειμαστε στο Παγκ. Αυτο που σου κανει εντυπωση ειναι οτι ειναι ενα τεχνητο νησι,ενα ξερονησι που το εχουν αναγει σε party destination. Βρηκαμε ευκολα το σπιτακι μας και αφησαμε τα πραγματα μας για να ξεκουραστουμε λιγο , γιατι καποιοι απο μας δεν ηταν και στα καλυτερα τους !!Ο πυρετος ηταν αυτο μας ελλειπε αλλα δεν ηταν ικανος να μας κρατησει μεσα. Παιρνουμε το αμαξι και παμε στην Novaljia οπου με χαρακτηριστικη τυχη παρκαρουμε σε ενα απο τα 3 μερη που εχει στο κεντρικοτερο σημειο της πολης.
Ε λοιπον περιμενα κατι παραπανω να σας πω την αληθεια αλλα δεν απογοητευτηκαμε ,κατσαμε ηπιαμε το χειροτερο κοκτειλ στην ζωη μας και μπηκαμε λιγο ιντερνετ να χαζεψουμε τι γινεται.
Και καπου εδω μαθαινουμε για το δημοψηφισμα και τα καπιταλ κοντρολ. Στην αρχη νομιζαμε μας κανουν πλακα αλλα που τετοια τυχη. Εχοντας λοιπον στο νου οτι πρεπει να αρκεστουμε στα λεφτα που εχουμε πανω μας γυρισαμε σπιτι για να απολαυσουμε την παραλια αυριο το πρωι.
Το πρωι κατα τις 11 η ωρα και ενω προφανως ολοι στο νησι ξεκουραζονταν απο την χθεσινη μερα εμεις πηγαμε για μπανιο φρεσκοτατοι. Ελα που δεν ειχε ψυχη ομως..Η πιο γνωστη παραλια ZRCE δεν ειχε ψυχη..Παμε πισω Novaljia για βολτα και καφε. Επειτα παμε μια βολτα στην παραλια της novaljia οπου και για καλη μας τυχη
ειναι μια παραλια με καμια 15 κορασια με τοπλες. Αφου τα παρατηρησαμε ολα με την ακρη του ματιου μας παντα συνεχισαμε την βολτα στην πολη.
Να σημειωσω οτι ειχαμε θεμα στο παρκαρισμα εκεινη τη μερα και ο αρρωστος σε μυαλο και σωμα φιλος μας παρκαρε το ford του μπροστα απο το νεκροταφειο του νησιου σε σημειο που εκλεινε την προσβαση σχεδον.Eπιστρεφουμε το μεσημερακι αργα στη zrce beach οπου και πλεον εχει κοσμο και καθομαστε και εμεις στην αμμουδια( ο θεος να την κανει,μονο πετρες ηταν).
Αφηνουμε τον σχεδον λιποθυμο φιλο μας απο τις τοσες αρρωστειες που κουβαλουσε να φυλαει τις πετσετες μας και ορμαμε στο νερο..
Και καπου εκει χαλαει το πραμα..Οταν λεμε παγωμενο εννοουμε σε σημειο μουδιασματος.Εμπαινες κ μετα απο ωρα ειχες κρυοπαγημα.Παρ'ολα αυτα μπηκαμε τσιτωσαμε λιγο και περασαμε καλα .
Στην επιστροφη καναμε μια σταση σε μια ταβερνα και φαγαμε μπιφτεκακια και τα συναφη . Back to base και ανεφοδιασμος απο το σουπερ μαρκετ της γειτονιας.
Το βραδυ λοιπον αποφασισαμε να παμε στο Zrce beach οπου τα μπιτσομπαρα κοπανουσαν μεχρι τις πρωινες ωρες.
Αυτο που μου εκανε εντυπωση ηταν οτι το 95% επαιρναν ναρκωτικα. Η χρηση τους ηταν τετοια που ολοι ηταν σε εναν αλλο κοσμο και χορευαν σαν τρελοι . Για καποιον 20αρη ή 18αρη το συνιστω ανεπιφυλακτα να παει να πιει (αλκοολ προφανως ) και να περασει οπως ολοι .Για τους μεγαλυτερους δεν συνισταται. Αφου λοιπον μπηκαμε σε ολα τα κλαμπ και δεν μας εκανε εντυπωση τιποτα πηγαμε σπιτι μας αργα το βραδυ.
