Κρήτη 2012, "νομαδικό" καλοκαίρι

[mitnic]

Το καλοκαίρι που πέρασε, λίγο η απρογραμμάτιστη αλλαγή αυτοκινούμενου. Κάτι η κρίση που μας έπιασε αδιάβαστους, κάτι οι εκλογές, κάτι η κρίση η χειρότερη, στην Συρία. Κάτι από εδώ κάτι από εκεί αποφασίστηκε με ομοφωνία- ένα ναι και ένα γαβ- να παραπέμψουμε στις καλένδες το προγραμματισμένο για Μέση Ανατολή ταξίδι και να (ξανα)γυρίσουμε άνευ προγράμματος την αγαπημένη μας Κρήτη.
Το οδοιπορικό δεν έχει πληροφορίες για καταλύματα και νυχτερινή ζωή. Είναι περισσότερο εστιασμένο στην με αυτοκίνητο επίσκεψη και στο ελεύθερο κάμπινγκ όπου αυτό ήταν δυνατόν- σχεδόν παντού λόγω αυτοκινούμενου- αν και σχεδόν παντού, ακόμη και στα πιο ερημικά μέρη υπήρχαν απαγορευτικές πινακίδες...
Αρχές Ιουνίου 2012 λοιπόν
αρχίζει ένας γρήγορος γύρος της κεντρικής και δυτικής Κρήτης ξεκινώντας από το λιμάνι του Ηρακλείου.
(Μινωικές γραμμές με 15% έκπτωση λόγω Ε.Λ.Α.Τ 280€ μετ επιστροφής αυτοκινούμενο μέχρι 7μ και ένα κατάστρωμα. Το γαβ- η Χαρά- δεν πληρώνει )
Αποβίβαση στο νησί με τον Ήλιο να ανατείλει στην μύτη του Ντία.
Κατ ευθείαν στο πάρκινγκ της Κνωσσό. καφές και πρωινό μέχρι τις 8:00 που ανοίγει ο αρχαιολογικός χώρος. Η καλλίτερη επιλογή διότι μετά τις 9:00 Τα Ρώσικα γκρουπ άρχισαν την κατάληψη του χώρου... Είχα να δω τόσους Ρώσους μαζί από το ταξίδι στην Αγία Πετρούπολη..

Δεύτερη στάση στις Αρχάνες και συνάντηση με το φίλο μου τον Σωτήρη, πού με όλη την καλή του διάθεση με περπάτησε παρά τον Ήλιο και την βάρβαρη ώρα στο κέντρο της κωμόπολης.

Συνέχεια μέσω Πύργου, Γόρτυνας- επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο- κατόπιν Μοίρες και τέλος Μάταλα στο κάμπινγκ για την πρώτη διανυκτέρευση στο νησί.
Το κάμπινγκ αν και εκτός λειτουργίας φιλοξενεί μερικά- μάλλον μόνιμα- άτομα,3~4 σκηνές και 3 αυτοκινούμενα με το δικό μου...
Όπως καταλαβαίνετε οι εγκαταστάσεις του είναι σε αθλία κατάσταση...
Τα Μάταλα μετά την αναχώρηση των "Ρωσικών" πούλμαν αδειάζουν κυριολεκτικά.

Οι περισσότερες φωτογραφίες από τις πρώτες μέρες χάθηκαν μαζί με την δεύτερη φωτογραφική μηχανή που "χάθηκε" από το τραπέζι του καφέ την 3η μερα στον Πλακιά.
2η μέρα επίσκεψη στη Φαιστό πρωί-πρωί. πέρασμα από το αδιάφορο Τυμπάκι και παράκαμψη της άκρως τουριστικής Αγίας Γαλήνης- 50 ξενοδοχεία- μια μικρή παραλία και ένα κάμπινγκ. Προορισμός ο Πλακιάς από τον δρόμο Ρεθύμνου- Αγ. Γαλήνης. Παράκαμψη για σύντομη επίσκεψη στην παραλία του Αγ. Παυλου. Μια υπέροχη παραλία όπου η άμμος φθάνει μέχρι το βουνό. Από τους τρεις μυχούς που χωρίζονται από τεράστιους βράχους επισκέψιμος με το καμπερ είναι ο ανατολικός όπου υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια και καφέ- εστιατόριο με πλάτωμα για πάρκινγκ και αναστροφή.
Δεύτερη παράκαμψη στο χωριό Ακούμια 12 χλμ για μπάνιο, φαγητό, σιέστα στην Τριόπετρα, μια πανέμορφη παραλία με ταβέρνες, καντίνα και ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Συνέχεια με το βουνό Σιδέρωτα δεξιά και απίθανη θέα του Λιβυκού αριστερά μέχρι το χωριό Σπήλι. Τουριστικό χωριό με καφενία σε μια πλατεία με πολλές βρύσες-λεοντοκεφαλές- την μια δίπλα στην άλλη, κάτω από έναν τεράστιο πλάτανο. Συνεχίζοντας στο χωριό Φρατί στρίβουμε δυτικά για να διασχίσουμε το πανέμορφο Κουρταλιώτικο φαράγγι με πυκνή βλάστηση και υψηλά τοιχώματα. Με πέτρινο καλοφτιαγμένο μονοπάτι κατεβαίνει κανείς στον ποταμό, στους καταρράκτες και στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, πολλά σκαλιά...

Τέλος άφιξη στον Πλακιά με την μεγάλη αμμουδερή παραλία και διανυκτέρευση στο κεντρικό πάρκινγκ αν και πιο ήσυχα είναι μπαίνοντας, αριστερά (Ανατολικά) στην παραλία.

14-06-2012
Από τον Πλακιά επισκέφθηκα με καραβάκι την φανταστική και εξωτική παραλία της Πρέβελη (παραλία του Φοίνικα).
Το εισιτήριο στα 15 €- με επιστροφή- και με πορτοκαλάδα παρακαλώ...
Υπάρχει ταβέρνα- καντίνα στον κόλπο με λογικές τιμές και λίγο γρασίδι με σκιά δίπλα- αν προλάβετε...

14-06-2012 Η δεύτερη διαδρομή Πλακιάς- Φραγκοκάστελο. 31,5 km

plakias-fragokastelo
1η φώτο Ο Πλακιάς από ψηλά, 2η~4η η διαδρομή, 6η,7η Φραγκοκάστελο.

Στο Φραγκοκάστελο έφθασα απόγευμα λίγο πριν το Ηλιοβασίλεμα, βρεθήκαμε- εγώ και η Χαρά- μπροστά σε μια έρημη, απίστευτα όμορφη αμμουδιά με την πιο γαλήνια θάλασσα που έχω απολαύσει έως τώρα στην Κρήτη.
Γεύμα στο αυτοκινούμενο με φόντο το φωτισμένο "καστέλι" και ύπνο στην πιο γαλήνια και ερημική περιοχή μέχρι τώρα με μόνο γείτονα ένα Ολλανδικό αυτοκινούμενο...
Περίπου 500 μέτρα Ανατολικά βρίσκεται η παραλία Ορθή άμμος, όνομα και πράγμα- τελευταία φώτο- απότομοι αμμόλοφοι και στην άκρη πυγή με γλυκό νερό... Δυστυχώς όμως οι φράκτες από τα συγκροτήματα ενοικιαζόμενων κάνουν σχεδόν αδύνατη την πρόσβασή, βλέπε φώτο.


