just4fun
Member
- Μηνύματα
- 9
- Likes
- 9
Το φετινό καλοκαίρι (2009) είπα να ακολουθήσω τα ευρήματα της προηγούμενης χρονιάς και να περάσω τις διακοπές μου σε ένα χωριό στην επαρχία του Αποκόρωνα, στο Τζιτζιφέ (το είχα επισκεφτεί πέρυσι για φαγητό σε παραδοσιακά εστιατόρια).
Η επαρχία του Αποκόρωνα βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του ορεινού όγκου των Λευκών Όρεων, στο Νομό Χανίων. Ο Τζιτζιφές απέχει 25 χιλιόμετρα από το κέντρο των Χανίων και περίπου 30 χρόνια από τους υπόλοιπους τουριστικούς προορισμούς…
Σωστά διαβάζετε, πρόκειται για ένα χωριό με παραδοσιακά σπίτια, πέτρινα τα περισσότερα, και ανθρώπους ανέγγιχτους / αμόλυντους από τον ευκαιριακό τουρισμό του Αυγούστου.
Το χωριό δεν διαθέτει τουριστική υποδομή παρά μόνο κάποια σπίτια προς ενοικίαση, μπορείτε όμως να μείνετε στα γειτονικά χωριά (Βαφές, Φρες, Νίππος, Βρύσες, Βάμος).
Στο χωριουδάκι αυτό κάθε φορά που περπατούσες τα λιγοστά δρομάκια του, έπρεπε να πεις καλημέρα σε όποιον συναντούσες ή να πιεις μία ρακί για το καλό.
Για το καλωσόρισμα όταν ακούσαν τις μικρές μου (2 κορούλες 2 και 4 ετών) μας έφεραν αυγά από το κοτέτσι και μερικά καλιτσουνάκια.
Γνώρισα τους περισσότερους κατοίκους του χωριού, δεν ήταν και πολύ, αλλά μερικούς θέλω να τους μοιραστώ μαζί σας γιατί δυστυχώς ανήκουν σε προηγούμενες εποχές και αξίζει να τους γνωρίσετε και εσείς.
Ο πρώτος είναι ο Σήφης, βοσκός.
Καταγωγή από τα Σφακιά αλλά τα τελευταία 40 χρόνια ζει στον Τζιτζιφέ όπου στη Μαδάρα (βουνό) έχει τα κοπάδια του, αιγοπρόβατα.
Κάθε μέρα ξύπνημα στις 05.30 π.μ. (όπως και οι περισσότεροι άντρες του χωριού) και ανέβασμα στη Μαδάρα για να ποτίσει και να αρμέξει τα ζωντανά.
Δεν υπάρχει ημέρα που δεν θα πάει στη Μαδάρα, παρά μόνο τις θρησκευτικές αργίες.
Τα παιδιά του αν και δεν ακολουθούν το επάγγελμα έχουν ανοίξει ένα από τα πιο καλά Κρητικά μαγαζιά του νησιού και ψήνουν με μοναδικό τρόπο, Αντικριστό, τα φουριάρικα (ελεύθερα και όχι σε μαντρί) κρέατα. Οι Κρητικοί ισχυρίζονται ότι τιμάνε τα κρέατα τους και δεν τα βάζουν πάνω στη φωτιά αλλά δίπλα της.
Ενώ η γυναίκα του, η κ.Χρυσούλα, παίζει με τις γαστρονομικές μας αντοχές με τα μοναδικά καλιτσουνάκια της, το τσιγαριαστό, το αρνάκι με γιαούρτι και στάκα ή το αρνάκι με το σταμναγκάθι.
Το μυστικό αυτό μαγαζί λέγεται «το Ριζίτικο», αν και δεν είναι μυστικό για τους Κρητικούς που το τιμούν όλο το χειμώνα. Να σημειωθεί ότι το χειμώνα έχει πιο πολύ δουλειά από το καλοκαίρι.
Ο δεύτερος που θα ήθελα να σας γνωρίσω είναι και αυτός Σήφης, τυροκόμος.
Είναι πρώτα ξαδέλφια με τον κτηνοτρόφο, αλλά σε αυτό το χωριό δύσκολα θα βρεις κατοίκους που δεν είναι συγγενείς.
Ο Σήφης συνεχίζει μία παράδοση περισότερων από 100 χρόνων, το οικογενειακό τυροκομείο «ο Πατσούρος».
Στον Τζιτζιφέ υπάρχουν άλλα δύο εξίσου καλά τυροκομεία, του Κωστάκη και του Μαστοράκη.
Κάθε πρωί ο Σήφης περιμένει τους κτηνοτρόφους από τα γύρω χωριά να του φέρουν το ολόφρεσκο γάλα κυρίως πρόβιο για να αρχίσει να το μετατρέπει σε Κρητική γραβιέρα, μυζήθρα, στακοβούτυρο και τόσα άλλα μοναδικά τυροκομικά προϊόντα.
Ο Σήφης έχει και αυτός μερικά ζωντανά στη Μαδάρα, αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι ότι εκεί υπήρχε το πρώτο οικογενειακό τυροκομείο, μέσα σε ένα παραδοσιακό λιθόχτιστο Κούμο (ορεινό καταφύγιο φτιαγμένο από πέτρες).
Κοντά σε αυτό το τυροκομείο στο βουνό, υπάρχει μία μυστική είσοδος στον βράχο που οδηγεί σε ένα μικρό σπήλαιο.
Μικρό αλλά ικανό για να ωριμάσει με φυσικό τρόπο τις γραβιέρες για τους απαραίτητους 3 μήνες, μέχρι να βρεθεί στο τραπέζι μας.
Είμαι σίγουρος ότι όταν με το καλό επισκεφτείτε το Τζιτζιφέ ή τα γύρω χωριά θα γνωρίσετε γνήσιους ανθρώπους που έχουν μάθει να σέβονται τον επισκέπτη / φιλοξενούμενο, αλλά και τις παραδόσεις τους. Ανθρώπους που δεν μετράνε τον τουρίστα με τα λεφτά που θα αφήσει, αλλά με το χαμόγελο και την αγάπη του για τον τόπο που επισκέπτεται.
Αν τα πιο πάνω δεν είναι αρκετά για να επισκεφτείτε τον Τζιτζιφέ, να σας πώ ότι θα φάτε με τιμές που δεν ξεπερνάν τα 10-15 ευρώ το άτομο και ότι φεύγοντας μπορείτε να προμηθευτείτε τα ολόφρεσκα τυριά κατευθείαν να από τους τυροκόμους σε τιμές χοντρικής.
Να περάσετε καλά και αν είμαστε τυχεροί μπορεί και να ανταμώσουμε γιατί σίγουρα θα ξαναβρεθώ σε αυτό το χωριό…