Η επομενη μερα ειχε επισκεψη στην παραδοσιακη πολη του παγκ 20κατι χιλιομετρα απο εκει που ημασταν. Ομολογω οτι ηταν αρκετα ωραια ,γραφικη με τα μουσεια της ,τους ναους και τα παραδοσιακα σοκακια της .Ο καιρος αψογος καλοκαιρινος με πολυ ζεστη .Εδω πηραμε δωρακια για τους δικους μας και το απογευμα αφου φαγαμε επιστρεψαμε στο σπιτακι που νοικιαζαμε.Το βραδυ καναμε αλλη μια επισκεψη στη Novaljia απο την μια ακρη ως την αλλη και το μονο που συνεβη ηταν να ερθει καποιος και να μας προσφερει κοκα. Οχι κοκα κολα παντως. Αρνηθηκαμε ευγενικα και συνεχισαμε την εξερευνηση μας.
** Οσοι σκοπευετε να πατε στο ΖRCE BEACH εχει παρκινγκ που πληρωνεις γι αυτο και εμεις σαν κλασικοι Ελληνες το βαλαμε σε ενα χωματοδρομο και τις 2 φορες.
** Τα κλαμπακια ειναι καλο να πας μετα τις 3 η ωρα το μεσημερι οπου ειλικρινα ολοι χορευουν και δεν παιζει τοσο ναρκωτικο. Το να βλεπεις τον αλλον να κανει κοκα στην παραλια σαν να τρωει καραμελες δεν ειναι και οτι καλυτερο.
Το αλλο πρωι ξεκινησαμε το δρομο της επιστροφης με μια σταση σε μια τυρογαλακτοκομικη παραδοσιακη επιχειρηση λιγο πριν το Παγκ και επειτα φτασαμε μετα απο πολυ ωρα στην πανεμορφη πολη του Ζανταρ.
Το Ζανταρ ειναι πολη που αξιζει να επισκεφθει κανεις και εχει και πλουσια ιστορια.
Αφου ειδαμε την πολη οσο μπορουσαμε φυγαμε γιατι ειχαμε κλεισει διανυκτερευση στο Βελιγραδι.
Ετσι μετα απο πολλες ωρες δρομου παλι φτασαμε στο Βελιγραδι και αφησαμε τα πραγματα στο δωματιο.
Ε καπου εκει ο αρρωστος φιλος μας ξαναχτυπησε με 39 πυρετο και τρεχαμε παλι να βρουμε φαγητα και τα συναφη να του φερουμε πισω στο ξενοδοχειο.Μπορω να πω οτι το Βελιγραδι ειναι πολυ ομορφο με πολλα παρκα γεματα απο παιδια που παιζουν και πολυ πρασινο. Μετα απο κανα δυωρο επιστρεψαμε στο ξενοδοχειο βραδυ πλεον με τα φαγητα οπου και ξεκουραστηκαμε μετα τον αμπακο που φαγαμε.
Αξιζει αναφορα στις Σερβιδες που ειναι σχεδον ολες προσεγμενες .Αυτο που λενε για τις γυναικες της Θεσσαλονικης θα επρεπε να λεγεται για τις Σερβιδες πλην μερικων εξαιρεσεων!
Το αλλο πρωι καναμε βολτα στα κεντρικα σημεια της πολης και παρκαραμε σε ενα σημειο με παρκομετρο,προσπαθησαμε να στειλουμε μηνυμα αλλα ματαια.Πιο πριν χαθηκαμε κλασικα καπου μεσα στο Βελιγραδι για ακομη μια φορα.
Το Βελιγραδι το πρωι μου φανηκε ακομα πιο ομορφο με πολλα δημοσια κτιρια. Μπονους τα κατεστραμενα κτιρια απο τον πολεμο που τα εχουν αφησει ετσι επιτηδες !!
Αφου λοιπον βρηκαμε το αμαξι εκει που το αφησαμε ,πηραμε το δρομο της επιστροφης.