Τρίτη διαδρομή Φραγκοκάστελο- Χώρα Σφακιών- Καστέλι Κισσάμου.

Από την διαδρομή
Επίσκεψη για καφέ στην Χώρα Σφακιών- δεν νομίζω να αξίζει περισσότερα- καμιά ομορφιά. Ένας “σκεπασμένος” τεχνητά δρόμος με ταβέρνες και “σουβενίρ σοπ”, άπειρα ενοικιαζόμενα και το λιμάνι αναχώρησης προς την Γαύδο.

Εντυπωσιακή η διαδρομή σε ένα καινούργιο ασφαλτοστρωμένο δρόμο προς Ρέθυμνο μέσα από το Ιμπριώτικο φαράγγι και το οροπέδιο στο Αμουδάρι.

Ωραιότατη τοποθεσία με νερά στον Βρυσανό ποταμό και μια εντυπωσιακή γέφυρα Ελληνορωμαϊκής περιόδου στο χωριό Βρύσες με φοβερό μποτιλιάρισμα και αδύνατον να παρκάρω σε μήκος 1 χιλιομέτρου πριν και 1ος μετά το κέντρο!!!
Διασχίζοντας κάθετα την νέα εθνική οδό Χανίων Ρεθύμνου μπαίνουμε στην χερσόνησο του Αποκόρωνα (Βάμου) περνώντας τον πανέμορφο- τουριστικό- Βάμο με αρκετά ανακαινισμένα σπίτια και την – εξ ίσου τουριστική- Αλμυρίδα. Μια μικρή παραλία με πολλά ενοικιαζόμενα, ταβέρνες και εξοχικά. Ακριβώς στην έξοδο, δεξιά τα ερείπια μιας παλαιοχριστιανικής βασιλικής με σωζόμενα αρκετά μωσαϊκά δάπεδα.
Συνεχίζοντας στάση για ξεκούραση και καμιά μπύρα στο χωριό Αρμένοι με τρεχούμενα νερά και μια επιβλητική Εκκλησία.

Κατόπιν Νέο χωριό, στύλος, (αξίζει να δείτε- πάνω στον δρόμο, αριστερά την εκκλησία του Αγ. Ιωάννη του Θεολόγου)

και Μεγάλα Χωράφια. Από εκεί στρίβουμε δεξιά για τον Αρχαιολογικό χώρο της Άπτερα και το πιο καλοδιατηρημένο Τουρκικό κάστρο της Κρήτης Ιντζεντίν- κλειστό όμως.... Εκατομμύρια € πεταμένα για την ανακαίνιση του...
Το μόνο που αξίζει την επίσκεψη είναι η φανταστική θέα προς τον κόλπο της Σούδας και τον κάμπο του ποταμού Κύλιαρη.

Αρκετά ταλαιπωρημένοι παρακάμψαμε τα Χανιά και μέσω της νέας εθνικής οδού φτάσαμε στο Καστέλι Κισσάμου. Καταλύσαμε για δύο βραδιές στο Κάμπινγκ Nopigia. 6,5χλμ πριν το Καστέλι.
12€, ένα άτομο & αυτοκινούμενο. Και επιτέλους διαχωρισμό στην τιμή του ρεύματος “Electricity 3,5€. Electricity up to 100 watt 1,0€” ! Αν και 100W... Μια λάμπα... Ελεύθερο ιντερνέτ.
www.campingnopigia.gr/
35 ° 30 ° 32 N (35,509166)
23 ° 43 ° 11 E (23,719950)
Ήσυχη τοποθεσία δεξιά στο τέλος του παραλιακού δρόμου με πολλά δένδρα για σκιά- λίγες οι θέσεις για αυτοκινούμενα- λουλούδια, πεντακάθαροι, πλήρως ανακαινισμένοι κοινόχρηστοι χώροι, ελεύθερο ίντερνετ, τεράστια πισίνα- η παραλία με βράχια και χοντρό βότσαλο δεν είναι και ότι καλλίτερο για μπάνιο- με Βοριά ξεχάστε το- και ένα φθηνό και συμπαθητικό εστιατόριο.

Υπάρχει και άλλο ένα 1,5 χλμ πριν- από Καστέλι- το κάμπινγκ Μήθυμνα.
Camping Mithimna
Με πολλά πεύκα για σκιά και μεγάλη αμμουδερή παραλία μπροστά του, αλλά από ανέσεις και εγκαταστάσεις χάνει λίγο...
Έπεται η συνέχεια

 

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[renata]

συγχαρητήρια-εριξα μια γρήγορη ματια -ωραιο οδοιπορικο-δειγμα για αναγνωστες που θέλουν να γυρισουν τον νομο μας.
υπέροχες φωτογραφίες μπράβο σου!

 

[mitnic]

Ευχαριστώ "renata"
Κρίμα πού στο δικό σου Φραγκοκάστελο δεν εμφανίζονται πια οι φωτογραφίες- γιατί άραγε;
Συμφωνώ απόλυτα με τα γραπτά σου.
"αυτός εδώ ο τόπος είναι για μοναχικές ψυχές.δεν έχει τζερτζελέδες και τουριστικομάγαζα... δύο τρεις ταβέρνες... Εδώ κάθεσαι μοναχός σου,να κάνεις απολογισμούς, περισυλλογή να συγκεντρωθείς, να πονέσεις να κλάψεις και να κάνεις ευχές στα αστέρια..."
με έμφασή στο Φραγκοκάστελο αλλά και σε άλλα μέρη αισθάνθηκα την- θλιμμένη- ομορφιά της μοναξιάς...

 

[soudianos]

Ευχαριστώ "renata"
Κρίμα πού στο δικό σου Φραγκοκάστελο δεν εμφανίζονται πια οι φωτογραφίες- γιατί άραγε;
Συμφωνώ απόλυτα με τα γραπτά σου.
"αυτός εδώ ο τόπος είναι για μοναχικές ψυχές.δεν έχει τζερτζελέδες και τουριστικομάγαζα... δύο τρεις ταβέρνες... Εδώ κάθεσαι μοναχός σου,να κάνεις απολογισμούς, περισυλλογή να συγκεντρωθείς, να πονέσεις να κλάψεις και να κάνεις ευχές στα αστέρια..."
με έμφασή στο Φραγκοκάστελο αλλά και σε άλλα μέρη αισθάνθηκα την- θλιμμένη- ομορφιά της μοναξιάς...

επειδή πήγες την κατάλληλη εποχή. Αρχές Ιουνίου. Αλλιώς θάπρεπε να ψάξεις...
ευχ κι εγώ για τις φωτό

 

[renata]

βαλε και καμμια φωτο του γαβ παρακαλώ.

 

[mitnic]

Το "γαβ"

@ renata
υπάρχει, στην ομάδα φωτογραφιών του Φραγκκάστελο, 6η φώτο και το όνομα αυτής, εφεξής, Χαρά

 

[mitnic]

η συνέχεια

Τέταρτη διαδρομή Καστέλι Κισσάμου- Φαλάσαρνα- Ελαφόνησος- Παλαιοχώρα- Λίμνη Κουρνά.