Ειλικρινα θα πρεπει να πω οτι οι χειροτεροι δρομοι ειναι οι ελληνικοι.Με το που φτανουμε στα ελληνικα συνορα κατι δρομοι γεματοι λακουβες που σε συνδυασμο με τη βροχη και την ελλειψη φωτισμου ηταν η χειροτερη εμπειρια .
Σαν ταξιδι ηταν καλο σε γενικες γραμμες με αρκετες ωραιες στιγμες και ωραια μερη!!
Ξεκινησαμε με ενα ford fiesta γεματο μεχρι απανω χαραματα και σε χρονο dt φτασαμε στα συνορα με τους φιλους μας τους Σκοπιανους. Αφου ημασταν υποψιασμενοι για τυχον ερωτησεις απο τους συνοριακους τα αποφυγαμε ολα λεγοντας ενα απλο "παμε στο καζινο".
Οδηγωντας σε κατι μικρους δρομους σε κατι βουνα σταματησαμε να βαλουμε βενζινη και αεριο σε ενα ξεχασμενο πρατηριο και να κανουμε και την απαραιτητη σταση για προφανεις λογους.Καπου εκει ανελαβα την οδηγηση και εγω .
Συνεχισαμε μεχρι που ξημερωσε σιγα σιγα και εκει εμφανιστηκαν τα πρωτα σημαδια κακου δρομου.Οταν λεμε κακο εννοουμε τρυπες αμετρητες,που δεν γινεται να τις αποφυγεις και πινακιδες οτι φτιαχνεται ο δρομος.Ετσι επειτα απο αρκετη ωρα ζιγκ ζακ φτασαμε εξω απο το Κουμανοβο οπου απλα το προσπερασαμε στο δρομο προς τη Σερβια.Να υπενθυμησω οτι ειναι καλυτερα να βαλετε βενζινη στη FYROM.
Φτανοντας τα σερβικα συνορα δεν συναντησαμε κινηση και συνεχισαμε σε καλο δρομο για ελαχιστα χιλιομετρα μεχρι που ο δρομος εγινε μονος και εκει αρχισαν τα δυσκολα.Η βροχη ηταν το κερασακι στη τουρτα αλλα αυτο που μας ανησυχουσε περισσοτερο ηταν οτι ο ενας απο εμας δεν αισθανοταν καλα και ειχε κουλουριαστει στο πισω μερος του αμαξιου.
Καναμε πολλες ωρες κακου δρομου με στροφες μεν αλλα σε δασος δε οπου απολαμβανες και λιγο το τοπιο.Ξαφνικα μπηκαμε ξανα στο μεγαλο δρομο ο οποιος χτιζεται και τα επομενα χρονια θα ειναι ετοιμος.Το συστημα των διοδιων εχει ως εξης.Περνας το πρωτο,παιρνεις ενα καρτελακι και μεχρι να βγεις απο τον δρομο δεν πληρωνεις αλλου.Λιγο πριν φτασουμε στο Βελιγραδι και την σταση μας πληρωσαμε το καρτελακι που μας ειχαν δωσει και πλεον ανυπομονουσαμε να πιουμε το καφεδακι
μας.
Αυτο που δεν ειχαμε συνειδητοποιησει ακομα ηταν η διαφορα θερμοκρασιας,οπου στην Θεσσαλονικη ειχε ακατεβατο 30+ και ξαφνικα μπηκαμε σε μια πολη με 11 βαθμους..Μπαινοντας στη πολη σχεδον στα τυφλα βρηκαμε ευτυχως να παρκαρουμε καπου .Βγαινοντας απο το αμαξι με τα κοντομανικα και τις παντοφλες μας κοιτουσαν περιεργα οι Σερβοι οι οποιοι ηταν με τα μπουφαν τους. Φαγαμε λιγο απο τις προμηθειες μας και αποφασισαμε να παμε για το καφεδακι που λεγαμε...
Και καπου εδω αρχιζει το παρατραγουδο...Ειμαστε σε μια πλατεια και ψαχνουμε μια καφετερια ,κατι τελος παντων. Προχωραμε μπροστα και ξαφνικα αντιλαμβανομαστε οτι ενας απο τους 3 λειπει!!!
Κοιταμε λιγο πιο πισω και ευτυχως ηταν εκει,,,,δυστυχως ομως ξερνουσε στην πλατεια . Μας επιασε απροετοιμαστους αλλα επειτα απο τα σχετικα : Εισαι καλα,θες να παμε σε φαρμακειο? μας διαβεβαιωσε να συνεχισουμε... Και εκει που αρχιζουμε να ψαχνουμε φαρμακειο ,γιατι η απαντηση του ηταν οπως οταν ρωτας την κοπελα σου τι εχεις και σου απανταει τιποτα , βλεπουμε ενα σαντουιτσαδικο 8.30 η ωρα το πρωι γεματο απο κοσμο να τρωει.Δεν προλαβαινουμε να σχολιασουμε και ο τριτος μας παλι λειπει!!Τον ψαχνουμε για λιγο τον βρισκουμε σε μια αυλη λιγο πριν το φαστφουνταδικο να ξερνοβολαει. Και εκει που παμε να τον ρωτησουμε Μητσο εισαι καλα?Σκαει ο ιδιοκτητης και λεει με χαρακτηριστικο accent ..ARE YO DRANK? . Πειτε το ταραχη πειτε το οπως θελετε με πιανει σπαστικο γελιο το οποιο μεταδιδω και στον αλλο της παρεας και γελαμε σαν μικρα παιδια μπροστα στους ανθρωπους που τρωνε.
Ευτυχως τα μπαλωσαμε με τον ιδιοκτητη τελικα και πηγαμε κακην κακως σε ενα μακντοναλντς και ηπιαμε τον καφε μας.Αφου καναμε το διαλειμμα μας επρεπε να φυγουμε για να προλαβουμε το check in στο ξενοδοχειο στη Κροατια. Περασαμε απο κατι γεφυρες στο Βελιγραδι και με τα πολλα και τα λιγα χαθηκαμε μεχρι που ρωτησαμε 2-3 φορες και μας ειπαν που να παμε.
Συνεχιζοντας το δρομο προς τα συνορα με τη Κροατια ο δρομος αψογος και σε λιγο ημασταν εκει.Περασαμε τα συνορα μονο με τις ταυτοτητες μας και συνεχισαμε το μακρυ ταξιδι μας.Ο δρομος μια ευθεια και το μονο που εκανες ηταν να πατας γκαζι.Να σημειωσω οτι πριν πατε Κροατια γεμιστε απο Σερβια γιατι στην Κροατια σε κλεβουν με καθε τροπο.Επισης αεριο στη Κροατια πολυ δυσκολα βρισκαμε.
Επειτα απο πολλες ωρες ατελειωτης ευθειας φτασαμε στο Ζαγκρεπ οπου καναμε αλλαγη οδηγου για τα υπολοιπα χιλιομετρα.
Ο δρομος ειχε πολλα αμαξια απο οσο θυμαμαι και το τοπιο γινοταν ολο και πιο ομορφο.Πολλα τουνελ ,πολλες γεφυρες ,μια ευρωπαικη χωρα ! Σε καποια φαση ο αυτοκινητοδρομος τελειωνει και αρχιζει μονος δρομος σε πανεμορφα τοπια αλλα με ατελειωτες στροφες . Για οσους ξερουν μπορω να συγκρινω το τοπιο με το δευτερο ποδι χαλκιδικης και τις στροφες στον αρμενιστη.
Και εκει που νομιζαμε οτι θα περνουσαμε απο γεφυρα για να παμε στο νησι...αμ δε. Φερρυ ..γιατι συμφερει. Τα αμαξια απειρα,η ουρα ατελειωτη και η ωρα να περναει βασανιστικα 1 ωρα πριν τη προθεσμια για check in σε ενα ενοικιαζομενο σπιτι που δεν ξεραμε που και πως..
Με συνοπτικες διαδικασιες και το ελληνικο δαιμονιο της λαμογιας μεσα μας βγαλαμε εισητηριο με τα ποδια ενω το αμαξι κινουταν και ετσι καταφεραμε να μπουμε στο δευτερο φερρυ .