Αρχής γενομένης από την Φαλάσαρνα με παράκαμψη στο χωριό Πλάτανος με θέα στον κάμπο και την τεράστια παραλία της παχιάς Άμμου. Κατεβαίνοντας όλο δεξιά συνεχίζουμε Βόρια μετά το τέλος της ασφάλτου και για 2 χλμ. Είμαστε στον Αρχαιολογικό χώρο. Τίποτα φοβερό ένας θρόνος στην είσοδο και κάτι πέτρες εδώ και εκεί...


Επιστροφή στον Πλάτανο και μετά από μια εντυπωσιακή διαδρομή σε αρκετό υψόμετρο με άνετες στροφές και εκπληκτική θέα στις δυτικές ακτές του νησιού μέχρι το χωριό Κεφάλι.

Από εκεί συνεχίζουμε νότια προς Ελαφόνησο.
Λίγο μετά την διασταύρωση στρίβουμε για την Μονή Παναγιάς Χρυσοσκαλίτισσας που σίγουρα αξίζει μια επίσκεψη παρ όλον που θα αισθανθείτε Ρώσος- τουλάχιστον Ορθόδοξος... Άπειρα πούλμαν την επισκέπτονται πριν την κάθοδο στήν Έλαφόνησο.

Η Ελαφόνησος τώρα παντοιοτρόπως κακοποιημένη η παραλία, ομπρέλες, καντίνες, το απέραντο πάρκινγκ σε πρώτο πλάνο, τα παραπεταμένα- σχεδόν εγκαταλελειμμένα (τουλάχιστον έτσι δείχνουν) τροχόσπιτα στα Ανατολικά της παραλίας και η ακαλαίσθητες περιφράξεις του Natura 2000 για την "προστασία" της ενδημικής βλάστησης είναι ένα κακόγουστο αστείο. Χυδαία η θέα ειδικά μετά την πανέμορφη διαδρομή. Δεν ήταν αυτό που θυμόμουνα και περίμενα. Ως εκ τούτου. Βουτιά, στέγνωμα, και πάμε γι άλλα μέρη...

Αναχώρηση για Παλαιοχώρα μέσω Ινναχωρίου. Μπάνιο στη πανέμορφη παραλία της, πρόχειρο φαγητό και “σιέστα” στην σκιά ενός εκ των τριών υψηλών δένδρων στον δρόμο δεξιά του κάστρου προς τις λιμενικές εγκαταστάσεις

Νωρίς το απόγευμα επιστροφή από την ενδοχώρα στην λίμνη Κουρνά όπου και η 3η ελεύθερη διανυκτέρευση. σε “ιδιωτικό πάρκινγκ” ταβέρνας όπου έφαγα και ένα νοστιμότατο αν και τουριστικό κουνελάκι κρασάτο με σπιτικές τηγανιτές πατάτες... Η ταβέρνα είναι όπως κατεβαίνουνε από την δεύτερη είσοδο αριστερά η δευτερή.
Συμβουλή. Ελέγξετε το χώρο “ποδαράτοι” γιατί η αναστροφή και οι μανούβρες είναι έως αδύνατες. Ειδικά το μεσημέρι που η λίμνη είναι υπερπλήρης.
Η λίμνη είναι η μόνη φυσική λίμνη της Κρήτης. Με πεντακάθαρα νερά και απόλυτη ησυχία μετά το ηλιοβασίλεμα. Κατά την διάρκεια της ημέρας γίνεται το έλα να δεις από τους Ρώσους, τα ποδήλατα και τα πλαστικά βαρκάκια- για 7€ την ώρα...

Επιβάλετε η γνώση ολίγων Ρωσικών...
Πέμπτη διαδρομή Λίμνη Κουρνά- Ηράκλειο (Γούβες).

Η Εθνική οδός Κισσάμου- Χανίων- Ηρακλείου- Αγ. Νικολάου. Είναι ο μόνος “καλός” δρόμος... Βάζεις και 5η ρε παιδί μου...
Μια και είχα όλη την ημέρα μπροστά μου αποφάσισα μια παράκαμψη να δω το σπίτι του “El Greco” (είναι μουσείο) στο χωριό Φόδελε. Τουριστικό βέβαια μετά την ανακαίνιση και μετατροπή του σε μουσείο. Καθώς και την όμορφή παλαιό- Βυζαντινή εκκλησία στον ίδιο χώρο.

Επιστροφή στο χωριό Σίσες και από εκεί ανάβαση έως τα Ανώγεια. Χωριό μεγαλούτσικο, σχετικά όμορφο. Ξεχασμένο όμως στην εποχή τού Ξυλούρη η τουλάχιστον αυτή την εντύπωση δίνει... Σύντομη στάση για κάνα δυο μπύρες και λίγη ξεκούραση- μια και βρέθηκε θέση σε σκιά- περίπου...

Συνεχίζοντας προς το οροπέδιο της Νίδας έκανα μια από τις πιο άγριες και συνάμα πανέμορφες διαδρομές του Ψηλορείτη. Και τι δεν είδαμε μιτάτα Ροζ πρόβατα πως λέμε ροζ φλαμίγκος... Πάντως άνθρωπο δεν συναντήσαμε...

Το απογευματάκι επιστροφή στην Εθνική και κατ ευθείαν Γούβες.
στο μοναδικό κάμπινγκ “Creta camping” 13€ αυτοκινούμενο, εγώ- χωρίς ρεύμα...
Camping Crete - Campingplatz Kreta
Συμπαθητικό, με πεντακάθαρες καινούργιες εγκαταστάσεις και αρκετούς “μονιμάδες”.
Ευχάριστοι και φιλικοί οι ιδιοκτήτες, λογικές τιμές στην ταβέρνα και μια μικρή αμμώδης παραλία στα 100 μέτρα αριστερά του κάμπινγκ.
Στα 500 μέτρα πιο αριστερά βρίσκετε το ενυδρείο της Κρήτης που σίγουρα αξίζει μιας επίσκεψης
Cretaquarium - Θαλασσόκοσμος

Την επομένη είχα την άφιξη της μητρός μετά συγγενών στο αεροδρόμιο και μεταφορά στο χωριό Ορεινό όπου και το "μητρικό"...
Μετά τα πρώτα 1.200 χλμ στην Κεντρική (νομός Ηρακλείου, Ρεθύμνου) και Δυτικής (νομό Χανίων ) Κρήτης έχω αράξει στο χωριό στα 650 υψόμετρο πάνω από την παραλία Μαύρος Κόλυμπος.
Το σπίτι – το μόνο του με τα κεραμίδια- το πάρκινγκ...Η βεράντα και η θέα στο φαράγγι.

Ορεινό
Δύο καφενεία (πάμφθηνα με απίστευτους μεζέδες- το ένα) με την γκρίνια και το θάψιμο αλλήλων (των συγχωριανών, των πολιτικών, και γενικά ότι παίρνει θάψιμο) κλασικός Ελληνικός μικρόκοσμος. Με τις ομορφιές και το κιτς του...


Εντυπώσεις από τις πρώτες 15 ημέρες στο νησί.
Συνοπτικά:
-Ο πόλεμος της σκιάς. Η σκιά στην Κρήτη έχει κηρυχθεί είδος εν ανεπάρκεια με ότι αυτό συνεπάγεται...Για τα κάμπερ ξεχάστε το. Σπανίζουν τα υψηλά δένδρα.

-Δείχνει να είναι όλη ιδιωτική.
Συρματοπλέγματα χιλιομέτρων... Δεν έχω δει τέτοιο χάλι πουθενά στην υπόλοιπη Ελλάδα. Σε ελάχιστα μέρη μπορείς να περπατήσεις εκτός δρόμου και αυτό όχι μόνον πλησίον οικισμών αλλά και στο μέσον του πουθενά...
Άσε που ακόμη και ασφάλτινοι δρόμοι κόβονται από συρμάτινες πρόχειρες πύλες εκεί που δεν το περιμένεις... Δεν είναι αστείο, είναι τραγικό!
Έκανα σχεδόν 500 μέτρα όπισθεν να βρω χώρο για αναστροφή

-Εγκαταλελειμμένα παντός είδους οχήματα
ΙΧ, αγροτικά, ημιφορτηγά, φορτηγά, νταλίκες- παντού και σε απίστευτο
αριθμό. Εκείνο που κατάλαβα εν καιρό είναι ότι τα περισσότερα κυκλοφορούν
κανονικά παρ όλα τα χάλια τους αν και χωρίς πινακίδες σε όλους τους δευτερεύοντες και μη τουριστικούς, δημόσιους δρόμους! Έγκλημα!!! Χωρίς άλλα σχόλια...


-Δρόμοι στενοί ως επί το πλείστον
έως απελπιστικά στενοί! Όσο για ευθείες απλά ξεχάστε το.

-Η εμπειρία του να οδηγείς στην Κρήτη ανεπανάληπτη!
Φαράγγια στην ενδοχώρα, άγρια, σκέτα πέτρα βουνά και από ψηλά το Λιβυκό στις διαδρομές στον Νότο. Το τοπίο σε αποζημιώνει!

-Αέρας μα τι αέρας...
Προετοιμαστείτε για τα χειρότερα! Οι“κατεβασιές” στα φαράγγια και ειδικά
στις παραλίες πού βγάζουν αυτά περνάν τα 160χλμ την ώρα!!! Εγώ πάντως πιάστηκα αδιάβαστος και δεν απέφυγα την ζημιά...
-Βιασμένες οι γνωστές παραλίες αλλά και οι λιγότερο γνωστές
από άπειρες ομπρέλες, κυριολεκτικά στο πουθενά. Αρκεί να υπάρχει χωματόδρομος η έστω μονοπάτι...
-Το πετρέλαιο πάνω από το 1.53 έως 1,68€.
Τα κάμπινγκ άδεια, Τα μαγαζιά άδεια- ακόμη- παρ όλα αυτά “Free Parking” παντού “για τους πελάτες μας” Οι υπόλοιποι....
-Ελάχιστοι οι Τουρίστες που κυκλοφορούν “ελεύθεροι”.
Πρωταγωνιστές σε αριθμό οι Ρώσοι. Οργανωμένοι καλά και με τα πούλμαν έχουν κατακλύσει το νησί.
συνεχίζεται

 

[mitnic]

Ιούλης 2012 δια/μή 1η. Ορεινό- Ξερόκαμπος- Κάτω Ζακρο

Κρήτη, Ιούλης 2012
διαδρομή πρώτη. Ορεινό- Ξερόκαμπος- Κάτω Ζάκρος.
α΄ μέρος

Μικρή η απόσταση 64,8 χλμ
Από Ιεράπετρα- δεν είναι στην διαδρομή- ξεκινώντας Ανατολικά τα πρώτα 40 παραλιακά χλμ είναι χτισμένα... Ενοικιαζόμενα και κιτς ταβέρνες. Τα 2 πρώτα χλμ είναι η παραλία της Ιεράπετρας με βότσαλο. Φαρδιά και καθαρή με κάμποσα αλμυρίκια. Είναι ακριβώς απάνω στον κεντρικό δρόμο.
Στα περίπου 13χλμ είναι η παραλία της Αγ. Φωτιάς. Όμορφη παραλία αλλά με ενοικιαζόμενα και ταβέρνες και δύσκολο κατέβασμα για αυτοκινούμενα. Το ίδιο και η παραλία Αχλιά 3 χλμ πιο εκεί. Αδιάφορες βρήκα και τις παραλίες Φέρμα, Μαύρο Κόλυμπο, Κουτσουρά και Μακρύ Γιαλό. Από εδώ φεύγει καθημέρινά καραβάκι γιά το Κουφονήσι (Λευκή). Στην Ανάληψη χωρίζει ο Δρόμος για βόρια για Σητεία και Ανατολικά για Καλό νερό, Μονή Καψά- την είδαμε από κάτω- στο τέλος ενός γνωστού φαραγγιού των περιβολακιών με μικρή παραλία με βότσαλο και δένδρα αλλά δεν διακινδύνευσα να παρκάρω ήταν μόνο ένα τζιπ και μια σκηνή...
Το τοπίο ερημικό και βράχια δένδρο πουθενά... Συνεχίζεται μέχρι τον Γούδουρα.
Τεράστια αδιάφορη παραλία με βότσαλο και άπειρα θερμοκήπια αριστερά του

Μετά το τέλος της παραλίας και μετά από 2,5 χλμ υπάρχει διασταύρωση με πινακίδες Αγ. Τριάδα προς τα αριστερά και Αγ. Τριάδα προς τα δεξιά!!! Προσοχή πηγαίνουμε Δεξιά- είναι ο κύριος δρόμος. Περνάει από τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ και ανεβαίνει στην Αγ. Τριάδα και στο Χωριό Ζίρος. Λίγο πριν το χωριό στην διασταύρωση, δεξιά προς Ξερόκαμπο. Η διαδρομή που κατεβαίνει το ξεροβούνι – βράχια και θάμνοι με θέα το Λιβυκό- όλα τα λεφτά- μέχρι τον Ξερόκαμπο.
[URL=http://imageshack.us/photo/my-images/11/tmp680o.jpg/]

Μπήκα σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο στην είσοδο του οικισμού ακολουθώντας την πινακίδα “προς παραλία” με έβγαλε στην αρχή της ανατολικής- κεντρικής παραλίας. Ακριβώς κάτω από μια πινακίδα “Αρχαιολογικός χώρος” - μην τον ψάχνετε, είναι δίπλα στα 50 μέτρα κάτι πέτρες και δίπλα ένα όμορφο εκκλησάκι- όπου και στρατοπέδευσα για δύο ημέρες δίπλα στα μοναδικά μεγάλα αλμυρίκια, τρία τον αριθμό. συντεταγμένες 35 02.424 26 13.955
Το αυτοκινούμενο στον Ήλιο φυσικά λόγω ύψους άλλα σκιά για εμάς. Βλέπεις ένεκα των δυνατών ανέμων- σύνηθες και όχι εξαίρεση- δεν διανοήσε να ανοίξεις τέντα... Είναι μεν πάνω στον δρόμο αλλά η κίνηση ήταν ελάχιστη έως μηδενική.