Βγαινουμε με το αμαξι απο το πλοιαριο και ειμαστε στο Παγκ. Αυτο που σου κανει εντυπωση ειναι οτι ειναι ενα τεχνητο νησι,ενα ξερονησι που το εχουν αναγει σε party destination. Βρηκαμε ευκολα το σπιτακι μας και αφησαμε τα πραγματα μας για να ξεκουραστουμε λιγο , γιατι καποιοι απο μας δεν ηταν και στα καλυτερα τους !!Ο πυρετος ηταν αυτο μας ελλειπε αλλα δεν ηταν ικανος να μας κρατησει μεσα. Παιρνουμε το αμαξι και παμε στην Novaljia οπου με χαρακτηριστικη τυχη παρκαρουμε σε ενα απο τα 3 μερη που εχει στο κεντρικοτερο σημειο της πολης.
Ε λοιπον περιμενα κατι παραπανω να σας πω την αληθεια αλλα δεν απογοητευτηκαμε ,κατσαμε ηπιαμε το χειροτερο κοκτειλ στην ζωη μας και μπηκαμε λιγο ιντερνετ να χαζεψουμε τι γινεται.
Και καπου εδω μαθαινουμε για το δημοψηφισμα και τα καπιταλ κοντρολ. Στην αρχη νομιζαμε μας κανουν πλακα αλλα που τετοια τυχη. Εχοντας λοιπον στο νου οτι πρεπει να αρκεστουμε στα λεφτα που εχουμε πανω μας γυρισαμε σπιτι για να απολαυσουμε την παραλια αυριο το πρωι.
Το πρωι κατα τις 11 η ωρα και ενω προφανως ολοι στο νησι ξεκουραζονταν απο την χθεσινη μερα εμεις πηγαμε για μπανιο φρεσκοτατοι. Ελα που δεν ειχε ψυχη ομως..Η πιο γνωστη παραλια ZRCE δεν ειχε ψυχη..Παμε πισω Novaljia για βολτα και καφε. Επειτα παμε μια βολτα στην παραλια της novaljia οπου και για καλη μας τυχη
ειναι μια παραλια με καμια 15 κορασια με τοπλες. Αφου τα παρατηρησαμε ολα με την ακρη του ματιου μας παντα συνεχισαμε την βολτα στην πολη.Να σημειωσω οτι ειχαμε θεμα στο παρκαρισμα εκεινη τη μερα και ο αρρωστος σε μυαλο και σωμα φιλος μας παρκαρε το ford του μπροστα απο το νεκροταφειο του νησιου σε σημειο που εκλεινε την προσβαση σχεδον.Eπιστρεφουμε το μεσημερακι αργα στη zrce beach οπου και πλεον εχει κοσμο και καθομαστε και εμεις στην αμμουδια( ο θεος να την κανει,μονο πετρες ηταν).
Αφηνουμε τον σχεδον λιποθυμο φιλο μας απο τις τοσες αρρωστειες που κουβαλουσε να φυλαει τις πετσετες μας και ορμαμε στο νερο..
Και καπου εκει χαλαει το πραμα..Οταν λεμε παγωμενο εννοουμε σε σημειο μουδιασματος.Εμπαινες κ μετα απο ωρα ειχες κρυοπαγημα.Παρ'ολα αυτα μπηκαμε τσιτωσαμε λιγο και περασαμε καλα .
Στην επιστροφη καναμε μια σταση σε μια ταβερνα και φαγαμε μπιφτεκακια και τα συναφη . Back to base και ανεφοδιασμος απο το σουπερ μαρκετ της γειτονιας.
Το βραδυ λοιπον αποφασισαμε να παμε στο Zrce beach οπου τα μπιτσομπαρα κοπανουσαν μεχρι τις πρωινες ωρες.
Αυτο που μου εκανε εντυπωση ηταν οτι το 95% επαιρναν ναρκωτικα. Η χρηση τους ηταν τετοια που ολοι ηταν σε εναν αλλο κοσμο και χορευαν σαν τρελοι . Για καποιον 20αρη ή 18αρη το συνιστω ανεπιφυλακτα να παει να πιει (αλκοολ προφανως ) και να περασει οπως ολοι .Για τους μεγαλυτερους δεν συνισταται. Αφου λοιπον μπηκαμε σε ολα τα κλαμπ και δεν μας εκανε εντυπωση τιποτα πηγαμε σπιτι μας αργα το βραδυ.