Στα 100 μέτρα υπήρχαν κολλητά και οι δύο παραλιακές ταβέρνες Δελφίνι και Ακρογιάλι με πανομοιότυπα πιάτα και τιμές... και οι δύο θα σας προτείνουν να διανυκτέρευση στα άνετα πάρκινγκ- με την δέσμευση που αυτό συνεπάγεται... Ενδεικτικά αναφέρω ότι το πιάτο με κουνελάκι κρασάτο η σουτζουκάκια, η σκάρο, βλίτα και δυό μπίρες στοίχισε περί τα 19€ ανεξαρτήτως μαγαζιού.
Η παραλία με ψιλή άμμο αν και με καμιά δεκαριά ομπρελό-καρέκλες των εστιατορίων πανέμορφη, πεντακάθαρη και καθαρή.

β μέρος Ξερόκαμπος- Κάτω Ζάρκος 20km

Το ίδιο όμορφη τώρα και η διαδρομή Ξερόκαμπος- Κάτω Ζάρκος. Βραχώδεις με μικρά φαράγγια και άπειρες ελιές πλησιάζοντας στην Άνω Ζάκρο. Προσοχή δεν υπάρχει πινακίδα στη διασταύρωση για την Κάτω Ζάκρο είναι ακριβώς στην είσοδο του χωριού (απέναντι είναι τα κτήρια του συνεταιρισμού. Εκεί στρίβουμε δεξιά για Κάτω Ζάκρο και σε 50 μέτρα υπάρχει ταμπέλα που επιβεβαιώνει ότι μαντέψαμε σωστά...

Η κάτω Ζάκρος τώρα μια φανταστική ξεχασμένη γωνιά με ένα τεράστιο Μινωικό παλάτι- επισκέψιμο- και το φαράγγι των νεκρών, γύρω στα 5,5 χλμ. Ένας παραλιακός δρόμος 500 μέτρων με μια καφετέρια και 4 ταβέρνες.
Στην καφετέρια αναζητήσατε την Γωγό- μερίμνησε να μεταφερθούμε με αγροτικό στην είσοδο του φαραγγιού κοντά στην Άνω Ζάκρο ώστε να το κατεβούμε. Χαρά η Χαρά, κλαάμα εγώ...
Το φαράγγι των νεκρών


Τώρα στις ταβέρνες παίχθηκε το ίδιο ακριβώς σκηνικό με το του Ξερόκαμπου Σε σημείο πού διερωτόμουν αν τα κουνελάκια είναι από την ίδια γέννα η κλονοποιημένα... καμιά διαφορά στην γεύση η στην εμφάνιση- τα πιάτα- η στην τιμή... η επιλογή λοιπόν μάλλον μόνο οπτικής γωνίας....
Το μοναδικό σημείο που προσφέρεται για πάρκινγκ- διανυκτέρευση είναι μια μικρή χωμάτινη αλάνα στη παραλία- Προσοχή είναι ένας μικρός χωματόδρομος δεξιά προς την παραλία ακριβώς πριν ένα τσιμεντένιο γεφυράκι με καλαμιώνα και νερό. Προσοχή είναι ο δεύτερος κατεβαίνοντας προς τον οικισμό με διαφορά 20 μέτρων από τον κακοτράχαλο- δεν περνάει κάμπερ η ΙΧ- πρώτο χωματόδρομο. Συντεταγμένες 35 05.693 26 15.816

εδώ- μπροστά στα δένδρα- η αλάνα

Η παραλία έχει χοντρό βότσαλο. Η θάλασσα είναι ρηχή και μπαίνεις σαν μεθυσμένος- χοντρό βότσαλο τα πρώτα μέτρα... Αποζημιώνεσαι πάντως από την μοναξιά και την ησυχία. Δυο τρία άτομα έρχονται για μπάνιο- οι ίδιοι- και αυτοί απόγευμα. Τα δε μαγαζιά σε ευθεία από την παραλία είναι δεν είναι 500 μέτρα. Λόγω κάλους και καλοπέρασης ανεβλήθη η επίσκεψη σε Βάΐ, Ίτανο- Σητεία για αργότερα. Σάββατο πρέπει να είμαι πίσω στο χωριό για τον παραδοσιακό γάμο...
Κρήτη, Ιούλης 2012
διαδρομή δεύτερη . Ορεινό- Βαΐ
Δευτέρα πρωί- όχι πολύ πρωί, να αδειάσει ο δρόμος από τα αγροτικά- ξεκινήσαμε με την Χαρά για το διάσημο φοινικόδασος στο Βάΐ. Η πιο γρήγορη διαδρομή είναι μέσω του δρόμου Ιεράπετρας- Σητείας, που έχει βελτιωθεί- φαρδύνει- αρκετά από τότε που τον θυμόμουν. Το ίδιο και το κομμάτι Σητεία- Παλαιόκαστρο.

Λόγω υψηλών θερμοκρασιών 40άρια αποφασίστηκε να αναβληθούν οι όποιες στάσεις – Μονή Τοπλού, Ίτανος, παραλία Χιόνα για την επομένη.
Τα περίπου 75 χλμ διανύθηκαν σε 2 ώρες και 15λεπτα. (νέο ρεκόρ)...
έτσι κατά τις 12 το μεσημέρι είχαμε είδει πιάσει τον φοίνικα μας και άρχισαν οι σχετικές βουτιές- δυστυχώς όχι η Χαρά λόγω πολυκοσμίας- Αυτά αφού δεν αποφύγαμε την πληρωμή πάρκινγκ 4€ τα αυτοκινούμενα- 2,5 τα ΙΧ- “All day price”
Η εναλλακτική είναι να παρκάρεις στην ερημιά- υπάρχει μόνο μια καλύβα που πουλά μπανάνες- άντε και δεν το σπάσανε και να περπατήσεις 1,4 χλμ στην άσφαλτο και με 40 c ...
στην περιοχή υπάρχει ένα εστιατόριο και δύο καντίνες. Δεν φάγαμε έξω και μάλλον καλά κάναμε.
Στην μία καντίνα ακριβώς στο πάρκινγκ το μικρο κουτάκι η μπύρα 1.70€ και στην άλλη με τραπεζάκια κάτω από τους φοίνικες- χεστήκαμε- το μικρό κουτάκι η FIX σε τραπεζάκι η απλά να την πάρω μαζί μου 2.20€
Φυσικά τον είπα κλέφτη και ότι αυτοί καταστρέφουν τον τουρισμό και άλλα...
Τελικά κάτι τέτοιες στιγμές λατρεύω την Χαρά. Φύγαμε αξιοπρεπώς παρά τα δηλητήριο βλέμματα των σερβιτόρων και του αφεντικού...
Ευτυχώς οι μπύρες στο ψυγείο του κάμπερ δεν ήταν σε βαθμό βρασμού...
Μετά την δύση του ηλίου εξαφανίζονται όλοι δια μαγείας. Εστιατόριο και καντίνες κλείνουν και μένεις με την αρχέγονη ομορφιά του φοινικόδασους κάτω από τον πιο έναστρο ουρανό μέχρι τώρα στην Κρήτη...
Αν και το κάμπινγκ απαγορεύεται- αυτό έλειπε να μην- προστατευόμενη περιοχή γαρ. Ακόμη ένα κάμπερ, ενός Έλληνα από Γερμανία πού προσοχή τα κλειδιά τα έκανε μπάνιο (στην πίσω τσέπη του μαγιό). Ο συναγερμός χτυπούσε συνέχεια αλλά βγάζοντας το + από την μπαταρία για καμιά δεκαπενταριά λεπτά- ήξερα από το Rover μου που το κάνει συχνά- απενεργοποιήθηκε και όχι μόνο κοιμήθηκαν μέσα αλλά πίρε μπρος έτσι ώστε ακύρωσε την ΕΛΠΑ.
Το επόμενο πρωί και αφού απολαύσαμε τον καφέ και μια φανταστική Ανατολή φύγαμε πριν τον ερχομό των “βαρβάρων” για την Ίταμο.

Ο Αρχαιολογικός χώρος της Ίταμος είναι μόλις 4 χλμ βόρια από το Βάΐ
είναι αφύλακτος- χωρίς εισιτήριο- αν και στον αντικρινό λόφο εργαζόταν πολυπληθές συνεργείο αρχαιολόγων. Υπάρχει μεγάλη αλάνα για πάρκινγκ αν και δεν έρχεται σχεδόν κανένας. Στα 50 μέτρα υπάρχει ένας μικρός αμμουδερός κολπίσκος και δύο τεράστια αλμυρίκια για σκιά, όχι του αυτοκινήτου...
35°15'51.21"Β 26°15'43.48"Α
Ιδανικό για κάμπινγκ αν αντέχετε την απόλυτη ερημιά.


Οι άλλες δύο παραλίες που εξερευνήσαμε μόνο και μόνο γιατί είχα ακούσει πολλά ήταν της Χιόνας.
35°11'53.66"Β 26°16'33.50"Α
Ακριβώς κάτω από το Παλαιόκαστρο κοντά στα 10 χλμ. Προστατευόμενος χώρος και αυτός με τις σχετικές απαγορεύσεις (απαγορευόταν όλα όπως δείχνει και η φώτο, ακόμη και η καημένη η Χαρά... ) ήπια έναν Ελληνικό (1€/ 2.50 η μπύρα μεγάλο μπουκάλι με 2 πιατάκια μεζέ)
στην πρώτη ταβέρνα τρις όλες και όλες και μάλλον δεν είχαν αντίρρηση να διανυχτερεύω με το σχετικό γεύμα φυσικά. Υπάρχει πάντως μεγάλη αλάνα και εδώ όπου άνετα παρκάρουν αρκετά αυτοκίνητα.


Στη δεύτερη τεράστια παραλία στον Κουρεμένο
35°12'37.07"Β 35°12'37.07"Β
δεν υπάρχει ούτε χώρος να παρκάρεις. Μόνο κάποια συγκροτήματα με ενοικιαζόμενα και ένα, δύό εστιατόρια. Ένας χωματόδρομος δίπλα στην άμμο που ενώνει τις δύο παραλίες προσφέρει κάποιους χώρους πάρκινγκ αλλά το τι γίνετε όταν περνάνε ΙΧ από την σκόνη/άμμο δεν θέλετε σίγουρα να το ζήσετε...

Επόμενη στάση η φημισμένη και τουριστικό-ποιημένη και εν πολλές αμαρτίες πεσούσης Μονή Τοπλού.
Διαβάστε εδώ.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE% ... E%BF%CF%8D
και εδώ για τις αμαρτίες...
Μονή Τοπλού, ακόμη ένα Βατοπέδι « Ροΐδη Εμμονές
Τουλάχιστον δεν πλήρωσα είσοδο – ως Έλλην- εξωπραγματικό τοπίο και κτίσματα που παραπέμπουν σε Μεξικό- εκτός κι αν είναι η ιδέα μου...

Το μεσημεράκι επιστρέφοντας από την ίδια διαδρομή Σητείας- Ιεράπετρας μας βρήκε στον Κούτσουρα όπου και αράξαμε στο Δημοτικό πάρκο Λίγο μετά τον οικισμό προς Ιεράπετρα.
35° 2'6.29"Β 25°55'58.64"Α
Επιτέλους το κάμπερ υπό σκιά, κάτω από τεράστια δέντρα... υπάρχει τρεχούμενο νερό– βρύση- έξω από κάτι σαν τουριστικό περίπτερο που δεν λειτούργησε ποτέ...
Δεν μας ενόχλησε κανείς, μάλλον δεν είδαμε άνθρωπο όλη μέρα και νύχτα...
Στα πλην η παραλία- απαράδεκτη- απέναντι. Την Ευχαριστήθηκε πολύ όμως η Χαρά μια και είμαστε μόνοι μας.


μερικές φώτο στάθηκε αδύνατον να τις "μικρύνω", παρακαλώ την κατανόησή σας...
Συνεχίζεται...

 

[mitnic]

Κρήτη, Ιούλης 2012 17 του μήνα
διαδρομή τρίτη. Κουτσουράς- Μάταλα

Μια διαδρομή 151 χλμ στην Νότια Κρήτη που πήρε 4 ώρες με μέση ωριαία- αστρονομική– ταχύτητα 44χλμ την ώρα. Ανεβήκαμε στα 722 μέτρα για να πέσουμε πάλι στην θάλασσα στα Μάταλα. Αυτά τα λέει ο Ρουφιάνος (GPS).
Εγώ λέω πώς είναι μια εύκολη διαδρομή με ελάχιστη κίνηση αγροτικών ΙΧ ως επί το πλείστων.
Η 2 χλμ παραλία πριν μπούμε στην Ιεράπετρα είναι με βότσαλο και αρκετά φαρδιά με κάμποσα αλμυρίκια για σκιά. Προσφέρεται για μπάνιο αλλά όχι για μακρά διαμονή καθότι είναι ακριβώς δίπλα από τον κεντρικό δρόμο με όλη την φασαρία που αυτό συνεπάγεται.
Μετά την Ιεράπετρα και για 20 χιλιόμετρα μέχρι το Μύρτος θα βλαστημήσετε έχοντας να αντιμετωπίσετε τον βιασμό του φυσικού περιβάλλοντος σε υπερθετικό βαθμό. Θερμοκήπια παντού. Δεξιά, Αριστερά, εμπρός, πίσω...
Από το Μύρτος εγώ δεν συνέχισα παραλιακά αλλά ανέβηκα προς Καλάμι, Αμιρά, ένα χωριό πού το Σεπτέμβριο του 1943 αποτέλεσε θέατρο σφαγής 114 ανδρών κατοίκων του, από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και ένα εκπληκτικό Ηρώο πού έχει ανεγερθεί στη θέση Σελί. Πανέμορφη η διαδρομή με το Λιβυκό πέλαγος στα αριστερά. Και έναν απέραντο ελαιώνα πλησιάζοντας τον Άνω Βιάννο. Κεφαλοχώρι στην πλαγιά που σχηματίζουν οι πρόποδες της Δίκτης, σε υψόμετρο 560 μ. Ένα τεράστιο πλατάνι με τραπέζια καφενείου θα σας κάνει εντύπωση στον κεντρικό δρόμο και θα θελήσετε έναν Ελληνικό στην σκιά του (αν βρείτε να παρκάρετε)... Οι ντόπιοι λένε ότι είναι το αρχαιότερο 800 ετών των Βαλκανίων!
Κατόπιν περνώντας τα χωρία Μάρθα, Σκινιάς και Καστελλιανά έφθασα στον Πύργο όπου συνέχισα στην ίδια πρώτη διαδρομή του Ιουνίου προς Γόρτυνα. Αξίζει μια στάση και επίσκεψη στον Αρχαιολογικό χώρο! Μοίρες και τέλος μέσω Φαιστού- από λάθος- Μάταλα.