Η επομενη μερα ειχε επισκεψη στην παραδοσιακη πολη του παγκ 20κατι χιλιομετρα απο εκει που ημασταν. Ομολογω οτι ηταν αρκετα ωραια ,γραφικη με τα μουσεια της ,τους ναους και τα παραδοσιακα σοκακια της .Ο καιρος αψογος καλοκαιρινος με πολυ ζεστη .Εδω πηραμε δωρακια για τους δικους μας και το απογευμα αφου φαγαμε επιστρεψαμε στο σπιτακι που νοικιαζαμε.Το βραδυ καναμε αλλη μια επισκεψη στη Novaljia απο την μια ακρη ως την αλλη και το μονο που συνεβη ηταν να ερθει καποιος και να μας προσφερει κοκα. Οχι κοκα κολα παντως. Αρνηθηκαμε ευγενικα και συνεχισαμε την εξερευνηση μας.
** Οσοι σκοπευετε να πατε στο ΖRCE BEACH εχει παρκινγκ που πληρωνεις γι αυτο και εμεις σαν κλασικοι Ελληνες το βαλαμε σε ενα χωματοδρομο και τις 2 φορες.
** Τα κλαμπακια ειναι καλο να πας μετα τις 3 η ωρα το μεσημερι οπου ειλικρινα ολοι χορευουν και δεν παιζει τοσο ναρκωτικο. Το να βλεπεις τον αλλον να κανει κοκα στην παραλια σαν να τρωει καραμελες δεν ειναι και οτι καλυτερο.
Το αλλο πρωι ξεκινησαμε το δρομο της επιστροφης με μια σταση σε μια τυρογαλακτοκομικη παραδοσιακη επιχειρηση λιγο πριν το Παγκ και επειτα φτασαμε μετα απο πολυ ωρα στην πανεμορφη πολη του Ζανταρ.
Το Ζανταρ ειναι πολη που αξιζει να επισκεφθει κανεις και εχει και πλουσια ιστορια.
Αφου ειδαμε την πολη οσο μπορουσαμε φυγαμε γιατι ειχαμε κλεισει διανυκτερευση στο Βελιγραδι.
Ετσι μετα απο πολλες ωρες δρομου παλι φτασαμε στο Βελιγραδι και αφησαμε τα πραγματα στο δωματιο.
Ε καπου εκει ο αρρωστος φιλος μας ξαναχτυπησε με 39 πυρετο και τρεχαμε παλι να βρουμε φαγητα και τα συναφη να του φερουμε πισω στο ξενοδοχειο.Μπορω να πω οτι το Βελιγραδι ειναι πολυ ομορφο με πολλα παρκα γεματα απο παιδια που παιζουν και πολυ πρασινο. Μετα απο κανα δυωρο επιστρεψαμε στο ξενοδοχειο βραδυ πλεον με τα φαγητα οπου και ξεκουραστηκαμε μετα τον αμπακο που φαγαμε.
Αξιζει αναφορα στις Σερβιδες που ειναι σχεδον ολες προσεγμενες .Αυτο που λενε για τις γυναικες της Θεσσαλονικης θα επρεπε να λεγεται για τις Σερβιδες πλην μερικων εξαιρεσεων!
Το αλλο πρωι καναμε βολτα στα κεντρικα σημεια της πολης και παρκαραμε σε ενα σημειο με παρκομετρο,προσπαθησαμε να στειλουμε μηνυμα αλλα ματαια.Πιο πριν χαθηκαμε κλασικα καπου μεσα στο Βελιγραδι για ακομη μια φορα.
Το Βελιγραδι το πρωι μου φανηκε ακομα πιο ομορφο με πολλα δημοσια κτιρια. Μπονους τα κατεστραμενα κτιρια απο τον πολεμο που τα εχουν αφησει ετσι επιτηδες !!
Αφου λοιπον βρηκαμε το αμαξι εκει που το αφησαμε ,πηραμε το δρομο της επιστροφης.
Ειλικρινα θα πρεπει να πω οτι οι χειροτεροι δρομοι ειναι οι ελληνικοι.Με το που φτανουμε στα ελληνικα συνορα κατι δρομοι γεματοι λακουβες που σε συνδυασμο με τη βροχη και την ελλειψη φωτισμου ηταν η χειροτερη εμπειρια .
Σαν ταξιδι ηταν καλο σε γενικες γραμμες με αρκετες ωραιες στιγμες και ωραια μερη!!