Άφησα για την επιστροφή τον παραλιακό δρόμο που περνά από υπέροχες παραλίες, Καλοί λιμένες, Λέντας, Τσούτσουρας, Κερατόκαμπος
και Άρβη.
Τα Μάταλα τώρα. Αρχής γενομένης από το κάμπινγκ.
Τον Ιούνη έγραφα:
"Το κάμπινγκ αν και εκτός λειτουργίας φιλοξενεί μερικά- μάλλον μόνιμα άτομα-3~4
σκηνές και 3 αυτοκινούμενα με το δικό μου...
Όπως καταλαβαίνετε οι εγκαταστάσεις του είναι σε αθλία κατάσταση...”
τώρα συμπληρώνω και με φωτογραφίες τις σημαντικές αλλαγές 2 τον αριθμό.
Πρώτον δεν είναι πια ελεύθερο. 5€ το αυτοκινούμενο,
4,5€ το άτομο 3,5€η μικρή σκηνή. Δεν χρεώνει ρεύμα- υπάρχουν 3 μόνο παροχές (πρίζες σούκο). Καμία παροχή όπως άδειασμα γκρίζα, μαύρα. Δεν υπάρχει κοινόχρηστη κουζίνα Οι δε κοινόχρηστοι χώροι τουαλέτες, ντους, άστα να πάνε.
Δεύτερο, τουλάχιστον χώρισαν τον χώρο με συρματόπλεγμα για να μην παρκάρουν μέσα οι της παραλίας.
Δεν υπάρχει ακόμη μπάρα στην είσοδο- αλλά θα μπει... κάποτε- και παραμένει αφύλακτο και διάτρητο μετά τις 10 το βράδυ. Οι σκηνές είναι περισσότερες αλλά ο χώρος τεράστιος. Παρ όλα αυτά αυτοκινούμενα, τροχόσπιτα, ακόμη και απλά αυτοκίνητα δεν μπορούν να μπούνε σε απόσταση περιμετρικά της εισόδου μεγαλύτερη των 50 μέτρων λόγω εδάφους ,άμμος με μεγάλη κλίση.

Μάταλα Αυτό καθεαυτό το χωριό είναι μερικά σπίτια στο ύψωμα αριστερά από ένα δρόμο με "gift shop” η καλύτερα “γύφτ- σοπ” μπαράκια και φαστφουντάδικα μια απαράδεκτη πλατεία και ταβέρνες με θέα τον εξαιρετικά μικρό κόλπο, τίγκα στην ομπρέλα...
Μια απογοήτευση γενικά με μια φοβερή ζέστη και θυελλώδεις ριπές ανέμου περίπου ανά μισάωρο έτσι από το πουθενά.
Πριν τις 11 το πρωί δεν κυκλοφορεί κανείς και σχεδόν κανείς δεν πάει για ύπνο πριν τις πολύ πρωινές ώρες... Από τους Χίπις και το πνεύμα της εποχής τίποτα! Ένα VW κλούβα,βαμμένο ψυχεδελικά και ένα περίεργο γλυπτό δένδρο στην είσοδο είναι εδώ να θυμίζουν το γιατί έγιναν γνωστά τα Μάταλα στον κόσμο. Φυσικά και το γκράφιτι "Life is today tomorrow never come". Παραμένουν βέβαια οι σπηλιές στην δεξιά πλευρά της παραλίας- ως αρχαιολογικός χώρος- περιφραγμένες, πού κανείς δεν επισκεπτόταν... Οι άλλες αριστερά απλά δεν υπάρχουν πια, έχουν γίνει σπίτια...

Κοντά– με αυτοκίνητο- είναι ο Κομός μια τεράστια 2,5 και χλμ αμμώδεις παραλία δεξιά κατεβαίνοντας προς Μάταλα με το άλλο άκρο δυτικά να αρχίζει στο χωριό Καλαμάκι διασταύρωση από τον δρόμο Μάταλα- Φαιστού. Μπορεί να προσεγγιστεί και από ενδιάμεσους χωματόδρομους αλλά δεν το συνιστώ. Προς την ανατολική πλευρά είναι και τα αρχαία της περιοχής με ένα απαράδεκτο ιδιωτικό χωμάτινο πάρκινγκ με αρκετή κλήση 4€ το αυτοκινούμενο και την χάρη για διανυκτέρευση- αν είναι δυνατόν- στο πουθενά...


Κρήτη, Ιούλης 2012 23 του μήνα
διαδρομή τέταρτη και τελευταία .Μάταλα- Ιεράπετρα παραλιακά.

Η παραμονή στα Μάταλα παρατάθηκε πέραν του προγράμματος λόγω καλής παρέας...
Η παραλιακή διαδρομή στην Νότια Κρήτη από Μάταλα σε Ιεράπετρα είναι 172 χλμ και δεν είναι αυτού καθεαυτού “παραλιακή”.
Από Μάταλα επιστρέφοντας από Μοίρες για ανεφοδιασμό (1,68€ το λίτρο) και έξοδος από τον αρχαιολογικό χώρο της Γορτυνίας προς Αγίους Δέκα χωριό χτισμένο στα ερείπια της αρχαίας Γορτυνίας με υλικά της παλαιάς πόλης...
Από εκεί ανεβαίνοντας- σε 10 χλμ δρόμο στα 560μ υψόμετρο φουρκέτες και κλίση κοντά στο 10%- και περνώντας το Χωριό “Μιαμού” με την καταπράσινη πεδιάδα της Μεσσαράς στα δεξιά και στο βάθος τον Ψηλορείτη. Πέφτουμε μετά την ανάλογη κατάβαση- σε 10χλμ στην παραλία του Λέντα.

Φτάνοντας, αντικρίζουμε έναν μικρό οικισμό με ενοικιαζόμενα, ταβέρνες και μικρά δρομάκια με μόλις δυο προσβάσεις στην παραλία των περίπου 300 μέτρων από ψιλό βοτσαλάκι. Έχουμε παρκάρει μπροστά στα αρχαία (ένα οικόπεδο περιφραγμένο με συρματόπλεγμα) περπατήσαμε λίγο στα στενά. Ρίξαμε και μια ματιά στην διπλανή- μετά το ακρωτήρι παραλία- δυτικό, δίσκος κάπως έτσι. Ψιλό γκρι βότσαλο διπλάσια σε μήκος με λίγες ταβέρνες και δωμάτια. Τελικά αρχίσαμε την ανάβαση της επιστροφής σκεπτόμενος για πιο λόγο ο κόπος...

Στα μισά της ανάβασης και ενώ με διαβεβαίωσαν ότι είναι-και ήταν- απόλυτα βατός, ακολούθησα ένα χωματόδρομο δεξιά (πινακίδα προς Κρότος-Βασιλική) περίπου 6χλμ. Περνώντας διάφορα χωριουδάκια με πορεία πάντα ανατολική έφθασα στον Πύργο και κατόπιν κάτω Καστελλιανά.
Εκεί υπάρχει διασταύρωση και ταμπέλα στον κύριο δρόμο προς τα δεξιά Τσούτσουρος. Μια ανάβαση από τα 196 στα 438 μέτρα σε 3,6 χλμ! Με κλίση πάνω από 12%! και με πρώτη στις φουρκέτες... Μετά κατεβαίνει στον οικισμό. Ένα Ηρακλειώτικο θέρετρο με πάμπολλες καινούργιες οικοδομές, ένα λιμανάκι και δυο παραλίες δεξιά και αριστερά.

Στον μόνο δήμο που προσφέρει τις ομπρέλες και ξαπλώστρες-σε αρίστη κατάσταση- αφιλοκερδώς ένα μεγάλο μπράβο! Χώρος για να παρκάρει και διανυκτερεύσει κανείς υπάρχει κατά μήκος των δυο παραλιών και ειδικά προς το τέλος της Ανατολικής η ακόμη καλύτερα στο Λιμάνι. Για ελεύθερο κάμπινγκ ημερών δεν ενδείκνυται -αν και η φώτο λέει άλλα...

Από τον Τσούτσουρο μέσα στον οικισμό υπάρχει ταμπέλα που οδηγεί παραλιακά στον Κερατόκαμπο. Μια ωραιότατη ερημική παραλία για κάμπινγκ διαρκείας πριν το Καστρί, εύκολη στην πρόσβαση με μεγάλα- λίγα- αλμυρίκια είναι ο Δέρματος- η διασταύρωση στις [ 34°59'7.81"Β 25°19'18.11"Α], βατός χωματόδρομος καμιά 200 μέτρα. Φώτο 1&2 Αμέσως μετά το Καστρί και ο Κερατόκαμπος ενωμένα.

Εκεί σταμάτησα για πληροφορίες σε μια παρέα με ένα κάμπερ και ένα τροχόσπιτο με Ελληνικές πινακίδες. Παρέα από δύο κρητικές οικογένειες. Ο Στέργιος και οι υπόλοιποι... Χαρούμενοι άνθρωποι, με φιλέψανε παϊδάκια και κάνα δυο μπύρες. Μέτα από μια καλή κουβέντα συνέχισα μπας και φτάσω ποτέ Ιεράπετρα...
Μια μεγάλη παραλία 2χλμ από τον λιμενοβραχίονα στο Καστρί μέχρι περίπου 1χλμ μετά τον Κερατόκαμπο (στις 3 τελευταίες φώτο χοντρό βότσαλο και άμμο- όπως είναι και οι περισσότερες παραλίες της Κρήτης). όπου ο δρόμος ανεβαίνει έναν λόφο για να πέσει μετά από λίγο εν μέσω θερμοκηπίων στην παραλία του οικισμού της Άρβης γνωστής για τις μπανανοφυτείες της.
Πριν την παραλία στις [ 35° 0'15.22"Β 25°25'16.61"Α] παρκάρουμε στο εκκλησάκι για να περπατήσουμε την είσοδο του φαραγγιού της Άρβης. Το περίμενα καλλίτερο...
Η Άρβη με μια όμορφή μικρή παραλία δυτικά του καλοφτιαγμένου μικρού λιμανιού της αρκετά ήσυχη.

Εδώ τώρα λόγω κακής πληροφόρησης δεν συνέχισα παραλιακά για Μύρτος- Ιεράπετρα. Μου είπαν στην Άρβη για άσχημο χωματόδρομο προς το τέλος της διαδρομής πράγμα που δεν ήταν αλήθεια...
Έτσι έχασα μια πολύ καλή παραλία (Ψαρή φοράδα) και ανέβηκα πάλι στο βουνό-επαρχιακός δρόμος Άρβης- Αμιρά κάνοντας ένα κύκλο 22 χλμ και ανέβω-κατεβαίνοντας στα 670 μ πριν πέσω στο Μύρτος και μετά μιας αδιάφορης διαδρομής εν μέσω θερμοκηπίων να φθάσω στην Ιεράπετρα.


Η Ιεράπετρα είναι μια πλούσια- ελέω θερμοκηπίων, άχαρη κρητική κωμόπολη με απίστευτου κιτς σπίτια στην κάτω -παλαιά- πόλη. Από αξιοθέατα έχει απομείνει ένα τζαμί και ο “κουλές” το κάστρο του λιμανιού.
Όσο για το υποτιθέμενο σπίτι όπου διανυκτέρευσε Ο Μέγας Ναπολέων δεν το βρήκα... Βρήκα όμως κατά την βόλτα στην προκυμαία- καταπληκτική παραλιακή περατζάδα- την ταβέρνα Ναπολέων- από τα πιο νόστιμα πιάτα που δοκίμασα στην Κρήτη.

Είναι και το λιμάνι για το πέρασμα στην Χρυσή το νησάκι απέναντι γνωστό και ως Γαιδουρονήσι. 15€ μετ επιστροφής και ατελείωτες ώρες κάτω από έναν ανελέητο Ήλιο...
Δεν το επισκεφτήκαμε λόγω “νατούρας” απαγορευτικό για ζώα συνοδείας (σίκ) επιτρέπονται όμως οι ομπρέλες και οι καντίνες... Α,ρε νατούρα που τους χρειάζεται...
Με αυτά και άλλα έκλεισε η φετινή δίμηνη περιήγηση στην Κρήτη. Δεν επισκέφτηκα καμιά μεγάλη πόλη, μου ήταν γνωστές άλλωστε από παλαιότερες επισκέψεις.
Άλλη μια διανυκτέρευση στο “Creta camping” στις Γούβες με ένα υπέροχο τελευταίο ηλιοβασίλεμα...

και Παρασκευή 27 Ιουλίου με το πρωινό των Μινωικών γραμμών 11πμ-7μμ στον Πειραιά.


Ήταν ένα δύσκολο οδοιπορικό λόγω όγκου του καινούργιου αυτοκινούμενου και της μη εξοικείωσης μου μαζί του, σε συνδυασμό με τους στενούς δρόμους, τις ακούρευτες Ελιές και τα χωρίς πινακίδες αγροτικά στους ορεινούς δρόμους. Βγήκαμε αλώβητοι και πραγματικά άξιζε η εμπειρία.
Δεν βλέπω να ξανακατέβω Κρήτη με το αυτοκινούμενο αλλά δεν έχει να κάνει με την ομορφιά της Κρήτης.
Κατά την γνώμη μου ένα τροχόσπιτο η μια σκηνή με διαμονή σε Χανιά η Κίσσαμος η και στα δύο, σε Ρέθυμνο και Ηράκλειο. Άντε και λίγο Ιεράπετρα- υπάρχουν πολύ καλά και σχετικά φθηνά κάμπινγκ σε αυτές τις πόλεις- σε συνδυασμό με ημερήσιες εκδρομές προς την Νότια Κρήτη λόγω μικρών χλμ αποστάσεων είναι ο καλλίτερος τρόπος να γνωρίσει κανείς το Νησί.

Εύχομαι όλοι να έχουμε την δυνατότητα να γνωρίσουμε τις ομορφιές της Ελλάδας μας σε πείσμα των καιρών. Να περνάτε καλά!
ΤΕΛΟΣ